შემადგენლობა: 1 კაფსულა შეიცავს 2,5მგ ინდაპამიდს (indapamidum).

გამოყენების ჩვენებები: არტერიული ჰიპერტენზია.

უკუჩვენება: თირკმელების უკმარისობის მძიმე ფორმები; ღვიძლის უკმარისობის მძიმე ფორმები (მათ შორის, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია); ჰიპოკალემია; მომატებული მგრძნობელობა სულფონამიდების ან პრეპარატის შემადგენელი სხვა კომპონენტების მიმართ; 18 წლამდე ასაკი; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება: ინიშნება 2,5მგ (1 კაფსულა) დღეში საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად. კაფსულა მიიღება მთლიანად, ჭიქა წყალთან ერთად. პრეპარატის მიღება დასაშვებია სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად, დიურეზულების გარდა. მკურნალობის არასაკმარისი ეფექტის მიღწევის შემთხვევაში ინდაპის დოზის გაზრდა არ არის რეკომენდებული, უმჯობესია სხვა ანტიჰიპერენზიული საშუალების დამატება. ინდაპამიდის უფრო მაღალი დოზების გამოყენების შემთხვევაში არ ხდება მისი ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის მატება, ძლიერდება მხოლოდ მისი სალურეზული
მოქმედება.
ორსულობა და ლაქტაცია: ორსულობის პერიოდში, ჩვეულებრივ, დიურეზული საშუალებები არ ინიშნება. მისი გამოყენება დაუშვებელია ორსულთა ფიზიოლოგიური შეშუპებების დროს. დიურეზული საშუალებები შეიძლება ფეტო-პლაცენტური იშემიის მიზეზად იქცეს, რაც საფრთხეს უქმნის ნაყოფის ზრდას. ინდაპამიდი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ პრეპარატის მიღების პერიოდში, ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.

შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას, 15-25C ტემპერატურის პირობებში, ბავშვებისთვის
მიუწვდომელ ადგილას.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

შემადგენლობა: 1 კაფსულა შეიცავს 2,5მგ ინდაპამიდს (indapamidum).

გამოყენების ჩვენებები: არტერიული ჰიპერტენზია.

უკუჩვენება: თირკმელების უკმარისობის მძიმე ფორმები; ღვიძლის უკმარისობის მძიმე ფორმები (მათ შორის, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია); ჰიპოკალემია; მომატებული მგრძნობელობა სულფონამიდების ან პრეპარატის შემადგენელი სხვა კომპონენტების მიმართ; 18 წლამდე ასაკი; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება: ინიშნება 2,5მგ (1 კაფსულა) დღეში საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად. კაფსულა მიიღება მთლიანად, ჭიქა წყალთან ერთად. პრეპარატის მიღება დასაშვებია სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად, დიურეზულების გარდა. მკურნალობის არასაკმარისი ეფექტის მიღწევის შემთხვევაში ინდაპის დოზის გაზრდა არ არის რეკომენდებული, უმჯობესია სხვა ანტიჰიპერენზიული საშუალების დამატება. ინდაპამიდის უფრო მაღალი დოზების გამოყენების შემთხვევაში არ ხდება მისი ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის მატება, ძლიერდება მხოლოდ მისი სალურეზული
მოქმედება.
ორსულობა და ლაქტაცია: ორსულობის პერიოდში, ჩვეულებრივ, დიურეზული საშუალებები არ ინიშნება. მისი გამოყენება დაუშვებელია ორსულთა ფიზიოლოგიური შეშუპებების დროს. დიურეზული საშუალებები შეიძლება ფეტო-პლაცენტური იშემიის მიზეზად იქცეს, რაც საფრთხეს უქმნის ნაყოფის ზრდას. ინდაპამიდი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ პრეპარატის მიღების პერიოდში, ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.

შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას, 15-25C ტემპერატურის პირობებში, ბავშვებისთვის
მიუწვდომელ ადგილას.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ინდაპამიდი

სამკურნალწამლო ფორმა: კაფსულები.

აღწერილობა: მყარი ჟელატინის კაფსულები ქვედა მხარე თეთრი ფერის და ზედა მხარე ლურჯი ფერის, ფხვნილის შიგთავსით.

თვისობრივი და ხარისხობრივი შემადგენლობა:

1 კაფსულა შეიცავს 2,50 მგ ინდაპამიდს (ინდაპამიდუმ).

დახმარე ნივთიერებები: მარცვლოვანი მიკროკრსტალური ცელულოზა, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური, ჟელატინი, ინდიგოკარმინი, ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: დიურეზული საშუალებები. სულფონამიდები.

ათქ კოდი: ჩ03BA11

ფარმაკოდინამიკური თვისებები

ინდაპამიდი წარმოადგენს არათიაზიდური სულფონამიდების წარმოებულს ინდოლის რგოლით. ფარმაკლოგიურად იგი თიაზიდური დიურეტიკების მსგავსია, რომლებიც ნეფრონის დისტალური მილაკის კორტიკალურ სეგმენტში აინჰიბირებენ ნატრიუმის რეაბსორბციას. ინდაპამიდი ზრდის ნატრიუმისა და ქლორიდების, ნაკლებად კალიუმისა და მაგნიუმის გამოყოფას შარდით, რის გამოც მატულობს შარდის მოცულობა; პრეპარატი ავლნს ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს.

ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება ნარჩუნდება ანეფრიტული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებშიც.

სხვა დიურეტიკების მსგავსად, ინდაპამიდის მოქმედების სისხლძარღვოვანი მექანიზმი მოიცავს:

სისხლძარღვთა კედლის გლუვი მუსკულატურის ტონუსის დაქვეითებას, დაკავშირებული იონების ტრანსმემბრანულ ცვლასთან (უპირველსყოვლისა კალციუმის).

პროსტაგლანდინ PGE2 და პროსტაციკლინ PGI2 სინთეზის სტიმულაცია (ვაზოდილატატორი და თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორი).

ინდაპამიდი ამცირებს გულის მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიას.

გარკვეული დოზის შემდეგ თიაზიდური და მათი ანალოგიური დიურეტიკების თერაპიული ეფექტი აღარ ძლიერდება, გვერდითი ეფექტების სიხშირე კი - მატულობს.

ამიტომ, მკურნალობის უეფექტობის შემთხვევაში, დოზის გაზრდა არ არის რეკომენდებული.

ინდაპამიდი არ ახდენს გავლენას სისხლში ქოლესტერინის, დსლპ და მსლპ და გლუკოზის დონეზე.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები

აბსორბცია

ინდაპამიდის ბიოშეღწევადობა ძალიან მაღალია (93%).

2,5 მგ დოზის მიღებს შემთხვევაში მაქსიმალური შრატისმიერი კონცენტრაციის მისაღწევად საჭირო დრო (თმახ) მერყეობს 1-2 საათებს შორის.

გადანაწილება

ინდაპამიდის 75%-ზე მეტი უკავშირდება პროტეინებს პლაზმაში.

ინდაპამიდის განმეორებითი მიღება ზრდის პლაზმის მდგრად კონცენტრაციას, ერთჯერდად მიღებასთან შედარებით. მდგრადი კონცენტრაცია ინარჩუნებს სტაბილურობას, კუმულაციური ეფექტი არ აღინიშნება.

ბიოტრანსფორმაცია და გამოყოფა

მიღებული დოზის 60-80% გამოიყოფა თირკმელებით. ინდაპამიდი გამოიყოფა ძირითადად მეტაბოლიტების, ხოლო 5% - უცვლელი სახით.

ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 14-24 საათს (საშუალოდ 18 სთ).

პაციენტები თირკმლის უკმარისობით

თირკმლის უკმარისობის დროს ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ იცვლება.

გამოყენების ჩვენებები

არტერიული ჰიპერტენზია მოზრდილებში.

მიღების წესი და დოზირება

ინიშნება 2,5 მგ (1 კაფსულა) დღეში, დილით, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად. კაფსულა მიიღება მთლიანად, წყალთან ერთად. რეკომენდებული არ არის სადღეღამისო დოზა აღემატებოდეს 2,5მგ.

ინდაპამიდის უფრო მაღალი დოზების გამოყენების შემთხვევაში არ ხდება მისი ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის მატება, ძლიერდება მხოლოდ მისი სალურეზული მოქმედება. ამიტომ მკურნალობის არასაკმარისი ეფექტის მიღწევის შემთხვევაში ინდაპის დოზის გაზრდა არ არის რეკომენდებული, უმჯობესია სხვა ანტიჰიპერენზიული საშუალების დამატება. პრეპარატის მიღება დასაშვებია სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად, დიურეზულების გარდა.

პაციენტების განსაკუთრებული ჯგუფი

პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით (იხ. ქვეთავი "უკუჩვენება" და "სპეციალური გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას").

პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის სერიოზულ დაზიანებით (კრეატინინის კლირენსი 30მლ/წთ ქვევით) ინდაპამიდი უკუნაჩვენებია. თიაზიდები და თიაზიდის მსგავსი დიურეტიკები იძლევიან უფრო მეტ ეფექტს, როდესაც არ აღინიშნება თიკმლის ფუნქციის დარღვევა, ან აღინიშნება მცირედი დარღვევა.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტები (იხ. ქვეთავი "უკუჩვენება" და "სპეციალური გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას").

პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის სერიოზულ დარღვევით, ინდაპამიდი უკუნაჩვენებია.

ხანდაზმული პაციენტები (იხ. ქვეთავი "უკუჩვენება" და "სპეციალური გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას").

ხანდაზმულ პაციენტებში აუცილებელია შედარდეს სისხლის პლაზმაში კრეატინინი ისეთ მაჩვენებლებთან, როგორიცაა ასაკი, წონა და სქესი. ხანდაზმული პაციენტების მიერ ინდაპამიდის მიღება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც არ აღინიშნება თიკმლის ფუნქციის დარღვევა, ან აღინიშნება მცირედი დარღვევა.

პედიატრიული პოპულაცია

პრეპარატ ინდაპის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებსა და მოზარდებში აქამდე არ დადგენილა, მონაცემთა არ არსებობის გამო.

გვერდითი მოქმედება

ქვემოთ მოყვანილი გვერდითი ეფექტები კლასიფიცირებულია ორგანიზმის სისტემების მიხედვით და მოყვანილია მათი განვითარების სიხშირის შესაბამისად: ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥1/100-დან

დარღვევები მხედველობის ორგანოს მხრივ:

უცნობი: ახლომხედველობა (მიოპია), ბუნდოვანი მხედველობა, მხედველობის დარღვევა, ქორიოიდალური ეფუზია.

დარღვევები სმენის ორგანოების მხრივ

იშვიათად: თავრბუსხვევა

დარღვევები გულის მხრივ

იშვიათად: არითმია

უცნობი: პარკუჭოვანი ტაქიკარდია (ტორსადე დე პოინტეს) (პოტენციურად სასიკვდილოდ საშიში) (იხ. ქვეთავი "სპეციალური გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას" და "ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები").

დარღვევები სისხლძაღვების მხრივ

ძალიან იშვიათად: ჰიპოტენზია

დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ

არახშირი: ღებინება

იშვიათად: გულისრევა, ყაბზობა, პირის სიმშრალე

ძალიან იშვიათად: პანკრეატიტი

დარღვევა ღვიძლისა და სანაღვლე გზების მხრივ

ძალიან იშვიათად: ღვიძლის ანომალური ფუნქცია

უცნობი: ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის განვითარების შესაძლებლობა ღვიძლის უკმარისობისას (იხ. ქვეთავი "უკუჩვენება" და "სპეციალური გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას"), ჰეპატიტი.

დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ

ხშირი: მაკულოპაპულოზური გამონაყარი, ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (ძირითადად დერმატოლოგიური)

არახშირი: პურპურა

ძალიან იშვიათად: ანგიოედემა, ჭინჭრის ციება, ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროლიზი, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი

უცნობი: უკვე არსებული წითელი მგლურას მწვავე დისემინირებული შესაძლებელი გაუარესება, ფოტოსენსიბილაციის რეაქციები (იხ. ქვეთავი "უკუჩვენება" და "სპეციალური გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას").

დარღვევები თირკმელებისა და საშარდე გზების მხრივ

ძალიან იშვიათად: თირკმლის უკმარისობა

დარღვევები რეპროდუქტიული სისტემისა და სარძევე ჯირკვლების მხრივ

არახშირი: ერექციული ფუნქცია

ზოგადი დარღვევები და რეაქციები ინექციის ადგილას

იშვიათად: დაღლილობა

ლაბორატორიული და ინსტრუმენტალური მონაცემები

უცნობია: Qთ ინტერვალის გაგრძელება ეკგ-ზე (იხ. ქვეთავი "სპეციალური გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას" და "ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები"), სისხლში გლუკოზის დონის მატება, სისხლში შარდმჟავას კონცენტრაციის მატება, ღვიძლის ფერმენტების დონის მატება.

უკუჩვენება

•       მომატებული მგრძნობელობა სულფონამიდების ან პრეპარატის შემადგენელი სხვა კომპონენტების მიმართ
  

•       თირკმლის უკმარისობის მძიმე ფორმები
  

•       ღვიძლის უკმარისობის მძიმე ფორმები (მათ შორის, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია)
  

•       ჰყპოკალემია
  

•       18 წლამდე ასაკის ბავშვები
  

•       ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.
  

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები

დადგენილ იქნა, რომ ინდაპამიდი 40 მგ-მდე დოზით, არ ხასიათდება ტოქსიკური ეფექტით, ანუ დოზით, რომელიც 16-ჯერ აღემატება თერაპიულს.

მწვავე მოწამვლის სიმპტომებია ჰიპოვილემია (ჰიპონატრემია, ჰიპოკალემია). შესაძლოა აღინიშნოს: გულისრევა, ღებინება, ჰიპოტენზია, გულყრა, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, დაბნეულობა და შფოთვა, პოლიურია ან ოლიგურა ანურიის ჩათვლით (ჰიპოვოლემიის შედეგად).

მკურნალობა:

აუცილებელი ზომების სახით რეკომენდებულია მიღებული ნივთიერების სწრაფი გამოდევნა ორგანიზმიდან კუჭის გამორეცხვის სახით, ან აქტივირებული ნახშირის მიღებით, შემდეგ წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის აღდგენა სპეციალიზირებულ სამედიცინო დაწესებულებაში.

განსაკუთრებული მითითებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას

ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას თიაზიდურმა დიურეტიკებმა შეიძლება გამოიწვიონ ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია. ამ შემთხვევაში დიურეტიკების მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

ფოტომგრძნობელობა

არსებობს მონაცემები ფოტომგრძნობელობის რეაქციის შემთხვევების შესახებ თიაზიდების და თიაზიდების მსგავსი დიურეტიკების მიღებისას (იხ. “გვერდითი მოქმედებები“). მკურნალობის დროს ფოტომგრძნობელობის რეაქციის გამოვლენის შემთხვევაში რეკომენდებულია მკურნალობის შეწყვეტა. თუ დიურეტიკების განმეორებითი მიღება აუცილებელია, რეკომენდებულია იმ ადგილების დაცვა, რომელებიც ექვემდებარება მზის სხივების ან UVA ხელოვნური გამოსხივების მოხვედრას.

ქორიოდული ეფუზია, მწვავე მიოპია და მეორადი დახურულკუთხოვანი გლაუკომა

სულფონამიდებმა ან სულფონამიდის წარმოებულმა პრეპარატებმა შეიძლება გამოიწვიონ იდიოსინკრაზული რეაქცია, რომელსაც მივყავართ ქორიოდულ ეფუზიამდე მხედველობის არის დეფექტით, წარმავალი მიოპიით და მეორადი დახურულკუთხოვანი გლაუკომით. სიმპტომები, რომელიბიც ვლიდნება მკურნალობის დაწყებიდან რამდენიმე საათში ან კვირაში, მოიცავენ მხედველობის სიმკვეთრის მწვავე გაუარესებას ან ტკივილს თვალში. არანამკურნალევმა დახურულკუთხოვანმა გლაუკომამ შეიძლება გამოიწვიოს მხედველობის შეუქცევადი დაკარგვა. აუცილებელია დაუყოვნებლივ შეწყდეს სულფონამიდებით ან მათი წარმოებულებით პირველადი მკურნალობა. თუ ვერ ხერხდება თვალშიდა წნევის სტაბილიზირება, შეიძლება წამოიჭრას გადაუდებელი საექიმო ან ქირურგიული დახმარების აუცილებლობა. მწვავე დახურულკუთხოვანი გლაუკომის განვითარების რისკის ფაქტორები შეიძლება მოიცავდეს ალერგიას სულფონამიდებზე ან პენიცილინზე ანამნეზში.

წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსი

ნატრიუმის კონცენტრაცია პლაზმაში:

საჭიროა ნატრიუმის კონცენტრაცის განსაზღვრა პლაზმაში მურნალობის დაწყებამდე და მისი მერყეობის რეგულარული მონიტორინგი. დიურეტიკებით მკურნალობას შეიძლება თან ახლდეს ჰიპონატრემია, ხანდახან საკმაოდ სერიოზული შედეგებით, ამასთან ნატრიუმის დონის დაქვეითება საწყის ეტაპზე შეიძლება უსიმპტოოდ მიმდინარეობდეს. ამიტომ რეკომენდებულია ნატრიუმის პლაზმური კონცენტრაცის მუდმივი მონიტორინგი, განსაკუთრებით ხანდაზმულ და ღვიძლის ციროზის მქონე პაციენტებში (იხ. ქვეთავი „გვერდითი მოქმედებები" და „ჭდოზირება").

კალიუმის კონცენტრაცია პლაზმაში:

თიაზიდური და მათი მსგავსი დიურეტიკების ხანგრძლივ გამოყენებას უკავშირდება კალიუმის პლაზმური კონცენრაციის დაქვეითებისა და ჰიპოკალემიის განვითარების რისკის მატება. ჰიპოკალიემიის განვითარება.

მაგნიუმის დონე სისხლის პლაზმაში:

ნაჩვენები იყო, რომ თიაზიდები და მასთან დაკავშირებული დიურეზული საშუალებები, ინდაპამიდის ჩათვლით, ზრდიან მაგნიუმის გამოყოფას შარდთან ერთად, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპონაგნიემია (იხ. ქვეთავი „ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან და სხვა ფორმის ურთიერთქმედება“ და „გვერდითი მოქმედებები“)

კალციუმის კონცენტრაცია პლაზმაში:

თიაზიდური და მათი მსგავსი დიურეტიკები ამცირებენ კალციუმის გამოყოფას შარდის საშუალებით, რაც იწვევს პლაზმაში კალციუმის კონცენტრაციის დროებით და უმნიშვნელო მატებას. ჰიპერკალცემია შეიძლება იყოს უსიმპტომო ჰიპერპარათირეოზის შედეგი. ასეთ შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს და ჩატარდეს ფარისებრახლო ჯირკვლების გამოკვლევა.

გლუკოზის კონცენტრაცია სისხლში:

დიაბეტის მქონე პაციენტებში, განსაკუთრებით ჰიპოკალემიის ფონზე, აუცილებელია გლუკოზის დონის რეგულარული მონიტორინგი.

შარდმჟავას კონცენტრაცია სისხლში:

შარდმჟავას მომატებული კონცენტრაციის მქონე პაციენტებში შესაძლოა პოდაგრის შეტევების განვითარება, ამიტომ საჭიროა პრეპარატის დოზის რეგულირება მისი აქტუალური მაჩვენებლების შესაბამისად პლაზმაში.

თიაზიდური და თიაზიდისმსგავსი დიურეტიკები მაქსიმალურად ეფექტურია თირკმლლის ნორმალური ან მინიმალურად დაქვეითებული ფუნქციის დროს (კრეატინინის დონე პლაზმაში ნაკლებია 25 მგ/ლ, ანუ 220 მიკრომოლი/ლ მოზრდილებში).

დიურეტიკებით მკურნალობის ფონზე წყლისა და ნატრიუმის კარგვით განპირობებული ჰიპოვოლემია, ამცირებს გლომერულურ ფილტრაციას, რასაც ხანდახან თან სდევს შარდოვანას და კრეატინინის მატება პლაზმაში. თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში, თირკმლის ამგვარი დროებითი უკმარისობა არ იწვევს სერიოზულ გართულებებს, თუმცა მისი განვითარება, მნიშვნელოვნად ამძიმებს თირკმლის უკვე არსებულ უკმარისობას.

სპორტსმენები:

ინდაპამიდმა შესაძლოა აჩვენოს დადებითი შედეგი დოპინგის ტესტზე.

პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას. პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ იშვიათი თანდაყოლილი დაავადება, ლაქტოზას აუტანლობა, ლაპას ლაქტაზას უკმარისობა ან გლუკოზისა და გალაქტოზას შეწოვის დარღვევა, აღნიშნული პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

არასასურველი კომბინაციები:

ლითიუმისა და ინდაპამდის ერთდროული გამოყენების დროს იზრდება პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაცია და ვითარდება ჭარბი დოზირების სიმპტომები, მაგალითად, უმარილო დიეტის დროს (შარდით ლითიუმის გამოყოფის დაქვეითება). დიურეზული საშუალებების გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა ლითიუმის დონის მუდმივი მონიტორინგი პლაზმაში და დოზის შესაბამისი კრექცია.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა

ორსულების მიერ (300 შემთხვევაზე ნაკლები დასრულებული ორსულობა) ინდაპამიდის მიღების შესახებ მონაცემები შეზღუდულია ან არ არის.

თიაზიდის ხანგრძლივმა ზემოქმედებამ ორსულობის მესამე ტრიმესტრის განმავლობაში შეიძლება გამოიწვიოს სისხლის პლაზმის მოცულობის შემცირება ორსულში, ასევე უტეროპლაცენტარული სისხლის მიმოქცევა, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ფეტოპლაცენტარული უკმარისობა, ნაყოფის ზრდისა და განვითარების შეჩერება.

ცხოველების რეპროდუქციული ტოქსიკურობის კვლევები არ მიუთითებს პირდაპირ ან უშუალო ტოქსიკურ მოქმდებაზე (იხ. პუნქტი 5.3).

შესაძლებელი რისკებისგან თავის ასაცილებალდ ინდაპამინის მიღებამ ორსულობისას არ არის რეკომენდებული.

ძუძუთი კვება

დედის რძეში შეღწევის შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

ინდაპამიდი წარმოადგენს თიაზიდური დიურეტიკების ანალოგს, რომლებიც დიდი დოზებით მიღებისას იწვევენ ლაქტაციის შემცირებას, ზოგიერთ შემთხვევაში კი შეწყვეტას.

ხელმისაწვდომი მონაცემების არ არსებობის გამო, ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

გავლენა ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე

ჩვეულებრივ, ინდაპი გავლენას არ ახდენს ყურადღების კონცენტრაციის უნარზე. თუმცა, ცალკეულ შემთხვევებში, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში ან სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინირებისას, სისხლის წნევის დაქვეითების გამო შეიძლება დაქვეითდეს ყურადღება, რაც უარყოფით გავლენას იქონიებს ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.

პრეპარატის უსაფრთხოების დამადასტურებელი კლინიკამდელი მონაცემები

ინდაპამიდის კვლევებმა მუტაგენურობაზე, აჩვენეს უარყოფითი შედეგი. ინდაპამიდის მაღალმა დოზებმა, რომლებიც შეყვანილ იქნა პერორალურად სხვადასხვა სახის ცხოველებში (თერაპიული დოზის 40-8000 რაოდენობა), აჩვენა ინდაპამიდის დიურეზული თვისებების მკვეთრი გაუარესება. მოწამვლის ძირითადი ნიშნები, ინტრავენურად ან ინტრაპერიტონეალურად შეყვანილი ინდაპამიდის მწვავე ტოქსიკურობის კვლევებში, იყო ინდპამიდის ფამაკოლოგიური მოქმედების თანაფარდობითი, ანუ ბრადიპნოე და პერიფერიული ვაზოდილატაცია.

ემბრიოტოქსიურობა და ტერატოგენურობა არ დადასტურებულა რეპროდუქციული ტოქსიკურობის კვლევის შედეგად.

შეუთავსებლობა

უცნობია.

ვარგისობის ვადა

5 წელი. არ მიიღება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ!

შენახვის პირობები

ინახება მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას, 15-25˚ჩ ტემპერატურატურის პირობებში. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეფუთვა

10 კაფსულა ბლისტერზე, 3 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

მწარმოებელი და რეგისტრაციის მოწმობის მფლობელი:

პრო.მედ.ცს პრაღა ა.ო.

ტელჩსკა #377/1, მიხლე 140 00, პრაღა 4, ჩეხეთის რესპუბლიკა