შემადგენლობა

ერთი ტაბლეტი შეიცავს
აქტიური ნივთიერება – ამლოდიპინის ბესილატი, შესაბამისად 5 და 10 მგ ამლოდიპინის ექვივალენტური დოზით.
დამხამრე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, უწყლო კალციუმის დიჰიდროფოსფატი, A ტიპის ნატრიუმის სახამებელ-გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერილობა:
5 მგ ტაბლეტები – თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ზურმუხტის ფორმის (რვაკუთხა უსწორმასწორო გვერდებით) ერთ მხარეს Pფიზერ ლოგოთი და AML-5 – მეორე მხარეს.
10 მგ ტაბლეტები – თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ზურმუხტის ფორმის (რვაკუთხა უსწოარმასწორო გვერდებით) ერთ მხარეს Pფიზერ ლოგოთი და AML-10 – მეორე მხარეს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა: თერაპიული დოზებით შიგნით მიღებისას ამლოდიპინი კარგად აბსორბირდება, სისხლში მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს მიღებიდან 6-12 საათში. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 64-80%-ს. განაწილების მოცულობა არის დაახლოებით 21 ლ/კგ. სისხლის პლაზმის ცილებთან კავშირი დაახლოებით 97.5%. საკვების მიღება არ მოქმედებს ამლოდიპინის შეწოვადობაზე. გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს.
გამოყოფა: სისხლის პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T 1/2) შეადგენს დაახლოებით 35-50 საათს. ეს შეესაბამება პრეპარატის დღეში ერთხელ მიღებას. სისხლის პლაზმაში სტაბილური წონასწორული კონცენტრაცია მიიღწევა ამლოდიპინის მუდმივი მიღებიდან 7-8 დღის შემდგე, ის მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით; საწყისი პრეპარატის 10% და მეტაბოლიტების 60% გამოიყოფა შარდით. გამოიყოფა თუ არა დედის რძეში ცნობილი არ არის; ჰემოდიალიზის პროცესში არ გამოიყოფა.

ფარმაკოკინეტიკა
ნორვასკი® არის დიჰიდროპირიდინის ნაწარმი. უკავშირდება დიჰიდროპირიდინის რეცეპტორებს, აბლოკირებს კალციუმის “ნელ” არხებს, აინჰიბირებს კალციუმის ტრანსმემბრანულ გადასვლას გულის და სისიხლძარღვების გლუვი კუნთის უჯრდების შიგნით (დიდი ხარისხით – სისხლძარღვების გლუვკუნთოვან უჯერედებში, ვიდრე კარდიომიოციტებში). ავლენს ჰიპოტენზიურ და ანტიანგინალურ ეფექტს.
ნორვასკის® ჰიპოტენზიური მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია სისხლძაღვების გლუვ კუნთებზე მომადუნებელი მოქმედებით.
ნორვასკი მიოკარდიუმის იშემიას ამცირებს ორი გზით:
1. აფართოებს პეროიფერიულ არტერიოლებს და ასეთი სახით ამცირებს ზოგად პერიფერიულ წინააღმდეგობას (დატვირთვის შემდგომი მდგომარეობა), ამასთან გულის შეკუმშვათა სიხშირე პრაქტიკულად არ იცვლება, რაც იწვევს ენერგიის გამოყენების და მიოკარდიუმის ჟანგბადზე მოთხოვნილების შემცირებას.
2. აფართოებს კორონარულ და პერიფერიულ არტერიებს და არტერიოლებს, მიოკარდიუმის როგორც ნორმალურ ისე იშემიურ ზონებში, რაც ზრდის მიოკარდში ჟანგბადის მოხვედრას ვაზოსპასტიკური სტენოკარდიით დაავადებულებში (პრინცმეტალის სტენოკარდია) და ხელს უშლის მოწევით გაპირობებული კორონაროსპაზმის განვიათრებას.
არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულებში ნორვასკის ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა უზრუნველყოფს არტერიული წნევის დაქვეითებას 24 საათის განმავლობაში (როგორც “მწოლიარე” ის “მდგომიარე” მდგონარეობაში.). მოქმედეის ნელი დაწყების წყალობით ამლოდიპინი არ იწვევს არტერიული წნევის მკვეთრ დაცემას.
სტენოკარდიით დაავადებულებში პრეპარატის სადღეღამისო დოზა ზრდის ტოლერანტობას ფუზიკური დატვირთვის მიმართ, აფერხებს სტენოკარდიის შეტევის გავითარებას და შთ სეგმენტის დეპრესიას (1 მმ-ით) ფიზიკუირ დატვირთვის ფონზე, ამცირებს სტენოკარდიის შეტევების განვითარებას და ნიტროგლიცერინის მოხმარებას.
პაციენტებში გულ-სისხლძაღვთა დაავდებით (მათ შორის ერთი სისხლძაღვის და 3 და მეტი არტერიის სტენოზამდე დაზაინებით მიმდინარე კორონარული ათეროსკლეროზი და საძილე არტერიების ათეროსკლეროზი), რომლებმაც გადაიტანეს მიოკარდიუმის ინფარქტი, კორონარული არტერიების კანის ტრანსლუმინალური ანგიოპლასტიკა ან სტენოკარდიით დაავდებულებში, ნორვასკის გამოყენება ხელს უშლის საძილე არტერიების ინტიმა-მედიის გასქელების განვითრებას. ნორვასკის გამოყენება ასევე მნიშვნელოვნად ამცირებს გულ- სისიხლძარღვთა დაავადებით, მიოკარდიუმის ინფარქტით, ინსულტით, კორონარული არტერიების ტრანსლუმინალური ანგიოპლასტიკით, აორტო-კორონარული შუნტირებით გამოწვეულ ლეტალობას, იწვევს არასტაბილური სტენოკარდიით და გულის პროგრესირებადი ქრონიკული უკმარისობით გამოწვეული ჰოსპიტალიზაციის რიცხვის შემცირებას, ამცირებს ჩარევების სიხშირეს, რომელიც მიმართულია კორონარული სისხლის დინების აღდგენისკენ.

ჩვენებები
• არტერიული ჰიპერტენზია (როგორც მონოთერაპიაში, ისე სხვა ჰიპოტენზიუირ საშუალებებთან ერთად)
• სტაბილური სტენოკარდია და ვაზოსპასტიური სტენოკარდია (პრინცმეტალის სტენოკარდია) როგოც მონოთერაპიაში ისე სხვა ანტიანგინალურ საშუალებებთან ერთად).

მიღების წესები და დოზები
შიგნით მისაღებად დღეში ერთხელ წყლის საკმარის რაოდენობასთან ერთად (100 მლ).
არტერიული ჰიპერტენზიის და სტენოკარდიის დროს ჩვეულებრივი საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს, პაციენტის ინდივიდუალური მდგომარეობის მიხედვით შეიძლება მისი გაზრდა 10 მგ-მდე. გამოყენება ხანდაზმულებში. რეკომენდებულია ჩვეულბრივი დოზების გამოყენება. დოზის რეგიულირება საჭირო არ არის.
პრეპარატის გამოყენება თირკმლის უკმარისობის დროს. რეკომენდებულია ჩვეული დოზებით მიღება, თუმცა აუცილებლად გასათვალისწინებელია თ1/2 უმნიშვნელო მატება.
ნორვასკის დოზირების რეჟიმის შეცვლა თიაზიდურ შარდმდენებთან, ბეტა- ადრენობლოკატორებთან და ანგიოტენზინ გარდამქნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას არ არის საჭირო. მკურნალობის კურსს ადგენს მკურნალი ექიმი.
პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში (6-17 წელი)
რეკომენდირებული ანტიჰიპერტენზიური პერორალური დოზა ბავშვებში შეადგენს 2.5-5 მგ-ს დღეში ერთხელ. 5 მგ/დღე-ზე მაღალი დოზა მოცემულ პოპულაციაში არ არის გამოკვლეული.
ნორვასკის ეფექტი არტერიულ წნევაზე 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის ცნობილი.

გვერდითი მოვლენები
• პერიფერიული შეშუპებები (კოჭი და ტერფი), გახშირებული გულისცემა, არტერიული წნევის ზედმეტად დაქვეითება, გულის რითმის დარღვევა (მათ შორის ბრადიკარდია, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია და წინაგულების თრთოლვა), ტკივილი გულმკერდის არეში.
• შაკიკი, გულის უკმარისობის განვითარება ან გაღრმავება, ორთოსტატიული ჰიპოტენზია, ვასკულიტი, მიოკარდიუმის ინფარქტი.
• ართრალგია, მიალგია, ართროზი, მიასთენია.
• კუნთების სპაზმი, ზურგის ტკივილი
• სიცხის და “ალების” შეგრძნება სახეზე, მომატებული გადაღლა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილიანობა, უძლურება, გონების დაკარგვა, მომატებული ოფლის დენა, “ცივი” ოფლი, შემცივნება.
• ჰიპესთეზია, პარესთეზია, პერიფერიული ნეიროპათია, ტრემორი, უძილობა, განწყობის ლაბილურობა, უჩვეულო სიზმრები, ნევროზულობა, დეპრესია, შფოთვა, კრუნჩხვები, აპათია, აჟიტირება, ატაქსია, ამნეზია.
• პირის სიმშრალე, მადის მომატება, გემოს გაუკუღმართება, წყურვილი, გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა, მეტეორიზმი, დისპეფსია, დიარეა, ანორექსია, ღრძილების ჰიპერპლაზია, ტკივილი მუცლის ღრუს არეში.
• ჰიპერბილირუბინემია, სიყვითლე (როგორც წესი ქოლესტატიკური), “ღვიძლის” ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება.
• გასტრიტი, პანკრეატიტი, ჰეპატიტი.
• თრომბნოციტოპენიური პურპურა, სისხლდენა ცხვირიდან.
• ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია
• ჰიპერგლიკემია
• ქოშინი, რინიტი, ხველა
• გახშირებული შარდვა, ტკივილი მოშრდვისას, ნიქტურია, დიზურია, პოლიურია
• იმპოტენცია
• კანის ქავილი, გამონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება, მულტიფორმული ერითემა, ჭინჭრის ციება.
• ალოპეცია, “შუილი” ყურებში, გინეკომასტია, სხეულის მასის მომატება/შემცირება
• მხედველობის დარღვევა, დიპლოპია, აკომოდაციის დარღვევა, ქსეროფთალმია, კონიუნქტივიტი, თვალების ტკივილი
• დერმატიტი, პაროსმია, ქსეროდერმია, კანის პიგმენტაციის დარღვევა.

უკუჩვენება
• მომატებული მგრძნობელობა ამლოდიპინის და დიჰიდროპირიდინის სხვა ნაწარმების, ასევე პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი დამხმარე ნივთიერებების მიმართ.
• მძიმე არტერიული ჰიპოტენზია
სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის უკმარისობის, III-IV კლასის არაიშემიური ეტიოლოგიის გულის ქრონიკული უკმარისობის, აორტალური სტენოზის, მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის (მისი გადატანიდან 1 თვის განმავლობაში) დროს, 18 წლამდე ასაკში (ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბოლომდე არ არის დადგენილი).
ავადმყოფებში სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომით, მიტრალური სტენოზით, ჰიპერტროფული ობსტრუქციული კარდიომიოპათიით, არტერიული ჰიპერტენზიით, ამლოდიპინის მიღების ფონზე, ისევე როგორც სხვა კნაბ-ის (კაციუმის ნელი არხების ბლოკერები) დანიშნვისას საშჭიროა სიფრთხილე.

განსაკუთრებული მითითებები
არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობისას შეიძლება ნორვასკის® გამოყენება თიაზიდურ შარდმდენებთან, ალფა- და ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, აგფ-ს ინჰიბიტორებთან, გახანგრძლივებული მოქმედების ნიტრატებთან, სუბლინგვალურ ნიტროგლიცერინთან, აასპ- თან, ანტიბიოტიკებთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან ერთად.
სტენოკარდიის მკურნალობისას ნორვასკის დანიშვნა შეიძლება მონოთერაპიის საშუალების სახით ან კომბინაციაში სხვა ანტიანგინალურ საშუალებებთან, მათ შორის იმ პაციენტებში, რომლებიც რეფრაქტერულები არიან ნიტრატებით და/ან ბეტა- ადრენობლოკატორების ადექვატური დოზებით მკურნალობის მიმართ.
ნორვასკი® არ ახდენს არასასურველ ზეგავლენას ნივთიერებათა ცვლაზე და სისხლის პლაზმის ლიპიდებზე, ამიტომ მისი გამოყენება შეიძლება ბრონქიალური ასთმით, შაქრიანი დიაბეტით და პოდაგრით დაავადებულ პაციენტებში. სხეულის მცირე მასის, ასევე დაბალი სიმაღლის პაციენტებში და ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევის მქონე პაციენტებში შესაძლებლია საჭიროა გახდეს დოზის შემცირება.
მკურნალობის დროს აუცილებელია სხეულის მასის კონტროლი და სტომატოლოგის დაკვირვება (მტკივნეულობის, სისხლდენის და ღრძილების ჰიპერპლაზიის თავიდან ასაცილებლად). ორსულობა და ლაქტაცია:
ნორვასკის® გამოყენების უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის დადგენილი, ამიტომ მისი გამოყენება ორსულობის დროს შეიძლება მხოლოდ მაშინ როცა დედისთვის მიყენებული სარგებელი აჭარბებს ნაყოფისთვის მისაყენებელ პოტენციურ რისკს.
პრეპარატის ზეგავლენა ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვაზე
იმის გამო, რომ შესაძლებელია არტერიული წნევის ზედმეტი დაქვეითება, თავბრუსხვევა, ძილიანობა და სხვა გვერდითი რეაქციები, საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა პრეპარატის ინდივიდუალური მოქმედების მიმართ ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვის დროს, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში და დოზირების რეჟიმის ცვლილებისას.

ჭარბი დოზირება
სიმპტოემბი: არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება რეფლექტორული ტაქიკარდიის და გადაჭარბებული პერიფერიული ვაზოდილატაციის შესაძლო განვითარებით (არსებობს გამოხატული და მყარი არტერიული ჰიპოტენზიის, მათ შორის შოკის და ლეტალური გამოსავლის განვითარებით, გამოვლენის ალბათობა).
მკურნალობა: აქტივირებული ნახშირის დანიშვნა (განაკუთრებით დოზის გადაჭარბებიდან 2 საათის განმავლობაში), კუჭის ამორეცხვა (ცალკეულ შემთხვევებში), კიდურების მაღლა აწევა, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის შემანარჩუნებელი ღონისძიებები, გულის და ფილტვების მუშაობის მაჩვენებლების მონიტორინგი, მოცირკულირე სისხლის და დიურეზის კონტროლი.
სისხლძარღვების და არტერიული წნევის ტონუსის აღსადგენად, უკუჩვენებების არარსებობის დროს, შესაძლოა სასარგებლო იყოს სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი პრეპარატების (დოპამინი, ნორადრენალინი) დანიშვნა. იყენებენ კალციუმის გლუკონატის ინტრავენურ გადასხმას. რადგან ნორვასკი® მნიშვნლოვანი ხარისხით უკავშირდება სისხლის შრატის ცილებს, ჰემოდიალიზი ეფექტური არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
მიკროსომალური დაჟანგვის ინჰიბიტორებს შეუძლიათ ასწიონ პლაზამში ამლოდიპინის კონცენტრაცია, გვერდითი ეფექტების რისკის გაძლიერებით, ხოლო ღვიძლის მიკროსომალური ფერმენტების ინდუქტორებს –შეამცირონ.
ციმეტიდინი: ამლოდიპინის და ციმეტიდინის ერთდროულად გამოყენებისას ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკა არ იცველბა.
გრეიპფრუტის წვენი: 240 მლ გრეიპფრუტის წვენის და 10 მგ ამლოდიპინის შიგნით ერთროულად ერთჯერადი მიღებისას ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილება არ ხდება. სხვა კალციმის ნელი არხების ბლოკატორებისგან განსხვავბეით არ გამოვლინდა ნორვასკის (კნაბ-ის III თაობა) მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება მისი არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას, განსაკუთრებით კი ინდომეტაცინთან.
შესაძლებელია კნაბ-ის ანტიანგინალური და ჰიპოტენზიური მოქმედების გაძლიერება თიაზიდურ და “ფოლაქოვან” შარდმდენებთან, ვერაპამინთან, აგფ ინჰიბიტორებთან, ბეტა- ადრენობლოკატორებთან და ნიტრატებთან ერთად გამოყენებისას; ასევე მათი ჰიპოტენზიური მოქმედების გაძლიერება ალფა-1-ადრენობლოკატორებთან და ნეიროლეპტიკებთან ერთად გამოყენებისას.
მიუხედავად იმისა, რომ ნორვასკის დანიშვნისას არ შეინიშნებოდა უარყოფითი ინოტროპული ეფექტი, ზოგიერთ კნაბ-ებს შეუძლიათ გააძლიერონ Qთ ინტერვალის დაგრძლების გამომწვევი ანტიარითმიული პრეპარატების გამოხატული უარყოფითი ინოტროპული მოქმედება (მაგალითად ამიოდარონის და ქინიდინის).
კნაბ-ების ერთდროული გამოყენებისას (ნორვასკისთის მონაცემები არ არსებობს) ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად შესაძლებლია მათი ნეიროტქსიურობის გამოვლენის გაძლიერება (გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ატაქსია, ტრემორი, ხმაური ყურებში).
ამლოდიპინი არ ახდენს ზეგავლენას დიგოქსინის, ფენიტოინის, ვარფარინის, და ინდომეტაცინის სისხლის პლაზმის ცილებთან კავშირის ხარისხზე.
ალუმინ/მაგნიუმის შემცველი ანტაციდები: მათი ერთჯერადი მიღება არ ახდენს მნიშვნელოვან ზეგავლენას ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკაზე.
სილდენაფილი (ვიაგრა): 100 მგ სილდენაფილის მიღება პაციენტებში, რომელბსაც გამოხატული აქვთ ესენციალური ჰიპერტენზია, არ ახდენს ზეგავლენას ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკის პარამეტრებზე. ატორვასტატინი: 10 მგ დოზის ამლოდიპინის განმეორებით და 80 მგ ატორვასტატინის ერთად მიღებას არ ახლავს თან ატორვასტატინის ფარმაკოკინეტიკის მაჩვენებლების მნიშვნელოვანი ცვლილებები. დიგოქსინი: ამლოდიპინის დიგოქსინთან ერთადAერთდროული გამოყენებისას დიგოქსინის შრატისმიერი დონე და თირკმლის კლირენსი არ იცვლება.
ვარფარინი: ამლოდიპინი არ ახდენს ზეგავლენას ვარფარინით გამოწვეულ პროთრომბინის დროზე.
ციკლოსპორინი: ამლოდიპინი არ იწვევს ციკლოსპორინის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვან ცვლილებებს.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება არაუმეტეს +25°C-მდე ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
შენახვის ვადა: 4 წელი
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება - amlodipine
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → კალციუმის არხების ბლოკატორები

შემადგენლობა
ერთი ტაბლეტი შეიცავს
აქტიური ნივთიერება – ამლოდიპინის ბესილატი, შესაბამისად 5 და 10 მგ ამლოდიპინის ექვივალენტური დოზით.
დამხამრე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, უწყლო კალციუმის დიჰიდროფოსფატი, A ტიპის ნატრიუმის სახამებელ-გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერილობა:
5 მგ ტაბლეტები – თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ზურმუხტის ფორმის (რვაკუთხა უსწორმასწორო გვერდებით) ერთ მხარეს Pფიზერ ლოგოთი და AML-5 – მეორე მხარეს.
10 მგ ტაბლეტები – თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ზურმუხტის ფორმის (რვაკუთხა უსწოარმასწორო გვერდებით) ერთ მხარეს Pფიზერ ლოგოთი და AML-10 – მეორე მხარეს.

ჩვენებები
• არტერიული ჰიპერტენზია (როგორც მონოთერაპიაში, ისე სხვა ჰიპოტენზიუირ საშუალებებთან ერთად)
• სტაბილური სტენოკარდია და ვაზოსპასტიური სტენოკარდია (პრინცმეტალის სტენოკარდია) როგოც მონოთერაპიაში ისე სხვა ანტიანგინალურ საშუალებებთან ერთად).

მიღების წესები და დოზები
შიგნით მისაღებად დღეში ერთხელ წყლის საკმარის რაოდენობასთან ერთად (100 მლ).
არტერიული ჰიპერტენზიის და სტენოკარდიის დროს ჩვეულებრივი საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს, პაციენტის ინდივიდუალური მდგომარეობის მიხედვით შეიძლება მისი გაზრდა 10 მგ-მდე. გამოყენება ხანდაზმულებში. რეკომენდებულია ჩვეულბრივი დოზების გამოყენება. დოზის რეგიულირება საჭირო არ არის.
პრეპარატის გამოყენება თირკმლის უკმარისობის დროს. რეკომენდებულია ჩვეული დოზებით მიღება, თუმცა აუცილებლად გასათვალისწინებელია თ1/2 უმნიშვნელო მატება.
ნორვასკის დოზირების რეჟიმის შეცვლა თიაზიდურ შარდმდენებთან, ბეტა- ადრენობლოკატორებთან და ანგიოტენზინ გარდამქნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას არ არის საჭირო. მკურნალობის კურსს ადგენს მკურნალი ექიმი.
პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში (6-17 წელი)
რეკომენდირებული ანტიჰიპერტენზიური პერორალური დოზა ბავშვებში შეადგენს 2.5-5 მგ-ს დღეში ერთხელ. 5 მგ/დღე-ზე მაღალი დოზა მოცემულ პოპულაციაში არ არის გამოკვლეული.
ნორვასკის ეფექტი არტერიულ წნევაზე 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის ცნობილი.

უკუჩვენება
• მომატებული მგრძნობელობა ამლოდიპინის და დიჰიდროპირიდინის სხვა ნაწარმების, ასევე პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი დამხმარე ნივთიერებების მიმართ.
• მძიმე არტერიული ჰიპოტენზია
სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის უკმარისობის, III-IV კლასის არაიშემიური ეტიოლოგიის გულის ქრონიკული უკმარისობის, აორტალური სტენოზის, მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის (მისი გადატანიდან 1 თვის განმავლობაში) დროს, 18 წლამდე ასაკში (ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბოლომდე არ არის დადგენილი).
ავადმყოფებში სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომით, მიტრალური სტენოზით, ჰიპერტროფული ობსტრუქციული კარდიომიოპათიით, არტერიული ჰიპერტენზიით, ამლოდიპინის მიღების ფონზე, ისევე როგორც სხვა კნაბ-ის (კაციუმის ნელი არხების ბლოკერები) დანიშნვისას საშჭიროა სიფრთხილე.

საერთაშორისო დასახელება - amlodipine
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → კალციუმის არხების ბლოკატორები

შემადგენლობა
ერთი ტაბლეტი შეიცავს
აქტიური ნივთიერება – ამლოდიპინის ბესილატი, შესაბამისად 5 და 10 მგ ამლოდიპინის ექვივალენტური დოზით.
დამხამრე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, უწყლო კალციუმის დიჰიდროფოსფატი, A ტიპის ნატრიუმის სახამებელ-გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერილობა:
5 მგ ტაბლეტები – თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ზურმუხტის ფორმის (რვაკუთხა უსწორმასწორო გვერდებით) ერთ მხარეს Pფიზერ ლოგოთი და AML-5 – მეორე მხარეს.
10 მგ ტაბლეტები – თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ზურმუხტის ფორმის (რვაკუთხა უსწოარმასწორო გვერდებით) ერთ მხარეს Pფიზერ ლოგოთი და AML-10 – მეორე მხარეს.

ჩვენებები
• არტერიული ჰიპერტენზია (როგორც მონოთერაპიაში, ისე სხვა ჰიპოტენზიუირ საშუალებებთან ერთად)
• სტაბილური სტენოკარდია და ვაზოსპასტიური სტენოკარდია (პრინცმეტალის სტენოკარდია) როგოც მონოთერაპიაში ისე სხვა ანტიანგინალურ საშუალებებთან ერთად).

მიღების წესები და დოზები
შიგნით მისაღებად დღეში ერთხელ წყლის საკმარის რაოდენობასთან ერთად (100 მლ).
არტერიული ჰიპერტენზიის და სტენოკარდიის დროს ჩვეულებრივი საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს, პაციენტის ინდივიდუალური მდგომარეობის მიხედვით შეიძლება მისი გაზრდა 10 მგ-მდე. გამოყენება ხანდაზმულებში. რეკომენდებულია ჩვეულბრივი დოზების გამოყენება. დოზის რეგიულირება საჭირო არ არის.
პრეპარატის გამოყენება თირკმლის უკმარისობის დროს. რეკომენდებულია ჩვეული დოზებით მიღება, თუმცა აუცილებლად გასათვალისწინებელია თ1/2 უმნიშვნელო მატება.
ნორვასკის დოზირების რეჟიმის შეცვლა თიაზიდურ შარდმდენებთან, ბეტა- ადრენობლოკატორებთან და ანგიოტენზინ გარდამქნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას არ არის საჭირო. მკურნალობის კურსს ადგენს მკურნალი ექიმი.
პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში (6-17 წელი)
რეკომენდირებული ანტიჰიპერტენზიური პერორალური დოზა ბავშვებში შეადგენს 2.5-5 მგ-ს დღეში ერთხელ. 5 მგ/დღე-ზე მაღალი დოზა მოცემულ პოპულაციაში არ არის გამოკვლეული.
ნორვასკის ეფექტი არტერიულ წნევაზე 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის ცნობილი.

უკუჩვენება
• მომატებული მგრძნობელობა ამლოდიპინის და დიჰიდროპირიდინის სხვა ნაწარმების, ასევე პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი დამხმარე ნივთიერებების მიმართ.
• მძიმე არტერიული ჰიპოტენზია
სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის უკმარისობის, III-IV კლასის არაიშემიური ეტიოლოგიის გულის ქრონიკული უკმარისობის, აორტალური სტენოზის, მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის (მისი გადატანიდან 1 თვის განმავლობაში) დროს, 18 წლამდე ასაკში (ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბოლომდე არ არის დადგენილი).
ავადმყოფებში სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომით, მიტრალური სტენოზით, ჰიპერტროფული ობსტრუქციული კარდიომიოპათიით, არტერიული ჰიპერტენზიით, ამლოდიპინის მიღების ფონზე, ისევე როგორც სხვა კნაბ-ის (კაციუმის ნელი არხების ბლოკერები) დანიშნვისას საშჭიროა სიფრთხილე.

მოკლე ინფორმაცია პროდუქტის შესახებ
1. სამკურნალო საშუალების დასახელება
ნორვასკი® 5 მგ ტაბლეტი

2. ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა
აქტიური ინგრედიენტი

ამლოდიპინის ბეზილატი 6.944 მგ (ექვივალენტურია 5 მგ ამლოდიპინის ბაზაზე)

დამხმარე ინგრედიენტები: იხილეთ ნაწილი 6.1 დამხმარე ნივთიერებებისთვის.

3. წამლის ფორმა
ტაბლეტი.

თეთრიდან მოთეთრო, მრგვალი ტაბლეტი გამოსახული "Pfizer" ერთ მხარეს და "NVC5" მეორე მხარეს.

4. კლინიკური მახასიათებლები
4.1. თერაპიული ჩვენებები
ესენციური ჰიპერტენზია
მისი გამოყენება შესაძლებელია ცალკე ან სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინაციაში არტერიული წნევის გასაკონტროლებლად.
კორონარული არტერიის დაავადება
ქრონიკული სტაბილური სტენოკარდია

გამოიყენება ქრონიკული სტაბილური სტენოკარდიის სიმპტომური მკურნალობისთვის. მისი გამოყენება შესაძლებელია ცალკე ან სხვა ანტიანგინალურ საშუალებებთან ერთად.

ვაზოსპასტიური ან პრინზმმეტალის სტენოკარდია

გამოიყენება სტენოკარდიის შეტევების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია კორონარული სისხლძარღვებში ვაზოსპაზმით. მისი გამოყენება შესაძლებელია ცალკე ან სხვა ანტიანგინალურ საშუალებებთან ერთად.

4.2. დოზირება და მიღების წესი
დოზირება/შეყვანის სიხშირე და ხანგრძლივობა

ჩვეულებრივი საწყისი დოზა ჰიპერტენზიისა და სტენოკარდიისთვის არის 5 მგ ნორვასკი დღეში ერთხელ და შეიძლება გაიზარდოს მაქსიმუმ 10 მგ-მდე, ინდივიდუალური პაციენტის რეაქციის მიხედვით.

ნორვასკი ჰიპერტენზიულ პაციენტებში; იგი გამოიყენება თიაზიდურ დიურეტიკებთან, ალფა-ბლოკატორებთან, ბეტა-ბლოკატორებთან ან ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან ერთად. ნორვასკი შეიძლება გამოყენებულ იქნას როგორც მონოთერაპია ან სხვა ანტიანგინალურ საშუალებებთან ერთად სტენოკარდიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც არ რეაგირებენ ნიტრატებზე და/ან ბეტა-ბლოკატორების სხვა შესაბამის დოზებზე.

ნორვასკის დოზის კორექცია საჭირო არ არის თიაზიდური დიურეზულების, ბეტა- ბლოკატორების და ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორების გამოყენებისას ნორვასკთან ერთად.

მიღების მეთოდი არის პერორალური გამოყენებისთვის.

დამატებითი ინფორმაცია სპეციალური პოპულაციის შესახებ

ღვიძლის უკმარისობა

დოზირების რეკომენდაციები არ არის დადგენილი ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის; ამიტომ, დოზის შერჩევა უნდა მოხდეს ფრთხილად და უნდა დაიწყოს დოზირების დიაპაზონის ყველაზე დაბალი დოზით (იხ. ნაწილები 4.4 და 5.2). ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკა ღვიძლის მძიმე უკმარისობის დროს არ არის შესწავლილი. ამლოდიპინის გამოყენება უნდა დაიწყოს ყველაზე დაბალი დოზით და დოზა თანდათან უნდა გაიზარდოს ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

თირკმლის უკმარისობა

ამ პაციენტებში ნორვასკი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნორმალური დოზებით. ამლოდიპინის პლაზმური კონცენტრაციის ცვლილებები არ არის დაკავშირებული თირკმლის უკმარისობის ხარისხთან. ამლოდიპინი არ ექვემდებარება დიალიზას.

პედიატრიული პოპულაცია
რეკომენდებული პერორალური ანტიჰიპერტენზიული დოზა პედიატრიულ ჰიპერტენზიულ პაციენტებში 6-17 წლის ასაკში არის 2,5-5 მგ დღეში ერთხელ. თუ სამიზნე არტერიული წნევა არ მიიღწევა ოთხი კვირის შემდეგ, დოზა შეიძლება გაიზარდოს 5 მგ-მდე დღეში. 5 მგ-ზე მეტი დოზები დღეში არ არის შესწავლილი პედიატრიულ პაციენტებში (იხ. ნაწილები 5.1 და 5.2). იმის გამო, რომ ტაბლეტები არ არის შეფუთული, შეუძლებელია 2,5 მგ ამლოდიპინის შეყვანა ამ მედიკამენტთან ერთად.

ამლოდიპინის ეფექტი არტერიულ წნევაზე 6 წლამდე ასაკის პაციენტებში უცნობია.

გერიატრიული პოპულაცია
ნორვასკი თანაბრად კარგად გადაიტანეს ხანდაზმულმა ან ახალგაზრდა ჰიპერტენზიულმა პაციენტებმა მსგავსი დოზებით გამოყენებისას. ამიტომ ხანდაზმულებში რეკომენდებულია ნორმალური დოზირება; თუმცა, დოზის გაზრდა უნდა მოხდეს სიფრთხილით (იხ. ნაწილები 4.4 და 5.2).

4.3. უკუჩვენებები
ნორვასკი უკუნაჩვენებია შემდეგი დაავადებების მქონე პაციენტებში:

მგრძნობელობა დიჰიდროპირიდინის წარმოებულების (ამლოდიპინი, დიჰიდროპირიდინის კალციუმის არხის ბლოკატორი), ამლოდიპინის და პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ნებისმიერი ნივთიერების მიმართ.
მძიმე ჰიპოტენზია
შოკი (კარდიოგენური შოკის ჩათვლით)
მარცხენა პარკუჭის გადინების ობსტრუქცია (მაგ. მაღალი ხარისხის აორტის სტენოზი)
ჰემოდინამიურად არასტაბილური გულის უკმარისობა მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ
4.4. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას
ზოგადი
ამლოდიპინის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ჰიპერტონული კრიზისის დროს დადგენილი არ არის.

ნორვასკის ვაზოდილატორის მოქმედება იწყება თანდათანობით. ამ მიზეზით, ნორვასკის პერორალური მიღების შემდეგ დაფიქსირდა მწვავე ჰიპოტენზიის იშვიათი შემთხვევები. ნორვასკი, ისევე როგორც სხვა პერიფერიული ვაზოდილატორები, უნდა იქნას გამოყენებული სიფრთხილით, განსაკუთრებით პაციენტებში მძიმე აორტის სტენოზით.

გამოყენება გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში
სიფრთხილეა საჭირო გულის უკმარისობის მქონე პაციენტების მკურნალობისას. პლაცებოზე კონტროლირებად, გრძელვადიან კვლევაში პაციენტებში გულის მძიმე უკმარისობით (New York Heart Society-NYHA III და IV), ფილტვის შეშუპების მოხსენებული სიხშირე უფრო მაღალი იყო ამლოდიპინით ნამკურნალებ ჯგუფში, ვიდრე პლაცებო ჯგუფში (იხ. 5.1 ფარმაკოდინამიკური თვისებები).

კალციუმის არხის ბლოკატორები, მათ შორის ამლოდიპინი; ის სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული გულის შეგუბებითი უკმარისობის მქონე პაციენტებში, რადგან ამან შეიძლება გამოიწვიოს მომავალში გულ-სისხლძარღვთა გართულებების და სიკვდილიანობის რისკი.

გამოყენება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში
ამლოდიპინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი გახანგრძლივებულია და AUC მნიშვნელობები უფრო მაღალია ღვიძლის დისფუნქციის მქონე პაციენტებში; დოზის რეკომენდაციები დადგენილი არ არის. ამიტომ, ამლოდიპინის მიღება უნდა დაიწყოს დოზირების დიაპაზონის ქვედა ბოლოდან ფრთხილად, როგორც საწყისი თერაპიის დროს, ასევე დოზის გაზრდისას. ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის ნელი ტიტრაცია და ფრთხილად მონიტორინგი.

გამოყენება ხანდაზმულ პაციენტებში

დოზის გაზრდა სიფრთხილით უნდა მოხდეს ხანდაზმულ პაციენტებში (იხ. ნაწილები 4.2 და 5.2).

გამოყენება თირკმლის უკმარისობის დროს
ამ პაციენტებში ამლოდიპინის გამოყენება შესაძლებელია ნორმალური დოზებით. ამლოდიპინის პლაზმური კონცენტრაციის ცვლილებები არ არის დაკავშირებული თირკმლის უკმარისობის ხარისხთან.

ამლოდიპინი არ ექვემდებარება დიალიზას.

4.5. ურთიერთქმედებები სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები
სხვა საშუალებების მოქმედება ამლოდიპინზე

CYP3A4 ინჰიბიტორები

ძლიერ ან ზომიერ CYP3A4 ინჰიბიტორებთან (პროტეაზას ინჰიბიტორებთან, აზოლის სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, მაკროლიდებთან, როგორიცაა ერითრომიცინი ან კლარითრომიცინი, ვერაპამილი ან დილთიაზემი) ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება მნიშვნელოვნად გაზარდოს ამლოდიპინის კონცენტრაცია პლაზმაში, გაზარდოს ჰიპოტენზიის რისკი. ამ ფარმაკოკინეტიკური ცვლილებების კლინიკური მნიშვნელობა შეიძლება უფრო გამოხატული იყოს ხანდაზმულებში. ამიტომ შეიძლება საჭირო გახდეს კლინიკური მონიტორინგი და დოზის კორექცია.

CYP3A4 ინდუქტორები

ამლოდიპინის პლაზმური კონცენტრაცია შეიძლება შეიცვალოს CYP3A4 ცნობილი ინდუქტორების ერთდროული მიღებით. ამიტომ, არტერიული წნევის მონიტორინგი და დოზის კორექცია გასათვალისწინებელია წამლის გამოყენების დროს და მის შემდეგ, განსაკუთრებით ძლიერ CYP3A4 ინდუქტორებთან (მაგ. რიფამპიცინი, წმინდა იოანეს ვორტი).

გრეიფრუტის წვენი

ამლოდიპინის გამოყენება გრეიფრუტთან ან გრეიფრუტის წვენთან ერთად არ არის რეკომენდებული, რადგან ზოგიერთ პაციენტში შეიძლება გამოიწვიოს ბიოშეღწევადობის გაზრდა, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის დაქვეითების ეფექტის გაზრდა.

დანტროლენი (ინფუზია)

ცხოველებში, ლეტალური პარკუჭის ფიბრილაცია და გულ-სისხლძარღვთა კოლაფსი ჰიპერკალიემიით აღინიშნა ვერაპამილის და დანტროლენის ინტრავენური შეყვანის შემდეგ. ჰიპერკალიემიის რისკის გამო, რეკომენდებულია კალციუმის არხების ბლოკატორების, როგორიცაა ამლოდიპინის ერთდროული მიღება, ავთვისებიანი ჰიპერთერმიისადმი მიდრეკილების მქონე პაციენტებში და ავთვისებიანი ჰიპერთერმიის მკურნალობისას.

ამლოდიპინის მოქმედება სხვა საშუალებებზე
ამლოდიპინის არტერიული წნევის დამწევი ეფექტი ემატება ანტიჰიპერტენზიული თვისებების მქონე სხვა პრეპარატების არტერიული წნევის დამწევ ეფექტს.

ტაკროლიმუსი

მიუხედავად იმისა, რომ ფარმაკოკინეტიკური მექანიკა სრულად არ არის ცნობილი, არსებობს ტაკროლიმუსის დონის მომატების რისკი სისხლში ტაკროლიმუსის და ამლოდიპინის ერთდროული გამოყენებისას. ტაკროლიმუსის ტოქსიკურობის თავიდან ასაცილებლად, ამლოდიპინის გამოყენებისას პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ ტაკროლიმუსით, უნდა მოხდეს ტაკროლიმუსის დონის კონტროლი სისხლში და საჭიროების შემთხვევაში დოზის კორექტირება.

რაპამიცინის (mTOR) ინჰიბიტორების მექანიკური სამიზნე

mTOR ინჰიბიტორები, როგორიცაა სიროლიმუსი, ტემსიროლიმუსი და ევეროლიმუსი არის CYP3A სუბსტრატები. ამლოდიპინი არის სუსტი CYP3A ინჰიბიტორი. mTOR ინჰიბიტორების ერთდროული გამოყენებისას ამლოდიპინმა შეიძლება გაზარდოს mTOR ინჰიბიტორების ექსპოზიცია.

ციკლოსპორინი

ციკლოსპორინსა და ამლოდიპინს შორის არ ჩატარებულა წამლების ურთიერთქმედების კვლევები ჯანმრთელ მოხალისეებში ან სხვა პოპულაციაში, გარდა თირკმლის ტრანსპლანტაციის პაციენტებისა, რომლებშიც აღინიშნა ციკლოსპორინის კონცენტრაციის არასტაბილური მატება (საშუალოდ 0%-40%). სიფრთხილეა საჭირო ციკლოსპორინის დონის მონიტორინგი თირკმლის ტრანსპლანტაციის პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ამლოდიპინს და საჭიროების შემთხვევაში ციკლოსპორინის დოზა უნდა შემცირდეს.

სიმვასტატინი

10 მგ ამლოდიპინის განმეორებითი დოზების ერთდროული მიღება 80 მგ სიმვასტატინთან ერთად; გამოიწვია სიმვასტატინის ექსპოზიციის 77%-იანი ზრდა მხოლოდ სიმვასტატინის მიღებასთან შედარებით. იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ამლოდიპინით თერაპიას, სიმვასტატინის დოზა უნდა შეიზღუდოს დღეში 20 მგ-მდე.

კლინიკური ურთიერთქმედების კვლევებში, ამლოდიპინი; ატორვასტატინი არ ახდენს გავლენას დიგოქსინის ან ვარფარინის ფარმაკოკინეტიკაზე.

დამატებითი ინფორმაცია განსაკუთრებული პოპულაციების შესახებ

ღვიძლის/თირკმელის უკმარისობა

ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა.

პედიატრიული პოპულაცია

ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა.

4.6. ორსულობა და ლაქტაცია
ზოგადი რეკომენდაცია

ორსულობის კატეგორია C

ქალები რეპროდუქციის ასაკში/ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები (კონტრაცეპტულები)
რეპროდუქციული ასაკის ქალებმა უნდა უზრუნველყონ ეფექტური კონტრაცეფტივის გამოყენება.

ორსულობის პერიოდი

ორსულობის დროს ნორვასკის უსაფრთხოება ადამიანებში დადგენილი არ არის. შესაბამისად, მისი გამოყენება ორსულ ქალებში შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევებში, როდესაც არ არსებობს უფრო უსაფრთხო მკურნალობის ალტერნატივა და თავად დაავადება უფრო დიდ რისკს შეიცავს დედისა და ნაყოფისთვის.

ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში მაღალი დოზებით აღინიშნა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა (იხ. ნაწილი 5.3).

ცხოველებზე ჩატარებული კვლევები არასაკმარისია ორსულობის/და-ან/ემბრიონის/ნაყოფის განვითარებაზე/და-ან/მშობიარობის/და-ან/პოსტნატალურ განვითარებაზე ზემოქმედებისთვის (იხ. ნაწილი 5.3. პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები). პოტენციური რისკი ადამიანებისთვის უცნობია.

ლაქტაციის პერიოდი

ამლოდიპინი გამოიყოფა დედის რძეში. დედისგან ჩვილის მიერ მიღებული დოზის პროპორცია შეფასებული იყო 3-7% კვარტილში და მაქსიმუმ 15%. ამლოდიპინის მოქმედება ახალშობილებზე უცნობია. გადაწყვეტილება ძუძუთი კვების გაგრძელების/შეწყვეტის ან ამლოდიპინით მკურნალობის გაგრძელების/შეწყვეტის შესახებ; ის უნდა დაინიშნოს ბავშვისთვის ძუძუთი კვების სარგებელისა და დედისთვის ამლოდიპინით თერაპიის სარგებლობის გათვალისწინებით.

ნაყოფიერება/ფერტილურობა

შექცევადი ბიოქიმიური ცვლილებები სპერმის უჯრედის თავში დაფიქსირდა ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც მკურნალობდნენ კალციუმის არხის ბლოკატორებით. კლინიკური მონაცემები ამლოდიპინის პოტენციური ეფექტის შესახებ ნაყოფიერებაზე არასაკმარისია. გვერდითი ეფექტები მამრობითი ნაყოფიერებაზე გამოვლინდა ვირთხების კვლევაში (იხ. ნაწილი 5.3. პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები).

4.7. ზეგავლენა ავტომობილის და მექანიზმების მართვის უნარზე
ამლოდიპინს შეიძლება ჰქონდეს უმნიშვნელო ან ზომიერი გავლენა მანქანისა და მექანიზმების მართვის უნარზე. თუ პაციენტებს, რომლებიც იღებენ ამლოდიპინს, აღენიშნებათ ძილიანობა, თავის ტკივილი, დაღლილობა ან გულისრევა, მათი რეაქციის უნარი შეიძლება დაქვეითდეს. რეკომენდებულია სიფრთხილე, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში.

4.8. არასასურველი ეფექტები
უსაფრთხოების პროფილის შეჯამება

მკურნალობის დროს დაფიქსირებული ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენები იყო ძილიანობა, მოდუნებულობა, თავის ტკივილი, პალპიტაცია, სახის სიწითლე, მუცლის ტკივილი, გულისრევა, ტერფის შეშუპება, შეშუპება და დაღლილობა.

გვერდითი ეფექტების სია ცხრილის სახით:

შემდეგი გვერდითი მოვლენები დაფიქსირდა შემდეგი სიხშირით: ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥1/100-დან <1/10-მდე); იშვიათი (≥1/1000-დან <1/100-მდე); იშვიათი (≥1/10000-დან <1/1000-მდე); ქვემოთ ჩამოთვლილი, როგორც ძალიან იშვიათი (<1/10,000) და უცნობი (არ შეიძლება შეფასდეს არსებული მონაცემებით):

გვერდითი რეაქციები ჩამოთვლილია სიხშირის თითოეულ ჯგუფში სიმძიმის შემცირების მიხედვით.

სისხლისა და ლიმფური სისტემის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია

იმუნური სისტემის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: ალერგიული რეაქცია.

მეტაბოლიზმის და კვების დაავადებები

ძალიან იშვიათად: ჰიპერგლიკემია

ფსიქიატრიული დაავადებები

არახშირი: დეპრესია, განწყობის ცვალებადობა (შფოთვის ჩათვლით), უძილობა

იშვიათი: დაბნეულობა

ნერვული სისტემის დაავადებები

ხშირი: ძილიანობა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი (განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში)

არახშირი: ტრემორი, გემოვნების გაუკუღმართება, სინკოპე, ჰიპოესთეზია, პარესთეზია

ძალიან იშვიათად: ჰიპერტონია, პერიფერიული ნეიროპათია

უცნობია: ექსტრაპირამიდული სინდრომი

თვალის დაავადებები

ხშირი: მხედველობის დაქვეითება (დიპლოპიის ჩათვლით)

ყურის და შიდა ყურის დაავადებები

არახშირი: ტინიტუსი

გულის დაავადებები

ხშირი: პალპიტაცია (გულისცემა)

არახშირი: არითმია (ბრადიკარდიის, პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის, წინაგულების ფიბრილაციის ჩათვლით)

ძალიან იშვიათად: მიოკარდიუმის ინფარქტი

სისხლძარღვთა დაავადებები

ხშირი: სახის სიწითლე.

არახშირი: ჰიპოტენზია

ძალიან იშვიათად: ვასკულიტი

რესპირატორული, გულმკერდის და შუასაყარის დაავადებები

ხშირი: ქოშინი

არახშირი: ხველა, რინიტი

კუჭ-ნაწლავის დაავადებები

ხშირი: მუცლის ტკივილი, გულისრევა, დისპეფსია, ნაწლავის მოძრაობის ცვლილება (მათ შორის დიარეა და ყაბზობა)

არახშირი: ღებინება, პირის სიმშრალე

ძალიან იშვიათად: პანკრეატიტი, გასტრიტი, ღრძილების ჰიპერპლაზია

ჰეპატო-ბილიარული დაავადებები

ძალიან იშვიათად: ჰეპატიტი, სიყვითლე და ღვიძლის ფერმენტების მომატება* (ძირითადად ასოცირებული ქოლესტაზთან)

• დაფიქსირდა ექსტრაპირამიდული სინდრომის განსაკუთრებული შემთხვევები.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დაავადებები

არახშირი: ალოპეცია, პურპურა, კანის ფერის შეცვლა, გაძლიერებული ოფლიანობა, ქავილი, გამონაყარი, ეგზანთემა, ჭინჭრის ციება

ძალიან იშვიათად: ანგიოედემა, მულტიფორმული ერითემა, ექსფოლიაციური დერმატიტი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, კვინკეს შეშუპება, ფოტომგრძნობელობა

უცნობია: ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი

ძვალ-კუნთოვანი, შემაერთებელი ქსოვილისა და ძვლის დაავადებები

ხშირი: ტერფის შეშუპება, კუნთების კრუნჩხვები

არახშირი: ართრალგია, მიალგია, ზურგის ტკივილი

თირკმელებისა და საშარდე გზების დაავადებები

არახშირი: შარდვის დარღვევა, ნოქტურია, შარდვის გახშირება,

რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების დაავადებები

არახშირი: იმპოტენცია, გინეკომასტია

ზოგადი დარღვევები და შეყვანის ადგილის პირობები

ძალიან ხშირი: შეშუპება

ხშირი: დაღლილობა, ასთენია

არახშირი: გულმკერდის ტკივილი, ტკივილი, სისუსტე,

კვლევები

არახშირი: წონის მატება/კლება

4.9. დოზის გადაჭარბება და მისი მკურნალობა

ადამიანებში მიზანმიმართული დოზის გადაჭარბების გამოცდილება შეზღუდულია.
სიმპტომები

არსებული მონაცემები მიუთითებს, რომ დიდმა დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი პერიფერიული ვაზოდილაცია და შესაძლო რეფლექსური ტაქიკარდია. ასევე დაფიქსირდა რამდენიმე შემთხვევა, დაწყებული გამოხატული და შესაძლოა გახანგრძლივებული სისტემური ჰიპოტენზიით და პროგრესირებით შოკამდე, რამაც გამოიწვია სიკვდილი.

მკურნალობა
ამლოდიპინის დოზის გადაჭარბების გამო კლინიკურად მნიშვნელოვანი ჰიპოტენზია საჭიროებს აქტიურ გულ-სისხლძარღვთა მხარდაჭერას, მათ შორის გულის და რესპირატორული ფუნქციის ხშირი მონიტორინგი, კიდურების ამაღლება და მოცირკულირე სითხის მოცულობისა და გამოყოფილი შარდის მოცულობის კონტროლი.

ვაზოკონსტრიქტორი შეიძლება სასარგებლო იყოს სისხლძარღვთა ტონისა და არტერიული წნევის აღსადგენად, იმ პირობით, რომ არ არსებობს უკუჩვენებები მის გამოყენებასთან დაკავშირებით. კალციუმის გლუკონატის ინტრავენური შეყვანა შეიძლება სასარგებლო იყოს კალციუმის არხის ბლოკირების ეფექტების საწინააღმდეგოდ.

ზოგიერთ შემთხვევაში, კუჭის ამორეცხვა შეიძლება სასარგებლო იყოს. როდესაც ჯანმრთელ მოხალისეებს აძლევდნენ გააქტიურებულ ნახშირს 10 მგ ამლოდიპინის პერორალური მიღებისთანავე ან 2 საათის შემდეგ, აღინიშნა ამლოდიპინის შეწოვის მნიშვნელოვანი შემცირება.

დიალიზი ალბათ არ იქნება მომგებიანი, რადგან ამლოდიპინს ცილებთან მაღალი კავშირი აქვს.

5. ფარმაკოლოგიური თვისებები
5.1. ფარმაკოდინამიური თვისებები
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა, კალციუმის არხის შერჩევითი ბლოკატორი, ძირითადად სისხლძარღვოვანი ეფექტებით, დიჰიდროპირიდინის წარმოებულები

ATC კოდი: C08CA01

ამლოდიპინი არის დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის იონების შემოდინების ინჰიბიტორი (ნელი არხის ბლოკატორი ან კალციუმის იონების ანტაგონისტი) და აფერხებს კალციუმის იონების შეღწევას უჯრედის მემბრანის მეშვეობით უჯრედში გულის და სისხლძარღვების გლუვ კუნთებში.

ამლოდიპინის მოქმედების ანტიჰიპერტენზიული მექანიზმი განპირობებულია მისი პირდაპირი დამამშვიდებელი ეფექტით სისხლძარღვების გლუვ კუნთებზე. ამლოდიპინის სტენოკარდიის შემამსუბუქებელი ეფექტის ზუსტი მექანიზმი ბოლომდე არ არის განსაზღვრული, მაგრამ ამლოდიპინი ამცირებს მთლიან იშემიურ ტვირთს შემდეგი ორი ეფექტის გამო:

ამლოდიპინი აფართოებს პერიფერიულ არტერიოლებს, ამცირებს მთლიან პერიფერიულ წინააღმდეგობას (შემდეგ დატვირთვას), რომელსაც გული აწყდება. ვინაიდან გულისცემა სტაბილური რჩება, გულის განტვირთვა ამცირებს მიოკარდიუმის ენერგიის მოხმარებას და ჟანგბადის მოთხოვნილებას.
ამლოდიპინის მოქმედების მექანიზმი სავარაუდოდ ასევე დაკავშირებულია ძირითადი კორონარული არტერიების და კორონარული არტერიოლების გაფართოებასთან როგორც ნორმალურ, ისე იშემიურ რეგიონებში. ეს გაფართოება ზრდის მიოკარდიუმის ჟანგბადის მიწოდებას კორონარული არტერიის სპაზმის მქონე პაციენტებში (პრინცმენტალის ან ვარიანტული სტენოკარდია).
ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში, დღეში ერთხელ დოზის მიღება იწვევს არტერიული წნევის კლინიკურად მნიშვნელოვან შემცირებას როგორც მწოლიარე, ისე ფეხზე მდგომი არტერიული წნევის 24 საათის განმავლობაში. მწვავე ჰიპოტენზია არ შეინიშნება ამლოდიპინის გამოყენებისას მისი ნელი მოქმედების გამო.

სტენოკარდიის მქონე პაციენტებში, ამლოდიპინის დღეში ერთხელ მიღება ახანგრძლივებს ვარჯიშის მთლიან დროს, სტენოკარდიის დაწყებამდე, დროს 1 მმ ST სეგმენტის დეპრესიამდე და ამცირებს სტენოკარდიის შეტევის სიხშირეს და ნიტროგლიცერინის ტაბლეტების მოხმარებას.

მეტაბოლური გვერდითი ეფექტები ან პლაზმის ლიპიდების ცვლილებები არ მომხდარა ამლოდიპინის მიღებისას და ვარგისია ასთმის, დიაბეტის და პოდაგრის მქონე პაციენტებში გამოსაყენებლად.

ამლოდიპინის ეფექტურობა კლინიკური მოვლენების პრევენციაში კორონარული არტერიის დაავადების მქონე პაციენტებში (CAD) შეფასებული იყო დამოუკიდებელ, მულტიცენტრულ, ორმაგად ბრმა, პლაცებოზე კონტროლირებად კვლევაში, რომელშიც მონაწილეობდა 1997 პაციენტი, ამლოდიპინის და ენალაპრილის შედარება თრომბოზის შემთხვევის შეზღუდვისთვის, CAMELOT) სწავლა. სტატინების, ბეტა-ბლოკატორების, დიურეზულებისა და ასპირინის სტანდარტული მოვლის პარალელურად, ამ პაციენტთაგან 655 მკურნალობდა პლაცებოთი, 673 ენალაპრილით 10-20 მგ და 663 ამლოდიპინით 5-10 მგ 2 წლის განმავლობაში. ძირითადი ეფექტურობის შედეგები ნაჩვენებია ცხრილში 1. შედეგებმა აჩვენა, რომ ამლოდიპინით მკურნალობა ამცირებს სტენოკარდიის გამო ჰოსპიტალიზაციისა და რევასკულარიზაციის მცდელობებს პაციენტებში CAD.

ცხრილი 1. მნიშვნელოვანი კლინიკური შედეგების სიხშირე CAMELOT-ში

გულ-სისხლძარღვთა მოვლენის მაჩვენებელი No. (%) | | |
ამლოდიპინი პლაცებოს წინააღმდეგ | |
---|---|---|---|---|---
კლინიკური შედეგი | ამლოდიპინი | პლაცებო | ენალაპრილი | რისკის კოეფიციენტი (95% ნდობა დიაპაზონი-GA) | p მნიშვნელობა
პირველადი საბოლოო წერტილი | | | | |
გულ-სისხლძარღვთა გვერდითი მოვლენები | 110 (16,6) | 151(23,1) | 136(20,2) | 0,69(0,54-0,88) | 0,003
ინდივიდუალური კომპონენტები | | | | |
კორონარული რევასკულარიზაცია | 78(11,8) | 103(15,7) | 95(14,1) | 0,73 (0,54-0,98) | 0,03
ჰოსპიტალიზაცია სტენოკარდიისთვის | 51 (7,7) | 84 (12,8) | 86 (12,8) | 0,58 (0,41-0,82) | 0,002
მიოკარდიუმის არალეტალური ინფარქტი | 14 (2,1) | 19 (2,9) | 11 (1,6) | 0,73 (0,37-1,46) | 0,37
ინსულტი ან გარდამავალი იშემიური შეტევა | 6 (0,9) | 12 (1,8) | 8 (1,2) | 0,50 (0,19-1,32) | 0,15
კარდიოვასკულარული გარდაცვალება | 5 (0,8) | 2 (0,3) | 5 (0,7) | 2,46 (0,48-12,7) | 0,27
ჰოსპიტალიზაცია გულის შეგუბებითი უკმარისობისთვის | 3 (0,5) | 5 (0,8) | 4 (0,6) | 0,59 (0,14-2,47) | 0,46
აღდგენილი გულის გაჩერება | 0 | 4 (0,6) | 1 (0,1) | UD | 0,04
ახალი დაწყებული პერიფერიული სისხლძარღვთა დაავადება | 5 (0,8) | 2 (0,3) | 8 (1,2) | 2,6 (0,50-13,4) | 0,24

გამოყენება გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში

ჰემოდინამიკური და ვარჯიშზე დაფუძნებული კონტროლირებადი კლინიკური კვლევები NYHA II-IV კლასის გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში აჩვენა, რომ ამლოდიპინი; არ აჩვენა კლინიკური გაუარესება, როგორც ეს განისაზღვრება ვარჯიშის ტოლერანტობით, მარცხენა პარკუჭის განდევნის ფრაქციის გაზომვით და კლინიკური სიმპტომატოლოგიით.

პლაცებოზე კონტროლირებადმა კვლევამ (PRAISE) NYHA III-IV კლასის გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ დიგოქსინს, დიურეტიკებს და ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორებს, აჩვენა, რომ ამლოდიპინი არ იწვევს სიკვდილიანობის ან კომბინირებული სიკვდილიანობისა და ავადობის რისკს პაციენტებში გულის უკმარისობა.

ამლოდიპინის გრძელვადიან, პლაცებოზე კონტროლირებად შემდგომ კვლევაში (PRAISE-2) აგფ ინჰიბიტორების, ციფრული და დიურეზულების სტაბილურ დოზებზე პაციენტებში NYHA III და IV გულის უკმარისობით კლინიკური სიმპტომების ან იშემიური დაავადების ან ობიექტური ნიშნების, ძირითადი ობიექტური დასკვნების გარეშე, ამლოდიპინის საერთო გულ-სისხლძარღვთა არ ჰქონდა გავლენა სიკვდილიანობაზე. იმავე პოპულაციაში, ამლოდიპინი დაკავშირებულია ფილტვის შეშუპების გაზრდილ შემთხვევბთან.
გულის შეტევის პრევენციის მკურნალობის ტესტირება (ALLHAT)
ანტიჰიპერტენზიული და ლიპიდების დამწევი მკურნალობა გულის შეტევის თავიდან ასაცილებლად, ALLHAT, ამლოდიპინი (კალციუმის არხის ბლოკატორი) (2,5-10 მგ/დღეში), ახალი მედიკამენტები მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ჰიპერტენზიის საწყის მკურნალობაში) და ლიზინოპრილი (ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტი (ACE) ინჰიბიტორი) (1040 მგ/დღეში) ქლორტალიდონით (12,5-25 მგ/დღეში), თიაზიდური შარდმდენი, არის რანდომიზებული, ორმაგად ბრმა ავადობა-სიკვდილის კვლევა.

სულ 33,357 ჰიპერტენზიული პაციენტი 55 წლის და უფროსი ასაკის იყო რანდომიზირებული და თვალყურს ადევნებდნენ საშუალოდ 4.9 წლის განმავლობაში. გარდა ამისა, პაციენტებს ჰქონდათ მინიმუმ ერთი ქვემოთ ჩამოთვლილი რისკის ფაქტორი; მიოკარდიუმის ინფარქტი ან ინსულტი >6 თვის წინ, ან სხვა დოკუმენტირებული გულ-სისხლძარღვთა დაავადება (სულ 51,5%), ტიპი 2 დიაბეტი (36,1%), HDL-C <35 მგ/დლ (11,6%), მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია (20,9%) დიაგნოზი ელექტროკარდიოგრაფია ან ექოკარდიოგრაფია, მოწევა (21,9%).

პირველადი საბოლოო წერტილი იყო ფატალური CAD და არალეტალური მიოკარდიუმის ინფარქტის კომბინაცია. პირველად საბოლოო წერტილში, არ იყო მნიშვნელოვანი განსხვავება ამლოდიპინზე დაფუძნებულ თერაპიასა და ქლორტალიდონზე დაფუძნებულ თერაპიას შორის (RR 0.98 95% CI [0.91.07] p=0.65). მეორად საბოლოო წერტილებს შორის, გულის უკმარისობის სიხშირე (შერეული კომბინირებული გულ-სისხლძარღვთა საბოლოო წერტილის კომპონენტი) მნიშვნელოვნად მაღალი იყო ამლოდიპინის ჯგუფში ქლორთალიდონის ჯგუფთან შედარებით (10.2% 7.7%-ის წინააღმდეგ, RR 1.38, 95% CI [1.25-1.52]. p<0.001). მეორე მხრივ, არ იყო მნიშვნელოვანი განსხვავება ამლოდიპინზე დაფუძნებულ მკურნალობასა და ქლორტალიდონზე დაფუძნებულ მკურნალობას შორის სიკვდილიანობაში ნებისმიერი მიზეზით (RR 0.96 95% CI [0.89-1.02] p=0.2).

გამოყენება პედიატრიულ პაციენტებში (6-17 წლამდე)

კვლევაში, რომელშიც მონაწილეობდა 6-17 წლის ასაკის 268 ბავშვი უპირატესად მეორადი ჰიპერტენზიით, ამლოდიპინის 2,5 მგ და 5 მგ დოზები შედარებული იყო პლაცებოსთან, ორივე დოზა მნიშვნელოვნად ამცირებს სისტემურ არტერიულ წნევას პლაცებოსთან შედარებით. განსხვავება ორ დოზას შორის არ იყო სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი.

ამლოდიპინის გრძელვადიანი ეფექტი ზრდაზე, პუბერტატზე და ზოგად განვითარებაზე არ არის შესწავლილი. ამლოდიპინით მკურნალობის გრძელვადიანი ეფექტი ბავშვობაში გულ- სისხლძარღვთა ავადობისა და სიკვდილიანობის შესამცირებლად ზრდასრულ ასაკში ასევე არ არის ნაჩვენები.

5.2. ფარმაკოკინეტიკური თვისებები
ზოგადი მახასიათებლები

შეწოვა

თერაპიული დოზების პერორალური მიღების შემდეგ, ამლოდიპინი კარგად შეიწოვება და დოზის შემდგომ

ის ქმნის სისხლში პიკს 6-12 საათის განმავლობაში. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა გათვლილია 64-80%-ს შორის.

საკვებთან ერთად მიღება არ მოქმედებს ამლოდიპინის შეწოვაზე.

განაწილება

განაწილების მოცულობა არის დაახლოებით 21 ლ/კგ.

ინ ვიტრო კვლევებმა აჩვენა, რომ მოცირკულირე ამლოდიპინის დაახლოებით 97.5% უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

ბიოტრანსფორმაცია

პლაზმაში სტაბილური დონე მიიღწევა 7-8 დღის შემდეგ, თანმიმდევრული დოზებით. ამლოდიპინი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიურ მეტაბოლიტებად, ძირითადი პრეპარატის 10% და მისი მეტაბოლიტების 60% გამოიყოფა შარდით.

გამოყოფა

პლაზმური ელიმინაციის საბოლოო ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 35-50 საათს და შეესაბამება დღეში ერთხელ რეკომენდაციას.

წრფივობა/არაწრფივობა

წრფივი/არაწრფივი შემთხვევის მონაცემები არ იქნა გამოვლენილი.

მახასიათებლები პაციენტებში

გამოყენება ხანდაზმულ პაციენტებში

ამლოდიპინის მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციის დრო ხანდაზმულებსა და ახალგაზრდებში მსგავსია. ამლოდიპინის კლირენსი ხანდაზმულებში; მცირდება, რაც იწვევს მრუდის ქვეშ ფართობის გაზრდას (AUC) და ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდს.

მრუდის ქვეშ ფართობის (AUC) ზრდა და ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი გულის შეგუბებითი უკმარისობის მქონე პაციენტებში მოსალოდნელი იყო შესწავლილი პაციენტების ასაკობრივი ჯგუფისთვის.

გამოყენება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში

ძალიან შეზღუდული კლინიკური მონაცემებია ხელმისაწვდომი ამლოდიპინის გამოყენების შესახებ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში. ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებს აქვთ ამლოდიპინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი და შემცირებული კლირენსი, რაც იწვევს AUC-ის ზრდას დაახლოებით 40-60%-ით.

გამოყენება პედიატრიულ პაციენტებში
პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკური კვლევა ჩატარდა 1-დან 17 წლამდე ასაკის 74 ჰიპერტონულ ბავშვზე (34 პაციენტი 6-12 წლის და 28 პაციენტი 13-17 წლის), რომლებიც იღებდნენ ამლოდიპინს 1,25-დან 20 მგ-მდე დღეში ერთხელ ან ორჯერ. ტიპიური ორალური კლირენსი (CL/F) 6-12 წლის ბავშვებში და 13-17 წლის მოზარდებში იყო 22,5 და 27,4 ლ/სთ მამაკაცებში და 16,4 და 21,3 ლ/სთ ქალებში, შესაბამისად. დაფიქსირდა ინდივიდუალურ ექსპოზიციაში მაღალი ცვალებადობა. 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში მოხსენებული მონაცემები შეზღუდულია.
5.3. პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები
რეპროდუქციული ტოქსიკოლოგია
ვირთხებსა და თაგვებზე რეპროდუქციულმა კვლევებმა აჩვენა დაგვიანებული მშობიარობა, მშობიარობის გახანგრძლივება და ლეკვების გადარჩენის შემცირება დოზებით, რომლებიც აღემატება ადამიანის მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზას 50-ჯერ მგ/კგ საფუძველზე.

კარცენოგენეზი
არ იყო კანცეროგენეზის მტკიცებულება თაგვებში და ვირთხებში, რომლებიც იღებდნენ ამლოდიპინს ექვივალენტური კონცენტრაციებით 0,5, 1,25 და 2,5 მგ/კგ/დღეში ორი წლის განმავლობაში. უმაღლესი დოზა (მგ/მ2-ში, ადამიანის მაქსიმალური რეკომენდებული კლინიკური დოზის მსგავსი ვირთხებისთვის 10 მგ და ორჯერ აღემატება ადამიანის მაქსიმალურ რეკომენდებულ კლინიკურ დოზას ვირთხებისთვის 10 მგ*) ახლოსაა თაგვებისთვის მაქსიმალურ ამტან დოზასთან; მაგრამ არა ვირთხებისთვის.

მუტაგენეზი

მუტაგენეზის კვლევებმა არ აჩვენა წამალთან დაკავშირებული ეფექტები გენზე ან ქრომოსომულ დონეზე.

ნაყოფიერების დაავადებები

ნაყოფიერებაზე ზეგავლენა არ გამოვლენილა ვირთხებში 10 მგ/კგ/დღე-მდე დოზებით (რვაჯერ * მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზაზე ადამიანისათვის 10 მგ/მ2 ბაზაზე) (64 დღე დაწყვილებამდე მამრები, 14 დღე ქალი). ვირთაგვებში სხვა კვლევაში მამრ ვირთხებში, რომლებიც მკურნალობდნენ 30 დღის განმავლობაში ამლოდიპინით იმ დოზით, რომელიც შეედრება ადამიანის დოზას მგ/კგ ბაზაზე; დაფიქსირდა პლაზმური ფოლიკულის მასტიმულირებელი ჰორმონის და ტესტოსტერონის რაოდენობის შემცირება, ისევე როგორც სპერმის სიმკვრივის და ზრდასრული სპერმატიდების და სერტოლის უჯრედების რაოდენობის შემცირება.

*პაციენტის წონა ითვლება 50 კგ.
6. ფარმაცევტული თვისებები
6.1. დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი
მიკროკრისტალური ცელულოზა
ორბაზური კალციუმის ფოსფატი
ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი
მაგნიუმის სტეარატი (E572)
6.2 შეუთავსებლობა
მიუწვდომელია.

6.3 ვარგისიანობის ვადა
48 თვე

6.4 შენახვის პირობები
ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 25°C-ზე დაბლა.

6.5. შეფუთვის ბუნება და შემადგენლობა

ალუმინის ფოლგა/PVC ფილმი (გაუმჭვირვალე) ბლისტერი.

6.6. წამლის ნარჩენების უტილიზაცია და სხვა განსაკუთრებული ზომები

გამოუყენებელი პროდუქტები ან ნარჩენები უნდა განადგურდეს "სამედიცინო ნარჩენების კონტროლის დებულების" და "შეფუთვის ნარჩენების კონტროლის დებულების" შესაბამისად.