გამოყენების ინსტრუქცია

მეტფორმინ 1000

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი 1000 მგ

1. სამკურნალო საშუალების დასახელება

მეტფორმინ 1000

2. ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა:

ყოველი აპკით შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 1000 მგ მეტფორმინის ჰიდროქლორიდს

დამხმარე ნივთიერებების სრული ჩამონათვალისთვის იხილეთ ნაწილი 6.1

3. ფარმაცევტული პროდუქტის ფორმა:

პერორალურად, აპკით შემოგარსული ტაბლეტები.

4. კლინიკური მონაცემები

4.1 თერაპიული ჩვენებები:

ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მკურნალობა, განსაკუთრებით ჭარბი წონის მქონე პაციენტებში, როდესაც მხოლოდ დიეტის მართვა და ვარჯიში არ იწვევს გლიკემიის ადეკვატურ კონტროლს.

• მოზრდილებში, მეტფორმინი შეიძლება გამოყენებულ იქნას მონოთერაპიის სახით ან სხვა ორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან ან ინსულინთან ერთად.

• 10 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში და მოზარდებში, მეტფორმინი შეიძლება გამოყენებულ იქნას მონოთერაპიის სახით ან ინსულინთან ერთად.

დიაბეტის გართულებების შემცირება აღინიშნებოდა ჭარბი წონის მქონე მე-2 ტიპის დიაბეტით დაავადებულ მოზრდილ პაციენტებში, რომლებშიც დიეტის უკმარისობის შემდეგ მეტფორმინი გამოიყენებოდა პირველი რიგის თერაპიის სახით.

4.2 დოზირება და მიღების წესი:

დოზირება:

მოზრდილები თირკმლის ნორმალური ფუნქციით (გლომერული ფილტრაციის დონე (GFR) ≥ 90 მლ/წთ)

მონოთერაპია და კომბინაცია სხვა ორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან:

მეტფორმინი 500მგ აპკით შემოგარსული ტაბლეტები და მეტფორმინი 850მგ აპკით შემოგარსული ტაბლეტები:

ჩვეულებრივი საწყისი დოზაა 500 მგ ან 850 მგ მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი ორჯერ ან სამჯერ დღეში, ჭამის დროს ან მის შემდეგ. 10-15 დღის შემდეგ დოზა უნდა დარეგულირდეს სისხლში გლუკოზის გაზომვის საფუძველზე. დოზის ნელა ზრდამ შეიძლება გააუმჯობესოს კუჭ-ნაწლავის ტოლერანტობა.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის მაქსიმალური რეკომენდებული დოზაა 3 გ დღეში, რომელიც 3 მიღებაზე იყოფა.

მეტფორმინ 1000 მგ აპკით შემოგარსული ტაბლეტები:

პრეპარატის მეტფორმინ 1000-ის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა: ერთი აპკით შემოგარსული ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში. პაციენტებში, რომლებიც იღებენ მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის მაღალ დოზებს (2-დან 3 გ-მდე დღეში), 500 მგ მეტფორმინის ორი ტაბლეტი შეიძლება შეიცვალოს 1000 მგ მეტფორმინის აპკით შემოგარსული ერთი ტაბლეტით.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის მაქსიმალური რეკომენდებული სადღეღამისო დოზაა 3 გ, რომელიც 3 მიღებაზე იყოფა. თუ განზრახულია სხვა პერორალური ანტიდიაბეტური საშუალებიდან გადმოსვლა: მეორე პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და დაიწყოს მეტფორმინის მიღება ზემოთ მითითებული დოზით.

ინსულინთან კომბინაცია:

მეტფორმინი და ინსულინი შეიძლება გამოყენებულ იქნას კომბინირებულ თერაპიაში სისხლში გლუკოზის უკეთესი კონტროლის მისაღწევად. მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი ინიშნება ჩვეულებრივი საწყისი დოზით 500 მგ ან 850 მგ ორჯერ ან სამჯერ დღეში, ხოლო ინსულინის დოზა რეგულირდება სისხლში გლუკოზის გაზომვის საფუძველზე.

ხანდაზმული პაციენტები:

ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის პოტენციური დაქვეითების გამო მეტფორმინის დოზის კორექტირება უნდა მოხდეს თირკმლის ფუნქციის მაჩვენებლის მიხედვით. საჭიროა თირკმლის ფუნქციის რეგულარული მონიტირინგი.

თირკმლის უკმარისობა:

მეტფორმინის შემცველი პრეპარატებით მკურნალობის დაწყებამდე და წელიწადში ერთხელ მაინც უნდა შეფასდეს (GFR) გლომერულარული ფილტრაციის სიჩქარე. პროგრესირებადი თირკმლის უკმარისობის რისკის მქონე პაციენტებსა და ხანდაზმულებში, თირკმლის ფუნქცია უფრო ხშირად უნდა შეფასდეს, მაგ., ყოველ 3-6 თვეში.

(GFR) გლომერულარული ფილტრაციის სიჩქარე მლ/წთ | საერთო მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა (გაყოფილი 2-3 სადღეღამისო დოზად) |
დამატებითი რეკომენდაციები
---|---|---
60-89 | 3000 მგ | განხილული უნდა იყოს დოზის შემცირება თირკმლის ფუნქციის დაქვეითების მიხედვით.
45-59 | 2000 მგ |
მეტფორმინით მკურნალობის დაწყების განხილვამდე უნდა შეფასდეს ისეთი ფაქტორები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს ლაქტოაციდოზის რისკის ზრდა (იხილეთ პუნქტი 4.4). საწყისი დოზა არის მაქსიმალური დოზის ნახევარი.
---|---|---
30-44 | 1000 მგ
<30 | - | მეტფორმინი უკუნაჩვენებია

ბავშვები და მოზარდები:

პედიატრიული მოსახლეობა

მონოთერაპია და ინსულინთან კომბინაცია

• მეტფორმინის გამოყენება შესაძლებელია ბავშვებში 10 წლის ასაკიდან და მოზარდებში.

• ჩვეულებრივი საწყისი დოზაა 500 მგ ან 850 მგ მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი დღეში ერთხელ, მიღებული ჭამის დროს ან მის შემდეგ.

10-15 დღის შემდეგ დოზა უნდა დარეგულირდეს სისხლში გლუკოზის გაზომვის საფუძველზე. დოზის ნელა ზრდამ შეიძლება გააუმჯობესოს კუჭ-ნაწლავის ტოლერანტობა. მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის მაქსიმალური რეკომენდებული დოზაა 2 გ დღეში, მიღებული 2 ან 3 გაყოფილ დოზად.

4.3 უკუჩვენებები

• ჰიპერმგრძნობელობა მეტფორმინის ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ, რომლებიც ჩამოთვლილია 6.1 ნაწილში.

• ნებისმიერი ტიპის მწვავე მეტაბოლური აციდოზი (როგორიცაა ლაქტოაციდოზი, დიაბეტური კეტოაციდოზი).

• დიაბეტური პრეკომა.

• თირკმლის მწვავე უკმარისობა (GFR < 30 მლ/წთ).

• მწვავე მდგომარეობები თირკმლის ფუნქციის შესაცვლელად, როგორიცაა: დეჰიდრატაცია, მძიმე ინფექცია, შოკი.

• დაავადება, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს ქსოვილის ჰიპოქსია (განსაკუთრებით მწვავე დაავადება, ან ქრონიკული დაავადების გაუარესება), როგორიცაა: დეკომპენსირებული გულის უკმარისობა, სუნთქვის უკმარისობა, ბოლოდროინდელი მიოკარდიუმის ინფარქტი, შოკი.

• ღვიძლის უკმარისობა, მწვავე ალკოჰოლური ინტოქსიკაცია, ალკოჰოლიზმი.

4.4 სპეციალური გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები:

ლაქტოაციდოზი

ლაქტაოციდოზი ძალიან იშვიათი, მაგრამ სერიოზული (მაღალი სიკვდილიანობა დროული მკურნალობის არარსებობის შემთხვევაში) მეტაბოლური გართულება, რომელიც ყველაზე ხშირად ვითარდება თირკმლის ფუნქციის გაუარესების ან კარდიორესპირატორული დაავადების ან სეფსისის დროს.

მეტფორმინის დაგროვება ხდება თირკმლის ფუნქციის მწვავე გაუარესებისას და ზრდის ლაქტოაციდოზის რისკს.

დეჰიდრატაციის შემთხვევაში (მძიმე დიარეა ან ღებინება, ცხელება ან სითხის მიღების შემცირება), რეკომენდირებულია მეტფორმინის დროებით შეწყვეტა და ექიმთან დაკავშირება.

პაციენტებს რომლებიც იღებენ მეტფორმინს, სიფრთხილით უნდა ენიშნებოდეთ ისეთი მედიკამენტები რომლებსაც შეუძლიათ თირკმლის ფუნქციის მწვავე დარღვევის გამოწვევა (როგორიცაა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები, შარდმდენები და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები). ლაქტოაციდოზის სხვა რისკ-ფაქტორებია: ალკოჰოლის გადაჭარბებული მიღება, ღვიძლის უკმარისობა, არაადეკვატურად კონტროლირებადი დიაბეტი, კეტოზი, გახანგრძლივებული უზმოზე და ჰიპოქსიასთან დაკავშირებული ნებისმიერი მდგომარეობა, აგრეთვე სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენება, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ლაქტოაციდოზი.

პაციენტები და/ან მათი მომვლელები ინფორმირებული უნდა იყვნენ ლაქტოაციდოზის განვითარების რისკის შესახებ. ლაქტოაციდოზს ახასიათებს აციდოზური დისპნოე, კუნთების კრუნჩხვები, მუცლის ტკივილი, ასთენია და ჰიპოთერმია, რასაც მოჰყვება კომა. საეჭვო სიმპტომების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა შეწყვიტოს მეტფორმინის მიღება და დაუყოვნებლივ მიმართოს სამედიცინო დახმარებას. დიაგნოსტიკური ლაბორატორიული დასკვნები არის სისხლის pH-ის დაქვეითება (<7.35), პლაზმაში ლაქტატის დონის მომატება (5 მმოლ/ლ) და ანიონური გახლეჩის და ლაქტატი/პირუვატის თანაფარდობის ზრდა.

თირკმლის ფუნქცია:

GFR უნდა შეფასდეს მკურნალობის დაწყებამდე და რეგულარულად მეთფორმინით მკურნალობისას. მეტფორმინი უკუნაჩვენებია პაციენტებში GFR <30 მლ/წთ და დროებით უნდა შეწყდეს მისი მიღება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს.

გულის ფუნქცია:

გულის უკმარისობის მქონე პაციენტები უფრო მეტად მიდრეკილნი არიან ჰიპოქსიის და თირკმლის უკმარისობის რისკის მიმართ. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ გულის ქრონიკული სტაბილური უკმარისობა, მეტფორმინი შეიძლება გამოყენებულ იქნას გულის და თირკმელების ფუნქციის სისტემური მონიტორინგის დროს.

გულის მწვავე და არასტაბილური უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის მეტფორმინი უკუნაჩვენებია.

იოდისშემცველი კონტრასტული საშუალებების მიღება:

იოდისშემცველი კონტრასტული საშუალებების ინტრავასკულარულმა შეყვანამ შეიძლება გამოიწვიოს კონტრასტული ნეფროპათია, რაც მეტფორმინის დაგროვებას და ლაქტოაციდოზის რისკს ზრდის. მეტფორმინის მიღება უნდა შეწყდეს ვიზუალიზაციის პროცედურამდე ან პროცესის მსვლელობის დროს ხოლო გამოყენება უნდა განახლდეს მხოლოდ მას შემდეგ, რაც ხელახლა მოხდება თირკმლის ფუნქციის შეფასება და მისი დასტაბილურებიდან გასული იქნება სულ მცირე 48 საათი.

ქირურგია:

მეტფორმინის მიღება უნდა შეწყდეს ოპერაციის დროს ზოგადი, ზურგის ან ეპიდურული ანესთეზიის ქვეშ. თერაპიის განახლება შესაძლებელია ოპერაციიდან სულ მცირე 48 საათის შემდეგ ან პერორალური კვების აღდგენისას და იმ პირობით, რომ მოხდება თირკმლის ფუნქციის ხელახალი შეფასება, სტაბილურობის დადგენით.

პედიატრიული მოსახლეობა:

მე-2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დიაგნოზი უნდა დადასტურდეს მეტფორმინით მკურნალობის დაწყებამდე.

მეტფორმინის გავლენა ზრდასა და სქესობრივ მომწიფებაზე არ გამოვლენილა ერთი წლის ხანგრძლივობის კონტროლირებადი კლინიკური კვლევების დროს, მაგრამ ამ კონკრეტულ მომენტზე გრძელვადიანი მონაცემები არ არის ხელმისაწვდომი. ამიტომ, რეკომენდებულია მეტფორმინის ფრთხილი მონიტორინგი ნამკურნალებ ბავშვებში, განსაკუთრებით სქესობრივი მომწიფების ასაკის ბავშვებში.

10-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვები:

10-დან 12 წლამდე ასაკის მხოლოდ 15 სუბიექტი იყო ჩართული კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში, რომლებიც ჩატარდა ბავშვებსა და მოზარდებში. მიუხედავად იმისა, რომ ამ ბავშვებში მეტფორმინის ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ განსხვავდებოდა უფროს ბავშვებში და მოზარდებში ეფექტურობისა და უსაფრთხოებისგან, განსაკუთრებული სიფრთხილეა რეკომენდებული 10-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში დანიშვნისას.

სხვა სიფრთხილის ზომები:

ყველა პაციენტმა უნდა გააგრძელოს დიეტა ნახშირწყლების მიღების რეგულარული განაწილებით დღის განმავლობაში. ჭარბი წონის მქონე პაციენტებმა უნდა გააგრძელონ დაბალკალორიული დიეტა.

რეგულარულად უნდა ჩატარდეს ჩვეულებრივი ლაბორატორიული ტესტები დიაბეტის მონიტორინგისთვის.

მეტფორმინი თავის მხრივ არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას, მაგრამ სიფრთხილეა საჭირო ინსულინთან ან სხვა ორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან (მაგ. სულფონილშარდოვანას ან მეგლიტინიდებთან) გამოყენებისას.

4.5 ნაყოფიერება, ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა:

ორსულობის დროს უკონტროლო შაქრიანი დიაბეტი ასოცირდება (გესტაციური ან მუდმივი) თანდაყოლილი პათოლოგიების და პერინატალური სიკვდილიანობის გაზრდილ რისკთან.

ორსულ ქალებში მეტფორმინის გამოყენების შეზღუდული მონაცემები არ მიუთითებს თანდაყოლილი პათოლოგიების გაზრდილ რისკზე. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა არ აჩვენა ორსულობაზე, ემბრიონის ან ნაყოფის განვითარებაზე, მშობიარობაზე ან პოსტნატალურ განვითარებაზე არასასურველი ზეგავლენა.

არ არის რეკომენდებული შაქრიანი დიაბეტის მკურნალობა მეტფორმინით ორსულობის პერიოდში ასევე როცა პაციენტი გეგმავს ორსულობას, სისხლში გლუკოზის დონის შესანარჩუნებლად გამოვიყენოთ ინსულინი რაც შეიძლება ნორმასთან ახლოს, ნაყოფის მალფორმაციების რისკის შესამცირებლად.

ძუძუთი კვება:

მეტფორმინი გადადის დედის რძეში. ძუძუთი კვებაზე მყოფ ახალშობილებში/ჩვილებში გვერდითი მოვლენები არ დაფიქსირებულა. თუმცა, რადგან მხოლოდ შეზღუდული მონაცემებია ხელმისაწვდომი, ძუძუთი კვებისას არ არის რეკომენდებული მეტფორმინის მიღება. ძუძუთი კვების შეწყვეტის შესახებ გადაწყვეტილება უნდა იქნას მიღებული ძუძუთი კვების სარგებელისა და ბავშვზე გვერდითი ეფექტების პოტენციური რისკის გათვალისწინებით.

ნაყოფიერება:

მამრი და მდედრი ვირთხების ნაყოფიერებაზე გავლენას არ ახდენს მეტფორმინი 600 მგ/კგ/დღეში მაღალი დოზების მიღება, რაც დაახლოებით სამჯერ აღემატება ადამიანის მაქსიმალურ რეკომენდებულ დღიურ დოზას სხეულის ზედაპირის შედარების საფუძველზე.

4.6 ზემოქმედება ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე:

მეტფორმინის მონოთერაპია არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას და, შესაბამისად, არ ახდენს გავლენას სატრანსპორტო საშუალების ან მექანიზმების მართვის უნარზე.

თუმცა, პაციენტები უნდა იყვნენ გაფრთხილებულნი ჰიპოგლიკემიის რისკის შესახებ, როდესაც მეტფორმინი გამოიყენება სხვა ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან (მაგ. სულფონილშარდოვანას, ინსულინი ან მეგლიტინიდები) კომბინაციაში.

4.7 არასასურველი ეფექტები:

მკურნალობის დაწყებისას ყველაზე გავრცელებული გვერდითი რეაქციებია:

- გულისრევა, ღებინება, დიარეა, მუცლის ტკივილი და მადის დაკარგვა, რომლებიც უმეტეს შემთხვევაში სპონტანურად ქრება. მათი პროფილაქტიკისთვის რეკომენდებულია მეტფორმინის მიღება 2 ან 3 დღიურ დოზად და დოზების ნელ-ნელა გაზრდა.

შემდეგი გვერდითი რეაქციები შეიძლება განვითარდეს მეტფორმინით მკურნალობისას. სიხშირეები განისაზღვრება შემდეგნაირად:

ძალიან ხშირი: ≥1/10; საერთო ≥1/100, <1/10; იშვიათი ≥1/1000, <1/100; იშვიათი ≥1/10000, <1/1000; ძალიან იშვიათი <1/10000.

სიხშირის თითოეულ ჯგუფში, გვერდითი რეაქციები წარმოდგენილია კლების სიმძიმის მიხედვით.

მეტაბოლიზმის და კვების დარღვევები:

ძალიან იშვიათი:

ლაქტოაციდოზი (იხ. ნაწილი 4.4).

ვიტამინი B12-ის შეწოვის დაქვეითება შრატში დონის დაქვეითებით მეტფორმინის ხანგრძლივი გამოყენებისას. ასეთი ეტიოლოგიის გათვალისწინება რეკომენდებულია, თუ პაციენტს აღენიშნება მეგალობლასტური ანემია.

ნერვული სისტემის დარღვევები:

ხშირი: გემოვნების დარღვევა

კუჭ-ნაწლავის დარღვევები:

ძალიან ხშირი: კუჭ-ნაწლავის დარღვევები, როგორიცაა გულისრევა, ღებინება, დიარეა, მუცლის ტკივილი და მადის დაკარგვა. ეს არასასურველი ეფექტები ყველაზე ხშირად ვლინდება თერაპიის დაწყებისას და უმეტეს შემთხვევაში ქრება სპონტანურად. მათი პრევენციისთვის რეკომენდებულია მეტფორმინის მიღება 2 ან 3 დღიური დოზით ჭამის დროს ან მის შემდეგ. დოზის ნელმა ზრდამ შეიძლება ასევე გააუმჯობესოს კუჭ-ნაწლავის მოქმედება.

ჰეპატობილიარული დარღვევები:

ძალიან იშვიათი: ცალკეული შეტყობინებები ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ანომალიების ან ჰეპატიტის შესახებ, რომელიც ქრება მეტფორმინის მიღების შეწყვეტისას.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები:

ძალიან იშვიათი: კანის რეაქციები, როგორიცაა ერითემა, ქავილი, ჭინჭრის ციება

4.8 დოზის გადაჭარბება

ჰიპოგლიკემია არ გამოვლენილა მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის 85 გ-მდე დოზების მიღებისას, თუმცა ასეთ პირობებში ვლინდება ლაქტოაციდოზი. მეტფორმინის დოზის გადაჭარბებამ ან თანმხლებმა რისკებმა შეიძლება გამოიწვიოს ლაქტოაციდოზი, რომლის გამოვლენისას უნდა მოხდეს სწრაფო სამედიცინო დახმარების აღმოჩენა და მკურნალობა საავადმყოფოში. ლაქტატისა და მეტფორმინის ამოღების ყველაზე ეფექტური მეთოდია ჰემოდიალიზი.

5. ფარმაკოლოგიური თვისებები

5.1 ფარმაკოდინამიკური თვისებები

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: სისხლში გლუკოზის შემამცირებელი პრეპარატები, გარდ. ინსულინები, ბიგუანიდები;

მოქმედების მექანიზმი:

მეტფორმინი არის ბიგუანიდი ანტიჰიპერგლიკემიური ეფექტით, ამცირებს როგორც ბაზალურ, ასევე ჭამის შემდგომ პლაზმაში გლუკოზის დონეს. ის არ ასტიმულირებს ინსულინის სეკრეციას და, შესაბამისად, არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას.

მეტფორმინს შეუძლია იმოქმედოს 3 მექანიზმით:

1. ღვიძლში გლუკოზის წარმოქმნის შემცირებით გლუკონეოგენეზის და გლიკოგენოლიზის ინჰიბირების გზით.

2. კუნთებში, ინსულინის მგრძნობელობის გაზრდით, პერიფერიული გლუკოზის ათვისებისა და უტილიზაციის გაუმჯობესებით და ნაწლავში გლუკოზის შეწოვის შეფერხებით.

3)მეტფორმინი ასტიმულირებს გლიკოგენის უჯრედშიდა სინთეზს გლიკოგენსინტაზაზე მოქმედებით.

მეტფორმინი ზრდის გლუკოზის ყველა ტიპის მემბრანული გადამტანების ტრანსპორტირების უნარს (GLUTs).

ფარმაკოდინამიკური ეფექტები:

კლინიკურ კვლევებში, მეტფორმინის გამოყენება ასოცირებული იყო სხეულის სტაბილურ ან ზომიერ წონასთან.

ადამიანებში, მეტფორმინის გამოყენებისას მისი გლიკემიაზე ზემოქმედებისგან დამოუკიდებლად, შეინიშნება კეთილსასურველი გავლენა ლიპიდურ ცვლაზე. ეს ნაჩვენებია კონტროლირებად, საშუალო ხანგრძლივობის ან გრძელვადიან კლინიკურ კვლევებში: სადაც მეტფორმინი გამოიყენებოდა თერაპიული დოზებით. მეტფორმინი ამცირებს საერთო ქოლესტერინის, დაბალი სიმკვრივის ქოლესტერინის და ტრიგლიცერიდების დონეს.

კლინიკური ეფექტურობა:

პროსპექტიულმა რანდომიზებულმა კვლევამ (UKPDS) დაადგინა სისხლში გლუკოზის ინტენსიური კონტროლის გრძელვადიანი სარგებელი ტიპი 2 დიაბეტის მქონე მოზრდილ პაციენტებში.

ჭარბი წონის მქონე პაციენტების ანალიზის შედეგებმა, რომლებიც მკურნალობდნენ მეტფორმინთან მხოლოდ დიეტის წარუმატებლობის შემდეგ, აჩვენა:

- მეტფორმინის ჯგუფში დიაბეტთან დაკავშირებული ნებისმიერი გართულების აბსოლუტური რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება (29.8 მოვლენა/1000 პაციენტი-წელი) მხოლოდ დიეტასთან შედარებით (43.3 მოვლენა/1000 პაციენტი-წელი), p=0.0023 და იმ ჯგუფთან შედარებით, რომლებშიც კომბინაციაში გამოიყენება სულფონილშარდოვანა, და ინსულინის მონოთერაპიის ჯგუფთან შედარებით (40.1 მოვლენა/1000 პაციენტი-წელი), p=0.0034;

- დიაბეტთან დაკავშირებული სიკვდილიანობის აბსოლუტური რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება: მეტფორმინი 7.5 მოვლენა/1000 პაციენტ-წელი, დიეტა მხოლოდ 12.7 მოვლენა/1000 პაციენტი წლის განმავლობაში, p=0.017;

- საერთო სიკვდილიანობის აბსოლუტური რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება: მეტფორმინი 13.5 მოვლენა/1000 პაციენტი-წელი მხოლოდ დიეტასთან შედარებით 20.6 მოვლენა/1000 პაციენტი-წელი (p=0.011) და კომბინირებული სულფონილშარდოვანას და ინსულინის მონოთერაპიის ჯგუფებთან შედარებით 18.9 მოვლენა/1000 პაციენტი -წლები (p=0.021);

- მიოკარდიუმის ინფარქტის აბსოლუტური რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება: მეტფორმინი 11 მოვლენა/1000 პაციენტი-წელი, დიეტა მხოლოდ 18 მოვლენა/1000 პაციენტ-წელი (p=0.01).

კლინიკურ შედეგთან დაკავშირებით სარგებელი არ არის ნაჩვენები მეტფორმინისთვის, რომელიც გამოიყენება როგორც მეორე რიგის თერაპია, სულფონილშარდოვანასთან ერთად.

ტიპი 1 დიაბეტის დროს, მეტფორმინისა და ინსულინის კომბინაცია გამოიყენებოდა შერჩეულ პაციენტებში, მაგრამ ამ კომბინაციის კლინიკური სარგებელი ოფიციალურად არ არის დადგენილი.

პედიატრიული მოსახლეობა:

კონტროლირებადმა კლინიკურმა კვლევებმა 10-16 წლის შეზღუდულ პედიატრიულ პოპულაციაში, რომლებიც მკურნალობდნენ 1 წლის განმავლობაში, აჩვენა გლიკემიური კონტროლის მსგავსი პასუხი, როგორც მოზრდილებში.

5.2 ფარმაკოკინეტიკური თვისებები

აბსორბცია:

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის ტაბლეტის პერორალური დოზის მიღების შემდეგ მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაცია (Cmax) მიიღწევა დაახლოებით 2,5 საათში (tmax). 500 მგ ან 850 მგ მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის ტაბლეტის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 50-60%-ია ჯანმრთელ სუბიექტებში. პერორალური დოზის შემდეგ, ფეკალიებში არააბსორბირებული ფრაქცია იყო 20-30%.

პერორალური მიღების შემდეგ მეტფორმინიის ჰიდროქლორიდის შეწოვა (აბსორბცია) არასრულია და გაჯერებულია. ვარაუდობენ, რომ მეტფორმინის შეწოვის ფარმაკოკინეტიკა არხაზოვანია.

მეტფორმინის რეკომენდებული დოზებისა და დოზირების სქემების დროს პლაზმაში მედიკამენტის სტაბილური კონცენტრაცია მიიღწევა 24-დან 48 საათამდე და, როგორც წესი, 1 მიკროგრამ/მლ-ზე ნაკლებია. კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში მეტფორმინის მაქსიმალური დონე პლაზმაში (Cmax) არ აღემატებოდა 5 მიკროგრამ/მლ, მაქსიმალურ დოზებშიც კი.

საკვების მიღება ამცირებს კონცენტრაციას და ოდნავ ანელებს მეტფორმინის შეწოვას. 850 მგ ტაბლეტის პერორალური მიღების შემდეგ დაფიქსირდა პლაზმაში 40%-ით დაბალი პიკური კონცენტრაცია, AUC-ის 25%-ით დაქვეითება (მრუდის ქვეშ არსებული ფართობი) და დროის 35 წუთით გახანგრძლივება პლაზმურ კონცენტრაციამდე პიკამდე. აღნიშნული ფაქტის კლინიკური მნიშვნელობა უცნობია.

დისტრიბუცია:

პლაზმის ცილებთან შეკავშირება უმნიშვნელოა. მეტფორმინი იყოფა ერითროციტებად. სისხლის პიკი უფრო დაბალია ვიდრე პლაზმის პიკი და ჩნდება დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს. სისხლის წითელი უჯრედები, სავარაუდოდ, წარმოადგენს განაწილების მეორად ნაწილს. განაწილების საშუალო მოცულობა (Vd) მერყეობდა 63-276 ლ შორის.

მეტაბოლიზმი:

მეტფორმინი გამოიყოფა უცვლელი სახით შარდით. ადამიანებში არ არის გამოვლენილი მეტაბოლიტები.

აღმოფხვრა:

მეტფორმინის თირკმლის კლირენსი არის > 400 მლ/წთ, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ მეტფორმინი გამოიყოფა გლომერულური ფილტრაციით და მილაკოვანი სეკრეციით. პერორალური დოზის შემდეგ, აშკარა ტერმინალური ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 6,5 საათს.

თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას, თირკმლის კლირენსი მცირდება კრეატინინის პროპორციულად და, შესაბამისად, ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება, რაც იწვევს მეტფორმინის დონის მატებას პლაზმაში.

პაციენტების კონკრეტული ჯგუფის მახასიათებლები

თირკმლის უკმარისობა:

თირკმელების ზომიერი უკმარისობის მქონე პირებში არსებული მონაცემები მწირია და ამ ქვეჯგუფში მეტფორმინის სისტემური ექსპოზიციის სანდო შეფასება არ შეიძლება გაკეთდეს თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პირებთან შედარებით. ამიტომ დოზის კორექცია უნდა ეფუძნებოდეს კლინიკურ ეფექტურობას/ტოლერანტობას.

პედიატრიული მოსახლეობა:

ერთჯერადი დოზის კვლევა: მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის 500 მგ ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ პედიატრიულმა პაციენტებმა აჩვენეს მსგავსი ფარმაკოკინეტიკური პროფილი რაც ჯანმრთელ მოზრდილებში ფიქსირდებოდა.

მრავალჯერადი დოზის კვლევა: მონაცემები შემოიფარგლება ერთი გამოკვლევით. 500მგ ორჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში განმეორებითი დოზების შემდეგ პედიატრიულ პაციენტებში პიკური პლაზმური კონცენტრაცია (Cmax) და სისტემური ექსპოზიცია (AUC0-t) შემცირდა დაახლოებით 33%-ით და 40%-ით, შესაბამისად, დიაბეტით დაავადებულ მოზრდილებთან შედარებით, რომლებიც იღებდნენ განმეორებით 500მგ დოზებს ორჯერ დღეში 14 დღის განმავლობაში. ვინაიდან დოზა ინდივიდუალურად ტიტრირდება გლიკემიური კონტროლის საფუძველზე, ამას აქვს შეზღუდული კლინიკური მნიშვნელობა.

5.3 პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები:

პრეკლინიკურმა მონაცემებმა არ გამოავლინა განსაკუთრებული საფრთხე ადამიანებისთვის უსაფრთხოების, ფარმაკოლოგიური, განმეორებითი დოზის ტოქსიკურობის, გენოტოქსიკურობის, კანცეროგენული პოტენციალის და რეპროდუქციული ტოქსიკურობის ჩვეულებრივი კვლევების საფუძველზე.

6. ფარმაცევტული მონაცემები:

6.1 დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი:

მეთოცელი K100MCR, მეთოცელი E15, პოვიდონ K30, მაგნიუმის სტეარატი, ტიტანის დიოქსიდი, გასუფთავებული წყალი, გასუფთავებული ტალკი.

6.2 შეუთავსებლობა:

არ აღინიშნება.

6.3 ვარგისიანობის ვადა: 36 თვე

6.4 განსაკუთრებული სიფრთხილე შენახვისას:

შეინახეთ არაუმეტეს 300C ტემპერატურაზე. მოარიდეთ სინათლეს და ნესტს. შეინახეთ ყველა მედიკამენტი ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

6.5 შფუთვის შემცველობა და შემადგენლობა:

1000 მგ აპკით შემოგარსული ტაბლეტი №30, 5X6 ტაბლეტი ალუ/პვქ ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციით მუყაოს ყუთში.

გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით (გადაუდებელი დახმარებისას გაიცემა ურეცეპტოდ)