საერთაშორისო დასახელება - ceftriaxone
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები → ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები) → ცეფალოსპორინები → მესამე თაობის ცეფალოსპორინები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
1 ფლაკონი შეიცავს 1.0 გ ცეფტრიაქსონს (ნატრიუმის მარილის სახით).

ჩვენებები
ცეფტრიქსონის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები: სეფსისი, მენინგიტი; მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები (მაგ., პერიტონიტი); ძვლების, სახსრების, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები; ინფიცირებული ჭრილობები; შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები; სასუნთქი სისტემის ინფექციები (პნევმონია, ბრონქიტი); გონორეა და სხვა; ოპერაციისშემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკა.

მიღების წესები და დოზები
ცეფტრიქსონი შეჰყავთ კუნთში ან ვენაში (ნაკადურად ან წვეთოვნად).
კუნთში შეყვანისას გამხსნელის სახით გამოიყენება 3.5 მლ 1%-იანი ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარი - 1 გ პრეპარატი იხსნება 3.5 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარში. პრეპარატი შეჰყავთ ღრმად დუნდულოს ზედა გარეთა კვადრანტში.
პრეპარატის ვენაში შეყვანისას დაუშვებელია გამხსნელის სახით ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარის გამოყენება!
ვენაში ნაკადურად შეყვანისას 1 გ პრეპარატი იხსნება 10 მლ, ხოლო 0.5 გ - 5 მლ სტერილურ საინიექციო წყალში. ვენაში ხსნარი შეჰყავთ ნელა 2_4 წთ-ის განმავლობაში.
ვენაში წვეთოვნად შეყვანისას 2 გ პრეპარატი იხსნება 40 მლ ერთ-ერთ შემდეგ ხსნარში: 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ან 10%-იანი გლუკოზის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ფრუქტოზის საინიექციო ხსნარი. ხსნარი გამოიყენება მომზადებისთანავე. ინფუზიის ხანგრძლივობაა არანაკლებ 30 წთ-ისა.
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში პრეპარატის დოზაა 1-2 გ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზას ზრდიან 4 გ-მდე (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
14 დღემდე ახალშობილებში ცეფტრიქსონის დოზაა 20-50 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში.
15 დღიდან 12 წლამდე ბავშვებში სადღეღამისო დოზაა 20-80 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
მკურნალობის ხანგრძლივობაა 4-14 დღე. სიმპტომების გაქრობის შემდეგ მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს სულ მცირე 2-3 დღე. მძიმე ინფექციური დაავადებების დროს შესაძლებელია ხანგრძლივი თერაპია.

გვერდითი მოვლენები
დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი, გლოსიტი, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია, გამონაყარი კანზე, ალერგიული რეაქციები. იშვიათად: თავის ტკივილი, თავბრუხვევა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, პლაზმაში კრეატინინის დონის გაზრდა, ტემპერატურის მომატება, შემცივნება, ფსევდომემბრანოზული კოლიტის განვითარება და სხვა.
აღნიშნული არასასურველი რეაქციები ძირითადად სპონტანურად გაივლის მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.
უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია
ცეფტრიქსონის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში უკუნაჩვენებია. პრეპარატის გამოყენება ორსულობის II და III ტრიმესტრებში დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს. პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატით მკურნალობისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება.
ცეფტრიაქსონს აქვს უნარი, განდევნოს შრატის ალბუმინთან დაკავშირებული ბილირუბინი, რის გამოც ჰიპერბილირუბინემიის მქონე ახალშობილებსა და დღენაკლულ ბავშვებში ცეფტრიქსონი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია გარდამავალი ხასიათის ენცეფალოპათიური მოვლენების განვითარება.
მკურნალობა: სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი არაეფექტურია.

ფხვნილი საინფუზიო ან საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად
ცეფტრიაქსონი

პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ინსტრუქციის ყურადღებით წაკითხვა, ვინაიდან ის შეიცავს პაციენტისთვის მნიშვნელოვან ინფორმაციას.
• საჭიროა ინსტრუქციის შენახვა. შესაძლოა წარმოიშვას მისი ხელახალი გაცნობის აუცილებლობა.
• დამატებითი კითხვების არსებობის შემთხვევაში უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
• აღნიშნული პრეპარატი განკუთვნილია მხოლოდ პაციენტისთვის. არ შეიძლება მისი გადაცემა სხვებისთვის. ეს შესაძლოა საზიანო აღმოჩნდეს მათი ჯანმრთელობისათვის სიმპტომების მსგავსების მიუხედავად.
• თუ პაციენტს აღენიშნა რომელიმე გვერდითი ეფექტი, რომელიც არ არის აღნიშნულ ინსტრუქციაში მითითებული, უნდა მიემართოს ექიმს ან ფარმაცევტს. იხ. ნაწილი 4.

ინსტრუქციაში მოცემულია:
1. რა არის მედაქსონი და რისთვის გამოიყენება იგი
2. რა უნდა იცოდეს პაციენტმა მედაქსონის გამოყენებამდე
3. მედაქსონის მიღების წესი
4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები;
5. მედაქსონის შენახვის წესი
6. შეფუთვა და დამატებითი ინფორმაცია.

1. რა არის მედაქსონი და რისთვის გამოიყენება იგი
მედაქსონი არის ანტიბიოტიკი მოზრდილებისა და ბავშვებისათვის (ახალშობილების ჩათვლით). ის მოქმედებს იმ ბაქტერიების დახოცვის გზით, რომლებიც იწვევენ ინფექციას. მიეკუთვნება მედიკამენტების ჯგუფს, სახელად ცეფალოსპორინები.

მედაქსონი გამოიყენება შემდეგი ინფექციების სამკურნალოდ:
• თავის ტვინის (მენინგიტი)
• ფილტვების
• შუა ყურის
• მუცლის ღრუს და მუცლის კედლის (პერიტონიტი)
• საშარდე გზების და თირკმელების
• ძვლების და სახსრების
• კანისა და რბილი ქსოვილების
• სისხლის
• გულის

ის ინიშნება:
• სპეციფიკური სექსუალური გზით გადამდები ინფექციების სამკურნალოდ (გონორეა და სიფილისი)
• ლეიკოციტები მცირე რიცხვის მქონე (ნეიტროპენია) პაციენტებში, რომელთაც აქვთ ცხელება ბაქტერიული ინფექციის არსებობის გამო
• ქრონიკული ბრონქიტის მქონე მოზრდილებში, რომელთაც აქვთ გულმკერდის ინფექცია
• ლაიმის დაავადების (გამოწვეული ტკიპას ნაკბენით) სამკურნალოდ მოზრდილებსა და ბავშვებში, მათ შორის ახალშობილებში 15 დღიდან.
• ქირურგიული ოპერაციის დროს ინფექციების პრევენცია.

2. რა უნდა იცოდეს პაციენტმა მედაქსონის გამოყენებამდე?
მედაქსონი არ გამოიყენება
• თუ პაციენტი ალერგიულია აქტიური ნივთიერების ან პრეპარატის შემადგენელი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ (ჩამოთვლილია ნაწილში 6).
• თუ პაციენტს ჰქონია მოულოდნელად აღმოცენებული ან მძიმე ალერგიული რეაქცია პენიცილინის ან მსგავსი ანტიბიოტიკების მიმართ (როგორიცაა ცეფალოსპორინები, კარბაპენემები ან მონობაქტამები). ნიშნები შეიძლება იყოს: უეცარი ყელის ან სახის შეშუპება შესაძლო სუნთქვის ან ყლაპვის გაძნელებით, ხელების, ტერფების და კოჭების შეშუპება და მძიმე გამონაყარი, რომელიც ვითარდება სწრაფად.
• ალერგია ლიდოკაინის მიმართ თუ პაციენტს მედაქსონი უკეთდება კუნთში.

მედაქსონი არ უნდა დაინიშნოს ბავშვებში, თუ:
• ბავშვი დღენაკლულია
• ბავშვი ახალშობილია (28 დღემდე) და აქვს სისხლის გარკვეული პრობლემები ან სიყივითლე (კანისა და თვალის თეთრი გარსის გაყვითლება) ან იგეგმება, რომ გაუკეთდეს კალციუმის შემცველი პრეპარატი ვენაში.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები
უნდა მიემართოს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს მედაქსონის გამოყენებამდე, თუ:
• პაციენტი ბოლო დროს იღებდა ან ახლა ღებულობს კალციუმის შემცველ პრეპარატებს
• პაციენტს ბოლო დროს ჰქონია დიარეა ანტიბიოტიკების მიღების ფონზე. როდისმე ჰქონია ნაწლავთან დაკავშირებული პრობლემები, განსაკუთრებით კოლიტი (ნაწლავის ანთება).
• აქვს ღვიძლის ან თირკმლის პრობლემები
• აქვს ნაღვლის ბუშტის ან თირკმლის კენჭები.
• აქვს სხვა დაავადება, როგორიცაა ჰემოლიზური ანემია (ერითროციტების რაოდენობის შემცირება, რომელიც იწვევს კანის ფერმკრთალ მოყვითალო შეფერილობას, სისუსტეს ან სუნთქვის გაძნელებას).
• თუ პაციენტი იმყოფება ნატრიუმის შეზღუდულ დიეტაზე

თუ პაციენტს ესაჭიროება სისხლის ან შარდის ანალიზი
თუ პაციენტს ხანგრძლივად აქვს მედაქსონი დანიშნული, შესაძლოა საჭირო გახდეს რეგულარული სისხლის ანალიზების ჩატარება. მედაქსონმა შესაძლოა გავლენა იქონიოს შარდში გლუკოზის განსაზღვრის ტესტზე და კუმბსის რეაქციის შემოწმებაზე. თუ პაციენტს დანიშნული აქვს ანალიზები:
• პიროვნებას, რომელიც იღებს ანალიზს, უნდა ეთქვას რომ პაციენტი ღებულობს მედაქსონს.

ბავშვები
მედაქსონის ბავშვებში გამოყენებამდე უნდა ეთქვას ექიმს, ექთანს ან ფარმაცევტს, თუ:
• ბავშვს ბოლო დროს უკეთდებოდა ან ახლა უკეთდება ვენაში პროდუქტები, რომლებიც შეიცავენ კალციუმს.

სხვა მედიკამენტები და მედაქსონი
უნდა ეთქვას ექიმს ან ფარმაცევტს ნებისმიერი პრეპარატის შესახებ რომელსაც პაციენტი იღებს, ბოლო დროს იღებდა ან შესაძლოა მიიღოს. განსაკუთრებით უნდა ეთქვას ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ პაციენტი იღებს შემდეგ პრეპარატებს:
• ანტიბიოტიკების ტიპი, სახელწოდებით ამინოგლიკოზიდები
• ანტიბიოტიკი სახელწოდებით ქლორამფენიკოლი (გამოიყენება ინფექციების სამკურნალოდ, განსაკუთრებით თვალის)

მედაქსონი საკვებთან და სასმელთან ერთად
პაციენტმა თავიდან უნდა აიცილოს ალკოჰოლის მიღება ამ მედიკამენტით მკურნალობის პერიოდში, ვინაიდან შესაძლოა შემცირდეს ცეფტრიაქსონის დონე სისხლში. დამატებითი კითხვების არსებობის შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს.

ორსულობა, ძუძუთი კვება და ნაყოფიერება
თუ პაციენტი ორსულია ან მეძუძური, ფიქრობს რომ შესაძლოა იყოს ორსულად ან გეგმავს ბავშვის ყოლას, ამ პრეპარატის მიღებამდე რჩევისათვის უნდა მიემართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ექიმი განიხილავს ცეფტრიაქსონით მკურნალობის სარგებელსა და შესაძლო რისკს ბავშვზე.

ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვა
მედაქსონმა შეიძლება გამოიწვიოს თავბრუსხვევა. თუ პაციენტს აღენიშნა თავბრუსხვევა, არ უნდა მოხდეს მანქანის ან სხვა მექანიზმების მართვა. ამ სიმპტომების აღმოჩენის შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს.

მედაქსონი შეიცავს ნატრიუმს
1 გ მედაქსონის ერთი დოზა შეიცავს 83 მგ (დაახლოებით 3.6 მმოლის ექვივალენტური) ნატრიუმს. ეს მხედველობაშია მისაღები პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ნატრიუმის კონტროლირებად დიეტაზე.

3. მედაქსონის მიღების წესი
ეს პრეპარატი მიიღება ყოველთვის ზუსტად ექიმის დანიშნულებისამებრ. ეჭვის შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს ან ფარმაცევტს. მედაქსონი ჩვეულებრივ კეთდება ექიმის ან ექთნის მიერ. შესაძლოა მისი დანიშვნა წვეთოვნად (ინტრავენური ინფუზია) ან პირდაპირ ვენაში ან კუნთში ინექციის სახით. მედაქსონი მზადდება ექიმის, ექთნის ან ფარმაცევტის მიერ და არ უნდა შეერიოს ან მოხდეს მისი გაკეთება კალციუმის შემცველ საინექციო ხსნარებთან ერთად.

ჩვეული დოზა
მედაქსონის ზუსტ დოზას პაციენტისთვის გადაწყვეტს ექიმი. დოზა დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმესა და ტიპზე; იღებს თუ არა პაციენტი სხვა ანტიბიოტიკებს; წონასა და ასაკზე; რამდენად კარგად ფუნქციონირებს პაციენტის ღვიძლი და თირკმელები. მედაქსონით მკურნალობის დღეებისა და კვირების რაოდენობა დამოკიდებულია ინფექციის სახეზე.

მოზრდილები, მოხუცები და ბავშვები 12 წლიდან და სხეულის მასით 50 კილოგრამი (კგ) ან მეტი:
• 1-2 გ დღეში ერთხელ, ინფექციის სიმძიმესა და ტიპზე დამოკიდებულებით. თუ პაციენტს აქვს მძიმე ინფექცია, ექიმის მიერ შესაძლოა დაინიშნოს უფრო მაღალი დოზა (4 გ-მდე ერთხელ დღეში). თუ დღიური დოზა აღემატება 2 გ-ს, მისი მიღება შეიძლება ერთჯერადად დღეში ერთხელ ან ორ ცალკეულ დოზად გაყოფილი.

ახალშობილები, ჩვილები და ბავშვები 15 დღიდან 12 წლამდე, სხეულის წონით 50 კგ-ზე ნაკლები:
• 50-80 მგ მედაქსონი ბავშვის სხეულის წონის თითოეულ კილოგრამზე ერთხელ დღეში, ინფექციის სიმძიმესა და ტიპზე დამოკიდებულებით. თუ პაციენტს მძიმე ინფექცია აქვს, შესაძლოა ექიმის მიერ უფრო მაღალი დოზები დაინიშნოს, 100 მგ-მდე სხეულის თითოეულ კილოგრამზე, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზით 4 გ ერთხელ დღეში. თუ დღიური დოზა აღემატება 2 გ-ს, მისი მიღება შესაძლებელია ერთჯერადად დღეში ერთხელ ან ორ დოზად გაყოფილი.
• ბავშვები სხეულის წონით 50 კგ და მეტი, ექვემდებარებიან მოზრდილის დოზებს.

ახალშობილები (0-14 დღე)
• 20-50 მგ მედაქსონი ბავშვის სხეულის წონის თითოეულ კილოგრამზე, დღეში ერთხელ, ინფექციის სიმძიმესა და ტიპზე დამოკიდებულებით.
• მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 50 მგ-ს ბავშვის სხეულის წონის თითოეულ კგ-ზე.

პაციენტები ღვიძლის და თირკმლის პრობლემებით
ასეთ პაციენტებს შესაძლოა დაენიშნოთ უფრო განსხვავებული დოზა. ექიმი გადაწყვეტს რა დოზით სჭირდება პაციენტს მედაქსონი და გააკონტროლებს ღვიძლის და თირკმლის დაავადების სიმძიმის მიხედვით.

თუ პაციენტი იღებს მედაქსონის საჭიროზე მეტ რაოდენობას
თუ პაციენტმა შემთხვევით მიიღო დანიშნულზე დიდი დოზა, უნდა მოხდეს დაუყოვნებლივ ექიმთან ან უახლოეს ჰოსპიტალთან დაკავშირება.

თუ პაციენტს დაავიწყდა მედაქსონის მიღება
თუ პაციენტმა გამოტოვა ინექცია, მისი მიღება უნდა მოხდეს შეძლებისდაგვარად სწრაფად. თუმცა, თუ უკვე შემდეგი ინექციის დროა, დავიწყებული დოზა უნდა გამოიტოვოს. არ უნდა მოხდეს გაორმაგებული დოზის მიღება (ორი ინექცია ერთდროულად) გამოტოვებულის სანაცვლოდ.

თუ პაციენტმა შეწყვიტა მედაქსონის მიღება
არ უნდა მოხდეს მედაქსონის მიღების შეწყვეტა თუ ამას ექიმი არ ურჩევს პაციენტს. ამ პროდუქტის გამოყენებასთან დაკავშირებით დამატებითი კითხვების არსებობის შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს ან ექთანს.

თუ პაციენტს აქვს დამატებით კითხვები ამ პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებით უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები
სხვა პრეპარატების მსგავსად, ეს პრეპარატი ასევე იწვევს გვერდით მოვლენებს, თუმცა ეს ყველას არ უვითარდება.

მძიმე ალერგიული რეაქციები (უცნობია, სიხშირის დათვლა ვერ მოხერხდა არსებული მონაცემების მიხედვით)
თუ პაციენტს აღენიშნა მძიმე ალერგიული რეაქცია, დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს.
ნიშნები შეიძლება მოიცავდეს:
• სახის, ყელის, ტუჩების ან პირის მოულოდნელი შეშუპება. ამან შესაძლოა გააძნელოს სუნთქვა ან ყლაპვა.
• ხელების, ტერფების და კოჭების მოულოდნელი შეშუპება.

მძიმე კანის გამონაყარი (უცნობია, სიხშირის დათვლა ვერ მოხერხდა არსებული მონაცემების მიხედვით)
თუ პაციენტს აღენიშნა კანის მძიმე გამონაყარი, დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს
• ნიშნები შესაძლოა მოიცავდეს მძიმე კანის გამონაყარს, რომელიც ვითარდება სწრაფად, დაწყლულებით ან აქერცვლით და შესაძლო პირის ღრუს დაწყლულებით

სხვა შესაძლო გვერდითი მოვლენები:
ხშირი (შესაძლოა გამოვლინდეს 10-დან 1-მდე პაციენტში)
• ლეიკოციტების (როგორიცაა ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება და ეოზინოფილების დონის მომატება) და თრობოციტების დარღვევები (თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება)
• თხიერი განავალი ან დიარეა
• ღვიძლის ფუნქციური სინჯების სისხლის ანალიზის ცვლილებები
• გამონაყარი

არახშირი (შესაძლოა გამოვლინდეს 1-მდე პაციენტში 100-დან):
• სოკოვანი ინფექციები (მაგალითად საფუარა)
• ლეიკოციტების რაოდენობის დაქვეითება (გრანულოციტოპენია)
• ერითროციტების რაოდენობის დაქვეითება (ანემია)
• სისხლის შედედების პრობლემები. ნიშნები შეიძლება მოიცავდეს ადვილად სისხლდენას და სახსრების ტკივილს და შეშუპებას.
• თავის ტკივილი
• თავბრუსხვევა
• გულისრევა ან პირღებინება
• ქავილი
• ცეფტრიაქსონის შეყვანის ადგილას განვითარებული ვენის ტკივილი ან წვა. ტკივილი ინექციის ადგილას.
• მაღალი ტემპერატურა (ცხელება)
• თირკმლის ფუნქციის ტესტის დარღვევა (მომატებული კრეატინინი სისხლში).

იშვიათი (შესაძლოა განვითარდეს 1-მდე პაციენტში 1000-დან)
• მსხვილი ნაწლავის ანთება. ნიშნები მოიცავს დიარეას, ჩვეულებრივ სისხლის ან ლორწოს შემცველობით, მუცლის ტკივილს და ცხელებას
• სუნთქვის გაძნელება (ბრონქოსპაზი)
• ფოთლოვანი გამონაყარი (ურტიკარია), რომელიც შეიძლება ფარავდეს სხეულის უმეტეს ნაწილს, ქავილის შეგრძნებითა და შეშუპებით.
• შარდში სისხლის ან შაქრის გაჩენა
• შეშუპება (სითხის დაგროვება)
• შემცივნება

უცნობი (სიხშირის დათვლა ვერ მოხერხდა არსებული მონაცემების მიხედვით)
• მეორადი ინფექცია, რომელიც შეიძლება არ პასუხობდეს დანიშნულ ანტიბიოტიკებს
• ანემიის ფორმა, როდესაც იშლება ერითროციტები (ჰემოლიზური ანემია)
• ლეიკოციტების ძლიერი დაქვეითება (აგრანულოციტოზი)
• გულყრები
• ვერტიგო (თავბრუსხვევის შეგრძნება)
• პანკრეასის ანთება (პანკრეატიტი). ნიშნები მოიცავს ძლიერ ტკივილს კუჭის არეში, რომელიც გადაეცემა ზურგში.
• პირის ღრუს ამომფენი ლორწოვანის ანთება (სტომატიტი)
• ენის ანთება (გლოსიტი). ნიშნები მოიცავს ენის შეშუპებას, სიწითლესა და ტკივილს.
• ნაღვლის ბუშტის პრობლემები, რომელიც იწვევს ტკივილს, გულისრევას და პირღებინებას.
• ნევროლოგიური მდგომარეობა, რომელიც ვითარდება ახალშობილებში მძიმე ფორმის სიყვითლით (კერნიქტერუსი)
• თირკმლის პრობლემები, გამოწვეული ცეფტრიაქსონ კალციუმის დაგროვებით. შეიძლება აღინიშნებოდეს შარდვის დროს ტკივილი ან შარდის გამოყოფის შემცირება.
• კუმბსის ტესტის ცრუ დადებითი შედეგი (ტესტი, რომელიც ტარდება ზოგიერთი სისხლის პრობლემის დროს)
• გალაქტოზემიის (გალაქტოზის შაქრის პათოლოგიური დაგროვება) ცრუ დადებითი შედეგი.
• მედაქსონმა შეიძლება გავლენა იქონიოს სისხლში გლუკოზის განსაზღვრის ზოგიერთ ტესტზე - უნდა გადამოწმდეს ექიმთან.

5. მედაქსონის შენახვის წესი
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ინახება არაუმეტეს 25C ტემპერატურაზე.

ფლაკონი ინახება ორიგინალ შეფუთვაში სინათლისაგან დასაცავად.

ვინაიდან მედაქსონი არ შეიცავს შემნახველ ნივთიერებებს, რეკომენდებულია მისი ინექცია მომზადებისთანავე.
განზავებული ხსნარი, რომელიც ინახება არაუმეტეს 25ოჩ ტემპერატურაზე სტაბილურობას ინარჩუნებს 6 საათს, ხოლო 2-8ოჩ-ზე შენახვის პირობებში - 24 საათს.

პრეპარატი არ გამოიყენება მოქმედების ვადის ამოწურვის შემდეგ, რომელიც მითითებულია მუყაოს ყუთსა და ფლაკონზე ნიშნის “EXP” შემდეგ. მოქმედების ვადა გულისხმობს მითითებული თვის ბოლო თვეს.

დაუშვებელია პრეპარატის გადაგდება სახლის ნაგავში ან საკანალიზაციო წყალში. ნებისმიერი გამოუყენებელი პრეპარატის შესახებ უნდა ეცნობოს ფარმაცევტს. აღნიშნული ღონისძიებები ემსახურება გარემოს დაცვას.

6. შეფუთვის შემადგენლობა და დამატებითი ინფორმაცია
რას შეიცავს მედაქსონი
აქტიური ნივთიერებაა ცეფტრიაქსონი. ერთი ფლაკონი შეიცავს 1 გ ცეფტრიაქსონს (ნატრიუმის მარილის სახით).
არ შეიცავს სხვა ინგრედიენტებს.

მედაქსონის ფორმა და შეფუთვა:
მედაქსონი წარმოადგენს თეთრიდან, ოდნავ მოყვითალომდე შეფერილობის კრისტალურ ფხვნილს საინექციო ან საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად.
მედაქსონი მოწოდებულია I ტიპის შუშის ფლაკონებში. თითოეული შეიცავს სტერილურ ფხვნილს საინექციო ან საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად. თითოეული ფლაკონი დახურულია რეზინის თავსახურით, რომელიც დაბეჭდილია ალუმინის ხუფით. მუყაოს კოლოფი. თითოეული კოლოფი შეიცავს 10 ფლაკონს.

გაცემის წესი:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

საერთაშორისო დასახელება - ceftriaxone
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები → ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები) → ცეფალოსპორინები → მესამე თაობის ცეფალოსპორინები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
1 ფლაკონი შეიცავს 1.0 გ ცეფტრიაქსონს (ნატრიუმის მარილის სახით).

ჩვენებები
ცეფტრიქსონის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები: სეფსისი, მენინგიტი; მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები (მაგ., პერიტონიტი); ძვლების, სახსრების, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები; ინფიცირებული ჭრილობები; შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები; სასუნთქი სისტემის ინფექციები (პნევმონია, ბრონქიტი); გონორეა და სხვა; ოპერაციისშემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკა.

მიღების წესები და დოზები
ცეფტრიქსონი შეჰყავთ კუნთში ან ვენაში (ნაკადურად ან წვეთოვნად).
კუნთში შეყვანისას გამხსნელის სახით გამოიყენება 3.5 მლ 1%-იანი ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარი - 1 გ პრეპარატი იხსნება 3.5 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარში. პრეპარატი შეჰყავთ ღრმად დუნდულოს ზედა გარეთა კვადრანტში.
პრეპარატის ვენაში შეყვანისას დაუშვებელია გამხსნელის სახით ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარის გამოყენება!
ვენაში ნაკადურად შეყვანისას 1 გ პრეპარატი იხსნება 10 მლ, ხოლო 0.5 გ - 5 მლ სტერილურ საინიექციო წყალში. ვენაში ხსნარი შეჰყავთ ნელა 2_4 წთ-ის განმავლობაში.
ვენაში წვეთოვნად შეყვანისას 2 გ პრეპარატი იხსნება 40 მლ ერთ-ერთ შემდეგ ხსნარში: 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ან 10%-იანი გლუკოზის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ფრუქტოზის საინიექციო ხსნარი. ხსნარი გამოიყენება მომზადებისთანავე. ინფუზიის ხანგრძლივობაა არანაკლებ 30 წთ-ისა.
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში პრეპარატის დოზაა 1-2 გ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზას ზრდიან 4 გ-მდე (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
14 დღემდე ახალშობილებში ცეფტრიქსონის დოზაა 20-50 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში.
15 დღიდან 12 წლამდე ბავშვებში სადღეღამისო დოზაა 20-80 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
მკურნალობის ხანგრძლივობაა 4-14 დღე. სიმპტომების გაქრობის შემდეგ მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს სულ მცირე 2-3 დღე. მძიმე ინფექციური დაავადებების დროს შესაძლებელია ხანგრძლივი თერაპია.

გვერდითი მოვლენები
დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი, გლოსიტი, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია, გამონაყარი კანზე, ალერგიული რეაქციები. იშვიათად: თავის ტკივილი, თავბრუხვევა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, პლაზმაში კრეატინინის დონის გაზრდა, ტემპერატურის მომატება, შემცივნება, ფსევდომემბრანოზული კოლიტის განვითარება და სხვა.
აღნიშნული არასასურველი რეაქციები ძირითადად სპონტანურად გაივლის მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.
უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია
ცეფტრიქსონის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში უკუნაჩვენებია. პრეპარატის გამოყენება ორსულობის II და III ტრიმესტრებში დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს. პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატით მკურნალობისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება.
ცეფტრიაქსონს აქვს უნარი, განდევნოს შრატის ალბუმინთან დაკავშირებული ბილირუბინი, რის გამოც ჰიპერბილირუბინემიის მქონე ახალშობილებსა და დღენაკლულ ბავშვებში ცეფტრიქსონი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია გარდამავალი ხასიათის ენცეფალოპათიური მოვლენების განვითარება.
მკურნალობა: სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი არაეფექტურია.