ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი

10 მგ/2 მლ ინტრამუსკულარულად და ინტრავენური ხსნარი

შემადგენლობა

მოქმედი** ნივთიერებ**** ა:** თითოეული 2 მლ ამპულა შეიცავს 10 მგ მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდს.

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი (E223), საინექციო წყალი.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის დახასიათებადაგამოყენება

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის თითოეული 2 მლ-იანი ამპულა შეიცავს 10 მგ მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდს.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი წარმოდგენილია ამპულაში, რომელიც შეიცავს სუფთა, უფერო, უსუნო საინექციო ხსნარს. თითოეული ყუთი შეიცავს 2 მლ-იან 6 ამპულას.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი არის ღებინების საწინააღმდეგო საშუალება, რომელიც შეიცავს მოქმედ ნივთიერება მეტოკლოპრამიდს. იგი მოქმედებს ტვინის იმ ნაწილზე, რომელიც ხელს უშლის გულისრევასა და ღებინებას.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი გამოიყენება მოზრდილებში:

• გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ;
• ოპერაციის შემდგომი გულისრევისა და ღებინების თავიდან ასაცილებლად;
• რადიოთერაპიის შედეგად გამოწვეული გულისრევისა და ღებინების თავიდან ასაცილებლად;
• მწვავე შაკიკით გამოწვეული გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი გამოიყენება მოზარდებში და ბავშვებში (1-18 წლის ასაკში), თუ სხვა მკურნალობა არაეფექტურია ან ვერ გამოიყენება:

• როგორც ალტერნატიული საშუალება იმ შემთხვევებში, როდესაც სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენება შეუძლებელია ქიმიოთერაპიით გამოწვეული გულისრევისა და ღებინების თავიდან ასაცილებლად;
• იგი გამოიყენება, როგორც ალტერნატიული საშუალება ოპერაციის შემდგომი გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ იმ შემთხვევებში, როდესაც სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენება შეუძლებელია.

უკუჩვენება

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი****არ გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:

თუ,

• გაქვთ ალერგია მეტოკლოპრამიდის ან ამ პრეპარატის რომელიმე სხვა ინგრედიენტის მიმართ;
• გაქვთ სისხლდენა, ობსტრუქცია ან აღინიშნება გახევა კუჭში ან ნაწლავებში;
• გაქვთ ფეოქრომოციტომა ან თუ გაქვთ ეჭვი ფეოქრომოციტომაზე (ეს არის თირკმელზედა ჯირკვლების სიმსივნე და იწვევს ადრენალინის რაოდენობის ზრდას);
• ოდესმე გქონიათ კუნთების უნებლიე სპაზმი (გვიანი დისკინეზია), როდესაც მკურნალობდით მედიკამენტებით;
• გაქვთ ეპილეფსია;
• გაქვთ პარკინსონის დაავადება;
• იღებთ ლევოდოფას (პარკინსონის დაავადების სამკურნალო პრეპარატი) ან დოფამინერგულ აგონისტებს (იხ. ქვემოთ „გამოყენება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად“);
• ოდესმე გქონიათ სისხლის პიგმენტის პათოლოგიური დონე (მეტემოგლობინემია) ან NADH-ის (ნიკოტინამიდი ადენინ დინუკლეოტიდი) ციტოქრომ-B5-ის დეფიციტი;
• ბოლო 4 დღის განმავლობაში ჩაგიტარდათ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ოპერაცია;
• კვებავთ ჩვილს ძუძუთი.

არ მისცეთ ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი**** ერთ წლამდე ასაკის ბავშვს.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი****სიფრთხილით გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში.

თუ,

• ანამნეზში გაქვთ გულის რითმის დარღვევა (QT ინტერვალის გახანგრძლივება) ან გულის სხვა პრობლემები;
• გაქვთ სისხლში კალიუმის, ნატრიუმის, მაგნიუმის დონესთან დაკავშირებული პრობლემები;
• იღებთ სხვა პრეპარატებს, რომლებიც ცნობილია, რომ გავლენას ახდენენ გულის რიტმზე;
• გაქვთ ნევროლოგიური (ტვინთან დაკავშირებული) პრობლემები;
• გაქვთ თირკმელებისა და ღვიძლის პრობლემები (ამ შემთხვევაში დოზა შეიძლება შემცირდეს);
• გაქვთ ჰიპერტენზია (მაღალი არტერიული წნევა);
• გაქვთ ატოპია (ადამიანის მიდრეკილება ალერგიის (მათ შორის ასთმის) განვითარებისადმი) ან პორფირია (სისხლის იშვიათი მემკვიდრეობითი დაავადება) ანამნეზში;
• გამოიყენება სეროტონერგული პრეპარატები, ამ პრეპარატების გამოყენებამ მეტოკლოპრამიდის ინექციებთან ერთად შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები (როგორიცაა: მოუსვენრობა, კოორდინაციის დაკარგვა, აჩქარებული გულისცემა, სხეულის ტემპერატურის მომატება).

ექიმმა შეიძლება ჩაატაროს სისხლის ზოგიერთი ანალიზი პიგმენტის დონის გასაზომად სისხლში. თუ შეინიშნება პათოლოგიური მაჩვენებლები (მეტემოგლობინემია), პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს დაუყოვნებლივ და სრულად.

მიუხედავად იმისა, რომ ზემოაღნიშნული მდგომარეობები აშკარად ვლინდება, მნიშვნელოვანია, რომ ექიმმა იცოდეს, გეხებათ თუ არა რომელიმე მოცემული მდგომარეობა. თუ ამ პრეპარატს იყენებთ ღებინების შესაჩერებლად და ღებინება არ წყდება პრეპარატის გამოყენების მიუხედავად, მიმართეთ თქვენს ექიმს. ექიმი დაგინიშნავთ რამდენიმე ანალიზს, თქვენი ღებინების მიზეზის დასადგენად.

მკურნალობის პერიოდი არ უნდa აჭარბებდეს 3 თვეს, კუნთების უნებლიე სპაზმის (გვიანი დისკინეზია) რისკის გამო.

ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი ისეთი სიმპტომებით, როგორიცაა: ცხელება, კუნთების სიმტკიცე, ოფლიანობა ან ცნებობიერების დაკარგვა, შეიძლება გამოვლინდეს წამლების ისეთ ჯგუფთან ერთად მიღებისას, რომელსაც ეწოდება ნეიროლეფსიური საშუალებები. ამ შემთხვევაში მედიკამენტების მიღება შეწყდება და ექიმი დაიწყებს შესაბამის მკურნალობას.

უნებლიე მოძრაობები (ექსტრაპირამიდული დარღვევები) შეიძლება აღინიშნოს ბავშვებსა და ახალგაზრდა მოზრდილებში. ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი არ უნდა იქნას გამოყენებული 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში უნებლიე მოძრაობის რისკის გაზრდის გამო.

ორ ინექციას შორის უნდა იყოს 6 საათიანი ინტერვალი, ღებინების და მიღებული დოზის გამოდევნის ჩათვლით.

თუ აღნიშნული გაფრთხილებები გეხებათ ან თუნდაც წარსულში გეხებოდათ ნებისმიერ დროს, მიმართეთ თქვენს თქვენს.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის გამოყენება საკვებთან და სასმელთან ერთად

მეტოკლოპრამიდით მკურნალობის დროს არ შეიძლება ალკოჰოლის მიღება, რადგან ის ზრდისტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის****10 მგ/2 მლ საინექციო ხსნარის სედატიურ ეფექტს.

ორსულობა

ამ პრეპარატის გამოყენებამდე მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუ ხართ ორსულად ან გეგმავთ დაორსულებას, ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის**** გამოყენებამდე გაიარეთ კონსულტაცია თქვენს ექიმთან.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის გამოყენება არ შეიძლება ორსულობის ბოლო ეტაპზე. ორსულობის ბოლო ეტაპზე გამოყენებისას ექსტრაპირამიდული სინდრომი (კუნთების უნებლიე შეკუმშვა) არ შეიძლება უგულებელყოფილი იყოს ახალშობილში. მისი გამოყენებისას საჭიროა ახალშობილზე საგულდაგულო დაკვირვება.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი ორსულობის დროს შეიძლება გამოყენებულ იქნას მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში. ექიმი მიიღებს აუცილებელ გადაწყვეტილებას, გამოიყენოს თუ არა ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი.

დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ მკურნალობის დროს მიხვდებით, რომ ორსულად ხართ.

ძუძუთი კვება

ამ პრეპარატის გამოყენებამდე მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი გამოიყოფა დედის რძეში და შეიძლება ჰქონდეს გავლენა თქვენს ბავშვზე. ამიტომ არ გამოიყენოთ ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი ბავშვის ძუძუთი კვების დროს.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ზოგიერთი დამხმარე ნივთიერების შესახებ, რომელსაც შეიცავს ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი შეიცავს 1 მმოლზე ნაკლებ (23 მგ) ნატრიუმს თითოეულ დოზაში; ანუ შეიძლება ჩაითვალოს, რომ არსებითად „არ შეიცავს ნატრიუმს“.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის მიერნატრიუმის მეტაბისულფიტის შემცველობამ, იშვიათად შეიძლება გამოიწვიოს მძიმე მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები და ბრონქოსპაზმი (სასუნთქი გზების შევიწროება).

სატრანსპორტოსაშუალებებისმართვადამექანიზმების****გამოყენება

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის გამოყენების შემდეგ შეიძლება იგრძნოთ: ძილიანობა, თავბრუსხვევა ან გქონდეთ უკონტროლო კრუნჩხვა, გრეხვითი ან დაკლაკვნითი მოძრაობები და კუნთების უჩვეულო ტონუსი, რაც იწვევს სხეულის დეფორმაციას.

აღნიშნულმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს თქვენს მხედველობაზე და ასევე, ხელი შეუშალოს სატრანსპორტო საშუალებებისმართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარს.

მიღება/გამოყენება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად

ზოგიერთ პრეპარატს შეუძლია ურთიერთქმედება ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდ****თან და შეუძლია გავლენა მოახდინოს ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის მექანიზმზეან ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის შეუძლია შეცვალოს ზოგიერთი პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი. ეს პრეპარატებია:

• ლევოდოპა ან პარკინსონის დაავადების სამკურნალო სხვა პრეპარატები (მაგ. აპომორფინი),
• ანტიქოლინერგული მედიკამენტები (კუჭის კრუნჩხვების და სპაზმების მოსახსნელად გამოყენებული პრეპარატები),
• მორფინის წარმოებულის მედიკამენტები (პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ძლიერი ტკივილის სამკურნალოდ),
• სედატიური (დამამშვიდებელი, სედატიური) მედიკამენტები,
• ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემების სამკურნალოდ გამოყენებული მედიკამენტები, როგორიცაა ფენოთიაზინი და ლითიუმი,
• დიგოქსინი (მედიკამენტი, რომელიც გამოიყენება გულის უკმარისობის სამკურნალოდ),
• ციკლოსპორინი (მედიკამენტი, რომელიც გამოიყენება იმუნური სისტემის ზოგიერთი დაავადების სამკურნალოდ),
• მივაკურიუმი და სუქსამეთონიუმი (მედიკამენტები, რომლებიც გამოიყენება კუნთების მოსადუნებლად),
• ფლუოქსეტინი და პაროქსეტინი (დეპრესიის სამკურნალო მედიკამენტები),
• ნეიროლეფსიური საშუალებები (მედიკამენტები, რომლებიც გამოიყენება ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემების დროს ან გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ),
• კრუნჩხვების სამკურნალო მედიკამენტები (ანტიკონვულსიური საშუალებები),
• მედიკამენტები, რომლებიც გამოიყენება ორგანიზმში ჰორმონ პროლაქტინის დონის შესამცირებლად (მაგ. ბრომოკრიპტინი, კაბერგოლინი),
• ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემების სამკურნალო მედიკამენტები,
• ატოვაკვონი (პნევმონიის სამკურნალო საშუალება),
• პრეპარატები, რომლებსაც უწოდებენ მონოამინ ოქსიდაზას ინჰიბიტორებს და რომლებიც გამოიყენება დეპრესიის სამკურნალოდ,
• პრეპარატები სახელწოდებით სიმპათომიმეტიკები, რომლებიც გამოიყენება ასთმის და ფილტვების სხვა დაავადებების, დაბალი არტერიული წნევის და შოკის სამკურნალოდ,
• ტკივილგამაყუჩებლები, როგორიცაა ასპირინი, პარაცეტამოლი ან უფრო ძლიერი ტკივილგამაყუჩებლები, რომლებსაც უწოდებენ ოპიოიდებს,
• სხვა მედიკამენტები, რომლებიც გამოიყენება გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ.

თუ ამჟამად იყენებთ რაიმე რეცეპტით ან ურეცეპტოდ გასაცემ მედიკამენტს, ან თუ იყენებდით მას ცოტა ხნის წინ, აცნობეთ ამის შესახებ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის გამოყენების წესი

ინსტრუქციები სათანადო გამოყენებისა და დოზის/გამოყენების სიხშირის შესახებ

ხანდაზმულ პაციენტებში

გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ, მათ შორის გულისრევისა და ღებინების ჩათვლით, რომლებიც შეიძლება განვითარდეს შაკიკის დროს და რადიოთერაპიის შედეგად გამოწვეული გულისრევისა და ღებინების პროფილაქტიკისთვის:

რეკომენდებული ერთჯერადი დოზაა 10 მგ, მეორდება დღეში სამჯერ.

გულისრევისა და ღებინების პროფილაქტიკისთვის, რომელიც შეიძლება აღინიშნოს ოპერაციის შემდეგ, რეკომენდებულია ერთჯერადი დოზა 10 მგ.

მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა დღეში არის 30 მგ ან 0.5 მგ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით.

ინექციური თერაპიის ხანგრძლივობა უნდა იყოს რაც შეიძლება მოკლე და რაც შეიძლება მალე უნდა მოხდეს პერორალურ თერაპიაზე გადასვლა.

ახალგაზრდა მოზრდილები და ბავშვები 1-დან 18 წლამდე

რეკომენდებული დოზაა 0.1-დან 0.15 მგ/კგ-მდე სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით, რომელიც მეორდება 3-ჯერ დღეში, ვენაში ნელი ინექციით.

მაქსიმალური დოზა 24 საათის განმავლობაში არის 0.5 მგ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით.

დოზირების ცხრილი

ასაკი | სხეულის წონა | დოზა | სიხშირე
---|---|---|---
1-3 წელი | 10-14 კგ | 1 მგ | 3-ჯერ დღეში
3-5 წელი | 15-19 კგ | 2 მგ | 3-ჯერ დღეში
5-9 წელი | 20-29 კგ | 2.5 მგ | 3-ჯერ დღეში
9-18 წელი | 30-60 კგ | 5 მგ | 3-ჯერ დღეში
15-18 წელი | 60 კგ-ზე მეტი | 10 მგ | 3-ჯერ დღეში

მკურნალობა არ უნდა აღემატებოდეს 5 დღეს, რათა თავიდან იქნას აცილებული დაგვიანებული გულისრევა და ღებინება, რომელიც შეიძლება აღინიშნოს ქიმიოთერაპიის შემდეგ.

მკურნალობა არ უნდა აღემატებოდეს 48 საათს გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ, რომელიც განვითარდა ოპერაციის შემდეგ.

შეყვანის წესი და მეთოდი

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის შეყვანა ხდება ექიმის ან ექთნის მიერ ნელი ინექციის სახით ვენაში ან ინტრამუსკულარულად.

ორ ინექციას შორის უნდა იყოს 6 საათიანი ინტერვალი, ღებინების და მიღებული დოზის გამოდევნის ჩათვლით.

სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფები

გამოყენება ბავშვებში

უნებლიე მოძრაობები (ექსტრაპირამიდული დარღვევები) შეიძლება აღინიშნოს ბავშვებსა და ახალგაზრდა მოზრდილებში. ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი არ უნდა იქნას გამოყენებული 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში უნებლიე მოძრაობის რისკის გაზრდის გამო.

გამოყენება ხანდაზმულებში

ხანდაზმულ პაციენტებში შესაძლებელია დოზის შემცირება თირკმელების დაავადებების, ღვიძლის დაავადებების და პაციენტის ზოგადი ჯანმრთელობის მდგომარეობის გათვალისწინებით.

სპეციალური გამოყენების შემთხვევები

თირკმლის უკმარისობა

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის დოზა უნდა შემცირდეს თირკმელების დაავადების ბოლო სტადიის, ზომიერი ან მძიმე თირკმლის დაავადების მქონე პაციენტებში. აცნობეთ თქვენს ექიმს, თუ გაქვთ თირკმელებთან დაკავშირებული პრობლემები.

ღვიძლის უკმარისობა

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის დოზა უნდა შემცირდეს ღვიძლის მძიმე დაავადებების დროს. თუ გაქვთ ღვიძლის დაავადება, აცნობეთ თქვენს ექიმს.

თუ გრძნობთ, რომ** ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის** მოქმედება ძალიან ძლიერი ან ძალიან სუსტია, აცნობეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუგამოიყენეთრეკომენდებულ დოზაზე მეტი****ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი

თუ მიიღეთ ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდი საჭიროზე მეტი რაოდენობით, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს. იმ შემთხვევებში, როდესაც პრეპარატის მიღება ხდება მაღალი დოზებით, შეიძლება გამოვლინდეს: უნებლიე მოძრაობები (ექსტრაპირამიდული დარღვევები), თავბრუსხვევა, ცნობიერების დარღვევა, ფსიქიკური დაბნეულობა, ჰალუცინაციები, ჰალუცინაციები და დარღვევები გულის მხრივ. თქვენს ექიმს შეუძლია დანიშნოს შესაბამისი მკურნალობა ამ სიმპტომებისთვის.

თუ გამოიყენეთ** ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის 10 მგ/2 მლ საინექციო ხსნარის** საჭიროზე მეტი დოზა აცნობეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუ დაგავიწყდათტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდისგამოყენება

თუ დაგავიწყდათ ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის 10 მგ/2 მლ საინექციო ხსნარის დოზის მიღება, გამოტოვეთ დავიწყებული დოზა. მიიღეთ შემდეგი დოზა ჩვეულ დროს.

არ გამოიყენოთ ორმაგი დოზა გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

ეფექტები, რომლებიც შეიძლება აღინიშნოსტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდითმკურნალობის შეწყვეტისას

არ დაასრულოთ მკურნალობა თქვენი ექიმის რჩევის გარეშე. თუ პრეპარატის გამოყენებისას შეგექმნებათ რაიმე პრობლემა, მიმართეთ თქვენს ექიმს.

შესაძლო გვერდითი მოვლენები

სხვა სამკურნალო საშუალებების მსგავსად, ამ პრეპარატმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები, თუმცა ისინი არ უვითარდება ყველა პაციენტს.

შეწყვიტეთ მკურნალობა და დაუყონებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს ან მიმართეთ უახლოესი სასწრაფო დახმარების განყოფილებას: თუ ამ პრეპარატის მიღებისას გამოგივლინდათ ერთ-ერთი შემდეგი ნიშანი:

• უკონტროლო მოძრაობები (ხშირად მოიცავს თავს ან კისერს). ეს შეიძლება აღინიშნოს ბავშვებში ან ახალგაზრდა მოზრდილებში და განსაკუთრებით მაღალი დოზების გამოყენებისას. ეს ნიშნები, როგორც წესი, ვლინდება მკურნალობის დასაწყისში და შესაძლოა გამოვლინდეს ერთჯერადი შეყვანის შემდეგაც კი. ეს მოძრაობები შეჩერდება სათანადო მკურნალობის შემდეგ;
• მაღალი ცხელება, მაღალი არტერიული წნევა, კრუნჩხვები, ოფლიანობა, ნერწყვის გამომუშავება. ეს შეიძლება იყოს დაავადების ნიშნები, რომელსაც ეწოდება ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი;
• ქავილი ან გამონაყარი კანზე, სახის, ტუჩების ან ყელის შეშუპება, სუნთქვის გაძნელება.

აღნიშნული სერიოზული გვერდითი ეფექტებია. შესაძლოა საჭირო გახდეს სამედიცინო ჩარევა.

გვერდითი მოვლენები კლასიფიცირდება შემდეგი კატეგორიების მიხედვით:

ძალიან ხშირი: შეიძლება გამოვლინდეს 10-დან 1- მდე პაციენტში.

ხშირი: შეიძლება გამოვლინდეს 10-დან 1 -მდე და 100-დან 1-ზე მეტ პაციენტში

არახშირი: შეიძლება გამოვლინდეს 100-დან 1 -მდე და 1,000-დან 1-ზე მეტ პაციენტში.

იშვიათი: შეიძლება გამოვლინდეს 1,000-დან 1 -მდე და 10,000-დან 1-ზე მეტ პაციენტში.

ძალიან იშვიათი: შეიძლება გამოვლინდეს 10,000-დან 1-ზე ნაკლებ პაციენტში.

უცნობია სიხშირე: არსებული მონაცემების საფუძველზე შეუძლებელია სიხშირის დადგენა.

ძ****ალიან ხშირი:

• ძილიანობის შეგრძნება.

ხშირი:

• დეპრესია;
• უკონტროლო მოძრაობები, როგორიცაა ტიკები, კანკალი, გრეხვითი მოძრაობები ან კუნთების შეკუმშვა (სიმტკიცე, რიგიდულობა);
• პარკინსონის დაავადების მსგავსი სიმპტომები (რიგიდულობა, ტრემორი);
• მოუსვენრობის შეგრძნება;
• არტერიული წნევის შემცირება (განსაკუთრებით ინტრავენური მეთოდის გამოყენებისას);
• დიარეა;
• სისუსტის შეგრძნება.

არახშირი:

• სისხლში ჰორმონ პროლაქტინის მომატებული დონე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს რძის გამომუშავება მამაკაცებში და ქალებში, რომლებიც არ იმყოფებიან ლაქტაციის პერიოდში (ჰიპერპროლაქტინემია).
• მენსტრუალური ციკლის გამოტოვება ან არარეგულარული მენსტრუაცია (ამენორეა);
• მხედველობის დარღვევა და თვალის კაკლის უნებლიე გადახრა ზევით;
• ჰალუცინაცია (ილუზიები, ხილვები);
• ცნობიერების დონის დაქვეითება;
• ნელი გულისცემა (განსაკუთრებით ინტრავენური მეთოდის გამოყენებისას);
• ჰიპერმგრძნობელობა (მომატებული მგრძნობელობა);
• მოძრაობის დარღვევა (დისტონია), რაც გამოწვეულია კუნთების უნებლიე მოძრაობით;
• მოძრაობის დარღვევა (დისკინეზია).

იშვიათი:

• გონების დაბნეულობა (დაბნეულობა);
• კუნთების უნებლიე შეკუმშვა (კრუნჩხვები, ჩვეულებრივ ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში);
• სარძევე ჯირკვლებიდან რძის გამოყოფა (გალაქტორეა).

უცნობი:

• სისხლის პიგმენტების პათოლოგიური დონე: რამაც შეიძლება შეცვალოს კანის ფერი (მეთემოგლობინემია, სულფემოგლობინემია);
• სარძევე ჯირკვლების პათოლოგიური განვითარება (გინეკომასტია);
• კუნთების უნებლიე სპაზმი (დაგვიანებული დისკინეზია), განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში, ხანგრძლივი გამოყენების შემდეგ (პირზე, ენაზე, კიდურებში);
• მაღალი ცხელება, მაღალი არტერიული წნევა, კუნთების უნებლიე შეკუმშვა (კრუნჩხვები), ოფლიანობა, ნერწყვიანობა, რაც შეიძლება იყოს დაავადების ნიშნები, რომელსაც ეწოდება ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი;
• ცვლილებები გულისცემაში, რომელიც შეიძლება გამოვლინდეს ეკგ ტესტზე;
• გულის გაჩერება (განსაკუთრებით ინექციური მეთოდის გამოყენებისას);
• შოკი (გულის წნევის მკვეთრი შემცირება) (განსაკუთრებით ინტრავენური მეთოდის გამოყენებისას);
• გონების დაკარგვა (განსაკუთრებით ინექციური მეთოდის გამოყენებისას);
• ალერგიული რეაქცია, რომელიც შეიძლება იყოს მძიმე (განსაკუთრებით ინტრავენური მეთოდის გამოყენებისას);
• არტერიული წნევის უეცარი მატება პაციენტებში თირკმელზედა ჯირკვლის სიმსივნით (ფეოქრომოციტომა);
• ძალიან მაღალი არტერიული წნევა;
• კანისმიერი რეაქციები, როგორიცაა გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება (სახის, ტუჩების, ყელის და/ან ენის შეშუპება);
• ანთება ინექციის ადგილზე და რეგიონალური ტონზილიტი (ფლებიტი).

თუ აღგენიშნებათ რაიმე გვერდითი მოვლენა აცნობეთ თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს. აღნიშნული მოიცავს იმ გვერდით მოვლენებსაც, რომლებიც ზემოთ არ არის ჩამოთვლილი.

შეტყობინებასაეჭვოგვერდითიმოვლენებისშესახებ

თუ აღგენიშნებათ რაიმე გვერდითი მოვლენა, რომელიც ზემოთ არ არის ჩამოთვლილი, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს. გვერდითი მოვლენების შესახებ ასევე შეგიძლიათ შეატყობინოთ პირდაპირ პირდაპირ ქვეყნის ჯანდაცვის ორგანოს. გვერდითი მოვლენების შეტყობინებით, თქვენ დაეხმარებით უზრუნველყოთ მეტი ინფორმაცია ამ წამლის უსაფრთხოებასთან დაკავშირებით.

ტურქტიპსან მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდის****შენახვის პირობები

შეინახეთ ეს პრეპარატი ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას და თავის შეფუთვაში.

ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 25°C-ზე დაბლა.

გამოიყენეთმხოლოდვარგისობის ვადის შესაბამისად.

არ გამოიყენოთ** ტურქტიპსან**** მეტოკლოპრამიდი**** ჰიდროქლორიდი** ვარგისობის ვადის გასვლ _ის შემდეგ,_რომელიც მითითებულია შეფუთვაზე.

არ გამოიყენოთ** ტურქტიპსან**** მეტოკლოპრამიდი**** ჰიდროქლორიდი** თუ შეამჩნევთ რაიმე დაზიანებას პროდუქტში და/ან მის შეფუთვა ზე .

არ გადაყაროთ ვადაგასული ან გამოუყენებელი მედიკამენტები! გადაეცით ისინი მედიკამენტების შეგროვების სისტემას, რომელსაც განსაზღვრავს გარემოსა და ურბანული დაგეგმარების სამინისტრო.

მარკეტინგული ლიცენზიის მფლობელი

TURKTIPSAN SAĞLIK TURİZM EĞİTİM VE TİCARET A.Ş.

(ტურკტიპსან საღლიკ ტურიზმ ეღითიმ ვე ტიჯარეთ ა.შ.)

აკიურთი/ანკარა.

ტელეფონი: 0 312 844 15 08

ელ.ფოსტა: [email protected]

მწარმოებელი

TURKTIPSAN SAĞLIK TURİZM EĞİTİM VE TİCARET A.Ş.

(ტურკტიპსან საღლიკ ტურიზმ ეღითიმ ვე ტიჯარეთ ა.შ.)

აკიურთი/ანკარა.

ტელეფონი: 0 312 844 15 08

ელ.ფოსტა: [email protected]

საერთაშორისო დასახელება - METOCLOPRAMIDE

მოქმედი ნივთიერება: მეტოკლოპრამიდი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის მასტიმულირებელი საშუალება.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი 0.5%: ამპულაში 2 მლ.
1 ამპ.
მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი .......... 10 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ნატრიუმის პიროსულფატი, ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დოფამინის (D2) და სეროტონინის (5-HT3) რეცეპტორების სპეციფიკური ბლოკატორი, თრგუნავს ქემორეცეპტორებს ტვინის ღერძის ტრიგერულ ზონაში, ასუსტებენ მგრძნობელობას ვისცერალური ნერვებისა, რომლებიც გადასცემენ იმპულსებს პილორუსიდან და 12-გოჯა ნაწლავიდან ღებინების ცენტრს ჰიპოთალამუსისა და პარასიმპატიკური ნერვული სისტემის გავლით. ახდენს მარეგულირებელ და მაკოორდინებელ მოქმედებას კუჭ- ნაწლავის ტრაქტის ტონუსსა და მამოძრავებელ აქტივობაზე (საყლაპავის ქვედა სპინქტერის ტონუსზე), ამაღლებს კუჭისა და ნაწლავის ტონუსს, აჩქარებს კუჭის დაცლას, ამცირებს ჰიპერაციდურ სტაზს, აფერხებს პილორულ და ეზოფაგალურ რეფლექსებს, ასტიმულირებს ნაწლავის პერისტალტიკას, ანორმალიზებს ნაღვლის გამოყოფას, ამცირებს ოდის სპინქტერის სპაზმს მისი ტონუსის შეუცვლელად.
ხელს უშლის ნაღვლის ბუშტის დისკინეზიას. არ გააჩნია ქოლინომაბლოკირებელი, ანტიჰისტამინური, ანტისეროტონინული და განგლიობლოკატორული მოქმედება. არ მოქმედებს ტვინის სისხლძარღვების ტონუსზე, არტერიული წნევაზე, სასუნთქ ფუნქციაზე, აგრეთვე ღვიძლზე და თირკმელებზე, სისხლის წარმოქმნაზე, კუჭის და კუჭქვეშა ჯირკვლის სეკრეციაზე, ზრდის ქსოვილების მგრძნობელობას აცეტილქოლინისადმი, ასტიმულირებს პროლაქტინის, ალდოსტერონის სეკრეციას, აძლიერებს ნატრიუმის-ის იონების შეკავებას და კალიუმის იონების გამოყოფას.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე ზემოქმედებას იწყებს ინტრავენური შეყვანიდან 1-3 წუთში და 10-15 წუთში კუნთში შეყვანიდან და აჩქარებს კუჭის შიგთავსის ევაკუაციას და აქვს გულისრევის საწინააღმდეგო ეფექტი.
განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში. პრეპარატის გამოყოფა ძირითადად ხდება თირკმელებით 24-72 საათის განმავლობაში (დოზით 85%). იოლად გადის პლაცენტარულ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერებს, გამოიყოფა ასევე ქალის რძიდან.

ჩვენებები:

გულის რევა, ღებინება, სლოკინი სხვადახვა გენეზის (ზოგ შემთხვევაში ეფექტურია სხივური თერაპიის ან ციტოსტატიკების მიღების შემდგომი ღებინების დროს);
კუჭისა და ნაწლავის ატონია და ჰიპოტონია (ნაწილობრივ პოსტოპერაციული);
ნაღვლის გამომყოფი გზების დისკინეზია;
რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
მეტეორიზმი;
კომპლექსურ თერაპიაში კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავებისას.
გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევისას პერისტალტიკის გასაძლიერებლად.
მიღების წესი და დოზირება:
პრეპარატი შეჰყავთ ინტრავენურად ან კუნთში:
მოზრდილებში 10-20 მგ 1-3-ჯერ დღე-ღამეში (მაქსიმალური დღე-ღამური დოზაა 60 მგ);
ბავშვებში 6 წელს ზევით - 2.5-5 მგ 1-3-ჯერ დღე-ღამეში;
ბავშვებში 2-დან 6 წლამდე დღეღამური დოზა შეადგენს 0.5-1 მგ/კგ-ზე, 1-3 ჯერ დღე- ღამეში.

სხივური თერაპიისა და ციტოსტატიკების მიღებით განპირობებული გულისრევისა და ღებინების პროფილაქტიკისთვის პრეპარატი შეყავთ ინტრავენურად 2 მგ/კგ-ზე 30 წუთი სხივურ თერაპიამდე ან ციტოსტატიკების მიღებამდე. აუცილებლობის შემთხვევაში ხდება განმეორებითი შეყვანა 2-3 საათის შემდეგ.

რენტგენოლოგიური გამოკვლევის დროს მოზრდილებში პრეპარატის შეყვანა ხდება ინტრავენურად 10-20 მგ გამოკვლევის დაწყებამდე 15-20 წუთით ადრე. თირკმლისა და ღვიძლის უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში თავიდან ნიშნავენ ჩვეულებრივზე 2-ჯერ ნაკლები დოზით, შემდგომი დოზა კი დამოკიდებულია ავადმყოფის რეაქციაზე მეტოკლოპრამიდის მიმართ.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ: ექსტრაპირამიდული დარღვევები - სახის მუსკულატურის სპაზმი, ტრიზმი, ენის რიტმული პროტრუზია, მეტყველების ბულბარული ტიპი, ექსტრაოკულარული კუნთების სპაზმი, სპასტიური სიელმე, ოპისტოტონუსი, კუნთური ჰიპერტონუსი, პარკინსონიზმი (ჰიპერკინეზი, კუნთური რიგიდულობა-გამოვლინება დოფამინ-მაბლოკირებელი მოქმედებისა), ექსტრაპირამიდული მოშლილობების რისკი იზრდება დოზის გაზრდისას 0.5 მგ/კგ/დღ; (ხანდაზმულებში თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს) დისკინეზია, ძილიანობა, დაღლილობის შეგრძნება, აფორიაქება.

საერთაშორისო დასახელება - METOCLOPRAMIDE

მოქმედი ნივთიერება: მეტოკლოპრამიდი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის მასტიმულირებელი საშუალება.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი 0.5%: ამპულაში 2 მლ.
1 ამპ.
მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი .......... 10 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ნატრიუმის პიროსულფატი, ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დოფამინის (D2) და სეროტონინის (5-HT3) რეცეპტორების სპეციფიკური ბლოკატორი, თრგუნავს ქემორეცეპტორებს ტვინის ღერძის ტრიგერულ ზონაში, ასუსტებენ მგრძნობელობას ვისცერალური ნერვებისა, რომლებიც გადასცემენ იმპულსებს პილორუსიდან და 12-გოჯა ნაწლავიდან ღებინების ცენტრს ჰიპოთალამუსისა და პარასიმპატიკური ნერვული სისტემის გავლით. ახდენს მარეგულირებელ და მაკოორდინებელ მოქმედებას კუჭ- ნაწლავის ტრაქტის ტონუსსა და მამოძრავებელ აქტივობაზე (საყლაპავის ქვედა სპინქტერის ტონუსზე), ამაღლებს კუჭისა და ნაწლავის ტონუსს, აჩქარებს კუჭის დაცლას, ამცირებს ჰიპერაციდურ სტაზს, აფერხებს პილორულ და ეზოფაგალურ რეფლექსებს, ასტიმულირებს ნაწლავის პერისტალტიკას, ანორმალიზებს ნაღვლის გამოყოფას, ამცირებს ოდის სპინქტერის სპაზმს მისი ტონუსის შეუცვლელად.
ხელს უშლის ნაღვლის ბუშტის დისკინეზიას. არ გააჩნია ქოლინომაბლოკირებელი, ანტიჰისტამინური, ანტისეროტონინული და განგლიობლოკატორული მოქმედება. არ მოქმედებს ტვინის სისხლძარღვების ტონუსზე, არტერიული წნევაზე, სასუნთქ ფუნქციაზე, აგრეთვე ღვიძლზე და თირკმელებზე, სისხლის წარმოქმნაზე, კუჭის და კუჭქვეშა ჯირკვლის სეკრეციაზე, ზრდის ქსოვილების მგრძნობელობას აცეტილქოლინისადმი, ასტიმულირებს პროლაქტინის, ალდოსტერონის სეკრეციას, აძლიერებს ნატრიუმის-ის იონების შეკავებას და კალიუმის იონების გამოყოფას.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე ზემოქმედებას იწყებს ინტრავენური შეყვანიდან 1-3 წუთში და 10-15 წუთში კუნთში შეყვანიდან და აჩქარებს კუჭის შიგთავსის ევაკუაციას და აქვს გულისრევის საწინააღმდეგო ეფექტი.
განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში. პრეპარატის გამოყოფა ძირითადად ხდება თირკმელებით 24-72 საათის განმავლობაში (დოზით 85%). იოლად გადის პლაცენტარულ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერებს, გამოიყოფა ასევე ქალის რძიდან.

ჩვენებები:

გულის რევა, ღებინება, სლოკინი სხვადახვა გენეზის (ზოგ შემთხვევაში ეფექტურია სხივური თერაპიის ან ციტოსტატიკების მიღების შემდგომი ღებინების დროს);
კუჭისა და ნაწლავის ატონია და ჰიპოტონია (ნაწილობრივ პოსტოპერაციული);
ნაღვლის გამომყოფი გზების დისკინეზია;
რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
მეტეორიზმი;
კომპლექსურ თერაპიაში კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავებისას.
გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევისას პერისტალტიკის გასაძლიერებლად.
მიღების წესი და დოზირება:
პრეპარატი შეჰყავთ ინტრავენურად ან კუნთში:
მოზრდილებში 10-20 მგ 1-3-ჯერ დღე-ღამეში (მაქსიმალური დღე-ღამური დოზაა 60 მგ);
ბავშვებში 6 წელს ზევით - 2.5-5 მგ 1-3-ჯერ დღე-ღამეში;
ბავშვებში 2-დან 6 წლამდე დღეღამური დოზა შეადგენს 0.5-1 მგ/კგ-ზე, 1-3 ჯერ დღე- ღამეში.

სხივური თერაპიისა და ციტოსტატიკების მიღებით განპირობებული გულისრევისა და ღებინების პროფილაქტიკისთვის პრეპარატი შეყავთ ინტრავენურად 2 მგ/კგ-ზე 30 წუთი სხივურ თერაპიამდე ან ციტოსტატიკების მიღებამდე. აუცილებლობის შემთხვევაში ხდება განმეორებითი შეყვანა 2-3 საათის შემდეგ.

რენტგენოლოგიური გამოკვლევის დროს მოზრდილებში პრეპარატის შეყვანა ხდება ინტრავენურად 10-20 მგ გამოკვლევის დაწყებამდე 15-20 წუთით ადრე. თირკმლისა და ღვიძლის უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში თავიდან ნიშნავენ ჩვეულებრივზე 2-ჯერ ნაკლები დოზით, შემდგომი დოზა კი დამოკიდებულია ავადმყოფის რეაქციაზე მეტოკლოპრამიდის მიმართ.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ: ექსტრაპირამიდული დარღვევები - სახის მუსკულატურის სპაზმი, ტრიზმი, ენის რიტმული პროტრუზია, მეტყველების ბულბარული ტიპი, ექსტრაოკულარული კუნთების სპაზმი, სპასტიური სიელმე, ოპისტოტონუსი, კუნთური ჰიპერტონუსი, პარკინსონიზმი (ჰიპერკინეზი, კუნთური რიგიდულობა-გამოვლინება დოფამინ-მაბლოკირებელი მოქმედებისა), ექსტრაპირამიდული მოშლილობების რისკი იზრდება დოზის გაზრდისას 0.5 მგ/კგ/დღ; (ხანდაზმულებში თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს) დისკინეზია, ძილიანობა, დაღლილობის შეგრძნება, აფორიაქება.

შემადგენლობა:

აქტიური ნივთიერება: metoclopramide;

1 მლ ხსნარი შეიცავს 5 მგ მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდს;

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ედეტატი, უწყლო ნატრიუმის სულფიტი (Е 221), პროპილენგლიკოლი, ქლორწყალბადოვანი მჟავა (განზავებული), საინექციო წყალი.

წამლის ფორმა: საინექციო ხსნარი.

ძირითადი ფიზიკური და ქიმიური თვისებები: გამჭვირვალე, უფერო სითხე.

ფარმაკო-თერაპიული ჯგუფი:

პერისტალტიკის სტიმულატორები (პროპულსანტები),

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა:

მეტოკლოპრამიდი არის დოფამინის ცენტრალური მოქმედების ანტაგონისტი, რომელიც ასევე ხასიათდება პერიფერიული ქოლინერგული აქტივობით.

აღინიშნება პრეპარატის მოქმედების ორი ძირითადი ეფექტი: ღებინების საწინააღმდეგო და კუჭის დაცლის და წვრილ ნაწლავში გავლის დაჩქარების ეფექტი.

ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება გამოწვეულია თავის ტვინის ღეროს ტრიგერულ ზონაზე მოქმედებით (ჰემორეცეპტორები - ღებინების ცენტრის აქტივაციის ზონა), სავარაუდოდ დოფამინერგული ნეირონების დათრგუნვით.

პერისტალტიკის გააქტიურებას ნაწილობრივ აკონტროლებს ცენტრალური ნერვული სისტემა, მაგრამ პერიფერიული მოქმედების მექანიზმი შეიძლება ნაწილობრივ იყოს განპირობებული პოსტგანგლიონურ-ქოლინერგული რეცეპტორების გააქტიურებით და, შესაძლოა, კუჭსა და წვრილ ნაწლავში დოფამინერგული რეცეპტორების დათრგუნვით. ჰიპოთალამუსის და პარასიმპათიკური ნერვული სისტემის მეშვეობით არეგულირებს და კოორდინაციას უწევს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილის მოტორულ აქტივობას: ზრდის კუჭისა და ნაწლავების ტონუსს, აჩქარებს კუჭის დაცლას, ამცირებს გასტროსტაზს, ხელს უშლის პილორუსის და საყლაპავის რეფლუქსს და იწვევს ნაწლავის პერისტალტიკის სტიმულირებას. ახდენს ნაღვლის გამოყოფის ნორმალიზებას, ამცირებს ოდის სფინქტერის სპაზმს, მისი ტონუსის შეუცვლელად, აღმოფხვრის ნაღვლის ბუშტის დისკინეზიას.

გვერდითი მოვლენები ძირითადად ვლინდება ექსტრაპირამიდული სიმპტომებით, რასაც საფუძვლად უდევს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დოფამინ-რეცეპტორ-მაბლოკირებელი მოქმედება.

მეტოკლოპრამიდით ხანგრძლივმა მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს პროლაქტინის კონცენტრაციის მომატება სისხლის შრატში, ვინაიდან არ გააჩნია პროლაქტინის სეკრეციის დოფამინერგული შეფერხების უნარი. ქალებში აღწერილია გალაქტორეისა და მენსტრუალური ციკლის დარღვევის შემთხვევები, ხოლო მამაკაცებში - გინეკომასტია. თუმცა, მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ ეს სიმპტომები ქრება.

ფარმაკოკინეტიკა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე ზემოქმედების დაწყება აღინიშნება ინტრავენური შეყვანიდან 1-3 წუთის შემდეგ და კუნთში შეყვანიდან 10-15 წუთის შემდეგ. ღებინების საწინააღმდეგო ეფექტი გრძელდება 12 საათის განმავლობაში. პრეპარატის 13-30% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. განაწილების მოცულობა 3,5 ლ/კგ-ა. აღწევს ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერებში, გამოიყოფა დედის რძეში. მეტაბოლიზდება ღვიძლში. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4-6 საათს. ნაწილი (დაახლოებით 20%) გამოიყოფა თავდაპირველი სახით, ხოლო დანარჩენი (დაახლოებით 80%) ღვიძლის მიერ მეტაბოლიზების შემდეგ გამოიყოფა თირკმელებით გლუკურონის ან გოგირდის მჟავას ნაერთების სახით.

თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში კრეატინინის კლირენსი მცირდება 70%-მდე, ხოლო პლაზმიდან ნახევრადგამოყოფის პერიოდი იზრდება (კრეატინინის კლირენსის 10-50 მლ/წთ შემთხვევაში დაახლოებით 10 საათი და კრეატინინის კლირენსის <10 მლ/წთ შემთხვევაში დაახლოებით 15 საათი).

ღვიძლის ციროზის მქონე პაციენტებში აღინიშნა მეტოკლოპრამიდის დაგროვება, რასაც თან ახლდა პლაზმური კლირენსის 50%-ით შემცირება.

კლინიკური მახასიათებლები.

ჩვენებები:

მოზრდილებში: ოპერაციის შემდგომი გულის რევა, ღებინება; რადიოთერაპიის შემდგომი გულის რევა, ღებინება; სხვადასხვა მიზეზით, მათ შორის, მწვავე შაკიკით გამოწვეული გულის რევისა და ღებინების სიმპტომატური მკურნალობა;

ბავშვებში: როგორც მეორე რიგის სამკურნალწამლო საშუალება ქიმიოთერაპიის შემდგომი გადავადებული გულის რევის და ღებინების დროს; ოპერაციის შემდგომი გულის რევის და ღებინების მკურნალობა;

უკუჩვენებები:

•     ჰიპერმგრძნობელობა მეტოკლოპრამიდის ან პრეპარატის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ;
  

•     სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;
  

•     ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობა;
  

•     კუჭ-ნაწლავის პერფორაცია;
  

•     დადასტურებული ან საეჭვო ფეოქრომოციტომა (არტერიული ჰიპერტენზიის მძიმე შეტევების რისკის გამო);
  

•     ანამნეზში ნეიროლეპტიკების ან მეტოკლოპრამიდის მიღებით გამოწვეული ნაგვიანევი დისკინეზია;
  

•     ეპილეფსია (შეტევების სიხშირის და ინტენსივობის გაზრდის გამო);
  

•     პარკინსონის დაავადება;
  

•     ლევოდოპასთან ან დოფამინერგულ აგონისტებთან ერთდროულად გამოყენება;
  

•     ანამნეზში მეტოკლოპრამიდის მიღებისას დადგენილი მეტემოგლობინემია ან  NADH-ციტოქრომ-b5-რედუქტაზას დეფიციტის დროს;
  

•     პროლაქტინ-დამოკიდებული სიმსივნეები;
  

•     მაღალი კრუნჩხვითი მზადყოფნა (მოძრაობის ექსტრაპირამიდული დარღვევები);
  

•     1 წლამდე  ასაკის პაციენტები (ექსტრაპირამიდული დარღვევების განვითარების რისკის გამო).
  

ნატრიუმის სულფიტის შემცველობის გამო პრეპარატი არ უნდა დაინიშნოს ბრონქული ასთმით დაავადებულ პაციენტებში, სულფიტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის გამო.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:

უკუნაჩვენები კომბინაციები:

ლევოდოპა ან დოფამინერგული აგონისტები და მეტოკლოპრამიდი ხასიათდება ურთიერთანტაგონიზმით.

კომბინაციები, რომლებსაც უნდა მოერიდოთ:

ალკოჰოლი აძლიერებს მეტოკლოპრამიდის სედატიურ ეფექტს.

საყურადღებო კომბინაციები:

პერორალური მოხმარების მედიკამენტებთან ერთად გამოყენებისას, მაგალითად პარაცეტამოლი, მეტოკლოპრამიდმა შეიძლება ხელი შეუშალოს მათ შეწოვას კუჭის მოტორიკაზე ზემოქმედებით.

ანტიქოლინერგული პრეპარატები და მორფინის წარმოებულები: ანტიქოლინერგული პრეპარატები და მორფინის წარმოებულები და მეტოკლოპრამიდი ურთიერთანტაგონისტურად ზემოქმედებენ საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მოტორულ აქტივობაზე.

ცენტრალური ნერვული სისტემის ინჰიბიტორები (მორფინის წარმოებულები, ნეიროლეპტიკები, სედატიური ანტიჰისტამინური საშუალებები, H1 რეცეპტორების ბლოკატორები, სედატიური ანტიდეპრესანტები, ბარბიტურატები, კლონიდინი და მისი მსგავსი პრეპარატები): აძლიერებენ მეტოკლოპრამიდის მოქმედებას.

ნეიროლეპტიკები: მეტოკლოპრამიდის გამოიყენებამ სხვა ანტიფსიქოზურ საშუალებებთან ერთად, შეიძლება გამოიწვიოს კუმულაციური ეფექტი და განვითარდეს ექსტრაპირამიდული დარღვევები.

სეროტონერგული საშუალებები: მეტოკლოპრამიდის გამოყენებამ სეროტონინერგულ საშუალებებთან ერთად, მაგალითად, სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიურ ინჰიბიტორებთან (სუმსი), შეიძლება გაზარდოს სეროტონინის სინდრომის განვითარების რისკი.

დიგოქსინი: მეტოკლოპრამიდმა შეიძლება შეამციროს დიგოქსინის ბიოშეღწევადობა. აუცილებელია სისხლის პლაზმაში დიგოქსინის კონცენტრაციის მუდმივი მონიტორინგი.

ციკლოსპორინი: მეტოკლოპრამიდი ზრდის ციკლოსპორინის ბიოშეღწევადობას (Cmax 46%-ით და გავლენას 22%-ით). აუცილებელია სისხლის პლაზმაში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის მუდმივი მონიტორინგი. ამ მოვლენის კლინიკური შედეგები ბოლომდე დადგენილი არ არის.

მივაკურიუმი და სუქსამეთონიუმი: მეტოკლოპრამიდის ინექციამ შეიძლება გაზარდოს ნეირომუსკულური ბლოკის ხანგრძლივობა (პლაზმის ქოლინესტერაზას დათრგუნვის გამო).

CYP2D6-ის ძლიერი ინჰიბიტორები: მეტოკლოპრამიდის ექსპოზიციის დონე იზრდება CYP2D6-ის ძლიერ ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას, როგორიცაა ფლუოქსეტინი და პაროქსეტინი. მიუხედავად იმისა, რომ ამ მოვლენის კლინიკური მნიშვნელობა ზუსტად არ არის ცნობილი, პაციენტები უნდა იმყოფებოდნენ მუდმივი დაკვირვების ქვეშ, მოსალოდნელი გვერდითი რეაქციების გამო. მეტოკლოპრამიდმა შეიძლება გაახანგრძლივოს სუქცინილქოლინის მოქმედება.

საინექციო ხსნარში ნატრიუმის სულფიტის შემცველობის გამო, თიამინი (ვიტამინი B1) მეტოკლოპრამიდთან ერთად მიღებისას, შესაძლოა სწრაფად დაიშალოს ორგანიზმში.

გამოყენების თავისებურებები:

პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული ისეთი ქრონიკული დაავადებების სამკურნალოდ, როგორიცაა გასტროპარეზი, დისპეპსია და გასტროეზოფაგური რეფლუქი, ან როგორც დამატებითი საშუალება ქირურგიული ან რენტგენოლოგიური პროცედურების დროს.

მეტოკლოპრამიდით მკურნალობისას 30 წლამდე ასაკის პაციენტებში აღინიშნება დისტონიურ-დისკინეტიკური დარღვევების განვითარების მაღალი ტენდენცია.

ხანდაზმულ პაციენტებში პრეპარატი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით, პარკინსონიზმის ხშირი განვითარების გამო.

ნევროლოგიური დარღვევები.

განსაკუთრებით ბავშვებში და/ან მეტოკლოპრამიდის მაღალი დოზებით მკურნალობისას შესაძლოა განვითარდეს ექსტრაპირამიდული დარღვევები. ეს ჩვეულებრივ შეინიშნება მკურნალობის დასაწყისში და შეიძლება განვითარდეს პრეპარატის ერთჯერადი გამოყენების შემდეგ. ექსტრაპირამიდული სიმპტომების განვითარების შემთხვევაში მეტოკლოპრამიდის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს. როგორც წესი, ეს სიმპტომები მთლიანად ქრება მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ, მაგრამ შეიძლება საჭირო გახდეს სიმპტომური მკურნალობა (ბენზოდიაზეპინები ბავშვებში და/ან ანტიქოლინერგული ანტიპარკინსონიული საშუალებები მოზრდილებში).

მეტოკლოპრამიდის ყოველ მიღებას შორის, ღებინების და/ან დოზის არაეფექტურობის შემთხვევაშიც კი, დოზის გადაჭარბების თავიდან აცილების მიზნით, უნდა დაიცვათ სულ მცირე 6 საათი ინტერვალი.

მეტოკლოპრამიდით ხანგრძლივმა მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს მოგვიანებითი დისკინეზია, რომელიც პოტენციურად შეუქცევადია, განსაკუთრებით ხანდაზმულებში. მკურნალობა არ უნდა გაგრძელდეს 3 თვეზე მეტი ხნის განმავლობაში მოგვიანებითი დისკინეზიის განვითარების რისკის გამო. მოგვიანებითი დისკინეზიის კლინიკური ნიშნების გამოვლენისას მეტოკლოპრამიდით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

მეტოკლოპრამიდის ნეიროლეპტიკებთან ერთად გამოყენებისას, ისევე როგორც მეტოკლოპრამიდით მონოთერაპიისას, იყო ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის განვითარების შემთხვევები. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში, მეტოკლოპრამიდის გამოყენება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა.

პაციენტებში თანმხლები ნევროლოგიური დაავადებებით და პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სხვა პრეპარატებით, საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე.

მეტოკლოპრამილის გამოყენებისას ასევე შესაძლოა გაძლიერდეს პარკინსონის დაავადების სიმპტომებიც.

მეტჰემოგლობინემია

აღინიშნა მეტჰემოგლობინემიის შემთხვევები, რომლებიც შეიძლება დაკავშირებული იყოს MTRR-ციტოქრომ-b5-რედუქტაზას დეფიციტთან. ასეთ შემთხვევებში დაუყოვნებლივ სამუდამოდ უნდა შეწყვიტოთ მეტოკლოპრამიდის მიღება და მიიღოთ შესაბამისი ზომები (მაგალითად, მკურნალობა მეთილენის ლურჯით).

დარღვევები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან.

აღინიშნა სერიოზული გვერდითი რეაქციები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან, მათ შორის სისხლძარღვთა მწვავე უკმარისობის შემთხვევები, მძიმე ბრადიკარდია, გულის გაჩერება და QT ინტერვალის გახანგრძლივება, რომლებიც დაფიქსირდა მეტოკლოპრამიდის ინექციის სახით მიღების შემდეგ, უშუალოდ შეყვანის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენების რისკის შესამცირებლად (მაგ., ჰიპოტენზია, აკატიზია (მოუსვენრობა)), პრეპარატი უნდა შეიყვანოთ ინტრავენურად ნელი ბოლუსური ინექციით (მინიმუმ 3 წუთი).

თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა.

თირკმელების ფუნქციის დარღვევის ან ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია დოზის შემცირება.

პრეპარატი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული რისკის ჯგუფის პაციენტებში, კერძოდ, ხანდაზმულ პაციენტებში გულის გამტარობის დარღვევებით, ელექტროლიტური დისბალანსით ან ბრადიკარდიით, და პაციენტებში, რომლებიც იღებენ სხვა პრეპარატებს, რომლებიც ახანგრძლივებენ QT ინტერვალს.

პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული ქრონიკული დაავადებების სამკურნალოდ, როგორიცაა გასტროპარეზი, დისპეფსია და გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, ან როგორც დამატებითი საშუალება ქირურგიული ან რენტგენოლოგიური პროცედურების დროს.

არ შეიძლება შეფუთვიდან ამოღებული ამპულების მზის შუქზე დიდხანს დატოვება.

გამოყენება ორსულობის ან ლაქტაციის პერიოდში.

ორსულობა

ორსულებში პრეპარატის გამოყენების შესახებ მონაცემების ანალიზი (1000-ზე მეტი შემთხვევა) მიუთითებს, რომ არ არსებობს რაიმე ტოქსიკურობა, რომელიც იწვევს მალფორმაციებს ან ფეტოტოქსიკურობას. კლინიკური ჩვენების შემთხვევაში მეტოკლოპრამიდის გამოყენება შესაძლებელია ორსულობის დროს. ფარმაკოლოგიური თვისებებიდან გამომდინარე (როგორც სხვა ნეიროლეპტიკების შემთხვევაშიც), ორსულობის ბოლო პერიოდში მეტოკლოპრამიდის გამოყენების შემთხვევაში, არ არის გამორიცხული ახალშობილში ექსტრაპირამიდული სინდრომის ჩამოყალიბება. აუცილებელია ორსულობის ბოლოს თავი შევიკავოთ მეტოკლოპრამიდის გამოყენებისგან. მეტოკლოპრამიდის გამოყენების შემთხვევაში, საჭიროა ახალშობილზე დაკვირვება.

ლაქტაციის პერიოდი.

მეტოკლოპრამიდი უმნიშვნელო რაოდენობით გადადის დედის რძეში. ამიტომ არ არის რეკომენდებული მეტოკლოპრამიდის გამოყენება მეძუძურებში. მეძუძურ ქალებში აუცილებელია განიხილებოდეს მეტოკლოპრამიდით მკურნალობის შეწყვეტის შესაძლებლობა.

სატრანსპორტო საშუალებების ან სხვა მექანიზმების მართვისას რეაქციაზე ზემოქმედების უნარი.

პრეპარატის გამოყენებისას თავი უნდა შეიკავოთ პოტენციურად სახიფათო საქმიანობისგან, რომლებიც საჭიროებენ გაზრდილ ყურადღებას (მანქანის მართვა, სხვა მექანიზმებთან მუშაობა).

მიღების წესი და დოზირება.

საინექციო ხსნარი შეჰყავთ ინტრამუსკულურად ან ინტრავენურად ნელი ბოლუსური ინექციის სახით, სულ მცირე 3 წუთის განმავლობაში.

გამხსნელად გამოიყენეთ 0,9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი ან 5%-იანი გლუკოზის ხსნარი.

მოზრდილებში.

პრეპარატი ინიშნება დოზით 10 მგ 3-ჯერ დღეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 30 მგ ან 0,5 მგ/კგ სხეულის მასაზე.

საინექციო ფორმების გამოყენება უნდა მოხდეს რაც შეიძლება მოკლე ვადით და შეძლების და გვარად სწრაფად გადავიდეთ მეტოკლოპრამიდის ორალური ან რექტალური ფორმების გამოყენებაზე.

ბავშვებში.

ოპერაციის შემდგომი გულისრევის და ღებინების თავიდან ასაცილებლად, მეტოკლოპრამიდი შეყვანილი უნდა იქნას ოპერაციის დასრულების შემდეგ.

მეტოკლოპრამიდის რეკომენდებული დოზაა 0,1-0,15 მგ/კგ სხეულის მასაზე 3-ჯერ დღეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 0,5 მგ/კგ სხეულის მასაზე. პრეპარატის გამოყენების გაგრძელების აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა მინიმუმ 6-საათიანი ინტერვალის დაცვა.

დოზირების სქემა:

ასაკი, წლები | სხეულის წონა, კგ | ერთჯერადი დოზა, მგ | სიხშირე
---|---|---|---
1 – 3 | 10 – 14 | 1 | დღეში არა უმეტეს 3-ჯერ
3 – 5 | 15 – 19 | 2 | დღეში არა უმეტეს 3-ჯერ
5 – 9 | 20 – 29 | 2,5 | დღეში არა უმეტეს 3-ჯერ
9 – 18 | 30 – 60 | 5 | დღეში არა უმეტეს 3-ჯერ
15 – 18 | >60 | 10 | დღეში არა უმეტეს 3-ჯერ

დადგენილი პოსტოპერაციული გულისრევისა და ღებინების სამკურნალოდ მეტოკლოპრამილის გამოყენების მაქსიმალური ხანგრძლივობა არის 48 საათი.

ქიმიოთერაპიით გამოწვეული ნაგვიანები გულისრევისა და ღებინების თავიდან ასაცილებლად მეტოკლოპრამიდის გამოყენების მაქსიმალური ხანგრძლივობაა 5 დღე.

პაციენტები თირკმლის ფუნქციის დარღვევით

თირკმელების ფუნქციის დარღვევის ტერმინალური სტადიის პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი <15 მლ/წთ), მეტოკლოპრამიდის დოზა უნდა შემცირდეს 75%-ით.

თირკმლის ზომიერი და მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 15-60 მლ/წთ), მეტოკლოპრამიდის დოზა უნდა შემცირდეს 50%-ით.

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, ნახევარგამოყოფის პერიოდის გაზრდის გამო, გამოიყენეთ ნახევარი დოზა.

ხანდაზმული პაციენტები.

ხანდაზმულ პაციენტებში ასაკობრივ ცვლილებებთან დაკავშირებული თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის დაქვეითების გამო, საჭიროა განიხილებოდეს დოზის შემცირება.

მკურნალობის ხანგრძლივობა.

ნერვული სისტემის მხრიდან არასასურველი რეაქციების და სხვა გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკის შესამცირებლად, პრეპარატი უნდა იქნას გამოყენებული მხოლოდ მოკლევადიანი მკურნალობისთვის (5 დღემდე).

ბავშვები

1 წლის ასაკამდე ბავშვებში მეტოკლოპრამიდის გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია.

დოზის გადაჭარბება.

სიმპტომები: ძილიანობა, ცნობიერების დაქვეითება, დაბნეულობა, გაღიზიანებადობა, შფოთვა და მისი გაძლიერება, კრუნჩხვები, ექსტრაპირამიდულ-მოტორული დარღვევები, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის დარღვევები ბრადიკარდიით და არტერიული წნევის მომატებით ან დაქვეითებით, ჰალუცინაციები, სუნთქვის და გულის გაჩერება, დისტონიური რეაქციები. აღწერილია მეტემოგლობინემიის ცალკეული შემთხვევები.

მკურნალობა: ექსტრაპირამიდული დარღვევები აღმოიფხვრება ანტიდოტის - „ბიპერიდენის“ ნელი შეყვანით. მეტოკლოპრამიდის დიდი დოზების მიღებისას ის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან უნდა გამოძევდეს კუჭის ამორეცხვით ან პერორალურად უნდა იქნას მიღებული გააქტიურებული ნახშირი და ნატრიუმის სულფატი. ორგანიზმის სასიცოცხლო ფუნქციების მონიტორინგს ახორციელებენ მოწამვლის სიმპტომების სრულ გაქრობამდე.

გვერდითი მოვლენები.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან: გულისრევა, დისპეფსია, პირის სიმშრალე, ყაბზობა. მეტოკლოპრამიდის დღიურ დოზაზე მეტის გამოყენებისას, პაციენტებს შეიძლება განუვითარდეთ დიარეა.

ნერვული სისტემის მხრივ:

- ექსტრაპირამიდული რეაქციები. როგორც წესი - დისტონია (მათ შორის ძალიან იშვიათად დისკინეტიკური სინდრომის შემთხვევები), განსაკუთრებით ბავშვებში და 30 წლამდე ასაკის პაციენტებში, რისი რისკიც იზრდება დღიური დოზის, 0,5 მგ/კგ სხეულის მასაზე, გადაჭარბებისას; სახის კუნთების სპაზმი, ტრიზმი, ენის რიტმული პროტრუზია, მეტყველების ბულბარული ტიპი, ექსტრაოკულარული კუნთების სპაზმი, ოკულოგიური კრიზების ჩათვლით, უნებლიე სპაზმური მოძრაობები, განსაკუთრებით თავის, კისირსა და მხრების არეში, მატონიზირებელი ბლეფაროსპაზმი, თავის და მხრების არაბუნებრივი პოზიციები, ოპისტოტონუსი, კუნთების ჰიპერტონუსი;

- პარკინსონიზმი (ტრემორი, კუნთების კრუნჩხვა, ბრადიკინეზია, კუნთების რიგიდობა, აკინეზია, ნიღბისმაგვარი სახე) ზოგიერთ ხანდაზმულ პაციენტში მეტოკლოპრამიდით ხანგრძლივი მკურნალობის შემდეგ, აგრეთვე თირკმლის უკმარისობისას;

- დაგვიანებული დისკინეზია, რომელიც შეიძლება იყოს შეუქცევადი, შეიძლება განვითარდეს მეტოკლოპრამიდით ხანგრძლივი თერაპიის დროს, ძირითადად ხანდაზმულ პაციენტებში (განსაკუთრებით ქალებში), შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში და ჩვეულებრივ ვითარდება წამლის მოხსნის შემდეგ. ვლინდება ენის, სახის, პირის, ყბის უნებლიე მოძრაობებით, ზოგჯერ სხეულის ან/და კიდურების უნებლიე მოძრაობებით;

- ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი, მათ შორის ჰიპერპირექსია, შეცვლილი ცნობიერება, კუნთების რიგიდობა, ავტონომიური ნერვული სისტემის დისფუნქცია და შრატში კრეატინფოსფოკინაზას დონის მომატება. ეს სინდრომი პოტენციურად ლეტალურია, მისი განვითარების შემთხვევაში სასწრაფოდ უნდა შეწყვიტოთ მეტოკლოპრამიდის მიღება და დაუყოვნებლივ დაიწყოთ მკურნალობა (დანტროლენი, ბრომოკრიპტინი);

- ცხელება, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, დაღლილობა, ასთენია, მომატებული დაღლილობა, დეპრესიული ცნობიერება, შიში, შფოთვა, დაბნეულობა, ტინიტუსი, აკათია.

ასევე არსებობს მწვავე (მოკლევადიანი) ნევროლოგიური დარღვევების რისკი, რაც შედარებით მაღალია ბავშვებში.

ფსიქიკის მხრიდან: დეპრესია, ჰალუცინაციები, დაბნეულობა, შფოთვა, მოუსვენრობა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, განსაკუთრებით, პრეპარატის ინტრავენური შეყვანისას, ინექციის შემდეგ მცირე ხნით გულის გაჩერება, რაც შეიძლება იყოს ბრადიკარდიის, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის, სინუსური კვანძის ბლოკადა, განსაკუთრებით ინტრავენური გამოყენებისას, QT ინტერვალის გახანგრძლივება, სუპრავენტრიკულური ექსტრასისტოლა, პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლა, "პირუეტის" ტიპის პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია, შოკი, სინკოპე ინტრავენური შეყვანისას, მწვავე არტერიული ჰიპერტენზია ფეოქრომოციტომის მქონე პაციენტებში.

იყო ცალკეული ცნობები მეტოკლოპრამიდით გამოწვეული გულ-სისხლძარღვთა მძიმე რეაქციების განვითარების შესაძლებლობის შესახებ, განსაკუთრებით ინტრავენურად შეყვანისას.

Со стороны крови и лимфатической системы: метгемоглобинемия, которая может быть связана с дефицитом НАДН-цитохром-b5-редуктазы, особенно у младенцев, сульфгемоглобинемия, которая связана, главным образом, с сопутствующим применением высоких доз препаратов, которые высвобождают серу.

სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ: მეტემოგლობინემია, რომელიც შეიძლება ასოცირებული იყოს NADH-ციტოქრომ-b5-რედუქტაზას დეფიციტთან, განსაკუთრებით ჩვილებში, სულფჰემოგლობინემია, რომელიც ძირითადად ასოცირდება ერთდროულად გოგირდის გამომყოფი წამლების მაღალი დოზების გამოყენებასთან.

იმუნური სისტემის მხრივ: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები ანაფილაქსიური რეაქციების ჩათვლით, კვინკეს შეშუპების ჩათვლით, ანაფილაქსიური შოკი. პრეპარატის შემადგენლობაში ნატრიუმის სულფიტის არსებობის გამო შეიძლება განვითარდეს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების ინდივიდუალური შემთხვევები, განსაკუთრებით ბრონქული ასთმით დაავადებულ პაციენტებში, გულისრევის, ღებინების, ხიხინის, ასთმის მწვავე შეტევის, ცნობიერების დარღვევის ან შოკის სახით. ამ რეაქციებს შეიძლება ჰქონდეს ინდივიდუალური მიმდინარეობა.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მათ შორის: გამონაყარი კანზე, კანის ჰიპერემია და ქავილი, ჭინჭრის ციება.

რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების ფუნქციის მხრივ: ხანგრძლივი მედიკამენტური თერაპიის შემდეგ, პროლაქტინის სეკრეციის სტიმულაციის, ჰიპერპროლაქტინემიის, გინეკომასტიის, გალაქტორეის ან მენსტრუალური ციკლის დარღვევასთან დაკავშირებით, შეიძლება განვითარდეს ამენორეა. ამ მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, მეტოკლოპრამიდის გამოყენება უნდა შეწყდეს.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება.

მოზარდებში და პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევებით (თირკმლის უკმარისობა), რის შედეგადაც მეტოკლოპრამიდის გამოყოფა შენელებულია, განსაკუთრებით ყურადღებით აკვირდებიან გვერდითი მოვლენების განვითარებას. მათი გაჩენის შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

ნერვული სისტემის მხრიდან გვერდითი რეაქციების განვითარების რისკი იზრდება პრეპარატის მაღალი დოზებით და ხანგრძლივი გამოყენებისას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ ორიგინალურ შეფუთვაში არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას. ნუ გაყინავთ.

შეუთავსებლობა:

არ შეიძლება მეტოკლოპრამიდის საინექციო ხსნარის შერევა ტუტე საინფუზიო ხსნარებთან.

შეფუთვა.

2 მლ ამპულაში: 5 ამპულა ბლისტერში: 2 ბლისტერი ორიგინალურ შეფუთვაში.

გაცემის რეჟიმი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით