ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები.

ჩვენებები: ცხელების და მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის ტკივილის მოსახსნელად.

დოზირება და მიღების წესი: ზუსტი დოზირებისთვის შეფუთვა შეიცავს შიგნით მისაღებ გრადუირებულ 5 მლ შპრიცს. გამოყენებამდე უნდა მოხდეს ბოთლის კარგად შენჯღრევა. უნდა მოხდეს შპრიცის დგუშზე მტკიცედ მორგება, ამოტრიალდეს ბოთლი. ჩამოიწიოს დგუში ქვემოთ სითხის იმ ნიშნულით შევსებამდე, რომელიც მითითებულია ექიმის მიერ. უნდა
მოხდეს ბოთლის გასწორება და შპრიცის მოცილება. შპრიცი უნდა გამოიყოს, გაირეცხოს და გამშრალდეს და შესაძლებელია მისი წყალში გამოხარშვის ან ბავშვის ბოთლების სტერილურ ხსნარში მოთავსების გზით გასტერილება. იბუპროფენით მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ექიმის მიერ. არ უნდა მოხდეს მკურნალობის თვითნებურად შეწყვეტა. ამასთან, არ უნდა მოხდეს იბუპროფენის მიღება იმაზე ხანგრძლივად ვიდრე მითითებულია ექიმის მიერ.
პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ კუჭის გაღიზიანება, ეს მედიკამენტი უნდა მიიღოს რძესთან ან საკვებთან ერთად. იბუპროფენის დოზა უნდა შეირჩეს ბავშვის ასაკისა და წონის მიხედვით. ზოგადად რეკომენდებული დოზაა 20-დან 30 მგ-მდე სხეულის მასის კგ- ზე დაანგარიშებით, გაყოფილი სამ ან ოთხ ერთჯერად მირებაზე. რეკომენდებულია არ მოხდეს დღიური მაქსიმალური იბუპროფენის დოზას გადაჭარბება, რაც შეადგენს 40 მგ-ს სხეულის მასის კგ-ზე. ამ პრეპარატების გამოყენება 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში არ არის რეკომენდებული. დოზათაშორის ინტერვალი დამოკიდებულია სიმპტომების განვითარებაზე, მაგრამ არასდროს უნდა იყოს 4 საათზე ნაკლები. იბუპროფენის შემცველობის გამო ამ პრეპარატში, რეკომენდებულია მისი გამოყენება სხვა ფორმის შეფუთვით უფრო მოსახერხებელი მკურნალობისთვის მოზრდილებსა და 12 წელს ზემოთ მოზარდებში. თუ პაციენტს აღენიშნება თირკმლის ან ღვიძლის დაავადება, ექიმის მიერ მას დაენიშნება უმცირესი დოზა. თუ პაციენტი 60 წელს ზემოთ ასაკისაა, ექიმის მიერ მას დაენიშნება ჩვეულებრივთან შედარებით მცირე დოზა. უნდა მოხდეს ექიმთან დაკავშირება თუ პაციენტის სიმპტომები რჩება ან მდგომარეობა გაუარესდა მკურნალობის პერიოდში. თუ პაციენტი გრძნობს, რომ ამ პრეპარატის ეფექტი ძალიან ძლიერია ან ძალიან სუსტი, უნდა მოხდეს ექიმთან ან ფარმაცევტთან დაკავშირება.

უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა იბუპროფენის ან ნებისმიერი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების, ასპირინის, ნაპროქსენის ან პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ. ღვიძლის ან თირკმლის მძიმე დაავადება, პეპტიური წყლული, კუჭიდან ან 12-გოჯა ნაწლავიდან სისხლდენა, ან წარსულში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერფორაცია. სისხლიანი პირღებინება, ფაღარათი სისხლის მინარევით განავალში ან შავი განავლოვანი მასებით. სისხლის შედედების დარღვევები ან სისხლმდენი დაავადება ანამნეზში, ანტიკოაგულანტებთან ერთად მიღება. მძიმე გულის უკმარისობა. ორსულობის ბოლო სამი თვე.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები.

ჩვენებები: ცხელების და მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის ტკივილის მოსახსნელად.

დოზირება და მიღების წესი: ზუსტი დოზირებისთვის შეფუთვა შეიცავს შიგნით მისაღებ გრადუირებულ 5 მლ შპრიცს. გამოყენებამდე უნდა მოხდეს ბოთლის კარგად შენჯღრევა. უნდა მოხდეს შპრიცის დგუშზე მტკიცედ მორგება, ამოტრიალდეს ბოთლი. ჩამოიწიოს დგუში ქვემოთ სითხის იმ ნიშნულით შევსებამდე, რომელიც მითითებულია ექიმის მიერ. უნდა
მოხდეს ბოთლის გასწორება და შპრიცის მოცილება. შპრიცი უნდა გამოიყოს, გაირეცხოს და გამშრალდეს და შესაძლებელია მისი წყალში გამოხარშვის ან ბავშვის ბოთლების სტერილურ ხსნარში მოთავსების გზით გასტერილება. იბუპროფენით მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ექიმის მიერ. არ უნდა მოხდეს მკურნალობის თვითნებურად შეწყვეტა. ამასთან, არ უნდა მოხდეს იბუპროფენის მიღება იმაზე ხანგრძლივად ვიდრე მითითებულია ექიმის მიერ.
პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ კუჭის გაღიზიანება, ეს მედიკამენტი უნდა მიიღოს რძესთან ან საკვებთან ერთად. იბუპროფენის დოზა უნდა შეირჩეს ბავშვის ასაკისა და წონის მიხედვით. ზოგადად რეკომენდებული დოზაა 20-დან 30 მგ-მდე სხეულის მასის კგ- ზე დაანგარიშებით, გაყოფილი სამ ან ოთხ ერთჯერად მირებაზე. რეკომენდებულია არ მოხდეს დღიური მაქსიმალური იბუპროფენის დოზას გადაჭარბება, რაც შეადგენს 40 მგ-ს სხეულის მასის კგ-ზე. ამ პრეპარატების გამოყენება 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში არ არის რეკომენდებული. დოზათაშორის ინტერვალი დამოკიდებულია სიმპტომების განვითარებაზე, მაგრამ არასდროს უნდა იყოს 4 საათზე ნაკლები. იბუპროფენის შემცველობის გამო ამ პრეპარატში, რეკომენდებულია მისი გამოყენება სხვა ფორმის შეფუთვით უფრო მოსახერხებელი მკურნალობისთვის მოზრდილებსა და 12 წელს ზემოთ მოზარდებში. თუ პაციენტს აღენიშნება თირკმლის ან ღვიძლის დაავადება, ექიმის მიერ მას დაენიშნება უმცირესი დოზა. თუ პაციენტი 60 წელს ზემოთ ასაკისაა, ექიმის მიერ მას დაენიშნება ჩვეულებრივთან შედარებით მცირე დოზა. უნდა მოხდეს ექიმთან დაკავშირება თუ პაციენტის სიმპტომები რჩება ან მდგომარეობა გაუარესდა მკურნალობის პერიოდში. თუ პაციენტი გრძნობს, რომ ამ პრეპარატის ეფექტი ძალიან ძლიერია ან ძალიან სუსტი, უნდა მოხდეს ექიმთან ან ფარმაცევტთან დაკავშირება.

უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა იბუპროფენის ან ნებისმიერი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების, ასპირინის, ნაპროქსენის ან პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ. ღვიძლის ან თირკმლის მძიმე დაავადება, პეპტიური წყლული, კუჭიდან ან 12-გოჯა ნაწლავიდან სისხლდენა, ან წარსულში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერფორაცია. სისხლიანი პირღებინება, ფაღარათი სისხლის მინარევით განავალში ან შავი განავლოვანი მასებით. სისხლის შედედების დარღვევები ან სისხლმდენი დაავადება ანამნეზში, ანტიკოაგულანტებთან ერთად მიღება. მძიმე გულის უკმარისობა. ორსულობის ბოლო სამი თვე.

**იბუფენი® **

(იბუპროფენი)

IBUFEN®

სავაჭრო დასახელება

იბუფენი®

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება

იბუპროფენი

წამლის ფორმა

შიგნით მისაღები სუსპენზია, ჟოლოს გემოთი, 100 მგ/5 მლ

შემადგენლობა

5 მლ სუსპენზია შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: იბუპროფენი 100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ჰიპრომელოზა, ქსანტანის გუმფისი, გლიცეროლი, ნატრიუმის ბენზოატი, მალტიტოლი, ნატრიუმის ციტრატი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის საქარინატი, ნატრიუმის ქლორიდი, ჟოლოს არომატიზატორი, გასუფთავებული წყალი.

აღწერა

თეთრი, ან თითქმის თეთრი ფერის ერთგვაროვანი სუსპენზია ჟოლოს სუნით.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული პრეპარატები (აასს).

**ფარმაკოლოგიური თვისებები **

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალური მიღების შემდეგ, იბუპროფენი სწრაფად შეიწოვება და ნაწილდება ორგანიზმში. შრატში მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება უზმოზე მიღებიდან 1 – 2 საათში. საკვები აფერხებს იბუპროფენის შეწოვას, მაგრამ არ ამცირებს მის ბიოლოგიურ შეღწევადობას, (ტმახ) ამ შემთხვევაში დაახლოებით 30 – 60 წუთით გახანგრძლივებულია, ვიდრე უზმოზე მიღებისას და შეადგენს 1,5 – 3 სთ. იბუპროფენი უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს 99%-ზე მეტად. ძირითადი ცილები, რომლებიც უკავშირდებიან იბუპროფენს - ალბუმინებია. იბუპროფენი და მისი მეტაბოლიტები მთლიანად და სწრაფად გამოიყოფიან ორგანიზმიდან თირკმლებით. პროდუქტის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 2 საათს.

ფარმაკოდინამიკა

იბუპროფენი წარმოადგენს პროპიონის მჟავას წარმოებულს, გამოხატული სიცხის დამწევი, ანალგეზიური და ანთების საწინაააღმდეგო მოქმედებით.

იბუპროფენის ანთების საწინააღმდეგო მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია პროსტაგლანდინების სინთეზის და გამონთავისულების დათრგუნვასთან ციკლოოქსიგენაზას აქტივობის დათრგუნვის ფონზე, რომელიც აკატალიზებს არაქიდონის მჟავას გარდაქმნას პროსტაგლანდინებად, თუმცა სხვა მექანიზმების არსებობა გამორიცხული არ არის. დადასტურებულია, რომ იბუპროფენის სიცხის დამწევი და ანალგეზიური მოქმედება იწყება სამკურნალო პრეპარატის მიღებიდან 30 წუთის შემდეგ.

მიღების ჩვენებები

იბუფენი® ახდენს სიცხის დამწევ, ტკივილგამაყუჩებელ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას. ამცირებს ისეთი სიმპტომების გამოვლენას, როგორიცაა: სხეულის მომატებული ტემპერატურა, ტკივილი და შეშუპება, მათი გამოვლენის ადგილზე ზემოქმედებით. პრეპარატი არ შეიცავს შაქარს, ამიტომ შეიძლება გამოყენებული იყოს დიაბეტით დაავადებულ პირებში.

იბუფენი® განკუთვნილია ჩვილებში და ბავშვებში გამოსაყენებლად შემდეგ შემთხვევებში:

- სხვადასხვა გენეზის სხეულის ტემპერატურის მომატება:

- გაციების დროს;

- მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციების დროს;

- გრიპის დროს;

- ანგინის დროს (ფარინგიტი);

- ბავშვთა ინფექციების დროს, რასაც ახლავს სხეულის ტემპერატურის მომატება;

- ვაქცინის შემდგომი რეაქციებისას.

-სხვადასხვა წარმომავლობის სუსტი ან საშუალო ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი:

- ყურის ტკივილი შუა ყურის ანთებისას;

- კბილის ტკივილი, კბილის მტკივნეული ამოჭრისას;

- თავის ტკივილის, შაკიკის დროს;

- ტკივილისას კუნთებში, სახსრებში;

- საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის ტრავმების დროს.

უკუჩვენებები

პრეპარატი იბუფენი® უკუნაჩვენებია პაციენტებში:

· მომატებული მგრძნობელობით იბუპროფენის ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ.

· მომატებული მგრძნობელობით არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების (აასპ) მიმართ.

· თუ ანამნეზში აღინიშნებოდა აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღების შემდეგ ალერგიული სიმპტომები, როგორიცაა სურდო, ჭინჭრის ციება ან ბრონქული ასთმა.

· კუჭის და (ან) თორმეტგოჯა ნაწლავის აქტიური წყლულოვანი დაავადებისას გამწვავების ფაზაში ან ანამნეზში, პერფორაციით ან სისხლდენით, აასპ-ს მიღების შემდეგ.

· ღვიძლის, თირკმლის მძიმე უკმარისობით, ან გულის მძიმე უკმარისობით (IV კლასი NYHA-ს კლასიფიკაციით),

· პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებდნენ სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებს, მათ შორის ციკლოოქსიგენაზა 2-ის ინჰიბიტრორებს (გვერდითი ეფექტების განვითარების მომატებული რისკი),

· პაციენტებში ტვინის სისხლძარღვებიდან სისხლდენისას ან სხვა ნებისმიერი მწვავე სისხლდენისას

· პაციენტებში ჰემორაგიული დიათეზით ან აუხსნელი გენეზის სისხლმბადი სისტემის დარღვევით

· პაციენტებში მძიმე გაუწყლოებით (გამოწვეული ღებინებით, დიარეით ან არასაკმარისი სითხის მიღებით)

· ორსულობის III ტრიმესტრის დროს.

გამოყენების წესი და დოზირება

პერორალური გამოყენებისათვის.

გამოყენებამდე ფლაკონი აუცილებლად შეანჯღრიეთ.

უმოკლესი პერიოდის განმავლობაში საჭიროა ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზის მიღება, რომელიც აუცილებელია სიმპტომების შემსუბუქებისათვის და არასასურველი მოქმედების რისკის შესამცირებლად.

იბუპროფენის დოზის განსაზღვრისას უნდა იყოს გათვალისწინებული პაციენტის სხეულის მასა და ასაკი. იბუპროფენის ერთჯერადად მისაღები დოზა, როგორც წესი, შეადგენს 7-დან 10 მგ/კგ სხეულის მასაზე, მაქსიმალური დღიური დოზა 20-30 მგ/კგ სხეულის მასაზე.

ზუსტი დოზირებისათვის შეფუთვას თან ერთვის შპრიცი-დოზატორი.

პრეპარატი ინიშნება ერთჯერად დოზებში ქვემოთ მოცემული სქემის მიხედვით:

ჩვილები 3-დან 6 თვემდე (5-7,6 კგ): 2.5 მლ 3-ჯერ დღე-ღამეში (რაც შეესაბამება 150 მგ იბუპროფენს დღე-ღამეში).

ჩვილები 6-დან 12 თვემდე (7,7-9 კგ): 2.5 მლ 3-4-ჯერ დღე-ღამეში (რაც შეესაბამება 150-200 მგ იბუპროფენს დღე-ღამეში).

ბავშვები 1 წლიდან 3 წლამდე (10-15 კგ): 5 მლ 3-ჯერ დღე-ღამეში (რაც შეესაბამება 300 მგ იბუპროფენს დღე-ღამეში)

ბავშვები 4-დან 6 წლამდე (16-20 კგ): 7,5 მლ 3-ჯერ დღე-ღამეში (რაც შეესაბამება 450 მგ იბუპროფენს დღე-ღამეში).

ბავშვები 7-დან 9 წლამდე (21-29 კგ): 10 მლ 3-ჯერ დღე-ღამეში (რაც შეესაბამება 600 მგ იბუპროფენს დღე-ღამეში).

10-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვები (30-40 კგ): 15 მლ 3-ჯერ დღე-ღამეში (რაც შეესაბამება 900 მგ იბუპროფენს დღე-ღამეში).

დოზა შეიძლება განმეორდეს ყოველ 6–8 საათში, შემდეგ დოზებს შორის მინიმუმ 4 საათიანი შუალედის დაცვით.

6 თვემდე ასაკის ბავშვებში სამკურნალო პრეპარატის გამოყენება შეიძლება ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ, მისი რეკომენდაციის შესაბამისად. თუ 3-დან 5 თვემდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის მიღების შემდეგ 24 საათის განმავლობაში სიმპტომები ნარჩუნდება ან ძლიერდება, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა. თუ პრეპარატის მიღების ფონზე 6 თვიდან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში სიმპტომები ნარჩუნდება 3 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას.

სამკურნალო პროდუქტი განკუთვნილია სასწრაფო თერაპიისთვის. არასასურველი ეფექტების მინიმუმამდე დაყვანა შესაძლებელია პრეპარატის გამოყენებით მინიმალური საჭირო დროის განმავლობაში უმცირესი ეფექტური დოზით, რაც იძლევა სიმპტომების კონტროლის საშუალებას.

გახსნილი შეფუთვა გამოყენებული უნდა იყოს 6 თვის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები

იბუფენი® ჟოლოს გემოთი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება, მაგრამ გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს გვერდითი ეფექტები.

იბუპროფენის ხანმოკლე დროით, რეცეპტის გარეშე ხელმისაწვდომი დოზებით გამოყენებისას, შეიძლება განვითარდეს ქვემოთ აღნიშნული ეფექტები. იბუპროფენის ხანგრძლივი გამოყენებისას და სხვა ჩვენებისას, შეიძლება გამოვლინდეს სხვა გვერდითი ეფექტები.

გვერდითი მოვლენები დალაგებულია სიხშირის მიხედვით, შემდეგი განსაზღვრებების გამოყენებით:

ძალიან ხშირი (უფრო ხშირი, ვიდრე 1 10 პაციენტიდან)

ხშირი (უფრო ხშირი, ვიდრე 1 – 10 100 პაციენტიდან)

არახშირი (უფრო ხშირი, ვიდრე 1 – 10 1000 პაციენტიდან)

იშვიათი (უფრო ხშირი, ვიდრე 1 – 10 10 000 პაციენტიდან)

ძალიან იშვიათი (უფრო იშვიათი, ვიდრე 1 10 000 პაციენტიდან)

სიხშირე უცნობია (არსებული მონაცემების საფუძველზე ვერ დგინდება).

ინფექციური და პარაზიტული დაავადებები

ძალიან იშვიათი: აღწერილია ინფექციურ-ანთებითი რეაქციების გამწვავება (მაგალითად ნეკროზული ფასციიტის გამოვლენა), რომელიც დაკავშირებულია არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენებასთან. შესაძლოა ეს დაკავშირებული იყოს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მოქმედების მექანიზმთან.

თუ პრეპარატის გამოყენების პერიოდში ვლინდება ან ძლიერდება ინფექციის სიმპტომები, პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს. საჭიროა შეფასდეს ინფექციის საწინააღმდეგო მკურნალობის გამოყენების (ანტიბიოტიკოთერაპიის) ჩვენებების არსებობა.

იბუპროფენის გამოყენების დროს აღინიშნა ზურგის ტვინის გარსების ასეპტიკური ანთების სიმპტომები კეფის კუნთების რიგიდულობით, თავის ტკივილით, გულისრევით, ღებინებით, ცხელებით ან ცნობიერების დარღვევით. როგორც ჩანს, ამისადმი მიდრეკილებას ავლენენ პაციენტები აუტოიმუნური დარღვევებით (შLE, შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადება).

დარღვევები სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ:

ძალიან იშვიათი: სისხლის მორფოლოგიური მაჩვენებლების დარღვევა (ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი). პირველი სიმპტომებია ცხელება, ყელის ტკივილი, ზედაპირული სტომატიტი, გრიპისმაგვარი სიმპტომები, დაღლილობა, სისხლდენა ცხვირიდან და კანიდან. ხანგრძლივი თერაპიისას საჭიროა სისხლის მორფოლოგიური მაჩვენებლების რეგულარული შემოწმება.

დარღვევები იმუნური სისტემის მხრივ:

არახშირი: ალერგიული რეაქციები კანის გამონაყარით და ქავილით, ასევე მოხრჩობის შეტევები (შესაძლოა განვითარდეს არტერიული წნევის დაქვეითებასთან ერთად). საჭიროა პაციენტის ინფორმირება, რომ ასეთ შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიმართოს ექიმს და აღარ მიიღოს სამკურნალო პრეპარატი იბუფენი®.

ძალიან იშვიათი: მძიმე სისტემური ალერგიული რეაქციები. ისინი შესაძლოა განვითარდნენ სახის შეშუპების, ენის შეშუპების, ხორხის შინაგანი შეშუპების სახით, სასუნთქი გზების გამტარობის დარღვევით, სუნთქვის უკმარისობით, ტაქიკარდიით, არტერიული წნევის დაქვეითებით, სიცოცხლისთვის საშიში შოკის ჩათვლით.

თუ განვითარდა ზემოთ აღწერილიდან ერთი სიმპტომი, რაც შესაძლოა განვითარდეს პრეპარატის პირველივე მიღების შემდეგ, აუცილებელია დაუყოვნებელი სამედიცინო დახმარება.

ფსიქიკური დარღვევა:

ძალიან იშვიათი: ფსიქოზური რეაქციები, დეპრესია.

დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ:

არახშირი: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უძილობა, ძილიანობა, აგზნება, გაღიზიანება და დაღლილობის შეგრძნება.

ძალიან იშვიათი: ასეპტიკური მენინგიტი.

დარღვევები მხედველობის ორგანოების მხრივ:

არახშირი: მხედველობის დარღვევა.

დარღვევები სმენის ორგანოების მხრივ და ლაბირინთული დარღვევები:

იშვიათი: ყურებში ხმაური.

დარღვევები გულის მხრივ:

ძალიან იშვიათი: გულის ფრიალი, გულის უკმარისობა.

დარღვევები სისხლძარღვების მხრივ:

ძალიან იშვიათი: არტერიული ჰიპერტენზია.

დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:

ხშირი: გულძმარვა, მუცლის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, მეტეორიზმი გაზების გამოყოფით, ყაბზობა და სუსტი სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, რომელმაც გამონაკლის შემთხვევებში შეიძლება გამოიწვიოს ანემია.

არახშირი: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაწყლულება, პოტენციური სისხლდენით და პერფორაციით. წყლულოვანი სტომატიტი, კოლიტის და კრონის დაავადების გამწვავება, გასტრიტი.

ძალიან იშვიათი: ეზოფაგიტი, პანკრეატიტი, ნაწლავების მემბრანოზული შევიწროების განვითარება. საჭიროა პაციენტის ინფორმირება, რათა ეპიგასტრალურ მიდამოში მწვავე ტკივილის, კუპრისებრი განავალის ან სისხლიანი ღებინების განვითარების შემთხვევაში, შეწყვიტოს სამკურნალო პრეპარატის მიღება და დაუყოვნებლივ მიმართოს ექიმს.

დარღვევები ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ:

ძალიან იშვიათი: ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, განსაკუთრებით ხანგრძლივი გამოყენებისას, ღვიძლის უკმარისობა, მწვავე ჰეპატიტი.

დარღვევები კანის და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ:

არახშირი: კანის სხვადასხვა გამონაყარი.

ძალიან იშვიათი: კანის მძიმე რეაქციები, როგორიცაა ექსფოლიაციური დერმატიტი, ბულოზური რეაქციები, მათ შორის სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი.

სიხშირე უცნობია: მედიკამენტოზური რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური გამოვლინებებით (DღEშშ-სინდრომი), მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზი (AGEP), სინათლეზე მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები.

დარღვევები თირკმლების და შარდმდენი გზების მხრივ:

იშვიათი: შესაძლოა ასევე განვითარდეს თირკმლის ქსოვილის დაზიანება (ნეკროზული პაპილიტი) და სისხლში შარდმჟავას კონცენტრაციის მომატება.

ძალიან იშვიათი: შეშუპების განვითარება, განსაკუთრებით პაციენტებში არტერიული ჰიპერტენზიით, ან თირკმლის უკმარისობით, ნეფროზული სინდრომი, ინტერსტიციული ნეფრიტი, რომელსაც შესაძლოა თან ახლდეს თირკმლის მწვავე უკმარისობა. ამიტომ საჭიროა თირკმლის ფუნქციის რეგულარული კონტროლი.

კლინიკური კვლევების შედეგები გვიჩვენებს, რომ იბუპროფენის გამოყენება, განსაკუთრებით მაღალი დოზით (2400 მგ/დღე-ღამეში) შესაძლოა კავშირში იყოს არტერიული თრომბოზული გართულებების უმნიშვნელო მომატების რისკთან (მაგ., მიოკარდიუმის ინფარქტი ან ინსულტი).

დოზის გადაჭარბება

ბავშვებში ერთჯერადად 400 მგ/კგ სხეულის მასაზე მეტი დოზის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს დოზის გადაჭარბების სიმპტომები.

მოზრდილებში დოზა, რომელსაც შეუძლია ასეთი სიმპტომების გამოწვევა, ზუსტად არ არის განსაზღვრული. დოზის გადაჭარბებისას, ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.5-დან 3 საათამდე.

სიმპტომები

პაციენტების უმრავლესობას, რომლებიც ღებულობენ აასს-ს კლინიკურად მნიშვნელოვან დოზებს, შესაძლოა განუვითარდეთ: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, ან ფაღარათი. შეიძლება ასევე განვითარდეს: ხმაური ყურებში, თავის ტკივილი, სისხლდენა კუჭიდან ან ნაწლავებიდან, აპნოე და არტერიული წნევის დაქვეითება.

მძიმე მოწამვლა გავლენას ახდენს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე და ვლინდება ძილიანობით, ხოლო ძალიან იშვიათად – ასევე აგზნებით და დეზორიენტაციით, ან კომით. ძალიან იშვიათად შეიძლება განვითარდეს კრუნჩხვების შეტევები. მძიმე მოწამვლისას შეიძლება გამოვლინდეს მეტაბოლური აციდოზი, ხოლო პროთრომბინული დრო /INღ შეიძლება გაიზარდოს. შეიძლება გამოვლინდეს: თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ან ღვიძლის დაზიანება. პაციენტებში ასთმით, შეიძლება განვითარდეს ასთმის სიმპტომების გამწვავება.

მკურნალობა

სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. მკურნალობა სიმპტომური და შემანარჩუნებელია. საჭიროა დაკვირვება გულის ფუნქციაზე და სასიცოცხლო ფუნქციების კონტროლი, თუ ისინი სტაბილურია. დოზის გადაჭარბებისას, საჭიროა განხილული იქნას 1 საათის განმავლობაში აქტივირებული ნახშირის მიღების საკითხი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

იბუპროფენი (როგორც სხვა აასს ჯგუფის სამკურნალო პრეპარატები) არ უნდა მიიღოთ ქვემოთ ჩამოთვლილ სამკურნალო პრეპარატებთან ერთად:

· სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, რადგან ერთდროულად რამდენიმე აასს-ს მიღებამ, სინერგული მოქმედების შედეგად, შესაძლოა გაზარდოს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაწყლულების და სისხლდენის რისკი;

· აცეტილსალიცილის მჟავასთან: იბუპროფენისა და აცეტილსალიცილის მჟავას ერთდროული გამოყენება ზოგადად არ არის რეკომენდებული, რადგან შესაძლოა გართულდეს არასასურველი ეფექტები. ექსპერიმენტული მონაცემებიდან გამომდინარეობს, რომ ერთდროული გამოყენებისას, იბუპროფენმა შესაძლოა კონკურენტულად დათრგუნოს აცეტილსალიცილის მჟავას დაბალი დოზების ეფექტი თრომბოციტების აგრეგაციაზე. თუმცა არსებობს გაურკვევლობა აღნიშნული მონაცემების კლინიკური მნიშვნელობის მიმართ, არ უნდა გამოირიცხოს იმის პოტენციური შესაძლებლობა, რომ იბუპროფენის ხანგრძლივმა რეგულარულმა მიღებამ შესაძლოა შეამციროს აცეტილსალიცილის მჟავის დაბალი დოზების კარდიოპროტექტორული ეფექტი. კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება იბუპროფენის დრო და დრო რეჟიმით მიღებისას ნაკლებად სავარაუდოა;

· ჰიპოტენზიურ სამკურნალო პრეპარატებთან: აასს-ს ჯგუფის სამკურნალო პრეპარატებმა შესაძლოა დააქვეითონ იმ სამკურნალო პრეპარატების მოქმედების ეფექტურობა, რომლებიც არტერიულ წნევას აქვეითებენ;

· შარდმდენ სამკურნალო პრეპარატებთან: არის მცირერიცხოვანი მტკიცებულებები შარდმდენი სამკურნალო პრეპარატების ეფექტურობის დაქვეითების შესახებ;

· ანტიკოაგულანტებთან: მცირერიცხოვანი კლინიკური მონაცემებიდან გამომდინარეობს, რომ აასს შესაძლოა გააძლიერონ იმ პრეპარატების მოქმედება, რომლებიც ამცირებენ სისხლის შედედებას;

· ლითიუმთან და მეტოტრექსატთან: დამტკიცებულია, რომ არასტეროიდულმა ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებმა შეიძლება გაზარდონ სისხლის პლაზმაში როგორც ლითიუმის, ასევე მეტოტრექსატის კონცენტრაცია, რეკომენდებულია სისხლის პლაზმაში ლითიუმის და მეტოტრექსატის კონცენტრაციის კონტროლი;

· ზიდოვუდინთან: არსებობს მტკიცებულება სისხლდენის გახანგრძლივების შესახებ პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ერთდროულად იბუპროფენით და ზიდოვუდინით;

· კორტიკოსტეროიდებთან: იზრდება გვერდითი მოქმედების რისკი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ;

· დიგოქსინთან: იბუპროფენის და დიგოქსინის შემცველი სამკურნალო პრეპარატების ერთდროულმა გამოყენებამ შესაძლოა გაზარდოს სისხლის შრატში ამ პრეპარატების კონცენტრაცია;

· ფენიტოინთან: იბუპროფენის და ფენიტოინის შემცველი სამკურნალო პრეპარატების ერთდროულმა გამოყენებამ შესაძლოა გაზარდოს სისხლის შრატში ამ პრეპარატების კონცენტრაცია;

· ციკლოსპორინთან: ზოგიერთი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატის ციკლოსპორინთან ერთდროული მიღების შედეგად იზრდება თირკმლის დაზიანების რისკი. ამ მოქმედების გამორიცხვა ასევე არ შეიძლება ციკლოსპორინის და იბუპროფენის ერთდროული მიღების შემთხვევაში;

· ტაკროლიმუსთან: ამ ორი პრეპარატის ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში, იზრდება ნეფროტოქსიური მოქმედების რისკი;

· ქინოლონურ ანტიბიოტიკებთან: ცხოველებზე ჩატარებული კვლევების მონაცემები აჩვენებენ, რომ აასს შეიძლება გაზარდოს კრუნჩხვების რისკი, რომელიც დაკავშირებულია ქინოლონების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიღებასთან. პაციენტებს, რომლებიც იღებენ აასს-ს და ქინოლონებს, შეიძლება ქონდეთ კრუნჩხვების განვითარების მომატებული რისკი;

· პრობენეციდთან და სულფინპირაზონთან: პრობენეციდის და სულფინპირაზონის შემცველმა პრეპარატებმა შეიძლება დაამუხრუჭონ იბუპროფენის გამოყოფა;

· ანტითრომბოციტულ პრეპარატებთან და ზოგიერთ სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიურ ინჰიბიტორთან (სუმსი): იზრდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის განვითარების რისკი.

· მიფეპრისტონთან: მიფეპრისტონის გამოყენების შემდეგ, 8-12 დღის განმავლობაში არ უნდა გამოიყენოთ აასს, რადგან აასს შესაძლოა დააქვეითოს მისი მოქმედება;

· კალიუმის შემნახველ დიურეზულებთან: იბუფენი®-ს და კალიუმის შემნახველი დიურეზული საშუალებების ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერკალიემიის განვითარება (რეკომენდებულია სისხლის შრატში კალიუმის კონცენტრაციის შემოწმება).

განსაკუთრებული მითითებები

სამკურნალო პრეპარატის გამოყენებისას, საჭიროა სიფრთხილე პაციენტებში:

· სისტემური წითელი მგლურით და შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადებით – ასეპტიკური მენინგიტის მომატებული რისკი,

· კნტ-ის დაავადებებით, ასევე ნაწლავების ქრონიკული ანთებითი დაავადებებითY (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება),

· ჰიპერტონიით და (ან) გულის ფუნქციის დარღვევით, რადგან არსებობს მონაცემები აასს-ს მიღებასთან დაკავშირებული სითხის შეკავების და შეშუპებების შესახებ,

· პორფირინების მეტაბოლიზმის თანდაყოლილი დარღვევებით (მაგ. მწვავე გარდამავალი პორფირია),

· უშუალოდ ქირურგიული ოპერაციის შემდეგ,

· თირკმელების ფუნქციის დარღვევით,

· ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით,

· სისხლის შედედების დარღვევებით (იბუპროფენმა შეიძლება გაზარდოს სისხლდენის დრო),

· პაციენტებში ალერგიით სხვა ნივთიერებების მიმართ, რადგან სამკურნალო პროდუქტი იბუფენი®-ს მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს მათში ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების განვითარება,

· პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ თივისმიერი ცხელება, ცხვირის პოლიპები, ან სუნთქვის ქრონიკული ობსტრუქციული დარღვევა, რადგან მათ მომატებული აქვთ ალერგიული რეაქციების რისკი. ეს რეაქციები შეიძლება გამოვლინდეს დახრჩობის შეტევის ფორმით (ეგრეთ წოდებული ასპირინული ასთმა), კვინკეს შეშუპებით, ან ჭინჭრის ციებით.

სამკურნალო პრეპარატის მიღება მინიმალური ეფექტური დოზით, ხანმოკლე პერიოდის განმავლობაში, რომელიც აუცილებელია სიმპტომების შესამსუბუქებლად, ამცირებს გვერდითი მოვლენების რისკს (იხ. ქვემოთ: გავლენა კნტ-ზე და სისხლის მიმოქცევის სისტემაზე.)

ხანდაზმული პაციენტები

ხანდაზმულ პაციენტებში სამკურნალო პროდუქტის მიღების შედეგად გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი მეტია, ახალგაზრდა პაციენტებთან შედარებით. გვერდითი ეფექტების განვითარების სიხშირის და ინტენსივობის შემცირება შესაძლებელია მინიმალური თერაპიული დოზის ყველაზე ხანმოკლე ეფექტური დროის განმავლობაში მიღებით.

სისხლდენა, დაწყლულება და კნტ-ის პერფორაცია

არსებობს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის, დაწყლულების ან პერფორაციის განვითარების რისკი, რომლებიც შესაძლოა სასიკვდილო იყოს და რომლებსაც ყოველთვის არ უსწრებს წინ გამაფრთხილებელი სიმპტომები, ან ისინი შეიძლება განუვითარდეს პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებოდათ ასეთი გამაფრთხილებელი სიმპტომები. კუჭ- ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის, ან წყლულების განვითარების შემთხვევაში, საჭიროა სამკურნალო პრეპარატის მიღების დაუყოვნებლივ შეწყვეტა. პაციენტებს ანამნეზში კუჭ- ნაწლავის ტრაქტის დაავადებით, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პირებს უნდა უთხრათ, რომ აცნობონ ექიმს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტთან დაკავშირებული ყველანაირო არატიპიური სიმპტომების (განსაკუთრებით სისხლდენის) შესახებ, უპირველეს ყოვლისა თერაპიის საწყის პერიოდში. ამ პაციენტებმა უნდა გამოიყენონ სამკურნალო პრეპარატის რაც შეიძლება დაბალი დოზა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის, დაწყლულების, ან პერფორაციის რისკი იზრდება აასს-ს დოზის მატებისას ანამნეზში წყლულის მქონე, განსაკუთრებით სისხლდენით ან პერფორაციის გართულებით, პაციენტებში, და ხანდაზმულ პირებში. ამ პაციენტების მკურნალობა უნდა დაიწყოს უმცირესი დოზით. ამ და სხვა პაციენტებისათვის, რომლებსაც ესაჭიროებათ ერთდროული მკურნალობა აცეტილსალიცილის მჟავას დაბალი დოზებით, ან, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში ცვლილებების რისკის გაზრდის პოტენციალის მქონე სხვა მოქმედი ნივთიერებებით, საჭიროა განხილული იყოს დამცავი სამკურნალო პრეპარატებით (მაგ. მიზოპროსტოლით ან პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორებით) კომბინირებული მკურნალობა.

საჭიროა სიფრთხილე სამკურნალო პრეპარატის გამოყენებისას პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ სხვა სამკურნალო პრეპარატებს, რომლებმაც შესაძლოა გაზარდონ კუჭ-ნაწლავის დარღვევების ან სისხლდენების რისკი, როგორიცაა კორტიკოსტეროიდები, ან ანტიკოაგულანტები, როგორიცაა ვარფარინი, სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები ან ანტიაგრეგანტები, როგორიცაა აცეტილსალიცილის მჟავა. აასს სიფრთხილით უნდა მიეცეს პირებს, ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებებით (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება), რადგან შესაძლებელია ამ დაავადებების გამწვავება.

გავლენა სისხლის მიმოქცევის სისტემაზე

კლინიკური კვლევების შედეგები გვიჩვენებს რომ იბუპროფენის გამოყენება, განსაკუთრებით, მაღალი დოზებით (2400 მგ/დღე-ღამეში), შესაძლოა იყოს ასოცირებული არტერიული თრომბოზული გართულებების უმნიშვნელო მომატების რისკთან (მაგ., მიოკარდიუმის ინფარქტი ან ინსულტი). მთლიანობაში, ეპიდემიოლოგიური კვლევების შედეგები არ გვიჩვენებენ, რომ იბუპროფენის გამოყენება მცირე დოზებით (მაგ., ≤ 1200 მგ/დღე-ღამეში) ასოცირებულია არტერიული თრომბოემბოლიური გართულებების განვითარების მომატებულ რისკთან.

პაციენტებში ცუდათ კონტროლირებადი არტერიული ჰიპერტენზიით, გულის შეგუბებითი უკმარისობით (II-III კლასი NYHA-ს კლასიფიკაციით), დიაგნოსტირებული გულის იშემიური დაავადებით, პერიფერიული არტერიების დაავადებით და/ან ცერებროვასკულარული უკმარისობით იბუპროფენი საჭიროა დაინიშნოს მხოლოდ რისკის ზედმიწევნითი შეფასების შემდეგ, ამასთან ერთად საჭიროა თავის არიდება მაღალი დოზის დანიშვნისგან (2400 მგ/დღეში).

რისკის/სარგებლის ზედმიწევნითი შეფასება აგრეთვე აუცილებელია იბუპროფენის ხანგრძლივი თერაპიის დანიშვნისას კარდიოვასკულური გართულებების რისკ- ფაქტორების მქონე პაციენტებში (მაგ., არტერიული ჰიპერტენზიით, ჰიპერლიპიდემიით, შაქრიანი დიაბეტით, მწეველებში), განსაკუთრებით თუ საჭიროა იბუპროფენის მაღალი დოზებით (2400 მგ/დღე-ღამეში) გამოყენება.

**რეაქციები კანის მხრივ **

კანის მძიმე რეაქციები, ზოგიერთი მათგანი სასიკვდილო, მათ შორის ექსფოლიაციური დერმატიტი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი და ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ძალიან იშვიათად იყო აღწერილი აასს ჯგუფის სამკურნალო პრეპარატების მიღებასთან დაკავშირებით. ამ მძიმე რეაქციების გამოვლენის ყველაზე დიდი რისკი აღინიშნება თერაპიის დასაწყისში, უმრავლეს შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენების პირველ თვეში.

არსებობს შეტყობინება მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზის (AGEP) შესახებ იბუპროფენის შემცველი პრეპარატების მიმართ. საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა პირველი სიმპტომების გამოვლენისას: კანის გამონაყარი, ლორწოვანი გარსის დაზიანების ან ალერგიის სხვა სიმპტომებისას.

**ძირითადი ინფექციური დაავადების სიმპტომების შენიღბვა **

იბუფენ®-მა შესაძლოა შენიღბოს ინფექციური დაავადების სიმპტომები, რაც შესაძლოა გახდეს შესაფერისი მკურნალობის უფრო დაგვიანებული დაწყების მიზეზი, და, შესაბამისად, გაართულოს ინფექციის შედეგები. ასეთი მოვლენა აღინიშნება ჩუტყვავილას ბაქტერიული გართულებებისა და არაჰოსპიტალური ბაქტერიული პნევმონიის შემთხვევაში. როდესაც პრეპარატი იბუფენი® გამოიყენება ინფექციურ დაავადებასთან დაკავშირებული ცხელების ან ტკივილის სინდრომის მიზეზით, საჭიროა ინფექციის მიმდინარეობის კონტროლი. არაჰოსპიტალურ პირობებში ყოფნის დროს პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს, თუ ხდება სიმპტომების შენარჩუნება ან გაძლიერება.

სხვა შენიშვნები

სხვადასხვა ტკივილგამაყუჩებელი სამკურნალო პრეპარატების ხანგრძლივმა ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლების დაზიანება, თირკმლის უკმარისობის რისკით (ანალგეზიური ნეფროპათია).

ძალიან იშვიათად აღინიშნება მძიმე მწვავე ალერგიული რეაქციები (მაგალითად ანაფილაქსიური შოკი). სამკურნალო პრეპარატ იბუფენი®-ს მიღების შემდეგ, ალერგიული რეაქციების პირველი სიმპტომების გამოვლენისას მკურნალობა უნდა შეწყდეს. სპეციალიზირებულმა პერსონალმა უნდა ჩაატაროს საჭირო სამედიცინო პროცედურები გამოვლენილი სიმპტომებიდან გამომდინარე.

იბუპროფენმა, სამკურნალო პრეპარატ იბუფენი®-ს მოქმედმა ნივთიერებამ, შეიძლება დროებით მოახდინოს თრომბოციტების აქტივობის (თრომბოციტების აგრეგაციის) ინჰიბირება. ამიტომ რეკომენდებულია ყურადღებით დაკვირვება სისხლის შედედების დარღვევების მქონე პაციენტებზე.

პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების შემთხვევაში აუცილებელია ღვიძლის, თირკმლების ფუნქციის მაჩვენებლების და სისხლის მორფოლოგიის რეგულარული კონტროლი.

ანალგეტიკების ხანგრძლივი გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს თავის ტკივილი, რომელსაც არ უნდა ვუმკურნალოთ ამ სამკურნალო პრეპარატის მომატებული დოზებით.

იბუპროფენის გამოყენებისას აღინიშნა ტოქსიური ამბლიოპიის ერთეული შემთხვევები, ამიტომ მხედველობის ყველა დარღვევის შესახებ საჭიროა აცნობოთ ექიმს.

ბავშვებში და მოზარდებში გაუწყლოვნებით არსებობს თირკმლის უკმარისობის რისკი.

სამკურნალო პრეპარატი შეიცავს ნატრიუმის ბენზოატს, რის გამოც ის დიდი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენებში მომატებული მგრძნობელობით, განსაკუთრებით ბავშვებში ატოპიური ცვლილებებით, ასთმით და ა.შ.

პრეპარატი შეიცავს თხევად მალტიტოლს და ის არ უნდა იყოს გამოყენებული პაციენტებში ფრუქტოზის აუტანლობის იშვიათი მემკვიდრული დაავადებით.

ფერტილობა

არსებობს იმის მტკიცებულება, რომ ციკლოოქსიგენაზას მაინჰიბირებელმა (პროსტაგლანდინების სინთეზი) სამკურნალო პრეპარატებმა შეიძლება გავლენა მოახდინონ ოვულაციაზე ქალებში ფერტილობის დარღვევის გამოწვევით. ეს მოქმედება დროებითია და ქრება თერაპიის დასრულების შემდეგ.

ორსულობა

იბუპროფენი არ უნდა იქნას გამოყენებული ორსულობის პირველ და მეორე ტრიმესტრში თუ ეს არ წარმოადგენს აბსოლუტურ აუცილებლობას. იბუპროფენის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში ქალებში, რომლებიც გეგმავენ ორსულობას ან არიან ორსულობის პირველ ან მეორე ტრიმესტრში, საჭიროა უმცირესი დოზის გამოყენება დროის რაც შეიძლება ხანმოკლე პერიოდის განმავლობაში.

ორსულობის III ტრიმესტრში იბუპროფენის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია.

ლაქტაცია

იბუპროფენი და მისი მეტაბოლიტები გადიან ქალის რძეში დაბალი კონცენტრაციით (მიღებული დოზის 0.0008%). რადგან დღემდე არ არსებობს მონაცემები სამკურნალო პრეპარატის ახალშობილებზე უარყოფითი გავლენის შესახებ, ძუძუთი კვების შეწყვეტა აუცილებელი არ არის ტკივილის და ცხელების სამკურნალო დოზებით იბუპროფენის ხანმოკლე დროით გამოყენებისას.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვის უნარზე

იმის გამო, რომ სამკურნალო პრეპარატ იბუფენი®-ს მაღალი დოზებით გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს გვერდითი მოვლენები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ, როგორიცაა დაღლილობა და თავბრუსხვევა, ცალკეულ შემთხვევაში მდგომარეობა შეიძლება მივიდეს რეაგირების უნარის დარღვევასა და საგზაო მოძრაობაში აქტიური მოძრაობების და მექანიზმების მართვის უნარის დარღვევამდე.

ზემოთ მოყვანილი გაფრთხილებები განსაკუთრებით ეხება სამკურნალო პრეპარატის ალკოჰოლთან ერთად გამოყენების შემთხვევას.

გამოშვების ფორმა

100 მლ სუსპენზია მოთავსებულია პლასტიკურ ფლაკონში ადაფტორით, მოხუფულია ხრახნიანი პოლიეთილენის თავსახურით “პირველი გახსნის” დამცავი რგოლით, ბავშვების მიერ გახსნისაგან დაცვის მექანიზმით და შპრიც-დოზატორით.

ყოველი ფლაკონი დანართ ფურცელთან და შპრიც-დოზატორთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

შეინახეთ ორიგინალ შეფუთვაში არაუმეტეს 25°ჩ ტემპერატურის პირობებში.

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა:

2 წელი.

გახსნილი ფლაკონი აუცილებელია გამოყენებული იქნას 6 თვის განმავლობაში.

არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.