**ტიზერცინი
**TIZERCIN

ტიზერცინი გარსით დაფარული ტაბლეტები 25 მგ.
ყოველი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების – ლევომეპრომაზინის – 25 მგ-ს (33,8 მგ ლევომეპრომაზინის ჰიდრომალეინატის სახით).
სხვა კომპონენტები: ნატრიუმის სახამებელის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, პოვიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სახამებელი, ლაქტოზა, ტიტანის დიოქსიდი, ჰიპრომელოზა, დიმეტიკონი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ნეიროლეფსიური სამკურნალო საშუალება.
ფარმაკოლოგიური თვისებები :
პრეპარატის აქტიური კომპონენტი ლევომეპრომაზინი მიეკუთვნება ფენოთიაზინის წარმოებულების სახელწოდებით ცნობილ ჯგუფს. ის ძირითადად გამოიყენება მომატებული მოძრაობისა და ფსიქომოტორული აქტივობის დროს. პრეპარატი, ასევე, შეიძლება გამოიყენებოდეს შფოთვის სამკურნალოდ.
ჩვენებები:
მწვავე ფსიქოზები ფსიქომოტორული აგზნებითა და გამოხატული შფოთვით:
- შიზოფრენიის მწვავე შეტევა;
- სხვა მწვავე ფსიქოზური მდგომარეობები;
ადიუვანტური თერაპია ქრონიკული ფსიქოზების დროს:
- ქრონიკული შიზოფრენია;
- ქრონიკული ჰალუცინატორული ფსიქოზები.
უკუჩვენებები:
- ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინაცია (არტერიული წნევის დამწევები);
- მომატებული მგრძნობელობა ფენოთიაზინების ან ნებისმიერი სხვა ზემოთ ჩამოთვლილი კომპონენტის მიმართ.
- ცნს-ის დამთრგუნველი პრეპარატების ჭარბი დოზირება (ალკოჰოლი, ზოგადი საანესთეზიო, საძილე საშუალებები);
- დახურულკუთხოვანი გლაუკომა;
- შარდის შეკავება;
- პარკინსონის დაავადება;
- გაფანტული სკლეროზი;
- მიასთენია, ჰემიპლეგია;
- მძიმე კარდიომიოპათია (სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა);
- თირკმელების ან ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევა;
- კლინიკურად მნიშვნელოვანი ჰიპოტენზია (დაბალი არტერიული წნევა);
- სისხლმბადი ორგანოების დაავადებები;
- პორფირია;
- ძუძუთი კვება;
- პრეპარატი წინაამღდეგნაჩვენებია 12 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის.
უსაფრთხოების ზომები:
ტიზერცინის ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 40 მგ ლაქტოზას. ეს უნდა იყოს გათვალისწინებული პრეპარატის დანიშვნის დროს ლაქტოზის აუტანლობის მქონე ავადმყოფებისათვის.
ორსულობის დროს პრეპარატის დანიშვნა საჭიროა რისკის და სარგებელის საგულდაგულო შეფასების შემდეგ. ცნს-ის დამთრგუნველ საშუალებებთან, მაო-ს ინჰიბიტორებთან და ანტიქოლინერგულ ნივთიერებებთან ერთდროული გამოყენება საჭიროებს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს.
ხანდაზმული და დასუსტებული პაციენტებისათვის ექიმს შეუძლია დანიშნოს ტაბლეტების დაბალი დოზა.
თუ ამ პრეპარატის გამოყენებისას პაციენტს აღენიშნა გონების დაკარგვა და თავბრუსხვევა, ტაბლეტების მიღების შემდეგ მიზანშეწონილია მწოლიარე მდგომარეობის მიღება ნახევარი საათის განმავლობაში.
პრეპარატ ტიზერცინის მიღებამდე საჭიროა ეკგ-ს რეგისტრირება გულ-სისხლძარღვთა დაავადების გამოსარიცხად, რომელიც შეიძლება იყოს მკურნალობის უკუჩვენება.
მკურნალობის კურსის განმავლობაში, ექიმს შეუძლია დანიშნოს ზოგიერთი ლაბორატორული გამოკვლევა თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის შესამოწმებლად. გამოკვლევების შედეგებიდან გამომდინარე, დოზა შეიძლება შემცირდეს.
კრეატინფოსფოკინაზის მომატებული დონე, მიოგლობინურია და თირკმლის მწვავე უკმარისობის ნიშნები შეიძლება ადასტურებდეს ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის განვითარებას (ანს). სხეულის ტემპერატურის მომატება, გაბრუება, არასტაბილური არტერიული წნევა, ტაქიკარდია, ოფლიანობა, კატატონია, ასევე, ანს-ის სიმპტომებია. ამ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუყონებლივ უნდა შეწყდეს.
თუ პაციენტი მოთავსდა სავადმყოფოში ქირურგიული ოპერაციისათვის ან დადის სტომატოლოგთან, აუცილებელია მკურნალი ექიმის ინფორმირება ტიზერცინის ტაბლეტებით მკურნალობის შესახებ.
პრეპარატის მოხსნა საჭიროა თანდათანობით.
მკურნალობის დროს და მის დაწყებამდე რეკომენდირებულია შემდეგი მაჩვენებლების რეგულარული კონტროლი:
- არტერიული წნევა (განსაკუთრებით, პაციენტებში არასტაბილური სისხლს მიმოქცევის სისიტემით და ჰიპოტენზიისადმი მიდრეკილებით);
- ღვიძლის ფუნქცია (განსაკუთრებით პაციენტებში ღვიძლის დავადებით).
- სისხლის ფორმულა (ცხელებისა და ფარინგიტის დროს, ასევე, ლეიკოპენიასა და აგრანულოციტოზზე ეჭვის შემთხვევაში, მკურნალობის კურსის დასაწყისში და ხანგრძლივი თერაპიის განმავლობაში).
- ეკგ (გულ-სისხლძარღვთა დავადებების დროს და ხანდაზმულ პაციენტებში).
მკურნალობის დროს და პრეპარატის მოქმედების განმავლობაში აუცილებელია ალკოჰოლური სასმელის აკრძალვა (პრეპარატ ტიზერცინის მიღების შეწყვეტის შემდეგ 4-5 დღის მანძილზე).
ორსულობა და ძუძუთი კვება
აღწერილია განვითარების თანდაყოლილი მანკების ზოგიერთი შემთხვევა იმ ბავშვებში, რომელთა დედებიც იღებდნენ ფენოთიაზინებს, თუმცა ამ გამოვლინებების კავშირი ფენოთიაზინებთან არ იყო დამტკიცებული. ვინაიდან, არ არსებობს კონტროლირებადი კლინიკური კვლევების მონაცემები, არ არის მიზანშეწონილი პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს იმ შემთხვების გარდა, როდესაც გულდასმით იქნა შეფასებული ნაყოფისთვის რისკისა და დედისთვის სარგებლის მნიშვნელობა.
ძუძუთი კვება
ლევომეპრომაზინი გამოიყოფა დედის რძეში. ამასთან დაკავშირებით, ასევე, კონტროლირებადი კვლევების არარსებობის გამო, მისი გამოყენება წინაღმდეგნაჩვენებია ძუძუთი კვების დროს.
ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა
პაცინტებმა თავი უნდა შეიკავონ, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექნიზმების მართვისგან და იმ სამუშაოების შესრულებისგან, რომლებიც დაკავშირებულია უბედური შემთხვევების მაღალ რისკთან (მაგალითად: მუშაობა სამშენებლო ხარაჩოზე). ამის შემდეგ საჭიროა კონსულტაცია ექიმთან ამ სახის საქმიანობის გაგრძელების შესახებ.
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:
საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის ინფორმირება აწმყოში ან რამდენიმე ხნის წინ გამოყენებული ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების შესახებ, რეცეპტით თუ ურეცეპტოდ.
ტიზერცინი არ უნდა დაინიშნოს შემდეგ პრეპარატებთან ერთად:
- ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები, გამოხატული ჰიპოტენზიის რისკის გამო;
- მაო-ს ინჰიბიტორები, რადგან შესაძლებელია პრეპარატ ტიზერცინის ეფექტის ხანგრძლივობისა და მისი გვერდითი მოვლენების სიმძიმის მომატება.
საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა პრეპარატ ტიზერცინის და შემდეგი პრეპარატების შეთავსების დროს:
- ანტიქოლინერგული პრეპარატები (ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები; H1-ანტიჰისტამინური და ზოგიერთი ანტიპარკინსონული საშუალებები, ატროპინი, სკოპოლამინი, სუქცინილქოლინი) ანტიქოლინერგული ეფექტების გაძლიერების გამო (პარალიზური ნაწლავური გაუვალობა, შარდის შეკავება, გლაუკომა). სკოპოლამინთან კომბინაციის დროს აღინიშნება ექსტრაპირამიდული გვერდითი მოვლენები.
- საშუალებები, რომლებიც თრგუნავენ ცნს-ს (ნარკოტიკები, ზოგადი საანესთეზიო საშუალებები, ანქსიოლიზურები, სედატიური და საძილე პრეპარატები, ტრანკვილიზატორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები) აძლიერებენ პრეპარატის მოქმედებას ცნს-ზე.
- საშუალებები, რომლებიც ასტიმულირებენ ცნს-ს (მაგალითად, ამფეტამინის წარმოებულები) ახდენენ მსუბუქ მასტიმულირებელ ეფექტს.
- ლევოდოფა: ასუსტებს ამ პრეპარატის ეფექტს.
- პერორალური ანტიდიაბეტური პრეპარატები: მათი ეფექტურობა იკლებს და შეიძლება განვითარდეს ჰიპერგლიკემია.
- საშუალებები, რომლებიც ახანგრძლივებენ QT ინტერვალს (ზოგიერთი ანტიარითმული პრეპარატი, მაკროლიდური ანტიბიოტიკები, ზოგიერთი სოკოს საწინაამღდეგო აზოლები, ციზაპრიდი, ზოგიერთი ანტიდეპრესანტი, ზოგიერთი ანტიჰისტამინური პრეპარატი, ასევე, დიურეტიკების არაპირდაპირი ეფექტი, რომელიც ამცირებენ კალიუმის დონეს); ამ ეფექტებმა შეიძლება განიცადოს სუმაცია და მოიმატოს არითმიის რისკმა.
- დილევალოლი: ეს პრეპარატი და ტიზერცინი მეტაბოლიზმის ურთიერთდამუხრუჭების გზით აძლიერებენ ერთმანეთის ეფექტს. ერთდროული შეყვანის დროს შეიძლება საჭირო გახდეს ერთი ან ორივე პრეპარატის დოზის შემცირება. არ არის გამორიცხული სხვა ბეტა- ბლოკატორებთან ანალოგიური ურთიერთქმედება.
- პრეპარატები, რომლებიც იწვევს შუქმგრძნობელობას: ეს ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს.
- ალკოჰოლი: ცნს-ის დათრგუნვა ძლიერდება ორივე ნივთიერების ზემოქმედებით და ექსტრაპირამიდული გვერდითი მოვლენების ალბათობა იზრდება.
სხვა:
ვიტამინ C-თან ერთდროული შეყვანა ამცირებს ამ ვიტამინის დეფიციტს, რომელიც დაკავშირებულია პრეპარატ ტიზერცინის გამოყენებასთან.**
მიღების წესი და დოზირება**
ტიზერცინის მიღება ყოველთვის უნდა მოხდეს მკაცრად ექიმის დანიშნულებით.
მკურნალობის დაწყება საჭიროა დაბალი დოზით, რომლის თანდათანობითი ზრდა შეიძლება პრეპარატის ამტანობის გათვალისწინებით. პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ საჭიროა დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომლის სიდიდე განისაზღვრება ინდივიდუალურად. ფსიქოზის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 25-50 მგ-ს (გარსით დაფარული 1-2 ტაბლეტი) ყოველდღიურად ორ მიღებაზე. საჭიროებისამებრ, საწყისმა დღიურმა დოზამ შეიძლება მოიმატოს 150-250 მგ-მდე (2-3 მიღებაზე), პრეპარატის მოქმედების დაწყების შემდეგ კი შეიძლება დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე.
ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში მიმართვა. პაციენტმა თან უნდა იქონიოს ეს ინსტრუქცია და დარჩენილი ტაბლეტები ექიმის ინფორმირებისათვის.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები:
სასიცოცხლო მაჩვენებლების ცვლილებები (ხშირად ჰიპოტენზია და ჰიპერთერმია), გულის კუნთში გამტარებლობის დარღვევა (QT ინტერვალის გახანგრძლივება, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია/ფიბრილაცია, თითისტარისებური პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, წინაგულ- პარკუჭოვანი ბლოკადა), ექსტრაპირამიდული სიმპტომები, სედატიური ეფექტი, ცენტრალური ნერვული სისტემის აგზნება (ეპილეფსიური შეტევები) და ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი.
ჭარბი დოზირების მკურნალობა:
რეკომენდირებულია შემდეგი პარამეტრების მონიტორირება: მჟავა-ტუტოვანი ბალანსი, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსი, თირკმლის ფუნქციები, შარდის მოცულობა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობა, ეკგ. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის მქონე პაციენტებისათვის საჭიროა, ასევე, სისხლის შრატის, კფკ-სა და სხეულის ტემპერატურის კონტროლი.
მონიტორირებული პარამეტრების ცვლილებების შესაბამისად, საჭიროა დაინიშნოს სიმპტომური მკურნალობა. ჰიპოტენზიის დროს: სითხის ინტრავენური გადასხმა, ტრენდელენბურგის მდგომარეობა, დოფამინი და/ან ნორადრენალინი. (ლევომეპრომაზინის პროარითმოგენული ეფექტის არსებობასთან დაკავშირებით, საჭიროა მზად იყოს ნაკრები რეანიმაციისათვის; დოფამინის ან/და ნორადრენალინის შეყვანის დროს საჭიროა ეკგ-ს მონიტორირება). კრუნჩხვითი მდგომარეობის დროს შეიძლება დიაზეპამის შეყვანა, ხოლო კრუნჩხვების განახლების დროს – ფენიტოინი ან ფენობარბიტალი. რაბდომიოლიზის დროს საჭიროა მანიტოლის დანიშვნა.
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არის ცნობილი. ფორსირებული დიურეზი, ჰემოდიალიზი და ჰემოპერფუზია არ არის ეფექტური.
არ არის რეკომენდირებული ღებინების გამოწვევა, რადგან შესაძლებელია ეპილეფსიური შეტევები და თავის და კისრის დისტონიურმა რეაქციებმა შეიძლება გამოიწვიოს ნაღებინები მასის ასპირაცია. კუჭის ამორეცხვა და სასიცოცხლო მაჩვენებლების მონიტორირება საჭიროა განხორციელდეს პრეპარატის მიღებიდან 12 საათის შემდეგაც კი, რადგან კუჭიდან შიგთავსის ევაკუაცია შენელებულია ლევომეპრომაზინის ანტიქოლინერგიული ეფექტის გამო. შეწოვის დამატებითი დაქვეითებისათვის რეკომენდირებულია აქტივირებული ნახშირის და საფაღარათო საშუალების შეყვანა.
ტიზერცინის ტაბლეტების მიღების დავიწყების შემთხვევაში
დაუშვებელია ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასასნაზღაურებლად.
გვერდითი ეფექტები :
როგორც ყველა სხვა სამკურნალო პრეპარატს, ტიზერცინს შეუძლია გვერდითი ეფექტების გამოწვევა
ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენის განვითარებისას, ტიზერცინის ტაბლეტების მიღება უნდა შეწყდეს, საჭიროა დაუყოვნებლივ ექიმის კონსულტაცია ან უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში მიმართვა:
- ტუჩების ან ხახის შეშუპება, სუნთქვის და ყლაპვის გართულებით;
- კოლაფსი;
ეს გვერდითი მოვლენები ძალიან მძიმეა და ჩნდება იშვიათად. მათი გამოვლენა შეიძლება ნიშნავდეს იმას, რომ ადგილი აქვს ძალიან მძიმე ალერგიულ რეაქციას პერიტოლზე. შეიძლება საჭირო გახდეს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება ან ჰოსპიტალიზაცია.
ავადმყოფებს, რომლებიც იღებენ ამ პრეპარატს, შეიძლება არ განუვითარდეთ ქვემოთ ჩამოთვლილი ყველა გვერდითი ეფექტი. ტიზერცინის ტაბლეტების მიღების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენა:
ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები:
გულ-სისხლძარღვთა სისიტემა: ყველაზე არსებითი და ხშირი გვერდითი ეფექტია–ორთოსტატული ჰიპოტენზია (თანმხლები სისიუსტით, თავბრუსხვევით, გონების დაკარგვით). ასევე, შესაძლებელია ტაქიკარდია, ადამს-სტოქსის სინდრომი, QT ინტერვალის გახანგრძლივება (პროარითმოგენური ეფექტი, თითისტარისებური პარკუჭოვანი ტაქიკარდია).
სისხლის სისტემა: პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია.
ცენტრალური ნერვული სისტემა: დეზორიენტაცია, გაბრუება, მხედველობითი ჰალუცინაციები, არეული მეტყველება, ექსტრაპირამიდული სიმპტომები (დისკინეზია, დისტონია, პარკინსონიზმი, ოპისტოტონუსი, ჰიპერერეფლექსია), ეპილეფსიური შეტევები, მაღალი ქალასშიდა წნევა, ფსიქოზური სიმპტომების რეაქტივაცია, კატატონია.
ენდოკრინული სისტემა და მეტაბოლიზმი: გალაქტორეა, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, წონის დაკლება. ზოგიერთ პაციენტს, რომლებიც იღებდნენ ფენოთიაზინებს, განუვითარდათ ჰიპოფიზის ადენომა, მაგრამ ამ ფაქტისა და პრეპარატ ტიზერცინის მიზეზობრივი კავშირის დასადასტურებლად საჭიროა დამატებითი გამოკვლევები.
შარდ-სასქესო სისტემა: შარდის გაუფერულება, მოშარდვის დარღვევა, ძალიან იშვიათად – საშვილოსნოს შეკუმშვები.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: პირის სიმშრალე, უსასიამოვნო შეგრძნებები მუცელში, გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა, ღვიძლის დაზიანება (სიყვითლე, ქოლესტაზი).
კანის რეაქციები: შუქმგრძნობელობა, ერითემა, პიგმენტური რეტინოპათია.
სხვა: ჰიპერთერმია, ვიტამინების უკმარისობა.
ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის განვითარებისას, რომელიც არ არის მოცემული ამ ინსტრუქციაში საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.
გამოშვების ფორმა:
50 ტაბლეტი ყავისფერი შუშის ფლაკონში. ფლაკონი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად თავსდება მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 15°-25°C ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა:
ვარგისიანობის ვადა მითითებულია კოლოფზე.
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.
მწარმოებელი:
ფარმაცევტული ქარხანა ეგის სს
უნგრეთი

საერთაშორისო დასახელება - Levomepromazinum
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ნეიროლეფსიური სამკურნალო საშუალება.

ჩვენებები:
მწვავე ფსიქოზები ფსიქომოტორული აგზნებითა და გამოხატული შფოთვით:
- შიზოფრენიის მწვავე შეტევა;
- სხვა მწვავე ფსიქოზური მდგომარეობები;
ადიუვანტური თერაპია ქრონიკული ფსიქოზების დროს:
- ქრონიკული შიზოფრენია;
- ქრონიკული ჰალუცინატორული ფსიქოზები.

მიღების წესი და დოზირება
ტიზერცინის მიღება ყოველთვის უნდა მოხდეს მკაცრად ექიმის დანიშნულებით.
მკურნალობის დაწყება საჭიროა დაბალი დოზით, რომლის თანდათანობითი ზრდა შეიძლება პრეპარატის ამტანობის გათვალისწინებით. პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ საჭიროა დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომლის სიდიდე განისაზღვრება ინდივიდუალურად. ფსიქოზის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 25-50 მგ-ს (გარსით დაფარული 1-2 ტაბლეტი) ყოველდღიურად ორ მიღებაზე. საჭიროებისამებრ, საწყისმა დღიურმა დოზამ შეიძლება მოიმატოს 150-250 მგ-მდე (2-3 მიღებაზე), პრეპარატის მოქმედების დაწყების შემდეგ კი შეიძლება დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე.

უკუჩვენებები:
- ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინაცია (არტერიული წნევის დამწევები);
- მომატებული მგრძნობელობა ფენოთიაზინების ან ნებისმიერი სხვა ზემოთ ჩამოთვლილი კომპონენტის მიმართ.
- ცნს-ის დამთრგუნველი პრეპარატების ჭარბი დოზირება (ალკოჰოლი, ზოგადი საანესთეზიო, საძილე საშუალებები);
- დახურულკუთხოვანი გლაუკომა;
- შარდის შეკავება;
- პარკინსონის დაავადება;
- გაფანტული სკლეროზი;
- მიასთენია, ჰემიპლეგია;
- მძიმე კარდიომიოპათია (სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა);
- თირკმელების ან ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევა;
- კლინიკურად მნიშვნელოვანი ჰიპოტენზია (დაბალი არტერიული წნევა);
- სისხლმბადი ორგანოების დაავადებები;
- პორფირია;
- ძუძუთი კვება;
- პრეპარატი წინაამღდეგნაჩვენებია 12 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის.

გვერდითი ეფექტები :
როგორც ყველა სხვა სამკურნალო პრეპარატს, ტიზერცინს შეუძლია გვერდითი ეფექტების გამოწვევა
ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენის განვითარებისას, ტიზერცინის ტაბლეტების მიღება უნდა შეწყდეს, საჭიროა დაუყოვნებლივ ექიმის კონსულტაცია ან უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში მიმართვა:
- ტუჩების ან ხახის შეშუპება, სუნთქვის და ყლაპვის გართულებით;
- კოლაფსი;
ეს გვერდითი მოვლენები ძალიან მძიმეა და ჩნდება იშვიათად. მათი გამოვლენა შეიძლება ნიშნავდეს იმას, რომ ადგილი აქვს ძალიან მძიმე ალერგიულ რეაქციას პერიტოლზე. შეიძლება საჭირო გახდეს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება ან ჰოსპიტალიზაცია.
ავადმყოფებს, რომლებიც იღებენ ამ პრეპარატს, შეიძლება არ განუვითარდეთ ქვემოთ ჩამოთვლილი ყველა გვერდითი ეფექტი. ტიზერცინის ტაბლეტების მიღების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენა:
ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები:
გულ-სისხლძარღვთა სისიტემა: ყველაზე არსებითი და ხშირი გვერდითი ეფექტია–ორთოსტატული ჰიპოტენზია (თანმხლები სისიუსტით, თავბრუსხვევით, გონების დაკარგვით). ასევე, შესაძლებელია ტაქიკარდია, ადამს-სტოქსის სინდრომი, QT ინტერვალის გახანგრძლივება (პროარითმოგენური ეფექტი, თითისტარისებური პარკუჭოვანი ტაქიკარდია).

საერთაშორისო დასახელება - Levomepromazinum
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ნეიროლეფსიური სამკურნალო საშუალება.

ჩვენებები:
მწვავე ფსიქოზები ფსიქომოტორული აგზნებითა და გამოხატული შფოთვით:
- შიზოფრენიის მწვავე შეტევა;
- სხვა მწვავე ფსიქოზური მდგომარეობები;
ადიუვანტური თერაპია ქრონიკული ფსიქოზების დროს:
- ქრონიკული შიზოფრენია;
- ქრონიკული ჰალუცინატორული ფსიქოზები.

მიღების წესი და დოზირება
ტიზერცინის მიღება ყოველთვის უნდა მოხდეს მკაცრად ექიმის დანიშნულებით.
მკურნალობის დაწყება საჭიროა დაბალი დოზით, რომლის თანდათანობითი ზრდა შეიძლება პრეპარატის ამტანობის გათვალისწინებით. პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ საჭიროა დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომლის სიდიდე განისაზღვრება ინდივიდუალურად. ფსიქოზის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 25-50 მგ-ს (გარსით დაფარული 1-2 ტაბლეტი) ყოველდღიურად ორ მიღებაზე. საჭიროებისამებრ, საწყისმა დღიურმა დოზამ შეიძლება მოიმატოს 150-250 მგ-მდე (2-3 მიღებაზე), პრეპარატის მოქმედების დაწყების შემდეგ კი შეიძლება დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე.

უკუჩვენებები:
- ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინაცია (არტერიული წნევის დამწევები);
- მომატებული მგრძნობელობა ფენოთიაზინების ან ნებისმიერი სხვა ზემოთ ჩამოთვლილი კომპონენტის მიმართ.
- ცნს-ის დამთრგუნველი პრეპარატების ჭარბი დოზირება (ალკოჰოლი, ზოგადი საანესთეზიო, საძილე საშუალებები);
- დახურულკუთხოვანი გლაუკომა;
- შარდის შეკავება;
- პარკინსონის დაავადება;
- გაფანტული სკლეროზი;
- მიასთენია, ჰემიპლეგია;
- მძიმე კარდიომიოპათია (სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა);
- თირკმელების ან ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევა;
- კლინიკურად მნიშვნელოვანი ჰიპოტენზია (დაბალი არტერიული წნევა);
- სისხლმბადი ორგანოების დაავადებები;
- პორფირია;
- ძუძუთი კვება;
- პრეპარატი წინაამღდეგნაჩვენებია 12 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის.

გვერდითი ეფექტები :
როგორც ყველა სხვა სამკურნალო პრეპარატს, ტიზერცინს შეუძლია გვერდითი ეფექტების გამოწვევა
ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენის განვითარებისას, ტიზერცინის ტაბლეტების მიღება უნდა შეწყდეს, საჭიროა დაუყოვნებლივ ექიმის კონსულტაცია ან უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში მიმართვა:
- ტუჩების ან ხახის შეშუპება, სუნთქვის და ყლაპვის გართულებით;
- კოლაფსი;
ეს გვერდითი მოვლენები ძალიან მძიმეა და ჩნდება იშვიათად. მათი გამოვლენა შეიძლება ნიშნავდეს იმას, რომ ადგილი აქვს ძალიან მძიმე ალერგიულ რეაქციას პერიტოლზე. შეიძლება საჭირო გახდეს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება ან ჰოსპიტალიზაცია.
ავადმყოფებს, რომლებიც იღებენ ამ პრეპარატს, შეიძლება არ განუვითარდეთ ქვემოთ ჩამოთვლილი ყველა გვერდითი ეფექტი. ტიზერცინის ტაბლეტების მიღების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენა:
ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები:
გულ-სისხლძარღვთა სისიტემა: ყველაზე არსებითი და ხშირი გვერდითი ეფექტია–ორთოსტატული ჰიპოტენზია (თანმხლები სისიუსტით, თავბრუსხვევით, გონების დაკარგვით). ასევე, შესაძლებელია ტაქიკარდია, ადამს-სტოქსის სინდრომი, QT ინტერვალის გახანგრძლივება (პროარითმოგენური ეფექტი, თითისტარისებური პარკუჭოვანი ტაქიკარდია).

ტიზერცინი
TIZERCIN

ტიზერცინი გარსით დაფარული ტაბლეტები 25 მგ.
ყოველი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების – ლევომეპრომაზინის – 25 მგ-ს (33,8 მგ ლევომეპრომაზინის ჰიდრომალეინატის სახით).
სხვა კომპონენტები: ნატრიუმის სახამებელის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, პოვიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სახამებელი, ლაქტოზა, ტიტანის დიოქსიდი, ჰიპრომელოზა, დიმეტიკონი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი : ნეიროლეფსიური სამკურნალო საშუალება.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატის აქტიური კომპონენტი ლევომეპრომაზინი მიეკუთვნება ფენოთიაზინის წარმოებულების სახელწოდებით ცნობილ ჯგუფს. ის ძირითადად გამოიყენება მომატებული მოძრაობისა და ფსიქომოტორული აქტივობის დროს. პრეპარატი, ასევე, შეიძლება გამოიყენებოდეს შფოთვის სამკურნალოდ.

ჩვენებები:
მწვავე ფსიქოზები ფსიქომოტორული აგზნებითა და გამოხატული შფოთვით:
- შიზოფრენიის მწვავე შეტევა;
- სხვა მწვავე ფსიქოზური მდგომარეობები;
ადიუვანტური თერაპია ქრონიკული ფსიქოზების დროს:
- ქრონიკული შიზოფრენია;
- ქრონიკული ჰალუცინატორული ფსიქოზები.

უკუჩვენებები:
- ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინაცია (არტერიული წნევის დამწევები);
- მომატებული მგრძნობელობა ფენოთიაზინების ან ნებისმიერი სხვა ზემოთ ჩამოთვლილი კომპონენტის მიმართ.
- ცნს-ის დამთრგუნველი პრეპარატების ჭარბი დოზირება (ალკოჰოლი, ზოგადი საანესთეზიო, საძილე საშუალებები);
- დახურულკუთხოვანი გლაუკომა;
- შარდის შეკავება;
- პარკინსონის დაავადება;
- გაფანტული სკლეროზი;
- მიასთენია, ჰემიპლეგია;
- მძიმე კარდიომიოპათია (სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა);
- თირკმელების ან ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევა;
- კლინიკურად მნიშვნელოვანი ჰიპოტენზია (დაბალი არტერიული წნევა);
- სისხლმბადი ორგანოების დაავადებები;
- პორფირია;
- ძუძუთი კვება;
- პრეპარატი წინაამღდეგნაჩვენებია 12 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის.

უსაფრთხოების ზომები:
ტიზერცინის ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 40 მგ ლაქტოზას. ეს უნდა იყოს გათვალისწინებული პრეპარატის დანიშვნის დროს ლაქტოზის აუტანლობის მქონე ავადმყოფებისათვის.
ორსულობის დროს პრეპარატის დანიშვნა საჭიროა რისკის და სარგებელის საგულდაგულო შეფასების შემდეგ. ცნს-ის დამთრგუნველ საშუალებებთან, მაო-ს ინჰიბიტორებთან და ანტიქოლინერგულ ნივთიერებებთან ერთდროული გამოყენება საჭიროებს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს.
ხანდაზმული და დასუსტებული პაციენტებისათვის ექიმს შეუძლია დანიშნოს ტაბლეტების დაბალი დოზა.
თუ ამ პრეპარატის გამოყენებისას პაციენტს აღენიშნა გონების დაკარგვა და თავბრუსხვევა, ტაბლეტების მიღების შემდეგ მიზანშეწონილია მწოლიარე მდგომარეობის მიღება ნახევარი საათის განმავლობაში.
პრეპარატ ტიზერცინის მიღებამდე საჭიროა ეკგ-ს რეგისტრირება გულ-სისხლძარღვთა დაავადების გამოსარიცხად, რომელიც შეიძლება იყოს მკურნალობის უკუჩვენება.
მკურნალობის კურსის განმავლობაში, ექიმს შეუძლია დანიშნოს ზოგიერთი ლაბორატორული გამოკვლევა თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის შესამოწმებლად. გამოკვლევების შედეგებიდან გამომდინარე, დოზა შეიძლება შემცირდეს.
კრეატინფოსფოკინაზის მომატებული დონე, მიოგლობინურია და თირკმლის მწვავე უკმარისობის ნიშნები შეიძლება ადასტურებდეს ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის განვითარებას (ანს). სხეულის ტემპერატურის მომატება, გაბრუება, არასტაბილური არტერიული წნევა, ტაქიკარდია, ოფლიანობა, კატატონია, ასევე, ანს-ის სიმპტომებია. ამ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუყონებლივ უნდა შეწყდეს.
თუ პაციენტი მოთავსდა სავადმყოფოში ქირურგიული ოპერაციისათვის ან დადის სტომატოლოგთან, აუცილებელია მკურნალი ექიმის ინფორმირება ტიზერცინის ტაბლეტებით მკურნალობის შესახებ.
პრეპარატის მოხსნა საჭიროა თანდათანობით.
მკურნალობის დროს და მის დაწყებამდე რეკომენდირებულია შემდეგი მაჩვენებლების რეგულარული კონტროლი:
- არტერიული წნევა (განსაკუთრებით, პაციენტებში არასტაბილური სისხლს მიმოქცევის სისიტემით და ჰიპოტენზიისადმი მიდრეკილებით);
- ღვიძლის ფუნქცია (განსაკუთრებით პაციენტებში ღვიძლის დავადებით).
- სისხლის ფორმულა (ცხელებისა და ფარინგიტის დროს, ასევე, ლეიკოპენიასა და აგრანულოციტოზზე ეჭვის შემთხვევაში, მკურნალობის კურსის დასაწყისში და ხანგრძლივი თერაპიის განმავლობაში).
- ეკგ (გულ-სისხლძარღვთა დავადებების დროს და ხანდაზმულ პაციენტებში).
მკურნალობის დროს და პრეპარატის მოქმედების განმავლობაში აუცილებელია ალკოჰოლური სასმელის აკრძალვა (პრეპარატ ტიზერცინის მიღების შეწყვეტის შემდეგ 4-5 დღის მანძილზე).

ორსულობა და ძუძუთი კვება
აღწერილია განვითარების თანდაყოლილი მანკების ზოგიერთი შემთხვევა იმ ბავშვებში, რომელთა დედებიც იღებდნენ ფენოთიაზინებს, თუმცა ამ გამოვლინებების კავშირი ფენოთიაზინებთან არ იყო დამტკიცებული. ვინაიდან, არ არსებობს კონტროლირებადი კლინიკური კვლევების მონაცემები, არ არის მიზანშეწონილი პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს იმ შემთხვების გარდა, როდესაც გულდასმით იქნა შეფასებული ნაყოფისთვის რისკისა და დედისთვის სარგებლის მნიშვნელობა.
ძუძუთი კვება
ლევომეპრომაზინი გამოიყოფა დედის რძეში. ამასთან დაკავშირებით, ასევე, კონტროლირებადი კვლევების არარსებობის გამო, მისი გამოყენება წინაღმდეგნაჩვენებია ძუძუთი კვების დროს.
ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა
პაცინტებმა თავი უნდა შეიკავონ, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექნიზმების მართვისგან და იმ სამუშაოების შესრულებისგან, რომლებიც დაკავშირებულია უბედური შემთხვევების მაღალ რისკთან (მაგალითად: მუშაობა სამშენებლო ხარაჩოზე). ამის შემდეგ საჭიროა კონსულტაცია ექიმთან ამ სახის საქმიანობის გაგრძელების შესახებ.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:
საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის ინფორმირება აწმყოში ან რამდენიმე ხნის წინ გამოყენებული ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების შესახებ, რეცეპტით თუ ურეცეპტოდ.
ტიზერცინი არ უნდა დაინიშნოს შემდეგ პრეპარატებთან ერთად:
- ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები, გამოხატული ჰიპოტენზიის რისკის გამო;
- მაო-ს ინჰიბიტორები, რადგან შესაძლებელია პრეპარატ ტიზერცინის ეფექტის ხანგრძლივობისა და მისი გვერდითი მოვლენების სიმძიმის მომატება.
საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა პრეპარატ ტიზერცინის და შემდეგი პრეპარატების შეთავსების დროს:
- ანტიქოლინერგული პრეპარატები (ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები; H1-ანტიჰისტამინური და ზოგიერთი ანტიპარკინსონული საშუალებები, ატროპინი, სკოპოლამინი, სუქცინილქოლინი) ანტიქოლინერგული ეფექტების გაძლიერების გამო (პარალიზური ნაწლავური გაუვალობა, შარდის შეკავება, გლაუკომა). სკოპოლამინთან კომბინაციის დროს აღინიშნება ექსტრაპირამიდული გვერდითი მოვლენები.
- საშუალებები, რომლებიც თრგუნავენ ცნს-ს (ნარკოტიკები, ზოგადი საანესთეზიო საშუალებები, ანქსიოლიზურები, სედატიური და საძილე პრეპარატები, ტრანკვილიზატორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები) აძლიერებენ პრეპარატის მოქმედებას ცნს-ზე.
- საშუალებები, რომლებიც ასტიმულირებენ ცნს-ს (მაგალითად, ამფეტამინის წარმოებულები) ახდენენ მსუბუქ მასტიმულირებელ ეფექტს.
- ლევოდოფა: ასუსტებს ამ პრეპარატის ეფექტს.
- პერორალური ანტიდიაბეტური პრეპარატები: მათი ეფექტურობა იკლებს და შეიძლება განვითარდეს ჰიპერგლიკემია.
- საშუალებები, რომლებიც ახანგრძლივებენ QT ინტერვალს (ზოგიერთი ანტიარითმული პრეპარატი, მაკროლიდური ანტიბიოტიკები, ზოგიერთი სოკოს საწინაამღდეგო აზოლები, ციზაპრიდი, ზოგიერთი ანტიდეპრესანტი, ზოგიერთი ანტიჰისტამინური პრეპარატი, ასევე, დიურეტიკების არაპირდაპირი ეფექტი, რომელიც ამცირებენ კალიუმის დონეს); ამ ეფექტებმა შეიძლება განიცადოს სუმაცია და მოიმატოს არითმიის რისკმა.
- დილევალოლი: ეს პრეპარატი და ტიზერცინი მეტაბოლიზმის ურთიერთდამუხრუჭების გზით აძლიერებენ ერთმანეთის ეფექტს. ერთდროული შეყვანის დროს შეიძლება საჭირო გახდეს ერთი ან ორივე პრეპარატის დოზის შემცირება. არ არის გამორიცხული სხვა ბეტა- ბლოკატორებთან ანალოგიური ურთიერთქმედება.
- პრეპარატები, რომლებიც იწვევს შუქმგრძნობელობას: ეს ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს.
- ალკოჰოლი: ცნს-ის დათრგუნვა ძლიერდება ორივე ნივთიერების ზემოქმედებით და ექსტრაპირამიდული გვერდითი მოვლენების ალბათობა იზრდება.

სხვა:
ვიტამინ C-თან ერთდროული შეყვანა ამცირებს ამ ვიტამინის დეფიციტს, რომელიც დაკავშირებულია პრეპარატ ტიზერცინის გამოყენებასთან.
მიღების წესი და დოზირება
ტიზერცინის მიღება ყოველთვის უნდა მოხდეს მკაცრად ექიმის დანიშნულებით.
მკურნალობის დაწყება საჭიროა დაბალი დოზით, რომლის თანდათანობითი ზრდა შეიძლება პრეპარატის ამტანობის გათვალისწინებით. პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ საჭიროა დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომლის სიდიდე განისაზღვრება ინდივიდუალურად. ფსიქოზის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 25-50 მგ-ს (გარსით დაფარული 1-2 ტაბლეტი) ყოველდღიურად ორ მიღებაზე. საჭიროებისამებრ, საწყისმა დღიურმა დოზამ შეიძლება მოიმატოს 150-250 მგ-მდე (2-3 მიღებაზე), პრეპარატის მოქმედების დაწყების შემდეგ კი შეიძლება დოზის შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე.

ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში მიმართვა. პაციენტმა თან უნდა იქონიოს ეს ინსტრუქცია და დარჩენილი ტაბლეტები ექიმის ინფორმირებისათვის.

ჭარბი დოზირების სიმპტომები:
სასიცოცხლო მაჩვენებლების ცვლილებები (ხშირად ჰიპოტენზია და ჰიპერთერმია), გულის კუნთში გამტარებლობის დარღვევა (QT ინტერვალის გახანგრძლივება, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია/ფიბრილაცია, თითისტარისებური პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, წინაგულ- პარკუჭოვანი ბლოკადა), ექსტრაპირამიდული სიმპტომები, სედატიური ეფექტი, ცენტრალური ნერვული სისტემის აგზნება (ეპილეფსიური შეტევები) და ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი.

ჭარბი დოზირების მკურნალობა:
რეკომენდირებულია შემდეგი პარამეტრების მონიტორირება: მჟავა-ტუტოვანი ბალანსი, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსი, თირკმლის ფუნქციები, შარდის მოცულობა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობა, ეკგ. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის მქონე პაციენტებისათვის საჭიროა, ასევე, სისხლის შრატის, კფკ-სა და სხეულის ტემპერატურის კონტროლი.
მონიტორირებული პარამეტრების ცვლილებების შესაბამისად, საჭიროა დაინიშნოს სიმპტომური მკურნალობა. ჰიპოტენზიის დროს: სითხის ინტრავენური გადასხმა, ტრენდელენბურგის მდგომარეობა, დოფამინი და/ან ნორადრენალინი. (ლევომეპრომაზინის პროარითმოგენული ეფექტის არსებობასთან დაკავშირებით, საჭიროა მზად იყოს ნაკრები რეანიმაციისათვის; დოფამინის ან/და ნორადრენალინის შეყვანის დროს საჭიროა ეკგ-ს მონიტორირება). კრუნჩხვითი მდგომარეობის დროს შეიძლება დიაზეპამის შეყვანა, ხოლო კრუნჩხვების განახლების დროს – ფენიტოინი ან ფენობარბიტალი. რაბდომიოლიზის დროს საჭიროა მანიტოლის დანიშვნა.
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არის ცნობილი. ფორსირებული დიურეზი, ჰემოდიალიზი და ჰემოპერფუზია არ არის ეფექტური.
არ არის რეკომენდირებული ღებინების გამოწვევა, რადგან შესაძლებელია ეპილეფსიური შეტევები და თავის და კისრის დისტონიურმა რეაქციებმა შეიძლება გამოიწვიოს ნაღებინები მასის ასპირაცია. კუჭის ამორეცხვა და სასიცოცხლო მაჩვენებლების მონიტორირება საჭიროა განხორციელდეს პრეპარატის მიღებიდან 12 საათის შემდეგაც კი, რადგან კუჭიდან შიგთავსის ევაკუაცია შენელებულია ლევომეპრომაზინის ანტიქოლინერგიული ეფექტის გამო. შეწოვის დამატებითი დაქვეითებისათვის რეკომენდირებულია აქტივირებული ნახშირის და საფაღარათო საშუალების შეყვანა.

ტიზერცინის ტაბლეტების მიღების დავიწყების შემთხვევაში
დაუშვებელია ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასასნაზღაურებლად.

გვერდითი ეფექტები :
როგორც ყველა სხვა სამკურნალო პრეპარატს, ტიზერცინს შეუძლია გვერდითი ეფექტების გამოწვევა
ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენის განვითარებისას, ტიზერცინის ტაბლეტების მიღება უნდა შეწყდეს, საჭიროა დაუყოვნებლივ ექიმის კონსულტაცია ან უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში მიმართვა:
- ტუჩების ან ხახის შეშუპება, სუნთქვის და ყლაპვის გართულებით;
- კოლაფსი;
ეს გვერდითი მოვლენები ძალიან მძიმეა და ჩნდება იშვიათად. მათი გამოვლენა შეიძლება ნიშნავდეს იმას, რომ ადგილი აქვს ძალიან მძიმე ალერგიულ რეაქციას პერიტოლზე. შეიძლება საჭირო გახდეს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება ან ჰოსპიტალიზაცია.
ავადმყოფებს, რომლებიც იღებენ ამ პრეპარატს, შეიძლება არ განუვითარდეთ ქვემოთ ჩამოთვლილი ყველა გვერდითი ეფექტი. ტიზერცინის ტაბლეტების მიღების დროს შეიძლება

აღინიშნებოდეს ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენა:
ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები:
გულ-სისხლძარღვთა სისიტემა: ყველაზე არსებითი და ხშირი გვერდითი ეფექტია–ორთოსტატული ჰიპოტენზია (თანმხლები სისიუსტით, თავბრუსხვევით, გონების დაკარგვით). ასევე, შესაძლებელია ტაქიკარდია, ადამს-სტოქსის სინდრომი, QT ინტერვალის გახანგრძლივება (პროარითმოგენური ეფექტი, თითისტარისებური პარკუჭოვანი ტაქიკარდია).
სისხლის სისტემა: პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია.
ცენტრალური ნერვული სისტემა: დეზორიენტაცია, გაბრუება, მხედველობითი ჰალუცინაციები, არეული მეტყველება, ექსტრაპირამიდული სიმპტომები (დისკინეზია, დისტონია, პარკინსონიზმი, ოპისტოტონუსი, ჰიპერერეფლექსია), ეპილეფსიური შეტევები, მაღალი ქალასშიდა წნევა, ფსიქოზური სიმპტომების რეაქტივაცია, კატატონია.
ენდოკრინული სისტემა და მეტაბოლიზმი: გალაქტორეა, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, წონის დაკლება. ზოგიერთ პაციენტს, რომლებიც იღებდნენ ფენოთიაზინებს, განუვითარდათ ჰიპოფიზის ადენომა, მაგრამ ამ ფაქტისა და პრეპარატ ტიზერცინის მიზეზობრივი კავშირის დასადასტურებლად საჭიროა დამატებითი გამოკვლევები.
შარდ-სასქესო სისტემა: შარდის გაუფერულება, მოშარდვის დარღვევა, ძალიან იშვიათად – საშვილოსნოს შეკუმშვები.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: პირის სიმშრალე, უსასიამოვნო შეგრძნებები მუცელში, გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა, ღვიძლის დაზიანება (სიყვითლე, ქოლესტაზი).
კანის რეაქციები: შუქმგრძნობელობა, ერითემა, პიგმენტური რეტინოპათია.

სხვა : ჰიპერთერმია, ვიტამინების უკმარისობა.
ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის განვითარებისას, რომელიც არ არის მოცემული ამ ინსტრუქციაში საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

გამოშვების ფორმა:
50 ტაბლეტი ყავისფერი შუშის ფლაკონში. ფლაკონი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად თავსდება მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 15°-25°C ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!

ვარგისიანობის ვადა:
ვარგისიანობის ვადა მითითებულია კოლოფზე.
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.

მწარმოებელი:
ფარმაცევტული ქარხანა ეგის სს
უნგრეთი