სამკურნალო საშუალების დასახელება

ექსცეგრანი® 100 მგ კაფსულები

ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: ერთი კაფსულა შეიცავს 100 მგ ზონისამიდს.

დამხმარე ნივთიერებები

ნატრიუმის ლაურილ სულფატი 0.75 მგ

იხილეთ პუნქტი 6.1 დამხმარე ნივთიერებებისთვის.

წამლის ფორმა
კაფსულა.

კაფსულა თეთრი ფხვნილით, გაუმჭვირვალე სპილოს ძვლის კორპუსით და გაუმჭვირვალე ყავისფერი ქუდით.

კლინიკური მახასიათებლები
4.1. თერაპიული ჩვენებები

ექსცეგრანი®,

როგორც მონოთერაპია ნაწილობრივი კრუნჩხვების სამკურნალოდ მეორადი გენერალიზაციით ან მის გარეშე ახლად დიაგნოზირებულ ეპილეფსიით მოზრდილებში (იხ. პუნქტი 5.1).
ნაჩვენებია, როგორც დამხმარე თერაპია პარციალური კრუნჩხვების სამკურნალოდ მეორადი გენერალიზაციით ან მის გარეშე ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში (6 წელზე მეტი ასაკის) მოზრდილებში, მოზარდებში და ბავშვებში.

4.2. დოზირება და მიღების მეთოდი

დოზირება/შეყვანის სიხშირე და ხანგრძლივობა

მოზრდილები

ზონისამიდი გამოიყენება მონოთერაპიის ან დამხმარე თერაპიის სახით მოზრდილებში. დოზის ტიტრირება უნდა მოხდეს კლინიკური ეფექტის მიხედვით.

დოზის გაზრდისა და შემანარჩუნებელი დოზის რეკომენდაციები ნაჩვენებია ცხრილში 1. ზოგიერთ პაციენტს შეუძლია უპასუხოს უფრო დაბალ დოზებს, განსაკუთრებით პაციენტებს, რომლებიც არ იყენებენ CYP3A4-ის გამომწვევ აგენტებს.

ცხრილი 1. მოზრდილებში - დოზის გაზრდისა და შემანარჩუნებელი დოზის რეკომენდაციები

მკურნალობის რეჟიმი | ტიტრირება | ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზა
---|---|---
მონოთერაპია - ახლად დიაგნოზირებული ზრდასრული პაციენტები | კვირა 1 + 2 100 მგ/დღეში (დღეში ერთხელ) | კვირა 3 + 4 200 მგ/დღეში (დღეში ერთხელ) | კვირა 5 + 6 300 მგ/დღეში (დღეში ერთხელ) | 300 მგ დღეში (დღეში ერთხელ) უფრო მაღალი დოზა საჭიროების შემთხვევაში ორკვირიანი ინტერვალით მატება 100 მგ-მდე მაქსიმუმ 500 მგ-მდე.
---|---|---|---|---
დამხმარე თერაპია CYP3A4-ის გამომწვევი აგენტებით (იხ. ნაწილი 4.5) | კვირა 1 50 მგ/დღეში (დაყოფილი ორ დოზად) | კვირა 2 100 მგ/(დაყოფილი ორ დოზად) | კვირა 3-დან 5-მდე გაზარდეთ ყოველკვირეული შესვენებები | 300-500 მგ დღეში (ორ დოზად ან დღეში ერთხელ)
თუ CYP3A4-ის გამომწვევი აგენტები არ გამოიყენება ან თუ არის თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობა | კვირა 1 + 2 50 მგ/დღეში (დაყოფილია ორ დოზად) | კვირა 3 + 4 100 მგ/დღეში (დაყოფილია ორ დოზად) | კვირა 5-დან 10-მდე მატებით 100 მგ-მდე ორი კვირა იზრდება ინტერვალებით. | 300-500 მგ დღეში (ორ დოზად ან დღეში ერთხელ) ზოგიერთ პაციენტს შეუძლია უპასუხოს უფრო დაბალ დოზებს.

მკურნალობის შეწყვეტა

ექსცეგრანით თერაპია თანდათან უნდა შეწყდეს (იხ. პუნქტი 4.4). კლინიკურ კვლევებში მოზრდილ პაციენტებში დოზა მცირდებოდა 100 მგ-ით ყოველ კვირაში, სხვა ანტიეპილეფსიური საშუალებების დოზის კორექტირებით (საჭიროებისამებრ).

პედიატრიული პაციენტები (6 წლის და უფროსი ასაკის)

ზონისამიდი უნდა დაემატოს არსებულ თერაპიას 6 წლის და უფროსი ასაკის პედიატრიულ პაციენტებში. დოზის ტიტრირება უნდა ეფუძნებოდეს კლინიკურ ეფექტს.

დოზის გაზრდისა და შემანარჩუნებელი დოზის რეკომენდაციები ნაჩვენებია ცხრილში 2. ზოგიერთ პაციენტს შეუძლია უპასუხოს უფრო დაბალ დოზებს, განსაკუთრებით პაციენტებს, რომლებიც არ იყენებენ CYP3A4-ის გამომწვევ აგენტებს.

ექიმებმა უნდა აცნობონ პედიატრიულ პაციენტებს და მათ ნათესავებს გამოყენების ინსტრუქციებში სითბური ინსულტის გაფრთხილების შესაბამისად (იხ. პუნქტი 4.4: პედიატრიული პოპულაცია).

ცხრილი 2. პედიატრიული პაციენტები (6 წლის და უფროსი ასაკის) - დოზის გაზრდისა და შემანარჩუნებელი დოზის რეკომენდაციები

მკურნალობის რეჟიმი ტიტრირება | ჩვეული შემანარჩუნებელი დოზა
---|---
დამხმარე თერაპია CYP3A4-ის გამომწვევი აგენტებით (იხ. პუნქტი 4.5) | კვირა 1 | კვირა 2-დან 8-მდე | პაციენტები, რომელთა წონაა 20-დან 55 კგ-მდე | პაციენტები წონით >55 კგ
---|---|---|---|---
| 1 მგ/კგ/დღეში (1 ჯერ დღეში) | გაზარდეთ 1 მგ/კგ ყოველკვირეული ინტერვალით | 6-8 მგ/კგ/დღეში (დღეში ერთხელ) | 300-500 მგ დღეში (დღეში ერთხელ)
თუ CYP3A4-ის გამომწვევი აგენტები არ გამოიყენება | კვირა 1 + 2 1 მგ/კგ/დღეში (დღეში ერთხელ) | კვირა ≥3 ორი 1 მგ/კგ მატებით ყოველკვირეული ინტერვალებით მომატება | 6-8 მგ/კგ/დღეში (დღეში ერთხელ) | 300-500 მგ დღეში (დღეში ერთხელ)

Შენიშვნა:

a უნდა მოხდეს ბავშვის წონის მონიტორინგი თერაპიული დოზის მისაღებად და დოზა უნდა გადაიხედოს წონის ცვლილებისას, სანამ არ მიაღწევს 55 კგ-ს. დოზირების რეჟიმი არის 6-8 მგ/კგ/დღეში მაქსიმალური დღიური დოზა 500 მგ.

მკურნალობის შეწყვეტა

ექსცეგრანით თერაპია თანდათან უნდა შეწყდეს (იხ. პუნქტი 4.4). კლინიკურ კვლევებში პედიატრიულ პაციენტებში დოზის ტიტრირება დასრულდა დაახლოებით 2 მგ/კგ კვირაში შემცირებით (მე-3 ცხრილის სქემის მიხედვით).

ცხრილი 3. პედიატრიული პოპულაცია (6 წლის და უფროსი ასაკის) - დოზის შემცირების პროგრამის რეკომენდაცია

წონა | ყოველკვირეული შემცირების
---|---
20-28 კგ | 20-50 მგ/დღეში *
29-41 კგ | 50-75 მგ/დღეში *
42-55 კგ | 100 მგ/დღეში *

55 kg | 100 მგ/დღეში*

ყველა დოზა მიიღება დღეში ერთხელ.

მითების მეთოდი

ექსცეგრანი მიიღება პერორალურად, დღეში ერთხელ ან ორჯერ, ჭამის დროს ან მის გარეშე.

დამატებითი ინფორმაცია სპეციალური პოპულაციების შესახებ

თირკმლის უკმარისობა

ვინაიდან არსებობს შეზღუდული ინფორმაცია ექსცეგრანის გამოყენების შესახებ თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, სიფრთხილეა საჭირო ამ პაციენტების მკურნალობისას და შეიძლება საჭირო გახდეს ექსეგრანის დოზის ნელი ზრდა. ზონისამიდი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა თირკმელებით, მკურნალობა უნდა შეწყდეს პაციენტებში, რომლებსაც უვითარდებათ თირკმლის მწვავე უკმარისობა ან შრატის კრეატინინის კლინიკურად მუდმივი მატება.

დაფიქსირდა დადებითი კორელაცია ზონისამიდის ერთჯერადი დოზის კლირენსსა და კრეატინინის კლირენსს შორის თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში. ზონისამიდის AUC პლაზმაში გაიზარდა 35%-ით პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით <20 მლ/წთ.

ღვიძლის უკმარისობა

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში კვლევები არ ჩატარებულა. ამიტომ არ არის რეკომენდებული მისი გამოყენება ღვიძლის მძიმე დაავადების მქონე პაციენტებში. ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის შემთხვევაში რეკომენდებულია თერაპიის ფრთხილად მართვა, დოზის ნელი ზრდა და პაციენტის უფრო ფრთხილად მონიტორინგი.

პედიატრიული მოსახლეობა

ექსცეგრანის უსაფრთხოება და ეფექტურობა 6 წლამდე ან 20 კგ-ზე ნაკლები ასაკის ბავშვებში დადგენილი არ არის. 20 კგ-ზე ნაკლები წონის პაციენტებში კლინიკური კვლევების მონაცემები შეზღუდულია. თუმცა, სიფრთხილეა საჭირო 6 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვების მკურნალობისას 20 კგ-ზე ნაკლები სხეულის მასით.

გერიატრიული მოსახლეობა

ვინაიდან არ არის საკმარისი ინფორმაცია EXCEGRAN-ის გამოყენების შესახებ ხანდაზმულ პაციენტებში, სიფრთხილეა საჭირო ხანდაზმულ პაციენტებში მკურნალობის დაწყებისას. ექიმებმა ასევე უნდა გაითვალისწინონ EXCEGRAN-ის უსაფრთხოების პროფილი პრეპარატის დანიშვნისას (იხ. პუნქტი 4.8).

4.3. უკუჩვენებები

ის უკუნაჩვენებია სულფონამიდების, ზონისამიდის ან მისი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის მქონე ადამიანებისთვის.

4.4. სპეციალური გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას

აუხსნელი გამონაყარი

სერიოზული გამონაყარი შეიძლება გამოჩნდეს ექსეგრან თერაპიასთან ერთად, სტივენს- ჯონსონის სინდრომის ჩათვლით.

ექსცეგრანით მკურნალობის შეწყვეტა გასათვალისწინებელია იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ გამონაყარი, რომელიც სხვაგვარად არ აიხსნება. ყველა პაციენტი, რომელსაც აღენიშნება კანზე გამონაყარი ექსეგრანის გამოყენებისას, უნდა იყოს მჭიდრო მონიტორინგი და განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს პაციენტებს, რომლებიც ერთდროულად იყენებენ სხვა ანტიეპილეფსიურ პრეპარატს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს კანის გამონაყარი.

სუიციდალური აზრები და ქცევა

სუიციდური აზრები და ქცევა დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ანტიეპილეფსიური საშუალებებით სხვადასხვა ჩვენებით. ანტიეპილეფსიური პრეპარატების რანდომიზებული, პლაცებოზე კონტროლირებადი კვლევების მეტა-ანალიზმა ასევე აჩვენა სუიციდური აზრებისა და ქცევის მცირედი გაზრდილი რისკი. ამ რისკის მექანიზმი უცნობია და ხელმისაწვდომი მონაცემები არ გამორიცხავენ ექსცეგრანის გაზრდილი რისკის პოტენციალს.

ამიტომ, პაციენტები, რომლებიც იყენებენ ექსეგრანს, უნდა იყვნენ მონიტორინგი სუიციდური აზრებისა და ქცევის ნიშნებზე და უნდა განიხილონ შესაბამისი მკურნალობა. პაციენტებს (და მათ ახლობლებს) უნდა მიეცეთ რჩევა, რომ მიმართონ სამედიცინო დახმარებას, თუ სუიციდური აზრების ან ქცევის ნიშნები გამოჩნდება.

შეწყვეტის გულყრები

სხვა ანტიეპილეფსიური საშუალებების მსგავსად, ზონისამიდით თერაპიის უეცარმა შეწყვეტამ შეიძლება გამოიწვიოს ეპილეფსიური სტატუსი. ამიტომ დოზის შემცირება ან შეწყვეტა უნდა მოხდეს ნელა ზონისამიდით თერაპიის დროს.

იმ შემთხვევებში, როდესაც კრუნჩხვები კონტროლდება ექსცეგრანის, როგორც დამხმარე თერაპიის გამოყენებით, არ არის საკმარისი მონაცემები თანმხლები მედიკამენტების შეწყვეტის შესახებ ექსეგრანის მონოთერაპიაზე გადასვლისთვის. ამიტომ, ერთდროული ანტიეპილეფსიური პრეპარატების მიღება ფრთხილად უნდა შეწყდეს.

სულფონამიდური რეაქციები

ექსცეგრანი არის ბენზიზოკაზოლის წარმოებული, რომელიც შეიცავს სულფონამიდის ჯგუფს. იმუნიტეტთან დაკავშირებული სერიოზული გვერდითი რეაქციები, რომლებიც დაკავშირებულია სულფონამიდის შემცველ პრეპარატებთან, მოიცავს გამონაყარს, ალერგიულ რეაქციებს და, ძალიან იშვიათად, ძირითად ჰემატოლოგიურ დარღვევებს, მათ შორის აპლასტიკური ანემიას, რომელიც შეიძლება ფატალური იყოს.

აღწერილია აგრანულოციტოზის, თრომბოციტოპენიის, ლეიკოპენიის, აპლასტიკური ანემიის, პანციტოპენიის და ლეიკოციტოზის შემთხვევები. მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს კავშირი ამ მოვლენებსა და დოზასა და მკურნალობის ხანგრძლივობას შორის, არ არის საკმარისი ინფორმაცია ამ ურთიერთობის შესაფასებლად.

თირკმლის ქვები

თირკმელებში კენჭები გაჩნდა პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ზონისამიდით. ექსცეგრანი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ნეფროლითიაზიის რისკ-ფაქტორები, მათ შორის თირკმელების კენჭების ისტორია, ნეფროლითიაზისა და ჰიპერკალციურიის ოჯახური ისტორია. ამ პაციენტებს აქვთ თირკმელებში კენჭების წარმოქმნის მაღალი რისკი და მასთან დაკავშირებული ნიშნები და სიმპტომები, როგორიცაა თირკმლის კოლიკა, თირკმლების ან გვერდითი ტკივილი. გარდა ამისა, პაციენტები, რომლებიც იღებენ სხვა პრეპარატებს, რომლებიც დაკავშირებულია ნეფროლითიასთან, უფრო მაღალი რისკის ქვეშ არიან. სითხის მიღებისა და შარდის გამოყოფის გაზრდამ შეიძლება შეამციროს ქვების წარმოქმნის რისკი, განსაკუთრებით მათში, ვისაც აქვს წინასწარგანწყობილი რისკ-ფაქტორები.

პანკრეატიტი

რეკომენდებულია პანკრეასის ლიპაზასა და ამილაზას დონის მონიტორინგი პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ექსცეგრანს, რომლებსაც აღენიშნებათ პანკრეატიტის კლინიკური ნიშნები და სიმპტომები. თუ პანკრეატიტის ნიშნები გამოვლინდა რაიმე სხვა აშკარა მიზეზის გარეშე, მაშინ რეკომენდირებულია განიხილოს ექსცეგრანის თერაპიის შეწყვეტა და შესაბამისი თერაპიის დაწყება.

რაბდომიოლიზი

პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ექსცეგრანს, რომლებსაც უვითარდებათ კუნთების ძლიერი ტკივილი და/ან კუნთების სისუსტე ცხელებით/ცხელების გარეშე, რეკომენდებულია კუნთების დაზიანების ინდიკატორების შეფასება, როგორიცაა შრატის კრეატინინკინაზა და ალდოლაზას დონეები. თუ არსებობს მომატება სხვა აშკარა მიზეზის გარეშე, როგორიცაა ტრავმა ან გრანდიოზული კრუნჩხვები, რეკომენდირებულია განიხილოს ექსცეგრანით თერაპიის შეწყვეტა და შესაბამისი თერაპიის დაწყება.

მეტაბოლური აციდოზი

ჰიპერქლორემიული, არაანიონური უფსკრული, მეტაბოლური აციდოზი (შრატში ბიკარბონატების დონის დაქვეითება ნორმალურ საცნობარო დონემდე ქრონიკული რესპირატორული ალკალოზის გარეშე) ასოცირებულია ექსცეგრანის თერაპიასთან. ეს მეტაბოლური აციდოზი გამოწვეულია თირკმლის ბიკარბონატების დაკარგვით ზონისამიდის ინჰიბიტორული ეფექტის გამო კარბოანჰიდრაზაზე. ასეთი ელექტროლიტური დისბალანსი დაფიქსირდა ექსცეგრანთან ერთად პოსტმარკეტინგულ პლაცებოზე კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში. მიუხედავად იმისა, რომ შემთხვევები შეიძლება მოხდეს მკურნალობის ნებისმიერ ეტაპზე, ზონისამიდით გამოწვეული მეტაბოლური აციდოზი, როგორც წესი, ვლინდება მკურნალობის დასაწყისში. ბიკარბონატი ჩვეულებრივ მსუბუქი და ზომიერია (საშუალო შემცირება არის დაახლოებით 3,5 მეკვ/ლ 300 მგ დღიური დოზებით მოზრდილებში), იშვიათად მძიმედ. აციდოზისადმი მიდრეკილმა პირობებმა და მკურნალობამ (თირკმელების დაავადება, მძიმე სუნთქვის დარღვევა, ეპილეფსიური სტატუსი, დიარეა, ქირურგია, კეტოგენური დიეტა ან მედიკამენტები) შეიძლება ხელი შეუწყოს ზონისამიდის ბიკარბონატების შემცირების ეფექტს.

ზონისამიდით გამოწვეული მეტაბოლური აციდოზის რისკი უფრო ხშირი და მძიმეა ახალგაზრდა პაციენტებში. შრატში ბიკარბონატის დონე უნდა იყოს სათანადოდ შეფასებული და მონიტორინგი იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ზონისამიდს, რომლებიც იმყოფებიან იმ პირობებში, რომლებმაც შეიძლება გაზარდოს მეტაბოლური აციდოზის რისკი, იმყოფებიან მეტაბოლური აციდოზის გვერდითი შედეგების მაღალი რისკის ქვეშ და აქვთ სიმპტომები, რომლებიც მიუთითებენ მეტაბოლურ აციდოზზე. თუ მეტაბოლური აციდოზი ვითარდება და გრძელდება, უნდა განიხილებოდეს ზონისამიდის დოზის შემცირება ან მკურნალობის შეწყვეტა (ეტაპობრივი შეწყვეტა ან თერაპიულ დოზამდე შემცირება), რადგან შეიძლება განვითარდეს ოსტეოპენია. თუ მიიღება გადაწყვეტილება ზონისამიდით თერაპიის გაგრძელების შესახებ პაციენტებში აციდოზის მიუხედავად, უნდა განიხილებოდეს ტუტე თერაპია.

ექსცეგრანი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ ტოპირამატს ან კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორებს, როგორიცაა აცეტაზოლამიდი (იხ. სექცია 4.4 პედიატრიული პოპულაცია, პუნქტი 4.5), რადგან არ არის საკმარისი მონაცემები ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედების გამოსარიცხად.

სითბოს დარტყმა

დაფიქსირდა ოფლიანობის დაქვეითების და სხეულის ტემპერატურის მომატების შემთხვევები, ძირითადად პედიატრიულ პაციენტებში. ზოგიერთ შემთხვევას ჰქონდა სითბური ინსულტი, რომელიც საჭიროებდა საავადმყოფოში მკურნალობას. ამ შემთხვევების უმეტესობა დაფიქსირდა თბილ თვეებში. პაციენტები და მათი ნათესავები უნდა გააფრთხილონ საჭირო სითხის მიღებისა და ზედმეტი სიცხის ზემოქმედების შესახებ. სიფრთხილე უნდა იქნას გამოყენებული, როდესაც ექსეგრანი გამოიყენება მოზრდილებში იმ პრეპარატებით, რომლებიც მიდრეკილნი არიან პაციენტებში სიცხესთან დაკავშირებული დარღვევებისკენ; მათ შორისაა კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები და ანტიქოლინერგული ეფექტების მქონე პრეპარატები. (იხ. სექცია 4.4 პედიატრიული პოპულაცია)

სხეულის წონა

40 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში გამოყენების შესახებ კლინიკური კვლევების მონაცემები შეზღუდულია. ამიტომ სიფრთხილეა საჭირო ამ პაციენტების მკურნალობისას.

EXCEGRAN-მა შეიძლება გამოიწვიოს წონის დაკლება. დიეტური დანამატი ან საკვების მიღების გაზრდა შეიძლება ჩაითვალოს იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტი წონაში იკლებს ამ მედიკამენტის მიღების დროს, ან აქვს წონის ნაკლებობა მკურნალობის დროს. თუ წონის გაუთვალისწინებელი კლება მნიშვნელოვნად მაღალია, შეიძლება განიხილებოდეს EXCEGRAN თერაპიის შეწყვეტა. ბავშვებში წონის დაკლება პოტენციურად უფრო სერიოზული პრობლემაა (იხ. პუნქტი 4.4).

თირკმელების/ღვიძლის უკმარისობა

ცნობილია, რომ ზონისამიდის გამოყენება გავლენას ახდენს თირკმელების ფუნქციებზე და იწვევს შრატში კრეატინინის/BUN მნიშვნელობების ზრდას. პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლის მწვავე უკმარისობა ან კრეატინინის/BUN-ის გახანგრძლივებული მატება ზონისამიდის გამოყენებისას, ზონისამიდით თერაპია დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს. ზონისამიდი არ უნდა იქნას გამოყენებული თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (GFR <50 მლ/წთ) დოზირებისა და ტოქსიკურობის არასაკმარისი გამოცდილების გამო.

არსებობს შეზღუდული კლინიკური გამოცდილება ზონისამიდის გამოყენების შესახებ სხვა თანმხლები დაავადებების არსებობისას.

ზონისამიდი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული იმ პირობებში, რომლებმაც შეიძლება გავლენა მოახდინონ მეტაბოლიზმზე ან ექსკრეციაზე, როგორიცაა ღვიძლის ან თირკმელების უკმარისობა.

პედიატრიული მოსახლეობა

ზემოთ მოყვანილი გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები ასევე ვრცელდება მოზარდებსა და პედიატრიულ პაციენტებზე. შემდეგი გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები ეხება კონკრეტულად პედიატრიულ და მოზარდ პაციენტებს.

სითბური ინსულტი და დეჰიდრატაცია

მაღალი სიცხისა და დეჰიდრატაციის პრევენცია ბავშვებში

ექსცეგრანმა შეიძლება გამოიწვიოს ბავშვებში ნაკლები ოფლიანობა და ცხელება, ხოლო არანამკურნალევმა ბავშვმა შეიძლება გამოიწვიოს ტვინის დაზიანება და სიკვდილი. ბავშვები მაღალი რისკის ქვეშ არიან, განსაკუთრებით ცხელ ამინდში.

ბავშვი იყენებს ექსცეგრანს:

დაცული უნდა იყოს სიცხისგან, განსაკუთრებით ცხელ ამინდში.
მოერიდეთ მძიმე ვარჯიშს, განსაკუთრებით ცხელ ამინდში
უნდა დალიოთ ბევრი ცივი წყალი

შემდეგი პრეპარატები არ უნდა იქნას გამოყენებული:

კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები (როგორიცაა ტოპირამატი და აცეტაზოლამიდი) და ანტიქოლინერგული საშუალებები (როგორიცაა კლომიპრამინი, ჰიდროქსიზინი, დიფენჰიდრამინი, ჰალოპერიდოლი, იმიპრამინი და ოქსიბუტინინი).

თუ მოხდა რომელიმე ქვემოთ ჩამოთვლილიდან, ბავშვმა უნდა მიიღოს გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება:

ძალიან ცხელი კანი ან დაბნეულობა, კუნთების კრუნჩხვები, ან სწრაფი გულისცემა ან სუნთქვა მცირე ოფლიანობით ან საერთოდ გარეშე.

წაიყვანეთ ბავშვი გრილ, დაჩრდილულ ადგილას
შეინახეთ ბავშვის კანი წყლით გაგრილებული
მიეცით ბავშვს ცივი წყალი დასალევად
ოფლიანობა და ცხელება დაქვეითებული იყო ძირითადად პედიატრიულ პაციენტებში. ზოგიერთ შემთხვევაში, სითბური ინსულტის დიაგნოზი დაისვა, რაც საჭიროებდა საავადმყოფოში მკურნალობას. დაფიქსირდა სითბური ინსულტის შემთხვევები, რომლებიც საჭიროებდნენ ჰოსპიტალიზაციას და სიკვდილამდე მიგვიყვანდნენ. ამ შემთხვევების უმეტესობა თბილ სეზონზე მოხდა. ექიმებმა უნდა განიხილონ პაციენტებთან და მათ ნათესავებთან სითბური ინსულტის პოტენციური სიმძიმე, გარემოებები, რომლებშიც შეიძლება მოხდეს ის და რა უნდა გააკეთონ, თუ რაიმე ნიშნები ან სიმპტომები შეინიშნება. პაციენტები და მათი ახლობლები უნდა გააფრთხილონ სითხის ადეკვატური მიღების უზრუნველსაყოფად, ზედმეტი სიცხის ზემოქმედების თავიდან აცილებისა და მძიმე ფიზიკური ვარჯიშის თავიდან აცილების შესახებ, პაციენტის მდგომარეობიდან გამომდინარე. ექიმებმა უნდა აცნობონ პედიატრიულ პაციენტებს და მათ ახლობლებს გამოყენების ინსტრუქციებში სითბური ინსულტისა და მაღალი სიცხის პრევენციის გაფრთხილების შესაბამისად. ექსცეგრანის შეწყვეტა უნდა იქნას გათვალისწინებული დეჰიდრატაციის, ოლიგოჰიდროზის ან სხეულის ტემპერატურის მომატების ნიშნები და სიმპტომები.

ექსცეგრანი არ უნდა იქნას გამოყენებული პედიატრიულ პაციენტებში სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, რომლებიც პაციენტს ახასიათებს სიცხესთან დაკავშირებული დარღვევებისადმი; მათ შორისაა კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები და ანტიქოლინერგული ეფექტის მქონე სამკურნალო საშუალებები.

სხეულის წონა

წონის დაკლება, რომელიც იწვევს ზოგადი მდგომარეობის გაუარესებას და ანტიეპილეფსიური მედიკამენტების გამოყენების შეუძლებლობას, ასოცირებულია ფატალურ შედეგთან (იხ. პუნქტი 4.8). ექსცეგრანი არ არის რეკომენდებული პედიატრიული პაციენტებისთვის, რომლებსაც აქვთ სხეულის დაბალი წონა (ჯანმო-ს ასაკის მიხედვით მორგებული BMI კატეგორიის განსაზღვრებით) ან მადის დაქვეითებით.

წონის დაკლების სიხშირე თანმიმდევრულია ყველა ასაკობრივ ჯგუფში (იხ. პუნქტი 4.8); თუმცა, ამ პოპულაციაში სხეულის წონის მონიტორინგი უნდა მოხდეს ბავშვებში ამ წონის დაკლების პოტენციური სერიოზულობის გამო. პაციენტებში, რომლებიც არ იმატებენ წონაში ზრდის სქემების მიხედვით, უნდა განიხილონ საკვები დანამატი ან საკვების მიღების გაზრდა, წინააღმდეგ შემთხვევაში EXCEGRAN-ით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

20 კგ-ზე ნაკლები წონის პაციენტებში კლინიკური კვლევების მონაცემები შეზღუდულია. იმიტომ რომ

6 წელზე უფროსი ასაკის და 20 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე ბავშვებს სიფრთხილით უნდა მოეპყრათ. წონის დაკლების გრძელვადიანი ეფექტი პედიატრიულ პოპულაციაში ზრდასა და განვითარებაზე უცნობია.

მეტაბოლური აციდოზი

ზონისამიდით გამოწვეული მეტაბოლური აციდოზის რისკი უფრო ხშირი და სერიოზულია ბავშვებში და მოზარდებში. ამ პოპულაციაში საჭიროა შრატის ბიკარბონატების დონის სათანადო შეფასება და მონიტორინგი (იხ. განყოფილება 4.4 - მეტაბოლური აციდოზი; განყოფილება 4.8: დაბალი ბიკარბონატის სტატუსი). ბიკარბონატების დაბალი დონის გრძელვადიანი ეფექტი ზრდასა და განვითარებაზე უცნობია.

EXCEGRAN არ უნდა იქნას გამოყენებული სხვა კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორებთან ერთად, როგორიცაა ტოპირამატი და აცეტაზოლამიდი პედიატრიულ პაციენტებში (იხ. პუნქტი 4.5).

თირკმლის ქვები

თირკმელებში კენჭები გამოვლინდა პედიატრიულ პაციენტებში (იხ. განყოფილება 4.4-თირკმლის ქვები).

ზოგიერთ პაციენტს, განსაკუთრებით ნეფროლითიაზისადმი მიდრეკილს, შეიძლება ჰქონდეს თირკმლის კენჭების წარმოქმნის რისკი და ასოცირებული ნიშნები და სიმპტომები, როგორიცაა თირკმლის კოლიკა, თირკმლის ტკივილი ან ბლაგვი ტკივილი. ნეფროლითიაზმა შეიძლება გამოიწვიოს თირკმელების ქრონიკული დაზიანება. ნეფროლითიაზიის რისკის ფაქტორები მოიცავს ქვების წარმოქმნის ისტორიას, ნეფროლითიაზის ოჯახურ ისტორიას და ჰიპერკალციურიას. არცერთი ჩამოთვლილი რისკის ფაქტორი არ არის საიმედო ფაქტორი ზონისამიდით თერაპიის დროს ქვების წარმოქმნის პროგნოზირებისთვის.

სითხის მიღებისა და შარდის გამოყოფის გაზრდამ შეიძლება შეამციროს ქვების წარმოქმნის რისკი, განსაკუთრებით რისკ-ფაქტორების მქონე პაციენტებში. ექიმის გადაწყვეტილებით უნდა ჩატარდეს თირკმლის ექოსკოპია. თირკმლის კენჭების გამოვლენის შემთხვევაში ექსეგრანით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა

პედიატრიულ და მოზარდებში აღინიშნა ჰეპატო-ნაღვლოვანი პარამეტრების მომატებული დონეები, როგორიცაა ალანინ ამინოტრანსფერაზა (ALT), ასპარტატამინოტრანსფერაზა (AST), გამა-გლუტამილტრანსფერაზა (GGT) და ბილირუბინი; არ მოიძებნა ნიმუში, რომელშიც მნიშვნელობები მუდმივად იყო ნორმის ზედა ზღვარზე. თუმცა, ღვიძლის მოვლენის ეჭვის შემთხვევაში, ღვიძლის ფუნქცია უნდა შეფასდეს და EXCEGRAN თერაპიის შეწყვეტა უნდა განიხილებოდეს.

შემეცნებითი ფუნქცია

ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში კოგნიტური გაუფასურება ასოცირებული იყო პათოლოგიასთან და/ან ანტიეპილეფსიურ თერაპიასთან. პლაცებოზე კონტროლირებად კვლევაში, რომელიც ჩატარდა ზონისამიდით პედიატრიულ და მოზარდ პაციენტებში, კოგნიტური დარღვევების მქონე პაციენტების წილი რიცხობრივად უფრო მაღალი იყო ზონისამიდის ჯგუფში პლაცებო ჯგუფთან შედარებით.

გერიატრიული მოსახლეობა

ფარმაკოკინეტიკური კვლევებისა და კლინიკურ მონაცემებში ხანდაზმულებსა და ახალგაზრდებს შორის განსხვავება არ იქნა ნაპოვნი. ამასთან, გასათვალისწინებელია აგრეთვე ხანდაზმულებში ღვიძლის, თირკმელების და გულის ფუნქციების დაქვეითების სიხშირე, თანმხლები დაავადებები და წამლები. ამ მიზეზით დოზის განსაზღვრისას სიფრთხილეა საჭირო და საწყის დოზად უნდა აირჩეს ყველაზე დაბალი შესაძლო დოზა.

ვინაიდან არ არის საკმარისი ინფორმაცია ექსცეგრანის გამოყენების შესახებ ხანდაზმულ პაციენტებში, სიფრთხილეა საჭირო ხანდაზმულ პაციენტებში მკურნალობის დაწყებისას. ექიმებმა ასევე უნდა განიხილონ ექსცეგრანის უსაფრთხოების პროფილი (იხ. პუნქტი 4.8).

გაფრთხილება ნატრიუმის შესახებ

ეს სამკურნალო პროდუქტი შეიცავს 1 მმოლ-ზე ნაკლებ ნატრიუმს (23 მგ) თითო კაფსულაში; ანუ არსებითად "ნატრიუმისგან თავისუფალი".

4.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

ექსცეგრანის ეფექტი ციტოქრომ P450 ფერმენტებზე

in vitro კვლევებში, რომლებიც იყენებდნენ ადამიანის ღვიძლის მიკროზომებს ზონისამიდის მინიმუმ 2-ჯერ მეტი კლინიკურად მნიშვნელოვანი თავისუფალი შრატის კონცენტრაციით, ციტოქრომ P450 იზოზიმების (1A2, 2A6, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E) არ ან ძალიან დაბალი ინჰიბირება. დაფიქსირდა (<25%) გამოვლინდა. ამიტომ, მოსალოდნელია, რომ EXCEGRAN არ იმოქმედებს სხვა პრეპარატების ფარმაკოკინეტიკაზე ციტოქრომ P450-ის მეშვეობით, როგორც ეს ნაჩვენებია in vivo კარბამაზეპინთან, ფენიტოინთან, ეთინილ ესტრადიოლთან და დესპირამინთან ერთად.

EXCEGRAN-ის პოტენციალი გავლენა მოახდინოს სხვა სამკურნალო საშუალებებზე

ანტიეპილეფსიური პრეპარატები

ექსცეგრანის არ ჰქონდა კლინიკურად მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ეფექტი კარბამაზეპინზე, ლამოტრიგინზე ან ნატრიუმის ვალპროატზე, როდესაც გამოიყენება ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში სისხლში სტაბილური კონცენტრაციით.

ორალური კონტრაცეპტივები

კლინიკურ კვლევებში ჯანმრთელ მოხალისეებში, EXCEGRAN არ ახდენდა გავლენას ეთინილ ესტრადიოლის ან ნორეთისტერონის შრატში კონცენტრაციაზე კომბინირებულ ორალურ კონტრაცეპტივებში, როდესაც გამოიყენება სისხლში სტაბილური კონცენტრაციით.

კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები

სიფრთხილეა საჭირო, როდესაც EXCEGRAN მიიღება კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორებთან ერთად, როგორიცაა ტოპირამატი და აცეტაზოლამიდი მოზრდილ პაციენტებში, რადგან არ არის საკმარისი მონაცემები შესაძლო ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედების გამოსარიცხად (იხ. პუნქტი 4.4).

ექსცეგრანის ერთდროული გამოყენება კარბოანჰიდრაზას სხვა ინჰიბიტორებთან, როგორიცაა ტოპირამატი და აცეტაზოლამიდი პედიატრიულ პაციენტებში

არ უნდა იქნას გამოყენებული ერთდროულად (იხ. პუნქტი 4.4 პედიატრიული პოპულაცია).

P-gp სუბსტრატი

In vitro კვლევამ აჩვენა, რომ ზონისამიდი არის P-gp (MDR1) სუსტი ინჰიბიტორი (IC50 267 მიკრომოლი/ლ) და ნივთიერებებს, რომლებიც თეორიულად წარმოადგენენ ზონისამიდის P-gp სუბსტრატს, აქვთ პოტენციალი გავლენა მოახდინონ ფარმაკოკინეტიკაზე. სიფრთხილეა რეკომენდებული ზონისამიდის დაწყების, მიღების ან დოზის შეცვლისას პაციენტებში, რომლებიც იღებენ სამკურნალო საშუალებებს, რომლებიც წარმოადგენენ P-gp-ის სუბსტრატს (მაგ. დიგოქსინი, ქინიდინი).

პოტენციური ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებმაც შეიძლება გავლენა მოახდინონ ექსცეგრანზე

ლამოტრიგინის ერთდროულმა გამოყენებამ კლინიკურ კვლევებში მნიშვნელოვანი გავლენა არ მოახდინა ზონისამიდის ფარმაკოკინეტიკაზე. ექსცეგრანის კომბინაციამ სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიონ urolithiasis, შეიძლება გაზარდოს თირკმლის ქვების განვითარების რისკი; ამიტომ ასეთი პრეპარატების ერთდროული გამოყენება თავიდან უნდა იქნას აცილებული.

ზონისამიდი ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება CYP3A4 (რედუქციური გაყოფა), N-აცეტილ- ტრანსფერაზა და გლუკურონის მჟავას კონიუგაციით. ამრიგად, ფერმენტებმა, რომლებიც იწვევენ ან თრგუნავენ ამ ფერმენტებს, შეიძლება გავლენა მოახდინონ ზონისამიდის ფარმაკოკინეტიკაზე.

ფერმენტის ინდუქცია

ზონისამიდის ზემოქმედება დაბალია ეპილეფსიურ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ CYP3A4-ის გამომწვევ პრეპარატებს, როგორიცაა ფენიტოინი, კარბამაზეპინი და ფენობარბიტონი. ეს ეფექტები ნაკლებად სავარაუდოა კლინიკურად რელევანტური, როდესაც EXCEGRAN დაემატება არსებულ თერაპიას, მაგრამ ზონისამიდის კონცენტრაციის ცვლილებები შეიძლება მოხდეს CYP3A4-ის გამომწვევი ანტიეპილეფსიური ან სხვა სამკურნალო საშუალებების დაწყების, დოზის კორექციის ან შეწყვეტის დროს და შეიძლება საჭირო გახდეს EXCEGRAN-ის დოზის კორექცია. . რიფამპიცინი არის CYP3A4-ის ძლიერი ინდუქტორი. როდესაც საჭიროა ერთდროული გამოყენება, პაციენტი უნდა იყოს ყურადღებით დაკვირვებული და EXCEGRAN-ის და სხვა CYP3A4 სუბსტრატების დოზების კორექტირება საჭიროებისამებრ.

CYP3A4 ინჰიბირება

კლინიკურ მონაცემებზე დაყრდნობით, ცნობილ სპეციფიკურ/არასპეციფიკურ CYP3A4 ინჰიბიტორებს არ აქვთ კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტი ზონისამიდის ფარმაკოკინეტიკური ექსპოზიციის პარამეტრებზე. არ იყო კეტოკონაზოლის (400 მგ/დღეში) ან ციმეტიდინის (1200 მგ/დღეში) კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტი ზონისამიდის ერთჯერადი დოზის ფარმაკოკინეტიკაზე ჯანმრთელ მოხალისეებში იმ დოზებით, რომლებიც უზრუნველყოფენ სისხლში სტაბილურ კონცენტრაციას. ამიტომ, ექსცეგრანის დოზის შეცვლა არ იქნება საჭირო ცნობილ CYP3A4 ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას.

დამატებითი ინფორმაცია სპეციალური პოპულაციის შესახებ

სპეციალურ პოპულაციაში ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა.

პედიატრიული მოსახლეობა

პედიატრიულ პოპულაციაში ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა.

4.6. ორსულობა და ლაქტაცია

ზოგადი რჩევა

ორსულობის კატეგორია: C

რეპროდუქციული პოტენციალის ქალები/კონტრაცეფცია

რეპროდუქციული ასაკის ქალებმა უნდა გამოიყენონ კონტრაცეფციის შესაბამისი მეთოდი ექსცეგრანი თერაპიის დროს და თერაპიის შეწყვეტიდან 1 თვის განმავლობაში.

ორსულობის პერიოდი

არ არსებობს ადეკვატური მონაცემები ორსულებში ზონისამიდის გამოყენების შესახებ. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა (იხ. პუნქტი 5.3). პოტენციური რისკი ადამიანებისთვის უცნობია.

ზონისამიდი არ უნდა იქნას გამოყენებული ორსულობის დროს, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ექიმის აზრით ეს აშკარად აუცილებელია და პოტენციური სარგებელი აღემატება რისკს ნაყოფისთვის. უნდა შეფასდეს ანტიეპილეფსიური თერაპიის აუცილებლობა იმ პაციენტებში, რომლებიც გეგმავენ დაორსულებას. თუ ექსცეგრანი დაინიშნა, რეკომენდებულია მჭიდრო მონიტორინგი.

საექსპერტო რჩევები უნდა მიეცეს ქალებს, რომლებიც შეიძლება დაორსულდნენ, რათა გამოიყენონ ოპტიმალური მკურნალობა მთელი ორსულობის განმავლობაში. რეპროდუქციული ასაკის ქალებს უნდა მიეცეთ საექსპერტო რჩევა ნაყოფზე ზონისამიდის შესაძლო ზემოქმედებასთან დაკავშირებით და მკურნალობის დაწყებამდე უნდა განიხილონ პაციენტთან რისკები. თანდაყოლილი დეფექტების რისკი 2-3-ჯერ გაიზარდა ბავშვებში, რომელთა დედები მკურნალობდნენ ანტიეპილეფსიური საშუალებებით. ყველაზე ხშირად დაფიქსირებული თანდაყოლილი დეფექტებია სასის ნაპრალი, გულ-სისხლძარღვთა მალფორმაციები და ნერვული მილის დეფექტი. ერთზე მეტი ანტიეპილეფსიური წამლით მკურნალობა შეიძლება დაკავშირებული იყოს თანდაყოლილი მანკების უფრო მაღალ რისკთან შედარებით მონოთერაპიასთან შედარებით.

ანტიეპილეფსიური თერაპია არ უნდა შეწყდეს უეცრად, რადგან ამან შეიძლება გამოიწვიოს მოხსნის კრუნჩხვები სერიოზული შედეგებით როგორც დედისთვის, ასევე ბავშვისთვის.

ლაქტაციის პერიოდი

ზონისამიდი გადადის დედის რძეში; დედის რძეში კონცენტრაცია იგივეა, რაც დედის პლაზმაში. გადაწყვეტილების მიღება უნდა მოხდეს ძუძუთი კვების შეწყვეტის ან ზონისამიდის თერაპიის დაწყება ან შეწყვეტის შესახებ. იმის გამო, რომ ზონისამიდი ორგანიზმში დიდი ხნის განმავლობაში რჩება, ძუძუთი კვება არ უნდა დაიწყოს მკურნალობის დასრულებიდან ერთი თვის განმავლობაში.

რეპროდუქციული უნარი/ნაყოფიერება

ზონისამიდის ეფექტი ადამიანის ნაყოფიერებაზე უცნობია.

4.7. ზემოქმედება ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე

არ ჩატარებულა კვლევები ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ზემოქმედების შესახებ.

თუმცა, პაციენტები უნდა იყვნენ გაფრთხილებული ისეთი აქტივობების შესახებ, რომლებიც საჭიროებენ დიდ ყურადღებას, როგორიცაა ავტომობილის მართვა ან მექანიზმებთან მუშაობა, რადგან ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება განუვითარდეს ძილიანობა ან კონცენტრაციის გაძნელება, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში ან დოზის გაზრდის შემდეგ.

4.8. არასასურველი ეფექტები

უსაფრთხოების პროფილის შეჯამება

ექსცეგრანი შეყვანილი იყო მინიმუმ 1200 პაციენტზე კლინიკურ კვლევებში; ამ პაციენტებიდან სულ მცირე 400-მა გამოიყენა ექსცეგრანი სულ მცირე ერთი წლის განმავლობაში. გარდა ამისა, არსებობს ზონისამიდის პოსტმარკეტინგული გამოცდილება 1989 წლიდან იაპონიაში და 2000 წლიდან შეერთებულ შტატებში.

ზონისამიდი არის ბენზისოქსაზოლის წარმოებული, რომელიც შეიცავს სულფონამიდის ჯგუფს. სერიოზული გვერდითი რეაქციები, რომლებიც დაკავშირებულია სულფონამიდის შემცველ სამკურნალო საშუალებებთან და მოიცავს იმუნურ სისტემას, მოიცავს მძიმე ჰემატოლოგიურ დარღვევებს, როგორიცაა კანის გამონაყარი, ალერგიული რეაქცია და აპლასტიკური ანემია, რომელიც ძალიან იშვიათად შეიძლება იყოს ფატალური (იხ. პუნქტი 4.4).

ყველაზე ხშირად გამოვლენილი გვერდითი რეაქციები კონტროლირებადი დამხმარე თერაპიის კვლევებში იყო ძილიანობა, თავბრუსხვევა და ანორექსია. რანდომიზებულ კონტროლირებად მონოთერაპიის კვლევაში, რომელიც ადარებდა ზონისამიდს გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების კარბამაზეპინთან, ყველაზე გავრცელებული გვერდითი რეაქციები იყო ბიკარბონატების დონის დაქვეითება, მადის დაკარგვა და წონის დაკლება. შრატში ბიკარბონატების დონის მნიშვნელოვანი შემცირების სიხშირე (>5 მეკვ/ლ-დან <17 მეკვ/ლ-მდე) არის 3.8%. მნიშვნელოვანი წონის დაკლების სიხშირე (≥20%) იყო 0.7%.

ექსცეგრანთან დაკავშირებული გვერდითი რეაქციების სიხშირე კლინიკურ კვლევებში და პოსტმარკეტინგულ მეთვალყურეობაში

ნაჩვენებია შემდეგნაირად:

ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი (≥1/100-დან <1/10-მდე), არახშირი (≥1/1000-დან <1/100-მდე), იშვიათი (≥1/10000-დან <1/1000-მდე) და ძალიან იშვიათი (<1/10,000), უცნობია: არ შეიძლება შეფასდეს არსებული მონაცემებით.

ინფექციები და ინვაზიები

არახშირი: პნევმონია, საშარდე გზების ინფექცია

სისხლისა და ლიმფური სისტემის დაავადებები

ხშირი: ექიმოზი

ძალიან იშვიათი: ​​აგრანულოციტოზი, აპლასტიკური ანემია, ლეიკოციტოზი, ლეიკოპენია, ლიმფადენოპათია, პანციტოპენია, თრომბოციტოპენია

იმუნური სისტემის დაავადებები

ხშირი: ჰიპერმგრძნობელობა

ძალიან იშვიათი: წამალთან დაკავშირებული ჰიპერმგრძნობელობის სინდრომი ეოზინოფილიით, წამლის გამონაყარით და სისტემური სიმპტომებით.

მეტაბოლიზმი და კვების დაავადებები

ძალიან ხშირი: ანორექსია

არახშირი: ჰიპოკალიემია

ძალიან იშვიათად: ​​მეტაბოლური აციდოზი, თირკმლის მილაკოვანი აციდოზი

ფსიქიატრიული დაავადებები

ძალიან ხშირი: აგზნებადობა, გაღიზიანებადობა, დაბნეული მდგომარეობა, დეპრესია

ხშირი: განწყობის ცვლილებები, შფოთვა, უძილობა, ფსიქოზური აშლილობა; იშვიათად: ​​ბრაზი, აგრესია, სუიციდური აზრები, სუიციდის მცდელობა ძალიან იშვიათად: ​​ჰალუცინაციები.

ნერვული სისტემის დაავადებები

ძალიან ხშირი: ატაქსია, თავბრუსხვევა, მეხსიერების დაქვეითება, ძილიანობა

ხშირი: ბრადიფრენია, ყურადღების აშლილობა, ნისტაგმი, პარესთეზია, მეტყველების დარღვევა, ტრემორი იშვიათად: ​​კრუნჩხვები

ძალიან იშვიათი: ​​ამნეზია, კომა, გრან მალის კრუნჩხვები, მიასთენიური სინდრომი, ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი, ეპილეფსიური სტატუსი

თვალის დაავადებები

ძალიან ხშირი: დიპლოპია

სუნთქვის, გულმკერდის და შუასაყარის დარღვევები

ძალიან იშვიათი: ​​ქოშინი, პნევმონიის ასპირაცია, სუნთქვის დარღვევა, ჰიპერმგრძნობელობის ტიპის პნევმონია

კუჭ-ნაწლავის დაავადებები

ხშირი: მუცლის ტკივილი, ყაბზობა, ფაღარათი, დისპეფსია, გულისრევა

არახშირი: ღებინება

ძალიან იშვიათად: ​​პანკრეატიტი

ჰეპატო-ბილიარული დაავადებები

არახშირი: ქოლეცისტიტი, ქოლელითიაზი

ძალიან იშვიათად: ​​ჰეპატოცელულარული დაზიანება

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დაავადებები

ხშირი: გამონაყარი, ქავილი, თმის ცვენა

ძალიან იშვიათი: ​​ანჰიდროზი, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი

ძვალ-კუნთოვანი, შემაერთებელი ქსოვილისა და ძვლის დაავადებები

ძალიან იშვიათი: ​​რაბდომიოლიზი

თირკმელებისა და შარდის დაავადებები

ხშირი: ნეფროლითიაზი

არახშირი: საშარდე გზების ქვები

ძალიან იშვიათი: ​​ჰიდრონეფროზი, თირკმლის უკმარისობა, შარდის დარღვევა

ზოგადი დარღვევები და შეყვანის ადგილის პირობები

ხშირი: დაღლილობა, გრიპის მსგავსი დაავადება, ცხელება, პერიფერიული შეშუპება

კვლევები

ძალიან ხშირი: ბიკარბონატების დონის დაქვეითება

ხშირი: წონის დაკლება

ძალიან იშვიათი: ​​სისხლში კრეატინინფოსფოკინაზას მომატება, სისხლში კრეატინინის მომატება, სისხლში შარდოვანას მომატება, ღვიძლის ფუნქციის ტესტების დარღვევა

ტრავმა და მოწამვლა

ძალიან იშვიათი: სითბური ინსულტი

გარდა ამისა, უეცარი აუხსნელი სიკვდილის ცალკეული შემთხვევები (SUDEP) დაფიქსირდა ეპილეფსიით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც იყენებდნენ EXCEGRAN-ს. რანდომიზებული, კონტროლირებადი მონოთერაპიის კვლევა, რომელიც ადარებს ზონისამიდს გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების კარბამაზეპინთან ქვემოთ.

მოხსენებული გვერდითი რეაქციები ჩამოთვლილია.

ინფექციები და ინცაზიები

არახშირი: საშარდე გზების ინფექცია, პნევმონია

სისხლისა და ლიმფური სისტემის დაავადებები

არახშირი: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია

მეტაბოლიზმი და კვების დაავადებები

ხშირი: მადის დაკარგვა

არახშირი: ჰიპოკალიემია

ფსიქიატრიული დაავადებები

ხშირი: აგზნება, დეპრესია, უძილობა, განწყობის ცვლილებები, შფოთვა

არახშირი: დაბნეულობა, მწვავე ფსიქოზი, აგრესია, სუიციდური აზრები, ჰალუცინაციები

ნერვული სისტემის დაავადებები

ხშირი: ატაქსია, თავბრუსხვევა, მეხსიერების დაქვეითება, ძილიანობა, ბრადიფრენია, ყურადღების დეფიციტი, პარესთეზია

არახშირი: ნისტაგმი, მეტყველების დარღვევა, ტრემორი, კრუნჩხვები

თვალის დაავადებები

ხშირი: დიპლოპია

სუნთქვის, გულმკერდის და შუასაყარის დარღვევები

არახშირი: სუნთქვის დარღვევა

კუჭ-ნაწლავის დაავადებები

ხშირი: ყაბზობა, დიარეა, დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება

არახშირი: მუცლის ტკივილი

ჰეპატო-ბილიარული დაავადებები

არახშირი: მწვავე ქოლეცისტიტი

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დაავადებები

ხშირი: გამონაყარი

არახშირი: ქავილი, ექიმოზი

ზოგადი დარღვევები და შეყვანის ადგილის პირობები

ხშირი: დაღლილობა, ცხელება, ნერვიულობა.

კვლევები

ძალიან ხშირი: ბიკარბონატების დონის დაქვეითება

ხშირი: წონის დაკლება, სისხლში კრეატინფოსფოკინაზას მომატება, ალანინ ამინოტრანსფერაზას მომატება, ასპარტატამინოტრანსფერაზას მომატება

არახშირი: შარდის არანორმალური გამოვლინებები

დამატებითი ინფორმაცია სპეციალური პოპულაციების შესახებ

გერიატრიული პაციენტები

95 ხანდაზმული პაციენტის უსაფრთხოების მონაცემების ანალიზმა აჩვენა, რომ პერიფერიული შეშუპება და ქავილი შედარებით უფრო ხშირად გვხვდება ზრდასრულ პოპულაციასთან შედარებით.

პოსტმარკეტინგული მონაცემების ანალიზმა აჩვენა, რომ 65 წლის და უფროსი ასაკის პაციენტები უფრო ხშირად აფიქსირებენ შემდეგ მოვლენებს, ვიდრე ზოგადი პოპულაცია: სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (SJS) და წამლისმიერი ჰიპერმგრძნობელობის სინდრომი (ICHS).

პედიატრიული პაციენტები

პლაცებოზე კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში, ზონისამიდის გვერდითი მოვლენის პროფილი 6-17 წლის პედიატრიულ პაციენტებში შეესაბამებოდა მოზრდილებში. პედიატრიული უსაფრთხოების მონაცემთა ბაზაში 465 პაციენტს შორის (მათ შორის 67 კონტროლირებადი კლინიკური კვლევის გაფართოების ფაზაში), დაფიქსირდა 7 სიკვდილი (1.5%; 14.6 1000 წელიწადში): ეპილეფსიური სტატუსის 2 შემთხვევა; იგი განვითარდა წონის მკვეთრი დაკლების გამო (10% 3 თვეში) და პრეპარატის გამოყენების შეუძლებლობის გამო პაციენტში, რომელთაგან ერთ-ერთი იყო წონიანი; მეორე არის თავის ტრავმა/ჰემატომის შემთხვევა. დანარჩენი 4 სიკვდილი დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებსაც ადრე ჰქონდათ ფუნქციური ნევროლოგიური დეფიციტი სხვადასხვა მიზეზის გამო (სეფსისი/ორგანო უკმარისობა პნევმონიის გამო 2 შემთხვევაში, SUDEP 1 შემთხვევაში და თავის ტრავმა 1 შემთხვევაში). კონტროლირებად კვლევაში ან ამ კვლევის ღია ეტიკეტირების გაფართოების ფაზაში, პედიატრიული პაციენტების 70.4%-ს, რომლებიც იყენებენ ZNS-ს, ერთხელ მაინც ჰქონდა ბიკარბონატის გაზომვა 22 მმოლ/ლ-ზე ნაკლები. ბიკარბონატების დაბალი დონის ხანგრძლივობა ასევე გრძელია (საშუალოდ 188 დღე).

420 პედიატრიული პაციენტის უსაფრთხოების მონაცემების ანალიზი (183 პაციენტი 6-11 წელი და 237 პაციენტი 12-16 წლის; ექსპოზიციის საშუალო დრო დაახლოებით 12 თვე) შედარებით ზრდასრულ მოსახლეობასთან (განსაკუთრებით 12 წლამდე ასაკის პაციენტებთან) პნევმონიით, დეჰიდრატაციით, შემცირებული ოფლიანობა, ღვიძლის დისფუნქცია ფუნქციურ ტესტებში, შუა ოტიტი, ფარინგიტი, სინუსიტი და ზედა სასუნთქი გზების ინფექცია, ხველა, ეპისტაქსია და რინიტი, მუცლის ტკივილი, ღებინება, გამონაყარი, ეგზემა და ცხელება უფრო მაღალია; აჩვენა ამნეზიის დაბალი სიხშირე, კრეატინინის მომატება, ლიმფადენოპათია და თრომბოციტოპენია. სხეულის წონის 10% დაკლების სიხშირე არის 10.7% (იხ. განყოფილება 4.4). წონის დაკლების ზოგიერთ შემთხვევაში, ტანერის შემდეგ ეტაპზე გადასვლა და ძვლის მომწიფება დაგვიანებულია.

4.9. დოზის გადაჭარბება და მისი მკურნალობა

შემთხვევითი ან განზრახ დოზის გადაჭარბების შემთხვევები დაფიქსირდა მოზრდილებში და პედიატრიულ პაციენტებში. ზოგიერთ შემთხვევაში, დოზის გადაჭარბება ასიმპტომური იყო, განსაკუთრებით იმ პაციენტებში, რომლებმაც ღებინება ან დაუყოვნებლივ გამოირეცხეს. სხვა შემთხვევებში, დოზის გადაჭარბების შემდეგ აღინიშნა ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა ძილიანობა, გულისრევა, გასტრიტი, ნისტაგმი, მიოკლონუსი, კომა, ბრადიკარდია, თირკმლის ფუნქციის დაქვეითება, ჰიპოტენზია და სუნთქვის დათრგუნვა. ზონისამიდის ძალიან მაღალი კონცენტრაცია (100.1 მკგ/მლ) გამოვლინდა პლაზმაში ექსცეგრანისა და კლონაზეპამის ჭარბი დოზირების შემდეგ დაახლოებით 31 საათის შემდეგ ერთ პაციენტში; პაციენტს განუვითარდა კომა და სუნთქვის დათრგუნვა; პაციენტი გონს მოვიდა ხუთი დღის შემდეგ და გამოჯანმრთელდა შედეგების გარეშე.

მკურნალობა

არ არსებობს სპეციფიური ანტიდოტი ზონისამიდის დოზის გადაჭარბებისთვის. დოზის გადაჭარბების ეჭვის შემთხვევაში, კუჭის დაცლა შესაძლებელია კუჭის ამორეცხვით ან ღებინების გამოწვევით, სასუნთქი გზების დაცვის ზოგადი ზომებით. ზოგადი დამხმარე ზომები უნდა იქნას მიღებული სასიცოცხლო ნიშნების მჭიდრო მონიტორინგით. იმის გამო, რომ ზონისამიდს აქვს ხანგრძლივი ნახევარგამოყოფის პერიოდი და დაბალი პლაზმის ცილებთან შეკავშირება, თირკმლის დიალიზი შეიძლება არ იყოს ეფექტური. დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შხამიანი კონსულტაცია

ინფორმაცია ზონისამიდის დოზის გადაჭარბების შესახებ უნდა მიიღოთ ცენტრთან დაკავშირებით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
5.1. ფარმაკოდინამიკური თვისებები

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ანტიეპილეფსიური, სხვა ანტიეპილეფსიური საშუალებები

ათქ კოდი: N03A X15

ზონისამიდი არის სულფონამიდიდან მიღებული ანტიეპილეფსიური საშუალება, რომელიც ქიმიურად არ არის სხვა ანტიეპილეფსიური საშუალებების მსგავსი. ზონისამიდის მოქმედების მექანიზმი ბოლომდე არ არის განმარტებული, მაგრამ ძაბვისადმი მგრძნობიარე ნატრიუმის და კალციუმის არხები

ცნობილია, რომ ის მოქმედებს სინქრონულ ნეირონულ გასროლაზე, რითაც ამცირებს კრუნჩხვითი გამონადენის გავრცელებას და ამით ხელს უშლის ეპილეფსიურ აქტივობას. ზონისამიდს ასევე აქვს მარეგულირებელი ეფექტი GABA-ს შუამავლობით ნეირონულ ინჰიბირებაზე.

ფარმაკოდინამიკური ეფექტები

ზონისამიდის ანტიკონვულსიური აქტივობა შეფასებული იყო ინდუცირებული ან ბუნებრივი კრუნჩხვების რამდენიმე მოდელში. ამ მოდელებში ზონისამიდმა აჩვენა ფართო სპექტრის ანტიეპილეფსიური აქტივობა.

ზონისამიდი აფერხებს ელექტროშოკის მაქსიმალურ კრუნჩხვებს და ზღუდავს კრუნჩხვების გავრცელებას, მათ შორის კრუნჩხვების გავრცელებას ქერქიდან სუბკორტიკალურ სტრუქტურებში და თრგუნავს ეპილეპტოგენურ კეროვან აქტივობას. ფენიტოინისა და კარბამაზეპინისგან განსხვავებით, ზონისამიდი უპირატესად მოქმედებს ქერქიდან წარმოშობილ კრუნჩხვებზე.

კლინიკური ეფექტურობა და უსაფრთხოება

მონოთერაპია ნაწილობრივი კრუნჩხვების სამკურნალოდ მეორადი რეგენერაციით ან მის გარეშე.

მე-3 ფაზაში, რანდომიზებულ, ორმაგად ბრმა, პარალელურ ჯგუფში, მსგავსი ეფექტურობის კვლევაში, 583 ახლად დიაგნოზირებული ნაწილობრივი ეპილეფსიით 18-75 წლის პაციენტი რანდომიზირებული იყო ზონისამიდის ან გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების კარბამაზეპინის თერაპიაზე. მკურნალობის დაწყების შემდეგ (ზონისამიდი 100 მგ/დღეში კარბამაზეპინი 200 მგ/დღეში) და ტიტრაცია (ზონისამიდი 300 მგ/დღეში კარბამაზეპინი 600 მგ/დღეში), პაციენტები მიჰყვებოდნენ დოზირების მოქნილ პერიოდს 26-78 კვირა (200-500 მგ/დღეში). რეაგირებისა და შემწყნარებლობის მიხედვით). 400-1200 მგ/დღეში წინააღმდეგ). პაციენტები კრუნჩხვების გარეშე 26 კვირის განმავლობაში აგრძელებდნენ 26-კვირიან შენარჩუნების ფაზას. კვლევის პირველადი საბოლოო წერტილი იყო პროტოკოლის შესაბამისი პოპულაციის (PPP) პაციენტების პროპორცია, რომლებიც არ იყვნენ კრუნჩხვები მინიმუმ 26 კვირის განმავლობაში.

583 პაციენტიდან (282 ზონისამიდი, 301 კარბამაზეპინი), 456 ჩართული იყო პირველადი საბოლოო წერტილის ანალიზში (PPP: 223 ზონისამიდი, 233 კარბამაზეპინი). ზონისამიდის ჯგუფში პაციენტთა 79.4% და კარბამაზეპინის ჯგუფში 83.7% იყო კრუნჩხვების გარეშე სულ მცირე 26 კვირის განმავლობაში (მორგებული მკურნალობის აბსოლუტური სხვაობა -4.5%, 95% CI 12.2–3.1). ამ კვლევაში ზონისამიდის მონოთერაპიას ექვივალენტური ეფექტურობა აჩვენა გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების კარბამაზეპინთან.

ადიუვანტური თერაპია ნაწილობრივი კრუნჩხვების სამკურნალოდ მეორადი რეგენერაციით ან მის გარეშე მოზრდილებში

მოზრდილებში, ეფექტურობა ნაჩვენებია ოთხ ორმაგად ბრმა, პლაცებოზე კონტროლირებად კვლევაში ექსცეგრანის გამოყენებით დღეში ერთი ან ორი დოზის სახით მაქსიმუმ 24 კვირის განმავლობაში. ეს კვლევები აჩვენებს, რომ ნაწილობრივი კრუნჩხვების სიხშირის საშუალო შემცირება დაკავშირებულია ექსცეგრანის დოზასთან და რომ ეფექტურობა შენარჩუნებულია 300-დან 500 მგ-მდე დღეში დოზებით.

პედიატრიული მოსახლეობა

ნაწილობრივი კრუნჩხვების დამხმარე თერაპია მეორადი გენერალიზაციით ან მის გარეშე მოზარდებში და პედიატრიულ პაციენტებში (≥ 6 წელი)

ზონისამიდის ეფექტურობა პედიატრიულ პაციენტებში (≥6 წელი) გამოვლინდა ორმაგად ბრმა, პლაცებოზე კონტროლირებად კვლევაში, რომელიც ჩატარდა 207 პაციენტზე და მოიცავდა მაქსიმუმ 24 კვირიან მკურნალობას. კრუნჩხვების სიხშირე მინიმუმ საწყის ეტაპზე 12 კვირიანი ფიქსირებული დოზის პერიოდის განმავლობაში

50%-ით შემცირება დაფიქსირდა პაციენტების 50%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ ზონისამიდით და 31%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ პლაცებოთი.

უსაფრთხოების სპეციფიკური საკითხები, რომლებიც გვხვდება პედიატრიულ კვლევებში არის: მადის დაქვეითება და წონის დაკლება, ბიკარბონატების დონის დაქვეითება, თირკმლის კენჭების გაზრდილი რისკი და დეჰიდრატაცია. ყველა ეს ეფექტი და განსაკუთრებით წონის დაკლება შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს ზრდა-განვითარებაზე და შეიძლება გამოიწვიოს ზოგადად ჯანმრთელობის გაუარესება. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით, მონაცემები ზრდასა და განვითარებაზე გრძელვადიანი ზემოქმედების შესახებ შეზღუდულია.

5.2. ფარმაკოკინეტიკური თვისებები

შთანთქმა

ზონისამიდი მთლიანად შეიწოვება პერორალური მიღების შემდეგ და ჩვეულებრივ აღწევს პიკს შრატში ან პლაზმაში დოზის მიღებიდან 2-5 საათის შემდეგ. პირველი გავლის მექანიზმი ითვლება უმნიშვნელოდ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა გამოთვლილია დაახლოებით 100%. ორალური ბიოშეღწევადობა დაგვიანებულია, თუმცა პლაზმაში და შრატში პიკური კონცენტრაცია დაგვიანებულია.

არ იმოქმედებს საკვები.

ზონისამიდის AUC და Cmax

ხაზოვანი მნიშვნელობები 100-800 მგ ერთჯერადი დოზა და 100-400 მგ მრავალჯერადი დოზები, რასაც მოჰყვება ხაზოვანი

როგორც იზრდება. წონასწორული მდგომარეობის ზრდა მოსალოდნელზე ოდნავ მაღალი იყო ზონისამიდის ერითროციტებთან გაჯერებული შეკავშირების გამო. სტაბილური მდგომარეობა მიღწეულია 13 დღეში. ის გროვდება ოდნავ მეტი, ვიდრე მოსალოდნელია ერთჯერად დოზასთან შედარებით.

დისტრიბუცია

ზონისამიდი 40-50% უკავშირდება ადამიანის პლაზმის ცილებს. In vitro კვლევებში სხვა ანტიეპილეფსიური პრეპარატები (ფენიტოინი, ფენობარბიტონი, კარბამაზეპინი და ნატრიუმის ვალპროატი) გავლენას არ ახდენდა მასზე. განაწილების აშკარა მოცულობა მოზრდილებში არის დაახლოებით 1,1-1,7 ლ/კგ, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ ზონისამიდი ფართოდ ნაწილდება ქსოვილებში. ერითროციტების/პლაზმის თანაფარდობა არის 15 დაბალ კონცენტრაციებში და დაახლოებით 3 მაღალი კონცენტრაციისას.

ბიოტრანსფორმაცია

ზონისამიდი ძირითადად მეტაბოლიზდება N-აცეტილაციით და 2-სულფამოილაცეტილფენოლის (SMAP) წარმოქმნით, CYP3A4-ით საწყისი პრეპარატის ბენზისოქსალის რგოლის რედუქციული დაშლის შედეგად. ძირითადი პრეპარატი და SMAP დამატებით გადიან გლუკურონიდაციას. მეტაბოლიტებს, რომლებიც არ არის გამოვლენილი პლაზმაში, არ აქვთ ანტიკონვულსიური მოქმედება. არ არსებობს მტკიცებულება, რომ ზონისომიდი იწვევს საკუთარ მეტაბოლიზმს.

გამოყოფა

ზონისამიდის სტაბილური კლირენსი არის 0,70 ლ/სთ პერორალური მიღების შემდეგ, ნახევარგამოყოფის საბოლოო პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 60 საათს CYP3A4 ინდუქტორების არარსებობის შემთხვევაში. ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ არის დამოკიდებული დოზაზე და არ მოქმედებს განმეორებით მიღებაზე. შრატში ან პლაზმაში კონცენტრაციის მერყეობა დაბალია (<30%) დოზის დიაპაზონში. უცვლელი პრეპარატი და ზონისამიდის მეტაბოლიტები გამოიყოფა ძირითადად შარდით. უცვლელი ზონისამიდის თირკმლის კლირენსი შედარებით დაბალია (დაახლოებით 3,5 მლ/წთ); დოზის დაახლოებით 15-30% გამოიყოფა უცვლელი სახით.

წრფივობა/არაწრფივობა

არ იქნა ნაპოვნი ექსცეგრანის მნიშვნელოვანი ურთიერთობა დოზა-კონცენტრაცია-პასუხის შესახებ. იმავე დოზის დონის შედარებისას, წონასწორული კონცენტრაციები უფრო დაბალი იყო სხეულის მაღალი წონის მქონე პირებში, მაგრამ ეს ეფექტი შედარებით ზომიერი იყო. წონასწორულ მდგომარეობაში დოზებით, არ იყო მნიშვნელოვანი გავლენა ზონისამიდის ექსპოზიციაზე ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში სხეულის წონის კორექტირების შემდეგ ასაკის (≥12 წელი) და სქესის მიხედვით.

ფარმაკოკინეტიკური-ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედებები

ზონისამიდი ამცირებს კრუნჩხვების საშუალო სიხშირეს 28 დღის განმავლობაში და ეს შემცირება პროპორციულია სისხლში ზონისამიდის საშუალო კონცენტრაციისა (ლოგი- წრფივი).

მახასიათებლები პაციენტებში

გერიატრიული მოსახლეობა

არ დაფიქსირებულა კლინიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავება ახალგაზრდებს (21-40 წლის) და მოხუცებს (65-75 წელი) ფარმაკოკინეტიკური თვისებების მიხედვით. Თირკმლის უკმარისობა

დაფიქსირდა დადებითი კორელაცია ზონისამიდის ერთჯერადი დოზის თირკმლის კლირენსსა და კრეატინინის კლირენსს შორის თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში. ზონისამიდის პლაზმური AUC, კრეატინინის კლირენსი<20 მლ/წთ. გაიზარდა 35%-ით პაციენტებში

ღვიძლის უკმარისობა

ღვიძლის დისფუნქციის მქონე პაციენტებში ზონისამიდის ფარმაკოკინეტიკა ადეკვატურად არ არის შესწავლილი.

ბავშვები და მოზარდები (5-18 წელი): შეზღუდულმა მონაცემებმა აჩვენა, რომ ფარმაკოკინეტიკა ბავშვებსა და მოზარდებში, რომლებიც მიაღწევენ წონასწორობას და იღებენ ზონისამიდს 1, 7, ან 12 მგ/კგ დღეში, გაყოფილი დოზებით, მსგავსია. მოზრდილები სხეულის წონის კორექტირების შემდეგ.

5.3. პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები

აღმოჩენები, რომლებიც არ არის გამოვლენილი კლინიკურ კვლევებში, მაგრამ ნაპოვნია ძაღლებში ექსპოზიციის დონეებთან ახლოს კლინიკურ გამოყენებასთან, არის ღვიძლის ცვლილებები, რომლებიც დაკავშირებულია მეტაბოლიზმთან (გაფართოება, მუქი ყავისფერი ფერის შეცვლა, კონცენტრირებული ლამელარული სხეულები ციტოპლაზმაში და ჰეპატოციტების მსუბუქი გადიდება ციტოპლაზმური ვაკუოლიზაციით).

ზონისამიდი არ არის გენოტოქსიური და არ გააჩნია კანცეროგენული პოტენციალი.

როდესაც ზონისამიდი გამოიყენება დედის პლაზმის დონეზე და ორგანიზმოგენეზის დროს ადამიანის თერაპიულ დონეზე მსგავსი ან დაბალი დოზებით, ზონისამიდი იწვევს განვითარების ანომალიებს თაგვებში, ვირთხებში და ძაღლებში; მაიმუნებში ემბრიონის სიკვდილი გამოიწვია.

არასრულწლოვან ვირთხებში პერორალური განმეორებითი დოზის ტოქსიკურობის კვლევაში, სხეულის წონის შემცირება და თირკმლის ჰისტოპათოლოგიის ცვლილებები, კლინიკური პათოლოგიის პარამეტრები და ქცევა დაფიქსირდა ექსპოზიციის დონეზე მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზაზე პედიატრიულ პაციენტებში. თირკმელების ჰისტოპათოლოგიისა და კლინიკური პათოლოგიის პარამეტრების ცვლილებები დაკავშირებული იყო ზონისამიდის კარბოანჰიდრაზას ინჰიბირებასთან. ეფექტი ამ დოზის დონეზე გაუმჯობესდა აღდგენის პერიოდში. უფრო მაღალი დოზის დონეზე (2-3-ჯერ მეტი სისტემური ექსპოზიცია თერაპიულ ექსპოზიციასთან შედარებით), თირკმლის ჰისტოლოგიური ეფექტები იყო უფრო მძიმე და ნაწილობრივ ალაგებული. ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენები არასრულწლოვან ვირთხებში იყო მსგავსი, რაც დაფიქსირდა განმეორებითი დოზის ტოქსიკურობის კვლევებში მოზრდილ ვირთხებში, მაგრამ თირკმლის მილაკოვანი ჰიალინის წვეთები და გარდამავალი ქსოვილის ზრდა დაფიქსირდა მხოლოდ არასრულწლოვანთა კვლევაში. დოზის ამ მაღალ დონეზე, არასრულწლოვანი ვირთხების ზრდის, სწავლისა და განვითარების პარამეტრები შემცირდა. ითვლებოდა, რომ ეს ეფექტები შეიძლება გამოწვეული იყოს სხეულის წონის შემცირებით და ზონისამიდის ფარმაკოლოგიური ეფექტის გაზრდით მაქსიმალური ტოლერანტული დოზით.

ადამიანებში მაქსიმალური თერაპიული დოზის ექვივალენტური ექსპოზიციის დონეზე, ვირთხებში აღინიშნა ყვითელი სხეულების რაოდენობის და იმპლანტაციის ადგილების შემცირება; ესტროსული ციკლი ექსპოზიციის დონეზე სამჯერ უფრო მაღალია არარეგულარული და სიცოცხლისუნარიანი ნაყოფის რაოდენობა შემცირდა.

ფარმაცევტული თვისებები
6.1. დამხმარე ნივთიერებების სია

ნატრიუმის ლაურილ სულფატი
მიკროკრისტალური ცელულოზა PH101
ჰიდროგენირებული მცენარეული ზეთი
ქინოლინის ყვითელი
ერითროზინი (FDC წითელი 3)
ტიტანის დიოქსიდი (E 171)
ჟელატინი
ინდიგო კარმინი (FDC Blue 2)

6.2. შეუთავსებლობა

არ აღინიშნება

6.3. შენახვის ვადა

24 თვე.

6.4. განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები შენახვისას

ის უნდა ინახებოდეს ოთახის ტემპერატურაზე 25°C-ზე დაბალ ტემპერატურაზე.

6.5. შეფუთვა

თეთრი HDPE ბოთლებში, 100 კაფსულის შეფუთვაში.