ციპზი®-500

CIPZY®-500

სავაჭრო დასახელება: ციპზი®-500.

საერთაშორისო დასახელება: ციპროფლოქსაცინი.

სამკურნალო ფორმა: შემოგარსული ტაბლეტები.

შემადგენლობა

თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:

ციპროფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდს BP– 500.0 მგ-ს.

დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, მაგნიუმის სტეარატი, გასუფთავებული ტალკი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ფტორქინოლონები.

ათქ კოდი: J01MA02.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ციპროფლოქსაცინი ფტორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალებაა. ციპროფლოქსაცინი მიკრობის უჯრედში აინჰიბირებს II და IV ტოპოიზომერაზებს (ფერმენტ დნმ-ჰირაზას), რის შედეგადაც ირღვევა ქრომოსომული ინფორმაციის ტრანსკრიფცია და დნმ-ის ბიოსინთეზი, ბაქტერიის ზრდისა და გამრავლების პროცესი.

მგრძნობიარე შტამები

გრამდადებითი შტამები: Bacillus anthracis.

გრამუარყოფითი აერობები: Citrobacter spp., Enterobacter cloacae, Haemophilus influenza, Moraxella spp., Moraxella catarrhalis, Morganella spp., Proteus spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Salmonella spp., Serratia liquefaciens, Serratia marcescens, Shigella spp., Shigella flexneri, Shigella sonnei.

შეძენილი რეზისტენტობის მქონე შტამები

გრამდადებითი აერობები: კოაგულაზაუარყოფითი Staphylococcus, Enterococcous faecalis, meticilinis mimarT rezistentuli Staphylococcus aureus, Streptococcus spp., Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumonia, S. pneumoniae PEN-R, Streptococcus pyogenes.

გრამუარყოფითი აერობები: Morganella morganii, Citrobacter freundii, Acinetobacter spp., Acinetobacter baumannii, Campylobacter spp., Campylobacter jejuni, Enterobacter spp., Enterobacter aerogenes, Enterobacter spp., Escherichia coli, E. coli, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae, Neisseria gonorrhoeae, Pseudomonas aeruginosa.

რეზისტენტული მიკროორგანიზმები

გრამდადებითი აერობები: Enterococcus spp., Enterococcus faecium, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus haemolyticus.

გრამუარყოფითი აერობები: Providencia spp., Stenotrophomonas maltophilia.

სხვა პათოგენები: Ureaplasma urealyticum.

ანაერობები: Bacteroides fragilis.

ფარმაკოკინეტიკა

ციპროფლოქსაცინი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. აბსორბცია ძირითადად თორმეტგოჯა ნაწლავსა და მსხვილ ნაწლავში ხდება. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში 1-2 სთ-ში მიიღწევა და 250, 500 და 750 მგ ციპროფლოქსაცინის მიღებისას შესაბამისად 0.1, 0.2 და 0.4 მკგ/მლ-ს შეადგენს. პრეპარატის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობაა 70–80%-ია. პრეპარატის 20–30% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ციპროფლოქსაცინის განაწილების მოცულობაა 2-3 ლ/კგ. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდია 4-7 სთ. ციპროფლოქსაცინი ძირითადად გამოიყოფა შარდით.

ჩვენებები

პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული დაავადებები:

– სასუნთქი სისტემის ინფექციები: პნევმონია, ფილტვების ქრონიკული

ობსტრუქციული დაავადების გამწვავება, ბრონქოექტაზიური დაავადება,

მუკოვისციდოზი;

– შუა ყურის ჩირქოვანი ანთება;

– სინუსიტი გამწვავების სტადიაში;

– შარდგამომყოფი გზების და სასქესო ორგანოების ინფექციები: ურეთრიტი,

ცერვიციტი, ორქოეპიდიდიმიტი, მცირე მენჯის ანთებითი დაავადებები;

– მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ბაქტერიული

ინფექციები;

– კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;

– ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;

– გაურთულებული ცერვიკალური და ურეთრული გონორეა;

– ჯილეხი (პროფილაქტიკა კონტაქტის შემდეგ და მკურნალობა);

– მძიმე ინფექციები იმუნოდეფიციტისა და ნეიტროპენიის ფონზე.

უკუჩვენებები

მომატებული მგრძნობელობა ციპროფლოქსაცინის, სხვა ფტორქინოლონების ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები და უსაფრთხოების ზომები

ციპროფლოქსაცინმა, სხვა ფტორქინოლონების მსგავსად, შეიძლება კრუნჩხვის სინდრომი გამოიწვიოს. იგი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ცნს-ის დარღვევის მქონე პაციენტებში, კრუნჩხვების განვითარების რისკის გამო. მყესების ტკივილის შემთხვევაში ან ტენდოვაგინიტის პირველი ნიშნების განვითარებისას, საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა, რადგან ფტორქინოლონებით მკურნალობის დროს მყესების ანთებისა და გაგლეჯის ცალკეული შემთხვევებია აღწერილი.

ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში შესაძლო ფოტოსენსიბილიზაციის გამო, საჭიროა მზის სხივებისათვის თავის არიდება. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში ან მკურნალობის შემდეგ, მძიმე და ხანგრძლივი დიარეის განვითარების შემთხვევაში, საჭიროა ფსევდომემბრანული კოლიტის დიაგნოზის გამორიცხვა, რომელიც პრეპარატის დაუყოვნებელ მოხსნასა და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნას მოითხოვს. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში კრისტალურიის განვითარების თავიდან ასაცილებლად დაუშვებელია რეკომენდებული სადღეღამისო დოზის გადაჭარბება. ნორმალური დიურეზისა და შარდის მჟავა რეაქციის შესანარჩუნებლად საჭიროა დიდი რაოდენობით სითხის მიღება. საჭიროა თავის არიდება ციპროფლოქსაცინისა და კალციუმით გამდიდრებული პროდუქტების (რძე, იოგურტი, კალციუმის გაზრდილი შემცველობის წვენები) ერთდოული მიღებისაგან.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის პერიოდში ციპროფლოქსაცინის გამოყენება რეკომენდებული არ არის. პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

დოზირება და მიღების წესი

დოზირების რეჟიმი და მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად და დამოკიდებულია ინფექციის ტიპზე, ინფექციური პროცესის ლოკალიზაციაზე, ავადმყოფობის სიმძიმის ხარისხზე, ასაკზე, სხეულის მასაზე, თირკმლის ფუნქციასა და ორგანიზმის საერთო მდგომარეობაზე. ციპროფლოქსაცინი ინიშნება პერორალურად 250-750 მგ 2-ჯერ დღეში. მიიღება დაუღეჭავად, საკმარისი რაოდენობის სითხესთან ერთად. პრეპარატის მიღება არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე. ციპროფლოქსაცინის უზმოზე მიღება აჩქარებს აბსორბციას.

მკურნალობის ხანგრძლივობა საშუალოდ 7-14 დღეს შეადგენს, თუმცა მძიმე და გართულებული ინფექციების დროს შესაძლებელია თერაპიის გახანგრძლივება. შარდგამომყოფი გზების ინფექციების დროს ინიშნება 250-500 მგ 2-ჯერ დღეში. ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციების დროს ინიშნება 500-750 მგ 2-ჯერ დღეში. გონოკოკური ურეთრიტის და ცერვიციტის დროს რეკომენდებულია 500 მგ-ის ერთჯერადად მიღება.

გვერდითი მოვლენები

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, დიარეა, ღებინება, აბდომინალური ტკივილი, დისპეფსია, მეტეორიზმი.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა, გემოს შეგრძნების დარღვევა, პარესთეზია.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია.

საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ართრალგია, ართრიტი, ტენდოვაგინიტი, მყესების გაგლეჯა;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: კრისტალურია, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ჰემატურია.

იმუნური სისტემის მხრივ: ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსიური რეაქციები.

სხვა წამლებთან****ურთიერთქმედება

ციპროფლოქსაცინისა და სუკრალფატის, ციმეტიდინის, რანიტიდინის, დიდანოზინის, ანტირეტროვირუსული პრეპარატების, ასევე მაგნიუმის, ალუმინის, კალციუმის შემცველი ანტაციდური საშუალებების, რკინის, თუთიისა და ბისმუტის იონების შემცველი პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას, ციპროფლოქსაცინის აბსორბცია მცირდება. ამიტომ ციპროფლოქსაცინი ინიშნება ამ პრეპარატების მიღებამდე 1-2 სთ-ით ადრე ან მიღებიდან 4 სთ-ის შემდეგ. ეს შეზღუდვა არ ვრცელდება Н2-რეცეპტორების ბლოკატორთა კლასის მედიკამენტებზე.

ერთდროული გამოყენებისას ციპროფლოქსაცინი ზრდის თეოფილინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში, რაც იწვევს ამ პრეპარატების გვერდითი ეფექტების გაძლიერებას. ციპროფლოქსაცინისა და თეოფილინის ერთდროული გამოყენებისას საჭიროა თეოფილინის კონცენტრაციის კონტროლი სისხლის პლაზმაში და მისი დოზის ადეკვატური შემცირება. ქინოლონებისა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების (აცეტილსალიცილის მჟავას გარდა) ერთდროული გამოყენებისას იზრდება კრუნჩხვების განვითარების რისკი. ცალკეულ შემთხვევებში პაციენტებს, რომლებიც ერთდროულად იღებენ ციპროფლოქსაცინსა და ციკლოსპორინს, სისხლის შრატში კრეატინინის კონცენტრაციის გაზრდა აღენიშნებათ, რის გამოც საჭიროა ამ მაჩვენებლის რეგულარული კონტროლი. ციპროფლოქსაცინი ზრდის კუმარინის წარმოებულების, მათ შორის ვარფარინის ეფექტს. ამ პროდუქტების ერთდროული გამოყენებისას საჭიროა პროთრომბინის დროის კონტროლი და საჭიროებისას, ანტიკოაგულანტების დოზის კორექტირება. ციპროფლოქსაცინისა და გლიბენკლამიდის ურთიერთქმედებისას შესაძლებელია გლიბენკლამიდის მოქმედების გაძლიერება. პრობენეციდი ზრდის ციპროფლოქსაცინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. მეტოკლოპრამიდი აჩქარებს ციპროფლოქსაცინის აბსორბციას, რაც სისხლის პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დროს ამცირებს. ამავე დროს ციპროფლოქსაცინის ბიოშეღწევადობა არ იცვლება.

ჭარბი დოზირების სიმპტომები და მკურნალობა

ცალკეულ შემთხვევებში პრეპარატის დოზის გადაჭარბებისას აღინიშნება შექცევადი ტოქსიკური ზემოქმედება თირკმლის პარენქიმაზე.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, ღებინების გამომწვევი პრეპარატების გამოყენება, დიდი რაოდენობით სითხის შეყვანა, შარდის მჟავა რეაქციის შექმნა, ციპროფლოქსაცინის აბსორბციის შესამცირებლად მაგნიუმის, ალუმინისა და კალციუმის იონების შემცველი ანტაციდების დანიშვნა, თირკმლის ფუნქციის კონტროლი, დამატებით – ჰემოდიალიზი ან პერიტონეალური დიალიზი, რის შედეგადაც გამოიყოფა პრეპარატის მხოლოდ 10%.

ზემოქმედება ავტომობილისა და მანქანა-დანადგარების მართვის უნარზე

პრეპარატი აქვეითებს ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს, რაც ხელს უშლის ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვასა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობას, განსაკუთრებით ალკოჰოლთან ერთდროულად გამოყენებისას.

შეფუთვა

500 მგ ტაბლეტები. 10 ტაბლეტი ბლისტერში. 1 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა

3 წელი.

შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება

დაუშვებელია.

გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

მწარმოებელი

“ZEE LABORATORIES”

უჩანი, ჯ. ტ. როუდი, კარნალი-132001, ინდოეთი

www.zeelaboratories.com

გამოყენების ინსტრუქცია

ციპზი®-500

საერთაშორისო დასახელება:
ციპროფლოქსაცინი

სამკურნალო ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები

შემადგენლობა:
1 შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
ციპროფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდს BP_ 500.0 მგ-ს.

დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, მაგნიუმის სტეარატი, გასუფთავებული ტალკი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ფტორქინოლონები
ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა
ციპროფლოქსაცინი ფტორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალებაა. ციპროფლოქსაცინი მიკრობის უჯრედში აინჰიბირებს II და IV ტოპოიზომერაზებს (ფერმენტ დნმ-ჰირაზას), რის შედეგადაც ირღვევა ქრომოსომული ინფორმაციის ტრანსკრიფცია და დნმ-ის ბიოსინთეზი, ბაქტერიის ზრდისა და გამრავლების პროცესი.

მგრძნობიარე შტამები:
გრამდადებითი შტამები: Bacillus anthracis.
გრამუარყოფითი აერობები: Citrobacter spp., Enterobacter cloacae, Haemophilus influenza, Moraxella spp., Moraxella catarrhalis, Morganella spp., Proteus spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Salmonella spp., Serratia liquefaciens, Serratia marcescens, Shigella spp., Shigella flexneri, Shigella sonnei.

შეძენილი რეზისტენტობის მქონე შტამები
გრამდადებითი აერობები: კოაგულაზაუარყოფითი Staphylococcus, Enterococcous faecalis, მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული Staphylococcus aureus, Streptococcus spp., Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumonia, S. pneumoniae PEN-R, Streptococcus pyogenes.

გრამუარყოფითი აერობები: Morganella morganii, Citrobacter freundii, Acinetobacter spp., Acinetobacter baumannii, Campylobacter spp., Campylobacter jejuni, Enterobacter spp., Enterobacter aerogenes, Enterobacter spp., Escherichia coli, E. coli, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae, Neisseria gonorrhoeae, Pseudomonas aeruginosa.
რეზისტენტული მიკროორგანიზმები:
გრამდადებითი აერობები: Enterococcus spp., Enterococcus faecium, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus haemolyticus.

გრამუარყოფითი აერობები: Providencia spp., Stenotrophomonas maltophilia.
სხვა პათოგენები: Ureaplasma urealyticum.
ანაერობები: Bacteroides fragilis.

ფარმაკოკინეტიკა:
ციპროფლოქსაცინი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. აბსორბცია ძირითადად თორმეტგოჯა ნაწლავსა და მსხვილ ნაწლავში ხდება. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში 1–2 სთ-ში მიიღწევა და 250, 500 და 750 მგ ციპროფლოქსაცინის მიღებისას შესაბამისად 0.1, 0.2 და 0.4 მკგ/მლ-ს შეადგენს. პრეპარატის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობაა 70–80%. პრეპარატის 20–30% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ციპროფლოქსაცინის განაწილების მოცულობაა 2-3 ლ/კგ. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი არის 4–7 სთ. ციპროფლოქსაცინი ძირითადად გამოიყოფა შარდით.

ჩვენებები:

პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული დაავადებები:

• სასუნთქი სისტემის ინფექციები: პნევმონია, ფილტვების ქრონიკული
  ობსტრუქციული დაავადების გამწვავება, ბრონქოექტაზიური დაავადება,
  მუკოვისციდოზი.

• შუა ყურის ჩირქოვანი ანთება;

• სინუსიტი გამწვავების სტადიაში.

• შარდგამომყოფი გზების და სასქესო ორგანოების ინფექციები: ურეთრიტი,
  ცერვიციტი, ორქოეპიდიდიმიტი, მცირე მენჯის ანთებითი დაავადებები.

• მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ბაქტერიული
  ინფექციები.

• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები.

• ძვლებისა და სახსრების ინფექციები.

• გაურთულებული ცერვიკალური და ურეთრული გონორეა.

• ჯილეხი (პროფილაქტიკა კონტაქტის შემდეგ და მკურნალობა).

• მძიმე ინფექციები იმუნოდეფიციტისა და ნეიტროპენიის ფონზე.

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა ციპროფლოქსაცინის, სხვა ფტორქინოლონების ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები და უსაფრთხოების ზომები:
ციპროფლოქსაცინმა, სხვა ფტორქინოლონების მსგავსად, შეიძლება კრუნჩხვის სინდრომი გამოიწვიოს. იგი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ცნს-ის დარღვევის მქონე პაციენტებში, კრუნჩხვების განვითარების რისკის გამო. მყესების ტკივილის შემთხვევაში ან ტენდოვაგინიტის პირველი ნიშნების განვითარებისას საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა, რადგან ფტორქინოლონებით მკურნალობის დროს მყესების ანთებისა და გაგლეჯის ცალკეული შემთხვევებია აღწერილი.
ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში შესაძლო ფოტოსენსიბილიზაციის გამო საჭიროა მზის სხივებისათვის თავის არიდება. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში ან მკურნალობის შემდეგ მძიმე და ხანგრძლივი დიარეის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ფსევდომემბრანული კოლიტის დიაგნოზის გამორიცხვა, რომელიც პრეპარატის დაუყოვნებელ მოხსნასა და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნას მოითხოვს. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში კრისტალურიის განვითარების თავიდან ასაცილებლად დაუშვებელია რეკომენდებული სადღეღამისო დოზის გადაჭარბება. ნორმალური დიურეზისა და შარდის მჟავე რეაქციის შესანარჩუნებლად საჭიროა დიდი რაოდენობით სითხის მიღება. საჭიროა თავის არიდება ციპროფლოქსაცინისა და კალციუმით გამდიდრებული პროდუქტების (რძე, იოგურტი, კალციუმის გაზრდილი შემცველობის წვენები) ერთდოული მიღებისაგან.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის პერიოდში ციპროფლოქსაცინის გამოყენება რეკომენდებული არ არის. პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

დოზირება და მიღების წესი:
დოზირების რეჟიმი და მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად და დამოკიდებულია ინფექციის ტიპზე, ინფექციური პროცესის ლოკალიზაციაზე, ავადმყოფობის სიმძიმის ხარისხზე, ასაკზე, სხეულის მასაზე, თირკმლის ფუნქციასა და ორგანიზმის საერთო მდგომარეობაზე. ციპროფლოქსაცინი ინიშნება პერორალურად 250_750 მგ 2-ჯერ დღეში. მიიღება დაუღეჭავად, საკმარისი რაოდენობის სითხესთან ერთად. პრეპარატის მიღება არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე. ციპროფლოქსაცინის უზმოზე მიღება აჩქარებს აბსორბციას.
მკურნალობის ხანგრძლივობა საშუალოდ 7_14 დღეს შეადგენს, თუმცა მძიმე და გართულებული ინფექციების დროს შესაძლებელია თერაპიის გახანგრძლივება. შარდგამომყოფი გზების ინფექციების დროს ინიშნება 250_500 მგ 2-ჯერ დღეში. ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციების დროს ინიშნება 500_750 მგ 2-ჯერ დღეში. გონოკოკური ურეთრიტის და ცერვიციტის დროს რეკომენდებულია 500 მგ-ს ერთჯერადად მიღება.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, დიარეა, ღებინება, აბდომინალური ტკივილი, დისპეფსია, მეტეორიზმი.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა, გემოს შეგრძნების დარღვევა, პარესთეზია.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია.
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: იშვიათად _ ართრალგია, ართრიტი, ტენდოვაგინიტი, მყესების გაგლეჯა;
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: კრისტალურია, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ჰემატურია.
იმუნური სისტემის მხრივ: ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსიური რეაქციები.

ურთიერთქმედება:
ციპროფლოქსაცინისა და სუკრალფატის, ციმეტიდინის, რანიტიდინის, დიდანოზინის, ანტირეტროვირუსული პრეპარატების, ასევე მაგნიუმის, ალუმინის, კალციუმის შემცველი ანტაციდური საშუალებების, რკინის, თუთიისა და ბისმუთის იონების შემცველი პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას ციპროფლოქსაცინის აბსორბცია მცირდება. ამიტომ ციპროფლოქსაცინი ინიშნება ამ პრეპარატების მიღებამდე 1_2 სთ-ით ადრე ან მიღებიდან 4 სთ-ის შემდეგ. ეს შეზღუდვა არ ვრცელდება ანტაციდებზე, რომლებიც Н2-რეცეპტორების ბლოკატორთა კლასს მიეკუთვნება.
ერთდროული გამოყენებისას ციპროფლოქსაცინი ზრდის თეოფილინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში, რაც იწვევს ამ პრეპარატების გვერდითი ეფექტების გაძლიერებას. ციპროფლოქსაცინისა და თეოფილინის ერთდროული გამოყენებისას საჭიროა თეოფილინის კონცენტრაციის კონტროლი სისხლის პლაზმაში და მისი დოზის ადეკვატური შემცირება. ქინოლონებისა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების (აცეტილსალიცილის მჟავას გარდა) ერთდროული გამოყენებისას იზრდება კრუნჩხვების განვითარების რისკი. ცალკეულ შემთხვევებში პაციენტებს, რომლებიც ერთდროულად იღებენ ციპროფლოქსაცინსა და ციკლოსპორინს, სისხლის შრატში კრეატინინის კონცენტრაციის გაზრდა აღენიშნებათ, რის გამოც საჭიროა ამ მაჩვენებლის რეგულარული კონტროლი. ციპროფლოქსაცინი ზრდის კუმარინის წარმოებულების, მათ შორის ვარფარინის ეფექტს. ამ პროდუქტების ერთდროული გამოყენებისას საჭიროა პროთრომბინის დროის კონტროლი და საჭიროებისას, ანტიკოაგულანტების დოზის კორექტირება. ციპროფლოქსაცინისა და გლიბენკლამიდის ურთიერთქმედებისას შესაძლებელია გლიბენკლამიდის მოქმედების გაძლიერება. პრობენეციდი ზრდის ციპროფლოქსაცინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. მეტოკლოპრამიდი აჩქარებს ციპროფლოქსაცინის აბსორბციას, რაც სისხლის პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დროს ამცირებს. ამავე დროს ციპროფლოქსაცინის ბიოშეღწევადობა არ იცვლება.

ჭარბი დოზირების სიმპტომები და მისი მკურნალობა:
ცალკეულ შემთხვევებში პრეპარატის დოზის გადაჭარბებისას აღინიშნება შექცევადი ტოქსიკური ზემოქმედება თირკმლის პარენქიმაზე. მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, ღებინების გამომწვევი პრეპარატების გამოყენება, დიდი რაოდენობით სითხის შეყვანა, შარდის მჟავე რეაქციის შექმნა, ციპროფლოქსაცინის აბსორბციის შესამცირებლად მაგნიუმის, ალუმინისა და კალციუმის იონების შემცველი ანტაციდების დანიშვნა, თირკმლის ფუნქციის კონტროლი, დამატებით _ ჰემოდიალიზი ან პერიტონეალური დიალიზი, რის შედეგადაც გამოიყოფა პრეპარატის მხოლოდ 10%.

ზემოქმედება ავტომობილისა და მანქანა-დანადგარების მართვის უნარზე:
პრეპარატი აქვეითებს ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს, რაც ხელს უშლის ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვასა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობას, განსაკუთრებით ალკოჰოლთან ერთდროულად გამოყენებისას.

შეფუთვა:
500 მგ ტაბლეტები. 10 ტაბლეტი ბლისტერში. 1 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა:
3 წელი.
შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.