ამინოვენი

სავაჭრო დასახელება:ამინოვენი.

სამკურნალო ფორმა:საინფუზიო ხსნარი.

შემადგენლობა

1 ლ ხსნარი შეიცავს

10% 15%

მოქმედი გ გ

ნივთიერებები:

L-იზოლეიცინი 5,00 5,20

L-ლეიცინი 7,40 8,90

L-ლიზინის აცეტატი 9,31 15,66

(შეესაბამება L-ლიზინს) 6,60 11,10

L-მეთიონინი 4,30 3,80

L-ფენილალანინი 5,10 5,50

L-თრეონინი 4,40 8,60

L-ტრიფტოფანი 2,00 1,60

L-ვალინი 6,20 5,50

L-არგინინი 12,00 20,00

L-ჰისტიდინი 3,00 7,30

L-ალანინი 14,00 25,00

გლიცინი 11,00 18,50

L-პროლინი 11,20 17,00

L-სერინი 6,50 9,60

L-თიროზინი 0,40 0,40

ტაურინი 1,00 2,00

დამხმარე ნივთიერებები:

ყინულოვანი ძმარმჟავა 4,7-5,7 4,45

ვაშლის მჟავა - 4,9-6,1

საინექციო წყალი 1 ლ-მდე 1 ლ-მდე

ამინომჟავების საერთო 100 გ/ლ 150 გ/ლ

კონცენტრაცია:

საერთო აზოტი: 16,2 გ/ლ 25,7 გ/ლ

ენერგეტიკული 1680 კჯ/ლ 2520 კჯ/ლ

ღირებულება: (=400 კკალ/ლ) (=600 კკალ/ლ)

ტიტრირებადი მჟავიანობა: 22 მმოლი 44 მმოლი

NaOH/ლ NaOH/ლ

თეორიული ოსმოლარობა: 990 მოსმოლ/ლ 1505 მოსმოლ/ლ

pH 5,5-6,3 5,5-6,3

აღწერილობა

გამჭვირვალე ან ოდნავ ოპალესცირებადი, უფერო ან ოდნავ მოყვითალო ხსნარი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:პარენტერალური კვების საშუალება - ამინომჟავები.

ათქ კოდი: B05BA01.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

პრეპარატი ამინოვენი განკუთვნილია პაციენტების პარენტერალური კვებისთვის სხვადასხვა პათოლოგიით ცილის დაბალი, ნორმალური ან მომატებული საჭიროებით, როდესაც პერორალური ან ენტერალური კვება არაეფექტურია ან შეუძლებელია. პრეპარატის შემადგენელი ჩანაცვლებადი და შეუცვლებელი L-ამინომჟავები ბუნებრივ ფიზიოლოგიურ ნაერთებს წარმოადგენს. იმ ამინომჟავების მსგავსად, რომლებიც მიეწოდება საკვებთან ერთად და მიიღება ცილების გახლეჩის გზით, პარენტერალურად შესაყვანი ამინომჟავებიც უერთდება სისხლის პლაზმის თავისუფალი ამინომჟავების საერთო დეპოს და იქიდან - ხვდება უჯრედებში ცილების სინთეზისთვის და სხვადასხვა მეტაბოლურ პროცესებში.

ფარმაკოკინეტიკა

ინტრავენურად შეყვანილი ამინომჟავების ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები იგივეა, რაც საკვებთან ერთად მათი მიწოდებისას. მაგრამ საკვების ცილების ამინომჟავები თავდაპირველად აღწევს ღვიძლის პორტალურ ვენაში, და მხოლოდ მას შემდეგ – სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში, ხოლო ვენაში შესაყვანი ამინომჟავები უშუალოდ სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში აღწევს.

სისხლძარღვთაშიდა სივრციდან ამინომჟავები გადანაწილდება უჯრედშორის სითხეში და გადაიტანება სხვადასხვა ქსოვილების უჯრედების შიგნით.

თავისუფალი ამინომჟავების კონცენტრაციები სისხლის პლაზმაში და ქსოვილებში რეგულირდება ენდოგენური მექანიზმებით ვიწრო დიაპაზონში, რომელიც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, კვების მდგომარეობაზე და პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობაზე.

შემადგენლობის მიხედვით დაბალანსებული ამინომჟავების ხსნარები, მათ შორის, პრეპარატი ამინოვენი, მათი ნელი შეყვანისას, მნიშვნელოვნად არ ცვლის ამინომჟავების ფიზიოლოგიურ დეპოს. ინფუზიის გზით შეყვანილი ამინომჟავების მხოლოდ მცირე ნაწილი გამოიდევნება თირკმელებით.

ამინომჟავების უმეტესობისთვის პლაზმაში ნახევარდაშლის პერიოდი 10-დან 30-მდე წუთს შეადგენს.

გამოყენების ჩვენებები

გამოიყენებ,ა როგორც პარენტერალური კვების რეჟიმის კომპონენტი. ამინომჟავების ხსნარები, როგორც წესი, გამოიყენება საკმარისი ოდენობის ენერგიის წყაროებთან კომბინაციაში (ნახშირწყლების ხსნარები, ცხიმოვანი ემულსიები).

როდესაც პარენტერალური კვების ჩატარებისას აუცილებელია შესაყვანი სითხის მოცულობის შეზღუდვა, უმეტესად ნაჩვენებია ამინოვენი 15% -ის გამოყენება.

უკუჩვენებები

ამინომჟავების მეტაბოლიზმის დარღვევა, მეტაბოლური აციდოზი, თირკმლის უკმარისობა ჰემოდიალიზის ან ჰემოფილტრაციის არარსებობისას, ღვიძლის მძიმე უკმარისობა, სითხით გადატვირთვა, შოკი, ჰიპოქსია, გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა.

საბავშვო ასაკი 2 წლამდე (პრეპარატისთვის ამინოვენი 10%), საბავშვო ასაკი 18 წლამდე (პრეპარატისთვის ამინოვენი 15%).

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში

პრეპარატ ამინოვენის უსაფრთხოების სპეციალური კვლევები ამ კატეგორიის პაციენტებში არ ჩატარებულა. მაგრამ ამინომჟავების ანალოგიური პარენტერალური ხსნარების გამოყენების კლინიკური გამოცდილება ადასტურებს ორსული და მეძუძური ქალებისთვის რისკის არარსებობას. გამოყენება დასაშვებია, თუ დედისთვის სავარაუდო სარგებელი აღემატება ნაყოფისთვის ან ბავშვისთვის პოტენციურ რისკს.

გამოყენების წესი და დოზები

ინტრავენურად.

ცენტრალური ვენიდან შესაყვანად უწყვეტი ინფუზიის სახით.

პრეპარატის ბოლუსური შეყვანა რეკომენდებული არ არის.

ამინომჟავების სადღეღამისო საჭიროება დამოკიდებულია პაციენტის სხეულის მასაზე და მეტაბოლიზმზე.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა, პაციენტის კლინიკური მდგომარეობის მიხედვით შეიძლება იცვლებოდეს.

ინფუზიის რეკომენდებული ხანგრძლივობაა – მინიმუმ 14-დან 24 საათამდე.

პრეპარატ ამინოვენის გამოყენება შესაძლებელია იმდენხანს, რამდენსაც საჭიროებს პარენტერალური კვება.

ამინოვენი, საინფუზიო ხსნარი, 10 %

მოზრდილები

საშუალო სადღეღამისო დოზა:

პრეპარატ ამინოვენი 10%-ის 10-20 მლ სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში (ამინომჟავების 1,0-2,0 გ-ის ეკვივალენტურია სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში), რაც შეესაბამება პრეპარატის 700-1400 მლ დღე-ღამეში პაციენტისთვის, რომლის სხეულის წონა 70 კგ-ია.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა:

პრეპარატ ამინოვენი 10%-ის 20 მლ სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში (ამინომჟავების 2,0 გ-ის ეკვივალენტურია სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში), რაც შეესაბამება პრეპარატის 1400 მლ ან ამინომჟავების 140 გ. პაციენტისთვის, რომლის სხეულის წონა 70 კგ-ია.

ინფუზიის მაქსიმალური სიჩქარე:

პრეპარატ ამინოვენი 10%-ის 1,0 მლ სხეულის მასის კგ-ზე საათში (ამინომჟავების 0,1 გ-ის ეკვივალენტურია სხეულის მასის კგ-ზე საათში).

ბავშვები

პრეპარატ ამინოვენი 10%-ის გამოყენება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 2 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებისთვის – პრეპარატ ამინოვენი 10%-ის 10-15 მლ სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში (ამინომჟავების 1,0-1,5 გ-ის ექვივალენტურია სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში).

შეყვანის მაქსიმალური სიჩქარე 2 წლის ზემოთ ბავშვებისთვის არ განსხვავდება მოზრდილთათვის განკუთვნილი მაქსიმალური სიჩქარისგან.

ამინოვენი, საინფუზიო ხსნარი, 15 %

მოზრდილები

საშუალო სადღეღამისო დოზა:

პრეპარატ ამინოვენი 15%-ის 6,7-13,3 მლ სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში (ამინომჟავების 1,0-2,0 გ-ის ეკვივალენტურია სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში), რაც შეესაბამება პრეპარატის 470-930 მლ დღე-ღამეში პაციენტისთვის, რომლის სხეულის წონა 70 კგ-ია.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა:

პრეპარატ ამინოვენი 15%-ის 13,3 მლ სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში (ამინომჟავების 2,0 გ-ის ეკვივალენტურია სხეულის მასის კგ-ზე დღე-ღამეში), რაც შეესაბამება პრეპარატის 930 მლ ან ამინომჟავების 140 გ დღე-ღამეში პაციენტისთვის, რომლის სხეულის წონა 70 კგ-ია.

ინფუზიის მაქსიმალური სიჩქარე:

პრეპარატ ამინოვენი 15%-ის 0,67 მლ სხეულის მასის კგ-ზე საათში (ამინომჟავების 0,1 გ-ის ეკვივალენტურია სხეულის მასის კგ-ზე საათში).

ბავშვები

პრეპარატ ამინოვენი 15%-ის გამოყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

გვერდითი მოქმედებები

სწორი გამოყენებისას უცნობია.

პერიფერიულ ვენაში ნებისმერმა ინფუზიამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლძარღვის კედლის გაღიზიანება და თრომბოფლებიტი.

ჭარბი დოზირება

როგორც ამინომჟავების ნებისმიერი ხსნარების გამოყენებისას, პრეპარატ ამინოვენის ჭარბი დოზირებისას ან მისი ინფუზიის სიჩქარის გადაჭარბებისას შეიძლება აღინიშნებოდეს შემცივნება, ღებინება, გულისრევა, თირკმელებიდან ამინომჟავების გამოდევნის გაზრდა.

ჭარბი დოზირების ნიშნების გამოვლენის შემთხვევაში ინფუზია დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოთ. შემდგომში შესაძლებელია მისი განახლება შემცირებული დოზირებით.

გვერდითი ეფექტები, რომლებიც ვითარდება ჭარბი დოზირებისას, როგორც წესი, შექცევადია და ქრება პრეპარატის შეყვანის შეწყვეტისას.

ძალიან სწრაფი ინფუზია იწვევს პაციენტის სითხით გადატვირთვას და ელექტროლიტების ბალანსის დარღვევას.

ჭარბი დოზირების დროს სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. საგანგებო ღონისძიებები უნდა იყოს ზოგადი შემანარჩუნებელი ხასიათის და განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს სასუნთქი და გულ-სისხლძარღვთა სისტემების ფუნქციას. მნიშვნელოვანია ბიოქიმიური მაჩვენებლების კონტროლი და გამოვლენილი დარღვევების შესაბამისი მკურნალობა.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება

ამჟამად ურთიერთქმედების შემთხვევები უცნობია.

მიკრობიოლოგიური დაბინძურების მომატებული რისკის და შეუთავსებლობის გამო, დაუშვებელია ამინომჟავების ხსნარების შერევა სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან, რომლებიც არ არის განკუთვნილი პარენტერალური კვებისთვის.

განსაკუთრებული მითითებები

უნდა გაკონტროლდეს ელექტროლიტების კონცენტრაცია, სითხის ბალანსი და თირკმელების ფუნქციები.

ჰიპოკალიემიის და/ან ჰიპონატრემიის შემთხვევაში ერთდროულად უნდა იქნეს შეყვანილი კალიუმი და/ან ნატრიუმი საკმარისი რაოდენობით.

ამინომჟავების ნებისმიერი ხსნარების შეყვანამ შეიძლება გამოიწვიოს ფოლატების მწვავე დეფიციტი, ამიტომ პაციენტებისთვის ყოველდღიურად უნდა იქნეს შეყვანილი ფოლიუმის მჟავა.

უნდა გამოიჩინოთ სიფრთხილე სითხის დიდი მოცულობების ინფუზიის დროს გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

პერიფერიულ ვენაში ნებისმიერი ინფუზია იწვევს სისხლძარღვის კედლის გაღიზიანებას და თრომბოფლებიტს. ამიტომ რეკომენდებულია ყოველდღიურად შემოწმდეს კათეტერის ჩადგმის ადგილი. თუ პაციენტისთვის ასევე დანიშნულია ცხიმოვანი ემულსიის შეყვანა, მისი შეყვანა სასურველია მოხდეს პრეპარატ ამინოვენთან ერთად ფლებიტის განვითარების რისკის შესამცირებლად.

კათეტერის ჩადგმის ადგილის შერჩევა (ცენტრალური ან პერიფერიული ვენა) განისაზღვრება ნარევის საბოლოო ოსმოლარობით – პერიფერიულ ვენაში ინფუზიისთვის ოსმოლარობის ზღვარი, როგორც წესი, 800 მოსმოლ/ლ-ს შეადგენს. გარდა ამისა, გათვალისწინებული უნდა იქნეს პაციენტის ასაკი, კლინიკური მდგომარეობა და მისი პერიფერიული ვენების მდგომარეობა.

მკაცრად უნდ იქნეს დაცული ასეპტიკის წესები, განსაკუთრებით ცენტრალურ ვენაში კათეტერის ჩადგმისას.

ამინოვენის გამოყენება რეკომენდებულია, როგორც პარენტერალური კვების კომპონენტი საკმარისი რაოდენობის ენერგიის წყაროებთან (ნახშირწყლების ხსნარები, ცხიმოვანი ემულსიები), ელექტროლიტების, ვიტამინების და მიკროელემენტების ხსნარებთან კომბინაციაში. ნარევების მომზადება აუცილებელია ასეპტიკის და თავსებადობის პირობების მკაცრი დაცვით.

ახალშობილთა, ჩვილი ბავშვების და 2 წლამდე ასაკის ბავშვთა პარენტერალური კვებისთვის გამოყენებული უნდა იქნეს ამინომჟავების ადაპტირებული საბავშვო პრეპარატები, რომელთა შემადგენლობაც სპეციალურად შემუშავებულია ბავშვთა მეტაბოლური საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად (პრეპარატი ამინოვენი ინფანტი).

გამოყენების წესები

გამოიყენეთ დაუყოვნებლივ ფლაკონის გახსნის შემდეგ.

მხოლოდ ერთჯერადი გამოყენებისთვის.

გამოიყენეთ მხოლოდ გამჭვირვალე ხსნარი, რომელიც არ შეიცავს მექანიკურ ჩანართებს დაუზიანებელი შეფუთვიდან.

ფლაკონში დარჩენილი გამოუყენებელი ხსნარი და ინფუზიის შემდეგ დარჩენილი ნარევი უნდა განადგურდეს.

სხვა კომპონენტებთან შერევის შემდეგ შენახვის განსაკუთრებული პირობები

პრეპარატ ამინოვენის შერევა შესაძლებელია სტერილურ პირობებში პარენტერალური კვებისთვის განკუთვნილ სხვა პრეპარატებთან, როგორიცაა ცხიმოვანი ემულსიები, ნახშირწყლები და ელექტროლიტები. პარენტერალური კვებისთვის განკუთვნილი ნარევები გამოყენებული უნდა იქნეს დაუყოვნებლივ. განსაკუთრებულ შემთხვევებში შესაძლებელია ნარევის შენახვა არაუმეტეს 24 საათისა 2-80C ტემპერატურაზე იმ შემთხვევაში, თუ ასეპტიკის წესების მკაცრი დაცვა იქნება გარანტირებული.

გამოშვების ფორმა

საინფუზიო ხსნარი 10 %, 15 %.

500 მლ II კლასის ჰიდროლიზური შუშისგან დამზადებულ უფერო შუშის ფლაკონში, რომელიც დახშულია რეზინის ხუფით და შემოვლებულია ალუმინის ხუფით პლასტმასის თავსახურით - პირველი გახსნის კონტროლით.

10 ფლაკონი პლასტმასის დამჭერებით ან მათ გარეშე გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში (სტაციონარებისთვის).

შენახვის პირობები

შეინახეთ არაუმეტეს 250C ტემპერატურაზე. არ გაყინოთ.

შეინახეთ ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა

2 წელი.

არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

გაცემის პირობები

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

სამკურნალო საშუალების მწარმოებლის დასახელება, მისამართი და წარმოების ადგილის მისამართი

ფრეზენიუს კაბი ავსტრია გმბხ, ჰაფშნერშტრასე 36, 8055 გრაცი, ავსტრია

მეორადი შემფუთავი:

ფრეზენიუს კაბი ავსტრია გმბხ, ჰაფშნერშტრასე 36, 8055 გრაცი, ავსტრია

ან

ფრეზენიუს კაბი ავსტრია გმბხ, ესტერმანშტრასე 17, 4020 ლინცი, ავსტრია

ან

ფრეზენიუს კაბი ავსტრია გმბხ, ტექნოპარკი 6, 8402 ვერნდორფი, ავსტრია

სარეგისტრაციო მოწმობის მფლობელი/მომხმარებლებისგან პრეტენზიების მიმღები ორგანიზაცია

„ფრეზენიუს კაბი დოიჩლანდ გმბხ“, გერმანია

შპს „ფრეზენიუს კაბი“

125167, მოსკოვი, ლენინგრადის გამზირი, ს. 37, კორპუსი 9, სართ. 3, ფართი XXIV, ოთ. 15

ტელ. +7 (495) 988-45-78

www.fresenius-kabi.ru

მოქმედი ნივთიერება: ამინოკაპრონის მჟავა

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰემოსტატური საშუალება, ფიბრინოლიზის ინჰიბიტორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი
1 ლ ხსნარი შეიცავს:

ამინოკაპრონის მჟავა ................. 50გ; ნატრიუმის ქლორიდი ........... 9გ. დამხმარე საშუალება: საინექციო წყალი 1 ლ-მდე.
კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ფიბრინოლიზის ინჰიბიტორი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს სისხლდენის შემაჩერებელ სპეციფიკურ საშუალებას, რომელიც გამოწვეულია ფიბრინოლიზის გაძლიერებით, რაც დაკავშირებულია პლაზმინოგენის აქტივატორების ბლოკადასთან და პლაზმინის ზეგავლენის ნაწილობრივ დათრგუნვასთან. აგრეთვე იგი თრგუნავს ბიოგენურ პოლიპეპტიდებს. ამინოკაპრონის მჟავას გააჩნია ანტიალერგიული ეფექტი, იგი აძლიერებს ღვიძლის დეტოქსიკაციურ ფუნქციას, თრგუნავს ანტისხეულების წარმოქმნას. პრეპარატის ინტრავენური შეყვანის დროს მისი მოქმედება აღინიშნება 15-20 წუთის შემდეგ.
იგი სწრაფად ელიმინირდება თირკმელებით: შეყვანილი რაოდენობის 40-60% 4 საათის შედგომ ელიმინირდება შარდით. თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს ამინოკაპრონის მჟავას კონცენტრაცია სისხლში მატულობს.

ჩვენებები:

ამინოკაპრონის მჟავა შეჰყავთ ქირურგიული ოპერაციების და სხვა პათოლოგიური პროცესების დროს სისხლის და ქსოვილების მომატებული ფიბრინოლიზური აქტივობით: ოპერაციები თავის ტვინზე, გულზე, ფარისებრ ჯირკვალზე, კუჭქვეშა ჯირკვალზე, წინამდებარე ჯირკვალზე, პლაცენტის ნაადრევი მოცილების დროს, საშვილოსნოში მკვდარი ნაყოფის ხანგრძლივი დაყოვნების დროს, საშვილოსნოდან სისხლდენის დროს, მწვავე პანკრეატიტის, ღვიძლის დაავადებების, ჰიპოპლასტური ანემიის, ცხვირიდან, კუჭ- ნაწლავის ტრაქტიდან, შარდის ბუშტიდან სისხლდენის დროს. ამინოკაპრონის მჟავა ინიშნება მეორადი ჰიპოფიბრინოგენემიის განვითარების თავიდან აცილების მიზნით კონსერვირებული სისხლის მასიური გადასხმის დროს.
დოზირების რეჟიმი:

ამინოკაპრონის მჟავა ინიშნება პერორალურად, ან ინტრავენურად.

მოქმედი ნივთიერება: ამინოკაპრონის მჟავა

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰემოსტატური საშუალება, ფიბრინოლიზის ინჰიბიტორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი
1 ლ ხსნარი შეიცავს:

ამინოკაპრონის მჟავა ................. 50გ; ნატრიუმის ქლორიდი ........... 9გ. დამხმარე საშუალება: საინექციო წყალი 1 ლ-მდე.
კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ფიბრინოლიზის ინჰიბიტორი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს სისხლდენის შემაჩერებელ სპეციფიკურ საშუალებას, რომელიც გამოწვეულია ფიბრინოლიზის გაძლიერებით, რაც დაკავშირებულია პლაზმინოგენის აქტივატორების ბლოკადასთან და პლაზმინის ზეგავლენის ნაწილობრივ დათრგუნვასთან. აგრეთვე იგი თრგუნავს ბიოგენურ პოლიპეპტიდებს. ამინოკაპრონის მჟავას გააჩნია ანტიალერგიული ეფექტი, იგი აძლიერებს ღვიძლის დეტოქსიკაციურ ფუნქციას, თრგუნავს ანტისხეულების წარმოქმნას. პრეპარატის ინტრავენური შეყვანის დროს მისი მოქმედება აღინიშნება 15-20 წუთის შემდეგ.
იგი სწრაფად ელიმინირდება თირკმელებით: შეყვანილი რაოდენობის 40-60% 4 საათის შედგომ ელიმინირდება შარდით. თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს ამინოკაპრონის მჟავას კონცენტრაცია სისხლში მატულობს.

ჩვენებები:

ამინოკაპრონის მჟავა შეჰყავთ ქირურგიული ოპერაციების და სხვა პათოლოგიური პროცესების დროს სისხლის და ქსოვილების მომატებული ფიბრინოლიზური აქტივობით: ოპერაციები თავის ტვინზე, გულზე, ფარისებრ ჯირკვალზე, კუჭქვეშა ჯირკვალზე, წინამდებარე ჯირკვალზე, პლაცენტის ნაადრევი მოცილების დროს, საშვილოსნოში მკვდარი ნაყოფის ხანგრძლივი დაყოვნების დროს, საშვილოსნოდან სისხლდენის დროს, მწვავე პანკრეატიტის, ღვიძლის დაავადებების, ჰიპოპლასტური ანემიის, ცხვირიდან, კუჭ- ნაწლავის ტრაქტიდან, შარდის ბუშტიდან სისხლდენის დროს. ამინოკაპრონის მჟავა ინიშნება მეორადი ჰიპოფიბრინოგენემიის განვითარების თავიდან აცილების მიზნით კონსერვირებული სისხლის მასიური გადასხმის დროს.
დოზირების რეჟიმი:

ამინოკაპრონის მჟავა ინიშნება პერორალურად, ან ინტრავენურად.

შემცველობა: აქტიური ნივთიერება - ε-ამინოკაპრონის მჟავა - 50 გ
აღწერილობა: გამჭვირვალე უფერო სითხე.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ფიბრინოლიზის ინჰიბიტორები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები.
თრგუნავს ფიბრინოლიზს პლაზმინოგენის ბლოკირების და პლაზმინის მოქმედების ნაწილობრივ დათრგუნვის მეშვეობით. ახდენს ნაწილობრივ ჰემოსტატიკურ ეფექტს სისხლდენებისას, განპირობებულის პლაზმის მაღალი ფიბრინოლიზური აქტივობით. გამოიყოფა თირკმელებით ძირითადად უცვლელი სახით. პრეპარატი ასევე წარმოადგენს კინინების ინჰიბიტორს. გააჩნია ანტიალერგიული აქტივობა, აძლიერებს ღვიძლის ანტიტოქსიკურ ფუნქციას.
ფარმაკოკინეტიკა.
აბსორბცია - მაღალი, Cmax დადგომის დროს - 1-2 სთ., T1/2 - 4 სთ. ექსკრეცია თირკმელებით - 40-60% უცვლელი სახით.

გამოყენების ჩვენებები.
სისხლდენები, განპირობებული სისხლის მომატებული ფიბრინოლიზური აქტივობით, ჰიპო- და აფიბრინოგენემიის მდგომარეობებით. სისხლდენები ქირურგიული ჩარევებისას ორგანოებზე (რომლებიც დიდი რაოდენობით შეიცავენ აქტივატორებს), გულზე და სისხლძარღვებზე ყურის, ცხვირის, ყელის არეში. შინაგანი ორგანოების დაავადებებიჰემორაგიული სინდრომით; პლაცენტას ნაადრევი მოცილება, გართულებული აბორტი. განმეორებითი ჰიპოფიბრინოგენემიის არიდება კონსერვირებული სისხლის მასიური გადასხმების დროს.

**გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.
** ორსული და მეძუძური ქალებისათვის რეკომენდებული არ არის.

გვერდითი მოქმედება.
თავბრუსხვევა, შუილი ყურებში, თავის ტკივილი, ღებინება, დიარეა, ზედა სასუნთქი გზების ანთება, ცხვირის დაგუბება, გამონაყარი კანზე, ორთოსტატური ჰიპოტონია, კრუნჩხვები, რამბდომიოლიზი, მიოგლობინურია, თირკმელების მწვავე უკმარისობა, სუბენდოკარდიული სისხლჩაქცევები, არტერიული ჰიპოტონია.

გამოყენების წესი და დოზები.
ვენაში წვეთებით, მწვავე ჰიპოფიბრინოგენემიის დროს შეიყვანება 100 მლ-მდე 5% ხსნარის სახით სიჩქარით 50-60წვ/წთ (15-30 წთ განმავლობაში). 1 სთ განმავლობაში შეიყვანება 4-5 გ, შემდეგ საჭიროებისამებრ 1 გ ყოველ საათში 8 სთ განმავლობაში ან სისხლდენის სრულ შეჩერებამდე. ხანგრძლივი სისხლდენისას ინფუზია მეორდება ყოველ 4 საათში.

წამლების ურთიერთქმედება.
მის ეფექტურობას ამცირებენ ანტიკოაგულანტები (პირდაპირი, არაპირდაპირი), ანტიაგრეგანტები.

**განსაკუთრებული მითითებები.
** ფრთხილად გამოიყენება ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევების შემთხვევებში; ჰემატურიის დროს.

**ვარგისიანობის ვადა.
** 3 წელი.

შენახვა.
0-დან +20°C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

გამოშვების ფორმა.
პლასტიკური პვქ პაკეტები 100, 200 და 250 მლ, შუშის ფლაკონები 200 მლ.

გაცემის პირობები.
რეცეპტით.