შემადგენლობა

აქტიური ინგრედიენტი – დოქსიციკლინი

ფარმაკოლოგიური თვისებები
დოქსიციკლინი მიეკუთვნება ტეტრაციკლინების ჯგუფს.
ათქ კოდი: J01AA02
პლაზმაში და ქსოვილებში გადასვლის შემდეგ დოქსიციკლინს ძირითადად გააჩნია მისი მოქმედების მექანიზმი დამყარებულია რიბოსომული პროტეინების სინთეზზე და შესაბამისად ამცირებს როგორც უჯრედგარე, ასევე უჯრედშიდა პათოგენების კონცენტრაციას.
დაბალი ტოქსიკურობა სავარაუდოდ განპირობებულია დოქსიციკლინის მაღალი აფინურობით ბაქტერიული რიბოსომების მიმართ შედარებით ძუძუმწოვრების რიბოსომებთან.
თერაპიული სპექტრი მნიშვნელოვნად არ განსხვავდება სხვა ტეტრაციკლინებისგან. ეს მოიცავს სხვადასხვა გრამ-დადებით და გრამ-უარყოფით ბაქტერიებს, მათ შორის ანაერობებს და სპორის წარმომქმნელ ბაცილებს. არსებობს მაღალი რეზისტენტობა დოქსიციკლინის მიმართ (იხ. ქვემოთ).
რადგან შეძენილი რეზისტენტობა ზოგიერთი პათოგენის მიმართ შესაძლებელია ცვალებადობდეს გეოგრაფიული არეების და დროის მიხედვით, შესაამისად ყოველთვის უნდა გადამოწმდეს მიმდინარე მონაცემები ადგილობრივი რეზისტენტობის შესახებ, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მძიმე ხარისხის ინფექციების დროს. აქ მოცემული დეტალები წარმოადგენს მხოლოდ მითითებას, თუ რომელი პათოგენია მგრძნოიარე ან რეზისტენტული დოქსიციკლინის მიმართ.
გრამ-დადებითი პათოგენები:
როგორც წესი შემდეგი პათოგენებია მგრძნობიარე: Clastridia (C. difficile- ს გამოკლებით), Propionibacterium acnes, Staphylococci, სხვადასხვა სეროლოგიური ჯგუფის Streptococci (მათ შორის Str. pneumoniae), Listeria monocytogenes და Tropheryma whippelii.
გრამ-უარყოფითი პათოგენები:
ქვემოთ მოყვანილი პათოგენები ასევე მგრძნობიარეები არიან: Bartonella, Borrelia burgdorferi, Burkholderia pseudomallei, Brucella, ზოგიერთი Bacteroides- ის სახეობა, მაგალითად Calymmatobacterium granulomatis, Campylobacter spp; Fusobacteria, Neisseria gonorrhoeae, Enterobacteriaceae (მაგალითად E. coli, Citrobacter Yersinias), Haemophilus Influenzae, Pasteurella maltocida, Treponema pallidum, Vibrio cholerae.
სხვა პათოგენები: Chlamydia, Mycoplasma, Ureaplasma urealiticum და Rickettsia ჯერ კიდევ რჩება მგრძნობიარე.
რეზისტენტობა:
გამოვლინდა მეორადი რეზისტენტობის მომატება დოქსიციკლინის მიმართ შემდეგ შტამებში: A-Streptococci, B-Streptococci, Bacteroides fragilis, Citrobacter spp., E coli, Enterococci, Gonococci, H. influenzae, Morganella morganii,Pneumococci, Staphylococci da Shigella.
Enterobacter aerogenes, Providencia spp., Proteus spp, Pseudomonas aeruginosa da Serratia spp. შესაძლებელია ჩაითვალოს პირველად რეზისტენტობად. ტეტრაციკლინის ჯგუფში მნიშვნელოვნად არის გამოხატული ჯვარედინი რეზისტენტობა.

ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ, დოქსაციკლინი თითქმის მთლიანად შეიწოვება (დოზის >90%) წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილიდან.
პლაზმის შედარებითი კონცენტრაცია მიიღწევა 30 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ. 200 მგ დოზქსიციკლინის მიღების შემდეგ პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 3-5,3მგ/ლ-ს. თერაპილ პირობებში პირველ დღეს ინიშნება 200 მგ, ხოლო შემდეგომ დღეებში 100მგ ერთი დოზის სახით (24 საათიანი ინტერვალით). შესაბამისად სტრაბილური კონცენტრაცია სწრაფად მიიღწევა. ამ შემთხვევაში, 200მგ/ 100მგ-ს მკურნალობის რეჟიმს ისეთივე ეფეწტი აქვს, როგორც 200მგ-ს მიღება ერთი დოზის სახით.
შესაბამისად მაღალი კონცენტრაცია მიიღწევა ინტრავენური ინფუზიის სახით 200მგ ერთჯერადი შეყვანის შემდეგ.
ჯანმრთელ ადამიანებში პლაზმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 16 ± 6 სთ. ეს შეიძლება ოდნავ გახანგრძლივდეს თირკმლის უკმარისობის შემთხვევაში და კიდევ უფრო მეტად გახანგრძლივდეს ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში. დოქსიციკლინის 80-90% უერთდება პლაზმის ცილებს.
პრეპარატი სწრაფად გადანაწილდება ცნს-ში და ანთებით მენინგიალურ გარსებში პრეპარატის შეღწევა შედარებით დაბალია. პრეპარატის მაღალი კონცენტრაციით დაგროვება ნაღველში და კარგი ქსოვილოვანი დიფუზია განსაკუთრებით აღინიშნება ღვიძლში, თირკმელებში ფილტვებში, ელენთაში, ძვლებში და სასქესო ორგანოებში. დოქსიციკლინის განაწილების მოცულობა დაახლოებით შეადგენს 0,75 ლ/კგ. დოქსიციკლინის მხოლოდ მცირე ნაწილი განიცდის მეტაბოლიზმს ადამიანის ორგანიზმში (ერთი დოზის < 10%). მიკრობიოლოგიურად აქტიური ნივთიერების სახით დოქსიციკლინი დიდი რაოდენობით გამოიყოფა ფეკალური მასის გზით (ნაწლავის გავლით და ნაღვლის გზით) და ნაწილობრივ - თირკმელების გზით. 24 საათის განმავლობაში მიღებული დოქსიციკლინის დოზის დაახლოებით 41% გადადის შარდში (დაახლოებით 22-60%). აღნიშნული ფარმაკოკინეტიკური თვისებების გამო დოქსიციკლინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მნიშვნელოვნად არ იზრდება თირკმლის ძლიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებში

ჩვენებები
- ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები:
- ქრონიკული რონქიტის გამწვავება;
- ცხვირისი სინუსების ინფექციები (სინუსიტი);
- ტიმპანიტი (შუა ყურის ანთება);
- Mycoplasma, Rickettsia ან Chlamydia- თი გამოწვული ზოგიერთი ტიპის ფილტვის ინფექცია;
- უროგენიტალური ინფექციები;
- Chlamydia და Ureaplasma urealyticum- ით გამოწვეული შარდსადენის ანთება (ურეთრიტი);
- წინამდებარე ჯირკვლის ანთება (პროსტატიტი);
- გაურთულებელი გონორეა (სიფილისი, განსაკუთრებით ქლამიდიას ინფექციის არსებობისას);
- ქალის სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- სიფილისით დაავადებული პაციენტები, რომლებიც ალერგიულნი არიან პენიცილინის მიმართ;
- საშარდე გზების ინფექციები (მხოლოდ თუ დანტკიცებულია მგრძნობელობა პათოგენის მიმართ);
- კუჭ-ნაწლავის ინფექციები:
- ქოლერა
- Campylobacter ან Yersenia-თი გამოწვეული ინფექციები;
- შიგელას მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციები;
- სანაღვლე გზების ინფექციის მქონე ამბულატორიული პაციენტის მკურნალობა:
- კანის დაავადება, მათ შორის აკნესა და როზაცეას მძიმე დაინფიცირებული ფორმები.
- Chlamidia- თი გამოწვეული კონიუქტივიტი (ქლამიუდუყრიური კონიუქტივიტი) და ტრაქომა;
- Borrelia- თი გამოწვეული დაავადება, როგორიც არის ერითემა ქონიკუმ მიგრანსი და ლაიმის დაავადება (რაც ძირითადად გამოწვეულია ტკიპას ნაკბენით)
- იშვიათი ინფექციები, როგორის არის ბრუცელოზი, ონითოზი, ბარტონელოზი, ლისტერიოზი, რიკეციოზი, მელიოდოზი, შავი ჭირი, გრანულომა ინგვინალე????
- სხვა დაავადებები:
- მალაბსორბციის სინდრომი (საჭმლის მონელებასთან დაკავშირებული დარღვევა), როგორიც არის ტროფიკული წყლული და უიპლის დაავადება.

მიღების წესები და დოზები
დოქსი-დენკ 100 ყოველთვის მიიღება ექიმის მკაცრი რეკომენდაციის შესაბამისად. თუ პაციენტი არ არის რამეში დარწმუნებული, მან უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
დოქსი-დენკ 100 მიიღება რეგულარულად დილის საუზმის დროს ან შემდეგი კვების დროს საკმარისი რაოდენობის სითხესთან (თუმცა არა რძე და რძის პროდუქტები), მაგალითად 1 ჭიქა წყალთან ერთად. საკვებთან ერთად პრეპარატის მიღებამ შესაძლებელია შეამციროს გვერდითი მოვლენები კუჭ-ნაწლავის მხრივ. პაციენტის მიერ შეცდომის თავიდან ასაცილებლად ტაბლეტები ყოველთვის მიიღება საკმარისი რაოდენობით სითხესთან ერთად წამომჯდარ ან დამდგარ პოზიციაში. აღსანიშნავია, რომ ტაბლეტის მიღებიდან 10-15 წუთის შემდეგ საჭიროა სითხის დიდი რაოდენობით მიღება.
დოზირება:
თუ არ არის ექიმის განსახვავებული დანიშნულება ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს:
- 50 კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზარდების და 70 კგ-ზე ნაკლები მოზრდილების შემთხვევაში პირველ დღეს ინიშნება 2 ტაბლეტი დოქსი-დენკ 100 (ექვივალენტური 200 გრ დოქსიციკლინის), ხოლო მომდევნო დღეებში დოქსი-დენკ 100-ის 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 100 მგ დოქსიციკლინისა)
- 70 კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზრდილებში ინიშნება 2 დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინისა).
- 8 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები: პირვლე დღეს ინიშნება 4 მგ/კგ სხეულის წონაზე, ხოლო მომდევნო დღეებში 2 მგ/კგ სხეულის წონაზე. პრეპარატის დოზირების გამო იგი არ ინიშნება 50 კგ ან უფრო ნაკლები წონის მქონე ბავშვების მკურნალობისთვის.
დოზირების და მკურნალობის ხანგრძლივობის განსაკუთრებული რეკომენდაციები:
მწვავე გონოკოკური ურეთრიტის მკურნალობა მამაკაცებში (სიფილისით გამოწვეული ურეთრას ანთება): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის 7 დღის განმავლობაში. მწვავე გონოკოკური ეპიდიმიტიტი (გონოკოკით გამოწვეული ეპიდიდიმუსის ანთება): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის) 10 დღის განმავლობაში. მწვავე გონოკოკური ინფექცია ქალებში: დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის): 7 დღის განმავლობაში. მკურნალობის ეფექტურობის გადასამოწმებლად, მკურნალობის დასრულებიდან 3-4 დღის შემდეგ უნდა მოხდეს მიკრობიოლოგიური ანალიზის ჩატარება.
სიფილისი (პირველადი და მეორადი ფორმები პენიცილინისადმი ალერგიულ პაციენტებში): დოქსი-დენკ 100-ის 1 ხ 3 ან 3 ხ 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 300 მგ დოქსიციკლინის) 15 დღის განმავლობაში. კანის დარღვევები, მათ შორის ჩვეულებრივი აკნეს და როზაცეას ძლიერ ინფიცირებული ფორმა: 2 ტაბლეტი. დოქსი-დენკ 100-ის 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 100 მგ დოქსიციკლინის) ჩვეულებრივ 7-21 დღის განმავლობაში. ამის შემდეგ შესაძლებელია 50 მგ დოქსიციკლინის მიღება დღეში დამატებით 2-3 კვირის განმავლობაში. იმის მიხედვით თუ რამდენად წარმატებული იქნება აკნეს მკურნალობა, შესაძლებელია ხანგრძლივი მკურნალობის ჩატარება დოქსიციკლინის დაბალი დოზებით (50 მგ დღეში) 12 კვირის განმავლობაში.
ლაიმის დაავადება (პირველი ფაზა): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის) 2-3 კვირის განმავლობაში (თუმცა მინიმალური პერიოდი 14 დღე).
თირკმლის დარღვეული ფუნქცია: ჩვეულებრივ არ არის აუცილებელი დოქსიციკლინის დოზის შემცირება თირკმლის დარღვეული დუნქციის დროს. თუ დოქსი-დენკ 100 ძალიან სუსტად ან ძლიერად მოქმედებს პაციენტზე, მან უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა:
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ტიპზე, სიმწვავეზე და დაავადების მიმდინარეობაზე. დოქდსი-დენკ 100 ჩვეულებრივ მიიღება 5-21 დღის განმავლობაში. ექიმი გადაწყვეტს მკურნალობის ხანგრძლივობას (ასევე იხილეთ განსაკუთრებული რეკომენდაციები დოზირების შესახებ). β-haemolytic Streptococci მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციას მკურნალობენ სულ მცირე 10 დღის განმავლობაში, რათა მოახდინონ ისეთი გვიანი გართულებების პრევენცია როგორიცაა რევმატიული ცხელება და გლომერულონეფრიტი.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: კუჭ-ნაწლავის დარღვევები, როგორიც არის გულისრევა, სიმძიმე კუჭში, გულძმარვა, ბოყინი, ღებინება, აირების დაგროვება, ცხიმიანი განავალი და ფაღარათი ხშირად ვლინდება დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას. პრეპარატის მიღებამ საკვებთან ერთად შესაძლებელია შეამციროს გვერდითი მოვლენები, თუმცა ეს მცირედ მოქმედებს შეწოვის სიჩქარეზე. ქვემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენები ვლინდება არახშირად: სტომატიტი, ფარინგიტი, ხმის ჩახლეჩა, ყლაპვის გაძნელება და ინდივიდუალურ შემთხვევებში გამოვლინდა შავი თმიანი ენის შემთხვევები.
მკურნალობის დროს ან მკურნალობის დამთავრებიდან 1 კვირის განმავლობაში ძლიერი და უწყვეტი ფაღარათის განვითარების შემთხვევაში სავარაუდოა ფსევდომემბრანული კოლიტის არსებობა (რაც უმეტეს შემთხვევაში გამოწვეულია Clostridium difficile-ით). ანტიბიოტიკების მკურნალობით გამოწვეული ნაწლავური დაავადების განვითარება შესაძლებელია იყოს სიცოცხლისთვის საშიში და საჭიროებს დაუყოვნებელი და შესაბამისი მკურნალობის ჩატარებას (იხ. დოზის გადაჭარბების საწინააღმდეგო ზომები).
ნერვული სისტემის მხრივ: იშვიათ შემთხვევებში გამოვლინდა ინტრაკრანეალური წნევის მომატება (pseudotumour cerebri). აღნიშნული მდგომარეობა დარეგულირდა მკურნალობის დამთავრების შემდეგ. იგი ვლინდება თავის ტკივილით, გულისრევით, ღებინებით და შესაძლოა მხედველობის დარღვევით, რაც გამოწვეულია პაპილოედემით (მხედველობის ნერვის დისკის შეშუპება სითხის დაგროვების გამო. კანის და კანის დანამატების მხრივ: დოქსიციკლინით გამოწვეული კანის ალერგიული რეაქციები არახშირია (აგრეთვე იხ. ნაწილი ალერგიული რეაქციები). მზის სხივის მოხვედრა კანზე შეიძლება გამოიწვიოს ფოტოტოქსიკური რეაქცია სინათლისადმი მომატებული მგრძნობელობის გამო, რომლის სიმპტომებიც ძალიან ჰგავს მზით დამწვრობას (მაგ. სიწითლე, შეშუპება, ბუშტუკების გაჩენა და ფერის შეცვლა). იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია მოხდეს ფრჩხილების დაზიანებაც (ფრჩხილის მოშორება ან ან ფერის შეცვლა). დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს პაციენტს აფრთხილებენ არ მიიღოს მზის და არ მიმართოს სოლარიუმს. სისხლი და სისხლის უჯრედები: იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება ცვლილებები სისხლის მხრივ, რაც ნორმას უბრუნდება მკურნალობის დამთავრების შემდეგ: თრომბოციტების და ერითროციტების რაოდენობის შემცირება (თრომბოციტოპენია და ანემია), ლეიკოციტების რაოდენობის მომატება ან შემცირება (ლეიკოციტოპენია, ლიმფოციტოპენია და ლეიკოციტოზი), ასევე შესაძლებელია სისხლის სხვა უჯრედების ცვლილებები (ატიპიური ლიმფოციტები და გრანულოციტების ტოქსიკური გრანულაციები) და ლიმფური კვანძების დაავადება (ლიმფადენოპათია) ღვიძლი და პანკრეასი: დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია ღვიძლის დაზიანება და პანკრეასის ანთება (პანკრეატიტი). ორსულობის დროს ტეტრაციკლინის მიღებისას იზრდება ღვიძლის დაზიანების რისკი. თირკმელი: ტეტრაციკლინმა შესაძლოა გამოიწვიოს თირკმლის დაზიანება (ნეფროტოქსიკურობა) ან არსებული თირკმლის დისფუნქციის გაუარესება (რაც ვლინდება სისხლის კრეატინინის და შარდოვანას დონის მომატებით). იშვიათ შემთხვევებში დოქსიციკლინის მიღება ასევე შეიძლება უკავშირდებოდეს თირკმლის დაზიანებას, მაგალითად ინტერსტიციული ნეფრიტი, თირკმლის მწვავე დაზიანება და შარდვის სრული შეწყვეტა (ანურია).
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (მაგ. ალერგიული რეაქციები) არახშირად ვლინდება დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას. ეს მოიცავს კანის რეაქციებს, ქავილით ან მის გარეშე, ადგილობრივი ან გენერალიზებული გამონაყარი (ეგზანთემა), სიწითლე (ერითემა), ჭინჭრის ციება ბუშტუკების გაჩენით (ურტიკარია), მულტიფორმული ექსუდატიური ერითემა, კანის, ლორწოვანის და სახსრების გარდამავალი ლოკალური შეშუპება (ანგიოედემა), ასთმა, გამონაყარი სასქესო ორგანოების და სხეულის სხვა მიდამოებში და შრატისმაგვარი რეაქციები, რაც მიმდინარეობს ცხელებით, თავის ტკივილით და სახსრების ტკივილით.
იშვიათ შემთხვევებში დოქსიციკლინის მკურნალობისას გამოვლინდა კანის ძლიერი რეაქციები სიცოცხლისთვის საშიში გართულებებით, მაგალითად ექსფოლიაციური დერმატიტი და ლიელის სინდრომი. თუ პაციენტი მგრძნობიარეა დოქსი-დენკ 100-ის მიმართ, მან არასოდეს არ უნდა მიიღოს ტეტრაციკლინი (სრული ჯვარედინი ალერგიული რეაქცია). იშვიათ შემთხვევებში მოსალოდნელია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის უეცარი დაწყება. ეს შეიძლება გამოვლინდეს სახის შეშუპებით, ენის შეშუპებით, ხორხის შიდა ნაწილის შეშუპებით და სასუნთქი გზების შევიწროვებით, ტაქიკარდიით და გაძნელებული სუნთქვით, არტერიული წნევის შემცირებით, ცირკულაციური კოლაფსით და გულის გაჩერებით. ნებისმიერი ასეთი სიმპტომების გამოვლენისას საჭიროა დაუყოვნებელი სამედიცინო ჩარევა, რადგან ეს შეიძლება წარმოადგენდეს სიცოცხლისთვის საშიშ მდგომარეობას (იხ. დოზის დოზის გადაჭარბების საწინააღმდეგო ზომები).
სხვა რეაქციები: დოქსი-დენკ 100-ის მკურნალობის დროს შეიძლება გამოვლინდეს კანის და ლორწოვანი გარსის სოკოვანი ინფექციები (კანდიდა), განსაკუთრებით ეს ეხება გენიტალურ სისტემას, პირის ღრუს და ნაწლავების ლორწოვანს. სიმპტომები შეიძლება მოიცავდეს პირ-ხახის ლორწოვანის ანთებას (გლოსიტი, სტომატიტი). გარეთა სასქესო ორგანოების მწვავე ანთება ქალებში და კაცებში (ვულოვაგინიტი, ასევე ანალური რეგიონის ქავილი).
8 წლამდე ასაკის ბავშვებში მკურნალობამ შეიძლება პერმანენტულად გამოიწვიოს კბილების ფერის შეცვლა და ემალის დაზიანება, ასევე ძვლის ზრდის დროებითი შეფერხება, თუმცა ესენი არახშირი მოვლენებია. ასევე გამოვლინდა კოაგულაციური დეფექტები და სისხლი შარდში (ჰემატურია), თუმცა ეს მოვლენა არახშირია. დოქსიციკლინის მიღებისას ასევე გამოვლინდა პარესთეზია, გულის რითმის აჩქარება (ტაქიკარდია), კუნთების ტკივილი (მიალგია), სახსრების ტკივილი (ართრალგია), მოუსვენრობა და აგზნებადობა. დოქსიციკლინის მიღებისას გულყრების შემთხვევები ძალიან იშვიათია. გამოვლინდა ეპილეფსიური შეტევების 1 შემთხვევა დოქსიციკლინის მიღების შემდეგ. აღნიშნული გვერდითი მოვლენა რამდენჯერმე გამოვლინდა დოქსიციკლინის ინტრავენური მიღებისას. ყნოსვის და გემოვნების დარღვევა ან დაკარგვა გამოვლინდა იშვიათ შემთხვევებში. ისინი შექცევადნი იყვნენ მხოლოდ რამდენიმე შემთხვევაში და ისიც ნაწილობრივ.
რა უნდა გაკეთდეს გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას
თუ დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას გამოვლინდა ნებისმიერი ზემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენა ან სხვა არასასურველი ეფექტები, მაშინ უნდა მიემართოს ექიმს.

უკუჩვენება
- ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები:
- ქრონიკული რონქიტის გამწვავება;
- ცხვირისი სინუსების ინფექციები (სინუსიტი);
- ტიმპანიტი (შუა ყურის ანთება);
- Mycoplasma, Rickettsia ან Chlamydia- თი გამოწვული ზოგიერთი ტიპის ფილტვის ინფექცია;
- უროგენიტალური ინფექციები;
- Chlamydia და Ureaplasma urealyticum- ით გამოწვეული შარდსადენის ანთება (ურეთრიტი);
- წინამდებარე ჯირკვლის ანთება (პროსტატიტი);
- გაურთულებელი გონორეა (სიფილისი, განსაკუთრებით ქლამიდიას ინფექციის არსებობისას);
- ქალის სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- სიფილისით დაავადებული პაციენტები, რომლებიც ალერგიულნი არიან პენიცილინის მიმართ;
- საშარდე გზების ინფექციები (მხოლოდ თუ დანტკიცებულია მგრძნობელობა პათოგენის მიმართ);
- კუჭ-ნაწლავის ინფექციები:
- ქოლერა
- Campylobacter ან Yersenia-თი გამოწვეული ინფექციები;
- შიგელას მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციები;
- სანაღვლე გზების ინფექციის მქონე ამბულატორიული პაციენტის მკურნალობა:
- კანის დაავადება, მათ შორის აკნესა და როზაცეას მძიმე დაინფიცირებული ფორმები.
- Chlamidia- თი გამოწვეული კონიუქტივიტი (ქლამიუდუყრიური კონიუქტივიტი) და ტრაქომა;
- Borrelia- თი გამოწვეული დაავადება, როგორიც არის ერითემა ქონიკუმ მიგრანსი და ლაიმის დაავადება (რაც ძირითადად გამოწვეულია ტკიპას ნაკბენით)
- იშვიათი ინფექციები, როგორის არის ბრუცელოზი, ონითოზი, ბარტონელოზი, ლისტერიოზი, რიკეციოზი, მელიოდოზი, შავი ჭირი, გრანულომა ინგვინალე????
- სხვა დაავადებები:
- მალაბსორბციის სინდრომი (საჭმლის მონელებასთან დაკავშირებული დარღვევა), როგორიც არის ტროფიკული წყლული და უიპლის დაავადება.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულებში, ლაქტაციის პერიოდში და 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში დოქსი-დენკ 100 გამოიყენება მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში, რადგან ხდება დოქსიციკლინის დაგროვება ძვლებში?????? და იწვევს კბილის ემალის ფერის შეცვლას?

განსაკუთრებული მითითებები
ავტომანქანების და სხვა მექანიზმების მართვა
გამოვლინდა ცალკეული შემთხვევები გარდამავალი მიოპათიის, რაც შეიძლება განვითარდეს დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს, ამან შესაძლებელია შეაფერხოს მანქანის და სხვა მექანიზმების უსაფრთხოდ მართვა.
სიფრთხილის სხვა ზომები
სისხლის შაქრის დონე და შედედების პარამეტრები უნდა გადამოწმდეს დოქსი-დენკ 100-ის და ანტიდიაბეტური პრეპარატების ან ანტიკოაგულანტების (იხ. ურთიერთქმედება) კომბინირებული მიღებისას. საჭიროების შემთხვევაში აღნიშნული პრეპარატების დოზა უნდა შემცირდეს შესაბამისად.
ტეტრაციკლინეის მიღების დროს შესაძლებელია გაძნელდეს შარდში შაქრის, ცილების, ურობილინოგენის და კატეხოლამინების აღმოჩენა. მზის სინათლის მოხვედრამ შეიძლება გამოიწვიოს კანის ფოტოტოქსიური რეაქცია (იხ. გვერდითი მოვლენები). შესაბამისად დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს რეკომენდირებული არ არის მზის აბაზანების მიღება ან სოლარიუმის გამოყენება
ანესთეზიის ჩატარებამდე მკურნალი ექიმი გაფრთხილებული უნდა იყოს, რომ პაციენტი ღებულობს დოქსი-დენკ 100 (იხ. ურთიერთქმედება). რეგულარულად უნდა ჩატარდეს სისხლის, ღვიძლის და თირკმლის ტესტები თუ მკურნალობს გაგრძელდა 21 დღეზე მეტ ხანს.
გონორეას (სიფილისის) შემთხვევაში საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა შეხვედრების დროს. იმაში დასარწმუნებლად ეფექტურია თუ არა მკურნალობა მისი დამთავრებიდან 3-4 დღის შემდეგ, რათა მოხდეს რეციდივის პრევენცია.

ჭარბი დოზირება
დოქსიციკლინის მიღება არ უკავშირდება არც ერთ ტოქსიკურ მოვლენას. თუმცა დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში არსებობს ღვიძლის და თირკმლის დაზიანების და პანკრეატიტის განვითარების რისკი. ამის შესახე ეჭვის გაჩენისას საჭიროა სამედიცინო ჩარევა. ექიმი დანიშნავს შესაბამის მკურნალობას კლინიკური სურათის მიხედვით.
დოზის გამოტოვება
დოქსი-დენკ 100-ის ერთი დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მომდევნო დღეს მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს დოზირების რეჟიმის შესაბამისად. დოზის გადაჭარბებისას მისაღები ზომები
ქვემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენები მიეკუთვნება სიცოცხლისთვის საშიშ მოვლენებს. მსგავსი მოვლენის უეცარი ან მოულოდნელი გამოვლენისას საჭიროა დაუყოვნებლივ მიემართოს ექიმს.
ფსევდომემბრანული კოლიტი
მისი განვითარების შემთხვევაში დანიშნულებიდან გამომდინარე უნდა იფიქროს დოქსი- დენკ 100-ით მკურნალობის შეწყვეტაზე, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა (როგორიც არის სპეციალური ანტიბიოტიკების/ქიმიომოთერაპიული საშუალებების გამოყენება, რომელთა კლინიკური ეფექტურობა დამტკიცებულია). არ არის საჭირო იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც აინჰიბირებენ კუჭ-ნაწლავის მოტორიკას (პერისტალტიკას).
მწვავე ალერიგული რეაქციები (მაგალითად ანაფილაქსია) : ამ შემთხვევაში დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და დაიწყოს შესაბამისი ზომების მიღება (მაგალითად ანტიჰისტამინური პრეპარატების, კორტიკოსტეროიდების, სიმფატომიმეტური პრეპარატების გამოყენება, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში ხელოვნური ვენტილაცია. ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის გამოვლენის შემთხვევაში, რომელიც არ არის ზემოთ აღწერილი უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
თუ პაციენტი ღებულობს ან უახლოესი პარიოდის განმავლობაში ღებულობდა რაიმე პრეპარატს, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაყიდ წამლებს, უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან დოქსიციკლინის ასორბცია შესაძლებელია შემცირდეს გარკვეული 2 და 3 ვალენტიანი კათიონების საშუალებით, როგორიც არის ალუმინი და მაგნიუმი (მაგ. ზოგიერთი ანტაციდი), კალციუმი (რაც არის რძეში და რძის პროდუქტებში), რკინის პრეპარატები, გააქტიურებული ნახშირი და ქოლესტირამინი (სისხლში ქოლესტეროლის დონის შემამცირებელი პრეპარატი). შესაბამისად აღნიშნული ინგრედიენტების შემცველი პრეპარატები მიიღება მხოლოდ 2 ან 3 საათიანი ინტერვალის გამოტოვებით.
ანტიბიოტიკი რიფამპიცინმა, ბარბიტურატებმა (რომლებიც შედიან საძილე და დამაწყნარებელ საშუალებებში), სხვა ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებებმა (კარბამაზეპინი, დიფენჰიდრამინი და პრიმიდონი) და ალკოჰოლის რეგულარულმა მოხმარებამ შესაძლოა გააძლიეროს დოქსიციკლინის დაშლა ღვიძლში ფერმენტის ინდუქციის შედეგად, ეს თავის მხრივ შეამცირებს დოქსი-დენკ 100-ის ეფექტურობას მას შემდეგ რაც მიღწეული იქნეა დოქსიციკლინის ქვეთერაპიული კონცენტრაცია.
დოქსი-დენკი 100-ის ზეგავლენა სხვა პრეპარატებზე
დოქსიციკლინმა შესაძლებელია გაზარდოს ზოგიერთი ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების (სულფონილურეას შიგნით მისაღები ანტიბიოტიკები) და ზოგიერთი ანტიკოაგულანტების (დიკუმაროლის ტიპია) დონე სისხლში. თუ დოქსი-დენკ 100 ინიშნება აღნიშნულ პრეპარატებთან ერთად, მაშინ რეგულარულად უნდა გადამოწმდეს შაქრის დონე სისხლში და კოაგულაციური პარამეტრები, საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატების დოზა უნდა შემცირდეს.
დოქსი-დენკ 100-მა შესაძლებელია გააძლიეროს ციკლოსპორინი A- ს (იმუნოსუპრესანტი) დამაზიანებელი (ტოქსიკური) ეფექტი.

ურთიერთქმედების სხვა ფორმები:
დოქსი-დენკ 100-ის მკურნალობის დროს მეთოქსიფლურანით ან სხვა პოტენციურად ნეფროტოქსიური პრეპარატის საშუალებით ჩატარებულმა ანესთეზიამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა.
დოქსი-დენკ 100 არ უნდა დაინიშნოს აკნეს მკურნალობისთვის საჭირო იზოტრეტინოინის მიღებამდე, მიღებისას ან მას შემდეგ, რადგან იშვიათ შემთხვევებში არსებობს რისკი შეუქცევადი წნევის მომატებისა ინტრაკრანეალურ სივრცეში.
დოქსი-დენკ 100 და სხვა გარკვეული ანტიბიოტიკები (ბეტა ლაქტამაზის ანტიბიოტიკები, მაგ. პენიცილინი და ცეფალოსპორინები) არ ინიშნება ერთად, რადგან ლაბორატორიული ტესტის მიხედვით მცირდება ანტიბიოტიკების მოქმედება (ანტაგონისტური ეფექტი).
დოქსი-დენკ 100-ის დანიშვნამ თეოფილინთან ერთად (ასთმის სამკურნალო პრეპარატი) შესაძლებელია გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტების მომატება კუჭ-ნაწლავის მხრივ.
გასათვალისწინებელია, რომ აღნიშნული ინფორმაცია ეხებოდეს ასევე უახლოეს პერიოდში გამოყენებულ პრეპარატებს.
შენიშვნა: იშვიათ შემთხვევებში დოქსი-დენკ 100-მა შესაძლებელია ხელი შეუშალოს ორალური კონტრაცეპტივების ეფექტს, შესაბამისად რეკომენდირებულია არაჰორმონალური ჩასახვის საწინააღდეგო საშუალებების გამოყენება.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატში შემავალი ზოგიერთი ინგრედიენტის შესახებ:
პრეპარატის შეიცავს ლაქტოზას, შესაბამისად თუ პაციენტს აღენიშნება შაქრის აუტანლობა, დოქსი-დენკ 100-ის მიღებამდე უნდა მიმართოს კონსულტაციისთვის ექიმს.

დოქსი-დენკ 100-ის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად
დოქსი-დენკ 100-თან ერთად არ მიიღება რძე, რძის პროდუქტები და კალციუმით გამდიდრებული ხილის წვენები. მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს 2-3 საათს. აღსანიშნავია, რომ ალკოჰოლს რეგულარული მოხმარება აჩქარებს დოქსიციკლინის დაშლას.

შენახვის პირობები და ვადები
შიგნით მიღების შემდეგ, დოქსაციკლინი თითქმის მთლიანად შეიწოვება (დოზის >90%) წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილიდან.
პლაზმის შედარებითი კონცენტრაცია მიიღწევა 30 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ. 200 მგ დოზქსიციკლინის მიღების შემდეგ პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 3-5,3მგ/ლ-ს. თერაპილ პირობებში პირველ დღეს ინიშნება 200 მგ, ხოლო შემდეგომ დღეებში 100მგ ერთი დოზის სახით (24 საათიანი ინტერვალით). შესაბამისად სტრაბილური კონცენტრაცია სწრაფად მიიღწევა. ამ შემთხვევაში, 200მგ/ 100მგ-ს მკურნალობის რეჟიმს ისეთივე ეფეწტი აქვს, როგორც 200მგ-ს მიღება ერთი დოზის სახით.

შემადგენლობა: დოქსიციკლინი

ფარმაკოლოგიური თვისება: მიეკუთვნება ტეტრაციკლინების ჯგუფს.

ჩვენება : გამოიყენება ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები, პროსტატიტის, საშარდე გზების ანთებითი პროცესების საკურნალოდ.

უკუჩვენება : არ გამოიყენება თუ პაციენტი ალერგიულია პრეპარატში შემავალი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ;
ღვიძლის მძიმე უკმარისობა; არ არის რეკომენდებული ორსულობის დროს და 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში; პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას, შესაბამისად არა რის რეკომენდებული პაციენტებისათვის, ვისაც აღნიშნებათ შაქრის აუტანლობა.

ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს: მოზრდილებს, მოზარდებს და 8 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებს და 50კგ-ზე მეტი წონის პაციენტებს ენიშნებათ შემდეგი დოზები: 8 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებს, მოზარდებს და მოზრდილებს, რომელთა სხეულის წონა 50კგ-ზე მეტია, მაგრამ 70 კგ-ზე ნაკლებია პირველ დღეს ენიშნებათ დოქსიციკლინი 200მგ 1 ტაბლეტი, ხოლო მომდევნო დღეებში დოქსიციკლინის 200მგ ნახევარი ტაბლეტი. ამისათვის ასევე არსებობს 100მგ დოქსიციკლინის შემცველი დოზირების ფორმები. 70კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზრდილებში ინიშნება დოქსიციკლინი 200მგ 1 ტაბლეტი . ბავშვებში 8 წლის ასაკამდე და ასევე 50კგ-ზე ნაკლები წონის პაციენტებში აღნიშნული პრეპარატი არ ინიშნება.

გვერდითი მოვლენები :თავის ტკივილი, გულის რევა, ღებინება, სიმძიმე კუჭში, ბოყინი, აირების დაგროვება.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან :ჩატარებულმა ანესთეზიამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა. არ ინიშნება სხვა ანტიბიოტიკებთან ერთად, რადგან ლაბორატორიული ტესტის მიხედვით მცირდება ანტიბიოტიკების მოქმედება (ანტაგონისტური ეფექტი). იშვიათ შემთხვევებში მან შესაძლებელია ხელი შეუშალოს ორალური კონტრაცეპტივების ეფექტს.

შენახვის წესი: ინახება ოთახის ტემპერატურაზე
აფთიაქიდან გაცემის წესი: რეცეპტით.

შემადგენლობა: დოქსიციკლინი

ფარმაკოლოგიური თვისება: მიეკუთვნება ტეტრაციკლინების ჯგუფს.

ჩვენება : გამოიყენება ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები, პროსტატიტის, საშარდე გზების ანთებითი პროცესების საკურნალოდ.

უკუჩვენება : არ გამოიყენება თუ პაციენტი ალერგიულია პრეპარატში შემავალი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ;
ღვიძლის მძიმე უკმარისობა; არ არის რეკომენდებული ორსულობის დროს და 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში; პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას, შესაბამისად არა რის რეკომენდებული პაციენტებისათვის, ვისაც აღნიშნებათ შაქრის აუტანლობა.

ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს: მოზრდილებს, მოზარდებს და 8 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებს და 50კგ-ზე მეტი წონის პაციენტებს ენიშნებათ შემდეგი დოზები: 8 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებს, მოზარდებს და მოზრდილებს, რომელთა სხეულის წონა 50კგ-ზე მეტია, მაგრამ 70 კგ-ზე ნაკლებია პირველ დღეს ენიშნებათ დოქსიციკლინი 200მგ 1 ტაბლეტი, ხოლო მომდევნო დღეებში დოქსიციკლინის 200მგ ნახევარი ტაბლეტი. ამისათვის ასევე არსებობს 100მგ დოქსიციკლინის შემცველი დოზირების ფორმები. 70კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზრდილებში ინიშნება დოქსიციკლინი 200მგ 1 ტაბლეტი . ბავშვებში 8 წლის ასაკამდე და ასევე 50კგ-ზე ნაკლები წონის პაციენტებში აღნიშნული პრეპარატი არ ინიშნება.

გვერდითი მოვლენები :თავის ტკივილი, გულის რევა, ღებინება, სიმძიმე კუჭში, ბოყინი, აირების დაგროვება.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან :ჩატარებულმა ანესთეზიამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა. არ ინიშნება სხვა ანტიბიოტიკებთან ერთად, რადგან ლაბორატორიული ტესტის მიხედვით მცირდება ანტიბიოტიკების მოქმედება (ანტაგონისტური ეფექტი). იშვიათ შემთხვევებში მან შესაძლებელია ხელი შეუშალოს ორალური კონტრაცეპტივების ეფექტს.

შენახვის წესი: ინახება ოთახის ტემპერატურაზე
აფთიაქიდან გაცემის წესი: რეცეპტით.

შემადგენლობა

აქტიური ინგრედიენტი – დოქსიციკლინი

ფარმაკოლოგიური თვისებები
დოქსიციკლინი მიეკუთვნება ტეტრაციკლინების ჯგუფს.
ათქ კოდი: J01AA02
პლაზმაში და ქსოვილებში გადასვლის შემდეგ დოქსიციკლინს ძირითადად გააჩნია მისი მოქმედების მექანიზმი დამყარებულია რიბოსომული პროტეინების სინთეზზე და შესაბამისად ამცირებს როგორც უჯრედგარე, ასევე უჯრედშიდა პათოგენების კონცენტრაციას.
დაბალი ტოქსიკურობა სავარაუდოდ განპირობებულია დოქსიციკლინის მაღალი აფინურობით ბაქტერიული რიბოსომების მიმართ შედარებით ძუძუმწოვრების რიბოსომებთან.
თერაპიული სპექტრი მნიშვნელოვნად არ განსხვავდება სხვა ტეტრაციკლინებისგან. ეს მოიცავს სხვადასხვა გრამ-დადებით და გრამ-უარყოფით ბაქტერიებს, მათ შორის ანაერობებს და სპორის წარმომქმნელ ბაცილებს. არსებობს მაღალი რეზისტენტობა დოქსიციკლინის მიმართ (იხ. ქვემოთ).
რადგან შეძენილი რეზისტენტობა ზოგიერთი პათოგენის მიმართ შესაძლებელია ცვალებადობდეს გეოგრაფიული არეების და დროის მიხედვით, შესაამისად ყოველთვის უნდა გადამოწმდეს მიმდინარე მონაცემები ადგილობრივი რეზისტენტობის შესახებ, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მძიმე ხარისხის ინფექციების დროს. აქ მოცემული დეტალები წარმოადგენს მხოლოდ მითითებას, თუ რომელი პათოგენია მგრძნოიარე ან რეზისტენტული დოქსიციკლინის მიმართ.
გრამ-დადებითი პათოგენები:
როგორც წესი შემდეგი პათოგენებია მგრძნობიარე: Clastridia (C. difficile- ს გამოკლებით), Propionibacterium acnes, Staphylococci, სხვადასხვა სეროლოგიური ჯგუფის Streptococci (მათ შორის Str. pneumoniae), Listeria monocytogenes და Tropheryma whippelii.
**გრამ-უარყოფითი პათოგენები: **
ქვემოთ მოყვანილი პათოგენები ასევე მგრძნობიარეები არიან: Bartonella, Borrelia burgdorferi, Burkholderia pseudomallei, Brucella, ზოგიერთი Bacteroides- ის სახეობა, მაგალითად Calymmatobacterium granulomatis, Campylobacter spp; Fusobacteria, Neisseria gonorrhoeae, Enterobacteriaceae (მაგალითად E. coli, Citrobacter Yersinias), Haemophilus Influenzae, Pasteurella maltocida, Treponema pallidum, Vibrio cholerae.
სხვა პათოგენები:Chlamydia, Mycoplasma, Ureaplasma urealiticum და Rickettsia ჯერ კიდევ რჩება მგრძნობიარე.
რეზისტენტობა:
გამოვლინდა მეორადი რეზისტენტობის მომატება დოქსიციკლინის მიმართ შემდეგ შტამებში: A-Streptococci, B-Streptococci, Bacteroides fragilis, Citrobacter spp., E coli, Enterococci, Gonococci, H. influenzae, Morganella morganii,Pneumococci, Staphylococci da Shigella.
Enterobacter aerogenes, Providencia spp., Proteus spp, Pseudomonas aeruginosa da Serratia spp. შესაძლებელია ჩაითვალოს პირველად რეზისტენტობად. ტეტრაციკლინის ჯგუფში მნიშვნელოვნად არის გამოხატული ჯვარედინი რეზისტენტობა.

ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ, დოქსაციკლინი თითქმის მთლიანად შეიწოვება (დოზის >90%) წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილიდან.
პლაზმის შედარებითი კონცენტრაცია მიიღწევა 30 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ. 200 მგ დოზქსიციკლინის მიღების შემდეგ პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 3-5,3მგ/ლ-ს. თერაპილ პირობებში პირველ დღეს ინიშნება 200 მგ, ხოლო შემდეგომ დღეებში 100მგ ერთი დოზის სახით (24 საათიანი ინტერვალით). შესაბამისად სტრაბილური კონცენტრაცია სწრაფად მიიღწევა. ამ შემთხვევაში, 200მგ/ 100მგ-ს მკურნალობის რეჟიმს ისეთივე ეფეწტი აქვს, როგორც 200მგ-ს მიღება ერთი დოზის სახით.
შესაბამისად მაღალი კონცენტრაცია მიიღწევა ინტრავენური ინფუზიის სახით 200მგ ერთჯერადი შეყვანის შემდეგ.
ჯანმრთელ ადამიანებში პლაზმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 16 ± 6 სთ. ეს შეიძლება ოდნავ გახანგრძლივდეს თირკმლის უკმარისობის შემთხვევაში და კიდევ უფრო მეტად გახანგრძლივდეს ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში. დოქსიციკლინის 80-90% უერთდება პლაზმის ცილებს.
პრეპარატი სწრაფად გადანაწილდება ცნს-ში და ანთებით მენინგიალურ გარსებში პრეპარატის შეღწევა შედარებით დაბალია. პრეპარატის მაღალი კონცენტრაციით დაგროვება ნაღველში და კარგი ქსოვილოვანი დიფუზია განსაკუთრებით აღინიშნება ღვიძლში, თირკმელებში ფილტვებში, ელენთაში, ძვლებში და სასქესო ორგანოებში. დოქსიციკლინის განაწილების მოცულობა დაახლოებით შეადგენს 0,75 ლ/კგ. დოქსიციკლინის მხოლოდ მცირე ნაწილი განიცდის მეტაბოლიზმს ადამიანის ორგანიზმში (ერთი დოზის < 10%). მიკრობიოლოგიურად აქტიური ნივთიერების სახით დოქსიციკლინი დიდი რაოდენობით გამოიყოფა ფეკალური მასის გზით (ნაწლავის გავლით და ნაღვლის გზით) და ნაწილობრივ - თირკმელების გზით. 24 საათის განმავლობაში მიღებული დოქსიციკლინის დოზის დაახლოებით 41% გადადის შარდში (დაახლოებით 22-60%). აღნიშნული ფარმაკოკინეტიკური თვისებების გამო დოქსიციკლინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მნიშვნელოვნად არ იზრდება თირკმლის ძლიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებში

ჩვენებები
- ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები:
- ქრონიკული რონქიტის გამწვავება;
- ცხვირისი სინუსების ინფექციები (სინუსიტი);
- ტიმპანიტი (შუა ყურის ანთება);
- Mycoplasma, Rickettsia ან Chlamydia- თი გამოწვული ზოგიერთი ტიპის ფილტვის ინფექცია;
- უროგენიტალური ინფექციები;
- Chlamydia და Ureaplasma urealyticum- ით გამოწვეული შარდსადენის ანთება (ურეთრიტი);
- წინამდებარე ჯირკვლის ანთება (პროსტატიტი);
- გაურთულებელი გონორეა (სიფილისი, განსაკუთრებით ქლამიდიას ინფექციის არსებობისას);
- ქალის სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- სიფილისით დაავადებული პაციენტები, რომლებიც ალერგიულნი არიან პენიცილინის მიმართ;
- საშარდე გზების ინფექციები (მხოლოდ თუ დანტკიცებულია მგრძნობელობა პათოგენის მიმართ);
- კუჭ-ნაწლავის ინფექციები:
- ქოლერა
- Campylobacter ან Yersenia-თი გამოწვეული ინფექციები;
- შიგელას მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციები;
- სანაღვლე გზების ინფექციის მქონე ამბულატორიული პაციენტის მკურნალობა:
- კანის დაავადება, მათ შორის აკნესა და როზაცეას მძიმე დაინფიცირებული ფორმები.
- Chlamidia- თი გამოწვეული კონიუქტივიტი (ქლამიუდუყრიური კონიუქტივიტი) და ტრაქომა;
- Borrelia- თი გამოწვეული დაავადება, როგორიც არის ერითემა ქონიკუმ მიგრანსი და ლაიმის დაავადება (რაც ძირითადად გამოწვეულია ტკიპას ნაკბენით)
- იშვიათი ინფექციები, როგორის არის ბრუცელოზი, ონითოზი, ბარტონელოზი, ლისტერიოზი, რიკეციოზი, მელიოდოზი, შავი ჭირი, გრანულომა ინგვინალე????
- სხვა დაავადებები:
- მალაბსორბციის სინდრომი (საჭმლის მონელებასთან დაკავშირებული დარღვევა), როგორიც არის ტროფიკული წყლული და უიპლის დაავადება.

მიღების წესები და დოზები
დოქსი-დენკ 100 ყოველთვის მიიღება ექიმის მკაცრი რეკომენდაციის შესაბამისად. თუ პაციენტი არ არის რამეში დარწმუნებული, მან უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
დოქსი-დენკ 100 მიიღება რეგულარულად დილის საუზმის დროს ან შემდეგი კვების დროს საკმარისი რაოდენობის სითხესთან (თუმცა არა რძე და რძის პროდუქტები), მაგალითად 1 ჭიქა წყალთან ერთად. საკვებთან ერთად პრეპარატის მიღებამ შესაძლებელია შეამციროს გვერდითი მოვლენები კუჭ-ნაწლავის მხრივ. პაციენტის მიერ შეცდომის თავიდან ასაცილებლად ტაბლეტები ყოველთვის მიიღება საკმარისი რაოდენობით სითხესთან ერთად წამომჯდარ ან დამდგარ პოზიციაში. აღსანიშნავია, რომ ტაბლეტის მიღებიდან 10-15 წუთის შემდეგ საჭიროა სითხის დიდი რაოდენობით მიღება.
დოზირება:
თუ არ არის ექიმის განსახვავებული დანიშნულება ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს:
- 50 კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზარდების და 70 კგ-ზე ნაკლები მოზრდილების შემთხვევაში პირველ დღეს ინიშნება 2 ტაბლეტი დოქსი-დენკ 100 (ექვივალენტური 200 გრ დოქსიციკლინის), ხოლო მომდევნო დღეებში დოქსი-დენკ 100-ის 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 100 მგ დოქსიციკლინისა)
- 70 კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზრდილებში ინიშნება 2 დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინისა).
- 8 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები: პირვლე დღეს ინიშნება 4 მგ/კგ სხეულის წონაზე, ხოლო მომდევნო დღეებში 2 მგ/კგ სხეულის წონაზე. პრეპარატის დოზირების გამო იგი არ ინიშნება 50 კგ ან უფრო ნაკლები წონის მქონე ბავშვების მკურნალობისთვის.
დოზირების და მკურნალობის ხანგრძლივობის განსაკუთრებული რეკომენდაციები:
მწვავე გონოკოკური ურეთრიტის მკურნალობა მამაკაცებში (სიფილისით გამოწვეული ურეთრას ანთება): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის 7 დღის განმავლობაში. მწვავე გონოკოკური ეპიდიმიტიტი (გონოკოკით გამოწვეული ეპიდიდიმუსის ანთება): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის) 10 დღის განმავლობაში. მწვავე გონოკოკური ინფექცია ქალებში: დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის): 7 დღის განმავლობაში. მკურნალობის ეფექტურობის გადასამოწმებლად, მკურნალობის დასრულებიდან 3-4 დღის შემდეგ უნდა მოხდეს მიკრობიოლოგიური ანალიზის ჩატარება.
სიფილისი (პირველადი და მეორადი ფორმები პენიცილინისადმი ალერგიულ პაციენტებში): დოქსი-დენკ 100-ის 1 ხ 3 ან 3 ხ 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 300 მგ დოქსიციკლინის) 15 დღის განმავლობაში. კანის დარღვევები, მათ შორის ჩვეულებრივი აკნეს და როზაცეას ძლიერ ინფიცირებული ფორმა: 2 ტაბლეტი. დოქსი-დენკ 100-ის 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 100 მგ დოქსიციკლინის) ჩვეულებრივ 7-21 დღის განმავლობაში. ამის შემდეგ შესაძლებელია 50 მგ დოქსიციკლინის მიღება დღეში დამატებით 2-3 კვირის განმავლობაში. იმის მიხედვით თუ რამდენად წარმატებული იქნება აკნეს მკურნალობა, შესაძლებელია ხანგრძლივი მკურნალობის ჩატარება დოქსიციკლინის დაბალი დოზებით (50 მგ დღეში) 12 კვირის განმავლობაში.
ლაიმის დაავადება (პირველი ფაზა): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის) 2-3 კვირის განმავლობაში (თუმცა მინიმალური პერიოდი 14 დღე).
თირკმლის დარღვეული ფუნქცია: ჩვეულებრივ არ არის აუცილებელი დოქსიციკლინის დოზის შემცირება თირკმლის დარღვეული დუნქციის დროს. თუ დოქსი-დენკ 100 ძალიან სუსტად ან ძლიერად მოქმედებს პაციენტზე, მან უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა:
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ტიპზე, სიმწვავეზე და დაავადების მიმდინარეობაზე. დოქდსი-დენკ 100 ჩვეულებრივ მიიღება 5-21 დღის განმავლობაში. ექიმი გადაწყვეტს მკურნალობის ხანგრძლივობას (ასევე იხილეთ განსაკუთრებული რეკომენდაციები დოზირების შესახებ). β-haemolytic Streptococci მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციას მკურნალობენ სულ მცირე 10 დღის განმავლობაში, რათა მოახდინონ ისეთი გვიანი გართულებების პრევენცია როგორიცაა რევმატიული ცხელება და გლომერულონეფრიტი.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: კუჭ-ნაწლავის დარღვევები, როგორიც არის გულისრევა, სიმძიმე კუჭში, გულძმარვა, ბოყინი, ღებინება, აირების დაგროვება, ცხიმიანი განავალი და ფაღარათი ხშირად ვლინდება დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას. პრეპარატის მიღებამ საკვებთან ერთად შესაძლებელია შეამციროს გვერდითი მოვლენები, თუმცა ეს მცირედ მოქმედებს შეწოვის სიჩქარეზე. ქვემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენები ვლინდება არახშირად: სტომატიტი, ფარინგიტი, ხმის ჩახლეჩა, ყლაპვის გაძნელება და ინდივიდუალურ შემთხვევებში გამოვლინდა შავი თმიანი ენის შემთხვევები.
მკურნალობის დროს ან მკურნალობის დამთავრებიდან 1 კვირის განმავლობაში ძლიერი და უწყვეტი ფაღარათის განვითარების შემთხვევაში სავარაუდოა ფსევდომემბრანული კოლიტის არსებობა (რაც უმეტეს შემთხვევაში გამოწვეულია Clostridium difficile-ით). ანტიბიოტიკების მკურნალობით გამოწვეული ნაწლავური დაავადების განვითარება შესაძლებელია იყოს სიცოცხლისთვის საშიში და საჭიროებს დაუყოვნებელი და შესაბამისი მკურნალობის ჩატარებას (იხ. დოზის გადაჭარბების საწინააღმდეგო ზომები).
ნერვული სისტემის მხრივ: იშვიათ შემთხვევებში გამოვლინდა ინტრაკრანეალური წნევის მომატება (pseudotumour cerebri). აღნიშნული მდგომარეობა დარეგულირდა მკურნალობის დამთავრების შემდეგ. იგი ვლინდება თავის ტკივილით, გულისრევით, ღებინებით და შესაძლოა მხედველობის დარღვევით, რაც გამოწვეულია პაპილოედემით (მხედველობის ნერვის დისკის შეშუპება სითხის დაგროვების გამო. კანის და კანის დანამატების მხრივ: დოქსიციკლინით გამოწვეული კანის ალერგიული რეაქციები არახშირია (აგრეთვე იხ. ნაწილი ალერგიული რეაქციები). მზის სხივის მოხვედრა კანზე შეიძლება გამოიწვიოს ფოტოტოქსიკური რეაქცია სინათლისადმი მომატებული მგრძნობელობის გამო, რომლის სიმპტომებიც ძალიან ჰგავს მზით დამწვრობას (მაგ. სიწითლე, შეშუპება, ბუშტუკების გაჩენა და ფერის შეცვლა). იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია მოხდეს ფრჩხილების დაზიანებაც (ფრჩხილის მოშორება ან ან ფერის შეცვლა). დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს პაციენტს აფრთხილებენ არ მიიღოს მზის და არ მიმართოს სოლარიუმს. სისხლი და სისხლის უჯრედები: იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება ცვლილებები სისხლის მხრივ, რაც ნორმას უბრუნდება მკურნალობის დამთავრების შემდეგ: თრომბოციტების და ერითროციტების რაოდენობის შემცირება (თრომბოციტოპენია და ანემია), ლეიკოციტების რაოდენობის მომატება ან შემცირება (ლეიკოციტოპენია, ლიმფოციტოპენია და ლეიკოციტოზი), ასევე შესაძლებელია სისხლის სხვა უჯრედების ცვლილებები (ატიპიური ლიმფოციტები და გრანულოციტების ტოქსიკური გრანულაციები) და ლიმფური კვანძების დაავადება (ლიმფადენოპათია) ღვიძლი და პანკრეასი: დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია ღვიძლის დაზიანება და პანკრეასის ანთება (პანკრეატიტი). ორსულობის დროს ტეტრაციკლინის მიღებისას იზრდება ღვიძლის დაზიანების რისკი. თირკმელი: ტეტრაციკლინმა შესაძლოა გამოიწვიოს თირკმლის დაზიანება (ნეფროტოქსიკურობა) ან არსებული თირკმლის დისფუნქციის გაუარესება (რაც ვლინდება სისხლის კრეატინინის და შარდოვანას დონის მომატებით). იშვიათ შემთხვევებში დოქსიციკლინის მიღება ასევე შეიძლება უკავშირდებოდეს თირკმლის დაზიანებას, მაგალითად ინტერსტიციული ნეფრიტი, თირკმლის მწვავე დაზიანება და შარდვის სრული შეწყვეტა (ანურია).
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (მაგ. ალერგიული რეაქციები) არახშირად ვლინდება დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას. ეს მოიცავს კანის რეაქციებს, ქავილით ან მის გარეშე, ადგილობრივი ან გენერალიზებული გამონაყარი (ეგზანთემა), სიწითლე (ერითემა), ჭინჭრის ციება ბუშტუკების გაჩენით (ურტიკარია), მულტიფორმული ექსუდატიური ერითემა, კანის, ლორწოვანის და სახსრების გარდამავალი ლოკალური შეშუპება (ანგიოედემა), ასთმა, გამონაყარი სასქესო ორგანოების და სხეულის სხვა მიდამოებში და შრატისმაგვარი რეაქციები, რაც მიმდინარეობს ცხელებით, თავის ტკივილით და სახსრების ტკივილით.
იშვიათ შემთხვევებში დოქსიციკლინის მკურნალობისას გამოვლინდა კანის ძლიერი რეაქციები სიცოცხლისთვის საშიში გართულებებით, მაგალითად ექსფოლიაციური დერმატიტი და ლიელის სინდრომი. თუ პაციენტი მგრძნობიარეა დოქსი-დენკ 100-ის მიმართ, მან არასოდეს არ უნდა მიიღოს ტეტრაციკლინი (სრული ჯვარედინი ალერგიული რეაქცია). იშვიათ შემთხვევებში მოსალოდნელია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის უეცარი დაწყება. ეს შეიძლება გამოვლინდეს სახის შეშუპებით, ენის შეშუპებით, ხორხის შიდა ნაწილის შეშუპებით და სასუნთქი გზების შევიწროვებით, ტაქიკარდიით და გაძნელებული სუნთქვით, არტერიული წნევის შემცირებით, ცირკულაციური კოლაფსით და გულის გაჩერებით. ნებისმიერი ასეთი სიმპტომების გამოვლენისას საჭიროა დაუყოვნებელი სამედიცინო ჩარევა, რადგან ეს შეიძლება წარმოადგენდეს სიცოცხლისთვის საშიშ მდგომარეობას (იხ. დოზის დოზის გადაჭარბების საწინააღმდეგო ზომები).
სხვა რეაქციები: დოქსი-დენკ 100-ის მკურნალობის დროს შეიძლება გამოვლინდეს კანის და ლორწოვანი გარსის სოკოვანი ინფექციები (კანდიდა), განსაკუთრებით ეს ეხება გენიტალურ სისტემას, პირის ღრუს და ნაწლავების ლორწოვანს. სიმპტომები შეიძლება მოიცავდეს პირ-ხახის ლორწოვანის ანთებას (გლოსიტი, სტომატიტი). გარეთა სასქესო ორგანოების მწვავე ანთება ქალებში და კაცებში (ვულოვაგინიტი, ასევე ანალური რეგიონის ქავილი).
8 წლამდე ასაკის ბავშვებში მკურნალობამ შეიძლება პერმანენტულად გამოიწვიოს კბილების ფერის შეცვლა და ემალის დაზიანება, ასევე ძვლის ზრდის დროებითი შეფერხება, თუმცა ესენი არახშირი მოვლენებია. ასევე გამოვლინდა კოაგულაციური დეფექტები და სისხლი შარდში (ჰემატურია), თუმცა ეს მოვლენა არახშირია. დოქსიციკლინის მიღებისას ასევე გამოვლინდა პარესთეზია, გულის რითმის აჩქარება (ტაქიკარდია), კუნთების ტკივილი (მიალგია), სახსრების ტკივილი (ართრალგია), მოუსვენრობა და აგზნებადობა. დოქსიციკლინის მიღებისას გულყრების შემთხვევები ძალიან იშვიათია. გამოვლინდა ეპილეფსიური შეტევების 1 შემთხვევა დოქსიციკლინის მიღების შემდეგ. აღნიშნული გვერდითი მოვლენა რამდენჯერმე გამოვლინდა დოქსიციკლინის ინტრავენური მიღებისას. ყნოსვის და გემოვნების დარღვევა ან დაკარგვა გამოვლინდა იშვიათ შემთხვევებში. ისინი შექცევადნი იყვნენ მხოლოდ რამდენიმე შემთხვევაში და ისიც ნაწილობრივ.
რა უნდა გაკეთდეს გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას
თუ დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას გამოვლინდა ნებისმიერი ზემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენა ან სხვა არასასურველი ეფექტები, მაშინ უნდა მიემართოს ექიმს.

უკუჩვენება
- ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები:
- ქრონიკული რონქიტის გამწვავება;
- ცხვირისი სინუსების ინფექციები (სინუსიტი);
- ტიმპანიტი (შუა ყურის ანთება);
- Mycoplasma, Rickettsia ან Chlamydia- თი გამოწვული ზოგიერთი ტიპის ფილტვის ინფექცია;
- უროგენიტალური ინფექციები;
- Chlamydia და Ureaplasma urealyticum- ით გამოწვეული შარდსადენის ანთება (ურეთრიტი);
- წინამდებარე ჯირკვლის ანთება (პროსტატიტი);
- გაურთულებელი გონორეა (სიფილისი, განსაკუთრებით ქლამიდიას ინფექციის არსებობისას);
- ქალის სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- სიფილისით დაავადებული პაციენტები, რომლებიც ალერგიულნი არიან პენიცილინის მიმართ;
- საშარდე გზების ინფექციები (მხოლოდ თუ დანტკიცებულია მგრძნობელობა პათოგენის მიმართ);
- კუჭ-ნაწლავის ინფექციები:
- ქოლერა
- Campylobacter ან Yersenia-თი გამოწვეული ინფექციები;
- შიგელას მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციები;
- სანაღვლე გზების ინფექციის მქონე ამბულატორიული პაციენტის მკურნალობა:
- კანის დაავადება, მათ შორის აკნესა და როზაცეას მძიმე დაინფიცირებული ფორმები.
- Chlamidia- თი გამოწვეული კონიუქტივიტი (ქლამიუდუყრიური კონიუქტივიტი) და ტრაქომა;
- Borrelia- თი გამოწვეული დაავადება, როგორიც არის ერითემა ქონიკუმ მიგრანსი და ლაიმის დაავადება (რაც ძირითადად გამოწვეულია ტკიპას ნაკბენით)
- იშვიათი ინფექციები, როგორის არის ბრუცელოზი, ონითოზი, ბარტონელოზი, ლისტერიოზი, რიკეციოზი, მელიოდოზი, შავი ჭირი, გრანულომა ინგვინალე????
- სხვა დაავადებები:
- მალაბსორბციის სინდრომი (საჭმლის მონელებასთან დაკავშირებული დარღვევა), როგორიც არის ტროფიკული წყლული და უიპლის დაავადება.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულებში, ლაქტაციის პერიოდში და 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში დოქსი-დენკ 100 გამოიყენება მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში, რადგან ხდება დოქსიციკლინის დაგროვება ძვლებში?????? და იწვევს კბილის ემალის ფერის შეცვლას?

განსაკუთრებული მითითებები
ავტომანქანების და სხვა მექანიზმების მართვა
გამოვლინდა ცალკეული შემთხვევები გარდამავალი მიოპათიის, რაც შეიძლება განვითარდეს დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს, ამან შესაძლებელია შეაფერხოს მანქანის და სხვა მექანიზმების უსაფრთხოდ მართვა.
სიფრთხილის სხვა ზომები
სისხლის შაქრის დონე და შედედების პარამეტრები უნდა გადამოწმდეს დოქსი-დენკ 100-ის და ანტიდიაბეტური პრეპარატების ან ანტიკოაგულანტების (იხ. ურთიერთქმედება) კომბინირებული მიღებისას. საჭიროების შემთხვევაში აღნიშნული პრეპარატების დოზა უნდა შემცირდეს შესაბამისად.
ტეტრაციკლინეის მიღების დროს შესაძლებელია გაძნელდეს შარდში შაქრის, ცილების, ურობილინოგენის და კატეხოლამინების აღმოჩენა. მზის სინათლის მოხვედრამ შეიძლება გამოიწვიოს კანის ფოტოტოქსიური რეაქცია (იხ. გვერდითი მოვლენები). შესაბამისად დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს რეკომენდირებული არ არის მზის აბაზანების მიღება ან სოლარიუმის გამოყენება
ანესთეზიის ჩატარებამდე მკურნალი ექიმი გაფრთხილებული უნდა იყოს, რომ პაციენტი ღებულობს დოქსი-დენკ 100 (იხ. ურთიერთქმედება). რეგულარულად უნდა ჩატარდეს სისხლის, ღვიძლის და თირკმლის ტესტები თუ მკურნალობს გაგრძელდა 21 დღეზე მეტ ხანს.
გონორეას (სიფილისის) შემთხვევაში საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა შეხვედრების დროს. იმაში დასარწმუნებლად ეფექტურია თუ არა მკურნალობა მისი დამთავრებიდან 3-4 დღის შემდეგ, რათა მოხდეს რეციდივის პრევენცია.

ჭარბი დოზირება
დოქსიციკლინის მიღება არ უკავშირდება არც ერთ ტოქსიკურ მოვლენას. თუმცა დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში არსებობს ღვიძლის და თირკმლის დაზიანების და პანკრეატიტის განვითარების რისკი. ამის შესახე ეჭვის გაჩენისას საჭიროა სამედიცინო ჩარევა. ექიმი დანიშნავს შესაბამის მკურნალობას კლინიკური სურათის მიხედვით.
დოზის გამოტოვება
დოქსი-დენკ 100-ის ერთი დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მომდევნო დღეს მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს დოზირების რეჟიმის შესაბამისად. დოზის გადაჭარბებისას მისაღები ზომები
ქვემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენები მიეკუთვნება სიცოცხლისთვის საშიშ მოვლენებს. მსგავსი მოვლენის უეცარი ან მოულოდნელი გამოვლენისას საჭიროა დაუყოვნებლივ მიემართოს ექიმს.
ფსევდომემბრანული კოლიტი
მისი განვითარების შემთხვევაში დანიშნულებიდან გამომდინარე უნდა იფიქროს დოქსი- დენკ 100-ით მკურნალობის შეწყვეტაზე, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა (როგორიც არის სპეციალური ანტიბიოტიკების/ქიმიომოთერაპიული საშუალებების გამოყენება, რომელთა კლინიკური ეფექტურობა დამტკიცებულია). არ არის საჭირო იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც აინჰიბირებენ კუჭ-ნაწლავის მოტორიკას (პერისტალტიკას).
მწვავე ალერიგული რეაქციები (მაგალითად ანაფილაქსია) : ამ შემთხვევაში დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და დაიწყოს შესაბამისი ზომების მიღება (მაგალითად ანტიჰისტამინური პრეპარატების, კორტიკოსტეროიდების, სიმფატომიმეტური პრეპარატების გამოყენება, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში ხელოვნური ვენტილაცია. ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის გამოვლენის შემთხვევაში, რომელიც არ არის ზემოთ აღწერილი უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
თუ პაციენტი ღებულობს ან უახლოესი პარიოდის განმავლობაში ღებულობდა რაიმე პრეპარატს, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაყიდ წამლებს, უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან დოქსიციკლინის ასორბცია შესაძლებელია შემცირდეს გარკვეული 2 და 3 ვალენტიანი კათიონების საშუალებით, როგორიც არის ალუმინი და მაგნიუმი (მაგ. ზოგიერთი ანტაციდი), კალციუმი (რაც არის რძეში და რძის პროდუქტებში), რკინის პრეპარატები, გააქტიურებული ნახშირი და ქოლესტირამინი (სისხლში ქოლესტეროლის დონის შემამცირებელი პრეპარატი). შესაბამისად აღნიშნული ინგრედიენტების შემცველი პრეპარატები მიიღება მხოლოდ 2 ან 3 საათიანი ინტერვალის გამოტოვებით.
ანტიბიოტიკი რიფამპიცინმა, ბარბიტურატებმა (რომლებიც შედიან საძილე და დამაწყნარებელ საშუალებებში), სხვა ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებებმა (კარბამაზეპინი, დიფენჰიდრამინი და პრიმიდონი) და ალკოჰოლის რეგულარულმა მოხმარებამ შესაძლოა გააძლიეროს დოქსიციკლინის დაშლა ღვიძლში ფერმენტის ინდუქციის შედეგად, ეს თავის მხრივ შეამცირებს დოქსი-დენკ 100-ის ეფექტურობას მას შემდეგ რაც მიღწეული იქნეა დოქსიციკლინის ქვეთერაპიული კონცენტრაცია.
დოქსი-დენკი 100-ის ზეგავლენა სხვა პრეპარატებზე
დოქსიციკლინმა შესაძლებელია გაზარდოს ზოგიერთი ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების (სულფონილურეას შიგნით მისაღები ანტიბიოტიკები) და ზოგიერთი ანტიკოაგულანტების (დიკუმაროლის ტიპია) დონე სისხლში. თუ დოქსი-დენკ 100 ინიშნება აღნიშნულ პრეპარატებთან ერთად, მაშინ რეგულარულად უნდა გადამოწმდეს შაქრის დონე სისხლში და კოაგულაციური პარამეტრები, საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატების დოზა უნდა შემცირდეს.
დოქსი-დენკ 100-მა შესაძლებელია გააძლიეროს ციკლოსპორინი A- ს (იმუნოსუპრესანტი) დამაზიანებელი (ტოქსიკური) ეფექტი.

ურთიერთქმედების სხვა ფორმები:
დოქსი-დენკ 100-ის მკურნალობის დროს მეთოქსიფლურანით ან სხვა პოტენციურად ნეფროტოქსიური პრეპარატის საშუალებით ჩატარებულმა ანესთეზიამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა.
დოქსი-დენკ 100 არ უნდა დაინიშნოს აკნეს მკურნალობისთვის საჭირო იზოტრეტინოინის მიღებამდე, მიღებისას ან მას შემდეგ, რადგან იშვიათ შემთხვევებში არსებობს რისკი შეუქცევადი წნევის მომატებისა ინტრაკრანეალურ სივრცეში.
დოქსი-დენკ 100 და სხვა გარკვეული ანტიბიოტიკები (ბეტა ლაქტამაზის ანტიბიოტიკები, მაგ. პენიცილინი და ცეფალოსპორინები) არ ინიშნება ერთად, რადგან ლაბორატორიული ტესტის მიხედვით მცირდება ანტიბიოტიკების მოქმედება (ანტაგონისტური ეფექტი).
დოქსი-დენკ 100-ის დანიშვნამ თეოფილინთან ერთად (ასთმის სამკურნალო პრეპარატი) შესაძლებელია გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტების მომატება კუჭ-ნაწლავის მხრივ.
გასათვალისწინებელია, რომ აღნიშნული ინფორმაცია ეხებოდეს ასევე უახლოეს პერიოდში გამოყენებულ პრეპარატებს.
შენიშვნა: იშვიათ შემთხვევებში დოქსი-დენკ 100-მა შესაძლებელია ხელი შეუშალოს ორალური კონტრაცეპტივების ეფექტს, შესაბამისად რეკომენდირებულია არაჰორმონალური ჩასახვის საწინააღდეგო საშუალებების გამოყენება.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატში შემავალი ზოგიერთი ინგრედიენტის შესახებ :
პრეპარატის შეიცავს ლაქტოზას, შესაბამისად თუ პაციენტს აღენიშნება შაქრის აუტანლობა, დოქსი-დენკ 100-ის მიღებამდე უნდა მიმართოს კონსულტაციისთვის ექიმს.

დოქსი-დენკ 100-ის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად
დოქსი-დენკ 100-თან ერთად არ მიიღება რძე, რძის პროდუქტები და კალციუმით გამდიდრებული ხილის წვენები. მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს 2-3 საათს. აღსანიშნავია, რომ ალკოჰოლს რეგულარული მოხმარება აჩქარებს დოქსიციკლინის დაშლას.

შენახვის პირობები და ვადები
შიგნით მიღების შემდეგ, დოქსაციკლინი თითქმის მთლიანად შეიწოვება (დოზის >90%) წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილიდან.
პლაზმის შედარებითი კონცენტრაცია მიიღწევა 30 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ. 200 მგ დოზქსიციკლინის მიღების შემდეგ პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 3-5,3მგ/ლ-ს. თერაპილ პირობებში პირველ დღეს ინიშნება 200 მგ, ხოლო შემდეგომ დღეებში 100მგ ერთი დოზის სახით (24 საათიანი ინტერვალით). შესაბამისად სტრაბილური კონცენტრაცია სწრაფად მიიღწევა. ამ შემთხვევაში, 200მგ/ 100მგ-ს მკურნალობის რეჟიმს ისეთივე ეფეწტი აქვს, როგორც 200მგ-ს მიღება ერთი დოზის სახით.