საერთაშორისო დასახელება - triamcinolone
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გლუკოკორტიკოიდები → გლუკოკორტიკოიდული საშუალებები პერორალური გამოყენებისათვის
1 ტაბ. ტრიამცინოლონი . . . . . 4 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა 200 მგ, კარტოფილის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

მიღების წესები და დოზები
ინდივიდუალურად, დაავადებისა და მკურნალობაზე რეაქციის მიხედვით. რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება საღდეღამისო რიტმის შესაბამისად; ჩვეულებრივ – დღეში ერთხელ, დილით. მაგრამ ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს ტრიამცინოლონის უფრო ხშირი მიღებაც. მოზრდილები: 4 მგ-დან 48 მგ-მდე დღეში ერთხელ ან რამდენჯერმე. ბავშვები: 0.1 მგ-დან 0.5 მგ-მდე სხეულის მასის ერთ კილოგრამზე, დღე-ღამეში ერთხელ ან რამდენჯერმე. პრეპარატის მიღების გამოტოვის შემთხვევაში აუცილებელია რაც შეიძლება სწრაფად მისი მიღება. მაგრამ, თუ ახლოვდება შემდეგი დოზის მიღების დრო, საჭიროა დავიწყებული დოზის გამოტოვება. დაუშვებელია ერთდროულად ორი დოზის მიღება.

გვერდითი მოვლენები
სხვა გლუკოკორტიკოსტეროიდების მსგავსად, ტრიამცინოლონის ხანმოკლე გამოყენება არასასურველ ეფექტს იწვევს მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში. ქვემოთ აღწერილი არასასურველ ეფექტების განვითარების რისკი ეხება, უპირველეს ყოვლისა, იმ პირებს, რომლებიც იღებენ ტრიამცინოლონს ხანგრძლივი დროის განმავლობაში, თუმცა ეს ეფექტი ყველა ავადმყოფს არ აღენიშნება. 1. წყალ-ელექტროლიტური ბალანსი: ნატრიუმისა და სითხის შეკავება, სისხლმიმოქცევის უკმარისობა, კალიუმის დაკარგვა, ჰიპოკალიემიური ალკალოზი, მომატებული წნევა. 2. ძვალ-კუნთოვანი სისტემა: კუნთების შესუსტება, სტეროიდული მიოპათია, კუნთების მასის დაკარგვა, ოსტეოპოროზი, ძვლების მოტეხილობა. 3. საჭმლის მომნელებელი ორგანოები: პეპტიკური წყლული შესაბამისი შედეგებით: პერფორაცია, სისხლდენა; მსხვილი ან წვრილი ნაწლავების პერფორაცია, განსაკუთრებით ნაწლავების არეში ანთებითი პროცესის არსებობისას; პანკრეატიტი; მეტეორიზმი; წყლულოვანი ეზოფაგიტი, საჭმლის მონელების დარღვევა, მომატებული მადა. 4. კანი: ატროფიული ზოლები, ფერისმჭამელები, ჭრილობის შეხორცების შენელება, კანის გათხელება, პექეტია და ჰემატომები, ერითემა, მომატებული ოფლიანობა, ალერგიული დერმატიტი; ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება. 5. ნერვული სისტემა: კრუნჩხვა; თავის ქალის შიდა წნევის მომატება მხედველობითი ნერვის მოდუნებული დვრილით; თავბრუსხვევა და თავის ტკივილი. 6. ენდოკრინოლოგიური: მენსტრუალური ციკლის დარღვევა; იცენკო-კუშინგის სინდრომი; ზრდის დათრგუნვა ბავშვებში; თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქისა და ჰიპოფიზის უკმარისობა, განსაკუთრებით ისეთ სტრესულ სიტუაციაში, როგორიცაა ავადმყოფობა, ტრავმა, ქირურგიული ოპერაცია; დიაბეტის გამოვლენა, ხოლო აშკარა დიაბეტის მქონე ავადმყოფთა შორის ინსულინსა და ანტიდიაბეტურ პრეპარატებზე მომატებული მოთხოვნილება; ჰირსუტიზმი. 7. მხედველობის ორგანოები: კატარაქტა; თვალის შიდა წნევის მომატება; გლაუკომა; ეკზოფტალმი. 8. მეტაბოლური: აზოტის უარყოფითი ბალანსი, გლუკოზის კონცენტრაციის ზრდა სისხლსა და შარდში. 9. სხვა: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები; მაობლიტირებელი თრომბოფლებიტი; სხეულის მასის მომატება; მადის ზრდა, გულისრევა; დისკომფორტი; ძილის დარღვევა..

უკუჩვენება
სისტემური სოკოვანი ინფექცია. მომატებული მგრძნობელობა ტრიამცინოლონის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ. სიფრთხილის ზომები: ავადმყოფს, რომელიც კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობს, სტრესის შემთხვევაში უნდა გაუკეთდეს სწრაფმოქმედი გლუკოკორტიკოსტეროიდის გაზრდილი დოზა. მკურნალობის უეცარმა შეწყვეტამ შეიძლია გამოიწვიოს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის განვითარება, ამიტომ ტრიამცინოლონის შემცირება საჭიროა თანდათანობით. ტრიამცინოლონმა შეიძლება შენიღბოს ინფექციის სიმპტომები, შეამციროს ინფექციის მიმართ მდგრადობა და ინფექციის ლოკალიზაციის უნარი. ტრიამცინოლონის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს კატარაქტა, გლაუკომა მხედველობის ნერვის დაზიანებით, აგრეთვე გაზარდოს მეორადი სოკოვანი ან ვირუსული ინფექციის რისკი. ტრიამცინოლონის დიდმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის მომატება, შეშუპება და სხეულის მასის მომატება. ავადმყოფი, რომელიც მკურნალობს ტრიამცინოლონით, არ უნდა აიცრას ვირუსული ვაქცინით. ინაქტივირებული ვირუსული ან ბაქტერიული ვაქცინის შეყვანას შეიძლება არ მოჰყვეს ანტისხეულების სასურველი მომატება.

შემადგენლობა**
**

1 ტაბ.
ტრიამცინოლონი . . . . . 4 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა 200 მგ, კარტოფილის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ტრიამცინოლონი არის სინთეზური გლუკოკორტიკოსტეროიდი, პრედნიზოლონის ფტორირებული წარმოებული, რომელსაც გააჩნია ძლიერი ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. მიჩნეულია, რომ ტრიამცინოლონის 4 მგ-ის ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება ტოლფასია მეთილპრედნიზოლონის 4 მგ-ისა, პრედნიზოლონის 5 მგ-ისა, დექსამეტაზონის 0.75 მგ- ისა, ბეთამეტაზონის 0.6 მგ-ისა და ჰიდროკორტიზონის 20 მგ-ისა. პრეპარატს აქვს სუსტი მინერალკორტიკოიდული მოქმედება. ტრიამცინოლონი თრგუნავს ანთების სიმპტომების განვითარებას, მიზეზზე ზემოქმედების გარეშე, აგრეთვე ანთებითი კერის მიდამოში უჯრედების შეგროვებასა და ანთების ქიმიურ მედიატორთა გამოთავისუფლებას. იწვევს კაპილარების გაფართოებისა და განვლადობის შემცირებას, რაც ამცირებს შეშუპების წარმოქმნას. ტრიამცინოლონს გააჩნია იმუნოდეპრესიული მოქმედება: იგი ახდენს უჯრედული იმუნური რეაქციების ინჰიბირებას. პრეპარატი აინჰიბირებს ჰიპოფიზის მიერ ადენოკორტიკოტროპული ჰორმონის სეკრეციას, რაც იწვევს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მიერ კორტიკოსტეროიდებისა და ანდროგენების გამოყოფის შემცირებას. ტრიამცინოლონი აძლიერებს ცილების მეტაბოლიზმს, ზრდის გლუკოზის კონცენტრაციას სისხლში, ზემოქმედებს ლიპიდურ ცვლაზე, ზრდის ცხიმოვანი მჟავის კონცენტრაციას სისხლის შრატში. ხანგრძლივი მოხმარებას შეიძ-ლება მოჰყვეს ცხიმოვანი ქსოვილის გადანაწილების დარღვევა. პრეპარატი თრგუნავს ძვლის წარმოქმნას, ამცირებს კალციუმის შემცველობას სისხლის შრატში, ბავშვებსა და ახალგაზრდებში შეიძლება გამოიწვიოს ძვლების ზრდის დათრგუნვა, აგრეთვე ოსტეოპოროზის განვითარება ყველა ასაკის პაციენტთა შორის. აძლიერებს ენდო- და ეგზოგენური კატექოლამინების მოქმედებას.

მიღების წესები და დოზები
ინდივიდუალურად, დაავადებისა და მკურნალობაზე რეაქციის მიხედვით. რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება საღდეღამისო რიტმის შესაბამისად; ჩვეულებრივ – დღეში ერთხელ, დილით. მაგრამ ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს ტრიამცინოლონის უფრო ხშირი მიღებაც. მოზრდილები: 4 მგ-დან 48 მგ-მდე დღეში ერთხელ ან რამდენჯერმე. ბავშვები: 0.1 მგ-დან 0.5 მგ-მდე სხეულის მასის ერთ კილოგრამზე, დღე-ღამეში ერთხელ ან რამდენჯერმე. პრეპარატის მიღების გამოტოვის შემთხვევაში აუცილებელია რაც შეიძლება სწრაფად მისი მიღება. მაგრამ, თუ ახლოვდება შემდეგი დოზის მიღების დრო, საჭიროა დავიწყებული დოზის გამოტოვება. დაუშვებელია ერთდროულად ორი დოზის მიღება.

გვერდითი მოვლენები
სხვა გლუკოკორტიკოსტეროიდების მსგავსად, ტრიამცინოლონის ხანმოკლე გამოყენება არასასურველ ეფექტს იწვევს მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში. ქვემოთ აღწერილი არასასურველ ეფექტების განვითარების რისკი ეხება, უპირველეს ყოვლისა, იმ პირებს, რომლებიც იღებენ ტრიამცინოლონს ხანგრძლივი დროის განმავლობაში, თუმცა ეს ეფექტი ყველა ავადმყოფს არ აღენიშნება. 1. წყალ-ელექტროლიტური ბალანსი: ნატრიუმისა და სითხის შეკავება, სისხლმიმოქცევის უკმარისობა, კალიუმის დაკარგვა, ჰიპოკალიემიური ალკალოზი, მომატებული წნევა. 2. ძვალ-კუნთოვანი სისტემა: კუნთების შესუსტება, სტეროიდული მიოპათია, კუნთების მასის დაკარგვა, ოსტეოპოროზი, ძვლების მოტეხილობა. 3. საჭმლის მომნელებელი ორგანოები: პეპტიკური წყლული შესაბამისი შედეგებით: პერფორაცია, სისხლდენა; მსხვილი ან წვრილი ნაწლავების პერფორაცია, განსაკუთრებით ნაწლავების არეში ანთებითი პროცესის არსებობისას; პანკრეატიტი; მეტეორიზმი; წყლულოვანი ეზოფაგიტი, საჭმლის მონელების დარღვევა, მომატებული მადა. 4. კანი: ატროფიული ზოლები, ფერისმჭამელები, ჭრილობის შეხორცების შენელება, კანის გათხელება, პექეტია და ჰემატომები, ერითემა, მომატებული ოფლიანობა, ალერგიული დერმატიტი; ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება. 5. ნერვული სისტემა: კრუნჩხვა; თავის ქალის შიდა წნევის მომატება მხედველობითი ნერვის მოდუნებული დვრილით; თავბრუსხვევა და თავის ტკივილი. 6. ენდოკრინოლოგიური: მენსტრუალური ციკლის დარღვევა; იცენკო-კუშინგის სინდრომი; ზრდის დათრგუნვა ბავშვებში; თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქისა და ჰიპოფიზის უკმარისობა, განსაკუთრებით ისეთ სტრესულ სიტუაციაში, როგორიცაა ავადმყოფობა, ტრავმა, ქირურგიული ოპერაცია; დიაბეტის გამოვლენა, ხოლო აშკარა დიაბეტის მქონე ავადმყოფთა შორის ინსულინსა და ანტიდიაბეტურ პრეპარატებზე მომატებული მოთხოვნილება; ჰირსუტიზმი. 7. მხედველობის ორგანოები: კატარაქტა; თვალის შიდა წნევის მომატება; გლაუკომა; ეკზოფტალმი. 8. მეტაბოლური: აზოტის უარყოფითი ბალანსი, გლუკოზის კონცენტრაციის ზრდა სისხლსა და შარდში. 9. სხვა: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები; მაობლიტირებელი თრომბოფლებიტი; სხეულის მასის მომატება; მადის ზრდა, გულისრევა; დისკომფორტი; ძილის დარღვევა..

უკუჩვენება
სისტემური სოკოვანი ინფექცია. მომატებული მგრძნობელობა ტრიამცინოლონის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ. სიფრთხილის ზომები: ავადმყოფს, რომელიც კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობს, სტრესის შემთხვევაში უნდა გაუკეთდეს სწრაფმოქმედი გლუკოკორტიკოსტეროიდის გაზრდილი დოზა. მკურნალობის უეცარმა შეწყვეტამ შეიძლია გამოიწვიოს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის განვითარება, ამიტომ ტრიამცინოლონის შემცირება საჭიროა თანდათანობით. ტრიამცინოლონმა შეიძლება შენიღბოს ინფექციის სიმპტომები, შეამციროს ინფექციის მიმართ მდგრადობა და ინფექციის ლოკალიზაციის უნარი. ტრიამცინოლონის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს კატარაქტა, გლაუკომა მხედველობის ნერვის დაზიანებით, აგრეთვე გაზარდოს მეორადი სოკოვანი ან ვირუსული ინფექციის რისკი. ტრიამცინოლონის დიდმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის მომატება, შეშუპება და სხეულის მასის მომატება. ავადმყოფი, რომელიც მკურნალობს ტრიამცინოლონით, არ უნდა აიცრას ვირუსული ვაქცინით. ინაქტივირებული ვირუსული ან ბაქტერიული ვაქცინის შეყვანას შეიძლება არ მოჰყვეს ანტისხეულების სასურველი მომატება.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობა: კატეგორია C. ადამიანზე ჩატარებული არ არის საკმარისი რაოდენობის კონტროლირებადი დაკვირვება. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევამ რისკის არსებობა გამოავლინა. პრეპარატს შეიძლება ჰქონდეს ტერატოგენული მოქმედება. ორსულობის პერიოდში გამოყენებულმა პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფისა და ახალშობილის თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა. ზოგადად კორტიკოსტეროიდის მიღება რეპროდუქციული ასაკის ქალისა და ორსულის მიერ დასაშვებია მხოლოდ მაშინ, როდესაც დედისთვის დადებითი შედეგი აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის. ლაქტაციის პერიოდი: ტრიამცინოლონი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად და შეიძლება გამოიწვიოს არასასურველი ეფექტი ჩვილებში. ტრიამცინოლონის მიღებისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, ალკოჰოლი: საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის წყლულის წარმოქმნისა და სისხლდენის გაზრდილი რისკი. ამფოტერიცინი, კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები: ჰიპოკალიემია, გულის კუნთის ჰიპერტროფია, სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა. პარაცეტამოლი: ჰიპერნატრიემია, შეშუპება, კალციუმის მომატებული გამოყოფა, ჰიპერკალციემიისა და ოსტეოპოროზის რისკი. პარაცეტამოლის ჰეპატოტოქსიურობის მომატებული რისკი. ანაბოლური სტეროიდები, ანდროგენები: შეშუპება, ფერისმჭამელები. ქოლინოლიზური პრეპარატები, ძირითადად – ატროპინი: თვალის შიდა წნევის მომატება. ანტიკოაგულანტები, კუმარინის წარმოებულები, ინდადიონი, ჰეპარინი, სტრეპტოკინაზა, უროკინაზა: დაქვეითებული, ზოგიერთ შემთხვევაში კი გაზრდილი ეფექტურობა; საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის წყლულის წარმოქმნისა და სისხლდენის მომატებული რისკი. ტრიციკლურმა ანტიდეპრესიულმა პრეპარატებმა შეიძლება გააძლიეროს ტრიამცინოლონის მიღებასთან დაკავშირებული ფსიქიკური დარღვევა. პერორალური ანტიდიაბეტური პრეპარატები, ინსულინი: ანტიდიაბეტური ეფექტის შესუსტება. ანტითიროიდული პრეპარატები, ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები: ფარისებრი ჯირკვლის აქტივობის შეცვლა, შეიძლება საჭირო გახდეს ანტითიროიდული პრეპარატის ან ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონის დოზის შემცირება ან მიღების შეწყვეტა. პერორალური ჩასახვის საწინააღმდეგო პრეპარატები ესტროგენის შემცველობით: ტრიამცინოლონის ეფექტის გაძლიერება. საგულე გლიკოზიდები: გულის რითმის დარღვევისა და გლიკოზიდების ტოქსიურობის მომატებული რისკი. შარდმდენი პრეპარატები: დიურეზული საშუალებების ეფექტის შემცირება, ჰიპოკალიემია. ფოლის მჟავა: პრეპარატზე მოთხოვნილების გაზრდა. იმუნოდეპრესიული პრეპარატები: ინფექციის მომატებული რისკი, ლიმფომისა და სხვა ლიმფოპროლიფერაციული დაავადებების განვითარების მომატებული რისკი. იზონიაზიდი: სისხლის პლაზმაში იზონიაზიდის კონცენტრაციის შემცირება, უპირატესად – სწრაფი აცეტილირების მქონე პირთა შორის; შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის შეცვლა. მექსილეტინი: მექსილეტინის დაჩქარებული მეტაბოლიზმი და სისხლის პლაზმაში მისი კონცენტრაციის შემცირება. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები: ამ პრეპარატების ეფექტურობის შემცირება, საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის წყლულის წარმოქმნისა და სისხლდენის გაზრდილი რისკი. ნატრიუმი: შეშუპება, ჰიპერტონია, შეიძლება საჭირო გახდეს დიეტაში ნატრიუმისა და ნატრიუმის მაღალი შემცველობის პრეპარატების შეზღუდვა; გლუკოკორტიკოსტეროიდების გამოყენება ზოგჯერ საჭიროებს ნატრიუმის დამატებით შეყვანას. ცოცხალი ვირუსების შემცველი ვაქცინები: გლუკოკორტიკოსტეროიდების იმუნოდეპრესიული დოზის გამოყენების პერიოდში შესაძლებელია ვირუსული დაავადების განვითარება და აცრის ეფექტურობის შემცირება. სხვა ვაქცინები: ნევროლოგიური გართულების მომატებული რისკი და ანტისხეულების

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25oC მშრალ და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება - triamcinolone
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გლუკოკორტიკოიდები → გლუკოკორტიკოიდული საშუალებები პერორალური გამოყენებისათვის
1 ტაბ. ტრიამცინოლონი . . . . . 4 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა 200 მგ, კარტოფილის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

მიღების წესები და დოზები
ინდივიდუალურად, დაავადებისა და მკურნალობაზე რეაქციის მიხედვით. რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება საღდეღამისო რიტმის შესაბამისად; ჩვეულებრივ – დღეში ერთხელ, დილით. მაგრამ ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს ტრიამცინოლონის უფრო ხშირი მიღებაც. მოზრდილები: 4 მგ-დან 48 მგ-მდე დღეში ერთხელ ან რამდენჯერმე. ბავშვები: 0.1 მგ-დან 0.5 მგ-მდე სხეულის მასის ერთ კილოგრამზე, დღე-ღამეში ერთხელ ან რამდენჯერმე. პრეპარატის მიღების გამოტოვის შემთხვევაში აუცილებელია რაც შეიძლება სწრაფად მისი მიღება. მაგრამ, თუ ახლოვდება შემდეგი დოზის მიღების დრო, საჭიროა დავიწყებული დოზის გამოტოვება. დაუშვებელია ერთდროულად ორი დოზის მიღება.

გვერდითი მოვლენები
სხვა გლუკოკორტიკოსტეროიდების მსგავსად, ტრიამცინოლონის ხანმოკლე გამოყენება არასასურველ ეფექტს იწვევს მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში. ქვემოთ აღწერილი არასასურველ ეფექტების განვითარების რისკი ეხება, უპირველეს ყოვლისა, იმ პირებს, რომლებიც იღებენ ტრიამცინოლონს ხანგრძლივი დროის განმავლობაში, თუმცა ეს ეფექტი ყველა ავადმყოფს არ აღენიშნება. 1. წყალ-ელექტროლიტური ბალანსი: ნატრიუმისა და სითხის შეკავება, სისხლმიმოქცევის უკმარისობა, კალიუმის დაკარგვა, ჰიპოკალიემიური ალკალოზი, მომატებული წნევა. 2. ძვალ-კუნთოვანი სისტემა: კუნთების შესუსტება, სტეროიდული მიოპათია, კუნთების მასის დაკარგვა, ოსტეოპოროზი, ძვლების მოტეხილობა. 3. საჭმლის მომნელებელი ორგანოები: პეპტიკური წყლული შესაბამისი შედეგებით: პერფორაცია, სისხლდენა; მსხვილი ან წვრილი ნაწლავების პერფორაცია, განსაკუთრებით ნაწლავების არეში ანთებითი პროცესის არსებობისას; პანკრეატიტი; მეტეორიზმი; წყლულოვანი ეზოფაგიტი, საჭმლის მონელების დარღვევა, მომატებული მადა. 4. კანი: ატროფიული ზოლები, ფერისმჭამელები, ჭრილობის შეხორცების შენელება, კანის გათხელება, პექეტია და ჰემატომები, ერითემა, მომატებული ოფლიანობა, ალერგიული დერმატიტი; ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება. 5. ნერვული სისტემა: კრუნჩხვა; თავის ქალის შიდა წნევის მომატება მხედველობითი ნერვის მოდუნებული დვრილით; თავბრუსხვევა და თავის ტკივილი. 6. ენდოკრინოლოგიური: მენსტრუალური ციკლის დარღვევა; იცენკო-კუშინგის სინდრომი; ზრდის დათრგუნვა ბავშვებში; თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქისა და ჰიპოფიზის უკმარისობა, განსაკუთრებით ისეთ სტრესულ სიტუაციაში, როგორიცაა ავადმყოფობა, ტრავმა, ქირურგიული ოპერაცია; დიაბეტის გამოვლენა, ხოლო აშკარა დიაბეტის მქონე ავადმყოფთა შორის ინსულინსა და ანტიდიაბეტურ პრეპარატებზე მომატებული მოთხოვნილება; ჰირსუტიზმი. 7. მხედველობის ორგანოები: კატარაქტა; თვალის შიდა წნევის მომატება; გლაუკომა; ეკზოფტალმი. 8. მეტაბოლური: აზოტის უარყოფითი ბალანსი, გლუკოზის კონცენტრაციის ზრდა სისხლსა და შარდში. 9. სხვა: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები; მაობლიტირებელი თრომბოფლებიტი; სხეულის მასის მომატება; მადის ზრდა, გულისრევა; დისკომფორტი; ძილის დარღვევა..

უკუჩვენება
სისტემური სოკოვანი ინფექცია. მომატებული მგრძნობელობა ტრიამცინოლონის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ. სიფრთხილის ზომები: ავადმყოფს, რომელიც კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობს, სტრესის შემთხვევაში უნდა გაუკეთდეს სწრაფმოქმედი გლუკოკორტიკოსტეროიდის გაზრდილი დოზა. მკურნალობის უეცარმა შეწყვეტამ შეიძლია გამოიწვიოს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის განვითარება, ამიტომ ტრიამცინოლონის შემცირება საჭიროა თანდათანობით. ტრიამცინოლონმა შეიძლება შენიღბოს ინფექციის სიმპტომები, შეამციროს ინფექციის მიმართ მდგრადობა და ინფექციის ლოკალიზაციის უნარი. ტრიამცინოლონის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს კატარაქტა, გლაუკომა მხედველობის ნერვის დაზიანებით, აგრეთვე გაზარდოს მეორადი სოკოვანი ან ვირუსული ინფექციის რისკი. ტრიამცინოლონის დიდმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის მომატება, შეშუპება და სხეულის მასის მომატება. ავადმყოფი, რომელიც მკურნალობს ტრიამცინოლონით, არ უნდა აიცრას ვირუსული ვაქცინით. ინაქტივირებული ვირუსული ან ბაქტერიული ვაქცინის შეყვანას შეიძლება არ მოჰყვეს ანტისხეულების სასურველი მომატება.