შემადგენლობა
სამკურნალო ფორმა: საინფუზიო ხსნარი
აღწერილობა: უფეროდან ღია ყვითელი შეფერილობის გამჭვირვალე ხსნარი შემადგენლობა:
1 ლ ხსნარი შეიცავს: 10 % 15%
L-იზოლეიცინი 5.00 გ 5.20 გ
L-ლეიცინი 7.40 გ 8.90 გ
L-ვალინი 6.20 გ 5.50 გ
L-ლიზინი (L---ლიზინის მონოაცეტატის ფორმით 6.60 გ 9.31 გ) 11.10 გ
15.66 გ
L-მეთიონინი 4.30 გ 3.80 გ
L-ტრეონინი 4.40 გ 8.60 გ
L-ფენილალანინი 5.10 გ 5.50 გ
L-ალანინი 14.00 გ 25.00 გ
L-არგინინი 12.00 გ 20.00 გ
გლიცინი 11.00 გ 18.50 გ
L-ჰისტიდინი 3.00 გ 7.30 გ
L-პროლინი 11.20 გ 17.00 გ
L- სერინი 6.50 გ 9.60 გ
L- თიროზინი 0.40 გ 0.40 გ
ტაურინი 1.00 გ 2.00 გ
L-ტრიფტოფანი 2.00 გ 1.60 გ
დამხმარე ნივთიერებები: ყინულოვანი ძმარმჟავა q.s. 4.20 გ
L- ვაშლის მჟავა - q.s.
საინექციო წყალი 1000 მლ-მდე 1000 მლ-მდე
ენერგეტიკული ღირებულება 1680კჯ/ლ 400 კკალ/ლ 2520 კჯ/ლ
600კკალ/ლ თეორიული ოსმოლარობა 990 მოსმ/ლ 1505 მოსმ/ლ
pH 5.5-6.5 5.5-6.5

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ამინოსოლ-ნეო არის პარენტერული კვების კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც შეიცავს შეუცლელი და ჩანაცვლებადი ამინომჟავების ოპტიმალურ თანაფარდობას. ყველა ამინომჟავა იმყოფება L-ფორმაში, რაც უზრუნველყოფს მათ უშუალო მონაწილეობას ცილების ბიოსინთეზში შეიცავს რვა ამინომჟავას, რომელთა სინთეზი ადამიანის ორგანიზმს არ შეუძლია: L-ვალინი, L- იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, L- ლიზინი, L- მეთიონინი, L- ტრეონინი, L-ფენილალანინი, L- ტრიფტოფანი; პირობით ცვლად ამინომჟავებად ითვლება L- არგინინი და L- ჰისტიდინი. ისინი სინთეზირდება ადამიანის ორგანიზმში, მაგრამ ზოგიერთი პათფიზიოლოგიური მდგომარეობის დროს (მაგალითად ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა) და პატარა ბავშვებში მათი კონცენტრაცია არ აღწევს აუცილებელ დონეს.
L- არგინინი ხელს უწყობს ამიაკის ოპტიმალურ გარდაქმნას შარდოვანად, უკავშირდება რა ამონიუმის ტოქსიკურ იონებს, რომლებიც წარმოიქმნებიან ღვიძლში პროტეინების კატაბოლიზმით.
L-იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, და L-ვალინი (შეუცვლელი ამინომჟავები გვერდითი განშტოებებით) აკმაყოფილებენ ორგანიზმის ენერგეტიკულ მოთხოვნილებას, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია უშუალოდ ოპერაციის შემდგომ პერიოდში.
ამინომჟავები, რომლებიც შეიცავენ არომატულ რგოლს, წარმოდგენილია L-ფენილალანინი თ და L- თიროზინით მცირე და უსაფრთხო რაოდენობით, რაც განპირობებულია მაღალი კონცენტრაციების დროს ცერებროტოქსიკური მოქმედების პოტენციური შესაძლებლობით. უმთავრესად კონცენტრაციის მინიმიზაცია ვრცელდება L- თიროზინზე ერთ-ერთი ნაწარმით, რომელიც არის აკტოპამინი – ცრუ ნეიროტრანსმიტერი, რომელიც ავლენს ტოქსიკურ მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.
აზოტის შემცველობა 10% ხსნარზე- 16.2 გ/ლ, 15%-25.7 გ/ლ
ამინომჟავები მთელ 10% ხსნარზე - -100.0 გ/1000 მლ, 15%-150 გ/1000 მლ.ჩვენებები
ნაწილობრივი ან სრული პარენტერული კვება (ცხიმოვანი ემულსიების, ელექტროლიტების და ნახშირწყლების დამატებით), აგრეთვე ცილების და ცხიმების დანაკარგის პროფილაქტიკა და მკურნალობა, როდესაც შეუძლებელია ენტერაული კვების გამოყენება: გასტროინტესტინალური დაავადებების მძიმე შემთხვევები (ობსტრუქცია, მალაბსორბცია, ნაწლავის ანთებითი დაავადება, პანკრეატიტი და ნაწლავური ფისტულები), ჰიპერმეტაბოლური მდგომარეობა (ტრავმები, დამწვრობა, სეფსისი), და სხვა შემთხვევები, რომლებიც საჭიროებენ პარენტერულ კვებას (ავთვისებიანი დაავადებების დროს, ოპერაციის მოსამზადებლად და ოპერაციული ჩარევის შემდეგ).

მიღების წესები და დოზები
ამინასოლ-ნეო-ს ინტრავენური ტრანსფუზია წარმოებს ერთ-ერთ ცენტრალურ ვენაში. დოზირება არის ინდივიდუალური და დამოკიდებულია ამინომჟავებზე ორგანიზმის მოთხოვნილებაზე და მეტაბოლური დარღვევების სიმძიმეზე.
10% ხსანრი:
მოზრდილების საშუალო დოზა შეადგენს 10-20 მლ/კგ/დღე, შესაბამისად 1-2 ამინომჟავა/კგ/დღეში. შეყვანისMმაქსიმალური დასაშვები სიჩქარე 1 მლ/კგ/სთ, ინფუზიის რეკომენდირებული სიჩქარე 20-35 წვეთი/წუთი, მაქსიმალური დასაშვები სადღეღამისო დოზა არის 20 მლ/კგ.
15% ხსნარი:
მოზრდილების საშუალო დოზა შეადგენს 6.7-13.3 მლ/კგ/დღეში, შესაბამისად 1-2 ამინომჟავა/კგ/დღეში. შეყვანისMმაქსიმალური დასაშვები სიჩქარე 0.67 მლ/კგ/სთ, მაქსიმალური დასაშვები სადღეღამისო დოზა არის 13.3 მლ/კგ. 70 კგ ადამიანის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 470-930 მლ, ხოლო შეყვანის რეკომენდირებული სიჩქარე – 16 წვეთი/წუთში.
დოზირება თირკმლის უკამრისობის დროს: პაციენტებში, რომლებიც არ იმყოფებიან დიალიზზე

შემადგენლობა
სამკურნალო ფორმა: საინფუზიო ხსნარი
აღწერილობა: უფეროდან ღია ყვითელი შეფერილობის გამჭვირვალე ხსნარი შემადგენლობა:
1 ლ ხსნარი შეიცავს: 10 % 15%
L-იზოლეიცინი 5.00 გ 5.20 გ
L-ლეიცინი 7.40 გ 8.90 გ
L-ვალინი 6.20 გ 5.50 გ
L-ლიზინი (L---ლიზინის მონოაცეტატის ფორმით 6.60 გ 9.31 გ) 11.10 გ
15.66 გ
L-მეთიონინი 4.30 გ 3.80 გ
L-ტრეონინი 4.40 გ 8.60 გ
L-ფენილალანინი 5.10 გ 5.50 გ
L-ალანინი 14.00 გ 25.00 გ
L-არგინინი 12.00 გ 20.00 გ
გლიცინი 11.00 გ 18.50 გ
L-ჰისტიდინი 3.00 გ 7.30 გ
L-პროლინი 11.20 გ 17.00 გ
L- სერინი 6.50 გ 9.60 გ
L- თიროზინი 0.40 გ 0.40 გ
ტაურინი 1.00 გ 2.00 გ
L-ტრიფტოფანი 2.00 გ 1.60 გ
დამხმარე ნივთიერებები: ყინულოვანი ძმარმჟავა q.s. 4.20 გ
L- ვაშლის მჟავა - q.s.
საინექციო წყალი 1000 მლ-მდე 1000 მლ-მდე
ენერგეტიკული ღირებულება 1680კჯ/ლ 400 კკალ/ლ 2520 კჯ/ლ
600კკალ/ლ თეორიული ოსმოლარობა 990 მოსმ/ლ 1505 მოსმ/ლ
pH 5.5-6.5 5.5-6.5

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ამინოსოლ-ნეო არის პარენტერული კვების კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც შეიცავს შეუცლელი და ჩანაცვლებადი ამინომჟავების ოპტიმალურ თანაფარდობას. ყველა ამინომჟავა იმყოფება L-ფორმაში, რაც უზრუნველყოფს მათ უშუალო მონაწილეობას ცილების ბიოსინთეზში შეიცავს რვა ამინომჟავას, რომელთა სინთეზი ადამიანის ორგანიზმს არ შეუძლია: L-ვალინი, L- იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, L- ლიზინი, L- მეთიონინი, L- ტრეონინი, L-ფენილალანინი, L- ტრიფტოფანი; პირობით ცვლად ამინომჟავებად ითვლება L- არგინინი და L- ჰისტიდინი. ისინი სინთეზირდება ადამიანის ორგანიზმში, მაგრამ ზოგიერთი პათფიზიოლოგიური მდგომარეობის დროს (მაგალითად ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა) და პატარა ბავშვებში მათი კონცენტრაცია არ აღწევს აუცილებელ დონეს.
L- არგინინი ხელს უწყობს ამიაკის ოპტიმალურ გარდაქმნას შარდოვანად, უკავშირდება რა ამონიუმის ტოქსიკურ იონებს, რომლებიც წარმოიქმნებიან ღვიძლში პროტეინების კატაბოლიზმით.
L-იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, და L-ვალინი (შეუცვლელი ამინომჟავები გვერდითი განშტოებებით) აკმაყოფილებენ ორგანიზმის ენერგეტიკულ მოთხოვნილებას, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია უშუალოდ ოპერაციის შემდგომ პერიოდში.
ამინომჟავები, რომლებიც შეიცავენ არომატულ რგოლს, წარმოდგენილია L-ფენილალანინი თ და L- თიროზინით მცირე და უსაფრთხო რაოდენობით, რაც განპირობებულია მაღალი კონცენტრაციების დროს ცერებროტოქსიკური მოქმედების პოტენციური შესაძლებლობით. უმთავრესად კონცენტრაციის მინიმიზაცია ვრცელდება L- თიროზინზე ერთ-ერთი ნაწარმით, რომელიც არის აკტოპამინი – ცრუ ნეიროტრანსმიტერი, რომელიც ავლენს ტოქსიკურ მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.
აზოტის შემცველობა 10% ხსნარზე- 16.2 გ/ლ, 15%-25.7 გ/ლ
ამინომჟავები მთელ 10% ხსნარზე - -100.0 გ/1000 მლ, 15%-150 გ/1000 მლ.ჩვენებები
ნაწილობრივი ან სრული პარენტერული კვება (ცხიმოვანი ემულსიების, ელექტროლიტების და ნახშირწყლების დამატებით), აგრეთვე ცილების და ცხიმების დანაკარგის პროფილაქტიკა და მკურნალობა, როდესაც შეუძლებელია ენტერაული კვების გამოყენება: გასტროინტესტინალური დაავადებების მძიმე შემთხვევები (ობსტრუქცია, მალაბსორბცია, ნაწლავის ანთებითი დაავადება, პანკრეატიტი და ნაწლავური ფისტულები), ჰიპერმეტაბოლური მდგომარეობა (ტრავმები, დამწვრობა, სეფსისი), და სხვა შემთხვევები, რომლებიც საჭიროებენ პარენტერულ კვებას (ავთვისებიანი დაავადებების დროს, ოპერაციის მოსამზადებლად და ოპერაციული ჩარევის შემდეგ).

მიღების წესები და დოზები
ამინასოლ-ნეო-ს ინტრავენური ტრანსფუზია წარმოებს ერთ-ერთ ცენტრალურ ვენაში. დოზირება არის ინდივიდუალური და დამოკიდებულია ამინომჟავებზე ორგანიზმის მოთხოვნილებაზე და მეტაბოლური დარღვევების სიმძიმეზე.
10% ხსანრი:
მოზრდილების საშუალო დოზა შეადგენს 10-20 მლ/კგ/დღე, შესაბამისად 1-2 ამინომჟავა/კგ/დღეში. შეყვანისMმაქსიმალური დასაშვები სიჩქარე 1 მლ/კგ/სთ, ინფუზიის რეკომენდირებული სიჩქარე 20-35 წვეთი/წუთი, მაქსიმალური დასაშვები სადღეღამისო დოზა არის 20 მლ/კგ.
15% ხსნარი:
მოზრდილების საშუალო დოზა შეადგენს 6.7-13.3 მლ/კგ/დღეში, შესაბამისად 1-2 ამინომჟავა/კგ/დღეში. შეყვანისMმაქსიმალური დასაშვები სიჩქარე 0.67 მლ/კგ/სთ, მაქსიმალური დასაშვები სადღეღამისო დოზა არის 13.3 მლ/კგ. 70 კგ ადამიანის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 470-930 მლ, ხოლო შეყვანის რეკომენდირებული სიჩქარე – 16 წვეთი/წუთში.
დოზირება თირკმლის უკამრისობის დროს: პაციენტებში, რომლებიც არ იმყოფებიან დიალიზზე