მედეოდექსი

ცეფტრიაქსონი 1 გ******/1% ლიდოკაინის ხსნარი5****მლ**

III****თაობის ცეფალოსპორინი

მედეოდექსი წარმოადგენს მესამე თაობის ცეფალოსპორინული რიგის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს. ახდენს ბაქტერიციდულ მოქმედებას ბაქტერიების უჯრედის გარსის სინთეზის დათრგუნვით. აქტიურია უმეტესი გრამუარყოფითი და გრამდადებითი აერობისა და ზოგიერთი ანაერობის მიმართ.

მედეოდექსის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმები:

გრამუარყოფითიაერობები: Aeromonas spp., Alcaligenes spp., Branhamella catarrhalis, Citobacter spp., Enterobacter spp. (ზოგიერთი შტამი მდგრადია), E. coli, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella spp. (m.S., Kl. pneumoniae), Moraxella spp., Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa (ზოგიერთი შტამი მდგრადია), Salmonella spp. (მ.შ., S. typhi), Serratia spp. (მ.შ., S. marcescens), Shigella spp., Vibrio spp. (მ.შ., V. cholerae), Yersinia spp. (მ.შ., Y. enterocolitica).

გრამდადებითიაერობები: Streptococcus agalactiae, Staphylococcus aureus (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus bovis, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans.

ანაერობულიგამომწვევები: Bacteroides spp. (ზოგიერთი შტამი), Clostridium spp. Fusobacterium spp. (F. mortiferum და F. varium გარდა), Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp.

• მედეოდექსი მდგრადია პათოგენური მიკროორგანიზმების მიერ პროდუცირებული ბეტა-ლაქტამაზას ჰიდროლიზური მოქმედების მიმართ
• არ ახასიათებს ნეფრო და ჰეპატოტოქსიურობა**.**გააჩნია გამოყოფის ორმაგი

კომპენსატორული მექანიზმი, რაც საშუალებას იძლევა პრეპარატი გამოყენებული იქნას ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევების დროს

• **ხასიათდება სწრაფი და მაღალი ბიოშეღწევადობით ორგანოებსა და ქსოვილებში,******გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს.
• გამოირჩევა 24 საათის განმავლობაში შენარჩუნებული ბაქტერიციდული მოქმედებით
• მედეოდექსი წარმატებით გამოიყენება ხანდაზმულ და დაქვეითებული იმუნური სისტემის მქონე პაციენტებში

ჩვენებები:**
**

• ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ბრონქიტი, პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა
• ოტორინოლარინგოლოგიური ინფექციები: ფარინგიტი, ტონზილიტი, შუა ყურის ანთება, სინუსიტი
• მენინგიტი, სეფსისი, სეპტიცემია
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები: ცისტიტი, პროსტატიტი, პიელონეფრიტი, ენდომეტრიტი, გონორეა, ვულვოვაგინიტი
• ინტრააბდომინალური ინფექციები: პერიტონიტი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისა და სანაღვლე გზების ინფექციები: კოლეცისტიტი, ქოლანგიტი
• ძვლ-სასროვანი სისტემის ინფექციები, ყბა-სახის მიდამოს ინფექციები
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები: ფურუნკულოზი, აბსცესი, პიოდერმია, ლიმფადენიტი, ლიმფანგიტი, ინფიცირებული ჭრილობები და დამწვრობები
• დაქვეითებული იმუნური სისტემის მქონე პირთა ინფექციური დაავადებები.
• ოპერაციის შემდგომი გართულებების პროფილაქტიკა.

გამოყენებისწესიდა****დოზირება

ი/მ შეყვანის დროს მედეოდექსის ფლაკონის შიგთავსი 1.0 გ უნდა განზავდეს 1% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარის 3.5 მლ-ში. არ შეიძლება ლიდოკაინის ვენაში შეყვანა.

მედეოდექსით მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაძღვრება ინფექციის სახეობისა და სიმძიმის მიხედვით. ( საშუალოდ შეადგენს 4-14 დღეს, მძიმე შემთხვევებში ეს ვადა შეიძლება გაიზარდოს).

12 წლიდან სტანდარტული თერაპიული დოზა 1 გ დღეში ერთხელ.

მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 2-4 გ დღე-ღამეში, ერთი დოზის სახით ან გაყოფილი ორ თანაბარ დოზად 12 საათიანი ინტერვალით.

12 წლამდე ასაკის ბავშვები: 20-50 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღე-ღამეში ერთხელ.

მძიმე ინფექციებისას შეიძლება დღე-ღამეში 80 მგ-ს შეყვანა კგ სხეულის წონაზე, გარდა დღენაკლული ახალშობილებისა, რომლებშიც არ შეიძლება კგ-ზე 50 მგ სადღეღამისო დოზის გადამეტება. 50 კგ ან მეტი სხეულის წონის ბავშვებში გამოიყენება ჩვეულებრივი დოზირება.

ეს დოზები არ საჭიროებს ცვლილებას ხანდაზმულ პაციენტებში

ორსულობა, ლაქტაცია:

ცეფტრიაქსონი გაივლის პლაცენტარულ ბარიერს და მცირე კონცენტრაციით გადადის დედის რძეში.

უკუჩვენება: ჰიპერმგრძნობელობა ცეფტრიაქსონისა და ცეფალოსპორინების მიმართ.

გვერდითი****მოქმედება : როგორც წესი, შექცევადია და პრეპარატის მოხსნისთანავე ქრება.

შესაძლებელი გვერდითი ეფექტებია: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ - თხელი განავალი ან დიარეა, გულისრევა, ღებინება. იშვიათად –ალერგიული დერმატიტი, ქავილი, ძალიან იშვიათად –თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.

გამოშვების ფორმა: ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად. N1

ყოველი შეფუთვა შეიცავს: 1 ფლაკონი - ცეფტრიაქსონი 1 გრ, 1 ამპულა - 1% ლიდოკაინის ხსნარი 5მლ.

მწარმოებელი: Medeor Life Care LLP.

საერთაშორისო დასახელება - ceftriaxone
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები → ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები) → ცეფალოსპორინები → მესამე თაობის ცეფალოსპორინები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
1 ფლაკონი შეიცავს 1.0 გ ცეფტრიაქსონს (ნატრიუმის მარილის სახით).

ჩვენებები
ცეფტრიქსონის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები: სეფსისი, მენინგიტი; მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები (მაგ., პერიტონიტი); ძვლების, სახსრების, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები; ინფიცირებული ჭრილობები; შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები; სასუნთქი სისტემის ინფექციები (პნევმონია, ბრონქიტი); გონორეა და სხვა; ოპერაციისშემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკა.

მიღების წესები და დოზები
ცეფტრიქსონი შეჰყავთ კუნთში ან ვენაში (ნაკადურად ან წვეთოვნად).
კუნთში შეყვანისას გამხსნელის სახით გამოიყენება 3.5 მლ 1%-იანი ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარი - 1 გ პრეპარატი იხსნება 3.5 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარში. პრეპარატი შეჰყავთ ღრმად დუნდულოს ზედა გარეთა კვადრანტში.
პრეპარატის ვენაში შეყვანისას დაუშვებელია გამხსნელის სახით ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარის გამოყენება!
ვენაში ნაკადურად შეყვანისას 1 გ პრეპარატი იხსნება 10 მლ, ხოლო 0.5 გ - 5 მლ სტერილურ საინიექციო წყალში. ვენაში ხსნარი შეჰყავთ ნელა 2_4 წთ-ის განმავლობაში.
ვენაში წვეთოვნად შეყვანისას 2 გ პრეპარატი იხსნება 40 მლ ერთ-ერთ შემდეგ ხსნარში: 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ან 10%-იანი გლუკოზის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ფრუქტოზის საინიექციო ხსნარი. ხსნარი გამოიყენება მომზადებისთანავე. ინფუზიის ხანგრძლივობაა არანაკლებ 30 წთ-ისა.
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში პრეპარატის დოზაა 1-2 გ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზას ზრდიან 4 გ-მდე (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
14 დღემდე ახალშობილებში ცეფტრიქსონის დოზაა 20-50 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში.
15 დღიდან 12 წლამდე ბავშვებში სადღეღამისო დოზაა 20-80 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
მკურნალობის ხანგრძლივობაა 4-14 დღე. სიმპტომების გაქრობის შემდეგ მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს სულ მცირე 2-3 დღე. მძიმე ინფექციური დაავადებების დროს შესაძლებელია ხანგრძლივი თერაპია.

გვერდითი მოვლენები
დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი, გლოსიტი, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია, გამონაყარი კანზე, ალერგიული რეაქციები. იშვიათად: თავის ტკივილი, თავბრუხვევა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, პლაზმაში კრეატინინის დონის გაზრდა, ტემპერატურის მომატება, შემცივნება, ფსევდომემბრანოზული კოლიტის განვითარება და სხვა.
აღნიშნული არასასურველი რეაქციები ძირითადად სპონტანურად გაივლის მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.
უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია
ცეფტრიქსონის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში უკუნაჩვენებია. პრეპარატის გამოყენება ორსულობის II და III ტრიმესტრებში დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს. პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატით მკურნალობისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება.
ცეფტრიაქსონს აქვს უნარი, განდევნოს შრატის ალბუმინთან დაკავშირებული ბილირუბინი, რის გამოც ჰიპერბილირუბინემიის მქონე ახალშობილებსა და დღენაკლულ ბავშვებში ცეფტრიქსონი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია გარდამავალი ხასიათის ენცეფალოპათიური მოვლენების განვითარება.
მკურნალობა: სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი არაეფექტურია.

საერთაშორისო დასახელება - ceftriaxone
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები → ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები) → ცეფალოსპორინები → მესამე თაობის ცეფალოსპორინები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
1 ფლაკონი შეიცავს 1.0 გ ცეფტრიაქსონს (ნატრიუმის მარილის სახით).

ჩვენებები
ცეფტრიქსონის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები: სეფსისი, მენინგიტი; მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები (მაგ., პერიტონიტი); ძვლების, სახსრების, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები; ინფიცირებული ჭრილობები; შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები; სასუნთქი სისტემის ინფექციები (პნევმონია, ბრონქიტი); გონორეა და სხვა; ოპერაციისშემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკა.

მიღების წესები და დოზები
ცეფტრიქსონი შეჰყავთ კუნთში ან ვენაში (ნაკადურად ან წვეთოვნად).
კუნთში შეყვანისას გამხსნელის სახით გამოიყენება 3.5 მლ 1%-იანი ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარი - 1 გ პრეპარატი იხსნება 3.5 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარში. პრეპარატი შეჰყავთ ღრმად დუნდულოს ზედა გარეთა კვადრანტში.
პრეპარატის ვენაში შეყვანისას დაუშვებელია გამხსნელის სახით ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარის გამოყენება!
ვენაში ნაკადურად შეყვანისას 1 გ პრეპარატი იხსნება 10 მლ, ხოლო 0.5 გ - 5 მლ სტერილურ საინიექციო წყალში. ვენაში ხსნარი შეჰყავთ ნელა 2_4 წთ-ის განმავლობაში.
ვენაში წვეთოვნად შეყვანისას 2 გ პრეპარატი იხსნება 40 მლ ერთ-ერთ შემდეგ ხსნარში: 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ან 10%-იანი გლუკოზის საინიექციო ხსნარი, 5%-იანი ფრუქტოზის საინიექციო ხსნარი. ხსნარი გამოიყენება მომზადებისთანავე. ინფუზიის ხანგრძლივობაა არანაკლებ 30 წთ-ისა.
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში პრეპარატის დოზაა 1-2 გ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზას ზრდიან 4 გ-მდე (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
14 დღემდე ახალშობილებში ცეფტრიქსონის დოზაა 20-50 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში.
15 დღიდან 12 წლამდე ბავშვებში სადღეღამისო დოზაა 20-80 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში (სასურველია დოზის 2 მიღებაზე გაყოფა და ყოველ 12 სთ-ში შეყვანა).
მკურნალობის ხანგრძლივობაა 4-14 დღე. სიმპტომების გაქრობის შემდეგ მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს სულ მცირე 2-3 დღე. მძიმე ინფექციური დაავადებების დროს შესაძლებელია ხანგრძლივი თერაპია.

გვერდითი მოვლენები
დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი, გლოსიტი, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია, გამონაყარი კანზე, ალერგიული რეაქციები. იშვიათად: თავის ტკივილი, თავბრუხვევა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, პლაზმაში კრეატინინის დონის გაზრდა, ტემპერატურის მომატება, შემცივნება, ფსევდომემბრანოზული კოლიტის განვითარება და სხვა.
აღნიშნული არასასურველი რეაქციები ძირითადად სპონტანურად გაივლის მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.
უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია
ცეფტრიქსონის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში უკუნაჩვენებია. პრეპარატის გამოყენება ორსულობის II და III ტრიმესტრებში დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს. პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატით მკურნალობისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება.
ცეფტრიაქსონს აქვს უნარი, განდევნოს შრატის ალბუმინთან დაკავშირებული ბილირუბინი, რის გამოც ჰიპერბილირუბინემიის მქონე ახალშობილებსა და დღენაკლულ ბავშვებში ცეფტრიქსონი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია გარდამავალი ხასიათის ენცეფალოპათიური მოვლენების განვითარება.
მკურნალობა: სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი არაეფექტურია.

ცეფტრიაქსონი 1 გ / 1% ლიდოკაინის ხსნარი 5 მლ

III თაობის ცეფალოსპორინი

მედეოდექსი წარმოადგენს მესამე თაობის ცეფალოსპორინული რიგის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს. ახდენს ბაქტერიციდულ მოქმედებას ბაქტერიების უჯრედის გარსის სინთეზის დათრგუნვით. აქტიურია უმეტესი გრამუარყოფითი და გრამდადებითი აერობისა და ზოგიერთი ანაერობის მიმართ.

მედეოდექსის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმები:

გრამუარყოფითი აერობები: Aeromonas spp., Alcaligenes spp., Branhamella catarrhalis, Citobacter spp., Enterobacter spp. (ზოგიერთი შტამი მდგრადია), E. coli, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella spp. (m.S., Kl. pneumoniae), Moraxella spp., Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa (ზოგიერთი შტამი მდგრადია), Salmonella spp. (მ.შ., S. typhi), Serratia spp. (მ.შ., S. marcescens), Shigella spp., Vibrio spp. (მ.შ., V. cholerae), Yersinia spp. (მ.შ., Y. enterocolitica).

გრამდადებითი აერობები: Streptococcus agalactiae, Staphylococcus aureus (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus bovis, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans.

ანაერობული გამომწვევები: Bacteroides spp. (ზოგიერთი შტამი), Clostridium spp. Fusobacterium spp. (F. mortiferum და F. varium გარდა), Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp.

• მედეოდექსი მდგრადია პათოგენური მიკროორგანიზმების მიერ პროდუცირებული ბეტა- ლაქტამაზას ჰიდროლიზური მოქმედების მიმართ

• არ ახასიათებს ნეფრო და ჰეპატოტოქსიურობა. გააჩნია გამოყოფის ორმაგი

კომპენსატორული მექანიზმი, რაც საშუალებას იძლევა პრეპარატი გამოყენებული იქნას ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევების დროს

• ხასიათდება სწრაფი და მაღალი ბიოშეღწევადობით ორგანოებსა და ქსოვილებში, გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს.

• გამოირჩევა 24 საათის განმავლობაში შენარჩუნებული ბაქტერიციდული მოქმედებით

• მედეოდექსი წარმატებით გამოიყენება ხანდაზმულ და დაქვეითებული იმუნური სისტემის მქონე პაციენტებში

ჩვენებები;

• ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ბრონქიტი, პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა

• ოტორინოლარინგოლოგიური ინფექციები: ფარინგიტი, ტონზილიტი, შუა ყურის ანთება, სინუსიტი

• მენინგიტი, სეფსისი, სეპტიცემია

• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები: ცისტიტი, პროსტატიტი, პიელონეფრიტი, ენდომეტრიტი, გონორეა, ვულვოვაგინიტი

• ინტრააბდომინალური ინფექციები: პერიტონიტი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისა და სანაღვლე გზების ინფექციები: კოლეცისტიტი, ქოლანგიტი

• ძვლ-სასროვანი სისტემის ინფექციები, ყბა-სახის მიდამოს ინფექციები

• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები: ფურუნკულოზი, აბსცესი, პიოდერმია, ლიმფადენიტი, ლიმფანგიტი, ინფიცირებული ჭრილობები და დამწვრობები

• დაქვეითებული იმუნური სისტემის მქონე პირთა ინფექციური დაავადებები.

• ოპერაციის შემდგომი გართულებების პროფილაქტიკა.

გამოყენების წესი და დოზირება

ი/მ შეყვანის დროს მედეოდექსის ფლაკონის შიგთავსი 1.0 გ უნდა განზავდეს 1% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარის 3.5 მლ-ში. არ შეიძლება ლიდოკაინის ვენაში შეყვანა.

მედეოდექსით მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაძღვრება ინფექციის სახეობისა და სიმძიმის მიხედვით. ( საშუალოდ შეადგენს 4-14 დღეს, მძიმე შემთხვევებში ეს ვადა შეიძლება გაიზარდოს).

12 წლიდან სტანდარტული თერაპიული დოზა 1 გ დღეში ერთხელ.

მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 2-4 გ დღე-ღამეში, ერთი დოზის სახით ან გაყოფილი ორ თანაბარ დოზად 12 საათიანი ინტერვალით.

12 წლამდე ასაკის ბავშვები: 20-50 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღე-ღამეში ერთხელ.

მძიმე ინფექციებისას შეიძლება დღე-ღამეში 80 მგ-ს შეყვანა კგ სხეულის წონაზე, გარდა დღენაკლული ახალშობილებისა, რომლებშიც არ შეიძლება კგ-ზე 50 მგ სადღეღამისო დოზის გადამეტება. 50 კგ ან მეტი სხეულის წონის ბავშვებში გამოიყენება ჩვეულებრივი დოზირება.

ეს დოზები არ საჭიროებს ცვლილებას ხანდაზმულ პაციენტებში

ორსულობა, ლაქტაცია:

ცეფტრიაქსონი გაივლის პლაცენტარულ ბარიერს და მცირე კონცენტრაციით გადადის დედის რძეში.

უკუჩვენება: ჰიპერმგრძნობელობა ცეფტრიაქსონისა და ცეფალოსპორინების მიმართ.

გვერდითი მოქმედება : როგორც წესი, შექცევადია და პრეპარატის მოხსნისთანავე ქრება.

შესაძლებელი გვერდითი ეფექტებია: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ - თხელი განავალი ან დიარეა, გულისრევა, ღებინება. იშვიათად –ალერგიული დერმატიტი, ქავილი, ძალიან იშვიათად –თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.

გამოშვების ფორმა: ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად. N1

ყოველი შეფუთვა შეიცავს: 1 ფლაკონი - ცეფტრიაქსონი 1 გრ, 1 ამპულა - 1% ლიდოკაინის ხსნარი 5მლ.