კარლონ პლიუსი
(Enalapril maleate, Hydrochlorthiazide)

შემადგენლობა:
კარლონ პლიუსის ყოველი ტაბლეტი შეიცავს ენალაპრილ მალეატის 20 მგ-სა და ჰიდროქლორთიაზიდის 12.5 მგ-ს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კარლონ პლიუს ტაბლეტი წარმოადგენს ენალაპრილ მალეატის, ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორისა და ჰიდროქლორთიაზიდის კომბინაციას. ის თიაზიდური ჯგუფის შარდმდენია. კომბინაციაში გამოყენებისას, ენელაპრილ მალეატსა და ჰიდროქლორთიაზიდს დამატებითი ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება გააჩნიათ.
ენალაპრილ მალეატი

მოქმედების მექანიზმი: ენალაპრილი ძლიერი, ხანგრძლივად მოქმედი პრეპარატია, რომელიც ანგიოტენზინ გარდამქმნელ ფერმენტს აინჰიბირებს და გამოიყენება ჰიპერტენზიისა და გულის შეგუბებითი უკმარისობის მკურნალობაში.

მისი მოქმედების მექანიზმი ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბირებას ეფუძნება, რომელიც ხელს უწყობს არააქტიური ანგიოტენზინ I-ს გარდაქმნას ანგიოტენზინ II-ად, რომელიც ძლიერი ვაზოკონსტრიქტორია და ალდოსტერონის სეკრეციას ასტიმულირებს.

ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბირება აქვეითებს ანგიოტენზინ II-ის პლაზმურ დონეს, რომელიც თავის მხრივ იწვევს ვაზოპრესორული მოქმედებისა და ალდოსტერონის სეკრეციის შემცირებას. მიუხედავად იმისა, რომ ალდოსტერონის სეკრეციის შემცირება სუსტია, ის მსუბუქად ზრდის შრატში კალიუმის დონეს. პაციენტებში, რომლებიც ენალაპრილსა და თიაზიდ-წარმოებულ შარდმდენებს ღებულობენ, შრატში კალიუმის დონე უცვლელი რჩება. ანგიოტენზინ II-ის დათრგუნვა იწვევს პლაზმაში რენინის აქტივაციის მომატებას უარყოფითი უკუმექანიზმის მეშვეობით. ენალაპრილი ანტიჰიპერტენზიული საშუალებაა, რომელიც ეფექტურია პაციენტებში რენინის როგორც მაღალი, ასევე დაბალი დონით.

მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც მონოთერაპიას ენალაპრილის რეკომენდებული დოზით იტარებენ, ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი შეიძლება შემცირდეს დოზებს შორის ინტერვალის ბოლოსკენ, ეს იშვიათია ენალაპრილ მალეატისა და ჰიდროქლორთიაზიდის კომბინაციური თერაპიის დროს.

ფარმაკოკინეტიკა და მეტაბოლიზმი: პერორალური მიღების შემდეგ, ენალაპრილ მალეატის დაახლოებით 60-70% შეიწოვება საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში. აბსორბციის შემდეგ, ღვიძლში გარდაიქმნება ენალაპრილატად, უფრო ძლიერ ანგიოტენზინ მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორად. ენალაპრილ მალეატის ერთი პერორალური დოზის მიღების შემდეგ, შრატში ენელაპრილატის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 3-4 საათში. ენელაპრილატი უკავშირდება პლაზმის ცილებს 50-60%-ით. ენელაპრილატის ნახევრად დაშლის პერიოდი 11 საათია. პრეპარატის 6% შარდში გამოიყოფა, ხოლო 33% განავალში ენალაპრილისა და ენალაპრილატის სახით.

ფარმაკოდინამიკა: ენალაპრილ მალეატის დანიშვნა პაციენტებში მსუბუქი, საშუალო ან მძიმე ჰიპერტენზიით იწვევს წნევის დაქვეითებას, როგორც ვერტიკალურ, ასევე ჰორიზონტალურ პოზიციაში, ჩვეულებრივ ორთოსტატული კომპონენტის გარეშე. სიმპტომატური პოსტურალური ჰიპოტენზია იშვიათია პაციენტებში, რომლებიც მხოლოდ ენალაპრილით მკურნალობენ, თუმცა შეიძლება განვითარდეს ჰიპოვოლემიურ პაციენტებში, რომლებიც შარდმდენებს ღებულობენ.

გამოკვლეული პაციენტების უმრავლესობაში, ენალაპრილ მალეატის ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ, ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება ერთ საათში იწყება, წნევის მაქსიმალური შემცირება მიიღწევა ოთხიდან ექვს საათში.

რეკომენდებული დოზების მიღებისას, ენალაპრილ მალეატის მონოთერაპიის ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება ნარჩუნდება სულ ცოტა 24 საათის განმავლობაში. ზოგიერთ პაციენტში ეფექტი შეიძლება შემცირდეს დოზებს შორის ინტერვალის ბოლოს; ეს უფრო იშვიათად აღინიშნებოდა ენალაპრილ მალეატისა და ჰიდროქლორთიაზიდის კომბინაციური თერაპიის დროს.

ზოგიერთ პაციენტში არტერიული წნევის ოპტიმალურ დაქვეითებას ენალაპრილით თერაპიის რამდენიმე კვირა სჭირდება.

ენალაპრილის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი ნარჩუნდება ხანგრძლივი თერაპიისას. ენელაპრილის სწრაფი მოხსნა არ არის დაკავშირებული არტერიული წნევის სწრაფ მომატებასთან.

ჰემოდინამიკური კვლევების დროს პაციენტებში ესენციური ჰიპერტენზიით, ენალაპრილით გამოწვეული არტერიული წნევის შემცირებას თან ახლდა პერიფერიული არტერიული რეზისტენტობის შემცირება გულის წუთმოცულობის გაზრდით და გულისცემის სიხშირის ცვლილებების გარეშე. ენალაპრილ მალეატის მიღების შემდეგ, თირკმელში სისხლის მიმოქცევა მატულობს; გლომერულური ფილტრაციის სიჩქარე არ იცვლება. მოქმედება მსგავსია პაციენტებში რენოვასკულარული ჰიპერტენზიით.

ჰიდროქლორთიაზიდი

მოქმედების მექანიზმი: ჰიდროქლორთიაზიდი თიაზიდწარმოებული შარდმდენია, რომელიც ჰიპერტენზიისა და შეშუპების სამკურნალოდ გამოიყენება. მისი მოქმედების მექანიზმი დაფუძნებულია მის მოქმედებაზე თირკმლის დისტალურ მილაკებზე, რომელიც ამცირებს ნატრიუმისა და ქლორიდის იონების რეაბსორბციას და ამის შედეგად წყლის რეაბსორბციასაც. ამას შეიძლება თან ახლდეს კალიუმის, ბიკარბონატებისა და მაგნიუმის ექსკრეცია.

ამავდროულად, თიაზიდური ჯგუფის შარდმდენებს შეიძლება ჰქონდეს ჰიპოტენზიური ეფექტი, რომელიც დაკავშირებული იქნება პერიფერული რეზისტენტობის ნაწილობრივ შემცირებასთან. ამ ჯგუფის შარდმდენებმა შეიძლება სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები გააძლიერონ.
**
**__ფარმაკოკინეტიკა და მეტაბოლიზმი: პერორალური მიღების შემდეგ, ჰიდროქლორთიაზიდი საკმაოდ სწრაფად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. მისი ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 65-70%-ია. პლაზმაში მისი ნახევრად დაშლის პერიოდი 5.6-დან 14.8 საათამდეა. მისი შარდმდენი ეფექტი იწყება პერორალური მიღებიდან 2 საათის განმავლობაში, და მაქსიმალურ დონეს დაახლოებით 4 საათში აღწევს და 6-დან 12 საათამდე ნარჩუნდება. ჰიდროქლორთიაზიდის მეტაბოლიზმი არ ხდება. მიღებული დოზის სულ ცოტა 61% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად 24 საათის განმავლობაში.

ჩვენებები:
კარლონ პლიუს ტაბლეტი ნაჩვენებია ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ პაციენტებში, რომლებისთვისაც შესაფერისია კომბინაციური თერაპია.

უკუჩვენებები:
კარლონ პლიუს ტაბლეტი უკუნაჩვენებია ენალაპრილ მალეატის, ჰიდროქლორთიაზიდის ან სულფონამიდწარმოებული პრეპარატების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში; პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება აქვთ ანგიოტენზინ- გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორით მკურნალობასთან დაკავშირებით და პაციენტებში ანურიით.

გაფრთხილება/უსაფრთხოების ზომები:

ენელაპრილ მალეატი

ჰიპოტენზია: გაურთულებელ ჰიპერტენზიულ პაციენტებში, ჭარბი ჰიპოტენზია იშვიათად არის ნაჩვენები. თუმცა, პაციენტებში მძიმე ჰიპოვოლემიითა და ჰიპონატრიემიით, რომლებიც დიდი რაოდენობით შარდმდენებს ღებულობენ და დიალიზზე იმყოფებიან, ჰიპოტენზია არის ენელაპრილის მიღების შესაძლო შედეგი.

პაციენტებს გულის მძიმე შეგუბებითი უკმარისობით თირკმლის თანხმლები უკმარისობით ან მის გარეშე, ჭარბი ჰიპოტენზია შეიძლება განვითარდეს, რასაც თან ახლავს ოლიგურია, პროგრესული აზოტემია, და იშვიათად, თირკმლის მწვავე უკმარისობა და სიკვდილი.

ასეთი პაციენტების მონიტორინგი საჭიროა თერაპიის პირველი 2 კვირის განმავლობაში და ენალაპრილის და/ან შარდმდენის დოზის მომატების შემთხვევაში.

იგივე ზომები უნდა იქნეს მიღებული პაციენტებში გულის იშემიური დაავადებისა და ცერებროვასკულური დაავადების დროს, ვინაიდან არტერიული წნევის მკვეთრმა დაქვეითებამ შეიძლება გამოიწვიოს მიოკარდიუმის ინფარქტის ან ცერებროვასკულური შეტევის განვითარება.

ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში, პაციენტი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ პოზიციაში, და საჭიროების შემთხვევაში უნდა გაკეთდეს ფიზიოლოგიური ხსნარის ინტრავენური ინფუზია. დროებითი ჰიპოტენზია არ საჭიროებს პრეპარატის მოხსნას.

ანგიონევროზული შეშუპება: პაციენტებში, რომლებიც ანგიოტენზინ გარდამქმნელიფერმენტის ინჰიბიტორებით მკურნალობენ, ენელაპრილის ჩათვლით, აღინიშნებოდა სახის, კიდურების, ენის, ტუჩებს, სახმო ნაპრალის და/ან ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება. ასეთ შემთხვევებში პრეპარატი სასწრაფოდ უნდა მოიხსნას და დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა და მონიტორინგი. თუ შეშუპება მხოლოდ კისრითა და ტუჩით შემოიფარგლება, ასეთ შემთხვევაში ეს მოვლენები მკურნალობის გარეშეც გაქრება. თუმცა ანგიონევროზული შეშუპება, რომელიც ხორხის შეშუპებასთან არის დაკავშირებული შეიძლება სიცოცხლისათვის სახიფათო აღმოჩნდეს. თუ ჩართულია ენა, სახმო ხვრელი და ხორხი, აუცილებელია შესაბამისი მკურნალობა, როგორიც არის კანქვეშ ეპინეფრინის ხსნარის 1:1000 (0.3-0.5 მლ) შეყვანა და სასუნთქი გზების გათავისუფლება, ვინაიდან ამ ორგანოების ჩართვამ შეიძლება ობსტრუქცია გამოიწვიოს.

ნეიტროპენია/აგრანულოციტოზი: პაციენტებში თირკმლისა და კოლაგენური სისხლძარღვოვანი დაავადებებით, აგრანულოციტოზისა და ნეიტროპენიის შესაძლო განვითარების გამო, უნდა განხორციელდეს სისხლის თეთრი უჯრედების რეგულარული კონტროლი.
თირკმლის დისფუნქცია: პაციენტებში გულის მძიმე შეგუბებითი უკმარისობით, რომელთა თირკმლის ფუნქციები დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემის აქტივობაზე, ენალაპრილით მკურნალობის დროს შეიძლება განვითარდეს ოლიგურია, პროგრესული აზოტემია და იშვიათად თირკმლის უკმარისობა და სიკვდილი. პაციენტებში თირკმლის ცალმხრივი ან ორმხრივი არტერიული სტენოზით, მკურნალობის პირველი რამდენიმე კვირის განმავლობაში უნდა განხორციელდეს მონიტრინგი. პაციენტებში ჰიპერტენზიით ან გულის უკმარისობით, სისხლში შარდოვანას ან შრატში კრეატინინის დონემ შეიძლება მოიმატოს განსაკუთრებით.

ჰიპერკალიემია: მიუხედავად იმისა, რომ ჰიპერკალიემიის განვითარების საშიშროება შედარებით იშვიათია ენალაპრილისა და ჰიდროქლორთიაზიდის ერთობლივი გამოყენებისას, კარლონ პლიუს ტაბლეტის მიღებისას სიფრთხილეა საჭიროა იმ შემთხვევაში, როცა არსებობს ისეთი ფაქტორები, როგორებიცაა თირკმლის უკმარისობა, შაქრიანი დიაბეტი, კალიუმის შემნახველი შარდმდენები, კალიუმის დანამატები ან კალიუმის შემცველი მარილები, რომლებიც ჰიპერკალიემიას იწვევენ.

ხველა: ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებით მკურნალობის დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს მშრალი და პერსისტული ხველა. პრეპარატის მოხსნის შემდეგ ეს მდგომარეობა ალაგდება.

ქირურგია/ანესთეზია: მნიშვნელოვანი ქირურგიული ოპერაციებისა და ჰიპოტენზიური საშუალებებით ანესთეზიის დროს, ენელაპრილს შეუძლია დათრგუნოს ანგიოტენზინ II-ის წარმოქმნა, რისი მიზეზიც არის რენინის კომპენსატორული გამოყოფა. ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში მისი მკურნალობა შეიძლება მოცულობის შემავსებლებით.

ჰიდროქლორთიაზიდი

პაციენტებში თირკმლის მძიმე უკმარისობით, თიაზიდური ჯგუფის შარდმდენების გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო. თიაზიდურმა შარდმდენებმა შეიძლება ხელი შეუწყონ აზოტემიის განვითარებას. პაციენტებში ღვიძლის დარღვეული ფუნქციით, სიფრთხილეა საჭიროა ვინაიდან ელექტროლიტური ბალანსის ნებისმიერმა ცვლილებამ შეიძლება დააჩქაროს ღვიძლისმიერი კომის განვითარება.

თიაზიდური ჯგუფის შარმდენების მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს, წყალ- მარილოვანი ბალანსის დარღვევა, როგორიცაა ჰიპონატრიემია, ჰიპოკალიემია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი და ჰიპერკალციემია. ვინაიდან ენალაპრილი ამცირებს ალდოსტერონის წარმოქმნას, ჰიდროქლორთიაზიდით გამოწვეული კალიუმის დანაკარგი მცირდება კომბინირებული თერაპიის დროს.

თიაზიდური ჯგუფის შარმდენებით მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს ჰიპერგლიკემია, რაც საჭიროებს ინსულინისა და პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების დოზირების რეგულირებას.

გამოყენება ბავშვებში

ვინაიდან კარლონ პლიუს ტაბლეტის გამოყენების ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბავშვებში არ არის დადგენილი, მისი გამოყენება ბავშვებში არ არის რეკომენდებული.

კარლონ პლიუს ტაბლეტის მიღება არ შეიძლება ორსული ქალებისათვის, ვინაიდან აგფ ინჰიბიტორს შეუძლია გამოიწვიოს ნაყოფის ან ჩვილის დაავადება და სიკვდილი, ორსულობის მეორე და მესამე ტრიმესტრში გამოყენების დროს.

ენალაპრილი, ენალაპრილატი და თიაზიდური შარდმდენები გამოიყოფა დედის რძეში. მეძუძურ ბავშვებში გვერდითი მოვლენების შესაძლო განვითარების გამო, გადაწყვეტილება უნდა გაკეთდეს, რომელი ჯობია ძუძუთი კვების თუ პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, მხედევლობაში უნდა მივიღოთ თუ რამდენად მნიშვნელოვანია დედისათვის ეს პრეპრატი.

გვერდითი მოვლენები:

კარლონ პლიუს ტაბლეტი კარგად აიტანება. პაციენტების უმრავლესობაში, გვერდითი მოვლენები მსუბუქი და გარდამავალია და არ საჭიროებენ მკურნალობის შეწყვეტას. ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენებია თავბრუ, თავის ტკივილი, სისუსტე და ხველა. სხვა იშვიათი გვერდითი მოვლენებია:

- კარდიოვასკულარული სისტემა: ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ძლიერი გულისცემა, ტაქიკარდია

- კუჭ-ნაწლავის სისტემა: გულისრევა, ღებინება, დისპეპსია, ყაბზობა, პირის სიმშრალე, ფაღარათი, მუცლის ტკივილი, ღვიძლის ფერმენტებისა და შრატის ბილირუბინის დონის მომატება

- ნერვული სისტემა: უძილობა, გაღიზიანებადობა, პარესთეზიები, ძილიანობა

- საშარდე სისტემა: სისხლში შარდოვანასი და კრეატიტინინის დონის ტრანზიტორული მომატება, საშარდე ტრაქტის ინფექცია

- კანი: გამონაყარი, სიწითლე

- სხვა: გულმკერდის ტკივილი, გულის წასვლა, ქოშინი, წელის ტკივილი, ართრალგია, ოფლიანობა, იმპოტენცია, დაქვეითებული ლიბიდო, ხმაური ყურებში, ანგიონევროზული შეშუპება, სპაზმები კუნთებში, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის დონის შემცირება.

წამლებთან ურთიერთქმედება:

ენალაპრილ მალეატი

პაციენტებში, რომლებიც შარდმდენებით მკურნალობენ, ენალაპრილით მკურნალობის დაწყების შემდეგ არტერიული წნევა შეიძლება ძალიან დაქვეითდეს. ასეთი ეფექტი შეიძლება შევამციროთ მარილის მიღებით ან შარმდენებით მკურნალობის შეწყვეტით. თუ შარმდენებით მკურნალობის შეწყვეტა შეუძლებელია, მაშინ უნდა მოხდეს პაციენტის სათანადო მონიტორინგი.

ვინაიდან ენელაპრილისა და კალიუმის შემნახველი შარდმდენების ან კალიუმის მარილების ერთად მიღების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს ჰიპერკალიემია, ამიტომ აუცილებელია შრატში კალიუმის დონის ხშირი კონტროლი.
ვინაიდან ლითიუმისა და აგფ ინჰიბიტორების ერთობლივი გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ლითიუმით ინტოქსიკაცია, აუცილებელია ლითიუმის დონის ხშირი კონტროლი.

ჰიდროქლორთიაზიდი

ალკოჰოლთან, ბარბიტურატებთან და ნარკოტიკულ ანალგეტიკებთან ერთობლივი გამოყენებისას შესაძლებელია ორთოსტატული ჰიპოტენზიის გაძლიერება.

ანტიდიაბეტური პრეპარატების (როგორც პერორალური საშუალებები და ინსულინი) ერთობლივი მიღება საჭიროებს ანტიდიაბეტური დოზირების მოწესრიგებას.

ვინაიდან ნაღვლის მჟავების შემაკავშირებელი ნივთიერებებს (ქოლესტირამინი და კოლესტიპოლი) შეუძლიათ ჰიდროქლორთიაზიდის შეწოვის დაქვეითება, მათი კომბინაციაში გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

თიაზიდურმა დიურეტიკებმა შეიძლება ლითიუმით ინტოქსიკაცია გამოიწვიოს, რისი მიზეზიც არის ლითიუმის თირკმლის კლირენსის შემცირება.

კორტიკოსტეროიდებისა და ATCH (ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის) გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ელექტროლიტური დარღევევები, განსაკუთრების ჰიპოკალიემია.

ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებს ღებულობენ, თიაზიდური შარდმდენების ანტიჰიპერტენზიული ეფექტურობა შეიძლება შესუსტდეს.

დოზირება და გამოყენების მეთოდები:

კარლონ პლიუს ტაბლეტი პერორალურად მიიღება. მისი მიღება შეიძლება ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ. თუ არ არის ექიმის რაიმე განსაკუთრებული დანიშნულება, სასურველია შემდეგი დოზირების გამოყენება:

- პაციენტები თირკმლის ნორმალური ფუნქციით: კარლონ პლიუსის ერთი ტაბლეტი დღეში ერთხელ.
- პაციენტები თირკმლის დარღვეული ფუნქციით: პაციენტების კრეატინინის კლირენსით 30-80 მლ/წთ, კარლონ პლიუსის ჩვეულებრივი საწყისი დოზა არის ½ ტაბლეტი დღეში ერთხელ. თუ კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ-ზე ნაკლებია, მაშინ კარლონ პლიუს ტაბლეტების მიღება არ არის რეკომენდებული.

ჭარბი დოზირება:

კარლონ პლიუს ტაბლეტის ჭარბი დოზით მიღების შემთხვევაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს, აუცილებელია პაციენტზე სათანადო ზედამხედველობა, და უნდა დაიწყოს სიმპტომატური და შემანარჩუნებელი მკურნალობა. შეიძლება შესრულდეს პირღებინება და კუჭის გამორეცხვა; თერაპიული მიდგომა გულისხმობს ჰიპოტენზიის, ელექტროლიტური ბალანსის და დეჰიდრატაციის კორექციას. ენელაპრილატის ორგანიზმიდან გამოდევნა შესაძლებელია ჰემოდიალიზის მეშვეობით.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ 25ºC-ზე ნაკლები ტემპერატურის პირობებში, თავის ორიგინალურ შეფუთვაში. შეინახეთ სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

გაცემის წესი:
რეცეპტით.

შეფუთვა:
კარლონ პლიუს ტაბლეტები: 20 ტაბლეტიანი შეფუთვა.

ლიცენზიის მფლობელი : NOBEL İLAÇ SANAYİİ VE TICARET A.Ş.
ბარბაროსის გამზ. 76 – 78 34353 ბეშიქტაში/ სტამბული

შემადგენლობა: 1 ტაბლეტი აქტიური ნივთიერებების სახით შეიცავს: 20 მგ ენალაპრილის მალეატი და 12,5
მგ ჰიდროქლოროთიაზიდი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: პრეპარატები, რომლებიც გავლენას ახდენენ რენინ- ანგიოთენზინის სისტემაზე.

ჩვენებები: არტერიული ჰიპერტენზია.

დოზირება და მიღების წესი: შიგნით მისაღებად. ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს ერთ ტაბლეტს ერთხელ დღეში. ნაზოლი არ არის განკუთვნილი ტაბლეტის გასატეხად, ყლაპვის შესამსუბუქებლად ან ტაბლეტის ორ ტოლ ნაწილად გასაყოფად. საჭიროების შემთხვევაში, დოზა შეიძლება გაზრდილი იქნას ორ ტაბლეტამდე ერთხელ დღეში.
უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა აქტიური კომპონენტის ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ, ანგიონევროზული შეშუპება, მათ შორის დაკავშირებული აგფ-ინჰიბიტორების ადრე გამოყენებასთან, მომატებული მგრძნობელობა სულფამიდური პრეპარატების მიმართ, მოშარდვის შეუძლებლობა, თირკმელების მძიმე უკმარისობა, თირკმლის არტერიის სტენოზი, ღვიძლის მძიმე უკმარისობა, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი, 18 წლამდე ასაკი.
ორსულობა და ძუძუთი კვება: არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვა: შესაძლოა პრეპარატმა გავლენა იქონიოს მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარებზე, რაც საჭიროებს სიფრთხილის გამოჩენას.
შენახვის პირობები: ინახება ორიგინალ შეფუთვაში, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25C ტემპერატურაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.

შემადგენლობა: 1 ტაბლეტი აქტიური ნივთიერებების სახით შეიცავს: 20 მგ ენალაპრილის მალეატი და 12,5
მგ ჰიდროქლოროთიაზიდი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: პრეპარატები, რომლებიც გავლენას ახდენენ რენინ- ანგიოთენზინის სისტემაზე.

ჩვენებები: არტერიული ჰიპერტენზია.

დოზირება და მიღების წესი: შიგნით მისაღებად. ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს ერთ ტაბლეტს ერთხელ დღეში. ნაზოლი არ არის განკუთვნილი ტაბლეტის გასატეხად, ყლაპვის შესამსუბუქებლად ან ტაბლეტის ორ ტოლ ნაწილად გასაყოფად. საჭიროების შემთხვევაში, დოზა შეიძლება გაზრდილი იქნას ორ ტაბლეტამდე ერთხელ დღეში.
უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა აქტიური კომპონენტის ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ, ანგიონევროზული შეშუპება, მათ შორის დაკავშირებული აგფ-ინჰიბიტორების ადრე გამოყენებასთან, მომატებული მგრძნობელობა სულფამიდური პრეპარატების მიმართ, მოშარდვის შეუძლებლობა, თირკმელების მძიმე უკმარისობა, თირკმლის არტერიის სტენოზი, ღვიძლის მძიმე უკმარისობა, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი, 18 წლამდე ასაკი.
ორსულობა და ძუძუთი კვება: არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვა: შესაძლოა პრეპარატმა გავლენა იქონიოს მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარებზე, რაც საჭიროებს სიფრთხილის გამოჩენას.
შენახვის პირობები: ინახება ორიგინალ შეფუთვაში, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25C ტემპერატურაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.

შემადგენლობა:

კარლონ პლუსის ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 20 მგ ენალაპრილის მალეატს და 12.5 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კარლონ პლუსის ტაბლეტი არის აგფ ინჰიბიტორის ენალაპრილის მალეატისა და თიაზიდური კლასის დიურეზულის ჰიდროქლოროთიაზიდის კომბინაცია. კომბინაციაში გამოყენებისას ენალაპრილის მალეატს და ჰიდროქლოროთიაზიდს გააჩნია დამატებითი ანტიპერტენზიული ეფექტები.

ენალაპრილის მალეატი

მოქმედების მექანიზმი:

ენალაპრილი არის ძლიერი, ხანგრძლივმოქმედი პრეპარატი, რომელიც აინჰიბირებს ანგიოტენზინ გარდამქმნელ ფერმენტს და გამოიყენება ჰიპერტენზიისა და გულის შეგუბებითი უკმარისობის სამკურნალოდ.

მისი მოქმედების მექანიზმი დაფუძნებულია ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბირებაზე, რომელიც ახდენს არაქტიური I ანგიოტენზის II ანგიოტენზინად გარდაქმნის კატალიზებას, რომელიც წარმოადგენს ძლიერ ვაზოკონსტრიქტორსა და ალდოსეტრონის სეკრეციის სტიმულატორს.

აგფ-ს ინჰიბირება ამცირებს პლაზმაში II ანგიოტენზინის დონეს, რომელიც თავის მხრივ, იწვევს ვაზოპრესორული აქტივობისა და ალდოსტერონის სეკრეციის შემცირებას. მიუხედავად იმისა, რომ ალდოსტერონის სეკრეციის შემცირება მცირედ ხდება, ის უმნიშვნელოდ ზრდის კალიუმის შრატისმიერ დონეს. იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ენალაპრილსა და თიაზიდის წარმოებულ დიურეტიკს, კალიუმის შრატისმიერი დონეები რჩება უცვლელი. II ანგიოტენზინის ინჰიბირება იწვევს პლაზმური რენინის აქტივაციის ზრდას უარყოფითი რეაგირების მექანიზმის გზით. ენალაპრილი არის ანტიჰიპერტენზიული საშუალება, რომელიც ერთნაირად ეფექტურია რენინის როგორც მაღალი, ისე დაბალი დონეების მქონე პაციენტებში.

მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც გადიან მონოთერაპიას ენალაპრილის რეკომენდებული დოზებით, დოზირების ინტერვალის ბოლოსკენ შეიძლება შემცირდეს ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება, რაც ნაკლებად ვლინდება ენალაპრილის მალეატისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის კომბინაციური გამოყენებისას.

ფარმაკოკინეტიკა და მეტაბოლიზმი:

პერორალური მიღების შემდეგ ენალაპრილის მალეატის დაახლოებით 60-70 პროცენტი აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. აბსორბციის შემდეგ ღვიძლში გარდაიქმნება ენალაპრილატად, უფრო ძლიერ ათქ ინჰიბიტორად. ენალაპრილის მალეატის ერთჯერადი პერორალური დოზის შემდეგ ენალაპრილატის უმაღლესი შრატისმიერი კონცენტრაციები მიიღწევა 3-4 საათის განმავლობაში. ენალაპრილატი 50-60%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ენალაპრილატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი არის 11 საათი. პრეპარატის 61 პროცენტი ელიმინირდება შარდში, ხოლო 33 პროცენტში განავალში ენალაპრილისა და ენალაპრილატის სახით.

ფარმაკოდინამიკა:

ენალაპრილის მალეატის გამოყენება ზომიერი და მწვავე ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში იწვევს წოლისას და დგომისას არტერიული წნევის დაწევას ჩვეულებრივ ორთოსტატური კომპონენტის გარეშე. სიმპტომური პოსტურალური ჰიპოტენზია ნაკლებად ხშირია ცალკე ენალაპრილის გამოყენებისას, თუმცა მოსალოდნელია სითხის შემცირებული რაოდენობის მქონე იმ პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან დიურეტიკებით მკურნალობაზე.

შესწავლილი პაციენტების უმრავლესობაში ენალაპრილის მალეატის ერთჯერადი დოზის პერორალურად მიღების შემდეგ, ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება იწყება ერთ საათში, ხოლო არტერიული წნევის დაწევა პიკს აღწევს 4-6 საათისთვის.

რეკომენდებული დოზებით მიღებისას მონოთერაპიაში ენალაპრილის მალეატის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტები ნარჩუნდება მინიმუმ 24 საათის განმავლობაში. ზოგიერთ პაციენტში ეფექტები შეიძლება შემცირდეს დოზის მიღების ინტერვალის ბოლოსკენ; ეს ნაკლებად აღინიშნა ენალაპრილისა და ჰიდროქლორთიაზიდის ერთდროული გამოყენებისას.

ზოგიერთ პაციენტში არტერიული წნევის ოპტიმალური დაწევის მისაღწევად შეიძლება საჭირო გახდეს ენალაპრილის რამდენიმე კვირის განმავლობაში მიღება.

ენალაპრილის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტები ვლინდება ხანგრძლივი თერაპიის მთელ პერიოდში. ენალაპრილის ერთბაშად მოხსნა არ იწვევს არტერიული წნევის სწრაფ მომატებას.

ესენციური ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში ჰემოდინამიკურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ ენალაპრილით გამოწვეული არტერიული წნევის დაწევას თან ახლდა პერიფერული არტერიული რეზისტენტობის შემცირება გულის მუშაობის მომატებითა და გულის რითმის მცირე ან არავითარი ცვლილებით. ენალაპრილის მალეატის მიღების შემდეგ იზრდება თირკმელში სისხლის ნაკადის მოცულობა; გლომერულარული ფილტრაციის სიჩქარე ჩვეულებრივ უცვლელია. ანალოგიური ეფექტები აღინიშნება რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში.

ჰიდროქლორთიაზიდი

მოქმედების მექანიზმი:

ჰიდროქლოროთიაზიდი არის თიაზიდური დიურეზული, რომელიც გამოიყენება ჰიპერტენზიისა და შეშუპების სამკურნალოდ. მისი მოქმედების მექანიზმი ეფუძნება დისტალურ თირკმლის არხებზე მოქმედებას, რაც ამცირებს ნატრიუმისა და ქლორიდის იონების და შესაბამსიად, წყლის რეაბსორბციას. ამას თან შეიძლება ახლდეს კალიუმის, ბიკარბონატისა და მაგნიუმის ექსკრეცია.

ამავე დროს, თიაზიდური კლასის დიურეზულებს შეიძლება ჰქონდეთ ჰიპოტენზიური ეფექტები, რაც ასოცირებულია პერიფერული რეზისტენტობისას ინდუცირებულ ნაწილობრივ დაქვეითებასთან. ამ კლასის დირეზულმა შეიძლება ასევე გააძლიერონ სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები.

ფარმაკოკინეტიკა და მეტაბოლიზმი:

პერორალური მიღების შემდეგ ჰიდროქლოროთიაზიდი საკმაოდ სწრაფად აბსორბირდება კუჭ- ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 65-70 პროცენტს. პლაზმაში ნახევარგამოყოფის პერიოდია 5.6-14.8 საათი. დიურეტიკული მოქმედება იწყება პერორალური მიღებიდან 2 საათში, უმაღლესი დონე მიიღწევა დაახლოებით 4 საათში და გრძელდება 6-12 საათი. ჰიდროქლორთიაზიდი არ მეტაბოლიზდება. მიღებული დოზის დაახლოებით 61 პროცენტი გამოიდევნება შარდში უცვლელი ფორმით 24 საათის განმავლობაში.

ჩვენებები:

კარლონ პლუსის ტაბლეტი ნაჩვენებია ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ იმ პაციენტებში, რომლებისთვისაც შესაფერისია კომბინაციური თერაპია.

უკუჩვენებები:

კარლონ პლუსის ტაბლეტი უკუნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა ენალაპრილის მალეატის, ჰიდროქლოროთიაზიდის ან სულფონამიდის წარმოებული პრეპარატებისადმი; იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ადრე აგფ ინჰიბიტორების მიღებასთან ასოცირებული ანგიონევროზული შეშუპება და ანურიის მქონე პაციენტებში.

გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები:

ენალაპრილის მალეატი

ჰიპოტენზია:

გაურთულებელი ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში, სერიოზული ჰიპოტენზია იშვიათია. მიუხედავად ამისა, იმ პაციენტებში, რომლებიც დაცლილნი არიან მარილისა და სითხისაგან და იმყოფებიან ძლიერი დიურეტიკებით მკურნალობაზე და რომლებიც არიან დიალიზზე, ენალაპრილის მიღების შესაძლო შედეგი არის ჰიპოტენზია.

გულის სერიოზული შეგუბებითი უკმარისობის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც იმავდროულად აღენიშნებათ ან არ აღენიშნებათ თირკმლის უკმარისობა, შეიძლება აღინიშნოს ზედმეტი ჰიპოტენზია და შეიძლება ასოცირებული იყოს ოლიგურიასთან, პროგრესიულ აზოთემიასთან და იშვიათად, თირკმლის მწვავე უკმარისობასთან და სიკვდილთან.

აუცილებელია ასეთი პაციენტების კონტროლი თერაპიის პირველი ორი კვირის განმავლობაში და ენალაპრილის და/ან დიურეზულის დოზის მომატებისას.

იგივე ზომები მიიღება გულის იშემიური დაავადებისა და ცერებროვასკულარული დაავადების მქონე პაციენტებში, ვინაიდან არტერიული წნევის ზედმეტად დაწევამ შეიძლება გამოიწვიოს მიოკარდიუმის ინფარქტის ან ცერებროვასკულური შეტევის განვითარება.

ჰიპოტენზიის განვითარებისას პაციენტი უნდა მოთავსდეს მწოლიარე მდგომარეობაში და აუცილებლობისას გაუკეთდეს მარილის ი.ვ. ინფუზია. დროებითი ჰიპოტენზიური რეაქციების განვითარებისას საჭირო არ არის პრეპარატის შეწყვეტა.

ანგიონევროზული შეშუპება:

იმ პაციენტებში, რომლებიც გადიან თერაპიას აგფ ინჰიბიტორებით, მათ შორის ენალაპრილით, აღინიშნა სახის, კიდურების, ტუჩების, ენის, ხახისა და/ან ხორხის შეშუპება. ასეთ შემთხვევებში, პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და დაიწყოს შესაბამისი თერაპია და მონიტორინგი. სახისა და ტუჩების შეშუპება გადის მკურნალობის გარეშე. მაგრამ ხორხის შეშუპებასთან ასოცირებული ანგიონევროზული შეშუპება შეიძლება იყოს ფატალური. ენის, ხახისა და ხორხის შეშუპებისას უნდა ჩატარდეს შესაბამისი თერაპია კანქვეშ 1:1000 ეპინეფრინის მარილის შეყვანით (0.3-0.5მლ) და საჰაერო გზის გახსნით, ვინაიდან შეიძლება აღინიშნოს საჰაერო გზის ობსტრუქცია.

ნეიტროპენია/აგრანულოციტოზი:

აგრანულოციტოზისა და ნეიტროპენიის განვითარების შესაძლებლობის გათვალისწინებით, თირკმლისა და კოლაგენის ვასკულარული დაავადების მქონე პაციენტებში უნდა ჩატარდეს სისხლის თეთრი უჯრედების რეგულარული კონტროლი.

თირკმლის დისფუნქცია:

გულის სერიოზული შეგუბებითი უკმარისობის მქონე პაციენტებში, რომლებშიც თირკმლის ფუნქცია დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემის მოქმედებაზე, ენალაპრილით მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს ოლიგურია, პროგრესიული აზოთემია და იშვიათად, თირკმლის მწვავე უკმარისობა და სიკვდილი. თირკმლის ცალმხრივი ან ორმხრივი არტერიული სტენოზის დროს აუცილებელია თირკმლის ფუნქციების კონტროლი მკურნალობის პირველი რამდენიმე კვირის განმავლობაში. ჰიპერტენზიის ან გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში კომბინირებული თერაპიისას შეიძლება აღინიშნოს სისხლში შარდოვანას და შრატში კრეატინინის დონეების მომატება. ასეთ შემთხვევებში, შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის კორექცია.

ჰიპერკალემია:

ვინაიდან ჰიპერკალემიის განვითარების რისკი შედარებით ნაკლებად ხშირია ენალაპრილისა და ჰიდროქლორთიაზიდის ერთდროული გამოყენებისას, კარლონ პლუსის ტაბლეტებით თერაპია სიფრთხილით უნდა ჩატარდეს ისეთი ფაქტორების არსებობისას როგორიცაა თირკმლის უკმარისობა, შაქრიანი დიაბეტი, კალიუმდამზოგავი დიურეტიკები, კალიუმის დანამატები ან კალიუმის შემცველი მარილები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიო ჰიპერკალემია.

ხველა:

აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობისას შეიძლება აღინიშნოს მშრალი და ხანგრძლივი ხველა, რაც გადის თერაპიის შეწყვეტისთანავე.

ქირურგია/ანესთეზია:

ფართო ქირურგიული ჩარევებისას და ჰიპოტენზიური საშუალებებით ანესთეზიის დროს ენალაპრილმა შეიძლება დაბლოკოს კომპენსატორული რენინის გამოთავისუფლებით გამოწვეული II ანგიოტენზინის წარმოქმნა. ჰიპოტენზიის განვითარებისას ტარდება მკურნალობა მოცულობის გაზრდის საშუალებებით.

ჰიდროქლოროთიაზიდი

თირკმლის სერიოზული დაავადების მქონე პაციენტებში თიაზიდური კლასის დიურეტიკები გამოყენებული უნდა იყოს სიფრთხილით. თიაზიდურმა დიურეზულებმა შეიძლება ხელი შეუწყოს აზოთემიასა და გამოავლინოს აკუმულაცია ასეთ პაციენტებში. ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში, აუცილებელია სიფრთხილის გამოჩენა, ვინაიდან ნებისმიერმა ცვლილებამ სითხისა და ელექტროლიტების ბალანსში შეიძლება გამოიწვიოს ღვიძლის კომა.

თიაზიდური კლასის დიურეზულებით მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს სითხისა და ელექტროლიტების დისბალანსი, როგორიცაა ჰიპონატრიემია, ჰიპოკალიემია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი და ჰიპერკალცემია. ვინაიდან ენალაპრილი ამცირებს ალდოსტერონის წარმოებას, ჰიდროქლოროთიაზიდით ინდუცირებული კალიუმის დაკარგვა მცირდება კომბინირებული თერაპიისას.

ვინაიდან თიაზიდური კლასის დიურეტიკებით მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს ჰიპერგლიცემია, შეიძლება საჭირო გახდეს პერორალური ჰიპოგლიცემიური საშუალებების ან ინსულინის დოზის კორექცია.

გამოყენება ბავშვებში:

ვინაიდან არ არსებობს ბავშვებში კარლონ პლუსის ტაბლეტის ეფექტურობისა და უსაფრთხოების შესახებ ადექვატური მტკიცებულებები, პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის კატეგორია: C (პირველი ტრიმესტრი) და D (მეორე და მესამე ტრიმესტრები)

კარლონ პლუსის ტაბლეტი არ გამოიყენება ორსულ ქალებში, ვინაიდან ათქ ინჰიბიტორებმა შეიძლება გამოიწვიონ ნაყოფისა და ახალშობილის ავადობა და სიკვდილი, განსაკუთრებით ორსულობის მეორე და მესამე ტრიმესტრებში გამოყენებისას.

ენალაპრილი, ენალაპრილატი და თიაზიდური დიურეტიკები გადადის დედის რძეში. ბავშვზე შესაძლო არასასურველი ეფექტების გამო, გადაწყვეტილება უნდა იყოს მიღებული ლაქტაციის ან პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შესახებ, დედისათვის პრეპარატის მნიშვნელობის გათვალისწინებით.

არასასურველი რეაქციები:

კარლონ პლუსის ტაბლეტი ზოგადად კარგად გადაიტანება. პაციენტთა უმრავლესობაში, გვერდითი ეფექტები ზომიერი და გარდამავალი ხასიათისაა და არ საჭიროებს მკურნალობის შეწყვეტას. ყველაზე ხშირად ვლინდება შემდეგი გვერდითი ეფექტები: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დაღლილობა და ხველა. სხვა გვერდითი ეფექტებია:

- კარდიოვასკულარული სისტემა: ორთოსტატიკური ჰიპოტენზია, გახშირებული გულისცემა, ტაქიკარდია.

- გასტროინტესტინალური სისტემა: გულისრევა, პირღებინება, დისპეფსია, ყაბზობა, პირის სიმშრალე, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, ღვიძლისმიერი ფერმენტებისა და შრატისმიერი ბილირუბინის დონეების მომატება

- ნერვული სისტემა: უძილობა, ნევროზულობა, პარესთეზია, ძილიანობა

- საშარდე სისტემა: სისხლში შარდოვანას აზოტისა და კრეატინინის დონეების მომატება, საშარდე ტრაქტის ინფექციები

- კანი: ქავილი, გამონაყარი

- სხვა: ტკივილი გულ-მკერდის არეში, სინკოპე, დისპნოე, ზურგის ტკივილი, ართრალგია, ოფლიანობა, იმპოტენცია, ლიბიდოს დაქვეითება, ტინიტი, ანგიონევროზული შეშუპება, კუნთების სპაზმი, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის დონეების დაქვეითება.

არასასურველი ეფექტის გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს.

ენალაპრილის მალეატი

დიურეტიკულ თერაპიაზე მყოფ პაციენტებში, ენალაპრილით მკურნალობის დაწყების შემდეგ ხშირად შეიძლება აღინიშნოს არტერიული წნევის დაწევები. ამგვარი მოვლენების შემცირება შეიძლება მარილის მიღების გაზრდით ან ენალაპრილით მკურნალობის დაწყებამდე დიურეტიკების მიღების შეწყვეტით. თუ შეუძლებელია დიურეტიკული თერაპიის შეწყვეტა პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს დაკვირვების ქვეშ.

ვინაიდან ენალაპრილისა და კალიუმდამზოგავი დიურეტიკების ან კალიუმის მარილების ერთდროული მიღებისას შეიძლება აღინიშნოს ჰიპერკალემია, ხშირად უნდა გაიზომოს შრატისმიერი კალიუმის დონეები.

ვინაიდან იმ პაციენტებში, რომლებიც ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად იღებენ ათქ ინჰიბიტორებს, შეიძლება ჰანვითარდეს ლითიუმით ტოქსიკურობა, აუცილებელია შრატში ლითიუმის დონეების კონტროლი.

ჰიდროქლოროთიაზიდი

ალკოჰოლთან, ბარბიტურატებთან და ნარკოტიკულ ანალგეზიურ საშუალებებთან ერთად გამოყენებისას შეიძლება გამწვავდეს ორთოსტატური ჰიპოტენზია.

ანტიდიაბეტურ პრეპარატთან (როგორიცაა პერორალური საშუალებები და ინსულინი) ერთად მიღებისას შეიძლება საჭირო გახდეს ანტიდიაბეტური პრეპარატის დოზის კორექცია.

ვინაიდან ნაღველმჟავა შემაკავშირებელმა ფისმა (ქოლესტირამინმა და ქოლესტიპოლმა) შეიძლება შეამციროს ჰიდროქლორთიაზიდის აბსორბცია, მათი ერთდროული გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

თიაზიდურმა დიურეზულებმა შეიძლება გამოიწვიოს ლითიუმის ტოქსიკურობა ლითიუმის თირკმლისმიერი კლირენსის შემცირებით.

როდესაც კორტიკოსტეროიდები და AჩთH ერთდროულად გამოიყენება, შეიძლება განვითარდეს ელექტროლიტური დარღვევები, განსაკუთრებით ჰიპოკალიემია.

ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც იღებენ არასტეროიდულ, ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს, შეიძლება შესუსტდეს თიაზიდური დიურეტიკების ანტიჰიპერტენზიული ეფექტურობა.

დოზირება და მიღების წესი:

კარლონ პლუსის ტაბლეტი მიიღება პერორალურად ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ. თუ ექიმი განსხვავებულ დოზირებას არ დანიშნავს, გამოიყენება შემდეგი დოზირების რეჟიმები:

- პაციენტები თირკმლის ნორმალური ფუნქციით: 1 კარლონ პლუსის ტაბლეტი დღეში ერთხელ.

- პაციენტები თირკმლის ფუნქციის დარღვევით: იმ პაციენტებში, რომლებშიც კრეატინინის კლირენსი არის 30-80 მლ/წთ, ჩვეულებრივი საწყისი დოზა არის ½ კარლონ პლუსის ტაბლეტი დღეში.

თუ კრეატინინის კლირენსი არის 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები, კარლონ პლუსის ტაბლეტი არ მიიღება.

ჭარბი დოზირება:

კარლონ პლუსის ტაბლეტის ჭარბი დოზის მიღებისას, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და ჩატარდეს სიმპტომური და დამხმარე თერაპია. შეიძლება ასევე ჩატარდეს კუჭის გამორეცხვა და ემეზისის ინდუქცია; შემოთავაზებული თერაპიული ღონისძიებები მოიცავს ჰიპოტენზიის, ელექტროლიტების დისბალანსისა და დეჰიდრატაციის კორექციას. სისხლის მიმოქცევიდან ენალაპრილატის გამოდევნა შეიძლება ჰემოდიალიზით.

შენახვის პირობები:

ინახება 25°C-მდე, საკუთარ შეფუთვაში.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეფუთვა:

კარლონ პლუსის ტაბლეტები წარმოდგენილია 20 ტაბლეტიან ბლისტერებში.

სხვა ფარმაცევტული ფორმები:

კარლონი 5 მგ ტაბლეტი წარმოდგენილია 20 ტაბლეტიან ბლისტერებში.

კარლონი 10 მგ ტაბლეტი წარმოდგენილია 20 ტაბლეტიან ბლისტერებში.

ვარგისობის ვადა:

2 წელი

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.