საერთაშორისო დასახელება - Ofloxacinum
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ფტორქინოლონები
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ანტიმიკრობული საშუალება ფტორქინოლონების ჯგუფიდან.

ჩვენებები
მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები: სასუნთქი გზების (ბრონქიტი, პნევმონია), ზემო სასუნთქი ორგანოების (სინუსიტი, ფარინგიტი, შუა ოტიტი, ლარინგიტი), კანის, რბილი ქსოვილების, ძვლების, სახსრების ინფექციები, მუცლის ღრუსა და ნაღვლმდენი გზების, თირკმელების (პიელონეფრიტი), შარდსადენი გზების (ცისტიტი, ურეთრიტი), მცირე მენჯის ორგანოების (ენდომეტრიტი, სალპინგიტი, ოოფორიტი, ცერვიციტი, პარამეტრიტი, პროსტატიტი), სასქესო ორგანოების (კოლპიტი, ორქიტი, ეპიდიდიმიტი) ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, გონორეა, ქლამიდიოზი; მენინგიტი; ინფექციების პროფილაქტიკა ავადმყოფებში იმუნური სტატუსის დარღვევით (მათ შორის ნეიტროპენიისას).

დოზირების რეჟიმი
შიგნით. ოფლოქსაცინის დოზები და მკურნალობის ხანგრძლივობა შეირჩევა ინფექციის ტიპის და მიმდინარეობის სიმძიმის, ავადმყოფის საერთო მდგომარეობისა და თირკმელების ფუნქციის მიხედვით.
მოზრდილებში საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 200-დან 600 მგ-მდე, მკურნალობის კურსი – 7-10 დღე.
დღე-ღამეში 400 მგ-მდე დოზა შეიძლება დაინიშნოს ერთ მიღებაზე, უპირატესად დილით. დღე-ღამეში 400 მგ-ზე მეტი დოზა მიიღება 2-ჯერ დღეში, მიღებათა შორის დროის თანაბარი ინტერვალით.
ტაბლეტები მიიღება მთლიანად, წყლის მიყოლებით ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ. არ ანტაციდებთან ერთდროულად მიღება რეკომენდებული არ არის.
მძიმე ინფექციებისას ან ჭარბწონიანი პაციენტების მკურნალობისას სადღეღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს 800 მგ-მდე.
შარდმდენი გზების ქვედა განყოფილებების გაურთულებელი ინფექციებისას პრეპარატი ინიშნება დოზით 200 მგ დღე-ღამეში 3-5 დღის განმავლობაში. გონორეის დროს ინიშნება 400 მგ ერთჯერადად.
ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევებით (კრეატინინის კლირენსი 50-20 მლ/წთ) ერთჯერადმა დოზამ უნდა შეადგინოს საშულო დოზის 50% 2-ჯერ დღე-ღამეში დანიშვნისას, ან სრული ერთჯერადი დოზა შეჰყავთ ერთხელ დღე-ღამეში. კრეატინინის კლირენსისას 20 მლ/წთ-ზე ნაკლები პირველადი დოზა – 200 მგ, შემდეგ – 100 მგ დღე- ღამეში ყოველ მეორე დღეს.
ჰემოდიალიზისა და პერიტონეალური დიალიზის დროს – 100 მგ ყოველ 24 საათში. თირკმელების უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში მაქსიმალური დღე-ღამის დოზის 400 მგ გადაჭარბება რეკომენდებული არ არის.
ოფლოქსაცინით დაწყილი ინტრავენური მკურნალობა შეიძლება შეიცვალოს პრეპარატის ტაბლეტების მიღებით იმავე დოზით (ავადმყოფის მდგომარეობის გაუმჯობესებისას).

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გასტრალგია, ანორექსია, ღებინება, გულისრევა, დიარეა, მეტეორიზმი, აბდომინალური ტკივილები, “ღვიძლის” ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ქოლესტაზური სიყვითლე, ფსევდომემბრანული ენტეროკოლიტი, ჰეპატიტი.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, მოძღაობის დარღვევა, ტრემორი, კრუნჩხვები, კიდურების დაბუჟება და პარესთეზიები, ინტენსიური სიზმრები, “კოშმარული” სიზმრები, ფსიქოტური რეაქციები, შფოთიანობა, აგზნებული მდგომარეობა, ფობიები, დეპრესია, ცნობიერების არევა, ჰალუცინაციები, ქალასშიდა წნევის მომატება.
საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: ტენდინიტი, მიალგიები, ართრალგიები, ტენდოსინოვიტი, მყესის გაწყვეტა, რაბდომიოლიზი, კუნთების სისუსტე.
გრძნობის ორგანოების მხრივ: ფერთა აღქმის დარღვევა, დიპლოპია, გემოს, სუნის შეგრძნების, სმენისა და წონასწორობის დარღვევა.

საერთაშორისო დასახელება - Ofloxacinum
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ფტორქინოლონები
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ანტიმიკრობული საშუალება ფტორქინოლონების ჯგუფიდან.

ჩვენებები
მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები: სასუნთქი გზების (ბრონქიტი, პნევმონია), ზემო სასუნთქი ორგანოების (სინუსიტი, ფარინგიტი, შუა ოტიტი, ლარინგიტი), კანის, რბილი ქსოვილების, ძვლების, სახსრების ინფექციები, მუცლის ღრუსა და ნაღვლმდენი გზების, თირკმელების (პიელონეფრიტი), შარდსადენი გზების (ცისტიტი, ურეთრიტი), მცირე მენჯის ორგანოების (ენდომეტრიტი, სალპინგიტი, ოოფორიტი, ცერვიციტი, პარამეტრიტი, პროსტატიტი), სასქესო ორგანოების (კოლპიტი, ორქიტი, ეპიდიდიმიტი) ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, გონორეა, ქლამიდიოზი; მენინგიტი; ინფექციების პროფილაქტიკა ავადმყოფებში იმუნური სტატუსის დარღვევით (მათ შორის ნეიტროპენიისას).

დოზირების რეჟიმი
შიგნით. ოფლოქსაცინის დოზები და მკურნალობის ხანგრძლივობა შეირჩევა ინფექციის ტიპის და მიმდინარეობის სიმძიმის, ავადმყოფის საერთო მდგომარეობისა და თირკმელების ფუნქციის მიხედვით.
მოზრდილებში საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 200-დან 600 მგ-მდე, მკურნალობის კურსი – 7-10 დღე.
დღე-ღამეში 400 მგ-მდე დოზა შეიძლება დაინიშნოს ერთ მიღებაზე, უპირატესად დილით. დღე-ღამეში 400 მგ-ზე მეტი დოზა მიიღება 2-ჯერ დღეში, მიღებათა შორის დროის თანაბარი ინტერვალით.
ტაბლეტები მიიღება მთლიანად, წყლის მიყოლებით ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ. არ ანტაციდებთან ერთდროულად მიღება რეკომენდებული არ არის.
მძიმე ინფექციებისას ან ჭარბწონიანი პაციენტების მკურნალობისას სადღეღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს 800 მგ-მდე.
შარდმდენი გზების ქვედა განყოფილებების გაურთულებელი ინფექციებისას პრეპარატი ინიშნება დოზით 200 მგ დღე-ღამეში 3-5 დღის განმავლობაში. გონორეის დროს ინიშნება 400 მგ ერთჯერადად.
ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევებით (კრეატინინის კლირენსი 50-20 მლ/წთ) ერთჯერადმა დოზამ უნდა შეადგინოს საშულო დოზის 50% 2-ჯერ დღე-ღამეში დანიშვნისას, ან სრული ერთჯერადი დოზა შეჰყავთ ერთხელ დღე-ღამეში. კრეატინინის კლირენსისას 20 მლ/წთ-ზე ნაკლები პირველადი დოზა – 200 მგ, შემდეგ – 100 მგ დღე- ღამეში ყოველ მეორე დღეს.
ჰემოდიალიზისა და პერიტონეალური დიალიზის დროს – 100 მგ ყოველ 24 საათში. თირკმელების უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში მაქსიმალური დღე-ღამის დოზის 400 მგ გადაჭარბება რეკომენდებული არ არის.
ოფლოქსაცინით დაწყილი ინტრავენური მკურნალობა შეიძლება შეიცვალოს პრეპარატის ტაბლეტების მიღებით იმავე დოზით (ავადმყოფის მდგომარეობის გაუმჯობესებისას).

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გასტრალგია, ანორექსია, ღებინება, გულისრევა, დიარეა, მეტეორიზმი, აბდომინალური ტკივილები, “ღვიძლის” ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ქოლესტაზური სიყვითლე, ფსევდომემბრანული ენტეროკოლიტი, ჰეპატიტი.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, მოძღაობის დარღვევა, ტრემორი, კრუნჩხვები, კიდურების დაბუჟება და პარესთეზიები, ინტენსიური სიზმრები, “კოშმარული” სიზმრები, ფსიქოტური რეაქციები, შფოთიანობა, აგზნებული მდგომარეობა, ფობიები, დეპრესია, ცნობიერების არევა, ჰალუცინაციები, ქალასშიდა წნევის მომატება.
საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: ტენდინიტი, მიალგიები, ართრალგიები, ტენდოსინოვიტი, მყესის გაწყვეტა, რაბდომიოლიზი, კუნთების სისუსტე.
გრძნობის ორგანოების მხრივ: ფერთა აღქმის დარღვევა, დიპლოპია, გემოს, სუნის შეგრძნების, სმენისა და წონასწორობის დარღვევა.