ლინეზოლიდ დენკ 2 მგ/მლ საინფუზიო ხსნარი

განკუთვნილია მოზრდილებისთვის

ლინეზოლიდი

აღნიშნული პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ინსტრუქციის ყურადღებით წაკითხვა, რადგან ის შეიცავს მნიშვნელოვან ინფორმაციას.

- საჭიროა აღნიშნული ინსტრუქციის შენახვა. შესაძლებელია საჭირო გახდეს მისი ხელახალი წაკითხვა.

- დამატებითი კითხვების გაჩენის შემთხვევაში, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს, ფარმაცევტს ან მედპერსონალს;

- რაიმე გვერდითი ეფექტის გამოვლენის შემთხვევაში, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს, ფარმაცევტს ან მედპერსონალს. ეს ასევე ეხება გვერდით ეფექტებს, რომლებიც არ არის მითითებული აღნიშნულ ინსტრუქციაში. იხილეთ ნაწილი 4.

რას შეიცავს აღნიშნული ინსტრუქცია:

1. რა არის ლინეზოლიდ დენკი და რითვის გამოიყენება იგი

2. რისი ცოდნაა საჭირო ლინეზოლიდ დენკის გამოყენებამდე

3. ლინეზოლიდ დენკის მიღების წესი

4. მოსალოდნელი გვერდითი ეფექტები

5. ლინეზოლიდ დენკის შენახვის წესი

6. შეფუთვა და დამატებითი ინფორმაცია

1. რა არის ლინეზოლიდ დენკი და რითვის გამოიყენება იგი?

ლინეზოლიდ დენკი არის ოქსაზოლიდინონების ჯგუფის ანტიბიოტიკი. იგი აჩერებს ინფექციის გამომწვევი ზოგიერთი ტიპის ბაქტერიის (პათოგენის) ზრდას. გამოიყენება ფილტვების ანთების და ასევე ზოგიერთი კანის ან კანქვეშა ინფექციის სამკურნალოდ. მკურნალი ექიმის გადაწყვეტილებით, აღნიშნული პრეპარატი მიესადაგება ინფექციის მკურნალობას.

2. რისი ცოდნაა საჭირო ლინეზოლიდ დენკის გამოყენებამდე?

არ შეიძლება ლინეზოლიდ დენკის მიღება თუ:

· პაციენტი ალერგიულია ლინეზოლიდის ან მე-6 პუნქტში მითითებული რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ;

· პაციენტი იღებს ან ბოლო 2 კვირის განმავლობაში იღებდა პრეპარატებს, რომელთაც ეწოდებათ მონოამინ ოქსიდაზას ინჰიბიტორები (MAO ინჰიბიტორები, მაგალითად: ფენელზინი, ისოკარბოქსაზიდი, სელეგილინი, მოკლობემიდი). აღნიშნული პრეპარატები გამოიყენება დეპრესიის ან პარკინსონის სამკურნალოდ;

· პაციენტი ლაქტაციის პერიოდშია, რადგან ლინეზოლიდი შეიძლება გადავიდეს დედის რძეში და იმოქმედოს ბავშვზე.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

ლინეზოლიდ დენკ-ის გამოყენებამდე აუცილებელია, მიმართოთ მკურნალ ექიმს, ფარმაცევტს ან ჯანდაცვის პროფესიონალს.

ლინეზოლიდ დენკის გამოყენება არ არის სასურველი პაციენტისთვის, თუ რომელიმე ქვემოთ ჩამოთვლილ კითხვაზე პასუხი არის დადებითი. ასეთ შემთხვევაში კონსულტაციისთვის უნდა მიემართოს ექიმს, რადგან მკურნალობამდე და მკურნალობის დროს მან უნდა შეაფასოს ჯანმრთელობის ზოგადი მდგომარეობა და არტერიული წნევა ან შეიძლება გადაწყვიტოს სხვა პრეპარატის დანიშვნა.

თუ, პაციენტი არ არის დარწმუნებული ეხება თუ არა მას ქვემოთ მითითებული კითხვები, უნდა მიმართოს ექიმს:

· აღენიშნება პაციენტს მაღალი არტერიული წნევა (იღებს თუ არა ამისთვის შესაბამის პრეპარატებს)?

· დაისვა თუ არა ჰიპერთირეოზის დიაგნოზი?

· პაციენტს აქვს თირკმელზედა ჯირკვლის სიმსივნე (ფეოქრომოციტომა) ან კარცინოიდული სინდრომი (გამოწვეული ჰორმონალური სისტემის სიმსივნით, რომელსაც თან ახლავს ფაღარათი, კანის სიწითლე ან მსტვენავი სახის ხიხინი)?

· აქვს პაციენტს მანიაკალური დეპრესია, შიზოაფექტური შიზოფრენია, გუნებაგანწყობის ცვლილებები ან სხვა სახის მენტალური პრობლემები?

განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო ლინეზოლიდ დენკის მიღებისას

აღნიშნული პრეპარატის მიღებამდე უნდა მიემართოდ მკურნალ ექიმს, თუ:

· პაციენტს ადვილად უვითარდება სისხლჩაქცევები და სისხლდენები;

· აღინიშნება ერითროციტების დაბალი მაჩვენებელი (სისხლის წითელი უჯრედების დაბალი მაჩვენებელი);

· ადვილად ვითარდება ინფექციები;

· ანამნეზში აღინიშნება გულყრები;

· აღინიშნება ღვიძლის ან თირკმლის პრობლემები, განსაკუთრებით თუ პაციენტი უტარდება დიალიზი;

· აღინიშნება ფაღარათი.

· თუ იღებთ ბუპრენორფინს, ტკივილგამაყუჩებელი მედიკამენტი. აღნიშნული მედიკამენტის ლინეზოლიდ დენკ-თან მიღებამ, შეიძლება გამოიწვიოს სეროტონინის სინდრომი, სიცოცხლისათვის პოტენციურად საშიში მდგომარეობა (იხ. ,,ლინეზოლიდ დენკ- ის მიღება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად”).

დაუყოვნებლივ უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს, თუ მკურნალობის დროს გამოვლინდება რომელიმე ქვემოთ მითითებული სიმპტომი:

· პრობლემები თვალის მხრივ, როგორიცაა დაბინდული მხედველობა, დარღვეული ფერადი მხედველობა, დეტალების გარჩევის გაძნელება ან მხედველობის ველის შეზღუდვა;

· მგრძნობელობის დარღვევა ხელებსა და ფეხებში, ჭიანჭველის ცოცვის ან ჩხვლეტის შეგრძნება;

· ანტიბიოტიკით, მათ შორის ლინეზოლიდით მკურნალობის დროს, ან შემდგომ შეიძლება განვითარდეს ფაღარათი. თუ ის გახდება მძმიმე ან მუდმივი სახის ან თუ პაციენტი შეამჩნევს, რომ განავლოვან მასაში აღინიშნება სისხლი ან ლორწო, ასეთ შემთხვევაში უნდა შეწყდეს ლინეზოლიდ დენკით მკურნალობა და კონსულტაციისთვის მიემართოს ექიმს. ასეთ შემთხვევაში, არ შეიძლება იმ პრეპარატების მიღება, რომლებიც აფერხებენ ან ამცირებენ ნაწლავის მოქმედებას;

· განმეორებითი გულისრევა ან ღებინება, მუცლის ტკივილი ან სწრაფი სუნთქვა;

ლინეზოლიდ დენკის გამოყენება სხვა პრეპარატებთან ერთად

არსებობს რისკი, რომ ზოგჯერ შეიძლება მოხდეს ლინეზოლიდ დენკის ურთიერთქმედება ზოგიერთ სხვა პრეპარატთან და გამოიწვიოს ისეთი გვერდითი ეფექტები, როგორიცაა არტერიული წნევის, ტემპერატურის ან გულის რითმის ცვლილებები.

მიმართეთ ექიმს, ფარმაცევტს ან მედდას, თუ იღებთ სხვა მედიკამენტებს, მიიღეთ ბოლო პერიოდში ან აპირებთ მიღებას.

თუ პაციენტი ამჟამად მკურნალობს ან ბოლო 2 კვირის განმავლობაში იღებდა ქვემოთ მითითებულ პრეპარატებს, მან უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს, რადგან არ შეიძლება მათი კომბინირებული მიღება ლინეზოლიდ დენკთან ერთად (იხილეთ ასევე პუნქტი 2 “არ შეიძლება ლინეზოლიდ დენკის მიღება”).

· მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორები (მაო-ინჰიბიტორები, მაგალითად ფენელზინი, იზოკარბოქსაზიდი, სელეგილინი, მოკლობემიდი). აღნიშნული პრეპარატები გამოიყენება დეპრესიის და პარკინსონის დაავადების სამკურნალოდ.

ასევე უნდა ეცნობოს ექიმს, თუ პაციენტი იღებს ქვემოთ მითითებულ პრეპარატებს. ექიმმა შეიძლება მაინც გადაწყვეტოს ლინეზოლიდ დენკის დანიშვნა, მაგრამ მკურნალობის დაწყებამდე და მისი მიმდინარეობისას გადაამოწმებს ჯანმრთელობის ზოგად მდგომარეობას და არტერიულ წნევას. მეორეს მხრივ, ექიმმა შესაძლებელია გადაწყვიტოს სხვა პრეპარატის დანიშვნა:

· ფსევდოეფედრინის და ფენილპროპანოლამინის შემცველი დეკონგესტანტები, გაციების და გრიპის სამკურნალო საშუალებები;

· ასთმის სამკურნალო ზოგიერთი პრეპარატი, როგორიცაა სალბუტამოლი, ტერბუტალინი ან ფენოტეროლი;

· ზოგიერთი ანტიდეპრესანტი, რომელთაც ეწოდებათ ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები ან სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები (შშღIს), როგორებიცაა ამიტრიპტილინი, ციტალოპრამი, კლომიპრამინი, დოსულეპინი, დოქსეპინი, ფლუოქსეტინი, ფლუვოქსამინი, იმიპრამინ, ლოფეპრამინი, პაროქსეტინი ან სერტრალინი;

· შაკიკის სამკურნალო პრეპარატები, როგორიცაა სუმატრიპტანი და ზოლმიტრიპტანი;

· უეცარი, მძიმე ალერგიული რეაქციების სამკურნალო პრეპარატები, როგორიცაა ადრენალინი (ეპინეფრინი);

· პრეპარატები, რომლებიც ზრდიან არტერიულ წნევას, მაგალითად ნორადრენალინი (ნორეპინეფრინი) დოფამინი და დობუტამინი;

· ზომიერი და ძლიერი ტკივილის სამკურნალო პრეპარატები, მაგალითად პეთიდინი;

· ტკივილის საწინააღმდეგო მედიკამენტი, აქტიური ნივთიერებით ბუპრენორფინი. ეს წამალი შეიძლება ურთიერთქმედებდეს ლინეზოლიდ დენკ-თან და გამოიწვიოს ისეთი სიმპტომები როგორიცაა:Lარანებაყოფლობითი, რიტმული კუნთების შეკუმშვა, მათ შორის ის კუნთები, რომლებიც აკონტროლებენ თვალის მოძრაობას, აგიტაცია, ჰალუცინაციები, კომა, ჭარბოფლიანობა, კანკალი, გამძაფრებული რეფლექსები, კუნთების დაჭიმულობის და სხეულის ტემპერატურის მომატება 38O-ზე მაღლა; თუ გამოვლინდა მსგავსი სიმპტომები, მიმართეთ ექიმს.

· შფოთვის სამკურნალო პრეპარატები, მაგალითად ბუსპირონი;

· პრეპარატები, რომლებიც ხელს უშლიან სისხლის შედედებას, მაგალითად ვარფარინი.

· ანტიბიოტიკი, რომელიც შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას რიფამპიცინ.

ლინეზოლიდ დენკის მიღება საკვებთან, სასმელთან და ალკოჰოლთან ერთად

· თქვენ შეგიძლიათ მიიღოთ ლინეზოლიდი ჭამამდე, ჭამის დროს ან მის შემდეგ.

· პაციენტმა თავი უნდა აარიდოს დიდი რაოდენობით “მწიფე” ყველის, საფუარის ან სოიოს მარცვლებისგან მიღებული ექსტრაქტის (მაგალითად სოიოს სოუსის) და ალკოჰოლის (განსაკუთრებით ლუდი და ღვინო) მიღებას, რადგან აღნიშნული პრეპარატი შესაძლებელია ურთიერთქმედებაში შევიდეს ნივთიერებასთან, რომელსაც ეწოდება თირამინი, რომელიც ბუნებრივად არსებობს ზოგიერთ საკვებში. აღნიშნულმა ურთიერთქმედებამ შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის მომატება.

· თუ ჭამის ან დალევის შემდეგ განვითარდება მფეთქავი თავის ტკივილი, დაუყოვნებლივ უნდა მიემართოს ექიმს, ფარმაცევტს ან ჯანდაცვის პროფესიონალს.

ორსულობა, ლაქტაცია და ფერტილობა

ლინეზოლიდ დენკის მოქმედება ორსულებზე არ არის ცნობილი. შესაბამისად, ექიმის რეკომენდაციის გარეშე იგი არ ინიშნება ორსულობისას. თუ პაციენტი არის ორსულად ან ეჭვობს ამის შესახებ ან გეგმავს დაორსულებას, აღნიშნული პრეპარატის გამოყენებამდე კონსულტაციისთვის უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ლინეზოლიდ დენკის მკურნალობისას არ შეიძლება ლაქტაცია, რადგან ის შეიძლება გადავიდეს დედის რძეში და ზიანი მიაყენოს ბავშვს.

მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვა

ლინეზოლიდ დენკმა შეიძლება გამოიწვიოს თავბრუსხვევა ან მხედველობის პრობლემები. ასეთ შემთხვევაში არ შეიძლება მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვა. აღსანიშნავია, რომ თუ პაციენტი თავს არ გრძნობს კარგად, ამან შესაძლებელია გავლენა იქონიოს მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.

ლინეზოლიდ დენკ 2 მგ/მლ საინფუზიო ხსნარი შეიცავს

გლუკოზა

ლინეზოლიდ დენკის საინფუზიო ხსნარის 1 მილილიტრი (მლ) შეიცავს 45,7 მგ გლუკოზას (რაც შეესაბამება 13.7 გ გლუკოზას 300 მლ საინფუზიო ჩანთაზე). ეს გასათვალისწინებელია შაქრანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში.

ნატრიუმი

ეს მედიკამენტი შეიცავს 182 მგ ნატრიუმს (მთავარი კომპონენტი სუფრის მარილი) 300 მლ ხსნარზე. ეს შეესაბამება 9.1%-ს ზრდასრულებისთვის რეკომენდებულ ნატრიუმის მაქსიმალურ ყოველდღიურ მისაღებ დოზას, საჭმელთან ერთად.

3. ლინეზოლიდ დენკის მიღების წესი

მოზრდილები

მედიკამენტი ყოველთვის მიიღება ზუსტად ისე, როგორც აღწერილია ამ ინსტრუქციაში ან ექიმის, ფარმაცევტის ან ჯანდაცვის პროფესიონალის მითითების მიხედვით. თუ თავს არ გრძნობთ უსაფრთხოდ, მიმართეთ ექიმს, ფარმაცევტს ან მედდას.

აღნიშნული პრეპარატის შეყვანა ხდება ექიმის ან მედპერსონალის მიერ ინტრავენური ინფუზიის სახით (ვენაში ინფუზიის გზით). მოზრდილების (18 წლის ასაკიდან) სტანდარტული დოზა შეადგენს 300მლ (600მგ ლინეზოლიდი) ორჯერ დღეში ინფუზიის სახით (ინტრავენურად) 30-120 წუთის განმავლობაში.

თუ პაციენტი იმყოფება დიალიზზე, მაშინ მას უნდა ჩაუტარდეს ინფუზია დიალიზის შემდეგ.

მკურნალობა ჩვეულებრივ გრძელდება 10 - 14 დღე. თუმცა, ის შეიძლება გაგრძელდეს 28 დღემდე. 28 დღეზე მეტად მკურნალობის გახანგრძლივების შემთხვევაში, უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი. ექიმი გადაწყვეტს მკურნალობის ხანგრძლივობას.

ლინეზოლიდ დენკის მკურნალობის დროს, ექიმმა რეგულარულად უნდა გადაამოწმოს სისხლის მაჩვენებლები ანალიზის საშუალებით.

თუ ლინეზოლიდის მკურნალობა გრძელდება 28 დღეზე მეტხანს, მაშინ მკურნალმა ექიმმა უნდა შეამოწმოს მხედველობა.

ბავშვები და მოზარდები

ლინეზოლიდი არ ინიშნება ბავშვებსა და 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში.

ლინეზოლიდ დენკის დოზის გადაჭარბება

თუ პაციენტი ეჭვობს, რომ მიიღო ლინეზოლიდ დენკის გადაჭარბებული დოზა, მან დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

ლინეზოლიდ დენკის დოზის გამოტოვება

რადგან, ლინეზოლიდ დენკით მკურნალობა ტარდება მკაცრი ზედამხედველობის ქვეშ, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ მოხდეს დოზის გამოტოვება. თუ პაციენტი ეჭვობს, რომ მოხდა დოზის გამოტოვება, მან დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. არ შეიძლება გამოტოვებული დოზის სანაცვლოდ, გაორმაგებული დოზის მიღება.

აღნიშნული პროდუქტის გამოყენებასთან დაკავშირებით, ნებისმიერი დამატებითი კითხვების შემთხვევაში, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან მედპერსონალს.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები

ყველა პრეპარატის მსგავსად, აღნიშნულმა პრეპარატმაც შესაძლებელია გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები, თუმცა ისინი ყველას არ უვითარდება.

თუ პაციენტს ლინეზოლიდ დენკით მკურნალობის განმავლობაში გამოუვლინდება ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტებიდან რომელიმე, უნდა მიემართოს ექიმს, მედპერსონალს ან ფარმაცევტს.

ლინეზოლიდის მნიშვნელოვანი გვერდითი მოვლენებია (სიხშირე მოცემულია ფრჩხილებში):

· კანის მწვავე რეაქციები (უცნობი სიხშირით), შეშუპება, ძირითადად სახის და კისრის (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი) (უცნობი სიხშირით), ხიხინი და/ან ქოშინი (უცნობი სიხშირით). ეს შეიძლება იყოს ალერგიული რეაქცია და შესაძლოა საჭირო გახდეს ლინეზოლიდ დენკით მკურნალობის შეწყვეტა. კანის რეაქციები, როგორიცაა: გაწითლებული, მტკივნეული კანი, კანის აქერვლით (დერმატიტი) (არახშირი), გამონაყარი (ხრიშად), ქავილი (ხშირად).

· მხედველობის დარღვევები, მაგალითად დაბინდული მხედველობა (ზოგჯერ), დარღვეული ფერადი მხედველობა (უცნობი სიხშირით), დეტალების აღქმის გაძნელება (უცნობი სიხშირით) ან მხედველობის ველის შევიწროვება (იშვიათად).

· სისხლის და/ან ლორწოს შემცველი მძიმე ფაღარათი (ანტიბიოტიკებით გამოწვეული კოლიტი, მათ შორის ფსევდომემბრანული კოლიტი), რაც იშვიათ შემთხვევაში შეიძლება გადაიზარდოს სიცოცლისთვის საშიშ მდგომარეობაში (იშვიათად).

· განმეორებითი გულისრევა და ღებინება, მუცლის ტკივილი ან სწრაფი სუნთქვა (უცნობი სიხშირით).

· ლინეზოლიდით მკურნალობისას გამოვლინდა გულყრები და ეპილეფსიური შეტევები (არახშირი). თუ სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორების (ნაწილი 2) გამოყენებისას გამოვლინდება შფოთვა, გონების დაბინდვა, ბოდვა, რიგიდობა, კანკალი, კოორდინაციის დარღვევა და ეპილეფსიური გულყრები, პაციენტმა უნდა აცნობოს მკურნალ ექიმს (უცნობი სიხშირით).

· მოულოდნელი სისხლდენა ან სისხლჩაქცევები, სისხლის გარკვეული უჯრედების რაოდენობის ცვლილების გამო, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სისხლის შედედება ან ანემია (ხშირად).

· ცვლილებები სისხლის გარკვეული უჯრედების რაოდენობაში, რამაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს ინფექციის დაცვაზე (ხშირად), ინფექციის ნიშნების გამოვლენა, როგორიცაა: ცხელება (ხშირად), ყელის სტრეპტოკოკი (არახშირი), პირის ღრუს ბაქტერიული დაავადება (იშვიათად) და დაღლილობა (იშვიათად).

· პანკრეასის ანთება (არახშირი)

· კრუნჩხვები (არახშირი)

· გარდამავალი იშემიური შეტევები (თავის ტვინის სისხლით მომარაგების დროებითი დარღვევა, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს მოკლევადიანი დისკომფორტი, როგორიცაა: მხედველობის დაკარგვა, ხელების და ფეხების სისუსტე, მეტყველების და გონების დაკარგვა (არახშირი).

· ხმაური ყურებში (ტინიტუსი) (არახშირი)

28 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში მკურნალობის გახანგრძლივებისას გამოვლინდა დაბუჟება, ჩხვლეტის შეგრძნება ან დაბინდული მხედველობა. მხედველობის დარღვევის ნებისმიერი სიმპტომისას კონსულტაციისთვის უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს.

სხვა გვერდითი ეფექტები:

ხშირი გვერდითი ეფექტები (შეიძლება გამოვლინდეს 10-დან 1 პაციენტში):

· სოკოვანი ინფექციები (ძირითადად საშოს ან პირის ლორწოვანის);

· თავის ტკივილი;

· პირში მეტალის გემოს შეგრძნება;

· ფაღარათი, გულისრევა ან ღებინება;

· ცვლილებები სისხლის ანალიზში, მათ შორის თირკმლის ან ღვიძლის ფუნქციის ამსახველ ანალიზებში ან სისხლის გლუკოზის დონის მაჩვენებლებში;

· ძილის დარღვევა;

· მომატებული არტერიული წნევა;

· ანემია (სისხლის წითელი უჯრედების რაოდენობის შემცირება);

· თავბრუსხვევა;

· მთლიანი მუცლის ან ზოგიერთი ადგილის ტკივილი;

· ყაბზობა;

· მონელების პრობლემები;

· ტკივილი გარკვეულ ადგილებში;

არახშირი გვერდითი ეფექტები (შეიძლება გამოვლინდეს 100 პაციენტიდან 1-ში):

· საშოს ან ქალის სასქესო ორგანოების ანთება;

· მგრძნობელობის დარღვევა, როგორიცაა ჩხვლეტის შეგრძნება და დაბუჟება;

· შეშუპებული, მრკინვეული ან შეფერილი ენა

· ტკივილი ინფუზიის შეყვანის ადგილას ან მის სიახლოვეს;

· ვენების ანთება (მათ შორის იმ ადგილას, სადაც ინფუზია იქნა შეყვანილი)

· შარდვის გახშირება;

· შემცივნება;

· წყურვილის შეგრძნება

· ოფლიანობის გაძლიერება

· სისხლში ცილების, მარილების ან თირკმლის ან ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების ამსახველი ფერმენტების მაჩვენებლების ცვლილება

· ჰიპონატრემია (სისხლში ნატრიუმის დაბალი დონე);

· თირკმლის უკმარისობა;

· სისხლში თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება;

· მუცლის შებერვა;

· ტკივილი ინექციის ადგილას

· კრეატინინის დონის მომატება;

· კუჭის ტკივილი;

· გულის რითმის ცვლილება (მაგ. აჩქარებული გულისცემა).

იშვიათი გვერდითი ეფექტები (ვლინდება 1 000 პაციენტიდან 1-ში):

· კბილების ფერის შეცვლა, რაც შორდება პროფესიონალური სტომატოლოგიური გაწმენდით;

ასევე გამოვლინდა ქვემოთ მითითებული გვერდითი ეფექტები (არსებული მონაცემებიდან მათი სიხშირის დადგენა ვერ ხერხდება):

· ალოპეცია (თმის ცვენა);

· სისხლის უჯრედების რაოდენობის შემცირება;

· სისუსტე და/ან შეცვლილი მგრძნობელობა.

გვერდითი ეფექტების შეტყობინება:

ნებისმიერი გვერდითი ეფექტის გამოვლენისას, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს, ფარმაცევტს ან მედდას. ეს ასევე ეხება იმ გვერდით ეფექტებს, რაც არ არის აღწერილი აღნიშნულ ინსტრუქციაში.

გვერდითი ეფექტების შეტყობინებით, პაციენტი ეხმარება, რომ უფრო მეტი ინფორმაცია შეგროვდეს აღნიშნული პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ.

5. ლინეზოლიდ დენკის შენახვის წესი

მედპერსონალი უზრუნველყოფს, რომ ლინეზოლიდ დენკი არ იქნას გამოყენებული საინფუზიო პაკეტზე და კოლოფზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ და გახსნისთანავე მოხდეს მისი ინფუზია. ის ასევე გადაამოწმებს ხსნარს ინფუზიამდე. გამოიყენება მხოლოდ სუფთა, ჩანართებისგან თავისუფალი ხსნარი. გარდა ამისა, ის გააკონტროლებს, რომ ხსნარი შენახულ იქნას კოლოფში და ფოლგის გარსში, რათა გამოყენებამდე ის შეინახოს სინათლის სხივების და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

6. შეფუთვა და დამატებითი ინფორმაცია

ლინეზოლიდ დენკ 2 მგ/მლ საინფუზიო ხსნარის შემადგენლობა:

- აქტიურ ნივთიერებას წარმოადგენს ლინეზოლიდი. ერთი მილილიტრი (მლ) ხსნარი შეიცავს 2 მგ ლინეზოლიდს.

- სხვა დამხმარე ნივთიერებებია: გლუკოზის მონოჰიდრატი (Ph. Eur.), ნატრიუმის ციტრატი (Ph. Eur.), ლიმონმჟავა, 0.36% მარილმჟავა (pH-ის დასარეგულირებლად), 0.40% ნატრიუმჰიდროქსიდი (pH-ის დასარეგულირებლად) და საინექციო წყალი.

ლინეზოლიდ დენკ 2 მგ/მლ საინფუზიო ხსნარის აღწერილობა და შეფუთვის შემადგენლობა

ლინეზოლიდ დენკი არის სუფთა, უფეროდან-მოყვითალო ფერში გარდამავალი ხსნარი.

ის მოთავსებულია საინფუზიო ჩანთაში 300 მლ-ის (600 მგ ლინეზოლიდი) მოცულობით.

შეფუთვა: 1 ან 10 ცალი საინფუზიო ჩანთა.

შეიძლება ყველა შეფუთვა არ იყოს გაყიდვაში.

გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II , გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

შენახვის ვადა

გახსნამდე: 36 თვე.

განზავების შემდეგ ხსნარი ქიმიურად და ფიზიკურად სტაბილურია 2 საათის განმავლობაში 25°ჩ ტემპერატურაზე. მიკრობიოლოგიური საკითხებიდან გამომდინარე, ხსნარი დაუყოვნებლივ უნდა იქნას გამოყენებული. თუ იგი დაუყოვნებლივ არ იქნება გამოყენებული, მაშინ შენახვის დროზე და პირობებზე პასუხისმგებელია პაციენტი.

შენახვის განსაკუთრებული პირობები

აღნიშნული მედიკამენტისთვის არ არის საჭირო სპეციალური შენახვის პირობები. პოლიეთილენის საინფუზიო ჩანთა უნდა ინახებოდეს გარეთა კოლოფში სინათლისგან დაცვის მიზნით.

ნებისმიერი გამოუყენებელი პროდუქტი ან ნარჩენი მასალა უნდა განადგურდეს ეროვნული მოთხოვნილებების შესაბამისად.