საერთაშორისო დასახელება - pantoprazole
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გასტროენტეროლოგია, ჰეპატოლოგია → პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები
შემადგენლობა
პრეპარატი პანტოპრაზოლ ნატრიუმი (Pantoprazole Sodium ) აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს პანტაპრაზოლის ნატრიუმის სესკვიჰიდრატს.

ჩვენებები
კუჭის ან თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების მკურნალობა და პროფილაქტიკა; არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღებით გამოწვეული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაზიანებები.
რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი და სხვა პათოლოგიური მდგომარეობები გამოწვეული კუჭის სეკრეციის მომატებასთან.
Helicobacter pylori–ს ერადიკაცია (ანტიბაქტერიულ მკურნალობასთან კომბინაციაში)

მიღების წესები და დოზები
საშუალო თერაპიული დოზა შეადგენს 40 მგ—ს, დღეში, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა_ 80 მგ. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ჩვენებაზე, მაგრამ არ უნდა აღემატებოდეს 8 კვირას. მიიღება უზმოზე ან საუზმის დროს.
ორჯერადი მიღებისას მეორე დოზა მიიღება ვახშმის წინ.

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ტკივილი მუცლის ზედა ნაწილში, მეტეორიზმი.
ცნ-სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა,
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად – გამონაყარი კანზე, ქავილი, კანის ჰიპერემია, ანაფილაქსური რეაქციები.
სხვადასხვა: მიალგია, სისუსტე, მხედველობის სამკვეთრის დარღვევა, ძალიან იშვიათად ღვიძლის ფუნქციის დაღრვევა, სიყვითლე, ფოტოსენსიბილიზაცია.

უკუჩვენება
ნევროტული გენეზის დისპეფსიები, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ავთვისებიანი დაავადებები, მომატებული მგრძნობელობა პანტოპრაზოლის მიმართ. ბავშვთა ასაკი 16 წლამდე.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობისა და ლაქტაციის დროს პანტოპრაზოლი ინიშნება მხოლოდ მაშინ, როდესაც მოსალოდნელი სარგებელი დედისთვის ჭარბობს შესაძლო რისკს ნაყოფისთვის ან ჩვილისთვის. ლაქტაციის დროს უნდა შეწყდეს ჩვილის ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას პრეპარატის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 20 მგ-ს. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში პრეპარატის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 40 მგ-ს.
ხანდაზმულ პაციენტებში სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 40 მგ-ს.
პედიატრიულ პრაქტიკაში პანტოპრაზოლის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის. პრეპარატი არ გამოიყენება ბავშვებში.
მკურნალობამდე და მკურნალობის შემდეგ აუცილებელია ენდოსკოპური კონტროლის ჩატარება კუჭნაწლავის სისტემის ავთვისებიანი დაავადების გამოსარიცხად, ვინაიდან პანტოპრაზოლით მკურნალობამ სეიძლება დაფაროს ავთვისებიანი დაავადებების სიმტომატიკა და ხელი შეუშალოს სწორი დიაგნოზის დასმას.
ერთდროული მიღებისას პანტოპრაზოლმა შეიძლება შეცვალოს იმ პრეპარატების შეწოვის ხარისხი, რომელთა ბიოათვისებადობა დამოკიდებულია კუჭის PH -ზე.

ფარმაკოდინამიური თვისებები
პანტოპრაზოლი წარმოადგენს შენაცვლებულ ბენზიმიდაზოლს, რომელიც აინჰიბირებს კუჭის წვენის სეკრეციას პარიეტალური უჯრედების პროტენულ ტუმბოზე სპეციფიკური მოქმედების გზით.
პანტოპრაზოლი გარდაიქმნება მის აქტიურ ფორმად პარიეტალური უჯრედების მჟავა ნაწილში, სადაც იგი აინჰიბირებს H+/K+-ATP-აზას, ანუ კუჭში მჟავას წარმოქმნის საბოლოო საფეხურს. ინჰიბირება დოზა-დამოკიდებულია და მოქმედებს როგორც ბაზალურ, ასევე სტიმულირებულ კუჭის წვენის სეკრეციაზე. უმეტესობა პაციენტებში სიმპტომების შემსუბუქება შეინიშნება 2 კვირაში. სხვა პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების და H2-რეცეპტორების ბლოკატორების მსგავსად კუჭის წვენი მცირდება პანტოპრაზოლით მკურნალობის შედეგად, რაც იწვევს გასტრინის დონის მომატებას მჟავას შემცირებასთან ერთად. გასტრინის დონის მომატება შექცევადია. როდესაც პანტოპრაზოლი უერთდება ფერმენტს რეცეპტორის დისტალურად და სხვა ნივთიერებების მიერ (აცეტილქოლინი, ჰისტამინი, გასტრინი) მათი სტიმულაციისა მიუხედავად მან შესაძლებელია ზეგავლენა მოახდინოს მჟავას სეკრეციაზე. ეფექტი ერთი და იგივეა, მიუხედავად იმისა შიგნით მიიღება სამედიცინო პრეპარატი თუ ინტრავენურად.
უზმოზე გასტრინის დონე იმატებს პანტოპრაზოლით მკურნალობის დროს. ხანმოკლე მკურნალობის დროს იგი ჩვეულებრივ არ აჭარბებს ზღურბლის ზედა ზღვარს. ხანგრძლივი მკურნალობის დროს გასტრინის დონე ორმაგდება უმეტეს შემთხვევებში. თუმცა გადაჭარბებული მომატება ხდება მხოლოდ ცალკეულ შემთხვევებში. შედეგად კუჭში აღინიშნება სპეციფიკური ენდოკრინული უჯრედების მცირე ან ზომიერი მომატება (ადენომატოზური ჰიპერპლაზიის მსგავსი) ხანგრძლივი მკურნალობის მცირე შემთხვევებში. თუმცა ჩატარებული კვლევებიდან გამოვლინდა, რომ ადამიანებში შეიძლება გამოირიცხოს კარცინოიდული პრეკურსორების (ატიპიური ჰიპერპლაზია) და კუჭის კარცინოიდის განვითარება.
ცხოველებში ჩატარებული კვლევებიდან გამოვლინდა, რომ ფარისებრის ენდოკრინულ ფუნქციაზე და ღვიძლის ფერმენტების პარამეტრებზე ზეგავლენა არ არის გამორიცხული თუ პანტოპრაზოლის მკურნალობა გრძელდება 1 წელზე მეტ ხანს.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები
პანტოპრაზოლი სწრაფად შეიწოვება. აქტიური ნივთიერების მაქსიმალური დონე მიიღწევა 40მგ პანტოპრაზოლის ერთი პერორალური მიღების შემდეგაც კი. მთლიანობაში, მაქსიმალური შრატის კონცენტრაცია, დაახლოებით 2-3 მკგ/მლ, მიიღწევა დაახლოებით 2.5 საათში დოზის მიღების შემდეგ და რჩება ერთ დონეზე მრავალჯერადი მიღების შემდეგაც კი. განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 0.15 ლ/კგ; კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 0.1 ლ/სთ/კგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1 სთ-ს. რამდენიმე შემთხვევაში გამოვლინდა შენელებული ელიმინაციის მქონე პირები. პარიეტალურ უჯრედებში პანტოპრაზოლის სპეციფიკური აქტივაციის გამო ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ არის დაკავშირებული პრეპარატის მოქმედების უფრო გახანგრძლივებასთან (მჟავას სეკრეციის ინჰიბირება).
ერთი ან განმეორებითი მიღების შემდეგ ფარმაკოკინეტიკური თვისებები არ განსხვავდება. 10-80 მგ დოზის ფარგლებში პანტოპრაზოლს გააჩნია ხაზოვანი კინეტიკა როგორც შიგნით მიღების, ასევე ინტრავენური შეყვანის შემდეგ.
შრატის ცილებთან პანტოპრაზოლის მიერთება შეადგენს დაახლოებით 98%-ს. პანტოპრაზოლი თითქმის ექსკლუზიურად იშლება ღვიძლში. მეტაბოლიტების უმეტესობა (დაახლოებით 80%) გამოიყოფა თირკმელების გზით, ხოლო დანარჩენი ნაწილი ფეკალური მასებით. შრატშიც და შარდშიც ძირითად მეტაბოლიტებს წარმოადგენს დისმეთილის პანტოპრაზოლი, რომელიც კონიუგირდება სულფატთან. ძირითადი მეტაბოლიტების ნახევარდაშლის პერიოდი (დაახლოებით 1.5 სთ) მხოლოდ უმნიშვნელოდ ხანგრძლივია პანტოპრაზოლთან შედარებით.

ბიოათვისებულობა
პანტოპრაზოლი მთლიანად შეიწოვება შიგნით მიღების შემდეგ. გამოვლინდა, რომ ტაბლეტის აბსოლუტური ბიოათვისებულობა შეადგენს დაახლოებით 77%-ს. არ ახდენს გავლენას AUC-ზე, შრატის პიკურ კონცენტრაციაზე და შესაბამისად ბიოათვისებულობა აღინიშნება საკვებისა ან ანტაციდის კომბინირებული მიღების დროსაც. თუმცა საკვებთან ერთად მიღებამ შესაძლებელია შეაყოვნოს აბსორბცია 2 ან მეტი საათით.

ჩვენება
პანტო-დენკ 40 წარმოადგენს პრეპარატს, რომელიც ამცირებს კუჭის წვენის წარმოქმნას (სელექტიური პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი).

პანტო-დენკ 40 გამოიყენება:
- თორმეტგოჯა ნაქლავის წყლულის სამკურნალოდ;
- კუჭის წყლულის სამკურნალოდ;
- ზომიერი სიმძიმის რეფლუქს-დაავადებების (საყლაპავის დაავადება) სამკურნალოდ.
- კუჭის წვენის მჟავას გამოყოფასთან დაკავშირებული სირთულეების ხანგრძლივი მკურნალობისთვის (მაგ. ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი).
- იმ ინფექციების სამკურნალო ანტიბიოტიკებთან ერთად, რომლის გამომწვევია ჰელიკობაქტერია პილორი. ეს არის ბაქტერული ინფექცია, რომელსაც შეუძლია გამოიწვიოს კუჭის ანთება. ასევე მას შეუძლია გამოიწვიოს წყლული კუჭსა და თორმეტგოჯა ნაწლავში.

უკუჩვენება
- თუ პაციენტი ალერგიულია (ჰიპერსენსიტიულია) პანტოპრაზოლის, სოიოს, მიწის თხილის ან პანტო-დენკ 40-ში შემავალი ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ;
- თუ პაციენტი მკურნალობს პრეპარატით, რომლის აქტიური ნივთიერებაა ატაზანავირი (გამოიყენება აივ-ინფექციის სამკურნალოდ);
- ჰელიკობაქტერია პილორის კომბინირებული თერაპიის დროს, თუ პაციენტს აწუხებს საშუალო ან მძიმე თირკმელის და ღვიძლის დაავადებები.

პანტო-დენკ 40 ინიშნება განსაკუთრებული სიფრთხილით:
- თუ პაციენტს აღენიშნება ღვიძლის მძიმე დაავადება. ასეთ შემთხვევაში უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს, რადგან მან უნდა გადაწყვიტოს საჭიროა თუ არა დოზის დარეგულირება;
- თუ პაციენტს აქვს ან ანამნეზში აღენიშნება ვიტამინი B12-ის ნაკლებობა. აღნიშნული უნდა ეცნობოს მკურნალ ექიმს, რათა მან გააკონტროლოს B12-ს დონე.
- თუ პაციენტმა უახლოეს პერიოდში დაიკლო წონაში ან აღენიშნება განმეორებითი ღებინება, ყლაპვის გაძნელება ან სისხლიანი ღებინება, ან თუ გამოვლინდება სისხლიანი განავალი ან ძალიან მუქი განავალი, ასეთ შემთხვევაში უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს. ექიმმა შესაძლებელია ჩაატაროს დამატებითი კვლევები (მაგ. გასტროსკოპია, რითაც ხდება საყლაპავის, კუჭის და ნალწავების ზედა ნაწილის ვიზუალური დათვალიერიება). თუ აღნიშნული პრეპარატით ჩატერებული შესაბამისი მკურნალობის მიუხედავად სიმპტომები მაინც გრძელდება, მაშინ ეს უნდა ეცნობოს ექიმს.
- თუ პაციენტი მკურნალობს პანტო-დენკ 40-ით 3 თვეზე მეტ ხანს მაგნიუმის დონე ორგანიზმში შიძლება დაეცეს. მაგნიუმის დაბალი დონე თავის მხრივ იწვევს გამოფიტვას, კუნთის სპაზმს, კონფუზიას, კრუნჩხვას, თავბრუსხვევას, გულის რითვის მომატებას. თუ პაციენტს აწუხებს რომელიმე მათგანი უნდა მიაკითხოს მკურნალ ექიმს. Mაგნიუმის დაბალი დონე იწვევს ასევე კალიუმის და კალციუმის დონის დაკლებას სისხლში. მკურნალი ექიმი რეგულარულად ჩაატარებს გამოკვლევებს მაგნიუმის დონესთან დაკავშირებით.
- თუ პაციენტი მკურნალობს პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორით, როგორიცაა პანტო-დენკ 40, 1 წელზე მეტ ხანს, შეიძლება მცირედად გაზარდოს ბარძაყის, მაჯის ან ხერხემლის მოტეხილობის რისკი. ასეთ შემთხვევაში უნდა ეცნობოს მკურნალი ექიმს თუ პაციენტს აქვს ოსტეოპოროზი, ან თუ პაციენტი ღებულობს ცორტიკოსტეროიდებს (რაც ზრდის ოსტეოპოროზის რისკს).

12 წლამდე ასაკის ბავშვები
პანტო-დენკ 40 არ ინიშნება 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში, რადგან ამ ასაკში ამჟამად არ არსებობს პანტო-დენკ 40-ით მკურნალობის გამოცდილება.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება
უნდა ეცნობოს ექიმს ან ფარმაცევტს თუ პაციენტი მკურნალობს ან უახლოესი პერიოდის განმავლობაში იღებდა ნებისმიერ სხვა პრეპარატს, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაცემ პრეპარატებს.
პაციენტმა უნდა აცნობოს მკურნალ ექიმს თუ იგი იღებს ნებისმიერ ქვემოთ ჩამოთვლილ პრეპარატს:
- სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები (მაგ. კეტოკონაზოლი ან იტრაკონაზოლი), ან სხვა პრეპარატები, რომელთა კონცენტრაცია სისხლში დამოკიდებულია კუჭის წვენის სეკრეციაზე.
- სისხლის გამათხელებლები (ე.წ. კუმარინის წარმოებულები, მაგალითად ფენპროკუმონი ან ვარფარინი). ასეთ შემთხვევაში მკურნალმა ექიმმა უნდა გადაამოწმოს სისხლის შედედების უნარი.
- ატაზანავირი, გამოიყენება აივ-ინფექციის სამკურნალოდ. არ შეიძლება აღნიშნული პრეპარატის დანიშვნა პანტო-დენკ 20-თან ერთად.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
კლინიკური გამოცდილება ორსულ ქალებში მცირეა. არ არის ცნობილი გადადის თუ არა აქტიური ნივთიერება დედის რძეში. ამის გამო მთელი ორსულობის განმავლობაში და ლაქტაციის პერიოდში პანტო-დენკ 40 შეიძლება დაინიშნოს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მკურნალი ექიმი დარწმუნებულია, რომ დედის სარგებელი აჭარბებს ნაყოფის ან ახალშობილის მოსალოდნელ რისკს.

მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვა
პანტო-დენკ 40-ს არა აქვს გავლენა მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვაზე.
თუმცა ზოგიერთი გვერდითი ეფექტის გამოვლინებამ, მაგ. თავბრუსხვევა ან დაბინდული მხედველობა, შესაძლებელია გავლენა იქონიოს რეაგირების უნარზე, რაც თავის მხრივ შეაფერხებს მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარს.

**მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პანტო-დენკ 40-ში შემავალი ზოგირთი ინგრედიენტის შესახებ. **
აღნიშნული პრეპარატი შეიცავს მალტიტოლს. ამის გამო, პანტო-დენკ 40-ის მიღებამდე უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს იმ შემთხვევაში თუ პაციენტი გაფრთხილებულია, რომ მას აქვს ზოგიერთი შაქრის აუტანლობა.
ძალიან იშვიათად სოიოს მარცვლებში შემავალმა ლეციტინმა შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქცია.

მიღების წესი და დოზირება
პანტო-დენკ 40 ყოველთვის მიიღება ექიმის დანიშნულების შესაბამისად. რაიმე ეჭვის გაჩენის შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.
ტაბლეტი მიიღება მთლიანად (დაღეჭვის ან გატეხვის გარეშე) ჭიქა წყალთან ერთად.
თუ არ არის ექიმის განსხვავებული მითითება, მაშინ ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს შემდეგს:

მოზრდილები და 12 წლის და უფროსი მოზარდები
რეფლუქს-დაავადებების სამკურნალოდ:
1 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 40მგ პანტოპრაზოლის). თუ პაციენტმა სხვა პრეპარატის კომბინირებული მიღებისას ვერ მიიღო შედეგი, დოზა ინდივიდუალურ შემთხვევაში შეიძლება – შეიძლება გაიზარდოს 2 ტაბლეტამდე დღეში (ექვივალენტური 80 მგ. პანტოპრაზოლთან).

მოზრდილები
კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა
1 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 20მგ პანტოპრაზოლის). თუ პაციენტმა სხვა პრეპარატის კომბინირებული მიღებისას ვერ მიიღო შედეგი, დოზა ინდივიდუალურ შემთხვევაში შეიძლება – შეიძლება გაიზარდოს 2 ტაბლეტამდე დღეში (ექვივალენტური 80 მგ. პანტოპრაზოლთან).

კუჭის წვენის მჟავის გამოყოფასთან დაკავშირებული სირთულეების ხანგრძლივი მკურნალობა (მაგ. ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი).
ღეკომენდებული საწყისი დოზა არის 2 ტაბლეტი (ექვივალენტური 80 მგ. პანტოპრაზოლთან) დღეში. ამასთან მკურნალმა ექიმმა უნდა დააკორექტიროს დოზა ინდივიდუალურ შემთხვევაში იმ რაოდენობაზე, რაც პაციენტს სჭირდება. 2 ტაბლეტზე მეტის შემთხვევაში დღეში რაოდენობა ინდა დაიყოს 2 დოზად. ინდივიდუალურ შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4 ტაბლეტამდე დღეში (ექვივალენტური 160 მგ პანტოპრაზოლთან)

ჰელიკობაქტერია პილორის მიერ გამოწვეული ინფექციის მკურალობა:
1 ტაბლეტი 2 ჯერ დღეში 2 ანტიბიოტიკთან ერთად. ერთი ტაბლეტი უნდა იქნას მიღებული დილით, ხოლო მეორე ვახშმამდე.
მკურნალი ექიმი ასვევე გააფრთხილებს პაციენტს ანტიბიოტიკის მიღების შესახებ. ჩვეულებრივ მისაღები კომბინაცია შემდეგია:
- პანტოპრაზოლი 40 მგ + 500 მგ ქლარითრომიცინი + 1000 მგ. ამოქსიცილინი
- პანტოპრაზოლი 40 მგ + 500 მგ ქლარითრომიცინი + 500 მგ მეტრონიდაზოლი
- პანტოპრაზოლი 40 მგ + 500 მგ მეტრონიდაზოლი + 1000 მგ. ამოქსიცილინი
ყველა რეპარატი მიღებული უნდა იქნეს სიფრთხილით ინსტრუქციის შესაბამისად. Uნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ პაციენტი რამეში არ არის დარწმუნებული.

პაციენტები ძლიერ დაქვეითებული ღვიძლის ფუნქციით:
თუ პაციენტი მიეკუთვნება ასეთ კატეგორიას, მაშინ უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს, რათა გადაწყვეტს საჭიროა თუ არა დოზის შემცირება. ამ კატეგორიის პაციენტებში დოზა ჩვეულებრივ უნდა შემცირდეს 40 მგ. პანტოპტაზოლამდე დღეში.

თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტები:
უნდა ეცნობოს მკურნალ ექიმს, თუ პაციენტი მიეკუთვნება მსგავს ჯგუფს. თუმცა ზოგადად არ არის საჭირო დოზის დარეგულირება ან შეცვლა.

ხანდაზმული პაციენტები:
თუ პაციენტი მიეკუთვნება აღნიშნულ ჯგუფს, უნდა ეცნობოს ექიმს, რომელიც გადაწყვეტს არის თუ არა საჭიროა დოზის შემცირება. ჩვეულებრივ დღიური დოზა 1 ტაბლეტს (ექვივალენტური 40 მგ. პანტოპრაზოლთან) არ უნდა აღემატებოდეს.

12 წლამდე ასაკის ბავშვები:
არ არსებობს აღნიშნული პრეპარატით მკურნალობის გამოცდილება 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

მკურნალობის ხანგრძლივობა:
უმრავლეს შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობა თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის შემთხვევაში გრძელდება 2 კვირის განმავლობაში. თუ მკურნალობის ორკვირიანი კურსი არ არის საკმარისი, განკურნება უმრავლეს შემთხვევაში მიიღწევა დამატებითი ორკვირიანი მკურნალობის შემდეგ. კუჭის წყლულისა და რეფლუქს-დაავადებების დროს 4 კვირიანი მკურნალობის კურსი აუცილებელია. თუ ეს დრო არ არის საკმარისი, განკურნება უმრავლეს შემთხვევაში მიიღწევა დამატებითი ოთხკვირიანი მკურნალობის შემდეგ.
კუჭის წვენის მჟავას გამოყოფასთან დაკავშირებული სირთულეების ხანგრძლივი მკურნალობისთვის (მაგ. ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი), მკურნალობის ხანგრძლივობა არ არის შეზღუდული და უნდა გაგრძელდეს მანამ, სანამ საჭიროა.
ჰელიკობაქტერია პილორის მიერ გამოწვეული ინფექციის დროს მკურნალობა გრძელდება დღის განმავლობაში და 7 დღიანი კომბინირებული პერიოდის ბოლოს პანპოპრზოლის მიღება შეიძლება გაგრძელდეს წყლულისაგან განკურნების დასარწმუნებლად, თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის შემთხვევაში მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს დამატებით 1-3 კვირა, კუჭის წყლულის შემთხვევაში დამატებით 3-7 კვირა.
4 კვირიანი მკურნალობის შემდეგ თუ არ აღინიშნება გაუმჯობესება უნდა ეცნობოს მკურნალ ექიმს, ის გადაწყვეტს მკურნალობის გაგრძელების აუცილებლობას.

პანტო-დენკ 40-ის დოზის გადაჭარბება
ადამიანებში არ არის ცნობილი დოზის გადაჭარბების სიმპტომები. თუმცა თუ გამოვლინდა ინტოქსიკაციის ნიშნები, უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს. მიღებული დოზის და/ან გამოვლენილი სიმპტომების მიხედვით ექიმი მიიღებს შესაბამის ზომებს.

პანტო-დენკ 40-ის დოზის გამოტოვება
არ მიიღება გაორმაგებული დოზა გამოტოვებულის სანაცვლოდ. შემდეგი დოზა მიიღება დოზირების რეჟიმის შესაბამისად.

პანტო-დენკ 40-ის მკურნალობის შეწყვეტა
თუ პაციენტს უნდა ან სრული კურსის ჩატარებამდე შეწყვიტა მკურნალობა, მან აუცილებლად უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.
პრეპარატის გამოყენების შესახებ დამატებითი შეკითხვების გაჩენის შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

გვერდითი ეფექტები
ყველა სხვა პრეპარატის მსგავსად პანტო-დენკ 40-მაც შესაძლებელია გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები, თუმცა ისინი ყველას არ უვითარდება. ქვემოთ მითითებულ ცხრილში მოცემულია გვერდითი ეფექტების სიხშირე

ძალიან ხშირი: |
10 ნამკურნალევი პაციენტიდან 1-მეტი შემთხვევა
---|---
ხშირი: | 100 ნამკურნალევი პაციენტიდან 1-10 შემთხვევა
არახშირი: | 1000 ნამკურნალევი პაციენტიდან 1-10 შემთხვევა
იშვიათი: | 10000 ნამკურნალევი პაციენტიდან 1-10 შემთხვევა
ძალიან იშვიათი: |
10000 ნამკურნალევი პაციენტიდან 1-ნაკლები შემთხვევა

არ არის ცნობილი: | არსებული მონაცემების მიხედვით სიხშირე დაუდგენელია

მნიშვნელოვანი გვერდითი ეფექტები ან სიმპტომები, რასაც პაციენტმა ყურადღება უნდა მიაქციოს და ამ დროს მისაღები ზომები:
პანტო-დენკ 40-ით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და კონსულტაციისთვის მიემართოს მკურნალ ექიმს, თუ გამოვლინდება შემდეგი გვერდითი ეფექტები:
- სახის, ენის და ხახის შეშუპება;
- ყლაპვის გაძნელება;
- კანის რეაქციები ბუშტუკებით ან წყლულებით, ჭინჭრის ციება;
- ქოშინი;
- თავბრუსხვევა, აჩქარებულ გულისცემასთან და ოფლიანობასთან ერთად.

სხვა შესაძლო გვერდითი ეფექტები
ხშირი გვერდითი ეფექტები
- თავის ტკივილი;
- ჩივილები მუცლის ზედა ნაწილის მხრივ, ფაღარათი, ყაბზობა, აირების დაგროვება;

არახშირი გვერდითი ეფექტები
- თავბრუსხვევა და პრობლემები თვალის მხრივ, მაგალითად მხედველობის დაბინდვა;
- გულისრევა და ღებინება;
- ალერგიული რეაქციები, მაგალითად ქავილი და გამონაყარი;
- მოტეხილობები (ბარძაყის, მაჯის ან ხერხემლის)

იშვიათი გვერდითი ეფექტები
- პირის სიმშრალე;
- სახსრების ტკივილი;
- დეპრესია, ჰალუცინაცია, ორიენტაციის დარღვევა და გონების დაბინდვა, განსაკუთრებით რისკის ქვეშ მყოფ პაციენტებში ან თუ მსგავსი სიმპტომები უკვე არსებობს, მათი გაუარესება;

ძალიან იშვიათი გვერდითი ეფექტები
- ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება (შესაბამისად ინფექციების რისკის გაზრდა), თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება (შესაბამისად სილურჯეების და სისხლდენის რისკის გაზრდა);
- თირკმელების ანთება (ინტერსტიციული ნეფრიტი);
- კანის და ლორწოვანი გარსის აჭრელება და შეშუპება (ანგიოედემა), კანის და ლორწოვანი გარსის მძიმე რეაქციები ბუშტუკების გაჩენით (სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, პოლიმორფული ერითემა), ლაიელის სინდრომი (აქერცლილი კანის სინდრომი), მომატებული მგრძნობელობა სინათლის მიმართ (ფოტოსენსიტიურობა);
- კუნთების ტკივილი;
- ხელის და ფეხის ქვედა ნაწილების შეშუპება (პერიფერიული შეშუპება);
- სხეულის მომატებული ტემპერატურა;
- ჰიპერნატრემია ხანდაზმულ პაციენტებში;
- მძიმე ალერგიული რეაქციები ადგილობრივი სიმპტომების თანხლებით, მაგალითად პულსის აჩქარება, უეცარი გაოფლიანება და მნიშვნელოვნად შემცირებული არტერიული წნევა;
- ღვიძლის უჯრედების მძიმე დაზიანება და შემდგომი სიყვითლე ღვიძლის უკმარისობით ან მის გარეშე;
- ღვიძლის ფერმენტების მომატება, სისხლის ლიპიდების დონის გაზრდა;
- გინეკომასტია;

უცნობი სიხშირით:
- სისხლში მაგნიუმის დაბალი დონე (ჰიპომაგნეზიემია);
- ძალიან იშვიათად ლეციტინში შემავალმა სოიოს მარცვლებმა შესაძლებელია გამოიწვიოს ალერგიული რეაცია.

თუ რომელიმე გვერდითი ეფექტი გახდება სერიოზული ან გამოვლინდება რეაქცია, რომელიც არ არის მითითებული ინსტრუქციაში, დაუყოვნებლივ უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

შენახვის წესი
ინახება 25ºC-ზე დაბალ ტემპერატურაზე.
არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას