დიფოსფოცინი 1000მგ/4მლ - Difosfocin 1000mg/4ml
დიფოსფოცინი 1000მგ/4მლ - Difosfocin 1000mg/4ml

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ფსიქოანალეფსური საშუალებები, ფსიქომასტიმულირებელი და ნოოტროპული სხვა საშუალებები

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

აქტიური ინგრედიენტები:

ანოტაციები
დააჭირეთ აფთიაქის სახელს ანოტაციის სანახავად

დიფოსფოცინი

შემადგენლობა :
1000მგ/4მლ საინექციო ხსნარი შეიცავს
აქტიური ნითიერება: 1000მგ ციტიქოლინი
დამხმარე ნივთიერება: ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფსიქოსტიმულატორი , ნოოტროპული საშუალება.

ფარმაკოდინამიკა:

ციტიქოლინი წარმოადგენს უჯრედული მემბრანის ძირითადი ულტრასტრუქტურული კომპონენტის წინამორბედს, უპირატესად ფოსფოლიპიდების, ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით, აღადგენს დაზიანებული უჯრედის მემბრანას, აინჰიბირებს ფოსფოლიპაზას მოქმედებას, ხელს უშლის თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას, იცავს უჯრედებს დაღუპვისგან-აპოპტოზის მექანიზმზე ზემოქმედებით. ინსულტის მწვავე პერიოდში ამცირებს თავის ტვინის ქსოვილის დაზიანების მოცულობას, აუმჯობესებს ქოლინერგულ გადაცემას. კრანიო-ცერებრალური ტრავმის დროს ამცირებს პოსტტრავმული კომის ხანგრძლივობას, ნევროლოგიური სიმპტომების გამოვლინებას და ამცირებს აღდგენითი პერიოდის ხანგრძლივობას.

თავის ტვინის ქრონიკული ჰიპოქსიის დროს ციტიქოლინი ეფექტურია კოგნიტური ფუნქციების გაუმჯობესების თვალსაზრისით, როგორიცაა მეხსიერების გაუარესება, უინიციატივობა, ყოველდღიური საქმიანობის და თვითმომსახურეობის გაძნელება.

ციტიქოლინი ეფექტურია სისხლძარღვოვანი და დეგენერაციული ეტიოლოგიის სენსორული და მოტორული ნევროლოგიური დარღვევების სამკურნალოდ.

ფარმაკოკინეტიკა :

ციტიქოლინი კარგად შეიწოვება ი/მ და ი/ვ მიღებით. აღინიშნება პრაქტიკულად სრული აბსორბცია.

მეტაბოლიზმი : ი/ვ და ი/მ შეყვანისას ციტიქოლინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში ქოლინის და ციტიდინის წარმოქმნით. შეყვანის შემდეგ ქოლინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მნიშვნელოვნად იმატებს.

განაწილება : ციტიქოლინი უპირატესად ნაწილდება თავის ტვინის სტრუქტურებში, ქოლინის ფრაქცია ნაწილდება სტრუქტურულ ფოსფოლიპიდებში, ციტიდინის ფრაქცია კი ციტიდინურ ნუკლეოტიდებში და ნუკლეინის მჟავებში.

გამოყოფა :ციტიქოლინის მიღებული დოზის მხოლოდ 15 % გამოიყოფა ორგანიზმიდან, 3% თირკმლებით და დაახლოებით 12 % ამოსუნთქული ჰაერით.

ჩვენებები:

იშემიური ინსულტის მწვავე პერიოდი (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში)

იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტის აღდგენითი პერიოდი

ქალა-ტვინის ტრავმა, მწვავე (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში) და აღდგენითი პერიოდი.

კოგნიტური და ქცევითი დარღვევები თავის ტვინის დეგენერაციული და სისხლძარღვოვანი დაავადებების დროს.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა ნებისმიერი შემადგენელი კომპონენტის მიმართ. გამოხატული ვაგოტონია (ვეგეტატიური ნერვული სისტემის პარასიმფათიკური ნაწილის ტონუსის მომატება). იშვიათი მემკვიდრული დაავადებები, რომლებიც დაკავშირებულია ფრუქტოზის აუტანლობასთან.

18 წლამდე ასაკი (არასაკმარისი კლინიკური მონაცემების გამო).

ორსულობა და ლაქტაცია:

საკმარისი მონაცემები ციტიქოლინის გამოყენების შესახებ ორსულებში არარსებობს. ორსულობის პერიოდში ციტიქოლინი გამოიყენება მხოლოდ რისკი/სარგებლის გათვალისწინებით. ლაქტაციის დროს ციტიქოლინის დანიშვნისას რეკომენდებულია ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქცია (გამონაყარი, კანის ქავილი, ანაფილაქსიური შოკი), თავის ტკივილი, თავბრუ, სიმხურვალის შეგრძნება, ტრემორი, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ჰალუცინაციები, უძილობა, აგზნება, მადის დაქვეითება. ზოგჯერ ციტიქოლინმა შეიძლება გამოიწვიოს პარასიმფათიკური სისტემის სტიმულირება და არტერიული წნევის ხანმოკლე ცვლილება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ციტიქოლინი აძლიერებს L-დიჰიდროქსიფენილალანინის ეფექტს, არ არის რეკომენდებული დაინიშნოს მეკლოფენოქსატის შემცველ საშუალებებთან ერთად.

ჰიპერდოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ არის აღწერილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

შემადგენლობა
500მგ4მლ საინექციო ხსნარი
თითოეული ამპულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: ციტიქოლინი (ციტიდინ-დიფოსფო-ქოლინი) 500 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

1000მგ4მლ საინექციო ხსნარი
თითოეული ამპულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: ციტიქოლინი (ციტიდინ-დიფოსფო-ქოლინი) 1000 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოთერაპიული ფორმა და შემადგენლობა:
500მგ4მლ საინექციო ხსნარი - 4 მლ ამპულა #5
1000მგ4მლ საინექციო ხსნარი - 4 მლ ამპულა #3

ფარმაკოთრეპიული კლასიფიკაცია
ფსიქო-სტიმულატორი და ნოოტროპული საშუალება.

თერაპიული ჩვენებები:
პარკინსონის სინდრომის შემანარჩუნებელი მკურნალობა.

უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან დიფოსფოცინში შემავალი სხვა ინგრედიენტების მიმართ.

უსაფრთხოების ზომები:

  1. სერიოზული ცერებრალური შეშუპების შემთხვევაში აუცილებელია ისეთი მედიკამენტების
    დანიშნვა, რომლებსაც შეუძლიათ მომატებული ქალაშიდა წნევის შემცირება, მაგალითად
    მანიტოლი და კორტიკოსტეროიდები;
  2. ინტრაკრანიალური ჰემორაგიის შემთხვევაში არ ინიშნება პრეპარატის მაღალი დოზები (500მგ-ზე მეტი თითოეული ინექციისას). ასეთ შემთხვევაში შესაძლებელია დაინიშნოს
    გაყოფილი დოზები (100-200მგ 2-3-ჯერ დღეში).

ორსულებსა და ახალშობილებში, პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენებით,
ექიმის მკაცრი კონტროლის ქვეშ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
პარკინსონის დაავადების დროს ზრდის სინერგიულ მოქმედებას L-დოპასთან ერთად
მიღებისას. დასაშვებია პრეპარატის დანიშვნა ანტიჰემორაგიულ საშუალებებთან, ასევე ისეთ
ნივთიერებებთან, რომლებიც ამცირებენ ინტრაკრანიალურ წნევას და საინექციო სითხეებთან ერთად კომბინაციაში.

განსაკუთრებული რჩევები
პრეპარატი არ გამოიყენება დანარჩენი სხვა თერაპიული საშუალებების ჩამნაცვლებლად,
რომლებიც რეკომენდებულია სხვადასხვა დაავადებების დროს. იგი წარმოადგენს მხოლოდ მათ ხელშემწყობ და შემაკავშირებელ საშუალებას.
წამლის ინტრავენურად შეყვანისას ინექცია უნდა გაკეთდეს ნელი სიჩქარით. დიფოსფოცინი არ ახდენს გავლენას მანქანის ან სხვა მექანიზმების მართვაზე.

დოზირების რეჟიმი და მიღების წესი:
პრეპარატის დღიური დოზა შეადგენს 1000 მგ-ს, ერთჯერადად ან რამოდენიმე მიღებაზე, ნელი ინტრავენური ინექციის ან ინტრავენური ინფუზიის სახით, წვეთოვნად. პარკინსონის
სინდრომის დროს ინიშნება დღეში 500-1000 მგ პრეპარატი ინტრამუსკულარული ინექციით, ნელი ინტრავენური ინექციით ან წვეთოვნად. რეკომენდებულია თერაპიული ციკლები
გაგრძელდეს 3-4 კვირა, გარკვეული ინტერვალებით.

გვერდითი მოვლენები:
აღნიშნულ ინსტრუქციაში მოცემული მთლიანი ინფორმაცია ამცირებს არასასურველი
გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკს.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარტი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.
ინახება ბავშვებითვის მიუწვდომელ ადგილას.

შემადგენლობა
500მგ4მლ საინექციო ხსნარი
თითოეული ამპულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: ციტიქოლინი (ციტიდინ-დიფოსფო-ქოლინი) 500 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

1000მგ4მლ საინექციო ხსნარი
თითოეული ამპულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: ციტიქოლინი (ციტიდინ-დიფოსფო-ქოლინი) 1000 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოთერაპიული ფორმა და შემადგენლობა:
500მგ4მლ საინექციო ხსნარი - 4 მლ ამპულა #5
1000მგ4მლ საინექციო ხსნარი - 4 მლ ამპულა #3

ფარმაკოთრეპიული კლასიფიკაცია
ფსიქო-სტიმულატორი და ნოოტროპული საშუალება.

თერაპიული ჩვენებები:
პარკინსონის სინდრომის შემანარჩუნებელი მკურნალობა.

უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან დიფოსფოცინში შემავალი სხვა ინგრედიენტების მიმართ.

უსაფრთხოების ზომები:

  1. სერიოზული ცერებრალური შეშუპების შემთხვევაში აუცილებელია ისეთი მედიკამენტების
    დანიშნვა, რომლებსაც შეუძლიათ მომატებული ქალაშიდა წნევის შემცირება, მაგალითად
    მანიტოლი და კორტიკოსტეროიდები;
  2. ინტრაკრანიალური ჰემორაგიის შემთხვევაში არ ინიშნება პრეპარატის მაღალი დოზები (500მგ-ზე მეტი თითოეული ინექციისას). ასეთ შემთხვევაში შესაძლებელია დაინიშნოს
    გაყოფილი დოზები (100-200მგ 2-3-ჯერ დღეში).

ორსულებსა და ახალშობილებში, პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენებით,
ექიმის მკაცრი კონტროლის ქვეშ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
პარკინსონის დაავადების დროს ზრდის სინერგიულ მოქმედებას L-დოპასთან ერთად
მიღებისას. დასაშვებია პრეპარატის დანიშვნა ანტიჰემორაგიულ საშუალებებთან, ასევე ისეთ
ნივთიერებებთან, რომლებიც ამცირებენ ინტრაკრანიალურ წნევას და საინექციო სითხეებთან ერთად კომბინაციაში.

განსაკუთრებული რჩევები
პრეპარატი არ გამოიყენება დანარჩენი სხვა თერაპიული საშუალებების ჩამნაცვლებლად,
რომლებიც რეკომენდებულია სხვადასხვა დაავადებების დროს. იგი წარმოადგენს მხოლოდ მათ ხელშემწყობ და შემაკავშირებელ საშუალებას.
წამლის ინტრავენურად შეყვანისას ინექცია უნდა გაკეთდეს ნელი სიჩქარით. დიფოსფოცინი არ ახდენს გავლენას მანქანის ან სხვა მექანიზმების მართვაზე.

დოზირების რეჟიმი და მიღების წესი:
პრეპარატის დღიური დოზა შეადგენს 1000 მგ-ს, ერთჯერადად ან რამოდენიმე მიღებაზე, ნელი ინტრავენური ინექციის ან ინტრავენური ინფუზიის სახით, წვეთოვნად. პარკინსონის
სინდრომის დროს ინიშნება დღეში 500-1000 მგ პრეპარატი ინტრამუსკულარული ინექციით, ნელი ინტრავენური ინექციით ან წვეთოვნად. რეკომენდებულია თერაპიული ციკლები
გაგრძელდეს 3-4 კვირა, გარკვეული ინტერვალებით.

გვერდითი მოვლენები:
აღნიშნულ ინსტრუქციაში მოცემული მთლიანი ინფორმაცია ამცირებს არასასურველი
გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკს.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარტი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.
ინახება ბავშვებითვის მიუწვდომელ ადგილას.