კოლსენი

(KOLSEN**)**

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: კოლისტიმეთატ ნატრიუმი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
თეთრიდან მოყვითალომდე ფერის ლიოფილიზირებული ფხვნილი;
შემადგენლობა:
1 ფლაკონი შეიცავს: კოლისტიმეთატ ნატრიუმს – 1 000 000 სე ან 2 000 000 სე.

გამოშვების ფორმა:
სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიბაქტერიული პრეპარატები სისტემური გამოყენებისთვის, პოლიმიქსინები.
ათქ კოდი: J01XB01.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კოლისტიმეთატ ნატრიუმი (კოლისტინი) წარმოადგენს Bაცილლუს პოლყმყხა ვარ. ცოლისტინუს-გან მიღებულ ციკლურ პოლიპეპტიდურ ანტიბიოტიკს, რომელიც მიეკუთვნება პოლიმიქსინების ჯგუფს. პოლიმიქსინის ჯგუფის ანტიბიოტიკები წარმოადგენენ კათიონურ აგენტებს, რომლებიც აზიანებენ ბაქტერიის უჯრედულ მემბრანას. პოლიმიქსინები არჩევითად მოქმედებენ ჰიდროფობური გარე მემბრანის მქონე გრამუარყოფით ბაქტერიებზე. მდგრადი ბაქტერიებისთვის დამახასიათებელია ლიპოპოლისაქარიდების ფოსფატური ჯგუფების მოდიფიკაცია, რომლებიც ჩანაცვლდება ეთანოლამინით ან ამინოარაბინოზით. მდგრად გრამუარყოფით ბაქტერიებში, როგორიცაა Pროტეუს მირაბილის და Bურკჰოლდერია ცეპაცია აღინიშნება მათი ლიპიდური ფოსფატის ეთანოლამინით ან ამინოარაბინოზით სრული ჩანაცვლება.
კოლისტიმეთატ ნატრიუმსა და პოლიმიქსინ B-ს შორის დასაშვებია ჯვარედინი რეზისტენტობა.
ვინაიდან პოლიმიქსინების მოქმედების მექანიზმი განსხვავდება სხვა ანტიბიოტიკების მოქმედების მექანიზმისგან, კოლისტინის და პოლიმიქსინის მიმართ რეზისტენტობა არ გულისხმობს პრეპარატების სხვა ჯგუფების მიმართ რეზისტენტობას.
კოლისთიმეთატ ნატრიუმის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიების იდენტიფიცირებისთვის საერთო მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაცია შეადგენს 4 მგ/ლ-ს. ბაქტერიები, რომლთა მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაცია შეადგენს 8 მგ/ლ-ს, მიიჩნევა რეზისტენტულად.
პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე სახეობები: Aცინეტობაცტერ სპპ.*, ჩიტრობაცტერ სპპ., Eსცჰერიცჰია ცოლი, Hაემოპჰილუს ინფლუენზაე, Pსეუდომონას აერუგინოსა. სახეობები, რომელთაც შესაძლოა გამოავლინონ რეზისტენტობა: Eნტერობაცტერ სპპ., Kლებსიელლა სპპ. ძირითადად რეზისტენტული სახეობები: Bრუცელლა სპპ., Bურკჰოლდერია ცეპაცია და მონათესავე სახეობები, Nეისსერია სპპ., Pროტეუს სპპ., Pროვიდენცია სპპ., შერრატია სპპ., ანაერობები, ყველა გრამდადებითი მიკროორგანიზმი.

• Aცინეტობაცტერ სპპ.-ს მიმართებაში გასათვალისწინებელია, რომ ინ-ვიტრო მგრძნობელობა არ განსაზღვრავს კლინიკურ ეფექტურობას.

ფარმაკოკინეტიკა:
ნორმაში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან აბსორბცია არ შეინიშნება.
კისტოზური ფიბროზით დაავადებულ პაციენტებში 30 წუთიანი ინტრავენური ინფუზიის სახით 7.5 მგ/კგ/დღეში გამოყენებისას წონასწორულ მდგომარეობაში ჩმახ შეადგენდა 23 ±6 მგ/ლ, ხოლო ჩმინ
8 სთ-ის შემდეგ შეადგენდა 4.5 ±4 მგ/ლ. ანალოგიურ პაციენტებში ჩატარებულ სხვა კვლევაში
2 000 000 სე-ს ყოველ 8 სთ-ში ერთხელ 12 დღის მანძილზე გამოყენებისას ჩმახ შეადგენდა 12.9 მგ/ლ (5.7 – 29.6 მგ/ლ) და ჩმინ – 2.76 მგ/ლ (1.0 – 6.2 მგ/ლ). ჯანმრთელ მოხალისეებში 150 მგ ბოლუსური ინექციის დროს (2 000 000 სე) ჩმახ 18 მგ/ლ შეინიშნებოდა ინექციიდან 10 წუთში.
ცილებთან კავშირი უმნიშვნელოა. პოლიმიქსინები პერსისტირებენ ღვიძლში, თირკმლებში, თავის ტვინში, გულსა და კუნთებში. კვლევით დადგენილია, რომ კისტოზური ფიბროზით დაავადებულ პაციენტებში წონასწორულ მდგომარეობაში განაწილების მოცულობა შეადგენს 0.09 ლ/კგ სხეულის მასაზე.
Iნ ვივო კოლისტიმეთატ ნატრიუმი გარდაიქმნება ფუძედ. ვინაიდან მიღებული დოზის 80% უცვლელი სახით გამოიყოფა შარდით და არ გამოიყოფა სანაღვლე გზებით, შესაძლებელია ვივარაუდოთ, რომ ნარჩენი პრეპარატი ინაქტივირდება ქსოვილებში. Iნ ვივო დეაქტივაციის მექანიზმი უცნობია.
პარენტერალური მიღების შემდეგ პრეპარატი ექსკრეტირდება თირკმლებით. დოზის 40% გამოიყოფა 8 სთ-ის განმავლობაში და დაახლოებით 80% - 24 სთ-ში. ვინაიდან, კოლისტიმეთატ ნატრიუმი გამოიყოფა შარდით, თირკმლის უკმარისობის დროს აკუმულირების თავიდან ასაცილებლად საჭიროა დოზის შემცირება. ჯანმრთელ მოხალისეებში ინტრავენური მიღების შემდეგ Т1/2 შეადგენს დაახლოებით 1.5 სთ-ს. კისტოზური ფიბროზით დაავდებულ პაციენტებში ჩატარებულ კვლევაში 30 წუთიანი ერთჯერადი ინტრავენური ინფუზიისას Т1/2 შეადგენდა 3.4±1.4 სთ-ს.
კოლისტიმეთატ ნატრიუმის ფარმაკოკინეტიკა ანლოგიურია ბავშვებსა და მოზრდილებში (მათ შორის ხანდაზმულებში, თირკმლის შენარჩუნებული ფუნქციისას). მონაცემები პრეპარატის ახალშობილებში გამოყენებაზე შეზღუდულია. სავარაუდოდ, ახალშობილებში ფარმაკოკინეტიკა იგივეა, რაც ბავშვებსა და მოზრდილებში, თუმცა, გასათვალისწინებელია ჩვილებში მაღალი ჩმახ და გახანგრძლივებული Т1/2 შესაძლებლობა, ასევე საჭიროა სისხლის შრატში პრეპარატის მოქმედი ნივთიერების კონცენტრაციის კონტროლი.

ჩვენება :
გრამუარყოფითი ბაქტერიებით გამოწვეული მძიმე ინფექციების (ქვედა სასუნთქი გზების და საშარდე გზების ინფექციების ჩათვლით) მკურნალობა, როდესაც სხვა სისტემური ანტიბაქტერიული საშუალებები უკუნაჩვენებია ან არაეფექტურია ბაქტერიული რეზისტენტობის განვითარების გამო.

მიღების წესი და დოზირება:
დოზირება და მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება მკურნალი ექიმის მიერ ინფექციის სიმწვავის, გამომწვევის მგრძნობელობის, პაციენტის ასაკის, წონის და თირკმლის ფუნქციის მიხედვით.
მოზრდილები: სადღეღამისო შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 9 000 000 სე, გაყოფილი 2-3 შეყვანაზე. კრიტიკულ მდგომარეობაში მყოფ პაციენტებში შეჰყავთ დატვირთვის დოზა 9 000 000 სე. დროის ინტერვალი პირველი შემანარჩუნებელი დოზის შეყვანამდე დადგენილი არ არის.
მოდელირების თანახმად, პაციენტებს თირკმლის ნორმალური ფუნქციით შესაძლოა დასჭირდეს დატვირთვის და შემანარჩუნებელი დღიური დოზები 12 000 000 სე–მდე, თუმცა აღნიშნული დოზირების გამოყენების კლინიკური გამოცდილება შეზღუდულია და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.
დატვირთვის დოზა გამოიყენება პაციენტებში თირკმლის ნორმალური და დარღვეული ფუნქციით, მათ შორის პაციენტებში, რომლებსაც უტარდებათ თირმლის ჩანაცვლებითი თერაპია.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა დოზის კორექცია, თუმცა ხელმისაწვდომი ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები ასეთ პაციენტებში ძალიან შეზღუდულია. რეკომენდაციის სახით განიხილება დოზის შემდეგი კორექტირება:

კრეატინინის კლირენსი (მლ/წთ) დღიური დოზა
<50-30 5 500 000 - 7 500 000 სე
<30-10 4 500 000 – 5 500 000 სე
<10 3 500 000 სე
დოზის შემცირება რეკომენდებულია პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით <50 მლ/წთ, დღიური დოზა იყოფა 2 შეყვანაზე.
ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში რეკომენდებულია შემდეგი დოზირება: დღეები ჰემოდიალიზის გარეშე – 2.2 000 000 - 2.3 000 000 სე დღეში; ჰემოდიალიზის დღეებში – 3 000 000 სე დღეში, შეყვანა ხდება ჰემოდიალიზის ჩატარების შემდეგ. რეკომენდებულია ორჯერადი შეყვანის რეჟიმი.
უწყვეტ ჰემო(დია)ფილტრაციაზე მყოფ პაციენტებში პრეპარატი ინიშნება როგორც პაციენტებში ნორმალური თირკმლის ფუნქციით. რეკომენდებულია სამჯერადი შეყვანის რეჟიმი.
ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლის ნორმალური ფუნქციით დოზის კორექცია არ მოითხოვება.
ბავშვები სხეულის მასით 40 კგ-მდე: 75 000 – 150 000 სე/კგ დღეში. სადღეღამისო დოზა იყოფა 3 შეყვანაზე.
ბავშვებში 40 კგ-ზე მეტი სხეულის მასით რეკომენდებულია განიხილოს მოზრდილების დოზირება. არსებობს მონაცემები მუკოვისციდოზით დაავადებულ ბავშვებში დღეში 150 000 სე/კგ-ზე მეტი დოზის გამოყენების შესახებ. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე ბავშვებში რეკომენდაციები დადგენილი არ არის.
ხსნარის მომზადების წესი:
ინტრავენური ინფუზიისთვის ფლაკონის შემადგენლობას ხსნიან 50 მლ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ხსნარში გამჭვირვალე ხსნარის მიღებამდე. 50 მლ ხსნარი შეჰყავთ 30-60 წთ-ის განმავლობაში.
ბოლუსური ინტრავენური ინექციისთვის ფლაკონის შემადგენლობას ხსნიან 10 მლ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ხსნარში ან სტერილურ საინექციო წყალში გამჭვირვალე ხსნარის მიღებამდე. პაციენტებში სრულად იმპლანტირებული ვენური წვდომის მოწყობილობით (თIVAD) შესაძლებელია 10 მლ ხსნარის (2 000 000-მდე სე) შეყვანა არა ნაკლებ 5 წთ-ის განმავლობაში.
ხსნარის მომზადებისას საჭიროა ფლაკონის ფრთხილი შენჯღრევა, ქაფის წარმოქმნა დაუშვებელია. ხსნარის ფერი ვარირებს უფეროდან ბაც ყვითლამდე. ხსნარის გამოყენება ხდება მომზადებისთანავე.

გვერდითი მოვლენები:
ძირითადად, გვერდით ეფექტებს აქვს ნეიროტოქსიკური და ნეფროტოსიკური ხასიათი. მათი გამოვლენის მიზეზი შესაძლოა იყოს ჭარბი დოზირება, არასწორად შერჩეული დოზა თირკმლის უკმარისობის დროს ან სხვა ნეირო- და ნეფროტოქსიკურ ანტიბიოტიკებთან ერთდროული გამოყენება. დოზის შემცირება ხელს უწყობს გვერდითი მოვლენების შემსუბუქებას. ძირითადად, გვერდითი ეფექტები გარდამავალია მკურნალობის სეწყვეტის შემდეგ.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: აპნოე, მგრძნობელობის ტრანზიტორული დარღვევა (სახის პარესთეზია, თავბრუ), ვაზომოტორული არასტაბილურობა, გაურკვეველი მეტყველება, მხედველობის დარღვევა, ცნობიერების დაბინდვა, ფსიქოზი;
თირკმლების და შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: სისხლში კრეატინინის და/ან შარდოვანას დონის მატება და/ან კრეატინინის კლირენსის დაქვეითება, გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარის დაქვეითება, შარდის გამოყოფის შემცირება;
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები: ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი კანზე და ქავილი.
ადგილობრივი რეაქციები: მტკივნეულობა შეყვანის ადგილას.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
• მომატებული მგრძნობელობა კოლსენის და სხვა პოლიმიქსინების მიმართ;

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
დიდი სიფრთხილით გამოიყენება სხვა ნეიროტოქსიკურ და/ან ნეფროტოქსიკურ პრეპარატებთან ერთად. მათ მიეკუთნება ამინოგლიკოზიდური ანტიბიოტიკები, როგორც გენტამიცინი, ამიკაცინი, ნეტილმიცინი, ტობრამიცინი. ცეფალოსპორინებთან ერთდროული გამოყენება ზრდის ნეფროტოქსიკურობის რისკს.
სიფრთხილეა საჭირო ნატრიუმის კოლისტიმეთატის სხვა ფორმებთან ერთდროულად გამოყენების შემთხვევაში, მცირე გამოცდილების და ჯამური ტოქსიკურობის შესაძლო განვითარების გამო.
რადგან კოლსენი მოქმედებს აცეტილქოლინის გამოთავისუფლებაზე, იგი სიფრთხილით ინიშნება არამადეპოლარიზებად მიორელაქსანტებთან ერთად, მათი მოქმედების შესაძლო გახანგრძლივების გამო.
სიფრთხილით ინიშნება მაკროლიდებთან (აზიტრომიცინი, კლარიტრომიცინი) ან ფტორქინოლონებთან (ნორფლოქსაცინი, ციპროფლოქსაცინი) კომბინაციაში პაციენტებში მიასთენიით.

ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია განვითარდეს ნერვ-კუნთოვანი ბლოკადა, რომელიც თავის მხრივ იწვევს კუნთების სისუსტეს, ქოშინს და სუნთქვის გაჩერებას.
პრეპარატის ჭარბმა დოზირებამ შესაძლოა გამოიწვიოს თირკმლის მწვავე უკმარისობა, რომელსაც ახასიათებს შარდის გამოყოფის შემცირება, შარდოვანას და კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება სისხლის შრატში.
მკურნალობა: სპეფიციკური ანტიდოტი არ არსებობს. რეკომენდებულია შემანარჩუნებელი თერაპია. კოლისტიმეთატ ნატრიუმის გამოდევნის დაჩქარების მიზნით გამოიყენება ფორსირებული დიურეზი მანიტოლის გამოყენებით, ასევე შესაძლებელია გახანგრძლივებული ჰემოდიალიზის ან პერიტონეალური დიალიზის გამოყენება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
კოლისტიმეთატ ნატრიუმი გადის პლაცენტურ ბარიერს. ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.
კოლისტიმეთატ ნატრიუმი გადადის დედის რძეში, ამიტომ ძუძუთი კვების პერიოდში გამოიყენება მხოლოდ განსაკუთრებული საჭიროების შემთხვევაში.

განსაკუთრებული მითითებები:
უნდა განიხილოს კოლსენის სხვა ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენება, პათოგენის რეზისტენტობის და ნარჩენი მგრძნობელობის განვითარების პრევენციის მიზნით. კლინიკური მონაცემები კოლისტიმეთატ ნატრიუმის ინტრავენური გამოყენების ეფექტურობის და უსაფრთხოების შესახებ შეზღუდულია, მათ შორის მაღალი დოზების (>6 000 000 სე/დღეში), დატვირთვის დოზის და სპეციალურ პოპულაციებში (პაციენტებში თირკმის უკმარისობით და ბავშვებში) გამოყენების თაობაზე. კოლსენი ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ უფრო ხშირად გამოყენებადი ანტიბიოტიკები არაეფექტურია ან მათი გამოყენება შეუძლებელია.
სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში. რეკომენდებულია თირკმლის ფუნქციის შეფასება მკურნალობის დაწყებამდე და მისი კონტროლი მკურნალობის პერიოდში. საჭიროა შრატში კოლისტიმეთატ ნატრიუმის შემცველობის მონიტორინგი.
პრეპარატის ნეფროტოქსიკურობა მატულობს ჰიპოვოლემიის ფონზე და სხვა ნეფროტოქსიკურ პრეპარატებთან ერთად გამოყენების დროს.
თირკმლის ფუნქციის დარღვევა ზრდის აპნოეს და ნერვ-კუნთოვანი ბლოკადის რისკს.
ზოგიერთი კვლევის მიხედვით, ნეფროტოქსიკურობა ასოცირდება კუმულაციურ დოზასთან და მკურნალობის ხანგრძლივობასთან. საჭიროა ბალანსის დაცვა ხანგრძლივი მკურნალობის სარგებელსა და ნეფროტოქსიკური ეფექტის პოტენციური მატების რისკს შორის.
კოლსენი სიფრთხილით გამოიყენება 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში, რადგან ამ ასაკობრივ კატეგორიაში თირკმლის ფუნქცია არ არის სრულყოფილად ჩამოყალიბებული. მათ შორის უცნობია ჩამოუყალიბებელი თირკმლის და მეტაბოლური ფუნქციის ზეგავლენა ნატრიუმის კოლისტიმეტატის მეტაბოლიზმზე.
ალერგიული რეაქციების განვითარების შემთხვევაში კოლსენით მკურნალობა უნდა შეწყდეს და ჩატარდეს შესაბამისი ღონისძიებები.
მკურნალობის პერიოდში უნდა მიმდინარეობდეს მონიტორინგი პერიორალური და კიდურების პარესთეზიის განვითარებაზე, რადგან ის წარმოადგენს დოზის გადაჭარბების ნიშანს.
ნატრიუმის კოლისტიმეთატი ამცირებს აცეტილქოლინის პრესინაპსულ გამოყოფას, რის გამოც მიასთენიით დაავადებულ პაციენტებში იგი გამოიყენება დიდი სიფრთხილით, მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობის შემთხვევაში.
კოლსენი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება პორფირიით დაავადებულ პაციენტებში.
მკურნალობის პერიოდში მძიმე და ხანგრძლივი დიარეის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ფსევდომემბრანული კოლიტის დიაგნოზის გამორიცხვა, რომელიც პრეპარატის დაუყოვნებელ მოხსნასა და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნას მოითხოვს.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: კოლსენით მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია გამოვლინდეს ისეთი ნეიროტოქსიკური ეფექტები, როგორიცაა თავბრუ, ცნობიერების დაბინდვა და მხედველობის დარღვევა. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა ავტოტრანსპორტისა და მექნიზმების მართვისგან თავის შეკავება.

შეფუთვა :
1 000 000 სე ან 2 000 000 სე სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონში. 50 ფლაკონი მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 30ºჩ ტემპერატურაზე სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

მწარმოებელი :
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი,
ჭირნახულის ქ. 14.

www.aversi.ge