საერთაშორისო დასახელება - Ambroxol,Levosalbutamol,Guaifenasin
შემადგენლობა:
სიროფის 5 მლ შეიცავს:
ლევოსალბუტამოლის სულფატს I.P.,
რომელიც 1 მგ ლევოსალბუტამოლის ეკვივალენტურია;
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს I.P. - 30 მგ;
გვაიფენეზინს I.P. - 50 მგ.

ჩვენება:
სალბუტამოლი არის სელექციური ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტი, ბრონქოდილატატორი, რომელიც უზრუნველყოფს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატაციას სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. სალბუტამოლი გამოიყენება ბრონქული ასთმის, ბრონქოსპაზმის და სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. პრეპარატი გამოიყენება ტრაქეობრონქიტის ყველა ფორმის, ემფიზემის, პნევმოკონიოზით გამოწვეული ბრონქიტის, ფილტვების ქრონიკული ანთებითი დაავადებების, ბრონქოექტაზიების, ბრონქულ ასთმასთან ასოცირებული ბრონქიტის დროს. ბრონქიტის გამწვავებისას ინიშნება შესაბამისი ანტიბიოტიკი. გვაიფენაზინი ინიშნება სიმპტომური ხველის მოსახსნელად.

უკუჩვენებები:
მიუხედავად იმისა, რომ სალბუტამოლი ორსულობის დროს ინტრავენურად და ზოგჯერ სიროფის სახით გამოიყენება ნაადრევი მშობიარობის პირობებშიც, იგი არ უნდა დაინიშნოს ორსულობის პირველ ან მეორე ტრიმესტრში მოსალოდნელი აბორტის რისკის გამო. პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭის წყლულის მქონე პაციენტებში, მიუხედავად იმისა, რომ ამის აბსოლუტური უკუჩვენება არ არსებობს.

გამოყენების წესი:
ტუსტური სიროფი-ს რეკომენდებული დოზებია:
2-5 წლის ბავშვებში: 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში.
6-12 წლის ბავშვებში: 5 მლ 2-ჯერ დღეში.
მოზრდილებში: 10 მლ 2-ჯერ დღეში.

გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები:
მძიმე ან არასტაბილური ასთმის დროს ბრონქოდილატატორები არ გამოიყენება ერთადერთი ან ძირითადი სამკურნალო საშუალების სახით. მძიმე ხარისხის ასთმის დროს საჭიროა პაციენტების მკაცრი მონიტორინგი მდგომარეობის რეგულარული შეფასებით, მათ შორის ფილტვის ფუნქციის კონტროლი, რადგან მაღალია მძიმე ასთმური შეტევების და სიკვდილიანობის რისკი. ამ ჯგუფის პაციენტებში განსახილველია პერორალური ან/და ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზების გამოყენება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობა. ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მნიშვნელოვნად აღემატება ნაყოფისათვის მოსალოდნელ პოტენციურ რისკს.
ძუძუთიკვება. სალბუტამოლი სავარაუდოდ გადადის დედის რძეში, რაც გასათვალისწინებელია ძუძუთი კვების დროს.
ფერტილობა. ადამიანის ფერტილობაზე პრეპარატის ზემოქმედების შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება. ცხოველების ფერტილობაზე გვერდითი ეფექტები არ აღინიშნებოდა.
გვერდითი ეფექტები:

სალბუტამოლის სიროფის ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტი არის ხელების ტრემორი, რაც შემაფერხებელია ზუსტი სამუშაოს შესრულებისას. შესაძლებელია დაძაბულობა, მოუსვენრობა და გულისცემის აჩქარება. ძალიან იშვიათად ვითარდება კრუნჩხვები. იშვიათია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მაგ., ანგიოედემა, ურტიკარია, ასევე ბრონქოსპაზმი, ჰიპოტონია და კოლაფსი. ბეტა-2-ადრენორეცეპტორების აგონისტების გამოყენებამ შეიძლება პოტენციურად სერიოზული ჰიპოკალემია გამოიწვიოს. არსებობს თავის ტკივილის შემთხვევები.

გამოყენების ინსტრუქცია

ტუსტური სიროფი

TUSTURE SYRUP

(ამბროქსოლი, ლევოსალბუტამოლი და გვაიფენეზინი)

შემადგენლობა**:**

სიროფის 5 მლ შეიცავს:

ლევოსალბუტამოლის სულფატს I.P.,

რომელიც 1 მგ ლევოსალბუტამოლის ეკვივალენტურია;

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს I.P. - 30 მგ;

გვაიფენეზინს I.P. - 50 მგ.

ფარმაკოლოგია

ფარმაკოდინამიკა:

სალბუტამოლი არის ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტი. იგი სელექციურად ასტიმულირებს სასუნთქ გზებში, საშვილოსნოსა და სისხლძარღვთა გლუვ კუნთებში ლოკალიზებულ ბეტა-2-ადრენერგულ რეცეპტორებს. იგი იწვევს სასუნთქი გზების გლუვი კუნთების რელაქსაციას და ბრონქოდილატაციას. ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების სტიმულაციის შედეგად G პროტეინის სუბერთეული (Gs) ააქტივებს ადენილატციკლაზას, რაც ზრდის ციკლური ამფ-ის წარმოქმნას, რის შედეგადაც ადგილი აქვს გლუვი კუნთების რელაქსაციას. ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტები ასევე ააქტივებენ Ca2+-ზე დამოკიდებულ კალიუმის არხებს, რაც იწვევს მემბრანის ჰიპერპოლარიზაციას და გლუვი კუნთების მოდუნებას.

გვაიფენაზინი არის ამოსახველებელი საშუალება, რომელიც კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში შეწოვის შემდეგ ხვდება ტრაქეო-ბრონქულ ჯირკვლებში და გამოიყოფა ბრონქულ სეკრეტთან ერთად. იგი ზრდის ბრონქების სეკრეციას და ლორწოვანი გარსის მუკოცილიარულ აქტივობას. ბრონქული სეკრეტის ადჰეზიურობის და სიბლანტის შემცირების გზით, იგი იწვევს ნახველის გათხელებას.

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი არის მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალება. იგი ცვლის ნახველის სტრუქტურას და ამცირებს მის სიბლანტეს. ამბროქსოლი იწვევს მუკოპოლისაქარიდების დეპოლიმერიზაციას, ლიზოსომური ფერმენტების გამოთავისუფლებას და ბოჭკოების ქსელის დესტრუქციას ბლანტ ნახველში.

ფარმაკოკინეტიკა**:**

აბსორბცია**:** კარგად შეიწოვება პერორალური მიღების შემდეგ.

განაწილება: გამოიყოფა ტრაქეობრონქული ჯირკვლებით. სალბუტამოლი არ გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს.

მეტაბოლიზმი**:** მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. გამოიყოფა შარდით. ძირითადი მეტაბოლიტი არის ბეტა-(2-მეტოქსიფენოქსი) რძის მჟავა.

გამოყოფა: სალბუტამოლი ძირითადად გამოიყოფა შარდით და მცირე რაოდენობით განავლით.

ჩვენება**:**

სალბუტამოლი არის სელექციური ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტი, ბრონქოდილატატორი, რომელიც უზრუნველყოფს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატაციას სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. სალბუტამოლი გამოიყენება ბრონქული ასთმის, ბრონქოსპაზმის და სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. პრეპარატი გამოიყენება ტრაქეობრონქიტის ყველა ფორმის, ემფიზემის, პნევმოკონიოზით გამოწვეული ბრონქიტის, ფილტვების ქრონიკული ანთებითი დაავადებების, ბრონქოექტაზიების, ბრონქულ ასთმასთან ასოცირებული ბრონქიტის დროს. ბრონქიტის გამწვავებისას ინიშნება შესაბამისი ანტიბიოტიკი. გვაიფენაზინი ინიშნება სიმპტომური ხველის მოსახსნელად.

უკუჩვენებები**:**

მიუხედავად იმისა, რომ სალბუტამოლი ორსულობის დროს ინტრავენურად და ზოგჯერ სიროფის სახით გამოიყენება ნაადრევი მშობიარობის პირობებშიც, იგი არ უნდა დაინიშნოს ორსულობის პირველ ან მეორე ტრიმესტრში მოსალოდნელი აბორტის რისკის გამო. პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭის წყლულის მქონე პაციენტებში,

მიუხედავად იმისა, რომ ამის აბსოლუტური უკუჩვენება არ არსებობს.

გამოყენების წესი:

ტუსტური სიროფი-ს რეკომენდებული დოზებია:

2-5 წლის ბავშვებში: 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში.

6-12 წლის ბავშვებში: 5 მლ 2-ჯერ დღეში.

მოზრდილებში: 10 მლ 2-ჯერ დღეში.

გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები:

მძიმე ან არასტაბილური ასთმის დროს ბრონქოდილატატორები არ გამოიყენება ერთადერთი ან ძირითადი სამკურნალო საშუალების სახით.** **მძიმე ხარისხის ასთმის დროს საჭიროა პაციენტების მკაცრი მონიტორინგი მდგომარეობის რეგულარული შეფასებით, მათ შორის ფილტვის ფუნქციის კონტროლი, რადგან მაღალია მძიმე ასთმური შეტევების და სიკვდილიანობის რისკი. ამ ჯგუფის პაციენტებში განსახილველია პერორალური ან/და ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზების გამოყენება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობა. ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მნიშვნელოვნად აღემატება ნაყოფისათვის მოსალოდნელ პოტენციურ რისკს.

ძუძუთი კვება. სალბუტამოლი სავარაუდოდ გადადის დედის რძეში, რაც გასათვალისწინებელია ძუძუთი კვების დროს.

ფერტილობა. ადამიანის ფერტილობაზე პრეპარატის ზემოქმედების შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება. ცხოველების ფერტილობაზე გვერდითი ეფექტები არ აღინიშნებოდა.

---

გვერდითი ეფექტები**:**

სალბუტამოლის სიროფის ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტი არის ხელების ტრემორი, რაც შემაფერხებელია ზუსტი სამუშაოს შესრულებისას. შესაძლებელია დაძაბულობა, მოუსვენრობა და გულისცემის აჩქარება. ძალიან იშვიათად ვითარდება კრუნჩხვები. იშვიათია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მაგ., ანგიოედემა, ურტიკარია, ასევე ბრონქოსპაზმი, ჰიპოტონია და კოლაფსი. ბეტა-2-ადრენორეცეპტორების აგონისტების გამოყენებამ შეიძლება პოტენციურად სერიოზული ჰიპოკალემია გამოიწვიოს. არსებობს თავის ტკივილის შემთხვევები.

---

ჭარბი დოზირება და მკურნალობა**:**

სიმპტომები. სალბუტამოლის ჭარბი დოზირების ყველაზე გავრცელებული სიმპტომები არის ბეტა-აგონისტებისათვის დამახასიათებელი ტაქიკარდია, ტრემორი, ჰიპერაქტიურობა და მეტაბოლური ეფექტები, მათ შორის ჰიპოკალემია. სალმუტამოლის ჭარბი დოზირებისას მაღალია ჰიპოკალემიის განვითარების რისკი, რის გამოც საჭიროა სისხლის შრატში კალიუმის რეგულარული კონტროლი.

მკურნალობა. სალბუტამოლის სულფატით ჭარბი დოზირებისას რეკომენდებულია კარდიოსელექციური

ბეტა-ბლოკატორის გამოყენება, თუმცა დიდი სიფრთხილით ბრონქოსპაზმის ისტორიის მქონე პაციენტებში. შემდგომი მართვა უნდა განხორციელდეს არსებული სიმტომების მიხედვით ან, შეძლებისამებრ, ინტოქსიკაციის ეროვნული ცენტრის რეკომენდაციების შესაბამისად.

---

შენახვა**:**

ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 25 °C ტემპერატურაზე.

---

სამკურნალო ფორმა და შეფუთვა**:**

100 მლ ვარდისფერი სიროფი წითელი ფერის პოლიეთილენის ფლაკონში.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

მწარმოებელი:

წარმოებულია ინდოეთში

ZEE LABORATORIES LIMITED

ბიჰაინდ 47, ინდასტრიალ ერია, პაონტა საჰიბ - 173025, ჰ.პ. (ინდოეთი)

ტუსტური სიროფი

TUSTURE SYRUP

(ამბროქსოლი, ლევოსალბუტამოლი და გვაიფენეზინი)

შემადგენლობა**:**

სიროფის 5 მლ შეიცავს:

ლევოსალბუტამოლის სულფატს I.P.,

რომელიც 1 მგ ლევოსალბუტამოლის ეკვივალენტურია;

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს I.P. - 30 მგ;

გვაიფენეზინს I.P. - 50 მგ.

ფარმაკოლოგია

ფარმაკოდინამიკა:

სალბუტამოლი არის ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტი. იგი სელექციურად ასტიმულირებს სასუნთქ გზებში, საშვილოსნოსა და სისხლძარღვთა გლუვ კუნთებში ლოკალიზებულ ბეტა-2-ადრენერგულ რეცეპტორებს. იგი იწვევს სასუნთქი გზების გლუვი კუნთების რელაქსაციას და ბრონქოდილატაციას. ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების სტიმულაციის შედეგად G პროტეინის სუბერთეული (Gs) ააქტივებს ადენილატციკლაზას, რაც ზრდის ციკლური ამფ-ის წარმოქმნას, რის შედეგადაც ადგილი აქვს გლუვი კუნთების რელაქსაციას. ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტები ასევე ააქტივებენ Ca2+-ზე დამოკიდებულ კალიუმის არხებს, რაც იწვევს მემბრანის ჰიპერპოლარიზაციას და გლუვი კუნთების მოდუნებას.

გვაიფენაზინი არის ამოსახველებელი საშუალება, რომელიც კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში შეწოვის შემდეგ ხვდება ტრაქეო-ბრონქულ ჯირკვლებში და გამოიყოფა ბრონქულ სეკრეტთან ერთად. იგი ზრდის ბრონქების სეკრეციას და ლორწოვანი გარსის მუკოცილიარულ აქტივობას. ბრონქული სეკრეტის ადჰეზიურობის და სიბლანტის შემცირების გზით, იგი იწვევს ნახველის გათხელებას.

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი არის მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალება. იგი ცვლის ნახველის სტრუქტურას და ამცირებს მის სიბლანტეს. ამბროქსოლი იწვევს მუკოპოლისაქარიდების დეპოლიმერიზაციას, ლიზოსომური ფერმენტების გამოთავისუფლებას და ბოჭკოების ქსელის დესტრუქციას ბლანტ ნახველში.

ფარმაკოკინეტიკა**:**

აბსორბცია**:** კარგად შეიწოვება პერორალური მიღების შემდეგ.

განაწილება: გამოიყოფა ტრაქეობრონქული ჯირკვლებით. სალბუტამოლი არ გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს.

მეტაბოლიზმი**:** მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. გამოიყოფა შარდით. ძირითადი მეტაბოლიტი არის ბეტა-(2-მეტოქსიფენოქსი) რძის მჟავა.

გამოყოფა: სალბუტამოლი ძირითადად გამოიყოფა შარდით და მცირე რაოდენობით განავლით.

ჩვენება**:**

სალბუტამოლი არის სელექციური ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტი, ბრონქოდილატატორი, რომელიც უზრუნველყოფს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატაციას სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. სალბუტამოლი გამოიყენება ბრონქული ასთმის, ბრონქოსპაზმის და სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. პრეპარატი გამოიყენება ტრაქეობრონქიტის ყველა ფორმის, ემფიზემის, პნევმოკონიოზით გამოწვეული ბრონქიტის, ფილტვების ქრონიკული ანთებითი დაავადებების, ბრონქოექტაზიების, ბრონქულ ასთმასთან ასოცირებული ბრონქიტის დროს. ბრონქიტის გამწვავებისას ინიშნება შესაბამისი ანტიბიოტიკი. გვაიფენაზინი ინიშნება სიმპტომური ხველის მოსახსნელად.

უკუჩვენებები**:**

მიუხედავად იმისა, რომ სალბუტამოლი ორსულობის დროს ინტრავენურად და ზოგჯერ სიროფის სახით გამოიყენება ნაადრევი მშობიარობის პირობებშიც, იგი არ უნდა დაინიშნოს ორსულობის პირველ ან მეორე ტრიმესტრში მოსალოდნელი აბორტის რისკის გამო. პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭის წყლულის მქონე პაციენტებში, მიუხედავად იმისა, რომ ამის აბსოლუტური უკუჩვენება არ არსებობს.

გამოყენების წესი:

ტუსტური სიროფი-ს რეკომენდებული დოზებია:

2-5 წლის ბავშვებში: 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში.

6-12 წლის ბავშვებში: 5 მლ 2-ჯერ დღეში.

მოზრდილებში: 10 მლ 2-ჯერ დღეში.

გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები:

მძიმე ან არასტაბილური ასთმის დროს ბრონქოდილატატორები არ გამოიყენება ერთადერთი ან ძირითადი სამკურნალო საშუალების სახით.**** მძიმე ხარისხის ასთმის დროს საჭიროა პაციენტების მკაცრი მონიტორინგი მდგომარეობის რეგულარული შეფასებით, მათ შორის ფილტვის ფუნქციის კონტროლი, რადგან მაღალია მძიმე ასთმური შეტევების და სიკვდილიანობის რისკი. ამ ჯგუფის პაციენტებში განსახილველია პერორალური ან/და ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზების გამოყენება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობა. ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მნიშვნელოვნად აღემატება ნაყოფისათვის მოსალოდნელ პოტენციურ რისკს.

ძუძუთიკვება. სალბუტამოლი სავარაუდოდ გადადის დედის რძეში, რაც გასათვალისწინებელია ძუძუთი კვების დროს.

ფერტილობა. ადამიანის ფერტილობაზე პრეპარატის ზემოქმედების შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება. ცხოველების ფერტილობაზე გვერდითი ეფექტები არ აღინიშნებოდა.

გვერდითი ეფექტები**:**

სალბუტამოლის სიროფის ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტი არის ხელების ტრემორი, რაც შემაფერხებელია ზუსტი სამუშაოს შესრულებისას. შესაძლებელია დაძაბულობა, მოუსვენრობა და გულისცემის აჩქარება. ძალიან იშვიათად ვითარდება კრუნჩხვები. იშვიათია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მაგ., ანგიოედემა, ურტიკარია, ასევე ბრონქოსპაზმი, ჰიპოტონია და კოლაფსი. ბეტა-2-ადრენორეცეპტორების აგონისტების გამოყენებამ შეიძლება პოტენციურად სერიოზული ჰიპოკალემია გამოიწვიოს. არსებობს თავის ტკივილის შემთხვევები.

ჭარბი დოზირება და მკურნალობა**:**

სიმპტომები. სალბუტამოლის ჭარბი დოზირების ყველაზე გავრცელებული სიმპტომები არის ბეტა-აგონისტებისათვის დამახასიათებელი ტაქიკარდია, ტრემორი, ჰიპერაქტიურობა და მეტაბოლური ეფექტები, მათ შორის ჰიპოკალემია. სალმუტამოლის ჭარბი დოზირებისას მაღალია ჰიპოკალემიის განვითარების რისკი, რის გამოც საჭიროა სისხლის შრატში კალიუმის რეგულარული კონტროლი.

მკურნალობა. სალბუტამოლის სულფატით ჭარბი დოზირებისას რეკომენდებულია კარდიოსელექციური ბეტა-ბლოკატორის გამოყენება, თუმცა დიდი სიფრთხილით ბრონქოსპაზმის ისტორიის მქონე პაციენტებში. შემდგომი მართვა უნდა განხორციელდეს არსებული სიმტომების მიხედვით ან, შეძლებისამებრ, ინტოქსიკაციის ეროვნული ცენტრის რეკომენდაციების შესაბამისად.

შენახვა**:**

ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 25 °C ტემპერატურაზე.

სამკურნალო ფორმა და შეფუთვა**:**

100 მლ ვარდისფერი სიროფი წითელი ფერის პოლიეთილენის ფლაკონში.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

მწარმოებელი:

წარმოებულია ინდოეთში

ZEE LABORATORIES LIMITED

ბიჰაინდ 47, ინდასტრიალ ერია, პაონტა საჰიბ - 173025, ჰ.პ. (ინდოეთი)

საერთაშორისო დასახელება - Ambroxol,Levosalbutamol,Guaifenasin
შემადგენლობა:
სიროფის 5 მლ შეიცავს:
ლევოსალბუტამოლის სულფატს I.P.,
რომელიც 1 მგ ლევოსალბუტამოლის ეკვივალენტურია;
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს I.P. - 30 მგ;
გვაიფენეზინს I.P. - 50 მგ.

ჩვენება:
სალბუტამოლი არის სელექციური ბეტა-2-ადრენერგული რეცეპტორების აგონისტი, ბრონქოდილატატორი, რომელიც უზრუნველყოფს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატაციას სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. სალბუტამოლი გამოიყენება ბრონქული ასთმის, ბრონქოსპაზმის და სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დროს. პრეპარატი გამოიყენება ტრაქეობრონქიტის ყველა ფორმის, ემფიზემის, პნევმოკონიოზით გამოწვეული ბრონქიტის, ფილტვების ქრონიკული ანთებითი დაავადებების, ბრონქოექტაზიების, ბრონქულ ასთმასთან ასოცირებული ბრონქიტის დროს. ბრონქიტის გამწვავებისას ინიშნება შესაბამისი ანტიბიოტიკი. გვაიფენაზინი ინიშნება სიმპტომური ხველის მოსახსნელად.

უკუჩვენებები:
მიუხედავად იმისა, რომ სალბუტამოლი ორსულობის დროს ინტრავენურად და ზოგჯერ სიროფის სახით გამოიყენება ნაადრევი მშობიარობის პირობებშიც, იგი არ უნდა დაინიშნოს ორსულობის პირველ ან მეორე ტრიმესტრში მოსალოდნელი აბორტის რისკის გამო. პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭის წყლულის მქონე პაციენტებში, მიუხედავად იმისა, რომ ამის აბსოლუტური უკუჩვენება არ არსებობს.

გამოყენების წესი:
ტუსტური სიროფი-ს რეკომენდებული დოზებია:
2-5 წლის ბავშვებში: 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში.
6-12 წლის ბავშვებში: 5 მლ 2-ჯერ დღეში.
მოზრდილებში: 10 მლ 2-ჯერ დღეში.

გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები:
მძიმე ან არასტაბილური ასთმის დროს ბრონქოდილატატორები არ გამოიყენება ერთადერთი ან ძირითადი სამკურნალო საშუალების სახით. მძიმე ხარისხის ასთმის დროს საჭიროა პაციენტების მკაცრი მონიტორინგი მდგომარეობის რეგულარული შეფასებით, მათ შორის ფილტვის ფუნქციის კონტროლი, რადგან მაღალია მძიმე ასთმური შეტევების და სიკვდილიანობის რისკი. ამ ჯგუფის პაციენტებში განსახილველია პერორალური ან/და ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზების გამოყენება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობა. ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მნიშვნელოვნად აღემატება ნაყოფისათვის მოსალოდნელ პოტენციურ რისკს.
ძუძუთიკვება. სალბუტამოლი სავარაუდოდ გადადის დედის რძეში, რაც გასათვალისწინებელია ძუძუთი კვების დროს.
ფერტილობა. ადამიანის ფერტილობაზე პრეპარატის ზემოქმედების შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება. ცხოველების ფერტილობაზე გვერდითი ეფექტები არ აღინიშნებოდა.
გვერდითი ეფექტები:

სალბუტამოლის სიროფის ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტი არის ხელების ტრემორი, რაც შემაფერხებელია ზუსტი სამუშაოს შესრულებისას. შესაძლებელია დაძაბულობა, მოუსვენრობა და გულისცემის აჩქარება. ძალიან იშვიათად ვითარდება კრუნჩხვები. იშვიათია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მაგ., ანგიოედემა, ურტიკარია, ასევე ბრონქოსპაზმი, ჰიპოტონია და კოლაფსი. ბეტა-2-ადრენორეცეპტორების აგონისტების გამოყენებამ შეიძლება პოტენციურად სერიოზული ჰიპოკალემია გამოიწვიოს. არსებობს თავის ტკივილის შემთხვევები.