აციპრექსი 10მგ

---

**ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
** ესციტალოპრამი სეროტონინის სელექტიური უკუმიტაცების ინჰიბიტორია. 5HT რეცეპტორების უკუმიტაცების ინჰიბირება განაპირობებს ესციტალოპრამის ფარმაკოლოგიურ და კლინიკურ ეფექტებს.

ესციტალოპრამი პრაქტიკულად არ ურთიერთქმედებს სეროტონინის 5-HT1A, 5-HT2A და დოპამინის D1 და D2, ადრენერგულ α1, α2, და β, ჰისტამინურ H1, მუსკარინულ, ბენზოდიაზეპინურ და ოპიოიდურ რეცეპტორებთან.

აციპრექსის ანტიდეპრესიული მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში სეროტონინერგული აქტივობის პოტენცირებასთან. კვლევების მიხედვით აციპრექსი არის სეროტონინის უკუმიტაცების მძლავრი სელექტიური ინჰიბიტორი, რომელსაც ახასიათებს მინიმალური ზეგავლენა ნორეპინეფრინის და დოპამინის ნეირონალურ უკუმიტაცებაზე.

აციპრექსი ასევე არ უკავშირდება ან თითქმის არ უკავშირდება Na+, K+, CI+ და Ca++ არხებს.

ფარმაკოკინეტიკა**:
**აციპრექსის ორალური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 100%-ია და მის აბსორბციაზე საკვები არ ახდენს გავლენას. კონცენტრაციის პიკი პლაზმაში მიიღწევა 4 საათში. აციპრექსის ძირითადი მეტაბოლიტების ცილებთან კავშირის მაჩვენებელი 80%-ზე ნაკლებია. ესციტალოპრამი მეტაბოლიზდება ღვიძლში დემეთილციტალოპრამად და დიდემეთილციტალოპრამად. ორივე მეტაბოლიტი ფარმაკოლოგიურად აქტიურია. შეუცვლელი ესციტალოპრამი არის დომინანტური სტრუქტურა პლაზმაში. მას ახასიათებს ხაზოვანი კინეტიკა. პლაზმაში სტაბილური კონცენტრაცია მიიღწევა დაახლოებით ერთ კვირაში.

აციპრექსის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 30 საათს და კლირენსი არის დაახლოებით 0.6 ლ/წთ.

გამოყოფა უმთავრესად ხორციელდება შარდით და განავლით.

ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წლის ან მეტი) ესციტალოპრამი შედარებით ნელა ელიმინირდება.

ღვიძლის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის დარღვევების მქონე პაციენტებში ესციტალოპრამის ნახევარდაშლის პერიოდი არის დაახლოებით ორჯერ ხანგრძლივი. თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას ესციტალოპრამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ორმაგდება.

**ჩვენებები:
** ü დიდი დეპრესიული აშლილობა;
ü პანიკური აშლილობა აგორაფობიით ან მის გარეშე;
ü სოციალური შფოთვითი აშლილობა.

დოზირების **რეჟიმი:
**აციპრექსის მიღება ხდება დღეში ერთხელ, დღის ნებისმიერ დროს საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.

დიდი დეპრესიული აშლილობა**:** 10 მგ დღეში ერთხელ, დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 20 მგ-მდე პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროებისა და დეპრესიის სიმძიმის შესაბამისად.

შფოთვითი აშლილობა აგორაფობიით და აგორაფობიის გარეშე**:** ესციტალოპრამით მკურნალობა იწყება 5 მგ-ით დღეში პირველი კვირის განმავლობაში და როგორც წესი იზრდება 10 მგ-მდე დღეში. მოგვიანებით დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 20 მგ-მდე. მაქსიმალური ეფექტი მიიღწევა 3 თვეში. მკურნალობა გრძელდება რამდენიმე თვე.

სოციალური შფოთვითი აშლილობა**:** ჩვეულებრივ ინიშნება 10 მგ დღეში. სიმპტომთა შესამსუბუქებლად საჭიროა 2-4 კვირიანი მკურნალობის პერიოდი. პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროების მიხედვით შეიძლება დოზის შემცირება 5 მგ-მდე ან გაზრდა მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზა - 20 მგ-მდე.

გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა**:** ჩვეულებრივ ინიშნება 10 მგ დღეში. პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროების მიხედვით შეიძლება დოზის გაზრდა მაქსიმუმ - 20 მგ-მდე.

ხანდაზმული პაციენტები**( >65 წელი):** მკურნალობის საწყის ეტაპზე ინიშნება რეკომენდებული დოზის ნახევარი, ხოლო თერაპიის შესანარჩუნებლად - ყველაზე დაბალი მაქსიმალური დოზა.

ბავშვები და მოზარდები**( <18 წელი):**

პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, რადგან უცნობია მისი უსაფრთხოება და ეფექტურობა.

დოზის რეგულირება არ არის აუცილებელი მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის თირკმლის უკმარისობის დროს.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას: მკურნალობის პირველი ორი კვირის განმავლობაში რეკომენდებულია აციპრექსის 5 მგ საწყისი დოზა. შემდეგ დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 10 მგ-მდე პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროების მიხედვით.

მკურნალობის შეწყვეტა: აბსტინენციის შესაძლო რეაქციების პრევენციის მიზნით მკურნალობის დასრულებისას პრეპარატის დოზის კლება უნდა მოხდეს თანდათანობით 1-2 კვირის განმალობაში.

გვერდითი მოვლენები**:
** არასასურველი გვერდითი ეფექტები აციპრექსის გამოყენების დროს მსუბუქია და დროებით ხასიათს ატარებს. ისინი გვხვდება მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 1-2 კვირის განმავლობაში.

უკუჩვენებები**:
** მომატებული მგრძნობელობა ესციტალოპრამის ან სხვა ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ. აციპრექსის გამოყენება უკუნაჩვენებია მონოამინოოქსიდაზას (მაო) ინჰიბიტორებთან ერთად

ორსულობა და ლაქტაცია**:
** ესციტალოპრამის უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში უცნობია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება**:
** ესციტალოპრამი ფრთხილად უნდა გამოვიყენოთ ცნს-ზე მოქმედ სხვა წამლებთან ერთად.

შემადგენლობა: აქტიურ ნივთიერებას წარმოადგენს ესციტალოპრამი. პრეპარატ აციპრექსის თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 5 მგ ან 10 მგ ესციტალოპრამს. დამხმარე ნივთიერებები: ტაბლეტის ბირთვი: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, სილიციუმის უწყლო კოლოიდური დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი. ტაბლეტის გარსი: Opadry White Y-1-7000 (ჰიპრომელოზა 6cP, ტიტანის დიოქსიდი (E 171), მაკროგოლი 400).

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ანტიდეპრესანტები, სეროტონინის უკუმიტაცების სელექციური ინჰიბიტორეჯის ჯგუფი.

ჩვენებები: გამოიყენება დეპრესიის, შფოთვითი ნევროზების, როგორიცაა პანიკური აშლილობა აგროფობიით ან აგროფობიის გარეშე (შიში იმ ადგილებში ყოფნისადმი, სადაც შესაძლებელია ვერ მოხერხდეს დახმარების მიღება), სოციალური შფოთვის (ადამიანებთან კონტაქტის შიში) და ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის მკურნალობის დროს.

დოზირება და მიღების წესი: ეს პრეპარატი ყოველთვის უნდა იქნას მიღებული ექიმის რეკომენდაციების შესაბამისად. მოზრდილები: დეპრესია - ჩვეულებრივ პრეპარატ აციპრექსის რეკომენდირებული დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღეში. მკურნალ ექიმს შეუძლია დოზის მაქსიმალურამდე გაზრდა 20 მგ-მდე დღეში. პანიკური აშლილობები (პანიკის შეტევა) - პრეპარატ აციპრექსის საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს ერთხელ დღეში მკურნალობის პირველი კვირის განმავლობაში. დოზას თანდათან ზრდიან 10 მგ-მდე დღეში. მკურნალ ექიმს შეუძლია მაქსიმალურამდე დოზის შემდგომი ზრდის რეკომენდირება, ანუ 20 მგ დღეში. სოციალური შფოთვა: ჩვეულებრივ პრეპარატ აციპრექსის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 10 მგ-ს ერთხელ დღეღამეში. მკურნალობაზე პაციენტის რეაქციის მიხედვით, ექიმს შეუძლია დოზის დღეში 5 მგ-მდე შემცირება ან მაქსიმალურ დოზამდე გაზრდა, ანუ 20 მგ დღეში. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობები - ჩვეულებრივ პრეპარატ აციპრექსის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 10 მგ-ს ერთხელ დღეში. ექიმს შეუძლია დოზის მაქსიმალურამდე გაზრდა, ანუ 20 მგ-მდე დღეღამეში. ხანდაზმული ასაკის პაციენტები (65 წელზე უფროსი): პრეპარატ აციპრექსის საწყისი რეკომენდებული დოზა შეადგენს 5 მგ-ს ერთხელ დღეში. ექიმს შეუძლია დოზის დღეღამეში 10 მგ-მდე გაზრდა. გამოყენება ბავშვებსა და მოზარდებში: როგორც წესი, პრეპარატი აციპრექსი არ უნდა იქნას გამოყენებული ბავშვებსა და მოზარდებში. პრეპარატ აციპრექსის მიღება შეიძლება საკვებთან ერთად ან მისგან დამოუკიდებლად. ტაბლეტი უნდა იქნას გადაყლაპული, წყლის დაყოლებით. არ არის რეკომენდებული ტაბლეტის დაღეჭვა, რადგან მას მწარე გემო აქვს. საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება ტაბლეტის ორ თანაბარ ნაწილად გაყოფა. ამ მიზნით ტაბლეტი უნდა დაიდოს ბრტყელ ზედაპირზე ისე, რომ ტაბლეტის ერთი ნაწილი გამყოფი ნაზოლით იყოს ზევით. შემდეგ საჭიროა ტაბლეტის გაყოფა, მის ორივე ბოლოზე საჩვენებელი თითებით ქვემოთ დაჭერით. არ შეიძლება პრეპარატის დოზის შეცვლა მკურნალ ექიმთან წინასწარი კონსულტაციის გარეშე. პრეპარატი აციპრექსი უნდა გამოიყენებოდეს ისეთი ხანგრძლივობით, როგორც დანიშნავს ექიმი. მკურნალობის ნაადრევი შეწყვეტის შემთხვევაში, დაავადების სიმპტომები შეიძლება განმეორდეს. რეკომენდებულია მკურნალობის გაგრძელება გაუმჯობესების აღნიშვნიდან მინიმუმ 6 თვის განმავლობაში. არ არის მოსალოდნელი პრეპარატ აციპრექსის ურთიერთქმედება ალკოჰოლთან. მიუხედავად ამისა, ისევე, როგორც სხვა მრავალი პრეარატის შემთხვევაში, არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლის მიღება პრეპარატ აციპრექსით მკურნალობის დროს.

აციპრექსი 10მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
ესციტალოპრამი სეროტონინის სელექტიური უკუმიტაცების ინჰიბიტორია. 5HT რეცეპტორების უკუმიტაცების ინჰიბირება განაპირობებს ესციტალოპრამის ფარმაკოლოგიურ და კლინიკურ ეფექტებს.

ესციტალოპრამი პრაქტიკულად არ ურთიერთქმედებს სეროტონინის 5-HT1A, 5-HT2A და დოპამინის D1 და D2, ადრენერგულ α1, α2, და β, ჰისტამინურ H1, მუსკარინულ, ბენზოდიაზეპინურ და ოპიოიდურ რეცეპტორებთან.

აციპრექსის ანტიდეპრესიული მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში სეროტონინერგული აქტივობის პოტენცირებასთან. კვლევების მიხედვით აციპრექსი არის სეროტონინის უკუმიტაცების მძლავრი სელექტიური ინჰიბიტორი, რომელსაც ახასიათებს მინიმალური ზეგავლენა ნორეპინეფრინის და დოპამინის ნეირონალურ უკუმიტაცებაზე.

აციპრექსი ასევე არ უკავშირდება ან თითქმის არ უკავშირდება Na+, K+, CI+ და Ca++ არხებს.

ფარმაკოკინეტიკა:
აციპრექსის ორალური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 100%-ია და მის აბსორბციაზე საკვები არ ახდენს გავლენას. კონცენტრაციის პიკი პლაზმაში მიიღწევა 4 საათში. აციპრექსის ძირითადი მეტაბოლიტების ცილებთან კავშირის მაჩვენებელი 80%-ზე ნაკლებია. ესციტალოპრამი მეტაბოლიზდება ღვიძლში დემეთილციტალოპრამად და დიდემეთილციტალოპრამად. ორივე მეტაბოლიტი ფარმაკოლოგიურად აქტიურია. შეუცვლელი ესციტალოპრამი არის დომინანტური სტრუქტურა პლაზმაში. მას ახასიათებს ხაზოვანი კინეტიკა. პლაზმაში სტაბილური კონცენტრაცია მიიღწევა დაახლოებით ერთ კვირაში.

აციპრექსის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 30 საათს და კლირენსი არის დაახლოებით 0.6 ლ/წთ.

გამოყოფა უმთავრესად ხორციელდება შარდით და განავლით.

ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წლის ან მეტი) ესციტალოპრამი შედარებით ნელა ელიმინირდება.

ღვიძლის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის დარღვევების მქონე პაციენტებში ესციტალოპრამის ნახევარდაშლის პერიოდი არის დაახლოებით ორჯერ ხანგრძლივი. თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას ესციტალოპრამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ორმაგდება.

ჩვენებები :
• დიდი დეპრესიული აშლილობა;
• პანიკური აშლილობა აგორაფობიით ან მის გარეშე;
• სოციალური შფოთვითი აშლილობა.

დოზირების რეჟიმი:
აციპრექსის მიღება ხდება დღეში ერთხელ, დღის ნებისმიერ დროს საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.

დიდი დეპრესიული აშლილობა: 10 მგ დღეში ერთხელ, დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 20 მგ-მდე პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროებისა და დეპრესიის სიმძიმის შესაბამისად.

შფოთვითი აშლილობა აგორაფობიით და აგორაფობიის გარეშე: ესციტალოპრამით მკურნალობა იწყება 5 მგ-ით დღეში პირველი კვირის განმავლობაში და როგორც წესი იზრდება 10 მგ- მდე დღეში. მოგვიანებით დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 20 მგ-მდე. მაქსიმალური ეფექტი მიიღწევა 3 თვეში. მკურნალობა გრძელდება რამდენიმე თვე.

სოციალური შფოთვითი აშლილობა: ჩვეულებრივ ინიშნება 10 მგ დღეში. სიმპტომთა შესამსუბუქებლად საჭიროა 2-4 კვირიანი მკურნალობის პერიოდი. პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროების მიხედვით შეიძლება დოზის შემცირება 5 მგ-მდე ან გაზრდა მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზა - 20 მგ-მდე.

გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა: ჩვეულებრივ ინიშნება 10 მგ დღეში. პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროების მიხედვით შეიძლება დოზის გაზრდა მაქსიმუმ - 20 მგ-მდე.

ხანდაზმული პაციენტები (>65 წელი): მკურნალობის საწყის ეტაპზე ინიშნება რეკომენდებული დოზის ნახევარი, ხოლო თერაპიის შესანარჩუნებლად - ყველაზე დაბალი მაქსიმალური დოზა.

ბავშვები და მოზარდები (<18 წელი):

პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, რადგან უცნობია მისი უსაფრთხოება და ეფექტურობა.

დოზის რეგულირება არ არის აუცილებელი მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის თირკმლის უკმარისობის დროს.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას: მკურნალობის პირველი ორი კვირის განმავლობაში რეკომენდებულია აციპრექსის 5 მგ საწყისი დოზა. შემდეგ დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 10 მგ-მდე პაციენტის ინდივიდუალური საჭიროების მიხედვით.

მკურნალობის შეწყვეტა: აბსტინენციის შესაძლო რეაქციების პრევენციის მიზნით მკურნალობის დასრულებისას პრეპარატის დოზის კლება უნდა მოხდეს თანდათანობით 1-2 კვირის განმალობაში.

გვერდითი მოვლენები:
არასასურველი გვერდითი ეფექტები აციპრექსის გამოყენების დროს მსუბუქია და დროებით ხასიათს ატარებს. ისინი გვხვდება მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 1-2 კვირის განმავლობაში.

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა ესციტალოპრამის ან სხვა ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ. აციპრექსის გამოყენება უკუნაჩვენებია მონოამინოოქსიდაზას (მაო) ინჰიბიტორებთან ერთად

ორსულობა და ლაქტაცია:
ესციტალოპრამის უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში უცნობია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ესციტალოპრამი ფრთხილად უნდა გამოვიყენოთ ცნს-ზე მოქმედ სხვა წამლებთან ერთად.