აქვიპაქსელი

1. სამკურნალო საშუალების სახელწოდება

აქვიპაქსელი 6 მგ/მლ კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად.

2. ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა

1 მლ საინფუზიო ხსნარის კონცენტრატი შეიცავს 6 მგ პაკლიტაქსელს.

ერთი 5 მლ ფლაკონი შეიცავს 30 მგ პაკლიტაქსელს.

ერთი 16.7 მლ ფლაკონი შეიცავს 100 მგ პაკლიტაქსელს.

ერთი 25 მლ ფლაკონი შეიცავს 150 მგ პაკლიტაქსელს.

დამხმარე ნივთიერებები ცნობილი მოქმედებით:

ეთანოლი 395 მგ/მლ (50.17 % (საერ./მოც.))

მაკროგოლგლიცეროლის რიცინოლეატი 35 (ე.ფ.)

დამხმარე ნივთიერებების სრული სია იხ. ნაწილში 6.1.

3. ფარმაცევტული ფორმა

კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად.

გამჭვირვალე, უფერო ან ღია ყვითელი ფერის, ბლანტი ხსნარი.

4. კლინიკური მახასიათებლები

4.1 თერაპიული ჩვენებები

საკვერცხის კარცინომა

საკვერცხის კარცინომის პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიისთვის პაკლიტაქსელი ნაჩვენებია საკვერცხის გავრცელებული კარცინომის ან ნარჩენი სიმსივნის (> 1 სმ) მქონე პაციენტების სამკურნალოდ ლაპარატომიის შემდეგ, ცისპლატინთან კომბინაციაში.

საკვერცხის კარცინომის მეორე ხაზის ქიმიოთერაპიისთვის პაკლიტაქსელი ნაჩვენებია საკვერცხის მეტასტაზური კარცინომის სამკურნალოდ, პლატინის შემცველი სამკურნალო საშუალებებით სტანდარტული თერაპიის არაეფექტურობის შემდეგ.

სარძევე ჯირკვლის კარცინომა

პაკლიტაქსელი ნაჩვენებია კვანძოვანი ფორმის ძუძუს კიბოს მქონე პაციენტებში ადიუვანტური თერაპიისთვის ანთაციკლინით/ციკლოფოსფამიდით (აც) თერაპიის შემდეგ. ადიუვანტური თერაპია პაკლიტაქსელის გამოყენებით უნდა განიხილებოდეს როგორც ხანგრძლივი აც-თერაპიის ალტერნატივა.

პაკლიტაქსელი ნაჩვენებია პირველი ხაზის მკურნალობისთვის სარძევე ჯირკვლის ადგილობრივად გავრცელებული ან მეტასტაზური კიბოს დროს, ანთრაციკლინთან კომბინაციაში პაციენტებში, რომელთათვის ნაჩვენებია ანთრაციკლინით თერაპია, ან ტრასტუზუმაბთან კომბინაციაში, იმ შემთხვევაში, როდესაც HER2, რომელიც განისაზღვრება იმუნოჰისტოქიმიური მეთოდებით, ფასდება როგორც 3+ ხარისხის, და როდესაც ანთრაციკლინების შემცველი თერაპია ნაჩვენები არ არის. (იხ. ნაწილები 4.4 და 5.1).

მონოთერაპიის სახით პაკლიტაქსელი ინიშნება სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს სამკურნალოდ პაციენტებში, რომელთა სტანდარტული თერაპია ანთრაციკლინების გამოყენებით უშედეგო აღმოჩნდა ან რომლებშიც ანთრაციკლინით მკურნალობა ნაჩვენები არ არის.

გავრცელებული ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბო

პაკლიტაქსელი ცისპლატინთან კომბინაციაში ნაჩვენებია ფილტვის არაწვრილუჯრედული კიბოს სამკურნალოდ პაციენტებში, რომელთათვის პოტენციურად გამოსაჯანმრთელებელი ოპერაციები ან/და სხივური თერაპია ნაჩვენები არ არის.

შიდს-ასოცირებულიკაპოშისსარკომა

პაკლიტაქსელი ნაჩვენებია შიდს-ასოცირებული კაპოშის სარკომით დაავადებული პაციენტების სამკურნალოდ, რომელთა წინამავალი ლიპოსომური ანთრაციკლინებით მკურნალობა უშედეგო აღმოჩნდა.

მონაცემები ამ ჩვენებისას გამოყენების ეფექტურობის შესახებ შეზღუდულია; შესაბამისი კვლევების მოკლე აღწერა მოცემულია ნაწილში 5.1.

4.2 გამოყენების წესი და დოზები

დოზირება

ყველა პაციენტი პაკლიტაქსელის გამოყენებამდე უზრუნველყოფილი უნდა იქნას პრემედიკაციით კორტიკოსტეროიდების, ანტიჰისტამინური პრეპარატების და H2-ბლოკატორების გამოყენებით, მაგალითად:

სამკურნალო საშუალება | დოზა | გამოყენება პაკლიტაქსელის შეყვანამდე
---|---|---
დექსამეტაზონი | 20 მგ პერორალურად * ან ი/ვ | პერორალური გამოყენებისას: დაახლოებით 12 და 6 საათი ან ი/ვ გამოყენებისას: 30 - 60 წუთი
დიფენჰიდრამინი ** | 50 მგ ი/ვ | 30 - 60 წუთი
ციმეტიდინი ან რანიტიდინი | 300 მგ ი/ვ 50 მგ ი/ვ | 30 - 60 წუთი

• 8–20 მგ კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში

** ან ანალოგიური ანტიჰისტამინი, მაგ. ქლორფენამინი.

გამოყენების წინ სამკურნალო საშუალების განზავების ინსტრუქცია იხილეთ ნაწილში 6.6. პაკლიტაქსელი შეყვანილი უნდა იქნას ინტრავენურად ჩაშენებული მიკროფოროვანი მემბრანის მქონე ფილტრის გავლით, რომლის ფორების დიამეტრია ≤ 0,22 მკმ (იხ. ნაწილი 6.6).

საკვერცხის კარცინომის პირველი ხაზის ქიმიოთერაპია

მიუხედავად იმისა, რომ დოზირების სხვადასხვა რეჟიმი შესწავლის სტადიაშია, რეკომენდებულია პაკლიტაქსელითა და ცისპლატინით კომბინირებული მკურნალობა. ინფუზიის ხანგრძლივობის მიხედვით რეკომენდებულია ორი დოზირება: 175 მგ/მ2 პაკლიტაქსელი, რომელიც შეიყვანება ინტრავენურად 3 საათის განმავლობაში, 75 მგ/მ2 ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით, 3-კვირიანი ინტერვალით მკურნალობის კურსებს შორის, ან 135 მგ/მ2 პაკლიტაქსელი ინფუზიის სახით 24 საათის განმავლობაში და შემდეგ 75 მგ/მ2 ცისპლატინი, 3-კვირიანი ინტერვალით მკურნალობის კურსებს შორის (იხ. ნაწილი 5.1).

საკვერცხის კარცინომის მეორე ხაზის ქიმიოთერაპია

პაკლიტაქსელის რეკომენდებული დოზირება შეადგენს 175 მგ/მ2, რომელიც შეიყვანება ინფუზიის სახით 3 საათის განმავლობაში, მკურნალობის კურსების შორის 3-კვირიანი ინტერვალით.

სარძევე ჯირკვლის კარცინომის ადიუვანტური ქიმიოთერაპია __

პაკლიტაქსელის რეკომენდებული დოზირება შეადგენს 175 მგ/მ2, რომელიც შეიყვანება ინფუზიის სახით 3 საათის განმავლობაში, ყოველ 3 კვირაში ერთხელ მკურნალობის ოთხი კურსის განმავლობაში, აც-თერაპიის შემდეგ.

სარძევე ჯირკვლის კარცინომის პირველი ხაზის ქიმიოთერაპია

დოქსორუბიცინთან (50 მგ/მ2) კომბინაციაში პაკლიტაქსელი შეიყვანება დოქსორუბიცინის შეყვანიდან 24 საათის შემდეგ. პაკლიტაქსელის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 220 მგ/მ2, რომელიც შეიყვანება ინტრავენურად 3 საათის განმავლობაში, მკურნალობის კურსებს შორის 3-კვირიანი ინტერვალით (იხ. ნაწილები 4.5 და 5.1).

ტრასტუზუმაბთან კომბინაციაში პაკლიტაქსელის რეკომენდებული დოზირება შეადგენს 175 მგ/მ2, რომელიც შეიყვანება ინტრავენურად 3 საათის განმავლობაში, მკურნალობის კურსებს შორის 3-კვირიანი ინტერვალით (იხ. ნაწილი 5.1). პაკლიტაქსელის ინფუზია შეიძლება დაიწყოს ტრასტუზუმაბის პირველი დოზის შეყვანიდან მეორე დღეს ან ტრასტუზუმაბის შემდგომი დოზის შეყვანისთანავე, თუ ტრასტუზუმაბის წინა დოზა პაციენტმა კარგად გადაიტანა (დაწვრილებით ტრასტუზუმაბის გამოყენების შესახებ იხ. ინფორმაცია ჰერცეპტინის დანიშვნის შესახებ).

სარძევე ჯირკვლის კარცინომის მეორე ხაზის ქიმიოთერაპია

პაკლიტაქსელის რეკომენდებული დოზირება შეადგენს 175 მგ/მ2, რომელიც შეიყვანება 3 საათის განმავლობაში, მკურნალობის კურსებს შორის 3-კვირიანი ინტერვალით.

გავრცელებული ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბოს მკურნალობა

პაკლიტაქსელის რეკომენდებული დოზირება შეადგენს 175 მგ/მ2, რომელიც შეიყვანება 3 საათის განმავლობაში, 80 მგ/მ2 ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით, მკურნალობის კურსებს შორის 3-კვირიანი ინტერვალით.

შიდს-ასოცირებული კაპოშის სარკომის მკურნალობა

პაკლიტაქსელის რეკომენდებული დოზირება შეადგენს 100 მგ/მ2, რომელიც შეიყვანება 3-საათიანი ინტრავენური ინფუზიის სახით ორკვირიანი ინტერვალებით.

პაკლიტაქსელის შემდგომი დოზები შერჩეული უნდა იყოს ინდივიდუალური ამტანობის გათვალისწინებით.

პაკლიტაქსელი განმეორებით არ უნდა შეიყვანოთ მანამ, სანამ ნეიტროფილების რაოდენობა არ გახდება ≥ 1500/მმ3 (≥ 1000/მმ3 კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში), ხოლო თრომბოციტების რაოდენობა არ მიაღწევს ≥ 100 000/მმ3 (≥ 75000/მმ3 კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში). მძიმე ნეიტროპენიით (ნეიტროფილების რაოდენობა <500/მმ3 ერთი კვირის ან მეტი დროის განმავლობაში) ან მძიმე პერიფერიული ნეიროპათიით დაავადებულ პაციენტებში დოზა უნდა შემცირდეს 20%-ით მკურნალობის შემდგომი კურსების დროს (25%-ით კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში) (იხ. ნაწილი 4.4).

პაციენტები ღვიძლის უკმარისობით

მონაცემების სიმწირე ღვიძლის მსუბუქი ან ზომიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზირების კორექციაზე რაიმე რეკომენდაციების გაწევის საშუალებას არ იძლევა (იხ. ნაწილები 4.4 და 5.2). ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტების პაკლიტაქსელით მკურნალობა არ შეიძლება.

ბავშვთა პოპულაცია

პაკლიტაქსელის გამოყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული არ არის უსაფრთხოებისა და ეფექტურობის შესახებ მონაცემების არარსებობის გამო.

გამოყენების წესი

პაკლიტაქსელის შეყვანა უნდა ხდებოდეს მხოლოდ ციტოსტატიკური პრეპარატების

გამოსაყენებლად განკუთვნილ სპეციალიზებულ დაწესებულებებში კვალიფიციური ონკოლოგის მეთვალყურეობის ქვეშ (იხ. ნაწილი 6.6).

4.3 უკუჩვენებები

მომატებული მგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ, რომლებიც ჩამოთვლილია ნაწილში 6.1, კერძოდ, მაკროგოლგლიცეროლის რიცინოლეატი 35-ის მიმართ (იხ. ნაწილი 4.4).

არ შეიძლება პაკლიტაქსელის გამოყენება პაციენტებში ნეიტროფილების საწყისი რაოდენობით <1500/მმ3 (3 კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში).

პაკლიტაქსელი უკუნაჩვენებია ძუძუთი კვების დროს (იხ. ნაწილი 4.6).

პაკლიტაქსელი ასევე უკუნაჩვენებია კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში, თანმხლები მძიმე, არაკონტროლირებადი ინფექციებით.

4.4 განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენების დროს

პაკლიტაქსელის შეყვანა უნდა ხდებოდეს ციტოსტატური თერაპიის გამოცდილების მქონე ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. რადგან შესაძლებელია სერიოზული ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების წარმოქმნა, ხელმისაწვდომი უნდა იყოს აღჭურვილობა გადაუდებელი დახმარებისთვის.

რადგან შესაძლოა მოხდეს ექსტრავაზაცია, გულდასმით უნდა დააკვირდეთ შეყვანის ადგილს ინფუზიის დროს ინფილტრატების წარმოქმნის გამოსავლენად.

საჭიროა პაციენტების წინასწარი მკურნალობა კორტიკოსტეროიდებით, ანტიჰისტამინებითა და H2-ბლოკატორებით (იხ. ნაწილი 4.2).

კომბინირებული გამოყენების შემთხვევაში პაკლიტაქსელი უნდა იყოს შეყვანილი ცისპლატინის შეყვანამდე (იხ. ნაწილი 4.5).

ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე რეაქციები, რომლებიც ხასიათდება ქოშინითა და ჰიპოტენზიით და საჭიროებს მკურნალობას, ანგიონევროზული შეშუპება და გენერალიზებული ჭინჭრის ციება ვითარდება პაკლიტაქსელის გამოყენების დროს <1% პაციენტებში შესაბამისი პრემედიკაციის შემდეგ. ეს რეაქციები, შესაძლოა, დაკავშირებული იყოს ჰისტამინთან. ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე რეაქციების შემთხვევაში, პაკლიტაქსელის ინფუზია დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს, დაიწყოს სიმპტომური მკურნალობა, პაციენტს კი ამ პრეპარატით განმეორებითი მკურნალობა აღარ უნდა ჩაუტარდეს.

ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა(ძირითადად ნეიტროპენია) წარმოადგენს დოზა- ლიმიტირებულ ტოქსიკურ ეფექტს. უნდა განხორციელდეს სისხლის საერთო ანალიზის რეგულარული კონტროლი. პაციენტებმა არ უნდა გაიარონ განმეორებითი მკურნალობა თუ ნეიტროფილების რაოდენობა არ მიაღწევს ≥ 1500/მმ3 (≥ 1000/მმ3 კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში), ხოლო თრომბოციტების რაოდენობა არ დაუბრუნდება ≥ 100 000/მმ3 (≥ 75 000/მმ3 კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში). კაპოშის სარკომის კლინიკურ კვლევებში პაციენტების უმეტესობა იღებდა გრანულოციტარულ კოლონიამასტიმულირებელ ფაქტორს (გ-კმფ).

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია მოხდეს პაკლიტაქსელის ტოქსიურობის ზრდა, განსაკუთრებით 3-4 ხარისხის მიელოსუპრესია. არ არსებობს მონაცემები იმის თაობაზე, რომ ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი დარღვევის მქონე პაციენტებში პაკლიტაქსელის ტოქსიურობა იზრდება 3 საათიანი ინფუზიის შემდეგ. უფრო ნელი ინფუზიის დროს მიელოსუპრესია უფრო ხშირად შეიძლება გამოვლინდეს ღვიძლის ფუნქციის ზომიერიდან მძიმე ხარისხამდე დარღვევის მქონე პაციენტებში. საჭიროა ამ პაციენტებზე გულდასმით დაკვირვება მიელოსუპრესიის წარმოქმნის გამოსავლენად (იხ. ნაწილი 4.2). არასაკმარისი მონაცემები ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის დროს დოზის კორექციის შესახებ რაიმე რეკომენდაციის გაწევის საშუალებას არ იძლევა (იხ. ნაწილი 5.2). არ არსებობს მონაცემები ანამნეზში მძიმე ქოლესტაზის მქონე პაციენტებისთვის. ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებს პაკლიტაქსელით მკურნალობა არ უნდა უტარდებოდეს.

იშვიათია ინფორმაცია გულის გამტარობის მძიმე დარღვევების მქონე პაციენტებში __ მონოთერაპიის სახით პაკლიტაქსელის გამოყენების შესახებ. თუ პაკლიტაქსელის გამოყენების დროს პაციენტებს უვითარდებათ გამტარობის მნიშვნელოვანი დარღვევები, უნდა დაიწყოს შესაბამისი თერაპია და პაკლიტაქსელით შემდგომი მკურნალობა უნდა ჩატარდეს გულის ფუნქციის მუდმივი კონტროლის ქვეშ. პაკლიტაქსელის გამოყენებისას აღინიშნებოდა ჰიპოტონია, არტერიული ჰიპერტენზია და ბრადიკარდია; პაციენტებში ჩვეულებრივ არ ვლინდებოდა სიმპტომები, და ისინი მკურნალობას არ საჭიროებდნენ. რეკომენდებულია სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ფუნქციების ხშირი მონიტორინგი, განსაკუთრებით პაკლიტაქსელის ინფუზიის პირველი საათის განმავლობაში. მძიმე გულსისხლძარღვთა გართულებები აღინიშნებოდა ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბოს მქონე პაციენტებში უფრო ხშირად, ვიდრე სარძევე ჯირკვლის ან საკვერცხის კიბოს შემთხვევაში. შიდს-ასოცირებული კაპოშის სარკომის კლინიკურ კვლევაში აღინიშნებოდა გულის უკმარისობის ერთი შემთხვევა, რომელიც დაკავშირებული იყო პაკლიტაქსელით მკურნალობასთან.

იმ შემთხვევაში, როდესაც პაკლიტაქსელი გამოიყენება დოქსორუბიცინთან ან ტრასტუზუმაბთან კომბინაციაში სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს საწყისი თერაპიისთვის, საჭიროა გულის ფუნქციის საგულდაგულო კონტროლი. თუ პაციენტებს ასეთი კომბინაციით მკურნალობა უხდებათ, თერაპიის დასაწყისში უნდა ჩატარდეს კარდიოლოგიური გამოკვლევა, რომელიც მოიცავს ანამნეზს, ფიზიკურ გამოკვლევას, ეკგ-ს, ექოკარდიოგრამას ან/და მულტი-სინქრონიზებულ რადიონუკლიდურ ანგიოგრაფიას. მკურნალობის დროს საჭიროა გულის ფუნქციის დამატებით კონტროლი (მაგალითად, სამ თვეში ერთხელ). საგულდაგულო მონიტორინგი ხელს შეუწყობს გულის დისფუნქციის მქონე პაციენტების გამოვლენას. პარკუჭების ფუნქციის ტესტების სიხშირის განსაზღვრისთვის მკურნალმა ექიმებმა სიფრთხილით უნდა განსაზღვრონ შეყვანილი ანთრაციკლინის კუმულაციური დოზა (მგ/მ2). თუ ტესტი აჩვენებს გულის ფუნქციის რაიმე გაუარესებას, თუნდაც უსიმპტომოს, მკურნალმა ექიმებმა გულდასმით უნდა შეაფასონ თერაპიის გაგრძელების კლინიკური სარგებელი გულის შესაძლო დაზიანების რისკთან შედარებით, გულის შეუქცევადი დაზიანების წარმოქმნის ჩათვლით. თუ თერაპია გრძელდება, გულის ფუნქცია უნდა კონტროლდებოდეს უფრო გულდასმით (მაგალითად, მკურნალობის ყოველი 1-2 კურსის შემდეგ). დამატებითი დეტალები შეგიძლიათ იხილოთ ინფორმაციაში ჰერცეპტინის ან დოქსორუბიცინის დანიშვნის შესახებ.

მიუხედავად იმისა, რომ პერიფერიული ნეიროპათია ვითარდება ხშირად, მძიმე სიმპტომები იშვიათია. მძიმე შემთხვევებში რეკომენდებულია დოზის 20%-ით (25% კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში) შემცირება, პაკლიტაქსელის ყველა მომდევნო კურსის დროს. ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბოს მქონე პაციენტებში და საკვერცხის კარცინომის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პაკლიტაქსელს როგორც პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიის ნაწილს, პაკლიტაქსელით (შეყვანილი ინფუზიის სახით სამი საათის განმავლობაში) და ცისპლატინით კომბინირებული თერაპია იწვევდა მძიმე ნეიროტოქსიურობის უფრო ხშირ შემთხვევებს, ვიდრე პაკლიტაქსელით მონოთერაპია ან ციკლოფოსფამიდით, და შემდეგ ცისპლატინით თერაპია.

განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს იმას, რომ არ მოხდეს პაკლიტაქსელის ინტრაარტერიული შეყვანა, რადგან ცხოველებში ადგილობრივი ტესტირებისას ინტრაარტერიული შეყვანის შემდეგ აღინიშნებოდა მძიმე ქსოვილური რეაქციები.

პაკლიტაქსელი ფილტვის დასხივებასთან კომბინაციაში, ქრონოლოგიური თანმიმდევრობის მიუხედავად, შესაძლოა ხელს უწყობდეს ინტერსტიციალური პნევმონიტის განვითარებას.

აქვიპაქსელი 6 მგ/მლ შეიცავს ეთანოლს (395 მგ/მლ), ამიტომ საჭიროა სიფრთხილე ცენტერალურ ნერვულ სისტემაზე ნებისმიერი შესაძლო ზეგავლენის ან სხვა ზემოქმედების გამო.

ფსევდომემბრანული კოლიტი აღინიშნება იშვიათ შემთხვევაში, მათ შორის პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად ანტიბიოტიკებს არ იღებენ. ასეთი რეაქცია უნდა იქნას გათვალისწინებული მძიმე ან მუდმივი დიარეის შემთხვევების დიფერენციული დიაგნოსტიკისას, რომლებიც პაკლიტაქსელით მკურნალობის დროს ან მკურნალობის დასრულების შემდეგ მალევე ჩნდება.

ბევრ ექსპერიმენტულ სისტემაში გამოვლინდა, რომ პაკლიტაქსელს გააჩნია ტერატოგენური, ემბრიოტოქსიკური და მუტაგენური მოქმედება. ამიტომაც ნაყოფიერების ასაკის ქალებმა და მამაკაცებმა ან/და მათმა პარტნიორებმა უნდა გააგრძელონ ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების მიღება პაკლიტაქსელით მკურნალობის დროს და მკურნალობის დასრულებიდან 6 თვის განმავლობაში (იხ. ნაწილი 4.6). ჰორმონული კონტრაცეფცია უკუნაჩვენებია ჰორმონალური რეცეპტორ-დადებითი ავთვისებიანი წარმონაქმნებისას.

მუკოზიტის მძიმე ფორმა იშვიათად აღინიშნება კაპოშის სარკომით დაავადებულ პაციენტებში. მძიმე რეაქციების შემთხვევაში დოზა უნდა შემცირდეს 25%-ით.

ეს პრეპარატი შეიცავს მაკროგოლგლიცეროლის რიცინოლეატ 35-ს, რომელმაც შესაძლოა გამოიწვიოს მძიმე ალერგიული რეაქციები.

აღნიშნული სამკურნალო პრეპარატი შეიცავს 50.17 მოც. % სპირტს, ანუ ერთი დოზა შეიცავს 20 გ-მდე ეთანოლს (175 მგ/მ2 BSA), რაც შეესაბამება 500 მლ ლუდს ან 210 მლ ღვინოს. არსებობს რისკი გარკვეული ჯგუფის, მათ შორის ღვიძლის დაავადებების, ალკოჰოლიზმის, ეპილეფსიის მქონე პაციენტების, თავის ტვინის ორგანული დაავადებების მქონე პაციენტების, ორსულების, მეძუძური ქალების და ბავშვების ჯანმრთელობისთვის.

4.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

საკვერცხის კიბოს პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიის დროს რეკომენდებულია პაკლიტაქსელის შეყვანა ცისპლატინის წინ. როდესაც პაკლიტაქსელი შეიყვანება ცისპლატინამდე, ამტანობა შეესაბამება პაკლიტაქსელით მონოთერაპიას. პაკლიტაქსელის ცისპლატინის შემდეგ შეყვანის შემთხვევაში, პაციენტებს აღენიშნება უფრო გამოხატული მიელოსუპრესია და პაკლიტაქსელის კლირენსის დაახლოებით 20%-ით შემცირება. პაციენტებს, რომლებიც პაკლიტაქსელს და ცისპლატინს იღებდნენ, შესაძლოა აღენიშნებათ თირკმლის უკმარისობის უფრო მაღალი რისკი, ვიდრე გინეკოლოგიური სიმსივნეების ცისპლატინით მონოთერაპიის სახოთ მკურნალობის შემდეგ.

რადგან დოქსორუბიცინის და მისი აქტიური მეტაბოლიტების ექსკრეცია შესაძლოა შემცირდეს პაკლიტაქსელისა და დოქსორუბიცინის თანმიმდევრული ხანმოკლე პერიოდში შეყვანის შემთხვევაში, სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიის სახით პაკლიტაქსელი უნდა ინიშნებოდეს დოქსორუბიცინის შეყვანიდან 24 საათის შემდეგ (იხ. ნაწილი 5.2).

პაკლიტაქსელის მეტაბოლიზმი ნაწილობრივ კატალიზირდება ციტოქრომი P450-ის იზოფერმენტებით CYP2C8 და 3A4. ამგვარად, სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედებების PK-კვლევის არარსებობის პირობებში საჭიროა სიფრთხილის დაცვა, როდესაც პაკლიტაქსელი შეიყვანება ისეთ სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, რომლებიც, როგორც ცნობილია, აინჰიბირებს CYP2C8-ს ან CYP3A4-ს (მაგალითად, კეტოკონაზოლი და სხვა იმიდაზოლური სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები, ერითრომიცინი, ფლუოქსეტინი, ჰემფიბროზილი, კლოპიდოგრელი, ციმეტიდინი, რიტონავირი, საკვინავირი, ინდინავირი და ნელფინავირი), რადგან პაკლიტაქსელის ტოქსიურობამ, შესაძლოა მოიმატოს პაკლიტაქსელის უფრო ხანგრძლივი ექსპოზიციის გამო. პაკლიტაქსელის ერთდროული გამოყენება ისეთ სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებიც, როგორც ცნობილია, აინდუცირებს CYP2C8-ს ან CYP3A4-ს (მაგალითად, რიფამპიცინი, კარბამაზეპინი, ფენიტოინი, ეფავირენცი და ნევირაპინი), არ არის რეკომენდებული, რადგან ეფექტურობა შეიძლება შემცირდეს პაკლიტაქსელის ნაკლებად ხანგრძლივი ექსპოზიციის გამო.

პაკლიტაქსელის ექსკრეციაზე (კლირენსზე) ციმეტიდინით პრემედიკაცია არ მოქმედებს.

კაპოშის სარკომით დაავადებული პაციენტების მონაწილეობით ჩატარებული კვლევები, სადაც ისინი თანმხლები პრეპარატების ფართო სპექტრს იღებდნენ, მიუთითებს, რომ პაკლიტაქსელის სისტემური კლირენსი მნიშვნელოვნად შემცირებული იყო ნელფინავირის და რიტონავირის მიღებისას, მაგრამ არა ინდინავირის მიღებისას. არ არსებობს ადეკვატური ინფორმაცია პროთეაზის სხვა ინჰიბიტორებთან ურთიერთქმედების შესახებ. შესაბამისად, პაკლიტაქსელი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს პაციენტებში, რომლებიც თანმხლები თერაპიის სახით პროთეაზის ინჰიბიტორებს იღებენ.

სხვა სამკურნალო საშუალებების მოქმედება შესაძლოა იცვლებოდეს აღნიშნულ სამკურნალო საშუალებაში სპირტის არსებობის შედეგად.

4.6 ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა

არ არსებობს ადეკვატური მონაცემები პაკლიტაქსელის ორსულებში გამოყენების შესახებ. პაკლიტაქსელი ავლენდა როგორც ემბრიოტოქსიკურ, ისე ფიტოტოქსიკურ თვისებებს კურდღლებში და ამცირებდა ფერტილობას ვირთხებში. სხვა ციტოტოქსიკური სამკურნალო საშუალებების მსგავსად, პაკლიტაქსელმა შესაძლოა გამოიწვიოს ნაყოფის დაზიანება ორსულ ქალებში გამოყენებისას. შესაბამისად, ორსულობის დროს პაკლიტაქსელის გამოყენება არ შეიძლება, თუ ეს გარდაუვალ საჭიროებას არ წარმოადგენს. რეპროდუქციული ასაკის ქალებს, რომლებიც პაკლიტაქსელს იღებენ, უნდა მიეცეს ინსტრუქციები იმის შესახებ, რომ თავიდან აირიდონ ორსულობა და დაუყოვნებლივ შეატყობინონ მკურნალ ექიმს, თუ მაინც დაორსულდნენ. ნაყოფიერების ასაკის ქალებმა და მამაკაცებმა ან/და მათ პარტნიორებმა უნდა გამოიყენონ კონტრაცეფციის საიმედო მეთოდები პაკლიტაქსელით მკურნალობის დასრულებიდან არანაკლებ 6 თვის განმავლობაში.

ძუძუთი კვება

პაკლიტაქსელი უკუნაჩვენებია ძუძუთი კვების დროს (იხ. ნაწილი 4.3). უცნობია, გამოიყოფა პაკლიტაქსელი დედის რძით თუ არა. მკურნალობის პერიოდში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ფერტილობა

ვირთხების მამრებში პაკლიტაქსელი ურწნობას იწვევდა (იხ. ნაწილი 5.3).

ადამიანის მიმართ რელევანტობა უცნობია.

მამაკაცმა პაციენტებმა შესაძლო უშვილობის გამო პაკლიტაქსელით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა გაიარონ კონსულტაცია სპერმის კონსერვაციის საკითხთან დაკავშირებით.

4.7 ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანისმების მართვის უნარზე

სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანისმების მართვის უნარზე პაკლიტაქსელის უარყოფითი ზეგავლენა არ გამოვლენილა. თუმცა გასათვალისწინებელია, რომ პაკლიტაქსელი შეიცავს სპირტს (იხ. ნაწილები 4.4 და 6.1).

4.8 გვერდითი ეფექტები

თუ სხვაგვარად არ არის მითითებული, შემდეგი ინფორმაცია მიეკუთვნება სოლიდური სიმსივნეების მქონე 812 პაციენტის უსაფრთხოების მონაცემებს, რომლებიც მკურნალობას გადიოდნენ მონოთერაპიის სახით პაკლიტაქსელის კლინიკური კვლევების ფარგლებში. რადგან კაპოშის სარკომის პოპულაცია ძალიან სპეციფიურია, 107 პაციენტის მონაწილეობით ჩატარებულ კლინიკურ კვლევებზე დაფუძნებული მონაცემები წარმოდგენილია ამ ნაწილის ბოლოს ცალკე ქვეთავში.

გვერდითი რეაქციების სიხშირე და გამოხატულობის ხარისხი, თუ სხვაგვარად არ არის მითითებული, როგორც წესი, მსგავსია პაციენტებში, რომლებიც პაკლიტაქსელს საკვერცხის კარცინომის, სარძევე ჯირკვლის კარცინომის ან ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბოს სამკურნალოდ იღებდნენ. არც ერთი აღნიშნული გვერდითი რეაქცია არ იყო აშკარად დამოკიდებული პაციენტის ასაკზე.

ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე რეაქცია შესაძლო ლეტალური შედეგით (განისაზღვრება როგორც ჰიპოტენზია, რომელიც საჭიროებს მკურნალობას, ანგიონევროზული შეშუპება, ქოშინი, რომელიც საჭიროებს მკურნალობას ბრონქოდილატატორით, ან გენერალიზებული ჭინჭრის ციება), აღინიშნებოდა ორ (<1%) პაციენტში. ჰიპერმგრძნობელობის მსუბუქი რეაქციები აღინიშნებოდა პაციენტების 34%-ში (ყველა მკურნალობის კურსის 17%). ჰიპერმგრძნობელობის ასეთი მსუბუქი რეაქციები, ძირითადად სიწითლე და გამონაყარი, მკურნალობას არ საჭიროებდა და პაკლიტაქსელის მოხსნის აუცილებლობას არ იწვევდა.

ყველაზე ხშირი სერიოზული არასასურველი რეაქცია იყო ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა. მძიმე ნეიტროპენიას (<500/მმ3) ციებ-ცხელების ეპიზოდების გარეშე ადგილი ჰქონდა პაციენტების 28%-ში. მხოლოდ პაციენტების 1%-ს აღენიშნებოდა მძიმე ნეიტროპენია ≥ 7 დღის განმავლობაში.

თრომბოციტოპენია აღინიშნებოდა პაციენტების 11%-ში. პაციენტების 3%-ს აღენიშნებოდათ თრომბოციტების დონის შემცირება <50000/მმ3, სულ ცოტა, ერთხელ კვლევის განმავლობაში. ანემია აღენიშნებოდა პაციენტების 64%-ს, მაგრამ იყო მძიმე (ჰემოგლობინი (Hb)<5მმოლ/ლ) მხოლოდ 6%-ში. ანემიის სიხშირე და სიმძიმე დამოკიდებულია ჰემოგლობინის საწყის დონეზე.

ნეიროტოქსიურობა, ძირითადად პერიფერიული ნეიროპათია, როგორც ჩანს, უფრო ხშირად და უფრო მძიმე ფორმით ვითარდებოდა მაშინ, როდესაც 175 მგ/მ2 (85% ნეიროტოქსიურობა, 15% მძიმე ფორმა) შეჰყავდათ 3 საათის განმავლობაში ნაცვლად 135 მგ/მ2-სა 24 საათის განმავლობაში (25% პერიფერიული ნეიროპათია, 3% მძიმე), ორივე შემთხვევაში ცისპლატინთან კომბინაციაში. ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბოს მქონე პაციენტებში და საკვერცხის კარცინომის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პაკლიტაქსელს 3 საათის განმავლობაში ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით, გამოხატული ნეიროტოქსიურობის სიხშირე იყო აშკარად უფრო მაღალი. პერიფერიული ნეიროპათია შესაძლებელია წარმოიქმნას მკურნალობის პირველივე კურსის დროს და გაძლიერდეს პაკლიტაქსელის გამოყენების სიხშირესთან ერთად. პერიფერიული ნეიროპათია იყო ზოგიერთ პაციენტში პაკლიტაქსელის მიღების შეწყვეტის მიზეზი. პარესთეზია ჩვეულებრივ მცირდებოდა ან ქრებოდა პაკლიტაქსელის მოხსნიდან რამდენიმე თვის განმავლობაში. წინმსწრები ნეიროპათია, როგორც წინა მკურნალობის შედეგი, პაკლიტაქსელის მიღების უკუჩვენებას არ წარმოადგენს. გარდა ამისა, მოხდა დემონსტრირება იმისა, რომ პერიფერიული ნეიროპათია შეიძლება გრძელდებოდეს პაკლიტაქსელის მოხსნიდან 6 თვეზე მეტ ხანს.

ართრალგია ან მიალგია ჩნდებოდა პაციენტთა 60%-ში, ხოლო მძიმე იყო პაციენტების 13%-ში.

რეაქციები ინიექციის ადგილზე ინტრავენური შეყვანისას შეიძლებაიყოს ლოკალური შეშუპების, ტკივილის, ერითემის და გამკვრივების სახით. ექსტრავაზაციამ ზოდჯერ შეიძლება გამოიწვიოს ცელულიტი. არსებობს ინფორმაცია კანის აქერცვლის ან/და განშრევების შესახებ, ზოგჯერ ექსტრავაზაციასთან დაკავშირებით. ასევე შეიძლება მოხდეს კანის დეპიგმენტაცია. წინა ექსტრავაზაციის ადგილზე კანის რეაქციის განმეორებით გამოვლენა პაკლიტაქსელის სხვა ადგილზე შეყვანისას (ეგრეთ წოდებული „ანამნეზური რეაქცია“) აღინიშნებოდა იშვიათად. ამჟამად არ არის ცნობილი ექსტრავაზაციის გამო წარმოქმნილი ასეთი რეაქციების მკურნალობის რაიმე კონკრეტული მეთოდები.

ზოგიერთ შემთხვევაში ინფუზიის ადგილზე რეაქცია ჩნდებოდა ხანგრძლივი ინფუზიის დროს, ან იყო შენელებული ტიპის (იწყებოდა 7-10 დღის შემდეგ).

ალოპეცია აღენიშნებოდაპაციენტების 87%-ს და ვითარდებოდა სწრაფად. ალოპეციის მქონე პაციენტების უმრავლესობაში მოსალოდნელია თმის დიფუზური ცვენა ≥ 50%.

არსებობს ცნობები დისემინირებული სისხლძარღვშიდა სისხლის შედედების შესახებ, რაც ხშირ შემთხვევაში დაკავშირებულია სეფსისთან ან პოლიორგანულ უკმარისობასთან.

ქვემოთ მოყვანილ ცხრილში ჩამოთვლილია გვერდითი რეაქციები, რომლებიც აღინიშნებოდა კლინიკურ კვლევებში, და გვერდითი რეაქციები პრეპარატის კვლევებიდან ბაზარზე გასვლის შემდეგ. ეს უკანასკნელი შეიძლება მიეწეროს პაკლიტაქსელს მკურნალობის სქემის მიუხედავად.

ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი რეაქციების სიხშირე განისაზღვრება შემდეგი პირობითი აღნიშვნების გამოყენებით:

ძალიან ხშირად (≥1/10)

ხშირად (≥1/100 - <1/10)

არახშირად (≥1/1,000 - <1/100)

იშვიათად (≥1/10,000 - <1/1,000)

ძალიან იშვიათად (<1/10,000)

უცნობია (არსებული მონაცემების საფუძველზე შეფასება შეუძლებელია).

თითოეულ ჯგუფში სიხშირის მიხედვით გვერდითი რეაქციები წარმოდგენილია სიმძიმის ხარისხის შემცირების წესით.

ორგანოთა სისტემის კლასი | სიხშირე | გვერდითი რეაქცია
---|---|---
ინფექციური და პარაზიტარული დაავადებები | ძალიან ხშირად: | ინფექციები (ძირითადად შარდსასქესო სისტემის ინფექციები და ზედა სასუნთქი გზების სისტემის ინფექციები), არსებობს ცნობები ლეტალური შედეგების შესახებ
არახშირად: | სეპტიკური შოკი
იშვიათად: | სეფსისი*, პერიტონიტი*, პნევმონია*
დარღვევები სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ | ძალიან ხშირად: | მიელოსუპრესია, ნეიტროპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, სისხლდენა
იშვიათად: | ფებრილური ნეიტროპენია*
ძალიან იშვიათად: | მწვავე მიელოლეიკოზი*, მიელოდისპლასტიური სინდრომი*
უცნობია: | დისემინირებული სისხლძარღვშიდა სისხლის შედედება*
დარღვევები იმუნური სისტემის მხრივ | ძალიან ხშირად: | ჰიპერმგრძნობელობის მსუბუქი რეაქციები (ძირითადად სიწითლე და გამონაყარი)
არახშირად: | ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე რეაქციები, რაც საჭიროებს მკურნალობას (მაგალითად, ჰიპოტონია, ანგიონევროზული შეშუპება, ქოშინი, გენერალიზებული ჭინჭრის ციება, შეციება, ზურგის ტკივილი, გულმკერდის ტკივილი, ტაქიკარდია, მუცლის ტკივილი, კიდურების ტკივილი, ოფლიანობა და ჰიპერტონია)
იშვიათად: | ანაფილაქტიური რეაქციები *
ძალიან იშვიათად: | ანაფილაქტიური შოკი*
დარღვევები ნივთიერებათა ცვლის და კვების მხრივ | ძალიან იშვიათად: | ანორექსია*
უცნობია: | სიმსივნის ლიზისის სინდრომი*
ფსიქიკური აშლილობები | ძალიან იშვიათად: | გონების დაბინდვა*
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ | ძალიან ხშირად: | ნეიროტოქსიურობა**(ძირითადად პერიფერიული ნეიროპათია)
ხშირად: | დეპრესია, მძიმე ნეიროპათია (ძირითადად პერიფერიული), ნერვოზულობა, უძილობა, აზროვნების დარღვევა, ჰიპოკინეზია, სიარულის დარღვევა, ჰიპოსთეზია, დისგევზია.
იშვიათად: | მოძრაობითი ნეიროპათია (რაც იწვევს მსუბუქ სისუსტეს კიდურების დისტალურ ნაწილებში)*
ძალიან იშვიათად: | ეპილეფსიური შეტევა*, ავტონომური ნეიროპათია (რაც იწვევს ნაწლავების პარალიზურ გაუვალობას და ორთოსტატურ ჰიპოტენზიას), ენცეფალოპათია, კრუნჩხვები*, თავბრუსხვევა*, ატაქსია*, თავის ტკივილი*
დარღვევები მხედველობის ორგანოს მხრივ | არახშირად: | თვალის სიმშრალე, ამბლიოპია, მხედველობის ველის დარღვევა
ძალიან იშვიათად: | მხედველობის ნერვის დაზიანება ან/და მხედველობის დარღვევები (მოციმციმე სკოტომა), ძირითადად პაციენტებში, რომლებიც რეკომენდებულზე მაღალ დოზებს იღებენ
უცნობია: | მაკულარული შეშუპება, ფოტოფსია*, მინისებრი სხეულის დაბურვა*
დარღვევები სმენის ორგანოსა და წონასწორობის მხრივ | ძალიან იშვიათად: | სმენის დაკარგვა*, ოტოტოქსიურობა*, ყურების შუილი , ვერტიგო
დარღვევები გულის მხრივ | ხშირად: | ბრადიკარდია
არახშირად: | მიოკარდიუმის ინფარქტი, АВ-ბლოკადა და სინკოპალური მდგომარეობა, კარდიომიოპათია, უსიმპტომო პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, ტაქიკარდია ბიგემინიით
იშვიათად: | გულის უკმარისობა
ძალიან იშვიათად: | წინაგულების ფიბრილაცია*, სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია*
სისხლძარღვოვანი დარღვევები | ძალიან ხშირად: | ჰიპოტონია
არახშირად: | თრომბოზი, ჰიპერტონია, თრომბოფლებიტი
ძალიან იშვიათად: | შოკი*
უცნობია: | ფლებიტი*
დრღვევები სასუნთქი სისტემის, გულმკერდის ორგანოებისა და შუასაყარის მხრივ | იშვიათად: | სუნთქვის უკმარისობა*, ფილტვის ემბოლია*, ფილტვის ფიბროზი*, ინტერსტიციალური პნევმონია*, ქოშინი*, ექსუდაციური პლევრიტი*
ძალიან იშვიათად: | ხველა*
დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ | ძალიან ხშირად: | დიარეა, ღებინება, გულისრევა, მუკოზიტი
იშვიათად: | ნაწლავების გაუვალობა*, ნაწლავის კედლის პერფორაცია*, იშემიური კოლიტი*, პანკრეატიტი*
ძალიან იშვიათად: | მეზენტერიული ვენების თრომბოზი*, ფსევდომემბრანული კოლიტი*, ნეიტროპენიული კოლიტი*, ასციტი*, საყლაპავი მილის ანთება*, ყაბზობა*
დარღვევები ღვიძლისა და ნაღველგამომყოფი გზების მხრივ | ძალიან იშვიათად: | ღვიძლის ნეკროზი*, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია* (ორივე შემთხვევაში არსებობს ცნობები ლეტალური შედეგების შესახებ)
დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ | ძალიან ხშირად: | ალოპეცია
ხშირად: | ფრჩხილებისა და კანის გარდამავალი და უმნიშვნელო ცვლილებები
იშვიათად: | ქავილი*, გამონაყარი*, ერითემა*
ძალიან იშვიათად: | სტივენს-ჯონსონის სინდრომი*, ეპიდერმული ნეკროლიზი*, პოლიმორფული ერითემა*, ექსფოლიატიური დერმატიტი*, ჭინჭრის ციება*, ონიქოლიზისი (პაციენტებმა უნდა წაისვან მზისგან დამცავი საშუალება ხელებსა და ფეხებზე მკურნალობის დროს)
უცნობია: | სკლეროდერმა*, ხელისგულ-ქუსლის ერითროდიზესთეზიის სინდრომი*
დარღვევები ჩონჩხ-კუნთოვანი სისტემის და შემაერთებელი ქსოვილის მხრივ | ძალიან ხშირად: | ართრალგია, მიალგია
უცნობია: | სისტემური წითელი მგლურა*
ზოგადი დარღვევები და რეაქციები შეყვანის ადგილზე | ხშირად: | რეაქციები შეყვანის ადგილზე (მათ შორის ლოკალური შეშუპება, ტკივილი, ერითემა, გამკვრივება, ექსტრავაზაცია არახშირად შესაძლოა იწვევდეს ცელულიტს, კანის ფიბროზს და კანის ნეკროზს)
იშვიათად: | პირექსია*, გაუწყლოება*, ასთენია*, შეშუპება*, შეუძლოდ გრძნობა*
ლაბორატორიული და ინსტრუმენტული მონაცემები: | ხშირად: | მკვეთრად გამოხატული ასტ (SGOT) მომატება; მკვეთრად გამოხატული ტუტე ფოსფატაზის მომატება
არახშირად: | მკვეთრად გამოხატული ბილირუბინის მომატება
იშვიათად: | სისხლში კრეატინინის მომატება*

• პაკლიტაქსელის პოსტ-მარკეტინგული დაკვირვებების მონაცემების მიხედვით.

** შესაძლოა აღინიშნებოდეს პაკლიტაქსელის მიღების შეწყვეტიდან 6 თვეზე მეტი პერიოდის განმავლობაში.

სარძევე ჯირკვლის კარცინომით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც პაკლიტაქსელს აც- თერაპიის შემდეგ ადიუვანტური ქიმიოთერაპიის სახით იღებდნენ, აღინიშნებოდა ნეიროსენსორული ტოქსიურობის, ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების, ართრალგიის/მიალგიის, ანემიის, ინფექციების, ციებ-ცხელების, გულისრევის/ღებინების და დიარეის წარმოქმნის სიხშირის ზრდა უფრო ხშირად, ვიდრე პაციენტებში, რომლებიც მხოლოდ აც-თერაპიას გადიოდნენ. მაგრამ აღნიშნული მოვლენების სიხშირე შეესაბამება პაკლიტაქსელის მონოთერაპიის სახით ზემოაღნიშნულ გამოყენებას.

კომბინირებული მკურნალობა

შემდეგი მონაცემები მიეკუთვნება:

• საკვერცხის კიბოს პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიის ორ მასშტაბურ კლინიკურ კვლევას (პაკლიტაქსელი + ცისპლატინი: 1050-ზე მეტი პაციენტი),
• სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს პირველი ხაზის მკურნალობის III ფაზის კვლევას: ერთი - დოქსორუბიცინთან კომბინაციაში გამოყენების ორ კვლევას (პაკლიტაქსელი + დოქსორუბიცინი: 267 პაციენტი); მეორე - კომბინაცია ტრასტუზუმაბთან (ქვეჯგუფის პაკლიტაქსელი + ტრასტუზუმაბი გეგმიური ანალიზი: 188 პაციენტი) და
• გავრცელებული ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბოს მკურნალობის III ფაზის ორ კვლევას (პაკლიტაქსელი + ცისპლატინი: 360-ზე მეტი პაციენტი) (იხ. ნაწილი 5.1).

საკვერცხის კარცინომის პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიის დროს ნეიროტოქსიურობა, ართრალგია/მიალგია და ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები აღინიშნებოდა უფრო ხშირად და უფრო მძიმე ფორმით იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პაკლიტაქსელს ინფუზიის სახით 3 საათის განმავლობაში ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით, იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებიც იღებდნენ ციკლოფოსფამიდს ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით. მიელოსუპრესია, როგორც ჩანს, იყო ნაკლებად ხშირი და ნაკლებად მძიმე პაკლიტაქსელის 3 საათის განმავლობაში გამოყენებისას ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით, ვიდრე ციკლოფოსფამიდის გამოყენებისას ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით.

სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიის დროს აღინიშნებოდა ნეიტროპენიის, ანემიის, პერიფერიული ნეიროპათიის, ართრალგიის/მიალგიის, ასტენიის, ციებ-ცხელებისა და დიარეის უფრო მძიმე შემთხვევები, აღნიშნული შემთხვევები უფრო ხშირად ჩნდებოდა პაკლიტაქსელით მკურნალობის შემდეგ (220 მგ/მ2 შეჰყავდათ 3-საათიანი ინფუზიით დოქსორუბიცინის 50 მგ/მ2 შეყვანიდან 24 საათის შემდეგ) ფდც-ს (500 მგ/მ2 5-ფტორურაცილი, 50 მგ/მ2 დოქსორუბიცინი, 500 მგ/მ2 ციკლოფოსფამიდი) სტანდარტულ მკურნალობასთან შედარებით. უფრო იშვიათად აღინიშნებოდა ისეთი გვერდითი ეფექტები, როგორიცაა გულისრევა და ღებინება, და ისინი უფრო მსუბუქი იყო პაკლიტაქსელი (220 მგ/მ2)/ დოქსორუბიცინით (50 მგ/მ2) მკურნალობის სქემისას ფდც-ს მკურნალობის სტანდარტულ სქემასთან შედარებით. კორტიკოსტეროიდების გამოყენება სავარაუდოდ ხელს უწყობდა გულის რევისა და ღებინების სიხშირის და სიმძიმის შემცირებას ჯგუფში, რიმელიც პაკლიტაქსელი/დოქსორუბიცინს იღებდა.

სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს მქონე პაციენტების პირველი ხაზის თერაპიისთვის პაკლიტაქსელის ტრასტუზუმაბთან კომბინაციაში ინფუზიის სახით 3 საათის განმავლობაში შეყვანისას შემდეგი გვერდითი ეფექტები რეგისტრირებულია უფრო ხშირად, ვიდრე პაკლიტაქსელით მონოთერაპიისას (მიუხედავად პაკლიტაქსელთან ან ტრასტუზუმაბთან კავშირისა): გულის უკმარისობა (8% - 1%-თან შედარებით), ინფექცია (46% - 27%-თან შედარებით), შეციება (42% - 4%-თან შედარებით), ციებ-ცხელება (47%

• 23%-თან შედარებით), ხველა (42% - 22%-თან შედარებით), გამონაყარი (39% - 18%-თან შედარებით), ართრალგია (37% - 21%-თან შედარებით), ტაქიკარდია (12% - 4%-თან შედარებით), დიარეა (45% - 30%-თან შედარებით), ჰიპერტენზია (11% - 3%-თან შედარებით), სისხლდენა ცხვირიდან (18% - 4%-თან შედარებით), აკნე (11% - 3%-თან შედარებით), მარტივი ჰერპესი (12% - 3%-თან შედარებით), შემთხვევითი ტრავმა (13%
• 3%-თან შედარებით), უძილობა (25% - 13%-თან შედარებით), რინიტი (22% - 5%-თან შედარებით), სინუსიტი (21% - 7%-თან შედარებით) და რეაქციები ინიექციის ადგილზე (7% - 1%-თან შედარებით). აღნიშნული სიხშირის განსხვავებებიდან ზოგიერთი შეიძლება მიეკუთვნებოდეს პაკლიტაქსელ/ტრასტუზუმაბის კომბინაციით მკურნალობის კურსების მეტ რაოდენობასა და ხანგრძლივობას პაკლიტაქსელით მონოთერაპიასთან შედარებით. ცნობილია ანალოგიური სიხშირის მძიმე გვერდითი რეაქციების შესახებ პაკლიტაქსელ/ტრასტუზუმაბის კომბინაციით მკურნალობის გამოყენებისას და პაკლიტაქსელით მონოთერაპიის დროს.

სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს დროს დოქსორუბიცინის პაკლიტაქსელთან კომბინაციაში შეყვანისას, გულის შეკუმშვის დარღვევა (მარცხენა წინაგულის განდევნის ფრაქციის შემცირება ≥ 20%) აღინიშნებოდა პაციენტების 15%-ში იმ პაციენტების 10%-თან შედარებით, რომლებიც მკურნალობას ფდც-ს სტანდარტული სქემით იღებდნენ. გულის უკმარისობა აღინიშნებოდა <1%-ში როგორც პაკლიტაქსელი/დოქსორუბიცინით მკურნალობისას, ისე ფდც-ს სტანდარტული მკურნალობისას. როდესაც ტრასტუზუმაბი შეჰყავდათ პაციენტებისთვის, რომლებიც ადრე იღებდნენ ანთრაციკლინებს, გულის დისფუნქციის სიხშირე და სიმძიმე იზრდებოდა პაკლიტაქსელის მონოთერაპიასთან შედარებით (NYHA კლასი I / II 10% - 0%-თან შედარებით; NYHA კლასი III / IV 2% - 1%-თან შედარებით) და ამ დროს ლეტალური შედეგი აღინიშნებოდა იშვიათად (იხ. ინფორმაცია ტრასტუზუმაბის დანიშვნის შესახებ). აღნიშნული იშვიათი შემთხვევების გარდა, ყველა პაციენტი რეაგირებდა შესაბამის მკურნალობაზე.

არსებობს ინფორმაცია რადიაციული პნევმონიტის შემთხვევების შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ თანმხლებ რადიოთერაპიას.

შიდს-ასოცირებული კაპოშის სარკომა

ჰემატოლოგიური და ღვიძლის მხრივ გვერდითი რეაქციების (იხ. ქვემოთ) გარდა, გვერდითი რეაქციების სიხშირე და სიმძიმე ზოგადად იყო ერთნაირი კაპოშის სარკომით დაავადებულ პაციენტებში და იმ პაციენტებში, რომლებიც პაკლიტაქსელის მონოთერაპიას სხვა სოლიდური სიმსივნეების შემთხვევაში იღებდნენ (107 პაციენტის კლინიკური კვლევების საფუძველზე).

დარღვევები სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ

ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა წარმოადგენდა ყველაზე ხშირ დოზამალიმიტირებელ ტოქსიკურ ეფექტს. ნეიტროპენია წარმოადგენს ძირითად ჰემატოლოგიურ ტოქსიურობას. მკურნალობის პირველი ციკლის დროს მძიმე ნეიტროპენია (3) აღინიშნებოდა პაციენტების 20%-ში. მკურნალობის მთელი პერიოდის განმავლობაში მძიმე ნეიტროპენია აღინიშნებოდა პაციენტების 39%-ში. პაციენტების 41%-ში ნეიტროპენია გრძელდებოდა > 7 დღეს, ხოლო პაციენტების 8%-ში - 30-დან 35 დღემდე. ყველა პაციენტს აღენიშნებოდა ნეიტროპენიის შემცირება 35 დღის განმავლობაში. მე-4 ხარისხის ნეიტროპენიის სიხშირე, რომელიც გრძელდებოდა 7 დღეზე ნაკლებ ხანს, შეადგენდა 22%-ს.

პაკლიტაქსელთან დაკავშირებული ნეიტროპენიური ციებ-ცხელება აღენიშნებოდა პაციენტების 14%-ს და მკურნალობის ციკლების 1,3%-ში. პაკლიტაქსელის გამოყენების დროს იყო 3 სეფტიკური შემთხვევა (2,8%) ლეტალური შედეგით, რომლებიც დაკავშირებული იყო პრეპარატის მიღებასთან.

თრომბოციტოპენია აღინიშნებოდა პაციენტების 50%-ში და მძიმე იყო 9%-ში (3). მხოლოდ პაციენტების 14%-ში აღინიშნებოდა თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება 75000 უჯრედი/მმ3-ს ქვევით სულ ცოტა ერთხელ მაინც მკურნალობის კურსის განმავლობაში. პაკლიტაქსელთან დაკავშირებული სისხლდენა აღინიშნებოდა პაციენტების <3% -ში, მაგრამ ეს ჰემორაგოულო მოვლენები იყო ლოკალიზებული.

ანემია (Hb

დარღვევები სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ

სულ გამოვლენილი იქნა დისემინირებული სისხლძარღვშიდა სისხლის შედედების (დსშ) 128 შემთხვევა, რომელთაგან 31-ს ჰქონდა სავარაუდო დროებითი კავშირი. გარდა ამისა, ადგილი ჰქონდა 47 შემთხვევას ლეტალური შედეგით დისემინირებული სისხლძარღვშიდა სისხლის შედედების გამო.

დარღვევები ღვიძლისა და ნაღველგამომყოფი გზების მხრივ

ღვიძლის ნორმალური საწყისი მონაცემების მქონე პაციენტებს შორის (> 50% პაციენტი იღებდა პროთეაზის ინჰიბიტორებს), ბილირუბინის დონის, ტუტე ფოსფატაზის დონის და ასტ (SGOT) დონის მომატება აღინიშნებოდა შესაბამისად 28%, 43% და 44%-ში. თითოეული ამ პარამეტრებისგან იყო მნიშვნელოვნად გაზრდილი შემთხვევათა 1%-ში.

დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ

ალოპეცია აღინიშნებოდა პაციენტების 87%-ში, და ვითარდებოდა სწრაფად. პაციენტების უმეტესობაში, რომლებსაც აღენიშნებოდა ალოპეცია, მოსალოდნელია თმის დიფუზური ცვენა ≥ 50%.

მაკროგოლგლიცეროლის რიცინოლეატ 35-ს შეუძლია მძიმე ალერგიული რეაქციების გამოწვევა.

ანგარიში საეჭვო არასასურველი რეაქციების შესახებ

ანგარიში საეჭვო არასასურველი რეაქციების შესახებ სამკურნალო პრეპარატის რეგისტრაციის შემდეგ ძალიან მნიშვნელოვანია. ის სამკურნალო საშუალების სარგებლისა და რისკის მუდმივი მონიტორინგის განხორციელების საშუალებას იძლევა. ჯანდაცვის მუშაკებს სთხოვენ შეატყობინონ ნებისმიერი სავარაუდო გვერდითი რეაქციის შესახებ [ივსება რეგისტრაციის ქვეყანაში] მეშვეობით.

4.9 ჭარბი დოზირება

პაკლიტაქსელის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ანტიდოტი უცნობია. ჭარბი დოზირების შემთხვევაში უნდა მოხდეს პაციენტის გულდასმით გამოკვლევა. მკურნალობა მიმართული უნდა იყოს ძირითად შესაძლო ტოქსიკურ ეფექტებზე, როგორიცაა ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა, პერიფერიული ნეიროტოქსიურობა და მუკოზიტი.

ბავშვთა პოპულაცია

ბავშვებსა და მოზარდებში ჭარბი დოზირება შესაძლოა იწვევდეს მწვავე ინტოქსიკაციას ეთანოლით.

5. ფარმაკოლოგიური თვისებები

5.1 ფარმაკოდინამიკა

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებები (მცენარეული ალკალოიდები და სხვა ნატურალური ნივთიერებები), ტაქსანები.

პრეპარატის ათქ****კოდი: L01CD01.

პაკლიტაქსელი წარმოადგენს ანტიმიკროტუბულინურ საშუალებას, რომელიც ააქტიურებს ტუბულინური დიმერებისგან მიკრომილაკების აწყობას და ასტაბილიზებს მათ, იცავს დეპოლიმერიზაციისგან. აღნიშნული სტაბილიზაცია აინჰიბირებს მიკროტუბულარული ქსელის რეორგანიზაციას, რაც ძალზედ მნიშვნელოვანია უჯრედის სიცოცხლის ინტერფაზისა და მიტოზური ფუნქციებისთვის. გარდა ამისა, პაკლიტაქსელი აინდუცირებს კონების სახით მიკრომილაკების ანომალურ განლაგებას მთელი უჯრედული ციკლის განმავლობაში და მრავალი ვარსკვლავური შედედების (ასტერის) წარმოქმნას მიტოზის განმავლობაში.

საკვერცხის კარცინომა

საკვერცხის კარცინომის პირველი ხაზის ქიმიოთერაპიის დროს პაკლიტაქსელის უსაფრთხოება და ეფექტურობა გამოკვლეული იყო ორ მსხვილ რანდომიზირებულ კონტროლირებად კვლევაში (ციკლოფოსფამიდი 750 მგ/მ2/ცისპლატინი 75 მგ/მ2 -თან შედარებით). Intergroup-ს კვლევაში (BMS CA 139-209) 650-ზე მეტი პაციენტი საწყისი სტადიის IIb-c, III ან IV საკვერცხის კარცინომით გადიოდა ან 9 კურსამდე პაკლიტაქსელით მკურნალობას (175 მგ/მ2 3 საათის განმავლობაში) ცისპლატინის (75მგ/მ2) შემდგომი შეყვანით, ან იღებდა საკონტროლო პრეპარატს. მეორე მსხვილ კვლევაში (GOG-111/BMS CA 139-022) ჩატარდა მაქსიმუმ 6 მკურნალობის კურსი ან პაკლიტაქსელით (135 მგ/მ2 24 საათის განმავლობაში), და შემდეგ ცისპლატინით (75 მგ/მ2) ან საკონტროლო პრეპარატით და შეფასდა 400 მეტ პაციენტში III/IV საკვერცხის კარცინომის საწყისი სტადიითა და ნარჩენი სიმსივნით > 1 სმ წინა ლაპაროტომიის შემდეგ ან დაშორებული მეტასტაზებით. მიუხედავად იმისა, რომ პაკლიტაქსელის ორი სხვადასხვა დოზის პირდაპირ ერთმანეთთან შედარება არ ხდებოდა, პაციენტებში, რომლებიც პაკლიტაქსელს ცისპლატინთან კომბინაციაში იღებდნენ, ორივე კვლევაში აღინიშნებოდა პასუხის უფრო მაღალი სიხშირე, და ასევე გადარჩენის მნიშვნელოვანი ხანგრძლივობა პროგრესირების გარეშე, სტანდარტულ თერაპიასთან შედარებით. პაციენტებში გავრცელებული საკვერცხის კარცინომით, რომლებიც პაკლიტაქსელს ინფუზიის სახით 3 საათის განმავლობაში იღებდნენ, ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით, აღინიშნებოდა მომატებული ნეიროტოქსიურობა და ართრალგია/მიალგია, მაგრამ შემცირებული მიელოსუპრესია, იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებიც ციკლოფოსფამიდ/ცისპლატინს იღებდნენ.

სარძევე ჯირკვლის კარცინომა

სარძევე ჯირკვლის კარცინომის ადიუვანტურ მკურნალობაში 3121 პაციენტი სარძევე ჯირკვლის კიბოს კვანძოვანი ფორმით გადიოდა მკურნალობას პაკლიტაქსელის ადიუვანტური თერაპიით ან დამატებითი ქიმიოთერაპიის გარეშე დოქსორუბიცინით და ციკლოფოსფამიდით (CALGB 9344, BMS CA 139-223) მკურნალობის ოთხი კურსის შემდეგ. დაკვირვების საშუალო დრო შეადგენდა 69 თვეს. ზოგადად, პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პაკლიტაქსელს, აღინიშნებოდა დაავადების რეციდივის რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება 18%-ით (р=0,0014) და სიკვდილიანობის რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება 19%-ით (р=0,0044) იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებიც მხოლოდ აც-თერაპიას იღებდნენ. რეტროსპექტური ანალიზი ადასტურებს სარგებლიანობას პაციენტთა ყველა ქვეჯგუფისთვის. პაციენტებში უარყოფითი ან უცნობი ჰორმონ-რეცეპტორული სტატუსის სიმსივნით დაავადების რეციდივის რისკის შემცირებამ შეადგინა 28% (95% CI: 0,59-0,86). პაციენტების ქვეჯგუფში ჰორმონ-რეცეპტორ-დადებითი სიმსივნეებით დაავადების რეციდივის რისკის შემცირებამ შეადგინა 9% (95% CI: 0,78-1,07). მიუხედავად ამისა, კვლევა არ იყო განკუთვნილი 4-ზე მეტი ციკლის ხანგრძლივი აც-თერაპიის რაიმე ეფექტის შესასწავლად. მხოლოდ ამ კვლევაზე დაყრდნობით შეუძლებელია გამორიცხვა იმისა, რომ გამოვლენილი ეფექტები ნაწილობრივ დაფუძნებულია კვლევის ორ ჯგუფს შორის (4 ციკლი აც, აც + პაკლიტაქსელის 8 ციკლი) ქიმიოთერაპიის ხანგრძლივობის სხვაობაზე. ამიტომაც პაკლიტაქსელით ადიუვანტური თერაპია უნდა განიხილებოდეს როგორც ხანგრძლივი აც-თერაპიის ალტერნატივა.

მეორე მნიშვნელოვან კლინიკურ კვლევაში სარძევე ჯირკვლის კვანძოვანი ფორმის კიბოს ადიუვანტური მკურნალობის ანალოგიური სქემით 3060 პაციენტი იყო რანდომიზირებული პაკლიტაქსელის უფრო მაღალი დოზის (225 მგ/მ2) მისაღებად ან დამატებითი თერაპიის გარეშე აც ოთხი ციკლის (NSABP B-28, BMS CA139-270) შემდეგ. დაკვირვების საშუალო პერიოდის შემდეგ, რომელიც შეადგენდა 64 თვეს, პაციენტებში, რომლებიც პაკლიტაქსელს იღებდნენ, აღინიშნებოდა დაავადების რეციდივის რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება 17%-ით (p = 0,006) იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებიც მკურნალობას მხოლოდ აც- სქემით გადიოდნენ. პაკლიტაქსელით მკურნალობას თან ახლდა სიკვდილიანობის რისკის შემცირება 7%-ით (95% სი: 0,78-1,12). ქვეჯგუფების ყველა ანალიზმა აჩვენა პაკლიტაქსელის ჯგუფის უპირატესობა. ამ კვლევაში დაავადების რეციდივის რისკის შემცირებამ შეადგინა 23% პაციენტებში ჰორმონ-რეცეპტორ-დადებითი სიმსივნეებით (95% სი: 0,6-0,92) და 10% პაციენტების ქვეჯგუფში უარყოფითი ჰორმონ-რეცეპტორული სტატუსის სიმსივნეებით (95% CI: 0,7-1,11).

პაკლიტაქსელის ეფექტურობა და უსაფრთხოება სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს პირველი ხაზის მკურნალობაში გამოკვლეული იყო ორ რანდომიზირებულ და კონტროლირებად III ფაზის ღია საბაზო კვლევაში.

• § პირველ კვლევაში (BMSCA139–278) დოსქორუბიცინის შეხამება (50 მგ/მ2 ბოლუსური ინიექციის სახით) 24 საათის შემდეგ პაკლიტაქსელის შემდგომი შეყვანით (220 მგ/მ2 3 საათის განმავლობაში) (სქემა AT) შედარებული იყო ფდც დოზირების სტანდარტულ რეჟიმთან (500 მგ/მ25-ფტორურაცილი, 50 მგ/მ2 დოქსორუბიცინი, 500 მგ/მ2 ციკლოფოსფამიდი), ორივე პრეპარატის ყოველ სამ კვირაში ერთხელ მკურნალობის რვა კურსის განმავლობაში შეყვანით. აღნიშნული რანდომიზირებული კვლევა მოიცავდა 267 პაციენტს სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოთი, რომლებიც არ გადიოდნენ წინასწარ ქიმიოთერაპიას ან მხოლოდ ადიუვანტურ ქიმიოთერაპიას ანტრაციკლინის გარეშე. შედეგებმა აჩვენა მნიშვნელოვანი სხვაობა დაავადების პროგრესირებამდე დროში პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობას ატ-სქემით და ფდც-სქემით გადიოდნენ (8,2 თვე 6,2 თვესთან შედარებით, р=0,029). გადარჩენის საშუალო დრომ აჩვენა პაკლიტაქსელ/დოქსორუბიცინის უპირატესობა ფდც-სთან შედარებით (23,0 თვე 18,3 თვესთან შედარებით; р=0,004). AT-ჯგუფში პაციენტების 44% იღებდა მეორე ხაზის ქიმიოთერაპიას და 48% ფდც-ჯგუფში, რომელთაგან 7% (AT-ჯგუფი) და 50% (ფდც-ჯგუფი) ასევე იღებდა ტაქსანებს. AT-ჯგუფში პასუხის ზოგადი სიხშირე ასევე იყო მნიშვნელოვნად მაღალი ფდც-ჯგუფთან შედარებით (68% - 55%-თან შედარებით). სტული რემისია აღინიშნებოდა პაციენტების 19%-ში პაკლიტაქსელ/დოქსორუბიცინის ჯგუფში და 8% ფდც-ჯგუფში. ეფექტურობის ყველა შედეგი დადასტურებული იქნა ბრმა რეჟიმში დამოუკიდებელი შეფასების შედეგად.
• § მეორე საბაზო კვლევაში პაკლიტაქსელის ჰერცეპტინთან კომბინაციაში ეფექტურობა და უსაფრთხოება განსაზღვრული იყო HO648g კვლევის (პაციენტები სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოთი, რომლებიც წინასწარ ადიუვანტურ ანტრაციკლინებს იღებდნენ) დაგეგმილ ქვეჯგუფურ ანალიზში. პაკლიტაქსელთან კომბინაციაში ჰერცეპტინის ეფექტურობა პაციენტებში, რომლებიც ადრე ადიუვანტურ ანტრაციკლინებს არ იღებდნენ, ნაჩვენები არ იყო. ტრასტუზუმაბისა (დარტყმითი დოზა 4 მგ/კგ, შემდეგ კი 2 მგ/კგ კვირაში) და პაკლიტაქსელის (175 მგ/მ2, 3-საათიანი ინფუზია ყოველ 3 კვირაში ერთხელ) კომბინაციას ადარებდნენ პაკლიტაქსელის მონოთერაპიასთან (175 მგ/მ2, 3-საათიანი ინფუზია ყოველ 3 კვირაში ერთხელ) 188 პაციენტში სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოთი, ზეექსპრესირებადი HER2 (2+ ან 3+; იმუნოჰისტოქიმიის მონაცემების მიხედვით) და რომლებიც წინასწარ იღებდნენ ანტრაციკლინებს. პაკლიტაქსელი შეჰყავდათ კოველ 3 კვირაში ერთხელ როგორც მინიმუმ მკურნალობის 6 კურსის განმავლობაში, მაშინ როდესაც ტრასტუზუმაბი შეჰყავდათ ყოველკვირეულად დაავადების პროგრესირებამდე. კვლევამ აჩვენა პაკლიტაქსელ/ტრასტუზუმაბის კომბინაციის მნიშვნელოვანი უპირატესობა პაკლიტაქსელის მონოთერაპიასთან შედარებით, პროგრესირების გარეშე პერიოდის (6,9 თვე 3,0 თვესთან შედარებით), პასუხის სიხშირის (41% - 17%-თან შედარებით) და პასუხის ხანგრძლივობის (10,5 თვე 4,5 თვესთან შედარებით) მხრივ. ყველაზე მნიშვნელოვან ტოქსიკურ ეფექტს, რომელიც აღინიშნება პაკლიტაქსელ/ტრასტუზუმაბის კომბინაციის დროს, წარმოადგენდა გულის დისფუნქცია (იხ. ნაწილი 4.8).

გავრცელებული ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბო

გავრცელებული ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი კიბოს მკურნალობისას 175 მგ/მ2

კომბინაცია 80 მგ/მ2 ცისპლატინის შემდგომი შეყვანით გამოკვლეული იყო III ფაზის ორ კვლევაში (367 პაციენტი მკურნალობას გადიოდა პაკლიტაქსელის შემცველი სქემით). ორივე კვლევა იყო რანდომიზირებული; ერთი კვლევა ადარებდა 100 მგ/მ2 ცისპლატინით მკურნალობას, მეორე კვლევა იყენებდა 100 მგ/მ2 ტენიპოზიდს 80 მგ/მ2 ცისპლატინის საკონტროლო პრეპარატის სახით შემდგომი შეყვანით (367 პაციენტი იღებდა საკონტროლო პრეპარატს). ორივე კვლევის შედეგები ერთმანეთის მსგავსი იყო. რაც შეეხება სიკვდილიანობის საბოლოო მაჩვენებელს, არ იყო მნიშვნელოვანი განსხვავება პაკლიტაქსელის შემცველ სქემასა და საკონტროლო სამკურნალო პრეპარატს შორის (სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა შეადგენდა 8,1 და 9,5 თვეს პაკლიტაქსელის შემცველი სქემის შემთხვევაში, და 8,6 და 9,9 თვეს საკონტროლო სამკურნალო პრეპარატის შემთხვევაში). არ იყო ასევე არანაირი მნიშვნელოვანი განსხვავება მკურნალობის სქემებს შორის პროგრესირების გარეშე გადარჩენის ხანგრძლივობის მიმართ. კლინიკური პასუხის სიხშირე იყო გაცილებით მაღალი პაკლიტაქსელის შემცველი სქემების გამოყენებისას. სიცოცხლის ხარისხის შეფასების შედეგები მოწმობს პაკლიტაქსელის შემცველი სქემების უპირატესობაზე მადის დაკარგვის მიმართ. გარდა ამისა, პაკლიტაქსელის შემცველი სქემები აჩვენებს აშკარად დაბალ მაჩვენებლებს პერიფერიული ნეიროპათიის მხრივ (р<0,008).

შიდს-ასოცირებულიკაპოშისსარკომა

პაკლიტაქსელის უსაფრთხოება და ეფექტურობა შიდს-ასოცირებული კაპოშის სარკომის მკურნალობისას შესწავლილი იყო არაშედარებით კვლევაში გავრცელებული კაპოშის სარკომის მქონე პაციენტებში, რომლებიც ადრე გადიოდნენ სისტემურ ქიმიოთერაპიას. ძირითადი საბოლოო მაჩვენებელი იყო სიმსივნის ოპტიმალური პასუხი მკურნალობაზე. 107 სუბიექტიდან 63 შეფასებული იყო როგორც რეზისტენტული ლიპოსომური ანტრაციკლინების მიმართ. ეფექტური თერაპიის თვალსაზრისით ეს ქვეჯგუფი ითვლებოდა ძირითად ჯგუფად. წარმატების ზოგადი მაჩვენებელი (სრული ან ნაწილობრივი პასუხი) ლიპოსომური ანტრაციკლინების მიმართ მდგრად პაციენტებში შეადგენდა 57% მკურნალობის 15 ციკლის შემდეგ (CI 44 - 70%). 50%-ზე მეტ შემთხვევაში პასუხი აღინიშნებოდა მკურნალობის პირველი 3 ციკლის შემდეგ. ლიპოსომური ანტრაციკლინების მიმართ მდგრადი პაციენტების ჯგუფში, პაციენტებში, რომლებიც არასოდეს იღებდნენ პროთეაზის ინჰიბიტორებს, პასუხის სიხშირე (55,6%) შეედერებოდა პასუხის სიხშირეს პაციენტებში, რომლებიც პროთეაზის ინჰიბიტორებს პაკლიტაქსელით მკურნალობის დაწყებამდე მინიმუმ 2 თვით ადრე იღებდნენ (60,9%). დაავადების პროგრესირებამდე საშუალო დრო შეადგენდა 468 დღეს ძირითად ჯგუფში (95%, სი 257 NE). სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობის გაანგარიშება ვერ მოხდებოდა, მაგრამ ქვედა 95% ზღურბლმა შეადგინა 617 დღე ძირითად ჯგუფში.

5.2 ფარმაკოკინეტიკა

ინტრავენური შეყვანის შემდეგ პაკლიტაქსელი პლაზმაში კონცენტრაციის დონეების ორფაზიან შემცირებას ახდენს.

პაკლიტაქსელის ფარმაკოკინეტიკა განისაზღვრა 135 მგ/მ2 და 175 მგ/მ2 დოზებში 3-საათიანი და 24-საათიანი ინფუზიის შემდეგ. საშუალო საბოლოო ნახევარგამოყოფის პერიოდის შეფასება მერყეობდა 3-დან 52,7 საათამდე, და ორგანიზმიდან ზოგადი კლირენსის საშუალო მნიშვნელობა, რომელიც მიღბული იქნა არაკომპარტმენტული ანალიზის შედეგად, მერყეობდა 11,6-დან 24,0-მდე ლ/ს/მ2, ხოლო ზოგადი კლირენსი ორგანიზმიდან სავარაუდოდ მცირდება პლაზმაში პაკლიტაქსელის უფრო მაღალი კონცენტრაციებისას. განაწილების საშუალო მოცულობა სტაბილური კონცენტრაციისას მერყეობდა 198-დან 688-მდე ლ/მ2, რაც მიუთითებდა ინტენსიურ სისხლძარღვშიდა განაწილებაზე ან/და ქსოვილთან შეკავშირებაზე. 3 საათის განმავლობაში ინფუზიის შემთხვევაში დოზის გაზრდა არახაზოვან ფარმაკოკინეტიკას იწვევს. დოზის 30%-ით, 135 მგ/მ2 -დან 175 მგ/მ2 -მდე გაზრდისას სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის (Cmax) და „კონცენტრაცია-დროის“ მრუდის ქვეშ ფართობის მაჩვენებლები (AUC0à∞) იზრდებოდა შესაბამისად 75%-მდე და 81%-მდე.

100 მგ/მ2 ინტრავენური დოზის შემდეგ, რომელიც შეჰყავდათ ინფუზიით 3 საათის განმავლობაში კაპოშის სარკომის მქონე 19 პაციენტს, Cmax საშუალო მაჩვენებელმა შეადგინა 1530 ნგ/მლ (ინტერვალი 761-2,860 ნგ/მლ), ხოლო AUC საშუალო მაჩვენებელმა — 5,619 ნგ х ს/მლ (ინტერვალი 2,609–9,428 ნგ х ს/მლ). კლირენსი შეადგენდა 20,6 ლ/ს/მ2 (ინტერვალი 11-38 ლ/ს/მ2), ხოლო განაწილების მოცულობა შეადგენდა 291 ლ/მ2 (ინტერვალი 121-638 ლ/მ2). ნახევარგამოყოფის საბოლოო პერიოდმა საშუალოდ შეადგინა 23,7 საათი (ინტერვალში 12-33 საათი).

პაკლიტაქსელის სისტემური ზეგავლენის ინდივიდუალური ცვალებადობა იყო მინიმალური. არ არის რეგისტრირებული მონაცემები პაკლიტაქსელის აუმულაციის შესახებ მკურნალობის მრავალი კურსის ჩატარებისას.

ადამიანის სისხლის შრატში პაკლიტაქსელის შეკავშირების in vitro გამოკვლევებში ნაჩვენებია, რომ ამ სამკურნალო საშუალების 89-98% ცილებთან შეკავშირებულია. ციმეტიდინის, რანიტიდინის, დექსამეტაზონის და დიფენჰიდრამინის არსებობა არ მოქმედებს პაკლიტაქსელის ცილებთან შეკავშირებაზე.

ადამიანის ორგანიზმში პაკლიტაქსელის განაწილება ჯერ ბოლომდე შესწავლილი არ არის. არამეტაბოლიზირებული ნივთიერების შარდთან საშუალო კუმულაციურმა გამოყოფამ შეადგინა შეყვანილი დოზის 1,3 -დან 12,6%-მდე, რაც მიუთითებს მნიშვნელოვან არათირკმლისმიერ ექსკრეციაზე. მეტაბოლიზმი ღვიძლში და გამოყოფა ნაღველთან ერთად, შესაძლოა, წარმოადგენდეს პაკლიტაქსელის მეტაბოლიზმის ძირითად მექანიზმებს. პაკლიტაქსელი, სავარაუდოდ, მეტწილად მეტაბოლიზდება ციტოქრომის ფერმენტებით Р450. რადიოაქტიურად მონიშნული პაკლიტაქსელის შეყვანის შემდეგ რადიოაქტიურობის საშუალოდ 26%, 2% და 6% გამოიყოფებოდა განავლის მასებთან ერთად 6α-ჰიდროქსიპაკლიტაქსელის, 3'-პ-ჰიდროქსიპაკლიტაქსელის და 6α-3'-პ-დიჰიდროქსიპაკლიტაქსელის სახით, შესაბამისად. აღნიშნული ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტების წარმოქმნა კატალიზდება CYP2C8-ით, CYP3A4-ით, და როგორც CYP2C8-ით, ისე CYP3A4-ით შესაბამისად. თირკმლის ან ღვიძლის დისფუნქციის ზეგავლენა პაკლიტაქსელის მეტაბოლიზმზე 3-საათიანი ინფუზიის შემდეგ ფორმალურად შესწავლილი არ იყო. ერთი პაციენტის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები, რომელიც ჰემოდიალიზს გადიოდა და ერთდროულად 3-საათიანი ინფუზიის სახით პაკლიტაქსელს (135 მგ/მ2) იღებდა, იყო იმავე ფარგლებში, რაც პაციენტებში, რომლებიც დიალიზურ თერაპიას არ გადიოდნენ.

კლინიკურ კვლევებში, სადაც პაკლირაქსელი და დოქსორუბიცინი შეჰყავდათ პარალელურად, დოქსორუბიცინის და მისი მეტაბოლიტების ელიმინაცია იყო პროლონგირებული. სისხლის პლაზმაში დოქსორუბიცინის ზოგადი შემცველობა იყო 30%-ზე მეტი, თუ პაკლიტაქსელი შეჰყავდათ დაუყოვნებლივ დოქსორუბიცინის შემდეგ, ვიდრე სამკურნალო საშუალებების 24-საათიანი ინტერვალით შეყვანის შემდეგ.

მკურნალობის სხვა მეთოდებთან კომბინაციაში პაკლიტაქსელის გამოყენებისთვის, გთხოვთ, წყაროს სახით გამოიყენოთ შესაბამისი ინფორმაცია ცისპლატინის, დოქსორუბიცინის და ტრასტუზუმაბის დანიშვნის შესახებ, აღნიშნული სამკურნალო საშუალებების გამოყენების შესახებ დამატებითი ინფორმაციის მისაღებად.

5.3 კლინიკამდელი მონაცემები უსაფრთხოების შესახებ

არ არსებობს ხელმისაწვდომი კვლევები პაკლიტაქსელის შესაძლო კანცეროგენული ზემოქმედების შესახებ. მიუხედავად ამისა, პაკლიტაქსელი ითვლება პოტენციურად კანცეროგენულ და გენოტოქსიკურ საშუალებად მისი მოქმედების ფარმაკოდინამიკური მექანიზმის გამო. გამოვლენილი იქნა, რომ პაკლიტაქსელი მუტაგენურია ძუძუმწოვართა უჯრედული სისტემების in vitro და in vivo კვლევების ფარგლებში.

პაკლიტაქსელი ავლენდა როგორც ემბრიოტოქსიკურ, ისე ფეტოტოქსიკურ თვისებებს კურდღლებში და ამცირებდა ვირთხების ფერტილობას.

მცირე დოზირებებისას აღინიშნებოდა არახელსაყრელი ზემოქმედება მამაკაცის რეპროდუქციულ ორგანოებზე, ამასთან, ტოქსიკური დოზირებისას, აღინიშნებოდა ფერტილობის დარღვევა მამაკაცებსა და ქალებში. ვირთხების და კურდღლების მდედრებისთვის ტოქსიკური დოზების შეყვანისას, საშვილოსნოსშიდა სიკვდილიანობა, მომატებული საშვილოსნოსშიდა რეზობრცია და ნაყოფის მომატებული სიკვდილიანობა ადასტურებს ემბრიონალურ და ფეტალურ ტოქსიურობას. მცირე დოზების შემთხვევაში, რომლებიც დედის ორგანიზმზე ტოქსიკურ მოქმედებას არ ახდენს, კურდღლებში გამოვლენილი იქნა ტერატოგენური ეფექტები. მეძუძურ ვირთხებში პაკლიტაქსელი გამოიყოფებოდა დედის რძით, შეზღუდული რაოდენობით. ნაჩვენები იყო, რომ პაკლიტაქსელი არ არის მუტაგენური, თუმცა იწვევს ქრომოსომურ აბერაციებს in vitro და in vivo. პაკლიტაქსელის შესაძლო კანცეროგენული მოქმედება შესწავლილი არ არის. განმეორებითი დოზის შეყვანის შემდეგ შენელებული ნეიროტოქსიკური ეფექტი აღინიშნებოდა ჰისტოპათოლოგიურ კვლევებში პრაქტიკულად გაუმჯობესების ნიშნების გარეშე.

6. ფარმაცევტული მონაცემები

6.1 დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი

მაკროგოლგლიცეროლის რიცინოლეატი 35 (ე.ფ.)

ეთანოლი (395 მგ/მლ)

ლიმონმჟავა

აზოტი

6.2 შეუთავსებლობა

მაკროგოლგლიცეროლის რიცინოლეატი 35 (ე.ფ.) შესაძლოა იწვევდეს დეჰფ-ს [დი-2-ეთილჰექსილ) ფტალატი] გამოთავისუფლებას პლასტიფიცირებული პოლივინილქლორიდიდან (პვქ). ამ პროცესის ინტენსიურობა დამოკიდებულია მოქმედების ხანგრძლივობაზე და კონცენტრაციაზე. ამიტომაც პაკლიტაქსელის გაზავებული ხსნარის მომზადების, შენახვისა და შეყვანის დროს უნდა გამოყენებულ იქნას აღჭურვილობა, რომელიც არ შეიცავს პვქ-სგან დამზადებულ დეტალებს.

არ შეიძლება ამ პრეპარატის სხვა პრეპარატებთან შერევა, გარდა 6.6 ნაწილში მითითებული პრეპარატებისა.

6.3 ვარგისიანობის ვადა

3 წელი

გახსნის შემდეგ გაზნავებამდე: მრავალჯერადი ჩხვლეტისა და პრეპარატის მრავალჯერადი ამოღების შემთხვევაშიც კი პაკლიტაქსელის კონცენტრატი რჩება მიკრობიოლოგიურად, ქიმიურად და ფიზიკურად სტაბილური 25°С ტემპერატურაზე 28 დღის განმავლობაში. გახსნილი სამკურნალო პრეპარატის შენახვის სხვა ვადები და პირობები წარმოადგენს მომხმარებლის პასუხისმგებლობას.

გაზნავების შემდეგ პროდუქტი უნდა იქნას გამოყენებული დაუყოვნებლივ. თუ მისი გამოყენება დაუყოვნებლივ არ ხდება, შენახვის დროსა და პირობებზე პასუხისმგებლობა ეკისრება მომხმარებელს. გაზავებული სხნარის მაცივარში შენახვა არ შეიძლება.

6.4 შენახვის განსაკუთრებული მითითებები

შეინახეთ არაუმეტეს 25°C-ს ტემპერატურაზე.

სინათლისგან დასაცავად შეინახეთ ორიგინალურ შეფუთვაში.

გაზავებული სამკურნალო საშუალების შენახვის პირობების შესახებ იხ. ნაწილი 6.3.

6.5 შეფუთვის ტიპი და შიგთავსი

ხელმისაწვდომია სხვადასხვა ზომის შეფუთვები ფლაკონის სახით (მინა ტიპი I ე.ფ.) რომელიც დახუფულია ბუთილირებული რეზინის საცობით PTFE საფარით და ალუმინის თავსახურით, ინდივიდუალურად შეფუთული მუყაოს კოლოფებში:

- 1 ფლაკონი 30 მგ პაკლიტაქსელით 5 მლ ხსნარში

- 1 ფლაკონი 100 მგ პაკლიტაქსელით 16.7 მლ ხსნარში

- 1 ფლაკონი 150 მგ პაკლიტაქსელით 25 მლ ხსნარში

ყველა ზომის შეფუთვა ბაზარზე შესაძლოა წარმოდგენილი არ იყოს.

6.6 გამოყენების განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები

გამოყენებისინსტრუქცია

ისევე, როგორც სხვა სიმსივნის საწინმააღმდეგო საშუალებების შემთხვევაში, პაკლიტაქსელს განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა მოეპყროთ. განზავება უნდა ხდებოდეს ასეპტიკურ პირობებში მხოლოდ გამოცდილი სამედიცინო პერსონალის მიერ სპეციალურად გამოყოფილ არეში.

გამოყენებული უნდა იქნას დამცავი ხელთათმანები. საჭიროა სიფრთხილის ზომების დაცვა კანთან და ლორწოვან გარსებთან კონტაქტის თავიდან ასარიდებლად. თუ პაკლიტაქსელის ხსნარი მოხვდება კანზე, კანი დაუყოვნებლივ და გულდასმით უნდა დაიბანოთ წყლითა და საპნით. კანზე მოხვედრისას აღინიშნება ჩხვლეტა, წვა და სიწითლე. თუ პაკლიტაქსელის ხსნარი მოხვდება ლორწოვან გარსებზე, ეს ადგილები გულდასმით უნდა ჩამოიბანოთ წყლით. შესუნთქვის შემდეგ აღინიშნებოდა ქოშინი, გულმკერდის ტკივილი, ყელის წვა და გულისრევა.

გაუხსნელი ფლაკონების მაცივარში შენახვამ შეიძლება გამოიწვიოს ნაწილაკების დალექვა, რომლებიც იხსნება ოთახის ტემპერატურაზე ფრთხილი შენჯღრევისას ან თვითნებურად. ეს სამკურნალო საშუალების ხარისხზე არ მოქმედებს. თუ ნაწილაკები არ ქრება ან აღინიშნება მდგრადი ნალექი, ფლაკონი უნდა განადგურდეს.

ფლაკონის გახსნის შემდეგ შენახვის ვადის შესახებ ინფორმაცია იხ. ნაწილში 6.3.

არ გამოიყენოთ მადოზირებელი შტიფტი ან ნემსი, რადგან ამან შეიძლება დააზიანოს ფლაკონის რეზინის საცობი და გამოიწვიოს სტერილურობის დაკარგვა.

საინფუზიო ხსნარის მომზადება

ინფუზიამდე პაკლიტაქსელის გაზავება უნდა მოხდეს ასეფტიკურ პირობებში ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნართან ან გლუკოზას 5% ხსნართან ან გლუკოზას 5% ხსნართან + ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნართან ან გლუკოზას 5% ხსნართან + რინგერის ხსნართან, 0,3-1,2 მგ პაკლიტაქსელის/მლ მზა საინფუზიო ხსნარის საბოლოო კონცენტრაციის მიღებამდე.

მზა საინფუზიო ხსნარის ვარგისობის ვადა იხ. ნაწილში 6.3.

აღდგენის დროს ხსნარში შეიძლება გაჩნდეს ნაწიბურები კონცენტრატში გამხსნელის არსებობის გამო; მათი მოშორება ფილტრაციით შეუძლებელია. პაკლიტაქსელის საინფუზიო ხსნარის შეყვანა უნდა ხდებოდეს მიკროფორიანი მემბრანის მქონე ჩაშენებული ფილტრის მეშვეობით, ფორების დიამეტრით ≤ 0,22 მკმ. ჩაშენებული ფილტრის მქონე შესაბამისი საინფუზიო სისტემით ჩატარებულ კვლევებში მოქმედი ნივთიერების შესაბამისი დანაკარგები არ გამოვლენილა.

იშვიათ შემთხვევაში ვრცელდებოდა ინფორმაცია პაკლიტაქსელის ინფუზიის დროს ნაწილაკების დალექვის შესახებ, ძირითადად 24-საათიანი ინფუზიის ბოლოს. ასეთი დალექვის მიზეზი უცნობია, მაგრამ მიიჩნევა, რომ ეს დაკავშირებულია განზავებული საინფუზიო ხსნარის გადაჯერებასთან. დალექვის რისკის შესამცირებლად, პაკლიტაქსელის შეყვანა უნდა ხდებოდეს რაც შეიძლება სწრაფად განზავებული საინფუზიო ხსნარის მომზადებისთანავე. ინფუზიის დროს რეგულარულად უნდა მოწმდებოდეს ხსნარის გარეგანი სახე. დალექვის დაწყების შემთხვევაში ინფუზია უნდა შეწყდეს.

იმისთვის, რომ შეძლებისდაგვრად, მინიმუმამდე დაიყვანოთ დეფჰ-ს [დი-(2-ეთილჰექსილ) ფტალატის] პაციენტზე ზემოქმედება, რომელიც შეიძლება ამოირეცხოს პვქ-ს შემცველი საინფუზიო პაკეტებიდან, საინფუზიო სისტემებიდან და სხვა სამედიცინო ინსტრუმენტებიდან, პაკლიტაქსელის ხსნარები უნდა შეინახოთ მხოლოდ ფლაკონებში (მინა, პოლიპროპილენი) ან პლასტიკურ პაკეტებში (პოლიპროპილენი, პოლიოლეფინი), რომლებიც არ შეიცავს პვქ-ს. შეყვანა უნდა ხდებოდეს პოლიეთილენის საფარის მქონე საინფუზიო სისტემების მეშვეობით. საფილტრაციო მოწყობილობები (მაგალითად, IVEX-2®) პვქ-ს შემცველი მოკლე შემშვები და გამომშვები სექციით დეფჰ-ს მნიშვნელოვან გამოყოფას არ იწვევდა.

უტილიზაცია

ნებისმიერი გამოუყენებელი სამკურნალო საშუალება და ნარჩენები უნდა განადგურდეს მოქმედი მოთხოვნების შესაბამისად.

---

გაცემის წესი

ფარმაცევტულიპროდუქტისჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

7.სავაჭროუფლებების****მფლობელი

სავაჭრო უფლებების მფლობელი

შპს ავერსი-რაციონალი

ჭირნახულის ქ. 14

თბილისი, 0198 საქართველო

მწარმოებელი

შპს აქვიდა

ვერკშტრასე 21

23942 დასოვ

გერმანია.

ბაზარზე რეალიზაციის ნებართვის გამცემი

შპს აქვიდა

კაიზერ-ვილჰელმის ქ. 89

20355 ჰამბურგი

გერმანია.