გილენია®

იმუნომოდულატორი

აღწერა და შემადგენლობა

წამლის ფორმა

მყარი კაფსულები.

აქტიური ნივთიერება

თითო კაფსულა შეიცავს 0.5 მგ ფინგოლიმოდს (ჰიდროქლორიდის სახით).

ფინგოლიმოდის ჰიდროქლორიდი წარმოადგენს სფინგოზინის სინთეზურ ანალოგს. ქიმიური დასახელებაა 2-ამინო-2[2-(4-ოქტილფენილ)ეთილ]პროპან-1,3-დიოლ ჰიდროქლორიდი. მისი მოლეკულური ფორმულა არის C19H33NO2-HCl და მოლეკულური წონა შეადგენს 343.93-ს.

ფინგოლიმოდის ჰიდროქლორიდი არის თეთრიდან თითქმის თეთრამდე შეფერილობის კრისტალური ფხვნილი, რომელიც თავისუფლად იხსნება წყალში.

დამხმარე ნივთიერებები

მანიტოლი, მაგნიუმის სტეარატი, ჟელატინი, ტიტანის დიოქსიდი, რკინის ოქსიდი ყვითელი.

ჩვენებები

გილენია ნაჩვენებია დაავადების მამოდიფიცირებელი თერაპიის სახით რეციდიული გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტების სამკურნალოდ რეციდივების სიხშირის შემცირების და ინვალიდობის პროგრესირების შეჩერების მიზნით.

პრეპარატის მიღების დოზა და გამოყენების წესი****ზოგადი

სამიზნე პოპულაცია

გილენიას რეკომენდებული დოზა არის ერთი 0.5 მგ კაფსულა პერორალურად დღეში ერთხელ, რომელიც მიიღება კვებისგან დამოუკიდებლად. დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს შემდეგი დაგეგმილი დოზით.

გილენიათი მკურნალობის დაწყებისას პირველი დოზის მიღების შემდეგ ბრადიკარდიის ნიშნების და სიმპტომების გამოვლენის მიზნით რეკომენდებულია 6 საათის განმავლობაში ყველა პაციენტი იყოს დაკვირვების ქვეშ და საათში ერხელ შემოწმდეს პულსი და არტერიული წნევა. დოზის მიღებამდე და 6 საათიანი დაკვირვების შემდეგ ყველა პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს ელექტროკარდიოგრამა (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები: ბრადიარითმია“).

დაავადების სხვა მამოდიფიცირებელი თერაპიიდან გილენიაზე გადასვლასთან დაკავშირებული რეკომენდაციები იხ. ნაწილში „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები: მანამდე ჩატარებული იმუნოსუპრესიული ან იმუნომოდულაციური მკურნალობა“.

სპეციალური პოპულაციები

თირკმლის უკმარისობა

გილენიას დოზების კორექცია არ არის საჭირო თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“).

ღვიძლის დისფუნქცია

გილენიას დოზების კორექცია არ არის საჭირო ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებში. გილენია სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებში (ჩაილდ-პიუს კლასიფიკაციით კლასი C) (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“).

პედიატრიული პაციენტები

გილენიას გამოყენება არ არის დამტკიცებული პედიატრიულ პაციენტებში.

ხანდაზმული პაციენტები

გილენია სიფრთხილით გამოიყენება 65 წლიდან ასაკის პაციენტებში (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“).

ეთნიკური წარმოშობა

გილენიას დოზების კორექცია არ არის საჭირო ეთნიკური წარმოშობის მიხედვით (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“).

სქესი

გილენიას დოზების კორექცია არ არის საჭირო სქესის მიხედვით (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“).

დიაბეტის მქონე პაციენტები

გილენია სიფრთხილით გამოიყენება შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში, რადგან არსებობს მაკულარული შეშუპების რისკის ზრდის ალბათობა (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

უკუჩვენებები

პაციენტები, რომლებსაც ბოლო 6 თვის განმავლობაში გადატანილი აქვთ მიოკარდიუმის ინფარქტი, არასტაბილური სტენოკარდია, ინსულტი/ტვინის სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი იშემიური დარღვევა, გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა (საჭიროებს სტაციონარულ მკურნალობას) ან III/IV-ე კლასის გულის უკმარისობას ნიუ იორკის კარდიოლოგიის ასოციაციის მიხედვით.

პაციენტები გულის მწვავე არითმიებით, რომლებიც საჭიროებენ ანტი-არითმიულ მკურნალობას Ia და III-ე კლასის ანტი-არითმიული პრეპარატებით (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

მობიტცის II-ე ტიპის მეორე ხარისხის ატრიოვენტრიკულური (AV) ბლოკადის ან მესამე ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის ან სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომის მქონე პაციენტები, თუ მათ არ აქვთ კარდიოსტიმულატორი (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

პაციენტები, რომელთა შემთხვევაში საწყისი QTc ინტერვალი შეადგენს ≥500 მწმ-ს (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

დადგენილი ჰიპერმგრძნობელობა ფინგოლიმოდის ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერებების მიმართ.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

ინფექციები

გილენიას ძირითად ფარმაკოდინამიკურ ეფექტს წარმოადგენს პერიფერიული ლიმფოციტების რაოდენობის დოზაზე დამოკიდებული შემცირება 20-30%-ით საწყისი მაჩვენებლებთან შედარებით, რაც განპირობებულია ლიმფურ ქსოვილებში ლიმფოციტების შექცევადი დეპონირებით (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“).

გილენიას ეფექტებმა იმუნურ სისტემაზე (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“) შესაძლოა გაზარდოს ინფექციების რისკი, ოპორტუნისტული ინფექციების ჩათვლით (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“). გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე ბოლო პერიოდში (ე.ი. წინა მკურნალობის დროს 6 თვის განმავლობაში ან მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ) ჩატარებული უნდა იყოს სისხლის საერთო ანალიზი (CBC).

მწვავე აქტიური ინფექციის შემთხვევაში გილენიათი მკურნალობის დაწყება უნდა დაყოვნდეს გამოჯანმრთელებამდე. მკურნალობის პერიოდში ინფექციის სიმპტომების მქონე პაციენტებში საჭიროა ეფექტური დიაგნოსტიკური და თერაპიული ზომების მიღება. მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ ფინგოლიმოდის გამოყოფას შეიძლება დასჭირდეს დაახლოებით ორი თვე, შესაბამისად ინფექციაზე დაკვირვება უნდა გაგრძელდეს ამ პერიოდის განმავლობაში (იხ. ქვემოთ ნაწილი „მკურნალობის შეწყვეტა“).

სიფრთხილეა საჭირო სიმსივნის საწინააღმდეგო, იმუნომოდულაციური ან იმუნოსუპრესიული მკურნალობის (მათ შორის კორტისტეროიდები) ერთდროულად დანიშვნისას, რადგან არსებობს იმუნურ სისტემაზე დამატებითი ეფექტების განვითარების რისკი. კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობის დროს დოზირებასთან და ხანგრძლივობასთან დაკავშირებული კონკრეტული გადაწყვეტილებები უნდა ეფუძნებოდეს კლინიკურ შეფასებას. პლაცებოსთან შედარებით კორტიკოსტეროიდების ხანმოკლე (დაახლოებით 5 დღე კვლევის ოქმების მიხედვით) თანმხლებ მკურნალობას არ გამოუწვევია ინფექციის საერთო მაჩვენებლის ზრდა პაციენტებში, რომლებიც ფაზა III კლინიკურ კვლევებში მკურნალობდნენ ფინგოლიმოდით. ამ მონაცემებზე დაყრდნობით შესაძლებელია კორტეკოსტეროიდების ხანმოკლე მკურნალობის (5 დღემდე) და გილენიას კომბინაციის გამოყენება (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“ და „ურთიერთქმედებები“).

რეკომენდებულია პაციენტების ინფორმირება, რომ გილენიას მიღებისას აცნობონ ექიმს ინფექციების სიმტპომების გამოვლენის შესახებ. პაციენტებში, რომლებსაც უვითარდებათ სერიოზული ინფექციები უნდა გადაიხედოს მკურნალობის დროებით შეჩერების საკითხი და მკურნალობის განახლებამდე უნდა შეფასდეს სარგებელი და რისკი.

პროგრესული მრავალკეროვანი ლეიკოენცეფალოპათიის (PML) შემთხვევები დაფიქსირდა პოსტ მარკეტინგულ პირობებში (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“). PML არის ჯონ კანინგემის ვირუსით (JCV) გამოწვეული ოპორტუნისტული ინფექცია, რომელიც შეიძლება სასიკვდილო აღმოჩნდეს ან გამოიწვიოს ინვალიდობის მწვავე ფორმა. პროგრესული მრავალკეროვანი ლეიკოენცეფალოპათიის (PML) შემთხვევები დაფიქსირდა მკურნალობიდან დაახლოებით 2-3 წლის შემდეგ, თუმცა ზუსტი კავშირი მკურნალობის ხანგრძლივობასთან უცნობია. PML-ის შემთხვევების სიხშირე გაცილებით მაღალია იაპონიაში; მიზეზები ამჟამად უცნობია. დამატებითი პროგრესული მრავალკეროვანი ლეიკოენცეფალოპათიის (PML) შემთხვევები დაფიქსირდა იმ პაციენტებში, რომლებიც მანამდე მკურნალობდნენ ნატალიზუმაბით, რომელიც უშუალოდ ასოცირდება პროგრესულ მრავალკეროვან ლეიკოენცეფალოპათიასთან. მაგნიტურ რეზონანსული ტომოგრაფიის (MRI) ჩატარებისას (სახელმწიფო და ადგილობრივი რეკომენდაციების შესაბამისად) ექიმები ყურადღებით უნდა დააკვირდნენ PML-ზე მანიშნებელ სიმპტომებს ან MRI-ის შედეგებს. PML-ზე ეჭვის არსებობისას გილენიათი მკურნალობა უნდა შეწყდეს მანამდე, სანამ არ გამოირიცხება PML. MRI-ზე შესაძლოა აღინიშნოს PML კლინიკური ნიშნების ან სიმპტომების გამოვლენამდე. PML-ის შემთხვევები, რომელთა დიაგნოზირება მოხდა MRI- ის მიხედვით და JCV DNA-ის გამოვლენა ცერებროსპინალურ სითხეში PML-თვის დამახასიათებელი კლინიკური ნიშნების ან სიმპტომების არარსებობისას დაფიქსირდა PML-თან ასოცირებული გაფანტული სკლეროზის სამკურნალო საშუალებების, მათ შორის გილენიას მიღებისას.

კრიპტოკოკური მენინგიტის შემთხვევები აღინიშნა პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში მკურნალობიდან დაახლოებით 2-3 წლის შემდეგ, თუმცა ზუსტი კავშირი მკურნალობის ხანგრძლივობასთან უცნობია (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“). კრიპტოკოკური მენინიგიტი შესაძლოა ფატალური აღმოჩნდეს. ამ მიზეზით, კრიპტოკოკური მენინგიტისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების მქონე პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ დროული დიაგნოსტიკური შეფასება. კრიპტოკოკური მენინგიტის დიაგნოზის დასმის შემთხვევაში უნდა დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა.

გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე უნდა შეფასდეს ვარიცელაზე (ჩუტყვავილა) იმუნიტეტი. რეკომენდებულია, რომ გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტებმა, რომლებსაც არ აქვთ ჯანდაცვის სპეციალისტის მიერ დადასტურებული ჩუტყვავილას ისტორია ან აცრის სრული კურსის დოკუმენტაცია, გაიარონ ტესტირება ვარიცელა ზოსტერის ვირუსის (VZV) ანტისხეულებზე. გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე რეკომენდებულია ანტისხეულებზე ნეგატიური პაციენტების აცრა (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“). მკურნალობის დაწყება უნდა გადაიდოს 1 თვით, რომ სრულად იქნეს მიღწეული აცრის ეფექტი.

ადამიანის პაპილომა ვირუსით (HPV) გამოწვეული ინფექციები, მათ შორის პაპილომა, დისპლაზია, კონდილომა და HPV-სიმსივნე დაფიქსირდა გილენიათი მკურნალობისას პოსტ- მარკეტინგულ პერიოდში (იხ. ნაწილი „გვერდითი რეაქციები“). ფინგოლიმოდს გააჩნია იმუნოსუპრესიული თვისებები, შესაბამისად გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული HPV-ის საწინააღმდეგო ვაქციანაციის ჩატარება ვაქცინაციასთან დაკავშირებული რეკომენდაციების გათვალისწინებით. სიფრთხილის თვალსაზრისით რეკომენდებულია კიბოს სკრინინგის, მათ შორის პაპ ტესტის ჩატარება.

ღვიძლის ფუნქცია

ღვიძლის ფერმენტების, უმეტესად ალანინ ამინოტრანსფერაზას (ალტ) მატების შემთხვევები გამოვლინდა რეციდიული გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ გილენიას. კლინიკურ კვლევებში ალტ გაიზარდა ≥3-ჯერ პაციენტების 8.0%-ში, რომლებიც ღებულობდნენ 0.5 მგ გილენიას და პრეპარატის მიღება შეწყდა, როდესაც მატება აჭარბებდა 5-მაგს. ალტ-ს მატების რეციდივი გამოვლინდა ზოგიერთ პაციენტში პრეპარატის გამეორებით მიღებისას, რაც ამყარებს პრეპარატთან კავშირს.

ღვიძლის კლინიკურად მნიშვნელოვანი დაზიანება აღინიშნა პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ გილენიას პოსტმარკეტინგულ პერიოდში (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები). ღვიძლის დაზიანების ნიშნები, მათ შორის შრატში ღვიძლის ფერმენტების გამოხატული მატება და საერთო ბილირუბინის მატება, გამოვლინდა პირველი დოზის მიღებიდან 10 დღეში და ასევე ხანგრძლივად გამოყენებისას. დაფიქსირდა ღვიძლის მწვავე უკმარისობის შემთხვევები, რაც საჭიროებდა ღვიძლის ტრანსპლანტაციას.

გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე ხელმისაწვდომი უნდა იყოს ტრანსამინაზების და ბილირუბინის დონეები ბოლო პერიოდში (ანუ ბოლო 6 თვის განმავლობაში) და უნდა გაკონტროლდეს პერიოდულად მკურნალობის პერიოდში და გილენიას შეწყვეტიდან 2 თვის განმავლობაში.

პაციენტებში საჭიროა მონიტორინგი ღვიძლის დაზიანების ნიშნების და სიმპტომების მხრივ. პაციენტებში, რომლებიც დააფიქსირებენ ღვიძლის დაზიანებისთვის დამახასიათებელ სიმპტომებს, მყისიერად უნდა შემოწმდეს ღვიძლის ტრანსამინაზების და ბილირუბინის დონეები, მაგ: უმიზეზო გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, დისკომფორტი მუცლის ზედა მარჯვენა ნაწილში, დაღლილობის, ანორექსიის ან სიყვითლის და/ან მუქი შარდის პირველად გამოვლენა ან მათი გართულება. აღნიშნული კლინიკური თვალსაზრისით თუ აღმოჩნდა, რომ ალანინ ამინოტრანსფერაზას (ALT) დონე სტანდარტულზე სამჯერ მეტია, ხოლო შრატში საერთო ბილირუბინის დონე ორჯერ აჭარბებს სტანდარტულ მაჩვენებელს, გილენიას მიღება უნდა შეწყდეს. მკურნალობა არ უნდა განახლდეს მანამდე, სანამ არ დადგინდება ღვიძლის დაზიანების ნიშნების და სიმპტომების დამაჯერებელი, ალტერნატიული ეტიოლოგია.

მართალია არ არსებობს მონაცემები იმის დასადასტურებლად, რომ გილენიას მიღებისას ანამნეზში ღვიძლის დაავადებების მქონე პაციენტებში იზრდება ღვიძლის ფუნქციური ტესტების (LFT) მაჩვენებლების მატების რისკი, მაგრამ გილენია სიფრთხილით გამოიყენება ანამნეზში ღვიძლის სერიოზული დაავადების მქონე პაციენტებში.

მანამდე ჩატარებული მკურნალობა იმუნოსუპრესიული ან იმუნომოდულაციური საშუალებებით

დაავადების სხვა მამოდიფიცირებელი მკურნალობიდან გადასვლის დროს მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული სხვა საშუალებების ნახევარგამოყოფის პერიოდი და მოქმედების მექანიზმი კუმულაციური იმუნური ეფექტის თავიდან აცილების და ამასთანავე დაავადების რეაქტივაციის რისკის შემცირების მიზნით. გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე ბოლო პერიოდში (ანუ წინა მკურნალობის დასრულების შემდეგ) ჩატარებული უნდა იყოს სისხლის საერთო ანალიზი იმის დასადასტურებლად, რომ ასეთი მკურნალობის იმუნური ეფექტები (მაგ: ციტოპენია) მოხსნილია.

ბეტა-ინტერფერონი, გლატირამერის აცეტატი ან დიმეთილ ფუმარატი

გილენიას მიღება ზოგადად იწყება ბეტა-ინტერფერონის, გლატირამერის აცეტატის ან დიმეთილ ფუმარატის შეწყვეტისთანავე.

ნატალიზუმაბი ან ტერიფლუნომიდი

ნატალიზუმაბისა და ტერიფლუნომიდის ხანგრძლივი ნახევარგამოყოფის პერიოდის გამო სიფრთხილეა საჭირო გილენიაზე გადასვლისას, რადგან არსებობს იმუნური სისტემის მხრივ დამატებითი ეფექტების განვითარების ალბათობა. თითოეულ შემთხვევაში რეკომენდებულია გულდასმით შეფასდეს გილენიათი მკურნალობის დაწყების დრო.

ნატალიზუმაბის გამოყოფას ჩვეულებრივ სჭირდება შეწყვეტიდან დაახლოებით 2-3 თვე.

ტერიფლუნომიდი ასევე ნელა გამოიყოფა პლაზმიდან. დაჩქარებული გამოყოფის პროცედურის გარეშე ტერიფლუნომიდის კლირენსს შეიძლება დასჭირდეს რამდენიმე თვიდან 2 წლამდე პერიოდი. გამოყოფის დაჩქარების პროცედურა აღწერილია ტერიფლუნომიდის შესახებ ინფორმაციაში.

ალემტუზუმაბი

ალემტუზუმაბის იმუნოსუპრესიული ეფექტების მახასიათებლების და ხანგრძლივობის გამო, რომლებიც აღწერილია მის შესახებ ინფორმაციაში, ალემტუზუმაბის შემდეგ გილენიათი მკურნალობის დაწყება არ არის რეკომენდებული, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც გილენიათი მკურნალობისგან მიღებული სარგებელი აღემატება კონკრეტული პაციენტისთვის მოსალოდნელ რისკს.

ავთვისებიანი წარმონაქმნები

კანის ავთვისებიანი წარმონაქმნები

პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ გილენიას დაფიქსირდა ბაზალურ უჯრედოვანი კარცინომის (BCC) და კანზე სხვა სახის ახალწარმონაქმნების, მათ შორის ავთვისებიანი მელანომის, სქვამოზური უჯრედების კარცინომის, კაპოშის კარცინომის და მერკელის უჯრედების კარცინომის შემთხვევები (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“). რეკომენდებულია კანის პერიოდულად შემოწმება, განსაკუთრებით ისეთ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ კანის სიმსივნის განვითარების რისკ ფაქტორები. ვინაიდან არსებობს კანის ავთვისებიანი წარმონაქმნების განვითარების ალბათობა, შესაბამისად გილენიათი მკურნალობის დროს პაციენტები უნდა მოერიდონ მზის ზემოქმედებას დამცავი საშუალებების გარეშე.

ლიმფომა

კლინიკურ კვლევებში და პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში დაფიქსირდა ლიმფომის შემთხვევები. აღნიშნული შემთხვევები სხვადასხვაგვარი იყო, ძირითადად აღინიშნა არა-ჰოჯკინის ლიმფომა, მათ შორის B-უჯრედული და T-უჯრედული ლიმფომები. გამოვლინდა კანის T უჯრედული ლიმფომის (სოკოსმაგვარი მიკოზი) შემთხვევები (იხ. ნაწილი „გვერდითი რეაქციები“).

დაავადების აქტივობის განმეორება (განახლება) გილენიას შეწყვეტის შემდეგ

პოსტ-მარკეტინგულ გამოცდილებაში გილენიას შეწყვეტის შემდეგ იშვიათად დაფიქსირდა დაავადების ძლიერ გამწვავების შემთხვევები, ძირითადად გილენიას შეწყვეტიდან 12 კვირის განმავლობაში, თუმცა ასევე აღინიშნა დაახლოებით ≥24 კვირის განმავლობაშიც. შესაბამისად, გილენიას შეწყვეტისას სიფრთხილეა საჭირო. თუ აუცილებელია გილენიას შეწყვეტა უნდა მოხდეს პაციენტებზე დაკვირვება შესაბამისი ნიშნების და სიმპტომების თვალსაზრისით და საჭიროების შემთხვევაში უნდა დაინიშნოს სათანადო მკურნალობა.

სიმსივნური დაზიანებები

პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში დაფიქსირდა გაფანტული სკლეროზის რეციდივთან დაკავშირებული სიმსივნური დაზიანებების იშვიათი შემთხვევები. ძლიერი რეციდივის შემთხვევაში სიმსივნური დაზიანებების გამორიცხვის მიზნით უნდა ჩატარდეს MRI. გილენიას შეწყვეტის საკითხი ექიმმა უნდა გადაწყვიტოს ინდივიდუალურად თითოეულ შემთხვევაში მოსალოდნელი სარგებელის და რისკების გათვალისწინებით.

მკურნალობის შეწყვეტა

თუ გადაწყდა გილენიას შეწყვეტა, ექიმმა უნდა იცოდეს, რომ ფინგოლიმოდი სისხლში რჩება ბოლო დოზის მიღებიდან დაახლოებით ორი თვე და გააჩნია ისეთი ფარმაკოდინამიკური ეფექტები, როგორიც არის ლიმფოციტების რაოდენობის შემცირება. ლიმფოციტების რაოდენობა ჩვეულებრივ უბრუნდება ნორმალურ დიაპაზონს მკურნალობის შეწყვეტიდან 1-2 თვეში (იხ. ნაწილი „კლინიკური ფარმაკოლოგია“). ამ ინტერვალში სხვა მკურნალობის დაწყებას მოჰყვება ფინგოლიმოდის თანმხლები მოქმედება. გილენიას შეწყვეტის შემდეგ მალევე იმუნოსუპრესანტების გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიო დამატებითი ეფექტების განვითარება იმუნურ სისტემაზე და შესაბამისად სიფრთხილეა საჭირო.

ასევე ზემოთ იხ. ნაწილი „დაავადების აქტივობის განმეორება (განახლება) გილენიას შეწყვეტის შემდეგ“.

---

განსაკუთრებული პოპულაციები

ორსულობა, ნაყოფისთვის მოსალოდნელი რისკი და კონტრაცეფცია

გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე რეპროდუქციული უნარის მქონე ქალებში უნდა შემოწმდეს ორსულობის სტატუსი, რადგან არსებობს ნაყოფისთვის მოსალოდნელი სერიოზული რისკის ალბათობა. ნაყოფზე მკურნალობის მავნე ზეგავლენის რისკთან დაკავშირებით უნდა გაიცეს სამედიცინო რეკომენდაცია.

გილენიას მიღებისას არ უნდა დადგეს ორსულობა და რეკომენდებულია კონტრაცეფციის ეფექტური ზომების მიღება მკურნალობის პერიოდში და მკურნალობის დასრულებიდან 2 თვის განმავლობაში. თუ გილენიას მიღებისას დადგა ორსულობა, მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული გილენიას შეწყვეტის საკითხი როგორც დედის, ასევე ნაყოფის შემთხვევაში სარგებელის და რისკის შეფასების გათვალისწინებით. იხ. ნაწილი „ორსულობა, ლაქტაცია, რეპროდუქციული უნარის მქონე ქალები და მამაკაცები“ და ასევე ნაწილი „დაავადების აქტივობის განმეორება (განახლება) გილენიას შეწყვეტის შემდეგ“.

პრეპარატის გვერდითი რეაქციები

უსაფრთხოების პროფილის რეზიუმე

გილენიას უსაფრთხოების შეფასებისთვის პოპულაციის შერჩევა მოხდა ორ III ფაზის პლაცებო კონტროლირებად კლინიკურ კვლევაში და ერთ ფაზა III აქტიურად კონტროლირებად კლინიკურ კვლევაში ჩართული რეციდიულ-რემისიული გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტებიდან. სულ შეირჩა 2,431 პაციენტი, რომლებიც ღებულობდნენ გილენიას (0.5 ან 1.25მგ დოზა). კვლევა D2301 (FREEDOMS) იყო 2 წლიანი პლაცებო კონტროლირებადი კლინიკური კვლევა გაფანტული სკლეროზის მქონე 854 პაციენტის მონაწილეობით, რომლებსაც მკურნალობდნენ ფინგოლიმოდით (პლაცებო: 418). კვლევა D2309 (FREEDOMS II) იყო 2 წლიანი პლაცებო კონტროლირებადი კლინიკური კვლევა გაფანტული სკლეროზის მქონე 728 პაციენტის მონაწილეობით, რომლებსაც მკურნალობდნენ ფინგოლიმოდით (პლაცებო: 355). ამ ორი კვლევის შეჯამებულ მონაცემებში პრეპარატის ყველაზე სერიოზული გვერდითი რეაქციები (ADRs) 0.5მგ რეკომენდებული თერაპიული დოზის შემთხვევაში იყო ინფექციები, მაკულარული შეშუპება და გარდამავალი ატრივენტრიკულური ბლოკადა მკურნალობის დაწყებისას. ყველაზე ხშირი გვერდითი რეაქციები (სიხშირე ≥10%) 0.5მგ დოზის შემთხვევაში იყო თავის ტკივილი, ღვიძლის ფერმენტების მომატება, დიარეა, ხველება, გრიპი, სინუსიტი და წელის ტკივილი. 0.5მგ გილენიას შემთხვევაში ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენა >1% სიხშირით, რაც საჭიროებდა მკურნალობის შეწყვეტას, იყო ალტ-ს მომატება (2.2%).

გაფანტული სკლეროზის მქონე 849 პაციენტში ჩატარებულ 1 წლიან კონტროლირებად კვლევაში D2302 (TRANSFORMS) ფინგოლიმოდის მიღებისას, როდესაც შესადარებლად გამოიყენებოდა ბეტა-1a ინტერფერონი, გვერდითი რეაქციები მთლიანობაში პლაცებო კონტროლირებადი კვლევების მსგავსი იყო, კვლევების ხანგრძლივობების განსხავებების გათვალისწინებით. ურთიერთქმედებები

ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედებები

სიმსივნის საწინააღმდეგო, იმუნომოდულაციური ან იმუნოსუპრესიული მკურნალობა (კორტიკოსტეროიდების ჩათვლით) სიფრთხილით ინიშნება ერთობლივად, რადგან არსებობს იმუნურ სისტემაზე დამატებითი ეფექტების განვითარების რისკი. სპეციფიკური გადაწყვეტილებები კორტიკოსტეროიდებით თანმხლები მკურნალობის დოზირებასთან და ხანგრძლივობასთან დაკავშირებით უნდა ეფუძნებოდეს კლინიკურ მსჯელობას. კორტიკოსტეროიდების ხანმოკლე (კვლევების ოქმების მიხედვით 5 დღემდე) პერიოდით მიღებისას არ დაფიქსირებულა ინფექციის საერთო სიხშირის ზრდა ფინგოლიმოდით ნამკურნალებ პაციენტებში III ფაზის კლინიკურ კვლევებში პლაცებოსთან შედარებით (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“ და „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“). ასევე სიფრთხილეა საჭირო იმუნური ეფექტების მქონე ისეთი საშუალებების ხანგრძლივი მკურნალობიდან გადასვლის დროს, როგორიც არის ნატალიზუმაბი, ტერიფლუნომიდი ან მიტოქსანტრონი (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები: მანამდე ჩატარებული მკურნალობა იმუნოსუპრესიული ან იმუნომოდულაციური საშუალებებით“).ატენოლოლთან კომბინაციაში გულისცემის სიხშირე კიდევ 15%-ით მცირდება ფინგოლიმოდით მკურნალობის დაწყებისას, ეფექტი, რომელიც არ გამოვლენილა დილთიაზემის შემთხვევაში. დაუშვებელია გილენიათი მკურნალობის დაწყება იმ პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ბეტა-ბლოკატორებს, გულისცემის სიხშირის შემამცირებელ კალციუმის არხის ბლოკატორებს (მაგ: ვერაპამილი ან დილთიაზემი) ან სხვა ნივთიერებებს, რომლებსაც შეუძლიათ გულისცემის სიხშირის დაქვეითება (მაგ: ივაბრადინი ან დიგოქსინი), რადგან არსებობს გულისცემის სიხშირეზე დამატებითი ეფექტების განვითარების ალბათობა. თუ განიხილება გილენიათი მკურნალობა, აუცილებელია კარდიოლოგის რჩევა ისეთ პრეპარატებზე გადასვლასთან დაკავშირებით, რომლებიც არ ცვლიან გულისცემის სიხშირეს ან მკურნალობის დასაწყებად სათანადო მონიტორინგთან დაკავშირებით (უნდა გრძელდებოდეს მთელი ღამის განმავლობაში) (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

გილენიათი მკურნალობის დროს და მკურნალობის დასრულებიდან დაახლოებით ორი თვის განმავლობაში აცრა შეიძლება ნაკლებად ეფექტური იყოს. ცოცხალი დასუსტებული ვაქცინების გამოყენებას შეიძლება თან ახლდეს ინფექციის რისკი და შესაბამისად, თავიდან უნდა იქნეს აცილებული გილენიათი მკურნალობის დროს და მკურნალობის დასრულებიდან დაახლოებით ორი თვის განმავლობაში (იხ. ნაწილი „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“ და „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

ორსულობა, ლაქტაცია, რეპროდუქციული უნარის მქონე ქალები და მამაკაცები

ორსულობა

ორსულობაზე პრეპარატის ზემოქმედების რეესტრი

არსებობს მონაცემთა რეესტრი, რომელშიც მოცემულია ორსულ ქალებზე გილენიას მოქმედების შედეგები. ის ქალები, რომლებიც დაორსულდებიან გილენიას მიღების პერიოდში უნდა დარეგისტრირდნენ ორსულობის რეესტრში ნომერზე xxx-xxx-xxxx ან ეწვიონ ვებ-გვერდს: www.gilenyapregnancyregistry.com.

რისკის მიმოხილვა

ორსულ ქალებში სათანადო და კარგად კონტროლირებადი კვლევები არ ჩატარებულა.

ადამიანებში არსებული მონაცემების (პოსტ-მარკეტინგულიდა ორსულობი რეესტრის მონაცემები) მიხედვით გილენიას გამოყენებას უკავშირდება სერიოზული თანდაყოლილი მანკების სიხშირის ზრდა ჩვეულებრივ მოსახლეობასთან შედარებით.

მკურნალობის პერიოდში ორსულობა არ უნდა დადგეს, რეკომენდებულია კონტრაცეფციის ეფექტური მეთოდების გამოყენება. თუ ორსულობა დადგა მკურნალობის დროს, მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული გილენიას შეწყვეტის საკითხი დედისთვის და ნაყოფისთვის მოსალოდნელი სარგებელის და რისკის გათვალისწინებით.

პაციენტები ინფორმირებულნი უნდა იყვნენ ნაყოფზე მკურნალობის მავნე ზეგავლენის შესახებ, საჭიროა პაციენტებზე შემდგომი დაკვირვება (მაგ: ულტრაბგერითი კვლევა). ასევე გასათვალისწინებელია ის ფაქტიც, რომ ორსულობის გამო გილენიას შეწყვეტამ შესაძლოა გამოიწვიოს დაავადების ძლიერ გამწვავება, საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია ალტერნატიულ მკურნალობაზე (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

ვირთაგვებში ჩატარებული რეპროდუქციული კვლევების მიხედვით გილენიამ გამოიწვია ტერატოგენურობა იმ საწყისი დოზის შემთხვევაში, რომელიც 2-ჯერ აღემატება ადამიანებში რეკომენდებულ 0.5 მგ დოზას. ცხოველებში ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა რეპროდუქციული ტოქსიურობა, მათ შორის ნაყოფის დაკარგვა და ორგანული დეფექტები, შესამჩნევი საერთო არტერიული ღეროს და პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტები. გარდა ამისა, ცნობილია, რომ რეცეპტორი (რეცეპტორი სფინგოზინი-1-ფოსფატი), რომელზეც ზეგავლენას ახდენს ფინგოლიმოდი, ჩართულია სისხლძარღვების ფორმირების პროცესში ემბრიოგენეზის დროს.

აშშ-ში, კანადაში, ევროკავშირის უმეტეს ქვეყანაში და სამხრეთ ამერიკის ქვეყნებში ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მშობიარობის პათოლოგიების რისკი გაფანტული სკლეროზის მქონე პოპულაციებში მსგავსია ზოგად პოპულაციაში არსებული მაჩვენებლებისა. რაც შეეხება თვითნებურ აბორტებსა და მკვდრადშობადობას, ამერიკის შეერთებულ შტატებში გაფანტული სკლეროზის მქონე პოპულაციებში აღნიშნული რისკი ემთხვევა აშშ-ის საერთო პოპულაციაში არსებულ რისკს.

კლინიკური შეფასებები

თუ გილენიას შეწყვეტა ხდება ორსულობის ან დაგეგმილი ორსულობის გამო იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები - დაავადების აქტივობის განმეორება (განახლება) გილენიას და მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ“. თუ იგეგმება ორსულობა გილენიას მიღება უნდა შეწყდეს 2 თვით ადრე.

წინასამშობიარო პერიოდი და მშობიარობა

წინასამშობიარო პერიოდზე და მშობიარეობაზე ფინგოლიმოდის ზეგავლენის შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება.

ადამიანებში დაფიქსირებული მონაცემები

პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში პროსპექტული ორსულობის 600-ზე მეტი შემთხვევის მიხედვით, სადაც აღინიშნებოდა ცოცხლადშობის, მკვრადშობის ან ორსულობის შეწყვეტის მოვლენები, რაც განპირობებული იყო დედის მიერ ორსულობის პერიოდში ფინგოლიმოდის მიღებით, სერიოზული თანდაყოლილი მანკების წილი შეადგენდა დაახლოებით 5%-ს. სერიოზული თანდაყოლილი მანკების მაჩვენებელი ჩვეულებრივ პოპულაციაში შეადგენს 2-4%-ს.

გილენიას შემთხვევაში დაფიქსირებული მანკების მოდელი მსგავსია ზოგად პოპულაციაში დაფიქსირებულისა, სადაც ძირითადი სერიოზული მანკებია:

• გულის თანდაყოლილი დაავადებები, როგორიც არის წინაგულებს და პარკუჭებს შუა ძგიდის დეფექტები, ფალოს სინდრომი;
• თირკმლის პათოლოგიები;
• ჩონჩხკუნთოვანი პათოლოგიები.

გილენიას მიღებისას სპეციფიური თანდაყოლილი პათოლოგიების გაერთიანების შესახებ დამადასტურებელი ფაქტები არ არსებობს.

ლაქტაცია

რისკის მიმოხილვა

ლაქტაციის პერიოდში ფინგოლიმოდი გამოიყოფა ნამკურნალები ცხოველების რძეში. არ არსებობს მონაცემები ძუძუზე მყოფ ბავშვზე ან რძის გამოყოფაზე გილენიას ზემოქმედების შესახებ. ვინაიდან პრეპარატების უმრავლესობა გამოიყოფა დედის რძეში და არსებობს ძუძუზე მყოფ ბავშვებში პრეპარატის სერიოზული გვერდითი რეაქციების განვითარების ალბათობა, შესაბამისად გილენიათი მკურნალობის დროს დაუშვებელია ძუძუთი კვება.

რეპროდუქციული უნარის მქონე ქალები და მამაკაცები

ორსულობის ტესტი

გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე რეპროდუქციული უნარის მქონე ქალებში უნდა შემოწმდეს ორსულობის სტატუსი.

კონტრაცეფცია

გილენიათი მკურნალობის დაწყებამდე, რეპროდუქციული უნარის მქონე ქალები ინფორმირებულნი უნდა იყვნენ ნაყოფისთვის მოსალოდნელი სერიოზული რისკების და გილენიათი მკურნალობის დროს ეფექტური კონტრაცეფციის საჭიროების შესახებ. ვინაიდან მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ დაახლოებით 2 თვეა საჭირო პრეპარატის ორგანიზმიდან გამოსადევნად (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“), შესაბამისად შესაძლოა პოტენციური რისკი გავრცელდეს ნაყოფზე, ამიტომ ამ პერიოდში საჭიროა კონტრაცეფციის ზომების მიღება.

უნაყოფობა

პრეკლინიკური კვლევებიდან მიღებული მონაცემების მიხედვით ფინგოლიმოდი არ ასოცირდება ნაყოფიერების დაქვეითების რისკის ზრდასთან.

ჭარბი დოზა

რეკომენდირებულ დოზაზე (0.5 მგ) დაახლოებით 80-ჯერ მეტი ერთჯერადი დოზები კარგად აიტანებოდა ჯანმრთელ მოხალისეებში. 40 მგ დოზების მიღებისას 6-დან 5 სუბიექტს აღენიშნა მსუბუქი ხასიათის მოჭერის შეგრძნება გულმკერდის არეში ან დისკომფორტი, რომელიც კლინიკურად შეესაბამებოდა სასუნთქი გზების დაბალ რეაქტიულობას.

ფინგოლიმოდმა შესაძლოა გამოიწვიოს ბრადიკარდია. გულისცემის სიხშირის დაქვეითება ჩვეულებრივ იწყება პირველი დოზის მიღებიდან ერთი საათის განმავლობაში და მაქსიმალურ მაჩვენებელს აღწევს 6 საათში. დაფიქსირდა შენელებული ატრიოვენტრიკულური გამტარობის შემთხვევები გადამავალი ხასიათის, სპონტანურად მოხსნადი სრული ატრიოვენტრიკული ბლოკადის ცალკეულ შემთხვევებთან ერთად (იხ. ნაწილი „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“ და „პრეპარატის გვერდითი რეაქციები“).

თუ ჭარბი დოზირება წარმოადგენს გილენიას პირველ ზემოქმედებას, მნიშვნელოვანია ბრადიკარდიის ნიშნებსა და სიმპტომებზე დაკვირვება, რასაც შესაძლოა დასჭირდეს მონიტორინგი მთელი ღამის განმავლობაში. საჭიროა პულსის სიხშირის და არტერიული წნევის რეგულარულად შემოწმება და ელექტროკარდიოგრამის გადაღება (იხ. ნაწილი „დოზირების რეჟიმი და მიღების წესი“ და „გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები“).

არც დიალიზით, არც პლაზმის ცვლით ორგანიზმიდან არ გამოიყოფა ფინგოლიმოდის მნიშვნელოვანი რაოდენობა.

ფარმაკოდინამიკური თვისებები

იმუნური სისტემა

ზეგავლენა სისხლში იმუნური უჯრედების რაოდენობაზე. 0.5 მგ ფინგოლიმოდის პირველი დოზის მიღებიდან 4-6 საათის შემდეგ ლიმფოციტების რაოდენობა მცირდება საწყის დონესთან შედარებით დაახლოებით 75%-ით. დღიური დოზების გაგრძელებასთან ერთად ლიმფოციტების რაოდენობა აგრძელებს დაქვეითებას ორი კვირის განმავლობაში, ყველაზე დაბალი მაჩვენებელი არის დაახლოებით 500 უჯრედი/მკლ ან დაახლოებით 30% საწყის დონესთან შედარებით. პაციენტების თვრამეტ პროცენტში სულ მცირე ერთხელ მიაღწია ყველაზე დაბალმა დონემ <200 უჯრედი/მკლ. ლიმფოციტების დაბალი რაოდენობები ნარჩუნდება ხანგრძლივი დღიური დოზების მიღებისას. T და B ლიმფოციტების უმრავლესობა რეგულარულად გადის ლიმფურ ორგანოებში და ეს არის ის ძირითადი უჯრედები, რომლებზეც ზეგავლენას ახდენს ფინგოლიმოდი. T ლიმფოციტების დაახლოებით 15-20% გააჩნია ეფექტორული მეხსიერების ფენოტიპი, ეს არის უჯრედები, რომლებიც მნიშვნელოვანია პერიფერიული იმუნური კონტროლისთვის. რადგან ლიმფოციტების ეს ქვესიმრავლე ჩვეულებრივ არ გადის ლიმფურ ორგანოებში, მასზე ფინგოლიმოდი ზეგავლენას არ ახდენს. პერიფერიული ლიმფოციტების რაოდენობის მატება გამოხატულია ფინგოლიმოდით მკურნალობის შეწყვეტიდან რამდენიმე დღეში და ჩვეულებრივ ნორმალური რაოდენობები მიიღწევა ერთი-ორი თვის ფარგლებში. ფინგოლიმოდის ხანგრძლივ დოზირებას მოყვება ნეიტროფილების რაოდენობის მსუბუქი შემცირება, საწყის დონესთან დაახლოებით 80%-ით. ფინგოლიმოდი ზეგავლენას არ ახდენს მონოციტებზე.

გულისცემის სიხშირე და რითმი

ფინგოლიმოდი იწვევს გულისცემის სიხშირის და ატრივენტრიკულური გამტარობის დროებით დაქვეითებას მკურნალობის დაწყებასთან ერთად (იხ. ნაწილი “პრეპარატის გვერდითი რეაქციები”). გულისცემის სიხშირის მაქსიმალური დაქვეითება აღინიშნება დოზის მიღებიდან პირველი 6 საათში, უარყოფითი ქრონოტროპული ეფექტის 70% მიიღწევა პირველ დღეს. გულისცემის სიხშირე პროგრესულად უბრუნდება საწყის მაჩვენებლებს ხანგრძლივი მკურნალობის ერთი თვის ფარგლებში.

ფინგოლიმოდით მკურნალობას ზეგავლენა არ მოუხდენია გულის ავტონომიურ რეაგირებაზე, მათ შორის გულისცემის სიხშირის დღიურ ცვლილებაზე და ვარჯიშზე რეაგირებაზე.

ფინგოლიმოდით მკურნალობის დაწყებასთან ერთად ვლინდება წინაგულების ნაადრევი შეკუმშა, მაგრამ არ ფიქსირდება წინაგულების ფიბრილაციის/თრთოლვის სიხშირის ზრდა, პარკუჭოვანი არითმიები ან ექტოპია. ფინგოლიმოდით მკურნალობას არ უკავშირდება გულის განდევნის ფრაქციის დაქვეითება.

გულისცემის სიხშირის შემცირება, რომელსაც იწვევს ფინგოლიმოდი, შექცევადია ატროპინის, იზოპრენალინის ან სალმეტეროლის საშუალებით.

ფილტვის ფუნქცია

ორი კვირის განმავლობაში ფინგოლიმოდის ერთჯერადი ან მრავალჯერადი 0.5 და 1.25 მგ დოზების მიღებას არ უკავშირდება სასუნთქი გზების რეზისტენტობის შესამჩნევი მატება FEV1-ისმიხედვით და ფორსირებული ამოსუნთქვის ნაკადით ფორსირებული სასიცოცხლო მოცულობის 25 - 75% (FEF25-75) ამოსუნთქვის დროს. მიუხედვად ამისა, ფინგოლიმოდის ერთჯერადი ≥5 მგ დოზების (რეკომენდებულ დოზაზე 10-ჯერ მეტი) მიღებას უკავშირდება სასუნთქი გზების რეზისტენტობის დოზაზე დამოკიდებული მატება. ფინგოლიმოდის 0.5, 1.25 ან 5 მგ მრავალჯერადი დოზებით მკურნალობას არ უკავშირდება ოქსიგენაციის დარღვევა ან ჟანგბადით დესატურაცია ვარჯიშის დროს ან მეტაქოლინის მიმართ სასუნთქი გზების რეაგირების უნარის ზრდა. ფინგოლიმოდით მკურნალობისას სუბიექტებს გააჩნიათ ნორმალური ბრონქოდილატაციური რეაგირება ინჰალირებულ β‑აგონისტებზე.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები

შეწოვა

ფინგოლიმოდის შეწოვა ნელი (tmax 12-16 საათი) და ექსტენსიურია (³85%, შარდში გამოყოფილი რადიოაქტიულობის და განავალში უსასრულობამდე ექსტრაპოლირებული მეტაბოლიტების რაოდენობის მიხედვით). გამოხატული აბსოლუტური პერორალური ბიოშეღწევადობა მაღალია (93%).

საკვების მიღება არ ცვლის ფინგოლიმოდის ან ფინგოლიმოდის ფოსფატის Cmax-ს ან ზემოქმედებას (AUC). შესაბამისად გილენიას მიღება შესაძლებელია კვებისგან დამოუკიდებლად (იხ. ნაწილი „დოზირების რეჟიმი და მიღების წესი“).

წონასწორულ მდგომარეობაში სისხლში კონცენტრაციები პრეპარატის დღეში ერთხელ მიღებისას მიიღწევა 1-2 თვეში, რაც დაახლოებით 10-ჯერ მეტია ვიდრე საწყისი დოზის შემთხვევაში.

განაწილება

ფინგოლიმოდი დიდი ოდენობით ნაწილდება ერითროციტებში, სისხლის უჯრედებში ფრაქცია შეადგენს 86%-ს. ფინგოლიმოდის ფოსფატი ნაკლებად მოიხმარება სისხლის უჯრედებში (<17%). ფინგოლიმოდი და ფინგოლიმოდის ფოსფატი ძლიერ უკავშირდება ცილებს (>99.7%). ფინგოლიმოდის და ფინგოლიმოდის ფოსფატის ცილასთან შეკავშირებაზე ზეგავლენას არ ახდენს თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობა.

ფინგოლიმოდი ექსტენსიურად ნაწილდება სხეულის ქსოვილებში, განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 1200±260 ლ-ს. ოთხ ჯანმრთელ სუბიექტში ჩატარებულმა კვლევამ, რომლებმაც მიიღეს რადიოიზოტოპით მონიშნული ფინგოლიმოდის ერთჯერადი ინტრავენური დოზა, აჩვენა, რომ ფინგოლიმოდი აღწევს თავის ტვინში. გაფანტული სკლეროზის მქონე 13 მამაკაცში ჩატარებულ კვლევაში, რომლებიც ღებულობდნენ დღეში 0.5მგ გილენიას, ფინგოლიმოდის (ან ფინგოლიმოდის ფოსფატის) რაოდენობა სათესლე ეაკულატში

10,000-ჯერ ნაკლები იყო შეყვანილ დოზაზე (0.5 მგ).

მეტაბოლიზმი

ადამიანებში ფინგოლიმოდი ბიოტრანსფორმაციას განიცდის სამი ძირითადი გზით; შექცევადი სტერეოსელექციური ფოსფორილირება ფინგოლიმოდის ფოსფატის ფარმაკოლოგიურად აქტიურ (S)-ენანტიომერად, ჟანგვითი ბიოტრანსფორმაცია, რომელიც კატალიზდება ძირითადად CYP4F2-ის მიერ და შესაძლოა სხვა CYP4F იზოფერმენტების მიერ და შემდგომი ცხიმოვანი მჟავას მსგავსი დაშლით არააქტიურ მეტაბოლიტებად და ფარმაკოლოგიურად არააქტიური ფინგოლიმოდის არაპოლარული ცერამიდული ანალოგების წარმოქმნის გზით.

[14C] ფინგოლიმოდის ერთჯერადი პერორალური დოზის მიღების შემდეგ სისხლში ფინგოლიმოდთან დაკავშირებული ძირითადი კომპონენტებია (რაც განისაზღვრება ზემოქმედების (AUC) პროცესში მათი მონაწილეობის მიხედვით დოზის მიღებიდან დაახლოებით 816 საათის განმავლობაში): თავად ფინგოლიმოდი (23.3%), ფინგოლიმოდის ფოსფატი (10.3%) და არააქტიური მეტაბოლიტები (M3 კარბონის მჟავას მეტაბოლიტი (8.3%), M29 ცერამიდის მეტაბოლიტი (8.9%) და M30 ცერამიდის მეტაბოლიტი (7.3%)).

გამოყოფა

ფინგოლიმოდის სისხლიდან კლირენსი შეადგენს 6.3±2.3 ლ/სთ-ს და საშუალო საბოლოო ნახევარგამოყოფის პერიოდი (t1/2) შეადგენს 6-9 დღეს. ფინგოლიმოდის ფოსფატის დონეები სისხლში მცირდება ფინგოლიმოდის პარარელურად საბოლოო ფაზაში და მიიღწევა ნახევარგამოყოფის მსგავსი მაჩვენებლები.

პერორალურად მიღების შემდეგ, დოზის დაახლოებით 81% ნელა გამოიყოფა შარდში არააქტიური მეტაბოლიტების სახით. ფინგოლიმოდი და ფინგოლიმოდის ფოსფატი არ გამოიყოფა უცვლელად შარდში, მაგრამ წარმოადგენს ძირითად კომპონენტებს განავალში, თითოეულის შემთხვევაში დოზის <2.5%. 34 დღის შემდეგ შეყვანილი დოზის აღდგენა შეადგენს 89%-ს.

ხაზოვნება

ფინგოლიმოდის და ფინგოლიმოდის ფოსფატის კონცენტრაციები იზრდება დოზის პროპორციულად ფინგოლიმოდის დღიური 0.5 მგ ან 1.25 მგ დოზების მრავალჯერადად მიღების შემდეგ.

პედიატრია

გილენიას გამოყენება არ არის დადასტურებული პედიატრიულ პაციენტებში.

გერიატრია

გამოყოფის მექანიზმის და პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკიდან მიღებული შედეგების მიხედვით დოზების კორექცია არ იქნება საჭირო ხანდაზმულ პაციენტებში. მიუხედავად ამისა, 65 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებში კლინიკური გამოცდილება შეზღუდულია.

ეთნიკური წარმოშობა

ეთნიკური წარმოშობის ზეგავლენა ფინგოლიმოდის და ფინგოლიმოდის ფოსფატის ფარმაკოკინეტიკაზე არ არის კლინიკური მნიშვნელოვანი.

სქესი

სქესი არ ახდენს ზეგავლენას ფინგოლიმოდის და ფინგოლიმოდის ფოსფატის ფარმაკოკინტიკაზე.

შეუთავსებლობები

მონაცემები არ არსებობს.

შენახვა

იხ. დასაკეცი კოლოფი.

დაიცავით სინესტისგან.

არ გამოიყენოთ გილენია შეფუთვაზე “EXP” მითითებული თარიღის შემდეგ.

შეინახეთ გილენია ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ინსტრუქციები გამოყენებასთან და მოხმარებასთან დაკავშირებით

არ არის განსაკუთრებული მოთხოვნები.

გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

შემადგენლობა: აქტიური ნივთიერებები: 1მლ შეიცავს 0.5მგ დესლორატადინს. დამატებითი ნივთიერებები: პროპილენგლიკოლი, სორბიტოლი (E420), ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, ტრისოდიუმის ციტრატის დიჰიდრატი, ნატრიუმის ბენზოატი, დისოდიუმის ედეტატი, დისტილირებული წყალი, სუკროზა, სხვადასხვა ხილის არომატი და საღებავი- ყვითელი სანსეტი (E110).

პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ინსტრუქციის ყურადღებით წაკითხვა, რადგან, ის შეიცავს მნიშვნელოვან ინფორმაციას პაციენტისათვის.
დამატებითი კითხვების გაჩენის შემთხვევაში, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

პაციენტმა ზუსტად უნდა დაიცავას ინსტრუქციაში მოცემული მითითებები. დაუშვებელია რეკომენდირებულზე მეტი ან ნაკლები დოზის მიღება.

ჩვენება: ალენოქსი წარმოდგენილია 150 მილიგრამიანი ბოთლით ბავშვებისაგან კარგად დაცული თავსახურით. ალენოქსი არის ანტიალერგიული პრეპარატი, რომელიც არ იწვევს ძილიანობას. იგი ეხმარება ალერგიული რეაქციებისა და სიმპტომების კონტროლს. ალენოქსი ხსნის ისეთ სიმპტომებს, როგორიცაა ცემინება, სურდო და ქავილი, სასის ან თვალების ქავილი, სიწითლე ან ალერგიით გამოწვეულ ხველასთან დაკავშირებული ღებინება (მაგალითად, თივის ცხელება, ალერგია სახლის მტვრის ტკიპაზე). ალენოქსი გამოიყენება ჭინჭრის ციებით გამოწვეული ქავილის მოსახსნელად და ისეთი სიმპტომების აღმოსაფხვრელად, როგორიცაა კანის შეშუპება და სიწითლე.
აღნიშნული სიმპტომების შემსუბუქება ხდება მთელი დღის მანძილზე და არ აფერხებს ჩვეულებრივ ყოველდღიურ საქმიანობას და ძილს.

უკუჩვენება: არ გამოიყენება ალენოქსი თუ: პაციენტი არის ჰიპერმგრძნობიარე (ალერგიული) ალენოქსის დამხმარე ნივთიერებების, განსაკუთრებით კი დესლორატადინის, ლოტარადინის ან ყვითელი სანსეტის E110 -ის საღებავი აგენტების მიმართ. ალენოქსი განკუთვნილია 6 თვიდან 11 წლამდე ბავშვებისთვის, მოზარდებისთვის (12 წლის და ზემოთ), მოზრდილებისათვის და ხანდაზმულებისათვის.
ალენოქსის მიღებამდე საჭიროა სიფრთხილე თუ: თუ პაციენტის თირკმელი ცუდად ფუნქციონირებს; თუ აღნიშნული ეხება პაციენტს, ან თუნდაც წარსულში აღეიშნებოდა, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს.

ორსულობა: მედიკამენტის გამოყენებამდე კონსულტაციისთვის უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. არ გამოიყენება ალონექსი ორსულობისას. თუ მკურნალობის განმავლობაში აღმოაჩენენ, რომ პაციენტი არის ორსულად უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ლაქტაცია: მედიკამენტის გამოყენებამდე რჩევისთვის უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. არ გამოიყენება ალონექსი ლაქტაციის დროს.გამოყენების წესი: სათანადო მიღებისა და დოზირების ინსტრუქციები: გამოყენების სიხშირე: ბავშვები 6-დან 11-თვემდე: ღებულობენ 2მლ სიროფს დღეში. გამოიყენება საზომი კოვზის 2მლ.
ბავშვები 1-დან 5-წლამდე: ღებულობენ 2,5მლ სიროფს დღეში. გამოიყენება საზომი კოვზის 2.5მლ.
ბავშვები 6-დან 11-წლამდე: ღებულობენ 5მლ სიროფს დღეში. გამოიყენება საზომი კოვზის 5მლ ორჯერ.
მოზრდილები, ბავშვები 12 წლის ზემოთ: ღებულობენ 10მლ სიროფს დღეში. გამოიყენება საზომი კოვზის 10მლ 5-ჯერ. მკურნალობის პერიოდში მკურნალი ექიმი დაადგენს ალერგიული გრიპის ტიპს და გადაწყვეტს რამდენი ხნის განმავლობაში უნდა მიიღოს ალენოქსი.
თუ პაციენტის ალერგიული გრიპი არის პერიოდული (სიმპტომები ჩნდება კვირაში 4 დღის მანძილზე ან უფრო იშვიათად), ექიმი შეადგენს ავადმყოფობის ისტორიას და დაუყოვნებლივ შესთავაზებს სამკურნალო პროგრამას. მუდმივი ალერგიული გრიპის შემთხვევაში კი (სიმპტომები ჩნდება კვირაში 4 დღის მანძილზე ან უფრო ხშირად) ექიმი შესთავაზებს ხანგრძლივ მკურნალობას. ჭინჭრის ციების მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია პაციენტზე. რეკომენდებულია მიჰყვნენ მმკურნალი ექიმის რჩევებს.შენახვის წესი: ინახება არაუმეტეს 30C ტემპერატურაზე, ორიგინალ შეფუთვაში, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.