**
ZINNAT**

**
საერთაშორისო დასახელება** - cefuroxime axetil
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი - J01DA06

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები); მეორე თაობის ცეფალოსპორინები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
შემოგარსული ტაბ. 125 მგ: 10 ც.
შემოგარსული ტაბ. 250 მგ: 10 ც
გრანულები, პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად 125 მგ /5მლ: ფლ. 50 მლ

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.
1 ტაბ.
ცეფუროქსიმის აქსეტილი. . . . 125 მგ
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.
1 ტაბ.
ცეფუროქსიმის აქსეტილი. . . . 250 მგ
გრანულები პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში 50 მლ
5 მლ.
ცეფუროქსიმი
(ცეფუროქსიმის აქსეტილის სახით). . . 125 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
პოვიდონ 30, სტეარინის მჟავა, საქაროზა, არომატიზატორი.
**
ფარმაკოლოგიური თვისებები**
ზინატი წარმოადგენს II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს პერორალური გამოყენებისათვის. ზინატის ბაქტერიოციდული მოქმედება განპირობებულია მიკროორგანიზმების უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. იგი მდგრადია უმრავლესი ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ. in vitro ცეფუროქსიმი აქტიურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis (პენიცილინის მიმართ მდგრადი შტამების ჩათვლით, მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული იშვიათი შტამების გარდა); Haemophilus influenzae (ამპიცილინისადმი მდგრადი შტამების ჩათვლით), Klebsiella spp., Enterobacter spp., Streptococcus pyogenes, Escherichia coli, Streptococcus mitis (jgufi viridans), Clostridium spp., Proteus mirabilis, Proteus rettgeri, Salmonella typhi, S. typhimurium და sxva saxeobis Salmonella spp., Shigella spp., Neisseria spp., (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი N. gonorrhoeae შტამების ჩათვლით) და Bordetella pertusis. პრეპარატი აქტიურია აგრეთვე Pr. Vulgaris, Pr. morganii შტამების მიმართ. Bacteroides fragilis- ის უმეტესი შტამები პრეპარატისადმი მგრძნობიარენი არ არიან.
იგი არაა აქტიური Pseudomonas, Campilobacter, Acinobacter calcoaceticus და Serratia, Clostridium difficile- ს უმეტესი შტამების მიმართ.in vitro კვლევებმა აჩვენა, რომ ცეფუროქსიმის ამინოგლიკოზიდური ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან კომბინაციისას, აღინიშნება ადიტიური ეფექტი, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში – სინერგიზმი.
**
ფარმაკოკინეტიკა**
შეწოვა: ზინატის პერორალური მიღებისას, ცეფუროქსიმის აქსეტილი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და სწრაფად ჰიდროლიზდება ნაწლავის ლორწოვან გარსსა და სისხლში, სისხლის მიმოქცევის სისტემაში ცეფუროქსიმის გამოთავისუფლებით. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 2-3 სთ-ის შემდეგ. საკვების მიღება აჩქარებს შეწოვის პროცესს.
განაწილება: პრეპარატის სისხლის ცილებთან შეკავშირების მაჩვენებელი შეადგენს 33%-დან 50%-მდე. მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ზინატი ორგანიზმში ბიოტრანსფორმაციას არ განიცდის, იგი საშარდე გზებით უცვლელი სახით გამოიყოფა. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-1.5 სთ-ს.
**
ჩვენებები**
ზინატი გამოიყენება პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:
- სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ინფიცირებული ბრონქოექტაზია, ბაქტერიული პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, გულმკერდის ღრუს ორგანოების ოპერაციის შემდგომი ინფექციები);
- ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი);
- შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, ასიმპტომური ბაქტერიურია, მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები);
- რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის ფურუნკულოზი, პიოდერმია, იმპეტიგო);
- ძვალ-სახსროვანი სისტემის ინფექციები (მათ შორის ოსტეომიელიტი, სეპტიური ართრიტი);
- გონორეა (მათ შორის მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი);
- ლაიმის დაავადების მკურნალობა ადრეულ სტადიაში და დაავადების გვიანი სიმპტომების პროფილაქტიკა მოზრდილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.
**
მიღების წესები და დოზები**
მოზრდილებში უმრავლესი ინფექციებისათვის პრეპარატის ერთჯერადი დოზა საშუალოდ შეადგენს 250 მგ-ს, 2-ჯერ დღეში.
ქვემო სასუნთქი გზების მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციები – 250 მგ 2-ჯერ დღეში.
ქვემო სასუნთქი გზების მძიმე ინფექციები (მაგ. პნევმონია) - 500 მგ 2-ჯერ დღეში.
საშარდე გზების ინფექციები - 125 მგ 2-ჯერ დღეში, პიელონეფრიტის დროს - 250 მგ 2-ჯერ დღეში.
გაურთულებელი გონორეის დროს - 1 გ დღეში ერთხელ.
ლაიმის დაავადების დროს მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში - 500 მგ 2-ჯერ დღეში 20 დღის განმავლობაში.
2 წლამდე ასაკის ბავშვებს უმრავლესი ინფექციებისათვის ენიშნებათ საშუალოდ 125 მგ (ერთი ტაბ. 125 მგ ან 5 მლ სუსპენზია) 2-ჯერ დღეში.
ბავშვებს 2 წლის ასაკის ზევით და შუა ოტიტის დროს ენიშნებათ 250 მგ 2-ჯერ დღეში.
მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს ერთჯერადი დოზა შეადგენს 10 მგ/კგ.

ასაკი | სხეულის წონა (კგ)
| ერთჯერადი დოზა (მგ) 2-ჯერ დღეში

---|---|---
2-6 თვე
| 4-6 | 40-60
6 თვე- 2 წელი
| 6-12 | 60-120
2-12 წელი
| 12->20 | 125

შუა ოტიტისა და მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 15 მგ/კგ 2-ჯერ დღეში.

ასაკი | სხეულის წონა (კგ)
| ერთჯერადი დოზა (მგ) 2-ჯერ დღეში

---|---|---
3-6 თვე | 4-6 | 60-90
6 თვე-2 წელი
| 6-12 | 90-180
2-12 წელი
| 12->20 | 180-250

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 500 მგ-ს.
პაციენტებს თირკმლის უკმარისობით, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, ენიშნებათ 1 გ დღეში. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა საშუალოდ შეადგენს 7 დღეს (5-10 დღემდე).
ზინატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის შემდეგ.
**
გვერდითი მოვლენები**
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, შესაძლებელია ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ტრანზიტორული მომატება, სიყვითლე, აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის შემთხვევები. სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ჰემოლიზური ანემია, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია.
ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ცხელება, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, შრატის დაავადება. იშვიათად - ანაფილაქსიური შოკი.
ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი. სხვა გვერდითი მოვლენები: ზოგიერთ ავადმყოფებში აღინიშნება კუმბსის დადებითი რეაქცია.
**
უკუჩვენება**
მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინული ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.
**
ორსულობა და ლაქტაცია**
ზინატი, სხვა ანტიბიოტიკების მსგავსად, სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის I ტრიმესტრში და ლაქტაციის პერიოდში.
ექსპერიმენტულ კვლევებში პრეპარატის ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენული ეფექტი არაა დადგენილი.
**
განსაკუთრებული მითითებები**
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.
ზინატის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია პრეპარატის მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმების (Candida, Enterococci, Clostridium difficile) გაძლიერებული ზრდა, რის გამოც შესაძლებელია აუცილებელი გახდეს პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.
ანტიბიოტიკების მიღების ფონზე (მათ შორის ზინატის მიღების შემთხვევაშიც) დიარეის განვითარების შემთხვევაში ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება მოიაზრება.
ზინატით ლაიმას დაავადების მკურნალობისას იშვიათად აღინიშნება იარიშ-ჰერცჰეიმერის რეაქცია. აღნიშნული რეაქცია წარმოადგენს ზინატის ბაქტერიოციდული მოქმედების პირდაპირ შედეგს დაავადების გამომწვევის სპიროქეტა Borrelia burgdorferi- ის მიმართ, რაც ჩვეულებრივ და ხშირ მოვლენას წარმოადგენს და თავისთავად მალევე გაივლის.
ზინატის ფონზე სისხლში გლუკოზის დონის განსაზღვრისათვის რეკომენდებულია გლუკოზოკინაზას ან ჰექსოკინაზას გამოყენება.
პრეპარატი არ ახდენს გავლენას ტუტე პიკრატით კრეატინინის განსაზღვრის ტესტის შედეგზე. გრანულების პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად ან უკვე დამზადებული სუსპენზიის შერევა ცხელ სითხეებთან რეკომენდებული არ არის.
**
ჭარბი დოზირება**
სიმპტომები: ცვლილებები ცნს-ის მხრივ - აგზნებადობა, კრუნჩხვები. მკურნალობა: სიმპტომური. ზინატი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ჰემოდიალიზისა და პერიტონეალური დიალიზის საშუალებით.
**
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება**
ზინატის პრობენეციდთან კომბინაციაში გამოყენებისას 50%-ით იზრდება ცეფუროქსიმის მრუდი “კონცენტრაცია-დრო”- ფართი.
ანტაციდები აქვეითებენ ზინატის სუსპენზიის ბიოშეღწევადობას.
**
შენახვის პირობები და ვადები**
ტაბლეტები ინახება მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.
ვარგისიანობის ვადა - 3 წელი.

გრანულები პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად ინახება 25°C ტემპერატურაზე. ვარგისიანობის ვადა - 2 წელი.
დამზადებული სუსპენზიის შენახვა რეკომენდებულია არაუმეტეს 10 დღისა 25°C ტემპერატურაზე ან მაცივარში.

მწარმოებელი ქვეყანა
დიდი ბრიტანეთი

შემადგენლობა: აქტიური ინგრედიენტი არის ცეფუროქსიმი აქსეტილი. თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 250 მგ ცეფუროქსიმს 300.72 მგ ცეფუროქსიმის აქსეტილის სახით. დამხმარე ნივთიერებები: გული - მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა (A ტიპის), ნატრიუმის ლაურილის სულფატი, ჰიდროგენირებული ბოსტნეულის ზეთი, უწყლო
კოლოიდური სლიციუმი, გარსი - ჰიპრომელოზა, პროპილენ გლიკოლი, მეთილ p-ჰიდროქსიბენზოატი (E 218),
პროპილ p-ჰიდროქსიბენზოატი (E 216), ტიტანის დიოქსიდი (E 171), ნატრიუმის ბენზოატი.

ჩვენება: ზინატი შემოგარსული ტაბლეტები ნაჩვენებია ცეფუროქსიმის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიებით გამოწვეული
ინფექციების სამკურნალოდ: ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები - ფარინგიტი, ლარინგიტი, ტონზილიტი და სინუსიტი; ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები - მწვავე ბრონქიტი, ქრონიკული ბრონქიტი გამწვავების სტადიაში, ბაქტერიული პნევმონია; შუა ყურის ანთება; საშარდე გზების ინფექციები - პოლინეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი; კანისა და რბილი ქსოვილების
ინფექციები - ფურუნკულოზი, ფლეგმონა, იმპეტიგო; გონორეა - მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტი და
ცერვიციტი; ლაიმის დაავადება (ბორელიოზი) - მკურნალობა ადრეულ სტადიაში და დაავადების გვიანი სიმპტომების
პროფილაქტიკა მოზრდილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

უკუჩვენება: ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ ან ცეპალოსპორინის ანტიბიოტიკების
მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი: ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე, აუცილებელია კონსულტაცია მკურნალ ექიმთან.
ცეფუროქსიმი გამოიყოფა დედის რძში, პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება ლაქტაციის დროს .

მიღების წესი: ზინატი შემოგარსული ტაბლეტები ყოველთვის მიიღება დანიშნულების შესაბამისად. ეჭვის შემთხვევაში
გადამოწმდეს მკურნალ ექიმთან. მკურნალობა ჩვეულებრივ გრძელდება 5-10 დღის განმავლობაში. მდგომარეობის
გაუმჯობესების შემთხვევაში არ უნდა შეწყდეს მკურნალობა. პრეპარატმა შეიძლება არ იმოქმედოს სრულად და შეიძლება გამოიწვიოს რეციდივი.
ზინატის ტაბლეტირებული ფორმა მიიღება ჭამის შემდეგ ოპტიმალური შეწოვისთვის. ზინატის ტაბლეტები არ იყოფა და არ იმტვრევა. თუ პაციენტი გრძნობს, რომ პრეპარატის მოქმედება არის ძალიან ძლიერი ან ძალიან სუსტი, ეცნობოს მკურნალ ექიმს.
შენახვის წესი: ინახება ბავშვებისათვის მიუწდომელ ადგილას, 30C დაბალ ტემპერატურაზე. პრეპარატი არ მიიღება
შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.

შემადგენლობა: აქტიური ინგრედიენტი არის ცეფუროქსიმი აქსეტილი. თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 500 მგ ცეფუროქსიმს 300.72 მგ ცეფუროქსიმის აქსეტილის სახით. დამხმარე ნივთიერებები: გული - მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა (A ტიპის), ნატრიუმის ლაურილის სულფატი, ჰიდროგენირებული ბოსტნეულის ზეთი, უწყლო
კოლოიდური სლიციუმი, გარსი - ჰიპრომელოზა, პროპილენ გლიკოლი, მეთილ p-ჰიდროქსიბენზოატი (E 218),
პროპილ p-ჰიდროქსიბენზოატი (E 216), ტიტანის დიოქსიდი (E 171), ნატრიუმის ბენზოატი.

ჩვენება: ზინატი შემოგარსული ტაბლეტები ნაჩვენებია ცეფუროქსიმის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიებით გამოწვეული
ინფექციების სამკურნალოდ: ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები - ფარინგიტი, ლარინგიტი, ტონზილიტი და სინუსიტი; ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები - მწვავე ბრონქიტი, ქრონიკული ბრონქიტი გამწვავების სტადიაში, ბაქტერიული პნევმონია; შუა ყურის ანთება; საშარდე გზების ინფექციები - პოლინეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი; კანისა და რბილი ქსოვილების
ინფექციები - ფურუნკულოზი, ფლეგმონა, იმპეტიგო; გონორეა - მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტი და
ცერვიციტი; ლაიმის დაავადება (ბორელიოზი) - მკურნალობა ადრეულ სტადიაში და დაავადების გვიანი სიმპტომების
პროფილაქტიკა მოზრდილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

უკუჩვენება: ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ ან ცეპალოსპორინის ანტიბიოტიკების
მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი: ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე, აუცილებელია კონსულტაცია მკურნალ ექიმთან.
ცეფუროქსიმი გამოიყოფა დედის რძში, პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება ლაქტაციის დროს .

მიღების წესი: ზინატი შემოგარსული ტაბლეტები ყოველთვის მიიღება დანიშნულების შესაბამისად. ეჭვის შემთხვევაში
გადამოწმდეს მკურნალ ექიმთან. მკურნალობა ჩვეულებრივ გრძელდება 5-10 დღის განმავლობაში. მდგომარეობის
გაუმჯობესების შემთხვევაში არ უნდა შეწყდეს მკურნალობა. პრეპარატმა შეიძლება არ იმოქმედოს სრულად და შეიძლება გამოიწვიოს რეციდივი.
ზინატის ტაბლეტირებული ფორმა მიიღება ჭამის შემდეგ ოპტიმალური შეწოვისთვის. ზინატის ტაბლეტები არ იყოფა და არ იმტვრევა. თუ პაციენტი გრძნობს, რომ პრეპარატის მოქმედება არის ძალიან ძლიერი ან ძალიან სუსტი, ეცნობოს მკურნალ ექიმს.
შენახვის წესი: ინახება ბავშვებისათვის მიუწდომელ ადგილას, 30C დაბალ ტემპერატურაზე. პრეპარატი არ მიიღება
შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.

ზინატი
ცეფუროქსიმი
ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა:
ზინატის ტაბლეტები შეიცავს 125, 250 ან 500 მგ ცეფუროქსიმს (ცეფუროქსიმ აქსეტილის სახით)

ფარმაცევტული ფორმა
შემოგარსული ტაბლეტები

კლინიკური მახასიათებლები
**ჩვენებები **
ცეფუროქსიმ აქსეტილი არის ბაქტერიოციდული ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკის ცეფუროქსიმის პერორალური პრომედიკამენტი, რომელიც რეზისტენტულია ბეტა- ლაქტამაზებისადმი და აქვს ფართო სპექტრის გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი აქტივობა.
ის ნაჩვენებია საეჭვო ბაქტერიით გამოწვეული ინფექციის სამკურნალოდ.
ჩვენებები მოიცავს:
• ზედა სასუნთქი გზების ინფექციებს (მაგ. ყური, ცხვირის და ყელის ინფექციები, როგორიცაა შუა ოტიტი, სინუსიტი, ტონზილიტი და ფარინგიტი.).
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები. (მაგ. პნევმონია, მწვავე ბრონქიტი და ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავებები).
• შარდ-სასქესო ტრაქტის ინფექციები (მაგ. პიელონეფრიტი, ცისტიტი და ურეთრიტი), გონორეა, მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი.
• კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები, მაგ: ფურუნკულოზი, პიოდერმია და იმპეტიგო).
• გონორეა, მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტები, და ცერვიციტები.
• ადრეული ლაიმის დაავადების მკურნალობა და მოგვიანებითი ლაიმის დაავადების პრევენცია მოზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში.
ცეფუროქსიმი ხელმისაწვდომია აგრეთვე ნატრიუმის მარილის სახით (ზინაცეფი) პარნტერალური გამოყენებისთვის. ეს საშულებას იძლევა განხორციელდეს შემდგომი მკურნალობა იგივე პრეპარტით როდესაც კლინიკურად ნაჩვენებია პარენტერალური თერაპიის შეცვლა ორალურით.
როცა ეს საჭიროა, ეფექტურია ზინატის გამოყენება საწყისი პარენტერალური ზინაცეფის შემდეგ (ცეფუროქსიმ ნატრიუმი) პნევმონიის და ქრონიკული ბრონქიტების გამწვავების მკურნალობის დროს.

დოზირება და მიღების წესები
მკურნალობის ჩვეულებრივი კურსი გრძელდება 7 დღე (5-10 დღის ფარგლებში). ცეფუროქსიმ აქსტილის მიღება უნდა მოხდეს ჭამის შემდეგ მისი ოპტიმალური შეწოვისთვის.
დოზირება მოზრდილებში

ინფექციების უმრავლესობა | 250 მგ დღეში ორჯერ
---|---
საშარდე ტრაქტის ინფექციენ\ბი | 125 მგ დღეში ორჯერ
ქვედა რესპირატორული ტრაქტის სუსტიდან ზომიერამდე სიძლიერის ინფექციები | 250 მგ დღეში ორჯერ
რესპირატორული ტრაქტის უფრო მწვავე ინფექციები, ან პნევმონიაზე ეჭვის შემთხვევაში | 500 მგ დღეში ორჯერ
პიელონეფრიტები | 250 მგ დღეში ორჯერ
გაურთულებელი გონორეა | 1 გ ერთჯერადი დოზა
ლაიმის დაავადება მოზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში | 500 მგ დღეში ორჯერ 20 დღის განმავლობაში

შემდგომი თერაპია;
პნევმონია:
1.5 გ ზინაცეფი (ი/ვ ან ი/მ) 48-72 საათის განმავლობაში, შემდეგ 500 მგ ორჯერ დღეში ზინატის (ცეფუროქსიმ აქსეტილი) ორალური თერაპია 7-10 დღის განმავლობაში.
ქრონიკული ბრონქიტის მწვავე გართულება:
750 მგ ზინაცეფი (ივ ან იმ) 48-72 საათის განმავლობაში, შემდეგ 500 მგ ორჯერ დღეში ზინატის (ცეფუროქსიმ აქსეტილი) ორალური თერაპია 5-10 დღის განმავლობაში.
ორივე – პარენტერალური და ენეტერალური თერაპიის ხანგრძლივობა დგინდება ინფექციის სიმწვავის მიხედვით და პაციენტის კლინიკური სტატუსით.
დოზირება ბავშვებში:

ინფექციების უმრავლესობა | 125 მგ (1 X 125 მგ ტაბლეტი) დღეში ორჯერ, მაქსიმუმ 250 მგ-მდე დღეში
---|---
2 წლის ან უფროსი ასაკის ბავშვები შუა ყურის ოტიტით ან, როცა საჭიროა, უფრო მწვავე ინფექციებით | 250 მგ (1 X 250 მგ ტაბლეტი ნა 2 X 125 ტაბლეტი) დღეში ორჯერ, მაქსიმუმ 500 მგ-მდე დღეში

ზინატის ტაბლეტის გაყოფა არ შეიძლება, ამიტომ მიუღებელია იმ პაციენტების სამკურნალოდ. რომლებსაც არ შეუძლიათ მისი გადაყლაპვა, მაგალითად პატარა ბავშვებისთვის. ბავშვებში შეიძლება გამოყენებული იქნას ზინატის ორალური სუსპენზია.
არ არსებობს მონაცემები ზინატის გამოყენების შესახებ 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში.

**უკუჩვენებები **
პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება იმ პაციენტებში, რომელბსაც აქვთ უკვე ნაცნობი მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკების მიმართ

სპეციალური სიფრთხილის ზომები
განსაკუთრებული სიფრთხილე ნაჩვენებია პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებოდათ ალერგიული რეაქცია პენიცილინზე ან ბეტა-ლაქტამებზე.
როგორც ყველა ანტიბიოტიკის, ცეფუროქსიმ აქსეტილის გახანგრძლივებულმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს კანდიდას ზრდა. გახანგრძლივებულმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს არამგრძნობიარე ორგანიზმების ჭარბი ზრდა (მაგ. ენტეროკოკი და ცლოსტრიდიუმ დიფფიცილე), რის გამოც შეიძლება საჭირო გახდეს მკურნალობის შეწყვეტა.
ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ფსევდომემბრანოზული კოლიტი, ამიტომ ამ ფაქტის გათვალისწინება აუცილებელია პაციენტებში, რომლებთაც უვითარდებათ სერიოზული დიარეა ანტიბიოტიკების გამოყენების დროს ან მის შემდეგ.
გამოვლინდა იარიშ-ჰერკსჰეიმერის ტიპის რეაქცია ლაიმის დაავადების ზინატით მკურნალობის შემდეგ. ის ვლინდება ზინატის ბაქტერიოციდული აქტივობით ლაიმას დაავადების გამომწვევ ორგანიზმზე – სპოროცჰაეტე Bორრელია ბურგდორფერი. პაციენტები უნდა დაარწმუნონ, რომ ეს არის ჩვეული და ლაიმას დაავადების ანტიბიოტიკური მკურნალობის თვითშემომსაზღვრელი თვისება.
მკურნალობის შემდგომი რეჟიმის დროს ორალური თერაპიის ცვლილების დრო ისაზღვრება ინფექციის სიმწვავის, პაციენტის კლინიკური სტატუსის და ჩართული პათოგენების მგრძნობელობის მიხედვით. თუ არ შეიმჩნევა რაიმე სახის კლინიკური გამოჯანსაღება 72 სათის განმავლობაში, უნდა გაგრძელდეს მკურნალობის პარენტერალური კურსი. ამიტომ, შემდგომი თერაპიის დაწყებამდე პაციენტი უნდა გაეცნოს შესაბამის ინფორმაციას ცეფუროქსიმ ნატრიუმის შესახებ.

**ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან **
პრეპარატებმა, რომლებიც ამცირებენ კუჭის მჟავიანობას, შეიძლება გამოიწვონ ზინატის შედარებით დაბალი ბიოშეღწევადობა უზმოზე მიღებასთან შედარებით და ახდენენ გაძლიერებული ჭამის შემდგომი ეფექტის შეწყვეტას.
ისევე როგორც სხვა ანტიბიოტიკები ზინატიც ახდენს ზეგავლენას ნაწლავის ფლორაზე. ღაც იწვევს შემცირებულ ესტროგენულ რეაბსორბციას და კომბინირებული ორალუირ კონტრაცეპტივების ეფექტურობის შემცირებას.
იმდენად, რამდენადაც შეიძლება გამოვლინდეს ცრუ ნეგატიური შედეგი ფერიციანიდის ტესტში, რეკომენდირებულია გამოყენებული იქნას ან გლუკოზის ოქსიდაზის ან ჰექსოკინაზის მეთოდები სისხლის/პლაზმა გლუკოზის დონეების განსაზღვრისთვის იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ცეფუროქსიმ აქსეტილს. ეს ანტიბიოტიკი არ მოქმედებს კრეტინინზე ტუტე პიკრატის ანალიზში.

**ორსულობა და ლაქტაცია **
მიუხედავად იმისა, რომ არ არსებობს ცეფუროქსიმ აქსეტილთან დაკავშირებული რაიმე სახის ემბრიოპათიული და ტერატოგენული ეფექტების ექსპერიმენტული დადასტურება, სხვა პრეპარატების მსგავსად, მისი დანიშვნა შეიძლება განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში და დიდი სიფრთხილით ორსულობის პირველ თვეებში.
ცეფუროქსიმი გამოიყოფა რძეში ლატაციისას მისი დანიშვნა უნდა მოხდეს დიდი სიფრთხილით.

მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედება
რადგან ამ მედიკამენტმა შეიძლება გამოიწვიოს თავბრუსხვევა, პაციენტები უნდა გააფრთხილონ რომ დაიცვან სიფრთხილე ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენებისას.

**უარყოფითი რეაქციები **
ცეფუროქსიმ აქსეტილით გამოწვეული არასაურველი ეეფქტები როგორც წესი, თავისი ხასითით არის სუსტი და გარდამავლი.
ხშირად გამოვლენილი ეფექტები, რომლებიც ქვემოთ არის ჩამოთვლილი, ისევე როგორც რეაქციების უმრავლესობისთვის, (მაგალითად პლაცებო-კონტროლის კვლევებისთვის) გამოსათვლელი დონებისთვის არ არის ხელმისაწვდომი. გარდა ამისა, ცეფუროქსიმ აქსეტილთან დაკავშირებული უარყოფითი რეაქციების რაოდენობა შეიძლება მერყეობდეს ჩვენებების შესაბამისად.
მრავალრიცხოვანი კლინიკური კვლევების შედეგად მიღებული მონაცემები გამოყენებული იქნა ძალიან ხშირი და იშვიათი უარყოფითი ეფექტების განსაზღვრის მიზნით. ეს ეფექტები უმთავრესად განისაზღვრა პოსტ-მარკეტინგული კვლევების შედეგად. პლაცებო- კონტროლის კვლევების მონაცემები არ არის ხელმისაწვდომი. გვერდითი მოვლენები, რომლებიც გვხვდება უფრო ხშირად, ვიდრე ერთეული შემთხვევები, ჩამოთვლილია შემდეგი გრადაციით:
ძალიან ხშირად ≥1/10;
ხშირად ≥1/100, <1/10;
ხანდახან ≥1/1000, <1/100);
იშვიათად ≥1/10,000, <1/1000;
ძალიან იშვიათად <1/10,000;
ინფექციები და ინვაზიები
ხშირი: კანდიდას გადაჭარბებული ზრდა
სისხლის და ლიმფური სისტემის დარღვევები
ხშირი: ეოზინოფილია
ხანდახან: კუმბსის პოზიტიური ტესტი, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია (ხანდახან აბსოლუტური)
ძალაინ იშვიათი: ჰემოლიზური ანემია
ცეფალოსპორინების ჯგუფს გააჩნია თვისება აბსორბირდეს წითელი უჯრედების მემბრანების ზედაპირზე და რეაქციაში შევიდეს ანტისხეულებთან, რომლებიც ორიენტირებული არიან პრეპარტის წინააღმდეგ, რათა წარმოქმნან კუმბსის დადებითი ტესტი (რომელმაც შეიძლება ზეგავლენა მოახდინოს სისხლის ჯვარედინ შეთავსებადობაზე) და ძალიან იშვიათად ჰემოლიზური ანემია.
იმუნური სისტემის დარღვევები:
ჰიპერმგრძნობელობის რექციები მათ შორის
ხანდახან: კანის გამონაყარი
იშვიათად: ურტიკარია, ქავილი
ძალიან იშვიათად; წამლის ცხელება, შრატისმიერი დაავადება, ანაფილაქსიური რეაქციები ნერვული სისტემის დარღვევები
ხშირი: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა
გასტროინტესტინალური დარღვევები
ხშირი: გასტროინტესტინალური დარღვევები, მათ შორის დიარეა, გულისრევა, აბდომინალური ტკივილი
ხანდახან: ღებინება
იშვიათად: ფსევდომემბრანოზული კოლიტები
ჰეპატობილიარული დარღვევები
ხშირად: ღვიძლის ფერმენტების დონეების გარდამავალი ზრდა, (ALT(SGPT), AST (SGOT) LDH)
ძალიან იშვიათად: სიყვითლე (უპირატესად ქოლესტატიკური), ჰეპატიტები კანისა და კანქვეშა ქსოვილების დარღვევები
ძალიან იშვიათად:
მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმალური ნეკროლიზი (ეგზანთემური ნეკროლიზი)
იხილე აგრეთვე იმუნური სისტემის დარღვევები.

**ჭარბი დოზირება **
ცეფალოსპორინების დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება გამოიწვიოს ცერებრული ირიტაცია კონვულსიების თანხლებით.
ცეფუროქსიმის გარკვეული დონე შეიძლება შეიძლება შემცირდეს ჰემოდიალიზის და პერიტონეალური დიალიზის საშუალებით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ბაქტერიოლოგია:
ცეფუროქსიმ აქსეტილის ინ ვიტრო ბაქტერიოციდული აქტივობა განპირობებულია მისი საწყისი ცეფუროქსიმის შენაერთით.
ცეფუროქსიმი წარმოადგენს კარგად აღწერილ და ეფექტურ ანტიბაქტერიული ნივთიერებას, რომელსაც გააჩნია ბაქტერიოციდული აქტივობა ფართოდ გავრცელებული ბაქტერიების ფართო დიაპაზონის მიმართ, მათ შორის ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების მიმართ.
ცეფუროქსიმს გაჩნია მაღალი მდგრადაობა ბეტა-ლაქტამაზის მიმართ, და შესაბამისად აქტიურია ბევრი ამპიცილინ-რეზისტენტული ან ამოქსიცილინ-რეზისტენტული შტამების მიმართ. ჩეფუროქსიმის ბაქტერიოციდული აქტივობა მომდინარეობს უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებიდან ძირითად სამიზნე პროტეინებთან დაკავშირებით. ცეფუროქსიმი ჩვეულებრივ აქტიურია ქვემოთჩამოთვლილი ორგანიზმების მიმართ ინ ვიტრო:
აერობული გრამ-უარყოფითი:
Haemophilus influenzae (მათ შორის ამპიცილინ-რეზისტენტული შტამები)
Haemophilus parainfluenzae
Moraxella (Branhamella) catarrhalis
Neisseria gonorrhoeae (მათ შორის პენიცინილაზას და არაპენიცილინაზას წარმომქნელი შტამები)
Escherichia coli
Klebsiela spp.
Proteus mirabilis
Providencia spp.
proteus rettgeri
აერობული გრამ-დადებითი:
Staphylococcus aureus and Staphylococcus epidermidis (მათ შორის პენიცილინაზას წარმომქნელი შტამები, მაგრამ არა მეტიცილინრეზისტენტული შტამები)
Streptococcus pyogenes (და სხვა ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი)
Streptococcus pneumoniae
Streptococcus Group B (Streptococcus agalactiae)
ანაერობები:
გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი კოკები (მათ შორის პეპტოკოკუს და პეპტოსტრეპტოკოკუს სახეობები)
გრამ-დადებითი ბაცილები (მათ შორის კლოსტრიდიუმის სახეობები) და გრამ-უარყოფითი ბაცილები (ბაქტეროიდები და ფუზობაქტერიული სახეობები)
Propionbacterium spp.
სხვა ორგანიზმები:
Borrelia burgdorferi
შემდეგი ორგანიზმები არ არიან მგრძნობიარენი ცეფუროქსიმის მიმართ
Clostridium difficile
Pseudomonas spp.
Campylobacter spp.
Acinetobacter calcoaceticus
listeris monocytogenes
Staphylococcus aureus da Staphylococcus epidermidis მეტიცილინ რეზისტენტული შტამები
Legionella spp.
Enterococcus (Streptococcus) faecalis
Morganella morganii
Proteus vulgaris
Enterobacter spp.
Citrobacter spp.
Serratia spp.
Bacteroides fragilis

*ფარმაკოკინეტიკური თვისებები **
ორალური მიღებისას ცეფუროქსიმ აქსეტილი ნელა შეიწოვება გასტროინტესტინალური ტრაქტიდან და სწრაფად ჰიდროლიზდება ინტესტინალურ ლორწოვან გარსებში და სისხლში რათა გადააგზავნოს ცეფუროქსიმი ცირკულაციაში.
ოპტიმალური აბსორბცია მიიღწევა მისი მიღებისას ჭამიდან რაც შეიძლება სწრაფად.
შრატში პიკური დონე (2-3 მგ/ლ 125 მგ-ზე, 4-6 მგ 250 მგ-ზე, 5-8 მგ/ლ 500 მგ დოზაზე და 9-14 მგ/ლ 1 გ დოზაზე) ვლინდება ჭამის შემდეგ მიღებიდან დაახლეობით 2-3 საათში, განსხავვებით ინტრავენური დოზირებისას, რომელიც პიკურ კონცენტრაციას აღწევს მაშინვე.
სუსპენზიიდან ცეფუროქსიმის აბსორბცია გაცილებით ხანგრძლივია, ვიდრე ტაბლეტიდან, რაც იწვევს მოგვიანებით უფრო დაბალ შრატის დონეებს და სუსტად ამცირებს სისტემურ ბიოშეღწევადობას (4-17% ნაკლები) პიკური დონეების მიღწევის შემდეგ შრატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-1.5 საათს. პროტეინის კავშირი სხვადასხვაგვარად მერყეობს 33-50%-ის ფარგლებში გამოყენებულ მეთოდოლოგიაზე დამოკიდებულების მიხედვით. ცეფუროქსიმი არ მეტაბოლიზდება და გამოიყოფა გლომერულარული ფილტრაციით ან არხოვანი სეკრეციით. პრობენეციდის იმავდროლი მიღება ზრდის შრატის საშუალო კონცენტრაციის დროის მრუდის ფართს 50%-ით.
ცეფუროქსიმის შრატის დონეები მცირდება დიალიზით.
პრე-კლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები
არ არსებობს რაიმე მნიშვნელოვანი მონაცემები

**ფარმაცევტული თვისებები **
ექსციპიენტების ჩამონათვალი:
მიკროკრისტალური ცელულოზა
ნატრიუმის კროკსარმელოზა
ჰიპრომელოზა
ნატრიუმის ლაურილსულფატი
ჰიდროგენიზებული მცენარეული ზეთი
სილიციუმის დიოქსიდი
პროპილენგლიკოლი
მეთილჰიდროქსიბენზოატი (E 218)
პროპილენჰიდროქსიბენზაოატი (E 216)
ტიტანის დიოქსიდი (E 171)
ნატრიუმის ბენზიოატი (E 211)

შეუთავსებლობა
არ არის აღნიშნული

**შენახვის ვადა **
შენახვის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე
შენახვის სპეციალუირ პირობები
ზინატის ტაბლეტების შენახვა არ შეიძლება 30°C-ზე მაღალ ტემპერატურაზე. სათავსის ხასიათი და შემადგენლობა ადგილობრივი რეგისტრაციის შესაბამისად გამოყენების/მართვის ინსტრუქცია არ არის მოწოდებული
ყველა აღწერილობა არ არის ხელმისაწვდომი ყველა ქვეყანაში.