**კრესტორი
(CRESTOR)
**

სავაჭრო დასახელება: კრესტორი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: როზუვასტატინი

წამლის ფორმა: გარსით დაფარული ტაბლეტები

შემადგენლობა:
ყოველი ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას როზუვასტატინს, 10, 20 ან 40 მგ-ს, კალციუმის როზუვასტატინის სახით.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კალციუმის ფოსფატი, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, გლიცერინის ტრიაცეტატი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), რკინის ოქსიდი წითელი (E172), წყალი გასუფთავებული.
აღწერა:
10 მგ ტაბლეტები: მრგვალი, ორმხრივ ამობურცული ვარდისფერი ტაბლეტები, დაფარულია გარსით და აქვს გრავირება ZD 4522 10 ერთ მხარეს და ნაზოლი – მეორე მხარეს.
20 მგ ტაბლეტები: მრგვალი, ორმხრივ ამობურცული ვარდისფერი ტაბლეტები, დაფარულია გარსით და აქვს გრავირება ZD 4522 20 ერთ მხარეს.
40 მგ ტაბლეტები: ოვალური, ორმხრივ ამობურცული ვარდისფერი ტაბლეტები, დაფარულია გარსით და აქვს გრავირება ZD 4522 ერთ მხარეს და 40 – მეორე მხარეს.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ჰიპოლიპიდემიური საშუალება – ჰმგKoA (ჰიდროქსი-მეთილ- გლუტარილ-კოენზიმ-A) რედუქტაზას ინჰიბიტორი.
კოდი ათქ: C10A A07
**
ფარმაკოლოგიური თვისებები**
მოქმედების მექანიზმი
როზუვასტატინი არის სელექტიური კონკურენტული ინჰიბიტორი ჰმგ-KoA რედუქტაზასთვის, ფერმენტისთვის, რომელიც 3-ჰიდროქსი-3-მეთილ2 გლუტარილ-კოენზიმ A-ს გარდაქმნის მევალონატად, რომელიც ქოლესტერინის წინამორბედია. როზუვასტატინის მოქმედების ძირითადი სამიზნეა ღვიძლი, სადაც ხდება ქოლესტერინის სინთეზი და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კატაბოლიზმი. როზუვასტატინი ზრდის დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების ღვიძლის რეცეპტორების რიცხვს უჯრედების ზედაპირზე, ზრდის დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების “ჩაჭერასა” და კატაბოლიზმს, რაც, თავის მხრივ, განაპირობებს ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების სინთეზის ინჰიბირებას და ახდენს დაბალი სიმკვრივისა და ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების საერთო რაოდენობის შემცირებას.
ფარმაკოდინამიკა:
კრესტორი ამცირებს ქოლესტერინ – დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინებს, საერთო ქოლესტერინის, ტრიგლიცერიდების ჭარბ შემცველობას, ზრდის ქოლესტერინ - მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას და ასევე ამცირებს აპოლიპოპროტეინ B-ს, ქოლესტერინ – არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების, ქოლესტერინ – ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების, ტრიგლიცერიდ - ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას და ზრდის აპოლიპოპროტეინ A-I-ს დონეს (იხ. ცხრილი 1), ამცირებს ქოლესტერინ – დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების / ქოლესტერინ – მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების, საერთო ქოლესტერინ / ქოლესტერინ - მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების და ქოლესტერინ / ქოლესტერინ – არა-მაღალი სიმკვრივის / ქოლესტერინ – მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების თანაფარდობას, აგრეთვე აპოლიპოპროტეინ B / აპოლიპოპროტეინ A-I-ის თანაფარდობას.
ცხრილი 1. დოზა-დამოკიდებული ეფექტი ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე ავადმყოფებში (ტიპები IIა და IIბ) (საშუალო კორექტირებული პროცენტული ცვლილება საწყის მნიშვნელობასთან შედარებით)

დოზა| პაციენტების რიცხვი| ქოლესტერინ –
მცირე სიმკვრივის
ლიპო-
პროტეინები| საერთო
ქოლესტე
რინი| ქოლესტერინ –
მაღალი სიმკვრივის
ლიპო-
პროტეინები|
ტრიგლი-ცერიდები| ქოლესტერინ – არამაღალი
სიმკვრივის
ლიპო-
პროტეინები| აპოლიპო-პროტეინ B| აპოლიპო-პროტეინ A-I
---|---|---|---|---|---|---|---|---
პლაცებო| 13
| -7| -5| 3| -3| -7| -3| 0
10 მგ| 17| -52| -36| 14| -10| -48| -42| 4
20 მგ| 17| -55| -40| 8| -23| -51| -46| 5
40 მგ| 18| -63| -46| 10| -28| -60| -54
| 0

თერაპიული ეფექტი ვლინდება კრესტორით მკურნალობის დაწყებიდან ერთი კვირის განმავლობაში და 2 კვირის მკურნალობის შემდეგ აღწევს მაქსიმალური შესაძლო ეფექტის 90%-ს. მაქსიმალური თერაპიული ეფექტის მიღწევა, ჩვეულებრივ, ხდება მკურნალობის მე-4 კვირისთვის და წამლის რეგულარულად მიღების შემთხვევაში ეს ეფექტი ნარჩუნდება.
კლინიკური ეფექტურობა
კრესტორი ეფექტურია ზრდასრული პაციენტებისთვის, რომლებსაც აქვთ ჰიპერქოლესტერინემია ჰიპერტრიგლიცერიდემიით, ან მის გარეშე, რასის, ასაკისა და სქესის მიუხედავად, შაქრიანი დიაბეტისა და ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტების ჩათვლით. IIა და IIბ ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტების 80% (ქოლესტერინ - მცირე სიმკვრივის ლიპოპროტეინების საშუალო საწყისი დონე 4.8 მმოლი/ლ), 10 მგ დოზით პრეპარატის მიღების ფონზე, ქოლესტერინ - მცირე სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონე აღწევს <3 მმოლი/ლ. პაციენტებს, რომლებსაც აქვთ ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია და იღებენ კრესტორს 20–80 მგ დოზით, აღენიშნებათ ლიპიდური პროფილის დადებითი დინამიკა (გამოკვლევა 435 პაციენტის მონაწილეობით). 40 მგ სადღეღამისო ნორმამდე ტიტრირების შემდეგ (12 კვირიანი თერაპია), აღინიშნება ქოლესტერინ – მცირე სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონის შემცირება 53%-ით. პაციენტების 33%-სთვის ქოლესტერინ – მცირე სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონე <3 მმოლ/ლ-ს აღწევს. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია და იღებენ კრესტორს 20-40 მგ დოზით, ქოლესტერინ – მცირე სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონის საშუალო შემცირება 22%-ს შეადგენს. ადიტიური ეფექტი აღინიშნება ფენოფიბრატთან კომბინაციაში, ტრიგლიცერიდების შემცველობის მიმართ და ნიკოტინის მჟავასთან კომბინაციაში ქოლესტერინ – მცირე სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მიმართ (იხ. ასევე პუნქტი "განსაკუთრებული მითითებები"). როზუვასტატინის ზემოქმედების გამოკვლევები ლიპიდური დარღვევებით გამოწვეული გართულებების, როგორიცაა გულის იშემიური დაავადება, რაოდენობის შემცირებაზე, ჯერ არ არის დასრულებული.
ფარმაკოკინეტიკა:
აბსორბცია და განაწილება
სისხლის პლაზმაში როზუვასტატინის კონცენტრაცია მაქსიმუმს აღწევს პერორალური მიღებიდან დაახლოებით 5 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 20%-ს. როზუვასტატინს ძირითადად შთანთქავს ღვიძლი, რომელიც ქოლესტერინის სინთეზის და ქოლესტერინ - მცირე სიმკვრივის ლიპოპროტინების მეტაბოლიზმის ძირითადი ადგილია. როზუვასტატინის განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 134 ლ-ს. როზუვასტატინის დაახლოებით 90% უკავშირდება პლაზმის ცილებს, ძირითადად ალბუმინს. მეტაბოლიზმი:
როზუვასტატინი ექვემდებარება შეზღუდულ მეტაბოლიზმს (დაახლოებით 10%). როზუვასტატინი წარმოადგენს ციტოქრომ P450 სისტემის ფერმენტებით მეტაბოლიზმისთვის არაპროფილურ სუბსტრატს. როზუვასტატინის მეტაბოლიზმში მონაწილე ძირითადი იზოენზიმია CYP2C9 ფერმენტები CYP2C19, CYP3A4 და CYP2D6 მეტაბოლიზმში უფრო ნაკლებად არიან ჩართული. როზუვასტატინის ძირითადი გამოვლენილი მეტაბოლიტებია N-დისმეთილი და ლაქტონური მეტაბოლიტები. N-დისმეთილი დახლოებით 50%-ით უფრო ნაკლებაქტიურია, ვიდრე როზუვასტატინი, ლაქტონური მეტაბოლიტები ფარმაკოლოგიურად არააქტიურია. ცირკულირებადი ჰმგKoA რედუქტაზას ინჰიბირების ფარმაკოლოგიური აქტივობის 90%-ზე მეტი უზრუნველყოფილია როზუვასტატინით, ხოლო დანარჩენი – მისი მეტაბოლიტებით.
გამოყოფა:
როზუვასტატინის დოზის დაახლოებით 90% უცვლელი სახით გამოიყოფა განავალთან ერთად (აბსორბირებული და არა-აბსორბირებული ოზუვასტატინის ჩათვლით). დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა შარდთან ერთად. ნახევარგამოყოფის პლაზმური პერიოდი (T1/2) შეადგენს დაახლოებით 19 საათს და არ მატულობს პრეპარატის დოზის გაზრდისას. საშუალო გეომეტრიული პლაზმური კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 50 ლიტრს/საათში (ვარიაციის კოეფიციენტი 21.7%). ისევე, როგორც ჰმგKoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების შემთხვევაში, ღვიძლის მიერ როზუვასტატინის “დაჭერის” პროცესში ჩართულია ქოლესტერინის მემბრანული გადამტანი, რომელიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს როზუვასტატინის ღვიძლისმიერ ელიმინაციაში.
წრფივობა:
როზუვასტატინის სისტემური ექსპოზიცია იზრდება დოზის პროპორციულად. ყოველდღიური მიღებისას ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ იცვლება. ავადმყოფების განსაკუთრებული პოპულაციები. ასაკი და სქესი როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკაზე სქესი და ასაკი არ ახდენს
კლინიკურად მნიშვნელოვან ზემოქმედებას.
ეთნიკური ჯგუფები:
აზიაში მცხოვრები იაპონელი და ჩინელი პაციენტებისთვის როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკის შედარებითმა გამოკვლევებმა უჩვენა AUC მედიანის (ფართობი მრუდის

• "კონცენტრაცია – დრო" - ქვეშ) დაახლოებით ორმაგი ზრდა, ევროპასა და აზიაში მცხოვრებ ევროპელებთან შედარებით. გამოვლენილი არაა გენეტიკური ფაქტორებისა და გარემო ფაქტორების ზემოქმედება ფარმაკოკინეტიკურ პარამეტრებს შორის მიღებულ განსხვავებებზე. პაციენტების სხვადასხვა ეთნიკური ჯგუფების ეთნიკურმა ანალიზმა არ გამოავლინა კლინიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავებები ევროპელებს, ლათინო- ამერიკელებს, შავკანიანებსა თუ აფრო-ამერიკელებს შორის.
  თირკმლის უკმარისობა:
  თირკმლის მსუბუქი და ზომიერად გამოხატული უკმარისობის მქონე პაციენტებში როზუვასტატინის და N-დისმეთილის პლაზმური კონცენტრაციის სიდიდე მნიშვნელოვნად არ იცვლება. თირკმლის გამოხატული უკმარისობის (კრეატინინის კლირენსი < 30მლ/წთ) მქონე პაციენტებში როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია 3-ჯერ, ხოლო N-დისმეთილის კონცენტრაცია 9-ჯერ მაღალია ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით. ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში როზუვასტატინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში 50%-ით მაღალი იყო ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით.
  ღვიძლის უკმარისობა:
  ღვიძლის უკმარისობის სხვადასხვა სტადიის მქონე პაციენტებს არ აღენიშნებათ როზუვასტატინის ნახევარგამოყოფის პერიოდის ზრდა, პაციენტებისთვის, რომელთა ქულა 7 ან ნაკლებია, ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით. ორ პაციენტს, რომლებსაც 8 და 9 ქულა აქვთ ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით, აღენიშნათ როზუვასტატინის ნახევარგამოყოფის პერიოდის ზრდა, სულ მცირე 2-ჯერ. ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით 9-ზე მაღალი ქულის მქონე პაციენტებში როზუვასტატინის გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს.
  **
  ჩვენებები გამოყენებისთვის:**
  - პირველადი ჰიპერქოლესტერინემია (IIა ტიპი. ოჯახური ჰეტეროზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის ჩათვლით) ან შერეული ჰიპერქოლესტერინემია (IIბ ტიპი), დიეტაზე დამატების სახით, როდესაც დიეტა და მკურნალობის სხვა არამედიკამენტოზური მეთოდები (მაგალითად ფიზიკური ვარჯიშები, სხეულის მასის შემცირება) საკმარისი არაა.
  - ოჯახური ჰომოზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემია, დიეტაზე და ქოლესტერინის შემამცირებელ სხვა თერაპიაზე (მაგალითად დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების აფერეზი) დამატების სახით, ან იმ შემთხვევაში, როდესაც ასეთი თერაპია არაეფექტურია პაციენტისთვის.
  **
  უკუჩვენებები:**
  10 და 20 მგ ტაბლეტებისთვის:
  - როზუვასტატინის ან პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა
  - ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში, მათ შორის ტრანსამინაზების შრატისმიერი აქტივობის და სისხლის შრატში ტრანსამინაზების აქტივობის ნებისმიერი ზრდა (3-ჯერ და მეტად ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით)
  - თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევა (30 მლ/წთ-ზე ნაკლები კრეატინინის კლირენსი)
  - მიოპათია
  - ციკლოსპორინის ერთდროულად მიღება
  - ქალებისთვის: ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, კონტრაცეპციის ადექვატური მეთოდების არარსებობა
  - პაციენტები, მიოტოქსიური გართულებებისადმი მიდრეკილებით.
  40 მგ ტაბლეტებისთვის:
  - როზუვასტატინის ან პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა
  - ციკლოსპორინის ერთდროულად მიღება
  - ქალებისთვის: ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, კონტრაცეპციის ადექვატური მეთოდების არარსებობა
  - ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში, მათ შორის ტრანსამინაზების შრატისმიერი აქტივობის ან სისხლის შრატში ტრანსამინაზების აქტივობის ნებისმიერი ზრდა (ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით 3-ჯერ და მეტად), პაციენტებისთვის, მიოპათია / რაბდომიოლიზის განვითარების რისკით, სახელდობრ:
  - თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობა (60 მლ/წთ-ზე ნაკლები კრეატინინის კლირენსი)
  - ჰიპოთირეოზი:
  - კუნთების დაავადების პირადი ან ოჯახური ანამნეზი
  - მიოტოქსიურობა, ჰმგ KoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების ან ფიბრატების მიღების ფონზე ანამნეზში
  - ალკოჰოლის ჭარბად გამოყენება
  - მდგომარეობები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიონ როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის ზრდა
  - ფიბრატების ერთდროული მიღება
  - აზიური რასის პაციენტებისთვის.
  სიფრთხილით:
  მიოპათია / რაბდომიოლიზის განვითარების რისკი – თირკმლის უკმარისობა, ჰიპოთირეოზი, კუნთების დაავადების პირადი ან ოჯახური ანამნეზი და ჰმგKoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების ან ფიბრატების გამოყენებისას კუნთების ტოქსიურობის წინამორბედი ანამნეზი, ალკოჰოლის ჭარბად გამოყენება, 65 წელზე მეტი ასაკი, მდგომარეობები, რომელთა დროსაც აღინიშნება როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის ზრდა, რასობრივი კუთვნილება (აზიური რასა), ფიბრატებთან ერთდროულად დანიშვნა (იხ. პუნქტი "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები"); ღვიძლის დაავადებები ანამნეზში, სეფსისი, არტერიული ჰიპოტენზია, ფართო ქირურგიული ჩარევები, ტრავმები, მძიმე მეტაბოლური, ენდოკრინული და ელექტროლიტური დარღვევები ან არაკონტროლირებადი ეპილეფსია.
  პედიატრიულ პრაქტიკაში გამოყენება:
  ბავშვებში პრეპარატის გამოყენების ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის. პრეპარატის გამოყენების გამოცდილება პედიატრიულ პრაქტიკაში შემოიფარგლება ოჯახური ჰომოზიგოტური ქოლესტერინემიის მქონე ბავშვების მცირე რაოდენობით (8 წლის ასაკის და ზემოთ). ამჟამად ბავშვებისთვის კრესტორის გამოყენება რეკომენდებული არ არის.
  **
  ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:**
  ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში კრესტორის გამოყენება უკუნაჩვენებია.
  რეპროდუქციული ასაკის ქალებმა უნდა გამოიყენონ კონტრაცეპციის ადექვატური მეთოდები.
  რამდენადაც ნაყოფის განვითარებისთვის მნიშვნელოვანია ქოლესტერინი და ქოლესტერინის ბიოსინთეზის სხვა პროდუქტები, ჰმგ.KoA რედუქტაზას ინჰიბირების პოტენციური რისკი აღემატება ორსული ქალებისთვის პრეპარატის გამოყენების სარგებელს.
  თერაპიის პროცესში დაორსულების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს. როზუვასტატინი გამოიყოფა ვირთაგვების რძესთან ერთად. ქალის რძეში როზუვასტატინის გამოყოფის შესახებ მონაცემები არ არსებობს, ამდენად, ძუძუთი კვების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს (იხ. პუნქტი "უკუჩვენებები").

გამოყენების წესი და დოზები:
შიგნით მისაღებად. ტაბლეტები არ უნდა დაიღეჭოს და არ უნდა დაქუცმაცდეს, უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად, წყლით. შეიძლება დაინიშნოს დღე-ღამის ნებისმიერ დროს, საკვების მიღების დროისგან დამოუკიდებლად. 5 მგ დოზით მიღების შემთხვევაში საჭიროა კრესტორის 10 მგ ტაბლეტის ორად გაყოფა. კრესტორით მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტმა უნდა დაიწყოს სტანდარტული ჰიპოლიპიდემიური დიეტა და განაგრძოს დიეტის დაცვა მკურნალობის დროს. პრეპარატის დოზის შერჩევა უნდა მოხდეს ინდივიდუალურად, თერაპიის მიზნების და მკურნალობაზე რეაგირების მიხედვით, ლიპიდების მიზნობრივ დონეებთან დაკავშირებით მიმდინარე რეკომენდაციების გათვალისწინებით.
პაციენტებისთვის, რომლებიც იწყებენ პრეპარატის მიღებას და რომლებიც გადადიან ჰმგKoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორებიდან კრესტორით
მკურნალობაზე, რეკომენდებული საწყისი დოზა უნდა იყოს 5–10 მგ, დღეში ერთხელ. საწყისი დოზის შერჩევისას გათვალისწინებული უნდა იყოს ქოლესტერინის შემცველობის ინდივიდუალური დონე და გულსისხლძარღვთა გართულებების შესაძლო რისკი და ასევე აუცილებელია გვერდითი ეფექტების განვითარების შესაძლო რისკის გათვალისწინება. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4 კვირის შემდეგ (იხ. პუნქტი "ფარმაკოდინამიკა"). გვერდითი ეფექტების შესაძლო განვითარებასთან დაკავშირებით, 40 მგ დოზის მიღებისას, პრეპარატის სხვა, უფრო დაბალ დოზებთან შედარებით (იხ. პუნქტი "გვერდითი მოვლენები"), დოზის გაზრდა 40 მგ-მდე, რეკომენდებულზე მაღალი საწყისი დოზის მიღებისას, 4 კვირის თერაპიის შემდეგ, შეიძლება მოხდეს მხოლოდ მძიმე ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებისთვის და გულსისხლძარღვთა დაავადებებით გართულების მაღალი რისკის შემთხვევაში (განსაკუთრებით იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია აქვთ), რომლებშიც ვერ იქნა მიღწეული სასურველი შედეგი 20 მგ დოზის მიღებისას და რომლებიც იქნებიან სპეციალისტის დაკვირვების ქვეშ (ლიპიდოლოგიურ, დიაბეტურ ან კარდიოლოგიურ კლინიკებში) (იხ. პუნქტი "განსაკუთრებული მითითებები"). რეკომენდებულია განსაკუთრებული გულდასმით დაკვირვება იმ პაციენტებზე, რომლებიც 40 მგ დოზას იღებენ. არ არის რეკომენდებული 40 მგ დოზის დანიშვნა იმ პაციენტებში, რომლებსაც ადრე არ მიუმართავთ სპეციალისტისთვის. 2-4 კვირის
თერაპიის შემდეგ და/ან კრესტორის გაზრდილი დოზის მიღებისას აუცილებელია ლიპიდური ცვლის მაჩვენებლის კონტროლი (საჭიროების შემთხვევაში უნდა მოხდეს დოზის კორექცია).
ხანდაზმული პაციენტები:
დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
თირკმელების უკმარისობის მქონე პაციენტები:
თირკმლის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის უკმარისობის მქონე
პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის. უკუნაჩვენებია კრესტორის ყველა დოზირების მიღება თირკმელების გამოხატული უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის (30 მლ/წთ-ზე ნაკლები კრეატინინის კლირენსი). უკუნაჩვენებია პრეპარატის მიღება 40 მგ დოზირებით, პაციენტებისთვის, რომლებსაც თირკმელების ფუნქციის ზომიერი დარღვევები აქვთ (60 მლ/წთ-ზე ნაკლები კრეატინინის კლირენსი) (იხ. პუნქტები "განსაკუთრებული მითითებები" და "ფარმაკოდინამიკა"). თირკმელების ფუნქციის ზომიერი დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია 5 მგ საწყისი დოზა. ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტები: ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით 9-ზე მაღალი ქულის მქონე პაციენტებში როზუვასტატინის გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს (იხ. პუნქტები "ფარმაკოდინამიკა" და "განსაკუთრებული მითითებები"). კრესტორი უკუნაჩვენებია ღვიძლის დაავადებების (აქტიურ ფაზაში) მქონე პაციენტებისთვის (იხ. პუნქტი "უკუჩვენებები"). განსაკუთრებული პოპულაციები. ეთნიკური ჯგუფები:
სხვადასხვა ეთნიკური ჯგუფის პაციენტებისთვის როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების შესწავლისას აღინიშნება როზუვასტატინის კონცენტრაციის სისტემური ზრდა იაპონელებსა და ჩინელებში (იხ. პუნქტი "განსაკუთრებული მითითებები"). ეს ფაქტი გათვალისწინებული უნდა იქნას მოცემული ჯგუფების პაციენტებისთვის როზუვასტატინის დანიშვნისას. უკუნაჩვენებია აზიური რასის პაციენტებისთვის 40 მგ დოზის დანიშვნა. აზიური რასის პაციენტებისთვის რეკომენდებული საწყისი დოზაა 5 მგ. მიოპათიის მიმართ მიდრეკილების მქონე პაციენტები: უკუნაჩვენებია 40 მგ დოზის დანიშვნა მიოპათიის მიმართ მიდრეკილების მქონე პაციენტებისთვის (იხ. პუნქტი "უკუჩვენებები"). მოცემული ჯგუფის პაციენტებისთვის რეკომენდებული საწყისი დოზაა 5 მგ.

გვერდითი ეფექტები:
კრესტორის მიღების დროს გვერდითი ეფექტები ჩვეულებრივ უმნიშვნელოდაა გამოხატული და დამოუკიდებლად მიმდინარეობს. არასასურველი ეფექტების სიხშირე შემდეგნაირადაა წარმოდგენილი:
ხშირი (>1/100, <1/10); საშუალო სიხშირის (>1/1000, <1/100); იშვიათი (>1/10000,
<1/1000); ძალზე იშვიათი (<1/10000).
იმუნური სისტემა:
იშვიათად: მომატებული მგრძნობელობის რეაქცია, ანგიონევროზული შეშუპების ჩათვლით.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ:
ხშირად: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:
ხშირად: ყაზბობა, გულისრევა, მუცლი ტკივილი.
კანი საფარველის მხრივ:
ზოგჯერ: ქავილი, გამონაყარი, ჭინჭრის ციება (ურტიკარია).
საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ:
ხშირად: მიალგია.
იშვიათად: მიოპათია, რაბდომიოლიზი.
სხვა:
ხშირად: ასთენიური სინდრომი.
ისევე, როგორც ჰმგKoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების გამოყენებისას, გვერდითი ეფექტების სიხშირე დამოკიდებულია დოზაზე.
საშარდე სისტემის მხრივ:
პაციენტებს, რომლებიც კრესტორს იღებენ, შეიძლება გამოუვლინდეთ პროტეინურია. შარდში ცილის შემცველობის ცვლილება (არარსებობიდან ან კვალური რაოდენობებიდან ++ ან მეტამდე) აღენიშნება პაციენტების 1%-ს, რომლებიც 10-20 მგ-ს იღებენ და პაციენტების დაახლოებით 3%-ს, რომლებიც 40 მგ დოზას იღებენ. აღნიშნულია შარდში ცილის შემცველობის მცირე ცვლილებები 20 მგ დოზის მიღებისას. უმეტეს შემთხვევებში პროტეინურია მცირდება ან საერთოდ ქრება თერაპიის პროცესში და არ ნიშნავს თირკმელების მწვავე დაავადების განვითარების ან არსებული დაავადების პროგრესირებას. საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: კრესტორის მიღებისას (ყველა დოზირებით) და განსაკუთრებით 20 მგ-ზე დიდი დოზების მიღების შემთხვევაში აღნიშნულია შემდეგი ზემოქმედებები საყრდენ-მამოძრავებელ აპარატზე: მიალგია, მიოპათია, იშვიათად – რაბდომიოლიზი. კრეატინფოსფოკინაზის დონის დოზა-დამოკიდებული მომატება აღენიშნება იმ პაციენტების უმნიშვნელო რაოდენობას, რომლებიც როზუვასტატინს იღებენ. მომატება უმეტესად იყო უმნიშვნელო, სიმპტომების გარეშე და დროებითი. კრეატინფოსფოკინაზის დონის მომატების შემთხვევაში (ნორმის ზედა ზღვარზე 5-ჯერ მეტი) თერაპია უნდა შეჩერდეს (იხ. პუნქტი "განსაკუთრებული მითითებები").
ღვიძლის მხრივ:
როზუვასტატინის გამოყენებისას, პაციენტების უმნიშვნელო რაოდენობას აღენიშნება "ღვიძლის" ტრანსამინაზების აქტივობის დოზა-დამოკიდებული ზრდა. უმეტესად ეს უმნიშვნელოა, დროებითი და სიმპტომების გარეშე. პოსტმარკეტინგული გამოყენება:
პრეპარატ კრესტორის პოსტმარკეტინგული გამოყენებისას აღნიშნულია შემდეგი გვერდითი ფექტები:
ღვიძლის მხრივ:
ძალიან იშვიათად: სიყვითლე, ჰეპატიტი.
იშვიათად: "ღვიძლის" ტრანსამინაზების დონის ზრდა.
საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ:
იშვიათად: ართრალგია.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ:
ძალიან იშვიათად: პოლინეიროპათია.
ჭარბი დოზით მიღება:
რამდენიმე სადღეღამისო დოზის ერთდროულად მიღების შემთხვევაში როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ იცვლება. როზუვასტატინის ჭარბი დოზით მიღებისას არ არსებობს სპეციფიური მკურნალობა. ჭარბი დოზით მიღების შემთხვევაში რეკომენდებულია სიმპტომური მკურნალობის და შემანარჩუნებელი ღონისძიებების ჩატარება. აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციისა და კრეატინფოსფოკინაზის დონის კონტროლი. ნაკლებ სავარაუდოა, რომ ჰემოდიალიზი ეფექტური იყოს. უართიერთქმედება სხვა სამკურნლო საშუალებებთან და წამალთაშორისი ურთიერთქმედების სხვა სახეები ციკლოსპორინი: როზუვასტატინისა და ციკლოსპორინის ერთდროულად მიღებისას ფართობი როზუვასტატინის მრუდის "კონცენტრაცია – დრო" (AUC) ქვეშ, საშუალოდ 7-ჯერ უფრო დიდი იყო, იმ მნიშვნელობასთან შედარებით, რომელიც აღენიშნათ ჯანმრთელ მოხალისეებს (იხ. პუნქტი "უკუჩვენებები"). ერთობლივი გამოყენება განაპირობებს სისხლის პლაზმაში როზუვასტატინის კონცენტრაციის ზრდას 11-ჯერ. არ მოქმედებს ციკლოსპორინის პლაზმურ კონცენტრაციაზე. ვიტამინ K–ს ანტაგონისტები: როზუვასტატინით მკურნალობის დაწყება ან პრეპარატის დოზის ზრდამ იმ პაციენტებისთვის, რომლებიც ვიტამინ K–ს ანტაგონისტებს (მაგ. ვარფარინს) იღებენ, შეიძლება განაპირობოს პროთრომბინული დროის ზრდა (საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობა). როზუვასტატინის მიღების შეწყვეტამ ან მისი დოზის შემცირებამ შეიძლება შეამციროს საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობა. ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის მონიტორინგი. გემფიბროზილი და სხვა ლიპიდშემამცირებელი საშუალებები: როზუვასტატინისა და გემფიბროზილის ერთობლივი გამოყენება განაპირობებს სისხლის პლაზმაში როზუვასტატინის მაქსიმალური კონცენტრაციის (CMAX) და როზუვასტატინის AUC-ს 2-ჯერ ზრდას (იხ. პუნქტი "განსაკუთრებული მითითებები"). სპეციფიური ურთიერთქმედების შესახებ მონაცემებზე დაყრდნობით მოსალოდნელი არაა ფარმაკოკინეტიკური თვალსაზრისით მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება ფენოფიბრატებთან, შესაძლებელია ფარმაკოდინამიური ურთიერთქმედება. გემფიბროზილი, ფენოფიბრატი, სხვა ფიბრატები და ნიკოტინის მჟავის ლიპიდ- შემამცირებელი დოზები (ან 1გ/დღეში დოზის ექვივალენტური ან უფრო მაღალი დოზები) ზრდის მიოპათიის წარმოშობის რისკს, ჰმგKoA რედუქტაზას ინჰიბიტორებთან ერთდროულად გამოყენების შემთხვევაში, შესაძლოა იმის გამო, რომ მათ მიოპათიის გამოწვევა შეუძლიათ მონოთერაპიისთვის გამოყენების დროსაც (იხ. პუნქტი "განსაკუთრებული მითითებები"). გემფიბროზილთან და სხვა ლიპიდ-შემამცირებელ საშუალებებთან ერთდროულად მიღებისას რეკომენდებულია პრეპარატის 5 მგ საწყისი დოზის გამოყენება.
ანტაციდები: როზუვასტატინისა და ალუმინისა და მაგნიუმის ჰიდროქსიდის შემცველი ანტაციდების სუსპენზიის ერთდროულად გამოყენება განაპირობებს როზუვასტატინის პლაზმური შემცველობის დაახლოებით 50%-ით შემცირებას. ეს ეფექტი უფრო ნაკლებადაა გამოხატული, თუ ანტაციდების მიღება ხდება როზუვასტატინის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ. ასეთი ურთიერთქმედების კლინიკური მნიშვნლობა შესწავლილი არ არის.
ერითრომიცინი: როზუვასტატინისა და ერითრომიცინის ერთდროულად მიღება განაპირობებს როზუვასტატინის AUC-ის (0-ტ) შემცირებას 20%-ით და როზუვასტატინის CMAX-ის შემცირებას 30%-ით. ასეთი ურთიერთქმედება შეიძლება განპირობებული იყოს ნაწლავების მოტორიკის გაძლიერებით, რასაც იწვევს ერითრომიცინი. პერორალური კონტრაცეპტივები / ჰორმონჩამანაცვლებელი თერაპია: როზუვასტატინისა და პერორალური კონტრაცეპტივების ერთდროული მიღება ზრდის ეთინილესტრადიოლის AUC-ს და ნორგესტრილის AUC-ს, 26%-ით და 34%-ით, შესაბამისად. პლაზმური კონცენტრაციის ამგვარი ზრდა გათვალისწინებული უნდა იყოს პერორალური კონტრაცეპტივების დოზის შერჩევისას. ფარმაკოლოგიური მონაცემები როზუვასტატინისა და ჰორმონჩამანაცვლებელი თერაპიის ერთდროულად გამოყენების შესახებ არ არსებობს, შესაბამისად, არ შეიძლება ანალოგიური ეფექტის გამორიცხვა, მოცემული კომბინაციის გამოყენებისას. თუმცა, ასეთი კომბინაცია ფართოდ გამოიყენებოდა კლინიკური კვლევების ჩატარებისას და პაციენტები მას კარგად იტანდნენ.
სხვა სამკურნალო პრეპარატები: არ არის მოსალოდნელი კლინიკური თვალსაზრისით მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება როზუვასტატინსა და დიგოქსინს შორის. ციტოქრომის P450 ფერმენტები: ინ ვივო და ინ ვიტრო გამოკვლევების შედეგებმა აჩვენა, რომ როზუვასტატინი არ არის ციტოქრომის P450 ფერმენტების ინჰიბიტორი ან ინდუქტორი. ამის გარდა, როზუვასტატინი ამ ფერმენტების სუსტი სუბსტრატია. კლინიკურად მნიშვნელვანი ურთიერთქმედება როზუვასტატინსა და ფლუკონაზოლს (CYP2C9-ის და CYP3A4-ის ინჰიბიტორს) და კეტოკონაზოლს (CYP2A6-ის და CYP3A4-ის ინჰიბიტორს) შორის აღნიშნული არ ყოფილა. როზუვასტატინისა და იტრაკონაზოლის (CYP3A4-ის ინჰიბიტორის) ერთობლივად გამოყენება ზრდის როზუვასტატინის AUC-ს 28%- ით (კლინიკურად უმნიშვნელოა). ამგვარად, ციტოქრომ P450-ის მეტაბოლიზმთან დაკავშირებული ურთიერთქმედება მოსალოდნელი არაა.

განსაკუთრებული მითითებები
თირკმელებთან დაკავშირებული ეფექტები პაციენტებს, რომლებმაც კრესტორის დიდი დოზები (ძირითადად 40 მგ) მიიღეს, აღენიშნათ მილაკოვანი პროტეინურია, რაც უმეტეს შემთხვევებში პერიოდული ან ხანმოკლე იყო. ამგვარი პროტეინურია არ ნიშნავს თირკმლების მწვავე დაავადებას ან არსებული დაავადების პროგრესირებას. იმ პაციენტებისთვის, რომლებიც პრეპატარს 40 მგ დოზით იღებენ, რეკომენდებულია მკურნალობის დროს თირკმელების ფუნქციის მაჩვენებლების კონტროლი. საყრდენ- მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: კრესტორის ნებისმიერი დოზირებით და განსაკუთრებით 20 მგ-ზე მაღალი დოზით მიღების შემთხვევაში აღნიშნული იყო საყრდენ-მამოძრავებელ აპარატზე შემდეგი ზემოქმედება: მიალგია, მიოპათია, იშვიათ შემთხვევებში – რაბდომიოლიზი. კრეატინფოსფაკინაზის განსაზღვრა: კრეატინფოსფაკინაზის განსაზღვრა არ უნდა მოხდეს ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვების შემდეგ ან კრეატინფოსფაკინაზის დონის ზრდის სხვა შესაძლო მიზეზების შემთხვევაში, რის გამოც შეიძლება მიღებული შედეგების არასწორი ინტერპრეტაცია მოხდეს. იმ შემთხვევაში, თუ კრეატინფოსფაკინაზის საწყისი დონე მნიშვნელოვნადაა გაზრდილი (5-ჯერ მეტი, ვიდრე ნორმის ზედა ზღვარი), 5-7 დღის შემდეგ საჭიროა ხელმეორე ანალიზის ჩატარება. არ შეიძლება თერაპიის დაწყება, თუ ხელმეორე ტესტი კრეატინფოსფაკინაზის არსებულ დონეს დაადასტურებს (5-ჯერ მეტი, ვიდრე ნორმის ზედა ზღვარი). თერაპიის დაწყებამდე: კრესტორის დანიშვნისას, ასევე ჰმგKoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების დანიშვნისას სიფრთხილე უნდა დაიცვან პაციენტებმა, რომლებსაც მიოპათიის/რაბდომიოლიზის რისკის ფაქტორები აქვთ (პუნქტი "სიფრთხილის დაცვით"). აუცილებელია რისკისა და თერაპიის სარგებლობის შედარება და კლინიკური დაკვირვებების ჩატარება. თერაპიის დროს: აუცილებელია პაციენტის ინფორმირება იმის შესახებ, რომ მან დაუყოვნებლივ უნდა შეატყობინოს ექიმს კუნთების ტკივილის, კუნთების სისუსტის ან სპაზმების შესახებ, განსაკუთრებით თუ იგი თავს შეუძლოდ გრძნობს და ამცივნებს. ასეთი პაციენტებისთვის უნდა განისაზღვროს კრეატინფოსფაკინაზას დონე. თერაპია უნდა შეწყდეს, თუ კრეატინფოსფაკინაზას დონე მნიშვნელოვნადაა გაზრდილი (ნორმის ზედა ზღვარზე 5-ჯერ მეტი) ან სიმპტომები, კუნთების მხრიდან მკვეთრადაა გამოხატული და იწვევს ყოველდღიურ დისკომფორტს (იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ფოსფაკინაზას დონე ნორმის ზედა ზღვარზე 5-ჯერ ნაკლებია). თუ სიმპტომები გაქრება და კრეატინფოსფაკინაზას დონე ნორმას დაუბრუნდება, შეიძლება კრესტორის ან ჰმგKoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების ხელმეორედ დანიშვნის საკითხის განხილვა, უფრო მცირე დოზებით და პაციენტზე გულდასმით დაკვირვებით. სიმპტომების არარსებობისას კრეატინფოსფაკინაზას რუტინული კონტროლი მიზანშეწონილი არაა. კრესტორის მიღებისა და თანმხლები თერაპიის დროს ჩონჩხის მუსკულატურაზე ზემოქმედების ზრდის ნიშნები არ აღინიშნება. თუმცა, აღნიშნულია მიოზიტისა და მიოპათიის შემთხვევების ზრდა იმ პაციენტებში, რომლებიც იყენებენ ჰმგKoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორებს, ფიბრინმჟავას წარმოებულ პრეპარატებთან ერთად, გემფიბროზილის, ციკლოსპორინის, ნიკოტინის მჟავას, აზოლური სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებების, პროტეაზები ინჰიბიტორების და მაკროლიდური ანტიბიოტიკების ჩათვლით. გემფიბროზილი ზრდის მიოპათიის რისკს, ჰმგKoA რედუქტაზას ზოგიერთი ინჰიბიტორების დანიშვნისას. ამგვარად, კრესტორისა და გემფიბროლიზის ერთდროულად დანიშვნა რეკომენდებული არაა. კრესტორის და ფიბრატების ან ნიაცინის ერთდროულად გამოყენებისას საჭიროა რისკის და შესაძლო სარგებლობის გულდასმით აწონ- დაწონა. პრეპარატ კრესტორის 40 მგ დოზის და ფიბრატების ერთდროულად მიღება უკუნაჩვენებია (იხ. პუნქტი "ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და მედიკამენტოზური ურთიერთქმედების სხვა ფორმები"). კრესტორით მკურნალობის დაწყებიდან და/ან დოზის გაზრდიდან 2-4 კვირის შემდეგ აუცილებელია ლიპიდური ცვლის მაჩვენებლების კონტროლი (საჭიროების შემთხვევაში აუცილებელია დოზის კორექცია). ღვიძლი: რეკომენდებულია ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების განსაზღვრა თერაპიის დაწყებამდე და თერაპის დაწყებიდან 3 თვის შემდეგ. კრესტორის მიღება უნდა შეწყდეს ან შემცირდეს დოზა, თუ ტრანსამინაზების აქტივობის დონე სისხლის შრატში 3-ჯერ აღემატება ნორმის ზედა ზღვარს.
ჰიპოთირეოზის ან ნეფროტული სინდრომის შედეგად წარმოშობილი ჰიპოქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებს ძირითადი დაავადებების მკურნალობა უნდა ჩაუტარდეთ კრესტორით მკურნალობის დაწყებამდე. განსაკუთრებული პოპულაციები. ეთნიკური ჯგუფები: ჩინელ და იაპონელ პაციენტებს შორის ფარმაკოკინეტიკური გამოკვლევების ჩატარებისას აღნიშნულია როზუვასტატინის სისტემური კონცენტრაციის ზრდა, ევროპელ პაციენტებთან მიღებულ მაჩვენებლებთან შედარებით (იხ. პუნქტები "გამოყენების წესი და დოზები" და "ფარმაკოკინეტიკური
თვისებები").
**
სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმების გამოყენების უნარზე ზემოქმედება:**
კრესტორის სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმების გამოყენების უნარზე ზემოქმედების გამოკვლევები არ ჩატარებულა, თუმცა, ფარმაკოდინამიკური თვისებების გათვალისწინებით, კრესტორი ასეთ ზემოქმედებას არ უნდა ახდენდეს. ავტომანქანის მართვისას ან მექანიზმების გამოყენების დროს საჭიროა იმის გათვალისწინება, რომ თერაპიის დროს შესაძლებელია თავბრუსხვევა.
**
გამოშვების ფორმა:**
10, 20 და 40 მგ გარსით დაფარული ტაბლეტები. 7 ან 28 ტაბლეტიანი ბლისტერები (10 და 20 მგ ტაბლეტიანი ბლისტერები 1X7 და 2X14; 40 მგ ბლისტერები 1X7 და 4X7), მუყაოს ყუთში, გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
**
შენახვის პირობები:**
30ºC-ზე დაბალ ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
**
ვარგისიანობის ვადა:**
3 წელი. არ შეიძლება შეფუთვაზე აღნიშნული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება.
**
აფთიაქიდან გაცემის პირობები:**
რეცეპტით.
**
მწარმოებელი ფირმა:**
ასტრაზენეკა იუ კეი ლიმიტედ (დიდი ბრიტანეთი), აი პი ერ ფარმასიუტიკალს ინკ., პუერტო რიკო (აშშ), საბანა გარდენს, 1967 მაინ სტრიტ, კაროლინა, სან ხუანი, პუერტო რიკო 00983.
შემდგომი ინფორმაცია მოთხოვნით:
ასტრაზენეკა იუ კეი ლიმიტედ, 119021 მოსკოვი, ტიმურ ფრუნზეს ქ. # 11,
კორპ. 2-5.
კრესტორი სავაჭრო ნიშანი – კომპანია ასტრაზენეკას საკუთრება.

შენადგენლობა: როზუვასტატინი

ჩვენებები: ჰიპერქოლესტერინემია. როზუვასტატინი გამოიყენება საერთო ქოლესტერინის, LDL ქოლესტერინის, B
აპოლიპოპროტეინისა და ტრიგლიცერიდების მომატებული კონცენტრაციების შემცირების მიზნით, იმ შემთხვევაში, თუ
სხვა მეთოდები სასურველ შედეგებს ვერ გვაძლევენ: ჰიპერქოლესტერინემია; კომბინირებული ჰიპერქოლესტერინემია (შერეული); ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია; გულ-სისხლძარღვოვანი დაავადებების პროფილაქტიკა.

დოზირება და მიღების წესი: 1 აბი დღეში ერთხელ. როზუვასტატინის დღიური მაქსიმალური დოზა შეადგენს 40 მგ-ს. ეს დოზა განკუთვნილია მხოლოდ ქოლესტერინის მაღალი დონის მქონე პაციენტებისათვის და გულის შეტევის,
სტენოკარდიის მაღალი რისკის მქონე პაციენტებისათვის, რომელთა ქოლესტერინის დონე არ შემცირდა შესაბამისად
20 მგ ტაბლეტის მიღებისას. რეკომენდებულია ქოლესტერინის რეგულარული შემოწმება. დოზის გამოტოვების
შემთხვევაში: დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, შემდეგი დოზა მიიღება ჩვეულ დროს. დაუშვებელია გამოტოვებულის
სანაცვლოდ გაორმაგებული დოზი მიღება. როზუვასტატინის მიღების შეწყვეტამდე უნდა მიემართოს ექიმს. პრეპარატის
შეწყვეტამ შესაძლოა გამოიწვიოს ქოლესტერინის დონის მომატება.

გვერდითი მოვლენები: ყველა პრეპარატის მსგავსად, როზუვასტატინმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები.
ჩვეულებრივ, ეს გვერდითი მოვლენები გარდამავალია და მსუბუქი ხასიათისაა. ქვემოთ ჩამოთვლილი ალერგიული რეაქციების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება: სუნთქვის გაძნელება, სახის, ენის, ტუჩების ან ყელის შეშუპებით ან მათ გარეშე; სახის, ენის, ტუჩების ან ყელის შეშუპება, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ყლაპვის გაძნელება; კანის ძლიერი ქავილი. ასევე დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს როზუვასტატინის მიღება, თუ აღინიშნება კუნთების უჩვეულო ტკივილი, რომელიც დიდხანს გრძელდება. სხვა სტატინების მსგავსად, ადამიანთა მცირე ნაწილში ვლინდება არასასურველი გავლენა კუნთებზე და იშვიათად იწვევს კუნთების სერიოზულ დაზიანებას ე.წ. რაბდომიოლოზს. გარდა ამისა შესაძლოა გამოვლინდეს შემდეგი გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, კუჭის ტკივილი, შეკრულობა, ღებინება, კუნთების ტკივილი, თავბრუსხვევა.

უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა როზუვასტატინის მიმართ, ან მისი რომელიმე კომპონენტის მიმართ;
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი; ღვიძლის ან თირკმლის მწვავე უკმარისობა; კუნთების განმეორებითი, ან უჩვეულო ტკივილი; 70 წლის ზემოთ ასაკის პაციენტებში; მწვავე რესპირატორული უკმარისობისას; ზოგიერთ ადამიანში სტატინებმა შეიძლება გავლენა მოახდინონ ღვიძლზე. ამის დადგენა ხდება მარტივი ანალიზით, სადაც ხდება ღვიძლის ენზიმების
მომატებული დონის განსაზღვრა სისხლში. ამ მიზნით, ექიმი ყოველთვის აკეთებს სისხლის ამ ანალიზს ვაზუროტინით მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პერიოდში.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: ექიმს უნდა ეცნობოს ყველა იმ პრეპარატის შესახებ, რომელსაც იღებს ან იღებდა პაციენტი, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაცემი პრეპარატების შესახებ. განსაკუთრებით ციკლოსპორინის, ვარფარინის,
ფიბრატების, ან ქოლესტერინის შესამცირებელი ნებისმიერი სხვა პრეპარატის, საჭმლის მოსანელებელი საშუალებების,
ერითრომიცინის, შიგნით მისაღები კონტრაცეპტივების, ლიპონავირი, რიტონავირის გამოყენებისას, ან თუ ტარდება
ჰორმონ-ჩანაცვლებითი თერაპია.

ორსულობა და ლაქტაცია: ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე რჩევისათვის უნდა მიემართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
როზუვასტატინის არ გამოიყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში.
როზუვასტატინის მიღების დროს რეკომენდებულია შიგნით მისაღები კონტრაცეპტივების მიღება, ორსულობის თავიდან აცილების მიზნით.

ჭარბი დოზირება: პრეპარატის ჭარბი დოზით მიღების შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს ან უახლოეს საავადმყოფოს.

შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.

შენადგენლობა: როზუვასტატინი

ჩვენებები: ჰიპერქოლესტერინემია. როზუვასტატინი გამოიყენება საერთო ქოლესტერინის, LDL ქოლესტერინის, B
აპოლიპოპროტეინისა და ტრიგლიცერიდების მომატებული კონცენტრაციების შემცირების მიზნით, იმ შემთხვევაში, თუ
სხვა მეთოდები სასურველ შედეგებს ვერ გვაძლევენ: ჰიპერქოლესტერინემია; კომბინირებული ჰიპერქოლესტერინემია (შერეული); ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია; გულ-სისხლძარღვოვანი დაავადებების პროფილაქტიკა.

დოზირება და მიღების წესი: 1 აბი დღეში ერთხელ. როზუვასტატინის დღიური მაქსიმალური დოზა შეადგენს 40 მგ-ს. ეს დოზა განკუთვნილია მხოლოდ ქოლესტერინის მაღალი დონის მქონე პაციენტებისათვის და გულის შეტევის,
სტენოკარდიის მაღალი რისკის მქონე პაციენტებისათვის, რომელთა ქოლესტერინის დონე არ შემცირდა შესაბამისად
20 მგ ტაბლეტის მიღებისას. რეკომენდებულია ქოლესტერინის რეგულარული შემოწმება. დოზის გამოტოვების
შემთხვევაში: დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, შემდეგი დოზა მიიღება ჩვეულ დროს. დაუშვებელია გამოტოვებულის
სანაცვლოდ გაორმაგებული დოზი მიღება. როზუვასტატინის მიღების შეწყვეტამდე უნდა მიემართოს ექიმს. პრეპარატის
შეწყვეტამ შესაძლოა გამოიწვიოს ქოლესტერინის დონის მომატება.

გვერდითი მოვლენები: ყველა პრეპარატის მსგავსად, როზუვასტატინმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები.
ჩვეულებრივ, ეს გვერდითი მოვლენები გარდამავალია და მსუბუქი ხასიათისაა. ქვემოთ ჩამოთვლილი ალერგიული რეაქციების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება: სუნთქვის გაძნელება, სახის, ენის, ტუჩების ან ყელის შეშუპებით ან მათ გარეშე; სახის, ენის, ტუჩების ან ყელის შეშუპება, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ყლაპვის გაძნელება; კანის ძლიერი ქავილი. ასევე დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს როზუვასტატინის მიღება, თუ აღინიშნება კუნთების უჩვეულო ტკივილი, რომელიც დიდხანს გრძელდება. სხვა სტატინების მსგავსად, ადამიანთა მცირე ნაწილში ვლინდება არასასურველი გავლენა კუნთებზე და იშვიათად იწვევს კუნთების სერიოზულ დაზიანებას ე.წ. რაბდომიოლოზს. გარდა ამისა შესაძლოა გამოვლინდეს შემდეგი გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, კუჭის ტკივილი, შეკრულობა, ღებინება, კუნთების ტკივილი, თავბრუსხვევა.

უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა როზუვასტატინის მიმართ, ან მისი რომელიმე კომპონენტის მიმართ;
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი; ღვიძლის ან თირკმლის მწვავე უკმარისობა; კუნთების განმეორებითი, ან უჩვეულო ტკივილი; 70 წლის ზემოთ ასაკის პაციენტებში; მწვავე რესპირატორული უკმარისობისას; ზოგიერთ ადამიანში სტატინებმა შეიძლება გავლენა მოახდინონ ღვიძლზე. ამის დადგენა ხდება მარტივი ანალიზით, სადაც ხდება ღვიძლის ენზიმების
მომატებული დონის განსაზღვრა სისხლში. ამ მიზნით, ექიმი ყოველთვის აკეთებს სისხლის ამ ანალიზს ვაზუროტინით მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პერიოდში.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: ექიმს უნდა ეცნობოს ყველა იმ პრეპარატის შესახებ, რომელსაც იღებს ან იღებდა პაციენტი, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაცემი პრეპარატების შესახებ. განსაკუთრებით ციკლოსპორინის, ვარფარინის,
ფიბრატების, ან ქოლესტერინის შესამცირებელი ნებისმიერი სხვა პრეპარატის, საჭმლის მოსანელებელი საშუალებების,
ერითრომიცინის, შიგნით მისაღები კონტრაცეპტივების, ლიპონავირი, რიტონავირის გამოყენებისას, ან თუ ტარდება
ჰორმონ-ჩანაცვლებითი თერაპია.

ორსულობა და ლაქტაცია: ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე რჩევისათვის უნდა მიემართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
როზუვასტატინის არ გამოიყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში.
როზუვასტატინის მიღების დროს რეკომენდებულია შიგნით მისაღები კონტრაცეპტივების მიღება, ორსულობის თავიდან აცილების მიზნით.

ჭარბი დოზირება: პრეპარატის ჭარბი დოზით მიღების შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს ან უახლოეს საავადმყოფოს.

შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.

კრესტორი

CRESTOR

სავაჭრო სახელწოდება: კრესტორი

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება: როზუვასტატინი

წამლის ფორმა: აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები ****

შედგენილობა

თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს:

მოქმედი ნივთიერება: კალციუმის როზუვასტატინი 5,20 მგ (როზუვასტატინის მხრივ - 5,00 მგ).

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი 93.08მგ, მიკროკრისტალური (ტიპი: РН-200) ცელულოზა 31.02მგ, კროსპოვიდონი 7.50მგ, მაგნიუმის სტეარატი 1.88მგ;

ტაბლეტის გარსის შემადგენლობაში შედის: ლაქტოზას მონოჰიდრატი 1.80მგ, ჰიპრომელოზა 1.26მგ, ტრიაცეტინი (გლიცერინის ტრიაცეტატი) 0.36მგ, ტიტანის დიოქსიდი (Е171) 0.90მგ, საღებავი რკინის ყვითელი ოქსიდი (Е172) 0.18მგ.

წამლის აღწერა

5მგ ტაბლეტი: მრგვალი, ორმხრივ ამოზნექილი, ყვითელი, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები ცალმხრივი გრავირებით“ZD4522 5”.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ჰიპოლიპიდემიური საშუალება – HMG COA-რედუქტაზას ინჰიბიტორი

ათქ კოდი: C10AA07

ფარმაკოლოგიური თვისებები

მოქმედების მექანიზმი

როზუვასტატინი წარმოადგენს სელექტიურ, HMG COA-რედუქტაზას კონკურნტულ ინჰიბიტორს, ფერმენტის, რომელიც 3-ჰიდროქსი-3-მეთილგლუტარილ კოფერმენტ A-ს გარდაქმნის ქოლესტერინის წინამორბედ მევალონის მჟავად. როზუვასტატინის მოქმედების სამიზნე ორგანოა ღვიძლი, სადაც ხდება ქოლესტერინის სინთეზი და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კატაბოლიზმი. როზუვასატინი ზრდის დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების “ღვიძლისმიერი” რეცეპტორების რიცხვს უჯრედის გარსზე, რითაც იზრდება დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მიტაცება და კატაბოლიზმი, რასაც თავის მხრივ მივყავართ ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების სინთეზის ინჰიბირებამდე. აღნიშნულის გამო მცირდება დაბალი და ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების საერთო რაოდენობა. ****

ფარმაკოდინამიკა

პრეპარატი კრესტორი ამცირებს ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინებს, საერთო ქოლესტერინს, ზრდის ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას, ასევე ამცირებს აპოლიპოპროტეინ B-ს (აპო-B), ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების, ქოლესტერინ-ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას და ზრდის აპოლიპოპროტეინ A-I-ს დონეს (აპო-A-I) (იხ. ცხრილი 1, 2), ამცირებს ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები/ქოლესტერინ- მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების, საერთო ქოლესტერინი/ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების და ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები/ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინებისა და აპო-B/ აპო- A-I-ს თანაფარდობას.

თერაპიული ეფექტი ვლინდება კრესტორი-ს მიღებიდან ერთი კვირის განმავლობაში, ორი კვირის შემდეგ აღწევს – მაქსიმალური ეფექტის 90%. მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა პრეპარატის მიღებიდან მე-4 კვირას და ნარჩუნდება რეგულარული მიღებისას.

ცხრილი 1. დოზა-დამოკიდებული ეფექტი პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში (ტიპი IIა და IIბ ფრედრიქსონის მიხედვით) (საშუალო კორექტირებული პროცენტული ცვლილება საწყის მნიშვნელობასთან შედარებით).

დოზა | პაციენტთა რაოდენობა | ქოლესტერინ- დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები **** | საერთო ქოლესტერინი | ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლოპოპროტეინები | ტრიგლიცერიდები | ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები | აპო B | აპო A-I
---|---|---|---|---|---|---|---|---
პლაცებო 5 მგ | 13 17 | -7 -45 | -5 -33 | 3 13 | -3 -35 | -7 -44 | -3 -38 | 0 4
10 მგ | 17 | -52 | -36 | 14 | -10 | -48 | -42 | 4
20 მგ | 17 | -55 | -40 | 8 | -23 | -51 | -46 | 5
40 მგ | 18 | -63 | -46 | 10 | -28 | -60 | -54 | 0

ცხრილი 2. დოზა-დამოკიდებული ეფექტი ჰიპერტრიგლიცერიდემიის მქონე პაციენტებში (ტიპი IIბ და IV ფრედრიქსონის მიხედვით) (საშუალო კორექტირებული პროცენტული ცვლილება საწყის მნიშვნელობასთან შედარებით.)

დოზა | პაციენტთა რაოდენობა | ტრიგლიცერიდები | ქოლესტერინ- დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები | საერთო ქოლესტერინი | ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლოპოპროტეინები | ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები | ქოლესტერინ-ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები | ტრიგლიცერიდები- ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდები
---|---|---|---|---|---|---|---|---
პლაცებო | 26 | 1 | 5 | 1 | -3 | 2 | 2 | 6
5 მგ | 26 25 | 1 -21 | 5 -28 | 1 -24 | -3 3 | 2 -29 | 2 -25 | 6 -24
10 მგ | 23 | -37 | -45 | -40 | 8 | -49 | -48 | -39
20 მგ | 27 | -37 | -31 | -34 | 22 | -43 | -49 | -40
40 მგ | 25 | -43 | -43 | -40 | 17 | -51 | -56 | -48

კლინიკური ეფექტურობა

პრეპარატი კრესტორი ეფექტურია ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე ზრდასრულ პაციენტებში ჰიპერტრიგლიცერიდემიით ან მის გარეშე, რასის, სქესის და ასაკის მიუხედავად, შაქრიანი დიაბეტისა და ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტების ჩათვლით.

ფრედრიქსონის მიხედვით IIა და IIბ ტიპის ჰიპერქოლესტერინემიის (საწყისი საშუალო კონცენტრაცია ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დაახლოებით 4.8მმოლ/ლ) მქონე პაციენტების 80%-ში 10მგ დოზით პრეპარატის მიღების ფონზე ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაცია 3მმოლ/ლ-ზე დაბალ მაჩვენებელს აღწევს.

ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პრეპარატ კრესტორს 40-80მგ დოზით, აღინიშნება ლიპიდური პროფილის დადებითი დინამიკა (435 პაციენტზე ჩატარებული კვლევა). სადღეღამისო დოზის 40მგ-ზე ტიტრიტებით (12 კვირის განმვლობაში) აღინიშნება ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის 53%-ით შემცირება. პაციენტთა 33%-ში მიიღწევა ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის 3მმოლ/ლ-ზე დაბალი მაჩვენებელი.

ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლების პრეპარატ კრესტორს იღებდნენ 20მგ და 40მგ, ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის საშუალო შემცირება 22%-ია.

პაციენტებში ჰიპერტრიგლიცერიდემიით ტრიგლიცერიდების საწყისი დოზით 273-დან 817მგ/დლ, რომლებიც ირებენ კრესტორს დოზით 5მგ-დან 40მგ-მდე დღეში 6 კვირის განმავლობაში, მნიშვნელოვნად მცირდებოდა ტრიგლიცერიდების კონცენტრაცია სისხლში (იხ. ცხრილი 2).

ადიტიური ეფექტი აღინიშნება ფენოფიბრატთან კომბინაციისას ტრიგლიცერიდების შემცველობის მიმართ და ლიპიდების შემამცირებელი დოზის ნიკოტინის მჟავასთან კომბინაციისას ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მიმართ (იხ. ასევე ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”).

კვლევაში METEOR 45-70 წლამდე ასაკის 984 პაციენტის მონაწილეობით გულის იშემიური დაავადების განვითარების დაბალი რისკით (10 წლიანი რისკი ფრამინგემის შკალით 10%-ზე ნაკლები), ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების საშუალო კონცენტრაციით 4მმოლ/ლ (154.5მგ/დლ) და სუბკლინიკური ათეროსკლეროზით (რომელიც ფასდებოდა საძილე არტერიის კო “ინტიმა-მედია”კომპლექსის სისქით) შესწავლილ იქნა როზუვასტატინის ზემოქმედება “ინტიმა-მედია” კომპლექსის სისქეზე. პაციენტები იღებდნენ 40მგ როზუვასტატინს დღე/ღამეში ან პლაცებოს 2 წლის განმავლობაში. როზუვასტატინით თერაპია მნიშვნელოვნად ამცირებდა “ინტიმა-მედია” კომპლექსის მაქსიმალურ სისქეს საძილე არტერიის 12 სეგმენტში პლაცებოსთან მიმართებაში სხვაობით 0.0145მმ/წელი (95% სარწმუნოების ინტერვალი 0.0196-0.0093; р < 0,0001). როზუვასტატინის ჯგუფში აღინიშნა “ინტიმა-მედია” კომპლექსის მაქსიმალური შემცირება 0.0014მმ/წელი-ით (0.12%/წელი (არასარწმუნო მაჩვენებელი) საწყის მაჩვენებელთან შედარებით, მაშინ როცა პლაცებო ჯგუფში იგივე მაჩვენებელი გაიზარდა 0.0131მმ/წელი-თ (1.12%/წელი (р < 0,0001). პირდაპირი კავშირი “ინტიმა-მედია” კომპლექსის სისქესა და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების რისკის შემცირებას შორის დღემდე დადგენილი არ იყო. კვლევა METEOR ჩატარდა პაციენტებში გულის იშემიური დაავადების დაბალი რისკით, რომლებისთვისაც 40მგ როზუვასტატინი რეკომენდებული არ არის. 40მგ როზუვასტატინი უნდა დაენიშნოს პაციენტს გამოხატული ჰიპერქოლესტერინემიითა და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების მაღალი რისკით.

17802 პაციენტზე ჩატარებული კვლევა JUPITER-ის შედეგების მიხედვით (სტატინების გამოყენების დასაბუთება პირველადი პროფილაქტიკისთვის: როზუვასტატინის შეფასების ინტერვენციული კვლევა) როზუვასტატინი მნიშვნელოვნად ამცირებს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების გართულებების რისკს (252 პლაცებო ჯგუფში 142 როზუვასტატინის ჯგუფთან შედარებით) (р < 0,001) ფარდობითი რისკის 44%-ით შემცირებით. თერაპიის ეფექტურობა აღინიშნა პრეპარატის გამოყენებიდან 6 თვის შემდეგ. აღინიშნა სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი 48%-იანი შემცირება კომბინირებული კრიტერიუმის, რომელიც მოიცავს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებით გამოწვეულ სიკვდილს, ინსულტს და მიოკარდიუმის ინფარქტს (რისკების ფარდობა: 0.52, 95%, სარწმუნოების ინტერვალი 0.40-0.68, р < 0,001), 54%-ით შემცირდა მიოკარდიუმის ფატალური და არაფატალური ინფარქტი (რისკების ფარდობა: 0.46, 95%, სარწმუნოების ინტერვალი 0.30-0.70, р) და 48%-ით ფატალური და არაფატალური ინსულტი. საერთო სიკვდილიანობა შემცირდა 20%-ით როზუვასტატინის ჯგუფში (რისკების ფარდობა: 0.80, 95%, სარწმუნოების ინტერვალი 0.67-0.97, р = 0,02). უსაფრთოების პროფილი პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ 20მგ როზუვასტატინს მთლიანობაში ემთხვევა პლაცებოს ჯგუფის უსაფრთხოების პროფილს.

ფარმაკოკინეტიკა

აბსორბცია და განაწილება

როზუვასტატინის მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაცია მიიღწევა მიღებიდან დაახლოებით 5სთ-ს შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 20%-ია. როზუვასტატინი მეტაბოლიზდება უპირატესად ღვიძლში, რომელიც ქოლესტერინისა და ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების სინთეზის ძირითადი ორგანოა. როზუვასტატინის განაწილების მოცულობა დაახლოებით 134ლ-ა. მიღებული დოზის დაახლოებით 90% უკავშირდება პლაზმის ცილებს, ძირითადად ალბუმინს.

მეტაბოლიზმი

განიცდის შეზღუდულ მეტაბოლიზმს (დაახლოებით 10%). როზუვასტატინი ციტოქრომ Р450 ფერმენტული სისტემის არაპროფილური სუბსტრატია. ძირითადი ფერმენტი, რომელიც მის მეტაბოლიზმში მონაწილეობს CYP2C9 იზოფერმენტია. იზოფერმენტი CYP2С19, CYP3А4 და CYP2D6 მეტაბოლიზმში მონაწილეობას ნაკლებად ღებულობს.

როზუვასტატინის ძირითადი გამოვლენილი მეტაბოლიტებია N- დესმეთილროზუვასტატინი და ლაქტონური მეტაბოლიტები. N- დესმეთილროზუვასტატინი დაახლოებით 50%-ით ნაკლებ აქტიურია, ვიდრე როზუვასტატინი, ლაქტონური მეტაბოლიტები არააქტიურია. ფარმაკოლოგიური აქტივობის 90% მოცირკულირე ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინჰიბირების სახით ხორციელდება როზუვასტატინის მიერ, დანარჩენი – მისი მეტაბოლიტებით.

გამოყოფა

მიღებული დოზის 90% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით ნაწლავებიდან (აბსორბირებული და არააბსორბირებული როზუვასტატინის ჩათვლით). დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა თირკმელებით. პლაზმური ნახევრადგამოყოფის პერიოდი (Т ½) დაახლოებით 19სთ-ია. ნახევრადდაშლის პერიოდი არაა დამოკიდებული დოზის გაზრდასთან. საშუალო გეომეტრიული პლაზმური კლირენსი დაახლოებით 50ლ/სთ-ია (ვარიაციის კოეფიციენტი 21.7%). როგორც ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორებისას, როზუვასტატინის “ღვიძლისმიერი” მიტაცების პროცესში ჩართულია ქოლესტერინის მემბრანული გადამტანი, რომელიც მნიშვნელოვან როლს თამაშობს როზუვასტატინის ღვიძლისმიერ ელიმინაციაში.

სწორხაზოვნება

როზუვასტატინის სისტემური ექპოზიცია იზრდება დოზის პროპორციულად. ყოველდღიური მიღებისას ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები არ იცვლება.

პაციენტთა განსაკუთრებული პოპულაციები. ასაკი და სქესი

სქესი და ასაკი როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკაზე კლინიკურად მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს.

ეთნიკური ჯგუფები

მონგოლოიდური რასის პაციენტებში (იაპონელები, ჩინელები, ფილიპინელები, ვიეტნამელები, კორეელები) ფარმაკოლოგიურმა კვლევებმა აჩვენა როზუვასტატინის AUC მედიანასა (მრუდქვეშა ფართობი “კონცენტრაცია-დრო”) და მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციის (Cmax) ორჯერ ზრდა ევროპეოიდებთან შედარებით; ინდუსებში AUC მედიანა და Cmax1.3- ჯერ მეტია.

ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის მიხედვით ევროპეოიდებსა და ნეგროიდებს შორის კლინიკურად მნიშვნელოვანი სხვაობა არ იქნა გამოვლენილი.

თირკმლის უკმარისობა

პაციენტებში თირკმლის მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის უკმარისობით როზუვასტატინის ან N-დესმეთილროზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია არ იცვლება. თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი (კკ) ‹30მლ/წთ) როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია 3-ჯერ, ხოლო N-დესმეთილროზუვასტატინის – 9-ჯერ მეტია ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით. ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია 50%-ით მეტია ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით.

ღვიძლის უკმარისობა

კვლევებში პაციენტების მონაწილეობით ღვიძლის უკმარისობის სხვადასხვა ხარისხით ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით 7 და ნაკლები ქულით როზუვასტატინის ნახევრადგამოყოფის პერიოდის ზრდა არ გამოვლენილა. ორ პაციენტში ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით 8 და 9 ქულით აღინიშნა ნახევრადდაშლის პერიოდის 2-ჯერ ზრდა დაბალი ქულების მქონე პაციენტებთან შედარებით. ჩაილდ-პიუს მიხედვით 9 ქულაზე მეტი სიმძიმისას როზუვასტატინის გამოყენების პრაქტიკა არ არსებობს.

გენეტიკური პოლიმორფიზმი

ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინჰიბიტორები, მათ შორის პრეპარატი კრესტორი, უკავშირდებიან ტრანსპორტულ ცილებს OATP1B1 (ჰეპატოციტების მიერ სტატინების მიტაცებაში მონაწილე ორგანული ანიონების ტრანსპორტის პოლიპეპტიდი) და BCRP (ეფლუქსური ტრანსპორტერი). გენოტიპ SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC და ABCG2 (BCRP) c.421AA- ის მტარებლებს აღენიშნებათ AUC ექსპოზიციის ზრდა 1.6 და 2.4-ჯერ, შესაბამისად, SLCO1B1 c.521TT და ABCG2 c.421CC-ის მტარებლებთან შედარებით.

ჩვენებები

· პირველადი ჰიპერქოლესტერინემია ფრედრიქსონით (ტიპი IIა, ოჯახური ჰეტეროზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის ჩათვლით) ან შერეული ჰიპერქოლესტერინემია (ტიპი IIბ) დიეტასთან ერთად დამატების სახით, როცა დიეტა და სხვა არამედიკამენტოზური საშუალებები (მაგ.ფიზიკური ვარჯიშები, სხეულის მასის შემცირება) არასაკმარისია.

· ოჯახური ჰომოზიგოტუეი ჰიპერქოლესტერინემია დიეტასთან და სხვა ლიპოდდამაქვეითებელ თერაპიასთან (მაგ. დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების აფერეზი) ერთად დამატების დახით ან იმ შემთხვევაში, როცა აღნიშნული თერაპია არასაკმარისად ეფექტურია.

· ტრიგლიცერიდემია (ტიპი IV ფრედრიქსონის მიხედვით) დიეტასთან ერთად დამატების სახით.

· ათეროსკლეროზის პროგრესირების შემცირებისთვის დიეტასთან ერთად დამატების სახით პაციენტებში, რომლებისთვისაც ნაჩვენებია საერთო ქოლესტერინისა და ქოლესტერინ- დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის შემამცირებელი თერაპია.

· ძირითადი გულ-სისხლძართვთა გართულებების (ინსულტი, ინფარქტი, არტერიული რევასკულარიზაცია) პირველადი პროფილაქტიკა ზრდასრულ პაციენტებში გიდ-ის კლინიკური ნიშნების გარეშე, მაგრამ მისი განვითარების გაზრდილი რისკით (50 წელზე მეტი ასაკი მამაკაცებში, 60 წლის ზევით – ქალებში, C-რეაქტიული ცილის მაღალი კონცენტრაცია (≥ 2მგ/ლ), მინიმუმ ერთი დამატებითი რისკ-ფაქტორის არსებობისას, როგორიცაა არტერიული ჰიპერტენზია, ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დაბალი კონცენტრაცია, თამბაქოს მოხმარება, გიდ-ის ადრეული განვითარების ოჯახური ანამნეზი).

უკუჩვენებები

5მგ, 10მგ და 20მგ სადღეღამისო დოზი-სთვის:

· როზუვასტატინისა და პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა

· ლაქტოზის აუტანლობა, ლაქტაზის დეფიციტი ან გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბცია (პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას)

• 18 წლამდე ასაკი

· ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში, შრატისმიერი ტრანსამინაზების აქტივობის მდგრადი მატება და ტრანსამინაზების აქტივობის ნებისმიერი მატება (ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ მეტად)

• თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა (კკ 30მკ/წთზე ნაკლები)
• მიოპათია
• ციკლოსპორინის ერთდროული მიღება

· ქალებში; ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, კონტრაცეფციის ადექვატური მეთოდის არ არსებობა

• მიოტოქსიური გართულებების მიმართ მიდრეკილი პაციენტები

40მგ სადღეღამისო დოზი-სთვის:

· როზუვასტატინისა და პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა

· ლაქტოზის აუტანლობა, ლაქტაზის დეფიციტი ან გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბცია (პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას)

• 18 წლამდე ასაკი
• ციკლოსპორინის ერთდროული მიღება

· ქალებში; ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, კონტრაცეფციის ადექვატური მეთოდის არ არსებობა

· ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში, შრატისმიერი ტრანსამინაზების აქტივობის მდგრადი მატება და ტრანსამინაზების აქტივობის ნებისმიერი მატება (ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ მეტად)

• პაციენტები მიოპათია/რაბდომიოლიზის რისკ-ფაქტორებთ, კონკრეტულად:
• თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობა (კკ 60მკ/წთზე ნაკლები)
• ჰიპოთირეოზი
• კუნთების დაავადების პირადი ან ოჯახური ანამნეზი

· მიოტოქსიურობა სხვა ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინფიბიტორების ან ფიბრატების მიღებისას ანამნეზში

• ალკოჰოლის ჭარბი რაოდენობით მოხმარება

· მდგომარეობები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის პლაზმური კონენტრაციის მატება

• ფიბრატების ერთდროული მიღება
• მონგოლოიდური რასის პაციენტები

სიფრთხილით ინიშნება

5მგ, 10მგ და 20მგ სადღეღამისო დოზით:

მიოპათია/რაბდომიოლიზის განვითარების რისკი – თირკმლის უკმარისობა, ჰიპოთირეოზი, კუნთების დაავადების პირადი ან ოჯახური ანამნეზი და სხვა

ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინფიბიტორების ან ფიბრატების მიღებისას კუნთოვანი ტოქსიურობის ანამნეზი; ალკოჰოლის გადაჭარბებით მოხმარება; 65 წლის ზევით ასაკი; მდგომარეობები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის პლაზმური კონენტრაციის მატება; მონგოლოიდური რასა;

ფიბრატებითან ერთდროული დანიშვნა (იხ.ნაწილი “ფარმაკოკინეტიკა”); ღვიძლის დაავადებები ანამნეზში, სეფსისი, არტერიული ჰიპოტენზია; ფართო ქირურგიული ჩარევები; ტრავმები; მძიმე მეტაბოლური, ენდოკრინული ან ელექტროლიტური დარღვევები ან არაკონტროლირებული კრუნჩხვითი შეტევები.

40მგ სადღეღამისო დოზით:

თირკმლის მსუბუქი სიმძიმის უკმარისობა (კკ 60მკ/წთ-ზე მეტი); 65 წლის ზევით ასაკი; ღვიძლის დაავადებები ანამნეზში; სეფსისი; არტერიული ჰიპოტენზია; ფართო ქირურგიული ჩარევები; ტრავმები; მძიმე მეტაბოლური, ენდოკრინული ან ელექტროლიტური დარღვევები ან არაკონტროლირებული კრუნჩხვითი შეტევები.

პაციენტები ღვიძლის უკმარისობით

ჩაილდ-პიუს მიხედვით 9 ქულაზე მეტი სიმძიმის ღვიძლის უკმარისობისას პრეპარატის გამოყენების პრაქტიკა არ არსებობს (იხ. ნაწილი “ფარმაკოდინამიკა” და “ განსაკუთრებული მითითებები”).

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

პრეპარატი კრესტორიუკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოში.

რეპროდუქციული ასაკის ქალები კონტრაცეფციის ადექვატურ მეთოდებს უნდა იყენებდნენ.

რამდენადაც ქოლესტერინი და ქოლესტერინის ბიოსინთეზის სხვა პროდუქტები საჭიროა ნაყოფის განვითარებისთვის, ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინჰიბირების პოტენციური რისკი აჭარბებს პრეპარატის გამოყენების სარგებელს ორსულებში.

პრეპარატით თერაპიის პერიოდში ორსულობის დადგომისას უნდა შეწყდეს მისი მიღება.

დედის რძეში როზუვასტატინის გამოყოფის მონაცემები არ არსებობა, რის გამოც, ძუძუთი კვების პერიოდში მისი მიღება უნდა შეწყდეს (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”).

მიღების წესი და დოზები

მიიღება შიგნით წყალთან ერთად, არ უნდა დაიღეჭოს და დაიფხვნას, იყლაპება მთლიანად. ინიშნება დღე/ღამის ნებისმიერ დროს საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.

პრეპარატ კრესტორით თერაპიის დაწყებამდე პაციენტმა უნდა დაიცვას სტანდარტული ჰიპოქოლესტერინემიული დიეტა და გააგრძელოს ის მკურნალობის პერიოდში. დოზა ირჩევა ინდივიდუალურად თერაპიული მიზნიდან და ეფექტიდან გამომდინარე ლიპიდების სამიზნე რეკომენდებული კონცენტრაციების გათვალისწინებით.

რეკომენდებული საწყისი დოზა დამწყები ან ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბირებიდან როზუვასტატინით თერაპიაზე გადმოყვანისას უნდა შეადგენდეს 5მგ ან 10მგ-ს 1-ჯერ დღეში. საწყისი დოზის შერჩევისას საჭიროა ქოლესტერინის შემცველობის ინდივიდუალური კონცენტრაციისა და გულ-სისხლძარღვთა გართულებების შესაძლო რისკის გათვალისწინება, ასევე აუცილებელია გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკის შეფასება. აუცილებლობისას დოზის გაზრდა შესაძლებელია 4 კვირის შემდეგ (იხ. ნაწილი “ფარმაკოდინამიკა”).

40მგ-ის მიღებისას გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკის გამო დაბალი დოზების მიღებასთან შედარებით (იხ. ნაწილი “გვერდითი მოვლენები”), 40მგ-მდე დოზის გაზრდა რეკონემდებულზე მაღალი საწყისი დოზით 4 კვირიანი მკურნალობის შემდეგ, შეიძლება მხოლოდ ჰიპერქოლესტერინემიის მაღალი ხარისხისა და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების გართულებების მაღალის რისკის მქონე (განსაკუთრებით ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიისას) პაციენტებში, რომლებშიც 20მგ-ის მიღებით ვერ იქნა მიღწეული სასურველი შედეგი და იქნებიან სპეციალისტის დაკვირვების ქვეშ (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”). რეკომენდებულია განსაკუთრებული გულდასმით დაკვირვება პაციენტებზე, რომლებიც იღებენ პრეპარატს დოზით 40მგ. 40მგ-ის დანიშვნა არაა რეკომენდებული პაციენტებში, რომლებსაც ადრე არ მიუმართავთ სპეციალისტისთვის. კრესტორით 2-4 კვირიანი თერაპიის და/ან დოზის მომატებისას აუცელებელია ლიპიდური ცვლის მაჩვენებლების კონტროლი (აუცილებლობისას საჭიროა დოზის კორექცია).

ხანდაზმული პაციენტები

ხანდაზმულ პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტები

პაციენტებში თირკმლის მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის უკმარისობით დოზის კორექცია საჭირო არ არის. პაციენტებში თირკმლის მძიმე უკმარისობით (კკ 30მკ/წთ-ზე ნაკლები) პრეპარატ კრესტორის დანიშვნა უკუნაჩვენებია. უკუნაჩვენებია 40მგ-ის დანიშვნა თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობის (კკ 30-60მკ/წთ-ზე ნაკლები) მქონე პაციენტებში (იხ. ნაწილები „ფარმაკოდინამიკა“ და “განსაკუთრებული მითითებები” და “ფარმაკოდინამიკა”). თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია საწყისი დოზა 5მგ.

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტები

ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში პრეპარატ კრესტორის® მიღების უკუჩვენებაა (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”).

განსაკუთრებული პოპულაციები. ეთნიკური ჯგუფები

როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების შესწავლამ სხვადასხვა ეთნიკურ გჯუფებში გამოავლინა მისი სისტემური კონცენტრაციის მატება იაპონელებსა და ჩინელებში (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”). აღნიშნული ფაქტი გასათვალისწინებელია პრეპარატ კრესტორის ამ ეთნიკურ ჯგუფებში დანიშვნისას. 10 და 20მგ–ის დანიშვნის საჭიროებისას რეკომენდებული საწყისი დოზა მონგოლოიდური რასის წარმომადგენლებისთვის 5მგ-ია. აღნიშნული რასის წარმომადგენლებში პრეპარატის 40მგ დოზით დანიშვნა უკუნაჩვენებია (იხ. ნაწილი “ უკუჩვენებები”).

გენეტიკური პოლიმორფიზმი

გენოტიპ SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC და ABCG2 (BCRP) c.421AA- ის მტარებლებში დაფიქსირდა AUC ექსპოზიციის ზრდა SLCO1B1 c.521TT და ABCG2 c.421CC-ის მტარებლებთან შედარებით. c.521CC და c.421AA გენების მქონე პაციენტებში კრესტორის მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა 20მგ-ა (იხ. ნაწილები “ფარმაკოკინეტიკა”,“სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”და “განსაკუთრებული მითითებები”).

მიოპათიისადმი მიდრეკილი პაციენტები

პრეპარატის 40მგ დოზის დანიშვნა უკუნაჩვენებია პაციენტებში ისეთი ფაქტორებით, რომლებიც მიუთითებენ მიოპათიისადმი მიდრეკილების არსებობას (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”). 10მგ და 20მგ-ის დანიშვნისას საჭიროებისას რეკომენდებული საწყისი დოზა ასეთი პაციენტებისთვის 5მგ-ა (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”).

თანმხლები თერაპია

როზუვასტატინი უკავშირდება სხვადასხვა სახის ცილა-გადამტანს (კერძოდ, OATP1B1 და BCRP). პრეპარატ კრესტორის ისეთ საშუალებებთან ერთად დანიშვნისას (როგორიცაა ციკლოსპორინი, აივ-პროტეაზის ზოგიერთი ინჰიბიტორი, რიტონავირისა და ატაზანავირის, ლიპონავირისა და/ან ტიპრანავირის კომბინაციის ჩათვლით), რომლებიც ზრდიან როზუვასტატინის პლაზმურ კონცენტრაციას გადამტან ცილებთან კავშირის გამო, შესაძლებელია გაიზარდოს მიოპათიის რისკი (რაბდომიოლიზის ჩათვლით) (იხ. ნაწილები “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”და “განსაკუთრებული მითითებები”). საჭიროა ასეთი პრეპარატების კრესტორთან ერთად დანიშვნამდე მათი გამოყენების ინსტრუქციის გაცნობა. ასეთ შემთხვევებში საჭიროა ალტერნატიული თერაპიის სარგებელის შეფასება ან პრეპარატ კრესტორის მიღების დროებით შეწყვეტა. თუ ზემოთ აღნიშნული საშუალებების დანიშვნა აუცილებელია, საჭიროა კრესტორით თანმხლები თერაპიის რისკისა და სარგებელის შეფასება და დოზის შემცირების განხილვა. (იხ. ნაწილი “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”).

გვერდითი მოვლენები

კრესტორის მიღებისას გამოვლენილი გვერდითი რეაქციები უნმიშვნელოა და თავისთავად ლაგდება. კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში, კრესტორით ნამკურნალები პაციენტების 4%-ზე ნაკლებმა დაასრულა კვლევაში მონაწილეობა ადრეული გვერდითი რეაქციების გამო.

გვერდითი რეაქციების ცხრილის სია

მე-3 ცხრილი წარმოადგენს გვერდითი რეაქციების პროფილს როზუვასტატინის მიღებისას კლინიკური კვლევებისა და პოსტმარკეტინგული ფართო გამოყენების მიხედვით; გვერდითი რეაქციები დაჯგუფებულია სიხშირის კატეგორიებად და ორგანოთა სისტემის კლასებად.

არასასურველი ეფექტების გამოვლენის სიხშირე შემდეგნაირადაა წარმოდგენილი:

ხშირად (> 1/100, < 1/10); საშუალო სიხშირით (> 1/1000, < 1/100); იშვიათად (> 1/10000, < 1/1000); ძალიან იშვიათად (< 1/10000), დაუზუსტებელი სიხშირით (არსებული მონაცემებით შეუძლებელია დათვლა).

ცხრილი 3. გვერდითი რეაქციები კლინიკური კვლევებისა და პოსტმარკეტინგული გამოყენების მიხედვით

ორგანოთა სისტემის კლასი | ხშირად | საშუალო სიხშირით | იშვიათად | ძალიან იშვიათად | დაუზუსტებელი სიხშირით
---|---|---|---|---|---
სისხლისა და ლიმფური სისტემის დარღვევები | | | თრომბოციტოპენია | |
იმუნური სისტემის დარღვევები | | | ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მათ შორის ანგიონევროზული შეშუპება | |
ენდოკრინული სისტემის დარღვევები | შაქრიანი დიაბეტი 1 | | | |
ფსიქიკური დარღვევები |

| | |

| დეპრესია
ნერვული სისტემის დარღვევები | თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა | | | პოლინეიროპათია, მეხსიერების დაკარგვა | პერიფერიული ნეიროპათია, ძილის დარღვევა (უძილობისა და კოშმარების ჩათვლით)
რესპირატორული სისტემის, გულმკერდის და შუასაყარის დარღვევები | | | | | ხველა, ქოშინი
კუჭ-ნაწლავის სისტემის დარღვევები | ყაბზობა, გულისრევა, მუცლის ტკივილი | | პანკრეატიტი | | დიარეა
ღვიძლისა და სანაღვლე გზების დარღვევები | | | "ღვიძლის" ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება | სიყვითლე, ჰეპატიტი |
კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები | | კანის ქავილი, გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება | | | სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, წამლისმიერი რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით (DRESS სინდრომი)
ჩონჩხის, კუნთოვანი და შემაერთებელი ქსოვილის დარღვევები | მიალგია | | მიოპათია (მიოზიტის ჩათვლით), რაბდომიოლიზი, წითელი მგლურას მსგავსი სინდრომი, კუნთების დაზიანება мышцы | ართრალგია | ტენდინოპათია, ზოგჯერ გართულებულია მყესის რღვევით, იმუნური პასუხით გამოწვეული ნეკროზული მიოპათია
თირკმლისა და საშარდე გზების დარღვევები | | | | ჰემატურია |
რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლის დარღვევები | | | | გინეკომასტია |
ზოგადი დარღვევები და დარღვევები ინექციის ადგილას | ასთენია | | | | შეშუპება

1 სიხშირე დამოკიდებული იქნება რისკის ფაქტორების არსებობაზე ან არარსებობაზე (სისხლში უზმოზე გლუკოზის კონცენტრაცია ≥ 5,6 მმოლ/ლ, სხეულის მასის ინდექსი (BMI) > 30 კგ/მ2, ტრიგლიცერიდების მომატებული კონცენტრაცია, არტერიული ჰიპერტენზია ანამნეზში).

ისევე როგორც სხვა HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორების შემთხვევაში, წამლის გვერდითი რეაქციების სიხშირე ზოგადად დოზაზეა დამოკიდებული.

თირკმლის დარღვევები

პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ პრეპარატ კრესტორით®, შარდის ანალიზმა ტესტი-ზოლის გამოყენებით გამოავლინა პროტეინურიის არსებობა, უპირატესად მილაკოვანი ტიპის. შარდში ცილის ოდენობის ცვლილებები (დაწყებული ცილის არარსებობიდან, ან კვალის ოდენობით არსებობიდან დამთვარებული ++-ით ან მეტი) გამოვლინდა მკურნალობის დროს 1%-ზე ნაკლებ პაციენტებში, რომლებმაც მიიღეს პრეპარატი დოზით 10-20 მგ და პაციენტთა დაახლოებით 3%-ში, რომლებმაც მიიღეს პრეპარატი დოზით 40 მგ. 20 მგ დოზის მიღებისას აღინიშნა შარდში ცილის ოდენობის ცვლილების სიხშირის უმნიშვნელო მატება (დაწყებული ცილის არარსებობიდან, ან კვალის ოდენობით არსებობიდან დამთვარებული +-ით) უმეტეს შემთხვევაში, პროტეინურია მცირდება ან ქრება სპონტანურად თერაპიის გაგრძელების ფონზე.

კლინიკური კვლევების შედეგებისა და პოსტმარკეტინგული გამოცდილების მიმოხილვამ დღემდე არ გამოავლინა მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი პროტეინურიასა და თირკმლის მწვავე ან პროგრესირებად დაავადებას შორის.

ჰემატურია დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პრეპარატ კრესტორს® და კლინიკური კვლევების შედეგები აჩვენებს, რომ ეს ფენომენი იშვიათად ხდება.

ჩონჩხის კუნთების დარღვევები

კრესტორის მიღებისას (ყველა დოზირებით), განსაკუთრებით 20მგ-ზე მეტი დოზით, გამოვლინდა ჩონჩხის კუნთების ეფექტები: მიალგია, მიოპათია (მიოზიტის ჩათვლით), იშვიათ შემთხვევებში – რაბდომიოლიზი თირკმლის მწვავე უკმარისობით ან მის გარეშე. კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის დოზა-დამოკიდებული მატება ვლინდება პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ როზუვასტატინს აღნიშნული უმეტეს შემთხვევაში უმნიშვნელო, უსიმპტომო და დროებითი იყო. კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის მატებისას (ზედა ზღვრულ ნორმაზე 5-ჯერ მეტი) როზუვასტატინით თერაპია უნდა შეწყდეს (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”).

ღვიძლის დაზიანებაHMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, ტრანსამინაზების აქტივობის დოზადამოკიდებული ზრდა დაფიქსირდა პაციენტთა მცირე რაოდენობაში, რომლებიც იყენებდნენ როზუვასტატინს, უმეტეს შემთხვევაში იყო უმნიშვნელო, უსიმპტომო და ხანმოკლე.

ზოგიერთი სტატინის გამოყენებისას დაფიქსირდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები:

სექსუალური დისფუნქცია.

გამოვლინდა ფილტვების ინტერსტიციული დაავადების განსაკუთრებით იშვიათი შემთხვევები, უმეტესად პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას (იხ.ნაწილი "განსაკუთრებული მითითებები").

რაბდომიოლიზის შემთხვევების, თირკმლისსა და ღვიძლის სერიოზული დარღვევების შესახებ შეტყობინებების სიხშირე (ძირითადად ასოცირებული "ღვიძლისმიერი" ტრანსამინაზების აქტივობის მატებასთან) უფრო მაღალი იყო 40 მგ დოზის მიღებისას.

დოზის გადაჭარბება

რამდენიმე დღე/ღამური დოზის ერთდროული მიღებისას როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები არ იცვლება. როზუვასტატინის დოზის გადაჭარბებისას სპეციფიკური მკურნალობა არ არსებობს. ასეთ შემთხვევაში რეკომენდებულია სიმპტომური თერაპია და სიცოცხლისთვის მნიშვნელოვანი ორგანოებისა და სისტემების ფუნქციათა შენარჩუნებისკენ მიმართული ღონისძიებები. აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციათა და კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის კონტროლი. ნაკლებსავარაუდოა ჰემოდიალიზის ეფექტურობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

როზუვასტატინზე სხვა წამლების ერთდროული გამოყენების გავლენა

ტრანსპორტული ცილების ინჰიბიტორები: როზუვასტატინი წარმოადგენს გარკვეული გადამტანი ცილების სუბსტრატს, მათ შორის ღვიძლის ათვისების გადამტანს OATP1B1-ს და ეფლუქსორული ტიპის გადამტანს, BCRP-ს.

როზუვასტატინი უკავშირდება სხვადასხვა სახის ცილა-გადამტანს (კერძოდ, OATP1B1 და BCRP). ამ ტრანსპორტული ცილების ინჰიბიტორების როზუვასტატინთან ერთად გამოყენებისას, შესაძლოა გაიზარდოს ამ უკანასკნელის პლაზმური კონცენტრაცია და მოიმატოს მიოპათიის განვითარების რისკმა (იხ. ცხრილი 4, ნაწილი “ მიღების წესი და დოზები” და “განსაკუთრებული მითითებები”).

ციკლოსპორინი: ციკლოსპორინის და როზუვასტატინის ერთდროული მიღებისას როზუვასტატინის AUC 7-ჯერ მეტი იყო, რომელიც გამოვლინდა ზრდასრულ მოხალისეებში (იხ. ცხრილი 4). პრეპარატი კრესტორი® უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იყენებენ ციკლოსპორინს (იხ. ნაწილი "უკუჩვენებები"). ამ პრეპარატების ერთდროული გამოყენება არ მოქმედებს ციკლოსპორინის კონცენტრაციაზე სისხლის პლაზმაში.

პროტეაზას ინჰიბიტორები:

მიუხედავად იმისა, რომ ურთიერთქმედების ზუსტი მექანიზმი უცნობია, პროტეაზას ინჰიბიტორთან ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის ექსპოზიციის მნიშვნელოვანი ზრდა (იხ. ცხრილი 4). მაგალითად, ფარმაკოკინეტიკური კვლევისას, როზუვასტატინის დოზით 10 მგ და კომბინირებული პრეპარატის ერთდროულმა გამოყენებამ, რომელიც შეიცავს ორ პროტეაზას ინჰიბიტორს (300 მგ ატაზანავირი/100 მგ რიტონავირი) ჯანმრთელ მოხალისეებში გამოიწვია როზუვასტატინის AUC-ის და Cmax დაახლოებით სამჯერ და შვიდჯერ ზრდა, შესაბამისად. პრეპარატ კრესტორის® და პროტეაზას ინჰიბიტორების ზოგიერთი კომბინაციის ერთდროული გამოყენება შესაძლებელია კრესტორის დოზის კორექციის შესაძლებლობის საფუძვლიანი შეფასების შემდეგ, როზუვასტატინის ექსპოზიციის დონის მოსალოდნელი ზრდის საფუძველზე (იხ. ნაწილები "მიღების წესი და დოზები“, „განსაკუთრებული მითითებები“ და ცხრილი 4).

გემფიბროზილი და სხვა ჰიპოლიპიდემიური საშუალებები: როზუვასტატინისა და გემფიბროზილის ერთდროულ გამოყენებამ გამოიწვია როზუვასტატინის მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციისა და AUC-ის 2-ჯერ მომატება (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”). კონკრეტული ურთიერთქმედების კვლევების მონაცემებზე დაყრდნობით, არ არის მოსალოდნელი მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება ფენოფიბრატთან, შესაძლებელია ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედება. გემფიბროზილი, ფენოფიბრატი, სხვა ფიბრატები და ნიაცინი (ნიკოტინის მჟავა) ლიპიდების შემამცირებელი დოზების გამოყენებისას (≥ 1 გ/დღეში) ზრდის მიოპათიის რისკს HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას, სავარაუდოდ იმის გამო, რომ მათ შეუძლიათ გამოიწვიონ მიოპათია მონოთერაპიის დროს. კრესტორის® მიღება დოზით 40 მგ უკუნაჩვენებია ფიბრატებთან ერთად გამოყენებისას (იხ. ნაწილები „უკუჩვენებები“ და „განსაკუთრებული მითითებები“). ასეთმა პაციენტებმა უნდა დაიწყონ თერაპია დოზით 5 მგ.

ეზეტიმიბი: პრეპარატის კრესტორის® დოზით 10 მგ და ეზეტიმიბის დოზით 10 მგ ერთდროულ გამოყენებას თან ახლდა როზუვასტატინის AUC 1.2-ჯერ მატება ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში (იხ. ცხრილი 4). არ არის გამორიცხული ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედება კრესოტრსა®ა და ეზეტიმიბს შორის არასასურველ რეაქციების განვითარების კუთხით (იხ. ნაწილი „განსაკუთრებული მითითებები“).

ანტაციდები: პრეპარატ კრესტორის და ანტაციდის ერთდროულმა გამოყენებამ მაგნიუმის და ალუმინის ჰიდროქსიდის შემცველი სუსპენზიის სახით გამოიწვია როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის დაქვეითება დაახლოებით 50%-ით. ეს ეფექტი ნაკლებად არის გამოხატული, თუ ანტაციდი გამოიყენებოდა კრესტორის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ. ამ ურთიერთქმედების კლინიკური მნიშვნელობა არ არის შესწავლილი.

ერითრომიცინი: ერითრომიცინისა და როზუვასტატინის ერთდროულმა მიღებამ გამოიწვიაროზუვასტატინის AUC-ს 20%-ითა და Cmax30%-ით შემცირება. აღნიშნული ურთიერთქმედება შესაძლოა ვლინდება ერითრომიცინის მიერ ნაწლავთა მოტორიკის გაზრდის ფონზე.

ციტოქრომ P450- ს იზოფერმენტები: in vivo და in vitro კვლევების შედეგებმა აჩვენა, რომ როზუვასტატინი ციტოქრომ P450-ს იზოფერმენტების არც ინჰიბიტორია და არც ინდუქტორი. ამას გარდა, როზუვასტატინი ამ ფერმენტების სუსტი სუბსტრატია. ამიტომ, არ არის მოსალოდნელი როზუვასტატინის ურთიერთქმედება სხვა საშუალებებთან ციტოქრომ P450-ს იზოფერმენტების მონაწილწობით მეტაბოლიზმის დონეზე. როზუვასტატინის ფლუკონაზოლთან (CYP2C9 და CYP3A4 იზოფერმენტების ინჰიბიტორი) და კეტოკონაზოლთან (CYP2A6 და CYP3A4 იზოფერმენტების ინჰიბიტორი) კლინიკურდ მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ ვლინდება.

ურთიერთქმედება სამურნალო საშუალებებთან, რომლებიც იწვევენ როზუვასტატინის დოზის კორექციას (იხ. ცხრილი 4 )

კრესტორის დოზის კორექტირება ხდება ისეთ საშუალებებთან ერთად აუცილებელი გამოყენებისას, რომლებიც იწვევენ როზუვასტატინის მიმართ ექსპოზიციას. თუ ექსპოზიცია მოსალოდნელია 2-ჯერ მეტად, კრესტორის საწყისი დოზა შეადგენს 5მგ-ს. ასევე, საჭიროა მაქსიმალური დღე/ღამური დოზის კორექტირება, რომ მოსალოდნელი ექსპოზიცია არ აჭარბებდეს იგივე მაჩვენებელს 40მგ-ისთვის სხვა წამლებთან ერთად მიღების გარეშე. მაგალითად, კრესტორის მაქსიმალური დღე/ღამური დოზა გემფიბროზილთან ერთად გამოყენებისას 20მგ-ია (ექსპოზიციის ზრდა 1.9-ჯერ), რიტონავირი/ატაზანავირი – 10მგ (ექსპოზიციის ზრდა 3.1-ჯერ).

კრესტორის® საწყისი დოზის კორექცია არ არის საჭირო, თუ ექსპოზიციის ზრდა მოსალოდნელია 2-ჯერ ნაკლებად, თუმცა კრესტორი® დოზის ზრდისას, რომელიც 20 მგ-ზე მეტია საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა

ცხრილი****4 . თანმხლები თერაპიის გავლენა როზუვასტატინის მიმართ ექსპოზიციაზე (AUC, მონაცემები ნაჩვენებია კლების მიხედვით) – გამოქვეყნებული კლინიკური კვლევების შედეგები

როზუვასტატინისAUC-ისგაზრდა2-ჯერან****მეტჯერ

სამკურნალორეჟიმიპრეპარატებით,რომლებიცურთიერთქმედებენ****როზუვასტატინთან | როზუვასტატინის რეჟიმი | როზუვასტატინის AUC-ისცვლილება****1
სოფოსბუვირი/ველპატასვირი/ვოქსილაპრევირი (400მგ-100მგ-100მგ) + ვოქსილაპრევირი 100მგ 1-ჯერ დღეში, 15 დღე | 10მგ ერთჯერადად | მატება 7.4-ჯერ
ციკლოსპორინი 75-200მგ 2- ჯერ დღე/ღამეში, 6 თვე | 10 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში., 10 დღე | მატება 7.1-ჯერ
დაროლუტამიდი 600 მგ 2-ჯერ დღეში, 5 დღე | 5 მგ ერთჯერადად | მატება 5.2-ჯერ
რეგორაფენიბი 160მგ 1-ჯერ დღეში, 14 დღე | 5მგ ერთჯერადად | მატება 3.8-ჯერ
ატაზანავირი 300 მგ/რიტონავირი 100 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 8 დღე | 10 მგ ერთჯერადად | მატება 3.1-ჯერ
ველპატასვირი 100 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში | 10 მგ ერთჯერადად | მატება 2.7-ჯერ
ომბიტასვირი 25 მგ/პარიტაპრევირი 150 მგ/რიტონავირი 100მგ/ დასაბუვირი 400 მგ ორჯერ დღეში | 10მგ ერთჯერადად | მატება 2.6-ჯერ
ტერიფლუნომიდი | არ არის მონაცემები | მატება 2.5-ჯერ
გრაზოპრევირი 200მგ/ელბასვირი 50მგ 1-ჯერ დღეში, 11 დღე | 10მგ ერთჯერადად | მატება 2.3-ჯერ
გლეკაპრევირი 400მგ/პიბრენტასვირი 120მგ 1-ჯერ დღეში, 7 დღე | 5მგ ერთჯერადად | მატება 2.2-ჯერ
ლიპონავირი 400 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 17 დღე | 20 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში., 7 დღე | მატება 2.1-ჯერ
კაპმატინიბი 400 მგ ორჯერ დღეში 2 | 10 მგ ერთჯერადად | მატება 2.1-ჯერ
კლოპიდოგრელი 300 მგ (დატვირთვის დოზა), შემდეგ 75 მგ 24სთ-ში | 20 მგ ერთჯერადად | მატება 2-ჯერ
ფოსტამატინიბი 100 მგ ორჯერ დღეში | 20 მგ ერთჯერადად | მატება 2-ჯერ
ფებუქსოსტატი 120 მგ დღეში ერთხელ | 10 მგ ერთჯერადად | მატება 1.9-ჯერ
გემფიბროზილი 600მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე | 80 მგ ერთჯერადად | მატება 1.9-ჯერ
როზუვასტატინის AUC 2-ჯერ ნაკლები ზრდა
სამკურნალორეჟიმიპრეპარატებით,რომლებიცურთიერთქმედებენ****როზუვასტატინთან | როზუვასტატინის რეჟიმი | როზუვასტატინის AUC-ისცვლილება 1
ელთრომბოპაგი 75 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 10 დღე | 10 მგ ერთჯერადად | მატება 1.6-ჯერ
დარუნავირი 600 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე | 10 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე | მატება 1.5-ჯერ
ტიპრანავირი 500 მგ/რიტონავირი 200 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 11 დღე | 10 მგ ერთჯერადად | მატება 1.4-ჯერ
დრონედარონი 400 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში | მონაცემები არ არის | მატება 1.4-ჯერ
იტრაკონაზოლი 200 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 5 დღე | 10 მგ ერთჯერადად | მატება 1.4-ჯერ 2
ეზეტიმიბი 10 მგ 1-ჯერ დღე/რამეში, 14 დღე | 10 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 14 დღე | მატება 1.2-ჯერ 2
ფოსამპრენავირი 700 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 8 დღე | 10 მგ ერთჯერადად | ცვლილების გარეშე
როზუვასტატინის AUC-ის დაქვეითება
სამკურნალორეჟიმიპრეპარატებით,რომლებიცურთიერთქმედებენ****როზუვასტატინთან | როზუვასტატინის რეჟიმი | როზუვასტატინის AUC-ისცვლილება 1
ერითრომიცინი 500 მგ 4-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე | 80 მგ ერთჯერადად | შემცირება 28%
ბაიკალინი 50 მგ 3-ჯერ დღე/ღამეში, 14 დღე | 20 მგ ერთჯერადად | შემცირება 47%

1 მონაცემები წარმოდგენილი AUC-ის მრავალჯერადონის ცვლილების სახით არის ამ მაჩვენებლის მნიშვნელობის თანაფარდობა თანმხლები თერაპიის ფონზე მაჩვენებლის მნიშვნელობასთან როზუვასტატინით მონოთერაპიის დროს. მონაცემები, წარმოდგენილი როგორც %, არის % AUC-ს შორის სხვაობა თანმხლები თერაპიისა და როზუვასტატინის მონოთერაპიას შორის.

2 ჩატარდა კრესტორთან® ურთიერთქმედების რამდენიმე კვლევა სხვადასხვა დოზების გამოყენებისას და ცხრილში მოცემულია ყველაზე მნიშვნელოვანი თანაფარდობები.

შემდეგი პრეპარატები და მათი კომბინაციები არ ახდენდნენ კლინიკურად მნიშვნელოვან გავლენას როზუვასტატინის ექსპოზიციაზე ერთობლიბლივად გამოყენებისას: ალეგლიტაზარი 0.3 მგ, 7 დღე; ფენოფიბრატი 67 მგ 3-ჯერ დღეში, 7 დღე; ფლუკონაზოლი 200 მგ ერთხელ დღეში, 11 დღე; ფოსამპრენავირი 700 მგ/რიტონავირი 100 მგ ორჯერ დღეში 8 დღის განმავლობაში; კეტოკონაზოლი 200 მგ ორჯერ დღეში, 7 დღე; რიფამპიცინი 450 მგ ერთხელ დღეში, 7 დღე; სილიმარინი 140 მგ 3-ჯერ დღეში 5 დღის განმავლობაში.

როზუვასტატინის გავლენა****ერთდროულად გამოყენებულ სხვა პრეპარატებზე

ვიტამინ K-ს ანტაგონისტები:

HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, მკურნალობის დაწყებამ ან კრესტორის დოზის გაზრდამ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ K ვიტამინის ანტაგონისტებს (მაგალითად, ვარფარინს ან სხვა კუმარინის ანტიკოაგულანტებს) შეიძლება გამოიწვიოს საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის (INR) დონის მატება. პრეპარატ კრესტორის ამოღებამ ან დოზის შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს INR-ის შემცირება. ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია INR კონტროლი.

პერორალური კონტრაცეპტივები/ჰორმონოშენაცვლებითი თერაპია: როზუვასტატინის პერორალურ კონტრცეპტივებთან ერთდროულმა გამოყენებამ გაზარდა ეთინილესტრადიოლისა და ნორგესტრელი AUC-ს 26% და 34%-ით, შესაბამისად. პლაზმური კონცენტრაციის ასეთი ზრდა გათვალისეინებული უნდა იქნას პერორალური კონტრაცეპტივის დოზის შერჩევისას. კრესტორის და ჰორმონჩანაცვლებითი თერაპიის ერთდროული გამოყენების ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები არ არსებობს, შესაბამისად, არ შეიძლება გამოვრიცხოთ ზემოთ აღნიშნულის ანალოგიური ეფექტის განვითარება მათი ერთდროული გამოყენებისას. თუმცა, მსგავსი კომბინაცია, ფართოდ გამოიყენებოდა ქალებში კლინიკური კვლევებისას და პაციენტები კარგად იტანდნენ მას.

სხვა სამკურნალო საშუალებები:

დიგოქსინი: სპეციფიკური წამლების ურთიერთქმედების კვლევების შედეგების მიხედვით, როზუვასტატინის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება დიგოქსინთან მოსალოდნელი არ არის.

ფუზიდის მჟავა: როზუვასტატინთან და ფუზიდის მჟავასთან ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. ფუზიდის მჟავასთან და სტატინებთან ერთდროული სისტემური თერაპიისას შეიძლება გაიზარდოს მიოპათიის განვითარების რისკი, მათ შორის რაბდომიოლიზი. ამ ურთიერთქმედების მექანიზმი (იქნება ეს ფარმაკოდინამიკური თუ ფარმაკოკინეტიკური, ან ორივე) ჯერ არ შეუსწავლიათ. რაბდომიოლიზი (მათ შორის ფატალური შედეგი) დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ამ კომბინაციით.

თუ საჭიროა სისტემური თერაპია ფუზიდის მჟავით, კრესტორთან მკურნალობა უნდა შეწყდეს ფუზიდის მჟავას მიღების პერიოდის განმავლობაში (იხ. ნაწილი "განსაკუთრებული მითითებები ~").

განსაკუთრებული მითითებები

თირკმელებთან დაკავშირებული ეფექტები

პაციენტებში, რომლებიც კრესტორს იღებენ მაღალი დოზით (ძირითადად 40მგ), აღინიშნებოდა მილაკოვანი პროტეიმურია, რომელიც უმეტეს შემთხვევაში ტრანზიტორულ ხასიათს ატარებდა. ასეთი პროტეინურია არ ადასტურებდა თირკმელების მწვავე დაავადების განვითარებას ან არსებულის პროგრესირებას. პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატს იღებენ დოზით 40მგ, რეკომენდებულია მკურნალობისას თირკმლის ფუნქციათა კონტროლი.

ჩონჩხის კუნთების მხრივ დარღვევები

კრესტორის მიღებისას (ყველა დოზირებით), განსაკუთრებით 20მგ-ზე მეტის მიღებისას, აღინიშნა ჩონჩხის კუნთების შემდეგი ეფექტები: მიალგია, მიოპათია, იშვიათ შემთხვევაში რაბდომიოლიზი.

კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის განსაზღვრა

კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობა არ უნდა განისაზღვროს ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ან მისი მატების სხვა მიზეზების არსებობის პირობებში, რომ თავიდან ავიცილოთ მიღებული შედეგის არასწორი ინტერპრეტაცია. იმ შემთხვევაში თუ კრეატინფოსფოკინაზის საწყისი აქტივობა მნიშვნელოვნადაა მომატებული (5-ჯერ მეტად აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს), საჭიროა 5-7 დღეში განმეორებითი ტესტის ჩატარება. განმოერებითი ტესტის იგივე მაჩვენებლის შემთვევაში (5-ჯერ მეტად აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს) მკურნალობის დაწყება რეკომენდებული არ არის.

თერაპიის დაწყებამდე

კრესტორის დანიშვნისას, ისევე როგორც ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების გამოყენებისას, სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო პაციენტებში მიოპათია/რაბდომიოლიზის რისკით (იხ. ნაწილი “სიფრთხილით გამოიყენება”), აუცილებელია რისკისა და შესაძლო სარგებელის შედარება და პაციენტზე კლინიკური დაკვირვება.

თერაპიისას

საჭიროა პაციენტის ინფორმირება, რომ დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს ექიმს კუნთების ტკივილის, სისუსტისა და სპაზმების გამოვლენისას, განსაკუთრებით, თუ თან ახლავს საერთო სისუსტე და ცხელება. ასეთ პაციენტებში აუცილებელია კრეატინფოსფიკინაზის აქტივობის განსაზღვრა. თერაპია უნდა შეწყდეს, თუ გამოვლინდა მისი აქტივობის მნიშვნელოვანი მატება (ზედა ზღვრულ ნორმაზე 5-ჯერ მეტი) ან კუნთოვანი სიმპტომების მკვეთრად გამოვლენისას დისკომფორტის გაჩენისთ (მიუხედავად იმისა მომატებულია თუ არა კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობა ზედა ზღვრულ ნორმაზე 5-ჯერ). თუ სიმპტომები ალაგდა და კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის მაჩვენებელი დაუბრუნდა ნორმას, რეკომენდებულია კრესტორის და/ან კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორის დანიშვნა ნაკლები დოზით და პაციენტზე გულდასმით დაკვირვება.

კრეატინფოსფოკინაზის რუტინული კონტროლი სიმპტომთა არ არსებობისას მიზანშეწონილი არ არის. დაფიქსირებულია იმუნო-გაშუალებული ნეკროზული მიოპათიის ძალიან იშვიათი შემთვევები, კლინიკური გამოვლინებით: პროქსიმალური კუნთების მდგრადი სისუსტე და კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის მატება სისხლის პლაზმაში სტატინებით (მათ შორის, როზუვასტატინით) მკურნალობის ან მათი მირების შეწყვეტის შემდეგ. შესაძლოა, საჭირო გახდეს კუნთოვანი და ნერვული სისტემის დამატებითი გამოკვლევების ჩატარება, ასევე იმუნოდეპრესიული საშუალებებით თერაპია.

კრესტორის მიღებისას თანმხლებ თერაპიასთან ერთად ჩონჩხის კუნთებზე მოქმედების სიმპტომები არ გამოვლენიალა. თუმცა, არის ცნობები მიოზიტისა და მიოპათიის განვითარების შესახებ ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების გამოყენებისას ფიბრინის მჟავასთან (გემფიბროზილის ჩათვლით), ციკლოსპირინთან, ნიკოტინის მჟავის ლიპიდდამაქვეითებელი დოზასთან (≥1გ-ზე დღე/ღამეში), აზოლურ სოკოსსაწინააღმდეგო საშუალებებთან, აივ პროტეაზის ინჰიბიტორებთან და მაკროლიდებთან ერთად მიღებისას. გემფიბროზილი ზრდის მიოპათიის განვითარების რისკს ზოგიერთ ჰმგ კოენზიმA- რედუქტაზას ინჰიბიტორთან ერთდროული დანიშვნისას. ამგვარად, კრესტორის მიღება გემფიბროზილთან ერთად რეკომენდებული არ არის. კრესტორის ფიბრატებთან ან ნიკოტინის მჟავის ლიპიდდამაქვეიტებელ დოზებთან ერთდროული დანიშვნისას საჭიროა რისკისა და სარგებელის სიფრთხილით შეფასება. 40მგ კრესტორის ფიბრატებთან ერთად გამოყენება უკუნაჩვენებია (იხ. ნაწილები “ უკუჩვენებები”და “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”,).

კრესტორის მიღების დაწყებიდან და/ან დოზის მომატებიდან 2-4 კვირაში აუცილებელია ლიპიდური ცვლის მაჩვენებლების კონტროლი (აუცილებლობისას დოზის კორექცია).

ღვიძლი

რეკომენდებულია ღვიძლის ფუნქციათა კონტროლი თერაპიის დაწყებამდე და დაწყებიდან 3 თვის შემდეგ. კრესტორის მიღება უნდა შეწყდეს ან დოზა შემცირდეს თუ “ღვიძლის” ტრანსამინაზების აქტივობა სისხლის პლაზმაში 3-ჯერ აჭარბებს ზედა ზღვრულ ნორმას.

ჰიპოთირეოზისა და ნეფროტოქსიური სინდრომის ფონზე განვითარებული ჰიპერქოლესტერინემიისას ძირითადი დაავადების მკურნალობა უნდა ჩატარდეს კრესტორის მიღებამდე.

განსაკუთებული პოპულაციები. ეთნიკური ჯგუფები

როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების შესწავლამ სხვადასხვა ეთნიკურ ჯგუფებში გამოავლინა მისი სისტემური კონცენტრაციის მატება იაპონელებსა და ჩინელებში ევროპეიდელებთან შედარებით. (იხ. ნაწილები “ფარმაკოკინეტიკა” და “მიღების წესი და დოზები” ).აივ პროტეაზის ინჰიბიტორები

პრეპარატის ერთდროული გამოყენება აივ პროტეაზის ინჰიბიტორებთან რეკომენდებული არ არის (იხ. ნაწილი “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”).

ლაქტოზა

პრეპარატი არ ინიშნება ლაქტოზის უკმარისობის, გალაქტოზის აუტანლობისა და გლუკოზო- გალაქტოზური მალაბსორბციის მქონე პაციენტებში.

ფილტვის ინტერსტიციული დაავადება

ზოგიერთი სტატინის გამოყენებისას (განსაკუთრებით ხანგრძლივი მიღებისას), აღინიშნა ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების განვითარების განსაკუთრებით იშვიათი შემთხვევები. დაავადების განვიათარების ნიშნებია ქოშინი, არაპროდუქტიული ხველა და საერთო მდგომარეობის გაუარესება (სისუსტე, წონის დაქვეითება და ცხელება). ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების განვითარების ეჭვის მიტანისას აუცილებელია სტატინებით თერაპიის შეწყვეტა.

შაქრიანი დიაბეტი ტიპი II

პაციენტებში გლუკოზის კონცენტრაციით 5.6-6.9მმოლ/ლ კრესტორით თერაპია ასოცირდებოდა II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის განვითარების მომატებულ რისკთან.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანიზმების მართვის უნარზე

კრესტორის სატრანსპორტო საშუალებებსა და მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედების შეფასების კვლევები არ ჩატარებულა. ავტომობილის მართვისას ან სამუშაოს შესრულებისას, რომელიც ყურადღების კონცენტირებას მოითხოვს, საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა (თერაპიისას შესაძლოა გამოვლინდეს თავბრუ).

გამოშვების ფორმა

5მგ, გარსით დაფარული ტაბლეტები

14 ტაბლეტი პვქ/ალუმინის ბლისტერზე, 2 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში პირველი გახსნის კონტროლით.

შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგ****ი სობის ვადა

3 წელი. არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის პირობები:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით