ანტიფლუ (ANTIFLU)

გარსით დაფარული აბები

სავაჭრო დასახელება

ანტიფლუ

სამკურნალწამლო ფორმა

გარსით დაფარული აბები

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

სხვა ანალგეტიკები და სიცხის დამწევი საშუალებები. პარაცეტამოლი სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში (ფსიქოლეპტიკების გარდა).

აღწერილობა

კაფსულისმაგვარი აბები ჭია ყვითელი ფერის, გამჭირვალე აპკით დაფარული, ტვიფრული აღნიშვნით „Antiflu” ცალ მხარეს.

შემადგენლობა

მოქმედი ნივთიერებები (1 აბი): აცეტამინოფენი (აცეტამინოფენის გრანულების* სახით) 325მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი 5მგ, ქლორფენირამინის მალეატი 2მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, სტეარინმჟავა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, კაჟის დიოქსიდი კოლოიდური, D&C ყვითელი №10 ლაქი (E104) მაგნიუმის სტეარატი

გარსი: ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, მინერალური ზეთი, მაგნიუმის სილიკატი, პოლიეთილენგლიკოლი.

*გრანულების შემადგენლობაში შედის: პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, პოვიდონი, სტეარინმჟავა, ნატრიუმის სახამებლის გლიკონატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

აცეტამინოფენი (პარაცეტამოლი)ახდენს ტკივილგამაყუჩებელ, სიცხის დამწევ და სუსტ ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედებას. მისი მოქმედების მექანიზმი მდგომარეობს პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვაში და ჰიპოთალამუსში თერმორეგულაციის ცენტრზე გავლენაში.

ქლორფენირამინის მალეატი-ანტიჰისტამინური საშუალება, H1-ჰისტამინერგული რეცეპტორების ბლოკატორი. აქვს ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედება, ამცირებს შეშუპებას და ცხვირის, ცხვირ-ხახის და ცხვირის დამატებითი ღრუების ლორწოვანი გარსის ჰიპერემიას, ამცირებს სურდოს და ცრემლდენას.

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი-ალფა ადრენომიმეტიკი, რომელიც სისხლძარღვების შემავიწროვებელი მოქმედების ხარჯზე ამცირებს შეშუპებას და ზედა სასუნთქი გზების და ცხვირის დანამატი ღრუების ლორწოვანი გარსის ჰიპერემიას.

ფარმაკოკინეტიკა

აცეტამინოფენი სწრაფად და სრულიად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 30-60 წუთის შემდეგ. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს -2.5 საათს და ხანგრძლივდება ღვიძლის დაავადებებით დაავადებულ პირებში.

აცეტამინოფენი ძირითადად მეტაბოლიზირდება ღვიძლში გლუკურონის მჟავასა და გოგირდმჟავასთან კონიუგაციის ხარჯზე, ნაწილობრივ განიცდის დეაციტილირებას ან ჰიდროქსილირებას. გამოიყოფა შარდთან ერთად (85% 24 საათის განმავლობაში). გამოყოფა ნელდება თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას, რამაც შესაძლოა გამოიწვიოს ორგანიზმში აცეტამინოფენის და მისი მეტაბოლიზმის პროდუქტების დაგროვება ორგანიზმში,

ქლორფენირამინის მალეატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან , აღწევს სხვადასხვა ქსოვილებში, ცნს-ის ჩათვლით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12-დან 15-მდე საათს. მეტაბოლიზირდება ძირითადად ღვიძლში. გამოიყოფა შარდთან ერთად მეტაბილიტების ფორმით და ნაწილობრივ უცვლელი სახით.

ფენილეფრინი შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მაგრამ აქვს შეზღუდული ბიოჭეღწევადობა პრესისტემური მეტაბოლიზმის გამო.

გამოყენების ჩვენება

მწვავე რესპირატორული დაავადებების და გრიპის სიმპტომური მკურნალობა, რომელთაც ახლავს სხეულის ტემპერატურის მომატება, თავის ტკივილი, ყელის ტკივილი, კუნთ- სახსროვანი ტკივილი, ცხვირის გაჭედვა, რინორეა.

გამოყენების წესი და დოზირება

აბები უნდა გადაყლაპოთ მთლიანად წყლის მიყოლებით.

უფროსები: 1-2 აბი, აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორეთ მიღება ყოველ 4-6 საათში, მაგრამ არაუმეტეს 8 აბისა დღე-ღამეში.

ბავშვები 12 წლის ზემოთ: 1 აბი, აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორეთ მიღება ყოველ 4-6 საათში.

12 წლამდე ბავშვებისთვის პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია პრეპარატის დღე-ღამური დოზის შემცირება და მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა.

გვერდითი მოქმედება

აცეტამინოფენი

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად-გულისრევა, ღებინება, მადას დაქვეითება, შეკრულობა, დიარეა ან მეტეორიზმი. პრეპარატის მნიშვნელოვანი დოზის ხანგრძლივად მიღებისას-ტკივილი ეპიგასტრალურ არეში, ჰეპატოტოქსიკური მოქმედება.

სისხლის სისტემის მხრივ: ძალზედ იშვიათად-ჰემოლიზური ანემია, მეტჰემოგლობინემია, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია.

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის კოლიკა, ასეპტიური პიურია, ინტერსტიციალური გლომერულონეფრიტი, ძალზედ იშვიათად-ნეფროტოქსიური მოქმედება, პაპილარული ნეკროზი.

ალერგიული რეაქციები: იშვიათად-გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ჰიპერემია, ძალზედ იშვიათად-ბრონქიალური ობსტრუქცია, მულტიფორმული ექსუდაციური ერითემა, სტივენს-ჯონსის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ერთეულ შემთხვევებში-ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება.

ზოგჯერ შეიმჩნევა ალერგიული ტიპის რეაქციები, ასთმური შეტევის ჩათვლით, პაციენტებში, რომლებსაც აცეტილსალიცილისმჟავის აუტანლობა აქვთ.

სხვა: იშვიათად-ჰიპოგლიკემია, საერთო სისუსტე, გაძლიერებული ოფლის გამოყოფა.

ქლორფენირამინის მალეატი

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, პირის და ხახის სიმშრალე.

მხედველობის ორგანოების მხრივ: ძალზედ იშვიათად-მიდრიაზი, აკომოდაციის დარღვევა, თვალშიდა წნევის მომატება.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ერთეულ შემთხვევებში-ტაქიკარდია.

ცნს-ის მხრივ: იშვიათად - ძილიანობა, თავის ტკივილი, ტრემორი.

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: ძალზედ იშვიათად-შარდის შეკავება და სტრანგურია (შარდვის გაძნელება).

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი

ცნს-ის მხრივ: იშვიათად - თავის ტკივილი, უძილობა, თავბრუსხვევა, ცნობიერების არევა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ერთეულ შემთხვევებში-ტაქიკარდია, რეფლექტორული ბრადიკარდია, ქოშინი, გულის ტკივილი, არტერიული წნევის მომატება (განსაკუთრებით არტერიული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში), არითმია.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, დიარეა.

უკუჩვენება

მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ. ღვიძლის ან/და თირკმლის გამოკვეთილი დარღვევები, გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას ფერმენტის დეფიციტი, სისხლის დაავადებები, მძიმე გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები, არტერიული ჰიპერტენზია, მიდრეკილება სისხლძარღვთა სპაზმისადმი, გლაუკომის დახურულკუთხოვანი ფორმა, შარდვის გართულება წინამდებარე ჯირკვლის ადენომისას, ფილტვის ემფიზემა ან ქრონიკული ბრონქიტი, შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერთირეოზი, ბრონქიალური ასთმა, ფეიქრომაციტომა, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემია, ალკოჰოლიზმი, მონოამინოოქსიდაზას (მაო) ინჰიბიტორებთან ერთად მიღება და მაო-ს ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 2 კვირის განმავლობასი, ორსულობა, ლაქტაცია.

დოზის გადაჭარბება

უფროსებში და 12 წლის ზემოთ ბავშვებში 10გ პარაცეტამოლზე მეტის მიღებისას შესაძლოა მოხდეს ღვიძლის დაზიანება. 5გ პარაცეტამოლის მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ღვიძლის დაზიანება პირებში შემდეგი რისკის ფაქტორებით (იხ. ქვემოთ):

- ხანგრძლივი მკურნალობა კარბამაზეპინით, ფენობარბიტალით, ფენიტოინით, პრიმიდონით, რიფამპიცინით, კრაზანით ან სხვა პრეპარატებით, რომლებიც ახდენენ ღვიძლის ფერმენტების ინდუცირებას;

- ალკოჰოლის ბოროტად გამოყენება;

- გლუტატიონის აშკარა დეფიციტი (შესაძლოა გამოვლინდეს საჭმლის მონელების დარღვევისას, მუკოვიციდოზისას, აივ-ინფექსიებისას, შიმშილობისას, კახექსიისას);

პარაცეტამოლის დოზის გადამეტების სიმპტომები: პირველ დღეს-სიფერმკრთალე, გულისრევა, ღებინება, ანორექსია და მუცლის ტკივილი. ღვიძლის დაზიანება შეინიშნება პრეპარატის მიღებიდან 12-48 საათის შემდეგ. შესაძლებელია გლუკოზის მეტაბოლიზმის ცვლილებები და მეტაბოლური აციდოზი. მძიმე მოწამვლისას შესაძლოა მოხდეს თირკმლის უკმარისობის პროგრესირება ენცეფალოპათიის, სისხლდენის, ჰიპოგლიკემიის, ტვინის შეშუპების, სიკვდილის განვითარდებამდე. თუ პაციენტს გაუჩნდა ჩივილები წელის ტკივილზე, ჰემატურიასა და პროტეინურიაზემ ეჭვის უნდა მივიტანოთ მწვავე თირკმლის უკმარისობაზე მწვავე ტუბულარული ნეკროზით, რაც შესაძლოა შეინიშნოს ღვიძლის დაზიანების არარსებობის დროსაც კი.

მკურნალობა:
უნდა დაიწყოს დაუყოვნებლივ. საჭიროა ჰოსპიტალიზაცია სიმპტომების გამოვლენის ხარისხის მიუხედავად ორგანოების დაზიანების რისკის გამო.

აქტივირებული ნახშირის მიღება ეფექტურია, თუ პარაცეტამოლის მიღებიდან გასულია არაუმეტეს 1 საათისა. პარაცეტამოლის პლაზმური კონცენტრაციები უნდა შეფასდეს მიღებიდან 4 საათის შემდეგ. პარაცეტამოლის მიღებიდან 24 საათის განმავლობაში შეიძლება ჩატარდეს მკურნალობა -აცეტილცისტეინით (აუცილებლობის შემთხვევაში -შიდავენურად). მაქსიმალური ეფექტი - 8 საათის ფარგლებში პარაცეტამოლის ზედმეტი დოზის მიღებიდან, შემდეგ მკვეთრად ეცემა. ღებინება არარსებობის შემთხვევაში, შეიძლება დაინიშნოს მეთიონინი პერორალურად.

ფენილეფრინი

ფენილეფრინის დოზის გადამეტების სიმპტომები-იხილეთ შესაბამის განყოფილებაში აღწერილი გვერდითი ეფექტები. გარდა ამისა, შესაძლებელია ჰიპერტენზია და რეფლექტორული ბრადიკარდია. ფენილეფრინის რაოდენობა, რომელსაც შეუძლია სერიოზული გამოვლინებების გამოწვევა, ბევრად ნაკლებია პარაცეტამოლის შესაბამის რაოდენობაზე, რომელიც საკმარისია ღვიძლის ტოქსიკურობის განსავითარებლად.

მკურნალობა სიმპტომური. გამოკვეთილი ჰიპერტენზიის წარმოქმნისას მიზანშეწონილია ალფა-ადრენობლოკატორების, მაგალითად ფეტნოლამინის გამოყენება.

ქლორფენირამინი

დოზის გადამეტების სიმპტომები: შესაძლებელია სედაცია, ცნს-ის პარადოქსალური აგზნება, კრუნჩხვა, ანტიქოლონერგიული ეფექტები, დოსტონიური რეაქციები, არითმია.

მკურნალობა. სიმპტომატური და ხელშემწყობი. განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს გულის, სასუნთქი, ღვიძლის და თირკმლის ფუნქციებს, წყალ-ელექტროლიტურ ბალანსს. უკუჩვენების და ბოლო დროს დოზის გადამეტების არარსებობისას-აქტივირებული უკუჩვენების და ბოლო დროს დოზის გაფამეტების არარსებობისას-აქტივირებული ნახშირი პერორალურად (ეს შედარებით უფრო ეფექტურია, თუ პრეპარატის მიღებიდან ერთ საათზე მეტი არაა გასული). ჰიპერტონიისა და არითმიის მკურნალობა უნდა დაიწყოს დაუყოვნებლივ. კრუნჩხვის წარმოქმნისას ეფექტურია დიაზეპამი. მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია ჰემოპერფუზია.

უსაფრთხოების ზომები

მკურნალობის ხანგრძლივობა-არაუმეტეს 3 დღე. საკმარისი თერაპიული ეფექტის არარსებობისას, მაღალი ტემპერატურისას, რომელიც ნარჩუნდება 3 დღეზე მეტი ხნის მკურნალობის ფონზე, აგრეთვე ახალი სიმპტომების გაჩენისას საჭიროა მხედველობაში იქონიოთ უფრო სერიოზლი დაავადებების შესაძლებლობა და სასწრაფოდ უნდა მიმართოთ ექიმს. საჭიროა სიფრთხილის დაცვა პრეპარატის გამოყენებისას ღვიძლის, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში დოზის გადამეტების რისკთან დაკავშირებით, პაციენტებისთვის რომლებსაც აქვთ გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები, ეპილეფსია, რეინოს სინდრომი, პროსტატის გადიდება, პრეპარატის მიღების წინ რეკომენდებულია ექიმთან კონსულტაცია. პრეპარატი არ უნდა მიიღოთ დეკონგენსტატებთან და გაციების და გრიპის სიმპტომების შემამსუბუქებელ სხვა პრეპარატებთან ერთად.

მკურნალობის პერიოდსი საჭიროა თავი შეიკავოთ ალკოჰოლის, საძილე და დამამშვიდებელი (ტრანკვილიზატორების) სამკურნალწამლო საშუალებების მიღებისგან.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება რეკომენდებული არ არის.

გავლენა ავტომობილის ტარებასა და მექანიზმების მართვის უნარზე

მკურნალობის პერიოდში საჭიროა თავი აარიდოთ სატრანსპორტო საშუალებების მართვას, მექანიზმებთან მუშაობას და სხვა პოტენციურად საშიშ საქმიანობას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

აცეტამინოფენის ჰეპატო და ნეფროტოქსიურობა ძლიერდება ბარბიტურატებთან, ალკოჰოლთან კომბინირებისას. აცეტამინოფენი ანელებს ორგანიზმიდან ანტიბიოტიკების გამოყოფას. ტეტრაციკლინები ზრდის ანემიის და მეტჰემოგლობინემიის განვითარების რისკს აცეტამინოფენის მიღებისას. აცეტამინოფენის შეწოვის სისწრაფე შეიძლება გაიზარდოს მეტოკლოპრამიდსა და დომპერიდონთან ერთად მიღებისას და შემცირდეს ქოლესტირამინთან ერთად მიღებისას. ხანგრძლივი რეგულარული მიღებისას აცეტამინოფენი აძლიერებს ვარფარინის და სხვა კუმარინების ანტიკოაგულანტიურ ეფექტს და ზრდის სისხლდენის რისკს, იშვიათი მიღებისას არსებით გავლენას არ ახდენს.

საძილე და სედატური საშუალებების, ნეიროლეპტიკების, ტრანკვილიზატორების, ალკოჰოლის ერთდროული მიღება არსებითად აძლიერებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე ქლორფენირამინის მალეატის დამთრგუნველ გავლენას. ქლორფენირამინი ახდენს მეტაბოლიზმის ინჰიბირებას და ზრდის ფენიტოინის ტოქსიკურობის რისკს. ლოპინავირს შეუძლია გაზარდოს ქლორფენირამინის პლაზმური კონცენტრაცია. ქლორფენირამინი აძლიერებს ატროპინის, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების სპაზმოლიტიკების, პარკინსონის საწინააღმდეგო პრეპარატების ანტიქოლინერგულ ქმედებას.

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ასუსტებს რეზერპინის და ოქტადინის ჰიპოტენზიურ ქმედებას. მონოამინოქსიდაზას და ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდის ერთდროულად მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერტენზული კრიზის განვითარება. ფენილეფრინის სხვა სიმპტომიმეტურ ამინებთან ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს გულ-სისხლძარღვთა გვერდითი ეფექტების რისკი. ფენილეფრინმა შესაძლოა შეასუსტოს ბეტა-ბლოკატორების და ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ეფექტი და გაზარდოს არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარების რისკი და სხვა არასასურველი ეფექტები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ.

ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები (როგორიცაა ამიტრიპტილინი) ფენილეფრინთან ერთად მიღებისას ზრდის გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ გვერდითი რეაქციების განვითარების ალბათობას. ინჰალაციური ანესთეზიის ჩატარების წინ ფენილეფრინის მიღება ზრდის გულის რითმის დარღვევის რისკს. ფენილეფრინის დიგოქსინთან და გულის გლიკოზიდებთან ერთად მიღება ზრდის გულის არითმიისა და ინფარქტის განვითარების რისკს.

შენახვის პირობები

არაუმეტეს +25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვარგისიანობის ვადა

3 წელი. არ გამოიყონოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა

12 აბი პოლივინილქლორიდ/ალუმინის ბლისტერში. ბლისტერი ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

გაცემის პირობები

რეცეპტის გარეშე.

განმცხადებელი/მწარმოებელი ფირმის დასახელება, მისამართი

ბაიერ კონსუმერ კერ აგ

პეტერ მერიან-შტრასე 84, 4052 ბაზელი შვეიცარია

კონტრაკტ ფარმაკალ კორპორეიშიონ,

135 ადამს ავენიუ, ჰოპოგ, ნიუ იორკი, 11788 აშშ.

შემადგენლობა: მოქმედი ნივთიერებები: აცეტამინოფენი (აცეტამინოფენის გრანულების სახით) 325მგ, ქლორფენირამინის მალეატი 2მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი 5მგ. დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, სტეარინმჟავა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, კაჟის დიოქსიდი კოლოიდური, D and C ყვითელი #10 ლაქი (E104), მაგნიუმის სტეარატი.
გარსი: ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, მინერალური ზეთი, მაგნიუმის სილიკატი, პოლიეთილენგლიკოლი.
გრანულების შემადგენლობაში შედის: პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, პოვიდონი, სტეარინმჟავა, ნატრიუმის სახამებლის გლიკონატი.

ჩვენება: მწვავე რესპირატორული დაავადებების და გრიპის სიმპტომატური მკურნალობა, რომელთაც ახლავს სხეულის ტემპერატურის მომატება, თავის ტკივილი, ყელის ტკივილი, კუნთ-სახსროვანი ტკივილი, ცხვირის გაჭედვა, რინორეა.

უკუჩვენება: მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ. ღვიძლის და-ან თირკმელების გამოკვეთილი დარღვევები, გლუკოზა–6–ფოსფატდეჰიდროგენაზას ფერმენტის დეფიციტი, სისხლის დაავადებები, მძიმე გულ–სისხლძარღვთა დაავადებები, არტერიული ჰიპერტენზია, მიდრეკილება სისხლძარღვთა სპაზმისადმი, გლაუკომის დახურულკუთხოვანი ფორმა, შარდვის გართულება წინამდებარე ჯირკვლის ადენომისას, ფილტვის ემფიზემა ან ქრონიკული ბრონქიტი, შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერთირეოზი, ბრონქიალური ასთმა, ფეოქრომაციტომა, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემია, ალკოჰოლიზმი, მონოამინოქსიდაზას (მაო) ინჰიბიტორებთან ერთად მიღება და მაო–ს ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 2 კვირის განმავლობაში, ორსულობა, ლაქტაცია.

გამოყენების წესი და დოზები: ტაბლეტები უნდა გადაყლაპონ მთლიანად წყლის მიყოლებით.
უფროსები: 1-2 ტაბლეტი, აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორონ მიღება ყოველ 4-6 საათში, მაგრამ არაუმეტეს 8 ტაბლეტისა დღე–ღამეში.
ბავშვები 12 წლის ზემოთ: 1 ტაბლეტი, აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორონ მიღება ყოველ 4-6 საათში.
12 წლამდე ბავშვებისთვის პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული.
თირკმელების დისფუნქციის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია პრეპარატის დღე–ღამური დოზის შემცირება და მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა.ორსულობა და ლაქტაცია: ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება რეკომენდებული არ არის.

ზემოქმედება ავტომობილისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: მკურნალობის პერიოდში საჭიროა თავი აარიდონ სატრანსპორტო საშუალებების მართვას, მექანიზმებთან მუშაობას და სხვა პოტენციურად საშიშ საქმიანობას.შენახვის წესი: არაუმეტეს 25? ტემპერატურაზე ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

შემადგენლობა: მოქმედი ნივთიერებები: აცეტამინოფენი (აცეტამინოფენის გრანულების სახით) 325მგ, ქლორფენირამინის მალეატი 2მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი 5მგ. დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, სტეარინმჟავა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, კაჟის დიოქსიდი კოლოიდური, D and C ყვითელი #10 ლაქი (E104), მაგნიუმის სტეარატი.
გარსი: ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, მინერალური ზეთი, მაგნიუმის სილიკატი, პოლიეთილენგლიკოლი.
გრანულების შემადგენლობაში შედის: პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, პოვიდონი, სტეარინმჟავა, ნატრიუმის სახამებლის გლიკონატი.

ჩვენება: მწვავე რესპირატორული დაავადებების და გრიპის სიმპტომატური მკურნალობა, რომელთაც ახლავს სხეულის ტემპერატურის მომატება, თავის ტკივილი, ყელის ტკივილი, კუნთ-სახსროვანი ტკივილი, ცხვირის გაჭედვა, რინორეა.

უკუჩვენება: მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ. ღვიძლის და-ან თირკმელების გამოკვეთილი დარღვევები, გლუკოზა–6–ფოსფატდეჰიდროგენაზას ფერმენტის დეფიციტი, სისხლის დაავადებები, მძიმე გულ–სისხლძარღვთა დაავადებები, არტერიული ჰიპერტენზია, მიდრეკილება სისხლძარღვთა სპაზმისადმი, გლაუკომის დახურულკუთხოვანი ფორმა, შარდვის გართულება წინამდებარე ჯირკვლის ადენომისას, ფილტვის ემფიზემა ან ქრონიკული ბრონქიტი, შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერთირეოზი, ბრონქიალური ასთმა, ფეოქრომაციტომა, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემია, ალკოჰოლიზმი, მონოამინოქსიდაზას (მაო) ინჰიბიტორებთან ერთად მიღება და მაო–ს ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 2 კვირის განმავლობაში, ორსულობა, ლაქტაცია.

გამოყენების წესი და დოზები: ტაბლეტები უნდა გადაყლაპონ მთლიანად წყლის მიყოლებით.
უფროსები: 1-2 ტაბლეტი, აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორონ მიღება ყოველ 4-6 საათში, მაგრამ არაუმეტეს 8 ტაბლეტისა დღე–ღამეში.
ბავშვები 12 წლის ზემოთ: 1 ტაბლეტი, აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორონ მიღება ყოველ 4-6 საათში.
12 წლამდე ბავშვებისთვის პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული.
თირკმელების დისფუნქციის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია პრეპარატის დღე–ღამური დოზის შემცირება და მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა.ორსულობა და ლაქტაცია: ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება რეკომენდებული არ არის.

ზემოქმედება ავტომობილისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: მკურნალობის პერიოდში საჭიროა თავი აარიდონ სატრანსპორტო საშუალებების მართვას, მექანიზმებთან მუშაობას და სხვა პოტენციურად საშიშ საქმიანობას.შენახვის წესი: არაუმეტეს 25? ტემპერატურაზე ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

სავაჭრო დასახელება

ანტიფლუ

სამკურნალწამლო ფორმა

ხსნადი ფხვნილი

აღწერა

თეთრი, უმნიშვმელო ელფერის მქონე ფხვიერი ფხვნილი, რომელიც შეიცავს კრისტალურ ნაწილაკებს, ლიმონის სუსტი სუნით.

შემადგენლობა

მოქმედი ნივთიერებები: (1 პაკეტში): აცეტამინოფენი 650მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი 10მგ, ქლორფენირამინის მალეატი 4მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ასკორბინის მჟავა, შაქარი (შაქრის ფხვნილი), შაქარი (საქაროზა), ლიმონმჟავა, კრემნიუმის დიოქსიდი, კრემნიუმის კოლოიდური დიოქსიდი, ლიმნის არომატიზატორი, სამფუძიანი ნატრიუმის ციტრატი, სახამებელი (სიმინდის სახამებელი), ტიტანის დიოქსიდი, ტრიკალციუმის ფოსფატი, D&C ყვითელი №10 (E104), FD&C ყვითელი N6 (E110).

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

გაციებით მიმდინარე დაავადებების დროს გამოსაყენებელი პრეპარატი.. ათქ კოდი:N02BE51

ფარმაკოლოგიური თვისებები

აცეტამინოფენი (პარაცეტამოლი) ახდენს ანალგეზიურ, სიცხის დამწევ და სუსტ ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედებას. ამცირებს თავის, კუნთების და სახსრების ტკივილს, ასევე, ყელის ტკივილს.

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ახდენს სისხლძარღვთა შემავიწროვებელ მოქმედებას, ამცირებს ცხვირის და ცხვირ-ხახის ლორწოვანი გარსის შეშუპენას და ჰიპერემიას, აადვილებს ცხვირით სუნთქვას.

ქლორფენირამინის მალეატი ახდენს ანტიჰისტამინურ მოქმედებას: ამცირებს ცხვირის ლორწოვანი გარსის, ცხვირ ხახის, ზედა სასუნთქი გზების შეშუპებას, ამცირებს თვალის ქავილს.

გამოყენების ჩვენებები

ზედა სასუნთქი გზების მწვავე რესპირატორული დაავადებების სიმპრომების (ჰიპერთერმია, თავის, სახსრების და კუნთების ტკივილი, ცხვირის გაჭედილობა, სურდო, ცრემლდენა) და გრიპის სამკურნალოდ.

გამოყენების წესი და დოზირება

უფროსებისათვის: გახსენით ერთი პაკეტი ერთ ჭიქა ცხელ წყალში და გამოიყენეთ ცხელი სახით. აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორეთ ყოველ 4 საათში ერთხელ, მაგრამ არაუმეტეს 4 მიღებისა დღე ღამეში. შესაძლებელია გემოვნებით შაქრის და თაფლის დამატება. damateba.

გვერდითი მოქმედებები

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ტოქსიკური ეპიდერმიალური ნეკროლიზი (ლაიელას სინდრომი), პოლიმორფო-ბულეზური ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულეზი, ანგიონევროტული შეშუპება (კვინკეს შეშუპება), ანაფილაქსიური შოკი.

ცნს _-_ის მხრივ : თავბრუსხვევა, მომატებული აღგზნებადობა (განსაკუთრებით ბავშვებში), ძილის მოშლა, ძილიანობა, ფსიქომოტორული რეაქციების სიჩქარის დაქვეითება, დაღლილობის შეგრძნება.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ : ანემია, თრომბოციტოპენია, თრომბოციტოპენიური პურპურა, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ჰემოლიტიკური ანემია, მეტჰემოგლობინემია, პანციტოპენია.

კუჭ _-_ნაწლავთა სისტემის მხრივ : გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, პირის სიმშრალე, დიარეა.

ღვიძლისა და სანაღვლე გზების მხრიდან : ღვიძლის მოშლა (ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატებული აქტივობა), ჰეპატიტი, ასევე დოზადამოკიდებული ღვიძლისმიერი უკმარისობა, ღვიძლის ნეკროზი. ხანგრძლივად გაუმართლებელი მიღებისას შეიძლება მოხდეს ღვიძლის ფიბროზი, ღვიძლის ცეროზი.

სუნთქვის ორგანოების მხრივ : ბრონქოსპაზმი ან ბრონქიალური ასთმის გამწვავება, მათ შორის იმ პაციენტებში, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან აცეტილსალიცილის მჟავას მიმართ და სხვა არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატების მიმართ.

გულ _-_სისხლძარღვთა _ _სისტემის მხრიდან : გულისცემის შეგრძნება, მომატებული არტერიული წნევა.

შარდმდენი სისტემის მხრიდან : შარდის შეკავება, დიდი ხნის განმავლობაში მისი დიდი დოზებით მიღებისას შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ნეფროტოქსიურ მოქმედებას.

სხვა : მიდრიაზი, აკომოდაციის პარეზი, თვალშიდა წნევის მატება.

უკუჩვენებები

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ცალკეული კომპონენტების მიმართ. პორტალური ჰოპერტენზია, ალკოჰოლიზმი, თირკმლის უკმარისობა, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, დახურულკუთხოვანი გლაუკომა, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერტროფია, საქაროზა/იზომალტაზის დეფიციტი, ფრუქტოზის გადაუტანლობა, გლუკოზა- გალაქტოზას მალაბსორბცია, გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი. ბავშვთა ასაკი 18 წლამდე. პრეპარატის ერთდროული მიღება არ შეიძლება - მონოოქსიგენაზას ინჰიბიტორებთან, საძილეებთან, ტრანკვილიზატორებთან და ისეთ პერპარატებთან ერთად, რომელიც შეიცავს პარაცეტამოლს.

სიფრთხილით მიიღება : არტერიული ჰიპერტენზიის, გულ-სისხლძარღვთა მძიმე დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, ბრონქიალური ასთმის, ფილტვების ქორნიკული ობსტრუქციული დაავადებების, თირეოტოქსიკოზის, ფეოქრომოციტომის, ღვიძლისა და თირკმლების მძიმე დაავადებების, გაძნელებული შარდვისას წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის დროს, სისხლის დაავადებების, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემიის (ჟილბერის, დუბინ-ჯონსონის და როტერის სინდრომი), ვირუსული ჰეპატიტის, ჰიპეროქსალატურიის დროს.

დოზის გადაჭარბება

ზედოზირების დროს აუცილებელია დაუყოვნებლივ მიმართოთ სამედიცინო დახმარებას.

პარაცეტამოლი _. _ვლინდება მისი 10-15 გ-ზე მეტი დოზებით ყოველდღიურად მიღებისას. სიმპტომები: კანის საფარველის სიფერმკრთალე, დიარეა, მადის დაქვეითება, გულისრევა და ღებინება, დისკომფორტი მუცლის ღრუში და/ან აბდომინალური ტკივილი, მომატებული ოფლიანობა. პარაცეტამოლის კლინიკური ზედოზირების სურათი მისი მიღებიდან ვითარდება 6-14 საათის განმავლობაში. ქრონიკული ზედოზირების სიმპტომები ვლინდება 2-4 დღე-ღამის შემდეგ, პრეპარატის მომატებული დოზებით მიღებისას. მძიმე მოწამვლის შემთხვევაში ვითარდება ღვიძლისმიერი უკმარისობა ღვიძლის ენცეფალოპათიის, კომისა და სიკვდილის ჩათვლით. ჰიპოკალიემია და მეტაბოლიზური აციდოზი (მათ შორის ლაქტოაციდოზი) შეიძლება განვითარდეს მწვავე ან/და ქრონიკული ზედოზირებისას. ხშირი კლინიკურ გამოვლინებების შემთხვევებს 3-5 დღის შემდეგ წარმოადგენს: სიყვითლე, ცხელება, ღვიძლის სუნი პირიდან, ჰემორაგიული დიათეზი, ჰიპოგლიკემია, ღვიძლის უკმარისობა. მწვავე ღვიძლის უკმარისობა სადინრების მწვავე ნეკროზით, რომლის დიაგნოსტიკა ხდება წელის ტკივილით, ჰემატურიით და პროთეინურიით, შეიძლება განვითარდეს ღვიძლის მძიმე დარღვევებისგან დამოუკიდებლად.

ზედოზირების ბარიერი შეიძლება მცირე იყოს იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ გარკვეული სახის მედიკამენტებს, ალკოჰოლს ან არიან სერიოზულად გამოფიტულნი.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირი პირველი 6 საათის განმავლობაში, SH ჯგუფის დონატორების, გლუტათიონის სინთეზის წინამორბედის - მეთიონინის შეყვანა ზედოზირებიდან 8-9 საათის შემდეგ და N-აცეტილცისტეინის შეყვანა 12 საათის შემდეგ.

ქლორფენირამინი . სიმპტომები: თავბრუსხვევა, აღგზნებადობა, ძილის დარღვევა.

მკურნალობა: სიმპტომატიკური

ფენილეფრინი . სიმპტომები: აღგზნებადობა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, მძიმე შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს ჰალუცინაციები, გონების არევა, კრუნჩხვები, მომატებული არტერიული წნევა და არითმია.

მკურნალობა: სიმპტომატიკური, მძიმე არტერიული ჰიპერტენზიისას ალფა- ადრენობლოკატორების გამოყენება, ისეთის როგორიცაა: ფენტოლამინი.

ასკორბინის მჟავა : ასკორბინის მჟავას დიდმა დოზებმა (3000 მგ-ზე მეტი) შეიძლება გამოიწვიოს დროებითი ოსთომიტიკური დიარეა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მუშაობის დარღვევა, ისეთი როგორიცაა: გულისრევა, დისკომფორტი კუჭის მიდამოში.

მკურნალობა: სიმპტომატიკური, ფორსირებული დიურეზი.

განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები

მკურნალობის პერიოდში უნდა აკრძალოთ ალკოჰოლის,საძილე საშუალებების და ანქსიოლიტური (ტრანკვილიზატრები) საშუალებების მიღება. ცოტა რაოდენობის ალკოჰოლის მიღება პარაცეტამოლთან ერთად ზრდის ღვიძლის ტოქსიურობის პოტენციურ რისკს. კანზე სერიოზული რეაქციების შესახებ შეტყობინება ძალიან იშვიათია. კანის სიწითლის, გამონაყარის, ბუშტუკების ან აქერცვლის შემთხვევაში უნდა შეწყდეს პარაცეტამოლით მკურნალობა და უნდა მიმართოთ ექიმს.

ღვიძლის დაზიანების რისკი იზრდება იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ ალკოჰოლური ჰეპატოზი. ცვლის ლაბორატორიული კვლევების ჩვენებებს გლუკოზის რაოდენობრივი განსაზღვრისას და პლაზმაში შარდოვანას მჟავას დადგენის დროს. ხანგრძლივი მკურნალობისას აუცილებელია პერიფერიული სისხლისა და ღვიძლის ფუნქციონალური მდგომარეობის მაჩვენებლების კონტროლი. არ მიიღოთ სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, რომელიც შეიცავს პარაცეტამოლს. ჰიპერთერმიისას, რომლის ხანგრძლივობაა 3 დღეზე მეტხანს, ხოლო ტკივილის სინდრომის დროს 5 დღეზე მეტხანს, აუცილებელია ექიმის კონსულტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია

არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ორსულობის და ლაქტაციის დროს.

გავლენა მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე

მკურნალობის პერიოდში სასურველია თავი აარიდოთ სატრანსპორტო საშუალებების მართვას, მექანიზმებზე მუშაობას და სხვა პოტენციურად საშიშ საქმიანობას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

რეკომენდებულია პრეპარატთან ერთად მონოამინოოქსიდაზის ინჰიბიტორების, სედატიური სამკურნალო საშუალებების, ეთანოლის მიღებისგან თავის შეკავება. პარაცეტამოლის მიერ ჰეპატოტოქსიურობის განვითარების რისკი იზრდება ბარბიტურატებთან, ფენიტოინთან, კარბამაზეპინთან, რიფამპიცინთან, ზიდოვუდინთან და სხვა ღვიძლის მიკროსომალური ფერმენტების ინდუქტორებთან ერთად მიღებისას. ეთანოლი აძლიერებს ქლორფენირამინის სედატიურ მოქმედებას. ანტიდეპრესანტები, პარკინსონსაწინააღმდეგო და ფენოთიაზინური ანტიფსიქოტოზური სამკურნალო საშუალებები ზრდის გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკს (შარდის შეკავება, პირის ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, გაუვალობა). გლუკოკორტიკოსტეროიდები ზრდის გლაუკომის განვითარების რისკს. პარაცეტამოლი ამცირებს ურიკოზურული სამკურნალო საშუალებების ეფექტურობას და ზრდის არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ეფექტურობას. ქლორფენირამინმა მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორებთან ერთად, მაგ. ფურაზოლიდონთან ერთად შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერტონული კრიზი, აღგზნებადობა, ჰიპერპირექსია. ტრიციკლიდური ანტიდეპრესანტები აძლიერებს ფენილეფრინის სიმპატომიმეტიკურ მოქმედებას, გალოტანის ერთდროული დანიშვნისას იზრდება პარკუჭოვანი არითმიის განვითარების რისკი. ფენილეფრინი ამცირებს გუანეტიდინის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას, რომელიც თავის მხრივ, აძლიერებს ფენილეფრინის ალფა-ადრენომასტიმულირებელ აქტიურობას. ასკორბინის მჟავა ზრდის პენიცილინის, რკინის შეწოვას, ამცირებს ჰეპარინისა და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების კლინიკურ ეფექტს, ზრდის კრისტალურიის განვითარების რისკს სალიცილატებისა და ხანმოკლე მოქმედების სულფანილამიდების მიღებისას, ანელებს თირკმელიდან მჟავების გამოყოფას, ზრდის იმ სამკურნალო საშუალებების გამოყოფას, რომელსაც აქვთ ტუტოვანი რეაქციები (მათ შორის ალკალოიდები), ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივების კონცენტრაციას სისხლში.

ქლორამფენიკოლთან ერთდროული მიღებისას შეიძლება გაიზარდოს ნახევრადგამოყოფის პერიოდი სისხლის პლაზმიდან და ტოქსიური მოქმედების გაძლიერება.

პარაცეტამოლი (ან მისი მეტაბოლიტები) ურთიერთქმედებენ ფერმენტთან, რომელიც მონაწილეობს სისხლის შედედების K-დამოკიდებული ფაქტორის სინთეზში. პარაცეტამოლთან და ვარფარინთან ან კუმარინ-წარმოებულებთან ერთად მისი ურთიერთქმედებისას შეიძლება გამოიწვიოს საერთო ნორმალიზებული ურთიერთქმედების და სისხლდენის რისკის ზრდა. პაციენტები, რომლებიც იღებენ პერორალურ ანტიკოაგულანტებს, არ უნდა მიიღონ პარაცეტამოლი ხანგრძლივად, სამედიცინო დაკვირვების გარეშე.

ტროპისეტრონისა და გრანისეტრონის ანტაგონისტები, მე-3 ტიპის 5-ჰიდროქსიტრიპტამინმა შეიძლება მთლიანად დააინჰიბიროს პარაცეტამოლის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედების გამო.

პარაცეტამოლი არ უნდა იქნას მიღებული ზიდოვუდინთან ერთად ექიმის კონსულტაციის გარეშე, ვინაიდან, არსებობს ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირების ტენდენციის გაძლიერების რისკი (ნეიტროპენია).

შენახვის პირობები

არაუმეტეს +250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა

3 წელი. არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე აღნიშნული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ

გამოშვების ფორმა

5 პაკეტი ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

გაცემის პირობები

რეცეპტის გარეშე

განმცხადებელი**/მწარმოებელი ფირმის დასახელება,**მისამართი

ბაიერ კონსუმერ კერ აგ

პეტერ მერიან-შტრასე 84, 4052 ბაზელი შვეიცარია

კონტრაკტ ფარმაკალ კორპორეიშიონ,

135 ადამს ავენიუ, ჰოპოგ, ნიუ იორკი, 11788 აშშ.