ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები სისტემური გამოყენებისთვის, მაკროლიდები
გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით
აქტიური ინგრედიენტები:
ერითრომიცინი
ERYTHROMYCIN
სამკურნალო საშუალების სავაჭრო დასახელება
ერითრომიცინი , 200 მგ, ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული ტაბლეტები.
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ერითრომიცინი (Erythromicyn).
შემადგენლობა
ერთი ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: ერითრომიცინი (Erythromycin) 200 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები:
ტაბლეტის ბირთვი: ბრინჯის სახამებელი, ნატრიუმის კარბოქსილმეთილსახამებელი, ჟელატინი, პოლისორბატი 80, კარტოფილის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი;
გარსი: ეუდრაგიტი L30-D55, ტრიეთილციტრატი, ტალკი.
აღწერა: ნაწლავში ხნსადი გარსით დაფარული ტაბლეტები, თეთრი ფერის, დაშვებულია კრემისფერი შეფერილობა, მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი ზედაპირით ჩამოთლილი კიდეების და ნაპრალების გარეშე.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ერითრომიცინი მიეკუთვნება მაკროლიდური ანტიბიოტიკების ჯგუფს. ავლენს ბაქტერიოსტატულ მოქმედებას.
ერითრომიცინი in vitro პირობებში მოქმედებს:
- გრამდადებით ბაქტერიებზე
Listeria monocytogenes, Corynebacterium diphtheriae, Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (მათ შორის Enterococcus spp.);
- გრამუარყოფით ბაქტერიებზე
Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila, Moraxella catarrhalis,
Bordetella pertussis, Campylobacter spp., Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum,
Treponema pallidum, Chlamydia spp., Clostridium spp..
Haemophilus influenzaeს შტამების უმრავლესობის ერადიკაცია ვლინდება ერითრომიცინის მხოლოდ მაღალი კონცენტრაციების დროს.
ერითრომიცინი არაეფექტურია სოკოებით, ვირუსებითა და საფუარებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობისას.
ერითრომიცინი არამდგრადია მჟავე გარემოში, ამიტომ გამოიყენება ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული ტაბლეტების ფორმით.
ერითრომიცინი კარგად აღწევს უმრავლესობა ორგანოსა და ქსოვილში. გადის პლაცენტარულ ბარიერს და აღწევს დედის რძეში. გააჩნია უჯრედებში შეღწევადობის უნარი.
ერითრომიცინი გამოიყოფა შეუცვლელი სახით, უპირატესად ნაღველთან და განავალთან ერთად.
გამოყენების ჩვენებები
- Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniaeთი გამოწვეული ზედა და ქვედა
სასუნთქი გზების ინფექციები;
- ყივანახველა (Bordetella pertussis) – ყივანახველას მკურნალობა და პროფილაქტიკა
პირებში , რომლებიც პირდაპირ კონტაქტში არიან ავადმყოფებთან;
- Ureaplasma urealyticum და Chlamydia trachomatisით გამოწვეული არასპეციფიკური ურეთრიტი;
- Campylobacter coli, Campylobacter jejuniiთი გამოწვეული საჭმლის მომნელებელი
ტრაქტის ინფექციები;
- ერითრაზმა ( Corynebacerium minutissimum);
- Haemophilus ducreyi ით გამოწვეული რბილი შანკრი;
- Entamoeba histolytica თი გამოწვეული ნაწლავური ინფექციები, არანაწლავური
ინფექციების შემთხვევაში, ერითრომიცინი ინიშნება სხვა პრეპარატებთან ერთად;
- შუა და გარე ყურის ოტიტები;
- გინგივიტი, ვენსანის ანგინა;
- ბლეფარიტი;
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები ( მაგალითად პენიცილინის მიმართ მდგრადი
სტაფილოკოკებით გამოწვეული ინფექციები ან პენიცილინების მიმართ ალერგიის შემთხვევაში );
- პუსტულოზური აკნე ( Propionibacterium acnes ).
ერითრომიცინი ალტერნატიული ანტიბიოტიკია პენიცილინების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში სტრეპტოკოკული ფარინგიტის, ქუნთრუშას (Streptococcus pyogenes – ერითროგენული შტამები), Streptococcus pneumoniae თი გამოწვეული ინფექციები, დიფტერიის (Corynebacterium diphtheriae), ერისიპელოიდის (Erysipelothrix rusiopathiae), გონორეის (Neisseria gonorrhoese), ადრეული სიფილისის (Treponema pallidum) დროს, ენდოკარდიტის პროფილაქტიკისათვის პაცინეტებში სტომატოლოგიური ჩარევის დროს.
დამხმარე საშუალების სახით შეიძლება გამოიყენებოდეს წყლულოვანი დაავადების დროს (Helicobacter pylori თ გამოწვეული რეციდივების პროფილაქტიკა).
უკუჩვენებები
- ერითრომიცინის ან სხვა მაკროლიდური ანტიბიოტიკების ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ნებისმიერი ნივთიერების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა;
- ერითრომიცინის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ასთემიზოლს, ტერფენადინს, ცისაპრიდს, პიმოზიდს, ასევე ერგოტამინს ან დიჰიდროერგოტამინს.
-ერითრომიცინი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებიც იღებენ სიმვასტატინს, ტოლტეროდინს, მიზოლასტინს, ამისულპრიდს, ასტემიზოლს, ტერფენადინს, დომპერიდონს, ციზაპრიდს ან პიმოზიდს.
სხვასამკურნალოსაშუალებებთან****ურთიერთქმედება
აუცილებლად უნდა აცნობოთ ექიმს ყველა წამლის შესახებ, რომლებსაც ბოლო დროს ღებულობდით, ურეცეპტოდ გაცემული პრეპარატების ჩათვლით.
ერითრომიცინის ბიოტრანსფორმაცია ხდება ძირითადად ღვიძლში. ერითრომიცინი ამცირებს ღვიძლის ფერმენტების აქტივობას და შედეგად შეიძლება შეცვალოს, როგორც საკუთარი, ასევე თანმხლებად გამოყენებული სხვა პრეპარატების (მიზოპლასტინი, ბრომკრიპტინი, ჰექსობარბიტალი, მიდაზოლამი, ტაკროლიმუსი, ტრიაზოლამი, ვალპროის მჟავა, რიფაბუტინი, ზოპიკლონი ) მეტაბოლიზმი .
ერითრომიცინი, ზემოქმედებს რა ციტოქრომ P450 აქტივობაზე, შედის ფარმაკოკინეტიკურ მოქმედებაში შემდეგ პრეპარატებთან:
- თეოფილინთან, ხელს უწყობს შრატში მისი კონცენტრაციის მომატებას, რაც იწვევს მისი ტოქსიკურობის გაზრდას. ორივე პრეპარატის ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში, აუცილებელია თეოფილინის დოზის შემცირება და შრატში მისი დონის კონტროლირება;
- დიგოქსინთან, ზრდის მის აბსორბციას და შრატში კონცენტრაციას;
- ციკლოსპორინთან, ზრდის მის კონცენტრაციას და აძლიერებს მის ნეფროტოქსიკურობას;
-კარბამაზეპინთან, ერითრომიცინს შეუძლია კარბამაზეპინის ღვიძლისმიერი მეტაბოლიზმის დაქვეითება. ორივე პრეპარატის ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს კარბამაზეპინის დოზის დაქვეითება 50%- ით;
- ფენიტოინთან, ალფენტანილთან, მეთილპრედნიზოლონთან ან ბენზოდიაზეპინთან –შეუძლია მათი ტოქსიურობის გაძლიერება;
- დიზოპირამიდთან, ქინიდინთან, პროკაინამიდთან, ცისაპრიდთან, ტერფენადინთან და ასთემიზოლთან, შეიძლება გულის რითმის მძიმე დარღვევების მიზეზი იყოს;
გარდა ამისა, ერითრომიცინთან ერთდროული გამოყენება:
- პერორალურ კონტრაცეპტულ საშუალებებთან – ამცირებს მათ ეფექტურობას და ზრდის ჰეპატოტოქსიურობის განვითარების საშიშროებას;
- ანტიკოაგულანტებთან (მაგალითად, ვარფარინთან, აცენოკუმაროლთან), განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში, შეუძლია გაახანგრძლივოს პროთრომბინული დრო და გაზარდოს სისხლდენების განვითარების საშიშროება. ერითრომიცინის ერთობლივი გამოყენებისას სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც ამცირებენ სისხლის შედედებას, აუცილებელია პროთრომბინული დროის რეგულარული კონტროლი;
- ერგოტამინთან ან დიჰიდროერგოტამინთან, შეიძლება გამოიწვიოს მწვავე ტოქსიკურობა,
რომელიც გამოვლინდება სისხლძარღვების სპაზმით;
- კოლხიცინთან ერთად გამოყენებულმა ერითრომიცინმა შეიძლება გაზარდოს მისი
ტოქსიკურობა.
განსაკუთრებული****მითითებანი
ერითრომიცინისგამოყენებისასაუცილებელიაშემდეგიზომებისდაცვა:
- ერითრომიცინით მკურნალობის წინ აუცილებელია აღნიშნული გამომწვევის მგრძნობელობის დადგენა. მკურნალობა შეიძლება დაწყებულ იქნეს მიკროორგანიზმის მგრძნობელობის შედეგის მიღებამდე. ანტიბიოტიკოგრამის მიღების შემდეგ შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის შეცვლა;
- ერითრომიცინზე, სხვა მაკროლიდურ ანტიბიოტიკებზე ან სხვა ალერგენებზე ალერგიული რეაქციების მქონე პაციენტებმა უნდა აცნობონ ამის შესახებ ექიმს მკურნალობის დაწყებამდე;
- პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით ან პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად ღებულობენ ჰეპატოტოქსიური მოქმედების მქონე პრეპარატებს, ერითრომიცინს შეუძლია გააძლიეროს ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა. ერითრომიცინით მკურნალობის დაწყებამდე, პაციენტებმა ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით, უნდა აცნობონ ექიმს ამ დაავადების შესახებ. ერითრომიცინით ხანრძლივი მკურნალობისას ნაჩვენებია ღვიძლის ფუნქციონალური სინჯების ჩატარება;
- ერითრომიცინი, რომელიც ენიშნებათ სიფილისით დაავადებულ ორსულებს, ვერ აღწევს ნაყოფში თერაპიულ კონცენტრაციებს. ამიტომ ასეთ შემთხვევებში მშობიარობისთანავე ექიმი ბავშვს დაუნიშნავს პენიცილინს;
- პაციენტებმა მიასთენიით, ერითრომიცინით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა აცნობონ ექიმს ამის შესახებ. ერითრომიცინმა შეიძლება გააძლიეროს დაავადების სიმპტომები;
- ფართო ანტიბაქტერიული სპექტრის ანტიბიოტიკებმა (მაგალითად მაკროლიდები, ნახევრად სინთეზური პენიცილინები, ცეფალოსპორინები) შეიძლება ზოგჯერ გამოიწვიოს ფსევდომემბრანული კოლიტი. ნაწლავში ნორმალური ბაქტერიული ფლორის დათრგუნვა ხელს უწყობს Clostridium difficile ს ჩხირების განვითარებას, რომელთა ტოქსინებიც იწვევენ ფსევდომემბრანული კოლიტის კლინიკურ სიმპტომებს. ამიტომ პაციენტებმა, რომელთაც ანტიბიოტიკებით მკურნალობის დროს ან მისი მოხსნისთანავე განუვითარდათ ფაღარათი, არ მიმართონ თვითმკურნალობას, არამედ უნდა მიმართონ ექიმს. თუ ფსევდომემბრანული კოლიტის დიაგნოზი დადასტურდა, აუცილებელია დაუყოვნებლივ მოიხსნას ერითრომიცინი და დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა. უფრო მსუბუქ შემთხვევებში ხშირად საკმარისია პრეპარატის მოხსნა, ხოლო უფრო მძიმე შემთხვევების დროს – გამოიყენება მეტრონიდაზოლი ან ვანკომიცინი. უკუნაჩვენებია ნაწლავების პერისტალტიკის დამთრგუნველი პრეპარატების გამოყენება;
- ანტიბიოტიკების ხანგრძლივი გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს, პრეპარატების მიმართ მდგრადი ბაქტერიებით ან სოკოებით გამოწვული სუპერინფექცია. ერითრომიცინით მკურნალობის დროს ახალი სოკოვანი ან ბაქტერიული ინფექციების განვითარების შემთხვევაში აუცილებელია შეწყვიტოთ პრეპარატის მიღება და მიმართოთ ექიმს;
- მძიმე ავადმყოფებში, რომლებიც ღებულობენ ერითრომიცინსა და ლოვასტატინს,
აღინიშნებოდა რაბდომიოლიზის (განივზოლიანი კუნთების ნეკროზი) შემთხვევები;
- ერითრომიცინმა შეიძლება შეცვალოს ფლუორომეტრიული მეთოდით შარდში კატექოლამინების დონის დადგენის შედეგები.
აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია, მაშინაც კი, თუ ზემოთ აღნიშნული მითითებანი, ეხება წარსულში არსებულ სიტუაციებს.
ორსულობადაძუძუთი****კვება
პრეპარატის გამოყენებამდე აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
პრეპარატი ორსულებს ენიშნებათ მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში.
ერითრომიცინი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ მეძუძურ დედებში გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო.
ზეგავლენაავტომობილისმართვისადამოძრავმექანიზმებთანმუშაობის****უნარზე
ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ზეგავლენის შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება.
გამოყენებისწესიდა****დოზირება
პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს ექიმის რეკომენდაციის მიხედვით.
ეჭვის შემთხვევაში აუცილებლად გაიარეთ ექიმთან კონსულტაცია.
მოზრდილებიდაბავშვები8წლისასაკისზემოთ
ჩვეულებრივ გამოიყენება 1-2 გ-მდე დღე-ღამეში, გაყოფილი რამდენიმე მიღებად.
მძიმე ინფექციების დროს დოზა შეიძლება გაიზარდოს დღეღამეში 4 გ-მდე,
გაყოფილი რამდენიმე მიღებად.
ბავშვები8წლამდე****ასაკის
საშუალოდ გამოიყენება 30-50 მგ/კგ დღეღამეში გაყოფილ დოზებად, ყოველ 12 ან 6 საათში. მძიმე ინფექციების დროს დოზა შეიძლება გაიზარდოს ორჯერ და გამოვიყენოთ ყოველ 6 საათში.
სამკურნალო პრეპარატი ერითრომიცინი ტაბლეტების ფორმით, გამოიყენება ნებისმიერი ასაკის ბავშვებში, იმ პირობით, თუ მათ შეუძლიათ ტაბლეტის გადაყლაპვა.
თუპრეპარატისგამოყენებისას**,პაციენტსეჩვენება****,რომპრეპარატისმოქმედებაანძალიანძლიერიან ძალიანსუსტია****,მანუნდამიმართოსექიმს****.**
ხანდაზმული****პაციენტები
ხანდაზმული პაციენტები არ საჭიროებენ პრეპარატის დოზირების შეცვლას. რეკომენდებულია სიფრთხილის დაცვა ამ ასაკობრივ ჯგუფში ღვიძლის ან სანაღვლე გზების ფუნქციების დარღვევის შესაძლებლობის გამო.
მკურნალობის****ხანგრძლივობა
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ინფექციის ტიპსა და სიმძიმეზე.
ერითრომიცინის გამოყენება აუცილებელია დაავადების სიმპტომების გაქრობიდან მინიმუმ 2-3 დღე. A ჯგუფის სტრეპტოკოკებით გამოწვეული ინფექციების დროს მკურნალობა მინიმუმ 10 დღე უნდა გაგრძელდეს.
მიღების წესი
პრეპარატი მიიღება უზმოზე ან საკვებთან ერთად, გადადუღებული და გაგრილებული წყლის მცირე რაოდენობის მიყოლებით.
იმ შემთხვევაში, თუ ერითრომიცინის მიღება ტაბლეტების სახით პრობლემატურია ან შეუძლებელი, რეკომენდებულია წამლის მიღება სუსპენზიის მოსამზადებელი გრანულების სახით, ექიმის მიერ დანიშნული დოზის შენარჩუნებით. მძიმე და სიცოცხლისათვის სახიფათო შემთხვევებში ერითრომიცინის მიღება რეკომენდებულია პარენტერალურად.
ერითრომიცინის დანიშნულ დოზაზე მეტი დოზის მიღების შემთვევაში
ერითრომიცინის ჭარბი დოზირების სიმტომებია კუჭ - ნაწლავის აშლილობა (გულისრევა, ფაღარათი, ღებინება), ასევე სმენის დაკარგვა.
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში, ანტიბიოტიკებით მკურნალობა უნდა შეწყდეს, გამოვიწვიოთ ღებინება (თუ პაციენტი გონებაზეა) და მივმართოთ ექიმს.
პრეპარატისჭარბიდოზირებისდროს,დაუყოვნებლივუნდამივმართითექიმსანფარმაცევტს**.**
პრეპარატერითრომიცინისდოზისგამოტოვებისშემთხვევაში
თუ პრეპარატი არ იქნა მიღებული დანიშნულ დროს, აუცილებელია მისი მიღება რაც შეიძლება სწრაფად (თუ პრეპარატის მომდევნო დოზის მიღებამდე ჯერ კიდევ დიდი დროა) ან გავაგრძელოთ პრეპარატის რეგულარული მიღება.
გამოტოვებულიდოზისასანაზღაურებლადარშეიძლებაორმაგიდოზის****მიღება.
შესაძლო გვერდითი****მოვლენები
სხვა პრეპარატების მსგავსად, ერითრომიცინსაც შეუძლია გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები. მოსალოდნელი გვერდითი რეაქციებია:
- კუჭ-ნაწლავის აშლილობა (ტკივილი მუცელში, გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი) –
განსაკუთრებით პრეპარატის მაღალი დოზების გამოყენებისას;
- იშვიათად ფსევდომემბრანული კოლიტი;
- სისხლის შრატში ღვიძლის ფერმენტების (ამინოტრანსფერაზების) აქტივობის ტრანზიტორული მომატება. იშვიათად ქოლესტაზური ჰეპატიტი, ღვიძლის უკმარისობა.
- ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნებოდეს გულის რითმის დარღვევა, გულისცემის დარღვევა.
- ერითრომიცინით ხანგრძლივი ან მკურნალობის განმეორებითი კურსის დროს შეიძლება განვითარდეს პრეპარატის მიმართ რეზისტენტული ბაქტერიებით ან სოკოებით გამოწვეული სუპერინფექცია;
- სპორადულად სმენის დაქვეითება (შუილი ყურებში, სიყრუე) – განსაკუთრებით პრეპარატის მაღალი დოზებით გამოყენებისას ან პაციენტებში ღვიძლის და თირკმლის უკმარისობით – სიმპტომები ჩვეულებრივ ქრება პრეპარატის მოხსნის შემდეგ;
- ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, კანზე გამონაყარი, მრავალფორმული ერითემა, ეპიდერმისის ტოქსიკო-კოლიკვაციური ნეკროზი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი. ანაფილაქსია.
ზემოთ აღნიშნული ალერგიული რეაქციებიდან ნებისმიერის გამოვლენის შემთხვევაში, ანტიბიოტიკების მიღება სასწრაფოდ უნდა შეწყდეს.
- სხვა არასასურველი მოვლენები, რომლებიც იშვიათად ვლინდება ერითრომიცინის გამოყენების შემდეგ: აგრანულოციტოზი (ლეიკოციტების ზოგიერთი ტიპის არარსებობა), დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ (თავბრუსხვევა, გონების დაბინდვა, ჰალუცინაციები), კოშმარული სიზმრები, პანკრეატიტი, თირკმლების ფუნქციის დარღვევა.
ზოგიერთპაციენტსერითრომიცინითმკურნალობისდროსშეიძლებაგამოუვლინდესსხვაგვერდითი მოვლენები**.ნებისმიერიზემოთაღნიშნულიგვერდითიმოვლენისანსხვაარასასურველიმოვლენის განვითარებისშემთხვევაში****,აუცილებელიამიმართოთექიმს.**
შენახვის****პირობები
ინახება 25°C - მდე ტემპერატურის პირობებში მშრალ ადგილას.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისობის****ვადა
3 წელი.
პრეპარატიარგამოიყენებაშეფუთვაზეაღნიშნულივარგისობისვადისგასვლისშემდეგ.
გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.
შეფუთვა
ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული 16 ტაბლეტი ბლისტერზე, რომელიც მოთავსებულია გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.
მწარმოებლის დასახელება და მისამართი
ს.ს. ტარხომინის ფარმაცევტული ქარხანა „პოლფა“
ა. ფლემინგის ქ. 2, 03-176 ვარშავა
პოლონეთი.
შემადგენლობა: თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს: 250 მგ ერითრომიცინი. 500 მგ ერითრომიცინი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკები.
ჩვენებები: ერითრომიცინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა და პროფილაქტიკა. ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, ტონზილიტი, პერიტონზილარული აბსცესი, ფარინგიტი, ლარინგიტი, სინუსიტი, განმეორებითი ინფექცია გრიპის დროს. გაციება. ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ტრაქეიტი, მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია (წილობრივი პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, პირველადი ატიპური პნევმონია), ბრონქოექტაზია, ლეგიონერის დაავადება. ყურის ინფექციები: ოტიტი მედია და ოტიტი ექსტერნა, მასტოიდიტი. თვალის ინფექციები: ბლეფარიტი. პირის ღრუს ან კბილის ინფექციები: ღრძილების ანთება, ვინცენტის ანგინა. კანისა და რბილი ქსოვილის ინფექციები: ძირმაგარა და ციმბირის წყლული, პარონიქია, აბსცესები, პუსტულარული აკნე, იმპეტიგო, ცელულიტი, ერისეპელასი. კუჭ-ნაწლავის ინფექციები: ქოლეცისტიტი, სტაფილოკოკური ენტეროკოლიტი. პროფილაქტიკა: წინა და პოსტ ოპერაციული ტრავმა, რევმატული ციება. სხვა ინფექციები: ოსტეომიელიტი, ურეთრიტი, გონორეა, სიფილისი, ლიმფოგრანულომა ვენერიუმი, დიფტერია, პროსტატიტი, ქუნთრუშა.
დოზირება და მიღების წესი: მოწოდებულია შიგნით მისაღებად. მოზრდილებსა და ბავშვებში 8 წლის ზემოთ: სუსტიდან საშუალო სიმწვავის ინფექციების შემთხვევაში 2 გ დღეში შესაბამის დოზებში. 4 გრამამდე დღეში მწვავე ინფექციების დროს. ბავშვებში: ასაკი, წონა და ინფექციის სიმწვავე მნიშვნელოვანი ფაქტორებია სწორი დოზის შერჩევისათვის. შედარებით მცირეწლოვან ბავშვებში, ჩვილებსა და ახალშობილებში რეკომენდირებულია ერითრომიცინ ეთილსუკცინატის სუსპენზიის მიღებაა. რეკომენდირებული დოზა 2-8 წლის ბავშვებისათვის, სუსტიდან საშუალო სიმძიმის ინფექციების შემთხვევაში არის 1 გრამი დღეში დაყოფილი შესაბამის დოზებად. რეკომენდირებული დოზა ჩვილთა და ახალშობილთა შემთხვევაში სუსტიდან საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს არის 500 მგ დღეში დაყოფილი შესაბამის დოზებად. მწვავე ინფექციების დროს დოზა შეიძლება გაორმაგდეს. მოზრდილებში: კონკრეტული დოზა არ არის რეკომენდირებული.
უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა ერითრომიცინის მიმართ. ერითრომიცინის
მიღება დაუშვებელია პაციენტებში, რომლებიც იღებენ სიმვასტატინს, ტოლტეროდინს,
მიზოლასტინს, ამისულპრიდს, ასტემიზოლს, ტერფინადინს, დომპერიდონს, ციზაპრიდს ან
პიმოზიდს. დაუშვებელია მიღება ერგოტამინისა და დიჰიდროერგოტამინთან ერთად.
ორსულობა და ლაქტაცია: სიფრთხილით ინიშნება ორსულებსა და მეძუძურებში.
შენახვის პირობები: ინახება არაუმეტეს 30C ტემპერატურაზე, გრილ, მზის სხივებისგან
დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.
შემადგენლობა: თითოეული გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს: ერითრომიცინის სტეარატს USP ექვ. ერითრომიცინის 250მგ.
ჩვენებები: ერითრომიცინი ეფექტურია შემდეგი ინფექციების მკურნალობისას: ზემო სასუნთქი გზების ინფექციები; ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები; კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები; ძვლის ინფექციები; სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებები; კუჭ-ნაწლავის ინფექციები; პროფილაქტიკა.
უკუჩვენებები: ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ნივთიერებების მიმართ. ასევე, უნდა მოვერიდოთ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის მიცემას ან რომლებიც ამჟამად ღებულობენ პოტენციურად ჰეპატოტოქსიურ პრეპარატებს.
გამოყენების მეთოდი და დოზები: მსუბუქი ან ზომიერი ინფექციების რეკომენდებული დოზებია: მოზრდილები და ბავშვები 8 წელზე მეტი ასაკის: 1-გ დღეში დაყოფილი დოზით. მწავავე ინფექციების შემთხვევაში ზემოთ რეკომენდებული დოზები შეიძლება გაორმაგდეს.
გაფრთხილებები: ახალშობილები: თუ ღვიძლის ფუნქცია ნორმალურია, შემცირებული დოზის გარდა სხვა არანაირი განსაკუთრებული სიფრთხილის დაცვა არ არის საჭირო. ბავშვები: შემცირებული დოზის გარდა სხვა არანაირი განსაკუთრებული სიფრთხილე არ არის საჭირო.
ორსულობა და ლაქტაცია: ორსული ქალები: პრეპარატი კვეთს პლაცენტარულ ბარიერს. ლაქტაცია: ერითრომიცინი აღწევს უფრო მაღალ კონცენტრაციებს ადამიანის რძეში, ვიდრე ეს დედის პლაზმშია. ორსულობის და ლაქტაციის დროს პრეპარატის დანიშვნა ხდება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი დედისთვის აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისთვის ან ახალშობილისათვის.
გვერდითი მოვლენები: ქოლესტატიკური სიყვითლე შეიძლება განვითარდეს მკურნალობის დაწყებიდან 10-14 დღის შემდეგ, უკავშირდება ტრანსამინაზების და ეოზინოფილიის მომატებულ დონეს და შექცევადია მკურნალობის შეჩერებისას. ძალიან იშვიათად შეიძლება აღინიშნებოდეს განზოგადებული ქავილი და სტივენს-ჯონსონის სინდრომი. შექცევადი სმენის დაკარგვა, მძიმე გულისრევით, ღებინებით და დიარეათი. არ არსებობს კონკრეტული ანტიდოტი-პაციენტმა უნდა მიმართოს ზოგად დამხმარე საშუალებებს. გვერდითი მოვლენებიდან ნებისმიერის გამოვლებნის შემთხვევაში, მათ შორის ისეთის, რომელიც არ არის მოცემული ამ ინსტრუქციაში უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
პრეპარატის ურთიერთქმედებები: თეოფილინი; კარბამაზეპინი; დიგოქსინი; ვარფარინი; ერგოტამინი.
შენახვის პირობები: ინახება 30C-ზე დაბალ ტემპერატურაზე, სინათლისა და
ტენიანობისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას..
გაცემის წესი: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II ჯგუფი, გაიცემა ფორმა N3
რეცეპტით.
შემადგენლობა
1 ტაბ.
ერითრომიცინი. . . . . . . . . . . . 200 მგ
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ერითრომიცინი არღვევს ბაქტერიული უჯრედის რიბოსომების დონეზე ცილების სინთეზს.
პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარეა გრამდადებითი პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი და
არამაპროდუცირებელი Staphylococcus spp., Streptococcus spp, მათ შორის S.
Pneumoniae, Clostridium spp., Bacillus anthracis, Corynebacterium diphtheriae
და ზოგიერთი გრამუარყოფითი (Neisseria gonorrhoeae, Haemophillus influenzae,
Bordetella pertussis, Brucella spp., Legionella spp., Mycoplasma spp.,
Chlamidia spp., Spirochaetaceae, Rickettsia spp.) ბაქტერიები. ერითრომიცინის
მიმართ რეზისტენტულია გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები, მათ შორის: Esherichia
coli, Pseudomonas aeruginosa, აგრეთვე Shigella spp., Salmonella spp.
ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. იგი აქტიურად აღწევს
ქსოვილებში, ორგანიზმის სითხეებსა და ღრუებში, არ გაივლის ჰემატოენცეფალურ
ბარიერს. ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ექსკრეტირდება ნაღველთან ერთად.
პრეპარატის 5%-ზე ნაკლები შეუცვლელი სახით გამოიყოფა შარდთან ერთად. ერითრომიცინს
კუმულაციური თვისებები არ ახასიათებს.
ჩვენებები
პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი
დაავადებები. მათ შორის: დიფტერია, ყივანახველა, ბრუცელოზი, ლეგიონელოზი, ანგინა,
ტრაქომა, ქუნთრუშა, პნევმონია, ბრონქოექტაზური დაავადება გამწვავების სტადიაში,
სეპტიური მდგომარეობა, წითელი ქარი, მასტიტი, ოსტეომიელიტი, ქოლეცისტიტი,
ჩირქოვანი ოტიტი და სხვა ჩირქოვან-ანთებითი პროცესები.
პრეპარატი ენიშნებათ ტეტრაციკლინის, ლევომიცეტინის, სტრეპტომიცინის მიმართ
მიკროორგანიზმების მდგრადობის შემთხვევაში, აგრეთვე ათაშანგის სამკურნალოდ
გამოყენებული პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკებისადმი ორგანიზმის მომატებული
მგრძნობელობის დროს.
მიღების წესები და დოზები
ერითრომიცინი ენიშნებათ პერორალურად მისაღებად.
მოზრდილებში ერთჯერადი დოზა შეადგენს 0.25 გ-ს, მძიმე დაავადებების დროს - 0.5
გ-ს ყოველ 4-6 სთ-ში 1-1.5 სთ-ით ადრე ჭამამდე ან ჭამიდან 2-3 სთ-ის შემდეგ.
მოზრდილებში მაქსიმალური ერთჯერადი დოზაა 0.5 გ, ხოლო სადღეღამისო -4 გ.
ბავშვებს ენიშნებათ 30-50 მგ/კგ წონაზე დაავადების მიმდინარეობისა და პაციენტის
ასაკის მიხედვით ყოველ 6 სთ-ში (4-ჯერ დღეღამეში), 8 სთ-ში (3-ჯერ დღეღამეში) და
12 სთ-ში (2-ჯერ დღეღამეში) ერთხელ.
სხეულის წონა | სადღეღამისო დოზა
---|---
10 კგ-ზე ნაკლები | 30-50 მგ/კგ (15-25 მგ/კგ 2-ჯერ დღეში)
10-15კგ | 200 მგ (1ტაბ. 100 მგ 2-ჯერ დღეში)
16-25კგ | 400 მგ (1 ტაბ. 100 მგ 4-ჯერ დღეში)
25-50კგ | 800 მგ
51-100კგ | 1200 მგ
100კგ-ზე მეტი | 1600 მგ
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და სიმძიმეზე და შეადგენს 5-14 დღეს.
გვერდითი მოვლენები
გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ქოლესტაზური სიყვითლე. ერთეულ შემთხვევებში
ალერგიული რეაქციები (გამონაყარი, ურტიკარია, ანაფილაქსიური შოკი).
პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას შესაძლებელია ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა,
პირის ღრუს კანდიდოზი.
უკუჩვენება
- მომატებული მგრძნობელობა მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.
- ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევა;
- ანამნეზში - სიყვითლე.
ორსულობა და ლაქტაცია
ერითრომიცინი გაივლის პლაცენტურ ბარიერს და გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად,
ამიტომ ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნა მხოლოდ იმ
შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად
სჭარბობს ნაყოფზე ზემოქმედების პოტენციურ რისკს.
განსაკუთრებული მითითებები
ერითრომიცინით მკურნალობის დროს საჭიროა გათვალისწინებულ იქნას მიკროორგანიზმების
მდგრადობა მის მიმართ, რაც თავისთავად ხასიათდება ჯვარედინი რეზისტენტობით სხვა
ანტიბიოტიკების - მაკროლიდების მიმართ.
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს ღვიძლის და/ან თირკმელების ფუნქციის
მოშლით.
ერითრომიცინის მიღება რძესთან ან რძის პროდუქტებთან ერთად ნებადართული არ არის.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პრეპარატები, რომლებიც ზრდიან კუჭის წვენის მჟავიანობას და მჟავე საკვები
პროდუქტები იწვევენ ერითრომიცინის ინაქტივირებას. ერითრომიცინი სისხლის პლაზმაში
ზრდის თეოფილინის, კოფეინის, ლინკომიცინის, აცეტილცისტეინის, კარბამაზეპინის
კონცენტრაციას და აძლიერებს მათ ტოქსიკურ მოქმედებას (გულისრევა, ღებინება და
სხვა), რის გამოც ამ პრეპარატებთან მისი კომბინაცია არ არის მიზანშეწონილი.
ერითრომიცინის კომბინაციით სულფანილამიდებთან, ტეტრაციკლინებთან, სტრეპტომიცინთან
ძლიერდება მისი მოქმედების ეფექტი. ერითრომიცინის დანიშვნა შესაძლებელია
პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ ალერგიული რეაქციების დროს.
ერითრომიცინი ზრდის სისხლის პლაზმაში ციკლოსპორინის კონცენტრაციას, რაც ზრდის
ნეფროტოქსიკურობის განვითარების რისკს.
შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25oC ტემპერატურაზე ბავშვებისა და სინათლისაგან
დაცულ ადგილას.
წამლები იგივე აქტიური ინგრედიენტებით