ნუროფენ ფორტე
(Ibuprofen)

საერთაშორისო დასახელება - Ibuprofen
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი - M01AE01

** კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი**
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები, პროპიონის მჟავას წარმოებული პრეპარატები გამოხატული ანალგეზიური ეფექტით

** შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა**
400 მგ 12 ტაბლეტი

ერთი გარსით გაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას - იბუპროფების 400 მგ და დამხმარე ნივთიერებებს: ნატრიუმის კროსკარმელოზას, ნატრიუმის ლაურილსულფატს, ნატრიუმის ციტრატს, სტეარინის მჟავას, სილიციუმის კოლოიდურ ანჰიდრინს, ნატრიუმის კარმელოზას, ტალკს, აკაციას, საქაროზას, ტიტანის დიოქსიდს, მაგროგოლი 600-ს, ოპაკოდ S-1-9460 HV ყავისფერ სამრეწველო მეთილირებულ სპირტს, გამოხდილ წყალს.

აღწერა
ტაბლეტები 1,25 მგ და 10 მგ; თეთრი მრგვალი ორმხრივად ამოზნექილი ტაბლეტი, ერთგვაროვანი სტრუქტურით, ტაბლეტის ერთ მხარეს წითელი ფერის წარწერით: „Nurofen 400“.
_
ფარმაკოლოგიური თვისებები_
პრეპარატი მიეკუთვნება არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს. გააჩნია ტკივილგამაყუჩებელი, სიცხის დამწევი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. ახდენს ცოგ1-ისა და ცოგ2-ის არასელექციურ ბლოკადას. იბუპროფენის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია პროსტაგლანდინების-ტკივილის, ანთებისა და ჰიპერთერმული რეაქციის მედიატორების- სინთეზის დათრგუნვით.
ფარმაკოკინეტიკა
მისი აბსორბცია მაღალია. T 1/2 ნახევარგამოყოფის პერიოდი - 2 საათი; პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი - 90%. ნელა აღწევს სახსრების შიგნით, სადაც ხდება მისი შეკავება სინოვიალურ ქსოვილში, რომელშიც მისი კონცენტრაცია უფრო მარალია, ვიდრე პლაზმაში. აბსორბციის შემდეგ ფარმაკოლოგიურად არააქტიური R-ფორმის დაახლოებით 60% ნელა გარდაიქმნება აქტიურ S- ფორმად. განიცდის მეთაბოლიზმს. ელიმინირება თირკმლებით (უცვლელი სახით- არაუმეტეს 1%-სა) ხორციელდება, ნაკლებად- ნაღველთან ერთად.
_
ჩვენებები_
თავის და კბილის ტკივილი, შაკიკი, მტკივნეული მენსტრუაცია, ნევრალგია, ზურგის ტკივილი, კუნთების ტკივილი, რევმატული ტკივილი და სხვა სახის ტკივილი; ციებ- ცხელება გრიპისა და გაცივების დროს.
_
მიღების წესები და დოზები_
მოზრდილებისა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვები - 1 ტაბლეტი წყალთან ერთად. საჭიროებისამებრ შეიძლება 1 ტაბლეტის მიღება ყოველ 4 საატში ერთხელ. დაუშვებელია 24 საათში 3 ტაბლეტზე მეტის მიღება. მოზრდილების მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 1200 მგ-ს შეადგენს, ხოლო 12-17 წლის ასაკის ბავშვებისა- 1000 მგ.
თუ პრეპარატის მიღებისას სიმპტომები 2-3 დღის განმავლობაში მაინც აღინიშნება, აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან მიმართვა.
_
გვერდითი მოვლენები_
2-3 დღის განმავლობაში ნუროფენ ფორტეს მიღებისას გვერდითი მოქმედება პრაქტიკულად არ აღინიშნება. ხანგრძლივი გამოყენებისას შეიძლება გაჩნდეს შემდეგი გვერდითი ეფექტები:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი:
გასტროპათია (აბდომინალური ტკივილი, გულის რევა, ღებინება, ძმარვა, მადის დაქვეითება, დიარეა, მეტეორიზმი, ყაზბობა; იშვიათად - კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვანის დაწყლულება, რომელიც რიგ შემთხვევაში გართულებულია პერფორმაციითა და სისხლდენით); პირის ღრუს ლორწოვანას გაღიზიანება ან სიმშრალე, ტკივილი პირის ღრუს არეში, ღრძილების ლორწოვანის დაწყლულება, აფტოზური სტომატიტი, პანკრეატიტი.
ჰეპატობილიარული სისტემა:
ჰეპატიტი.
სასუნთქი სისტემა:
ქოშინი, ბრონქოსპაზმი.
გრძნობათა ორგანოები
სმენის დარღვევა: სმენის დაქვეითება, ხმაური ყურში; მხედველობის დარღვევა: მხედველობითი ნერვის ტოქსიკური დაზიანება, ბუნდოვანი მხდეველობა ან გაორება, სკოტომა, თვალის სიმშრალე და გაღიზიანება, კონიუნქტივისა და ქუთუთოების შეშუპება ( ალერგიული გენეზისა).
ცენტრალური და პერეფერიული ნერვული სისტემა:
თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უძილობა, შფოთვა, ნერვიულობა და გაღიზიანება, ფსიქომოტორული აგზნება, ძილიანობა, დეპრესია, ცნობიერების მოშლა, ჰალუცინაციები, იშვითად- ასეპტიკური მენინგიტი (ხშირად-პაციენტებთან აუტოიმუნური დაავადებებით).
გულ-სისხლძარღვთა სისტემა:
გულის უკმარისობა, ტაქიკარდია, არტერიული წნევის მომატება.
შარდსასქესო სისტემა:
თირკმლების მწვავე უკმარისობა, ალერგიული ნეფრიტი, ნეფროლოგიური სინდრომი (შეშუპება), პოლიურია, ცისტიტი.
ალერგიული რეაქციები:
გამონაყარი კანზე (ჩვეულებრივ ერითემატოზული ან ჭინჭრის გამონაყარი), კანის ქავილი, კვიკეს შეშუპება, ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ანაფილაქსიური შოკი, ბრონქოსპაზმი ან დისპნოე, ციებ-ცხელება, მრავალფორმული ექსუდაციური ერითემა ( მათ შორის სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), გამონაყარი, კონიუნქტივიტი, ფოტოსენსიბილიზაცია, ეოზინოფილია, ალერგიული რინიტი.
სისხლწარმომქმნელი ორგანოები:
ანემია (მათ შორის ჰემოლიზური, აპლასტიური); თრომბოციტოპენია, თრომბოპენიური პურპურა, აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია.
ლაბორატორიული მაჩვენებლები:
- სისხლდენის დროს (შეიძლება გაიზარდოს);
- შრატში გლუკოზის კონცენტრაცია (შეიძლება შემცირდეს);
- კრეატინის კლირენსი (შეიძლება შემცირდეს);
- ჰემატოკრიტი ან ჰემოგლობინი (შეიძლება შემცირდეს);
- შრატში კრეატინის კონცენტაცია (შეიძლება გაიზარდოს);
- ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობა (შეიძლება გაიზარდოს).
გვერდითი ეფექტების წარმოქმნისას აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და ექიმთან მიმართვა.
_
უკუჩვენება_
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება გამწვავების სტადიაში, მათ შორის წყლულოვანი კოლიტი;
არტერიული ჰიპერტენზიის მძიმე მიმდინარეობა;
მომატებული მგრძნობელობა იბუპროფენისა ან პრეპარატის კომპონენტთა მიმართ;
„ასპირინული“ ბრონქული ასთმა, ჭინჭრის ციება, რინიტი, პროვოცირებული აცეტილსალიცილის მჟავით (სალიცილატებით);
მხედველობის ნერვის დაავადებები; ფერადი მხედველობის დარღვევა, ამბლიოპია, სკოტომა;
გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიროგენაზის დეფიციტი, ჰემოფილია, ჰიპოკოაგულაციის მდგომარეობა, ლეიკოპენია;
ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი
ღვიძლის ან/და თირკმლების ფუნქციის დარღვევა
სმენის დაქვეითება, ვესტიბულარული აპარატის პათოლოგია;
12 წლამდე ასაკის ბავშვები.

სიფრთხილით
ანამნეზში კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, გასტრიტი, ენტერიტი, კოლიტი, ანამნეზში სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ღვიძლისა ან/და თირკმლების თანმხლები დაავადებები, ნეფროზული სინდრომი; ქრონიკული გულის უკმარობა; სისხლის დაავადებები გაურკვეველი ეთიოლოგიისა; ჰიპერბილირუბინიემია.
_
ჭარბი დოზირება_
სიმპტომები: მუცლის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, შენელებული მოძრაობები, ძილიანობა, დეპრესია, თავის ტკივილი, შუილი ყურებში, მეტაბოლური აციდოზი, კომა, თირკმლების მწვავე უკმარისობა, არტერიული წნევის დაქვეითება, ბრადიკარდია, ტაქიკარდია,მოციმციმე არითმია, სუნთქვის გაჩერება.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა (მხოლოდ მიღებიდან ერთი საათის განმავლობაში), გააქტივირებული ნახშირი, ტუტე სითხეები პერორალურად, ფორსირებული დიურეზი, სიმპტომური თერაპია.
_
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება_
რეკომენდებულიარ არის ნუროფენ ფორტეს მიღება აცეტილსალიცილის მჟავასთან და სხვა სალიცილატებთან ერთად. ერთდროულად დანიშვნისას იბუპროფენი ამცირებს აცეტილსალიცილის მჟავის ანთების საწინააღმდეგო და ანტიაგრეგანტულ მოქმედებას (იბუპროფენის მიღების დაწყებას შეიძლება მოჰყვეს მწვავე კორონალური უკმარისობის განვითარების სიხშირის ზრდა იმ ავადმყოფთა შორის, რომლებიც ანტიაგრეგანტული საშუალებების სახით იღებენ აცეტილსალიცინის მჟავის მცირე დოზებს). იბუპროფენის დანიშვნისას ანტიკოაგულანტურ და თრომბოლიზურ სამკურნალო საშუალებებთან (ალტეპლაზა, სტრეპტოკინაზა, უროკინაზა) ერთად იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. სეროტინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორებთან (ციტალოპრამი, ფლუოქსეტინი, პაროქსეტინი, სერტრალინი) ერთად იბუპროფენის მიღება ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სერიოზული სისხლდენის განვითარების რისკს.
ცეფამანდოლი, ცეფაპერაზონი, ცეფოტეტანი, ვალპროის მჟავა, პლიკამიცინი ზრდიან ჰიპოპროთრომბინემიის განვითარების სიხშირეს. ციკლოსპორინი და ოქროს პრეპარატები აძლიერებენ იბუპროფენის გავლენას პროსტოგლანდინების სინთეზზე თირკმლებში, რაც ვლინდება ნეფროტოქსიკურობის გაზრდით. იბუპროფენი ზრდის ციკლოსპორინის კონცენტრაციას პლაზმაში და ჰემატოტოქსიური ეფექტების განვითარების ალბათობას. თირკმლის მილაკოვანი სეკრეციის მაბლოკირებელი საშუალებები ამცირებენ იბუპროფენის გამოყოფას და ზრდიან მის კონცენტრაციას პლაზმაში. მიკროსომულრი ჟანგვის ინდუქტორები ( ფენიტოინი, ეთანოლი, ბარბიტურატები, რიფამპიცინი, ფენილბუტაზონი, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები) ზრდიან ჰიდროქსილირებული აქტიური მეტაბოლიტების პროდუქციას და, შესაბამისად, მძიმე ინტოქსიკაციის განვითარების რისკს. მიკროსომულრი ჟანგვის ინჰიბიტორები ამცირებენ ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების რისკს. იბუპროფენი აქვეითებს ვაზოდილატატორების ჰიპოტენზიურ აქტივობას, ფუროსემიდისა და ჰიდროქლორთიაზიდის ნატრიურეზულ აქტივობას. იბუპროფენი ამცირებს ურიკოზურიული პრეპარაეტების ეფექტურობას, აძლიერებს არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, ანტიაგრეგანტების, ფიბრინოლიზურ მოქმედებას. იბუპროფენი აძლიერებს მინერალოკორტიკოიდების, გლუკოკორტიკოიდების, ესტროგენების, ეთანოლის გვერდით ეფექტებს, აგრეთვე პეროლარული ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებებისა და ინდულინის, სულფანილშარდოვანას წარმოებულების ეფექტს. ანტაციდები და ქოლესტირამინი ამცირებენ იბუპროფენის აბსორბციას. იბუპროფენი ზრდის დიგოქსინის, ლითიუმის პრეპარატების, მეთოტრექსატის კონცენტრაციას სისხლში. კოფეინი აძლიერებს იბუპროფენის ანალგეზიურ ეფექტს.
_
შენახვის პირობები და ვადები_
შეინახეთ მშრალ ადგილას, + 25ºC-მდე ტემპერატურის პირობებში, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა
3 წელი. არ გამოყენოთ შეფუთვაზე მითითებულ თარიღზე გვიან.
_
აფთიაქში გაცემის წესი_
რეცეპტის გარეშე.

_მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
_ რეკიტ ბენკიზერ ჰელსქერ ინტერნეიშნლ შპს, დიდი ბრიტანეთი

საერთაშორისო დასახელება - ibuprofen
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები → არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები → არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები სისტემური გამოყენებისათვის → პროპიონის მჟავას წარმოებული პრეპარატები გამოხატული ანალგეზიური ეფექტით

ჩვენებები
სახსრებისა და ხერხემლის ანთებითი-დეგენერაციული დაავადებები (მათ შორის - რევმატიული და რევმატოიდული ართრიტები, მაანკილიზებელი სპონდილიტი, ოსტეოართროზი), სახსრების სინდრომი პოდაგრის გამწვავების პერიოდში;
ფსორიაზული ართრიტი, მაანკილოზებელი სპონდილიტი, ტენდინიტი, ბურსიტი, რადიკულიტი, რბილი ქსოვილების და საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის ტრავმული ანთება;
ნევრალგია, მიალგია, ტკივილის სინდრომი ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების და ადნექსიტის დროს;
ალგოდისმენორეა, თავის ტკივილი, კბილის ტკივილი;
ფებრილური მდგომარეობა (ცხელება) ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს.

დოზირების რეჟიმი
ინდივიდუალურია, დაავადების ნოზოლოგიური ფორმისა და კლინიკურ გამოვლინებათა სიმძიმის მიხედვით.
პერორალური გზით მიღებული ან რექტალურად (სწორ ნაწლავში) შეყვანილი იბუპროფენის დოზა ზრდასრულებში 200-800 მგ შეადგენს, მიღების სიხშირე 3-4-ჯერ დღეში;
ბავშვებში სადღეღამისო დოზაა 20-40 მგ/კგ რამდენიმე მიღებაზე განაწილებული.
მაქსიმალური დოზა ზრდასრულებისათვის: 2-4 გ მიღების ორივე წესის შემთხვევაში (პერორალურად ან რექტალურად).

გვერდითი მოვლენები
მომნელებელ სისტემაში: ხშირია გულისრევა, უმადობა, ღებინება, დისკომფორტი ეპიგასტრიუმში, ფაღარათი; მოსალოდნელია კუჭ-ნაწლავის არხის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებაც, იშვიათად - სისხლდენა; ხანგრძლივი მიღების შედეგად მოსალოდნელია ღვიძლის ფუნქციის მოშლაც.
ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში ხშირია თავის ტკივილი, თავბრუ, ძილის მოშლილობა, აგზნება, გადახრები მხედველობაში.
სისხლის წარმომქმნელ სისტემაში: ხანგრძლივი მიღების შედეგად მოსალოდნელია ანემია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი.
შარდის გამომყოფ სისტემაში: ხანგრძლივი მიღების შედეგად მოსალოდნელია თირკმლის ფუნქციის მოშლა.
ალერგიული რეაქციები: ხშირია კანზე გამონაყარი, კვინკეს შეშუპება; იშვიათად - ასეპტიკური მენინგიტი (უპირატესად აუტოიმუნური დაავადებების შემთხვევებში); ბრონქოსპაზმური სინდრომი.
ადგილობრივი რეაქციები: გარეგანი ხმარების დროს მოსალოდნელია კანის ჰიპერემია, წვისა და ჩხვლეტის შეგრძნება.

უკუჩვენებები

• კუჭისა და ნაწლავების ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები გამწვავების ფაზაში;
• მხედველობის ნერვის დაავადება - „ასპირინული ტრიადა“, დარღვევები სისხლის წარმოქმნაში;
• აშკარა გადახრები თირკმლისა ან ღვიძლის ფუნქციებში;
• ჭარბი მგრძნობელობა იბუპროფენისადმი.

საერთაშორისო დასახელება - ibuprofen
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები → არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები → არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები სისტემური გამოყენებისათვის → პროპიონის მჟავას წარმოებული პრეპარატები გამოხატული ანალგეზიური ეფექტით

ჩვენებები
სახსრებისა და ხერხემლის ანთებითი-დეგენერაციული დაავადებები (მათ შორის - რევმატიული და რევმატოიდული ართრიტები, მაანკილიზებელი სპონდილიტი, ოსტეოართროზი), სახსრების სინდრომი პოდაგრის გამწვავების პერიოდში;
ფსორიაზული ართრიტი, მაანკილოზებელი სპონდილიტი, ტენდინიტი, ბურსიტი, რადიკულიტი, რბილი ქსოვილების და საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის ტრავმული ანთება;
ნევრალგია, მიალგია, ტკივილის სინდრომი ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების და ადნექსიტის დროს;
ალგოდისმენორეა, თავის ტკივილი, კბილის ტკივილი;
ფებრილური მდგომარეობა (ცხელება) ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს.

დოზირების რეჟიმი
ინდივიდუალურია, დაავადების ნოზოლოგიური ფორმისა და კლინიკურ გამოვლინებათა სიმძიმის მიხედვით.
პერორალური გზით მიღებული ან რექტალურად (სწორ ნაწლავში) შეყვანილი იბუპროფენის დოზა ზრდასრულებში 200-800 მგ შეადგენს, მიღების სიხშირე 3-4-ჯერ დღეში;
ბავშვებში სადღეღამისო დოზაა 20-40 მგ/კგ რამდენიმე მიღებაზე განაწილებული.
მაქსიმალური დოზა ზრდასრულებისათვის: 2-4 გ მიღების ორივე წესის შემთხვევაში (პერორალურად ან რექტალურად).

გვერდითი მოვლენები
მომნელებელ სისტემაში: ხშირია გულისრევა, უმადობა, ღებინება, დისკომფორტი ეპიგასტრიუმში, ფაღარათი; მოსალოდნელია კუჭ-ნაწლავის არხის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებაც, იშვიათად - სისხლდენა; ხანგრძლივი მიღების შედეგად მოსალოდნელია ღვიძლის ფუნქციის მოშლაც.
ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში ხშირია თავის ტკივილი, თავბრუ, ძილის მოშლილობა, აგზნება, გადახრები მხედველობაში.
სისხლის წარმომქმნელ სისტემაში: ხანგრძლივი მიღების შედეგად მოსალოდნელია ანემია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი.
შარდის გამომყოფ სისტემაში: ხანგრძლივი მიღების შედეგად მოსალოდნელია თირკმლის ფუნქციის მოშლა.
ალერგიული რეაქციები: ხშირია კანზე გამონაყარი, კვინკეს შეშუპება; იშვიათად - ასეპტიკური მენინგიტი (უპირატესად აუტოიმუნური დაავადებების შემთხვევებში); ბრონქოსპაზმური სინდრომი.
ადგილობრივი რეაქციები: გარეგანი ხმარების დროს მოსალოდნელია კანის ჰიპერემია, წვისა და ჩხვლეტის შეგრძნება.

უკუჩვენებები

• კუჭისა და ნაწლავების ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები გამწვავების ფაზაში;
• მხედველობის ნერვის დაავადება - „ასპირინული ტრიადა“, დარღვევები სისხლის წარმოქმნაში;
• აშკარა გადახრები თირკმლისა ან ღვიძლის ფუნქციებში;
• ჭარბი მგრძნობელობა იბუპროფენისადმი.

ნუროფენი ფორტე 400მგ 12 ტაბლეტი

შემადგენლობა

ერთი გარსით გაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას - იბუპროფების 400 მგ და დამხმარე ნივთიერებებს: ნატრიუმის კროსკარმელოზას, ნატრიუმის ლაურილსულფატს, ნატრიუმის ციტრატს, სტეარინის მჟავას, სილიციუმის კოლოიდურ ანჰიდრინს, ნატრიუმის კარმელოზას, ტალკს, აკაციას, საქაროზას, ტიტანის დიოქსიდს, მაგროგოლი 600-ს, ოპაკოდ S-1-9460 HV ყავისფერ სამრეწველო მეთილირებულ სპირტს, გამოხდილ წყალს.

აღწერა
ტაბლეტები 1,25 მგ და 10 მგ; თეთრი მრგვალი ორმხრივად ამოზნექილი ტაბლეტი, ერთგვაროვანი სტრუქტურით, ტაბლეტის ერთ მხარეს წითელი ფერის წარწერით: „Nurofen 400“.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი მიეკუთვნება არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს. გააჩნია ტკივილგამაყუჩებელი, სიცხის დამწევი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. ახდენს ცოგ1-ისა და ცოგ2-ის არასელექციურ ბლოკადას. იბუპროფენის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია პროსტაგლანდინების-ტკივილის, ანთებისა და ჰიპერთერმული რეაქციის მედიატორების- სინთეზის დათრგუნვით.

ფარმაკოკინეტიკა
მისი აბსორბცია მაღალია. T 1/2 ნახევარგამოყოფის პერიოდი - 2 საათი; პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი - 90%. ნელა აღწევს სახსრების შიგნით, სადაც ხდება მისი შეკავება სინოვიალურ ქსოვილში, რომელშიც მისი კონცენტრაცია უფრო მარალია, ვიდრე პლაზმაში. აბსორბციის შემდეგ ფარმაკოლოგიურად არააქტიური R-ფორმის დაახლოებით 60% ნელა გარდაიქმნება აქტიურ S- ფორმად. განიცდის მეთაბოლიზმს. ელიმინირება თირკმლებით (უცვლელი სახით- არაუმეტეს 1%-სა) ხორციელდება, ნაკლებად- ნაღველთან ერთად.

ჩვენებები
თავის და კბილის ტკივილი, შაკიკი, მტკივნეული მენსტრუაცია, ნევრალგია, ზურგის ტკივილი, კუნთების ტკივილი, რევმატული ტკივილი და სხვა სახის ტკივილი; ციებ- ცხელება გრიპისა და გაცივების დროს.

მიღების წესები და დოზები
მოზრდილებისა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვები - 1 ტაბლეტი წყალთან ერთად. საჭიროებისამებრ შეიძლება 1 ტაბლეტის მიღება ყოველ 4 საატში ერთხელ. დაუშვებელია 24 საათში 3 ტაბლეტზე მეტის მიღება. მოზრდილების მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 1200 მგ-ს შეადგენს, ხოლო 12-17 წლის ასაკის ბავშვებისა- 1000 მგ.
თუ პრეპარატის მიღებისას სიმპტომები 2-3 დღის განმავლობაში მაინც აღინიშნება, აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან მიმართვა.

გვერდითი მოვლენები
2-3 დღის განმავლობაში ნუროფენ ფორტეს მიღებისას გვერდითი მოქმედება პრაქტიკულად არ აღინიშნება. ხანგრძლივი გამოყენებისას შეიძლება გაჩნდეს შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი:
  გასტროპათია (აბდომინალური ტკივილი, გულის რევა, ღებინება, ძმარვა, მადის დაქვეითება, დიარეა, მეტეორიზმი, ყაზბობა; იშვიათად - კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვანის დაწყლულება, რომელიც რიგ შემთხვევაში გართულებულია პერფორმაციითა და სისხლდენით); პირის ღრუს ლორწოვანას გაღიზიანება ან სიმშრალე, ტკივილი პირის ღრუს არეში, ღრძილების ლორწოვანის დაწყლულება, აფტოზური სტომატიტი, პანკრეატიტი.
• ჰეპატობილიარული სისტემა:
  ჰეპატიტი.
• სასუნტქი სისტემა:
  ქოშინი, ბრონქოსპაზმი.
• გრძნობათა ორგანოები
  სმენის დარღვევა: სმენის დაქვეითება, ხმაური ყურში; მხედველობის დარღვევა: მხედველობითი ნერვის ტოქსიკური დაზიანება, ბუნდოვანი მხდეველობა ან გაორება, სკოტომა, თვალის სიმშრალე და გაღიზიანება, კონიუნქტივისა და ქუთუთოების შეშუპება ( ალერგიული გენეზისა).
• ცენტრალური და პერეფერიული ნერვული სისტემა:
  თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უძილობა, შფოთვა, ნერვიულობა და გაღიზიანება, ფსიქომოტორული აგზნება, ძილიანობა, დეპრესია, ცნობიერების მოშლა, ჰალუცინაციები, იშვითად- ასეპტიკური მენინგიტი (ხშირად-პაციენტებთან აუტოიმუნური დაავადებებით).
• გულ-სისხლძარღვთა სისტემა:
  გულის უკმარისობა, ტაქიკარდია, არტერიული წნევის მომატება.
• შარდსასქესო სისტემა:
  თირკმლების მწვავე უკმარისობა, ალერგიული ნეფრიტი, ნეფროლოგიური სინდრომი (შეშუპება), პოლიურია, ცისტიტი.
• ალერგიული რეაქციები:
  გამონაყარი კანზე ( ჩვეულებრივ ერითემატოზული ან ჭინჭრის გამონაყარი), კანის ქავილი, კვიკეს შეშუპება, ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ანაფილაქსიური შოკი, ბრონქოსპაზმი ან დისპნოე, ციებ-ცხელება, მრავალფორმული ექსუდაციური ერითემა ( მათ შორის სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), გამონაყარი, კონიუნქტივიტი, ფოტოსენსიბილიზაცია, ეოზინოფილია, ალერგიული რინიტი.
• სისხლწარმომქმნელი ორგანოები:
  ანემია (მათ შორის ჰემოლიზური, აპლასტიური); თრომბოციტოპენია, თრომბოპენიური პურპურა, აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია.
• ლაბორატორიული მაჩვენებლები:
  - სისხლდენის დროს (შეიძლება გაიზარდოს);
  - შრატში გლუკოზის კონცენტრაცია (შეიძლება შემცირდეს);
  - კრეატინის კლირენსი (შეიძლება შემცირდეს);
  - ჰემატოკრიტი ან ჰემოგლობინი (შეიძლება შემცირდეს);
  - შრატში კრეატინის კონცენტაცია (შეიძლება გაიზარდოს);
  - ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობა (შეიძლება გაიზარდოს).
  გვერდითი ეფექტების წარმოქმნისას აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და ექიმთან მიმართვა.

უკუჩვენება
- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება გამწვავების სტადიაში, მათ შორის წყლულოვანი კოლიტი;
- არტერიული ჰიპერტენზიის მძიმე მიმდინარეობა;
- მომატებული მგრძნობელობა იბუპროფენისა ან პრეპარატის კომპონენტთა მიმართ;
- „ასპირინული“ ბრონქული ასთმა, ჭინჭრის ციება, რინიტი, პროვოცირებული აცეტილსალიცილის მჟავით (სალიცილატებით);
- მხედველობის ნერვის დაავადებები; ფერადი მხედველობის დარღვევა, ამბლიოპია, სკოტომა;
- გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიროგენაზის დეფიციტი, ჰემოფილია, ჰიპოკოაგულაციის მდგომარეობა, ლეიკოპენია;
- ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი
- ღვიძლის ან/და თირკმლების ფუნქციის დარღვევა
- სმენის დაქვეითება, ვესტიბულარული აპარატის პათოლოგია;
- 12 წლამდე ასაკის ბავშვები.

განსაკუთრებული მითითებები

სიფრთხილით
ანამნეზში კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, გასტრიტი, ენტერიტი, კოლიტი, ანამნეზში სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ღვიძლისა ან/და თირკმლების თანმხლები დაავადებები, ნეფროზული სინდრომი; ქრონიკული გულის უკმარობა; სისხლის დაავადებები გაურკვეველი ეთიოლოგიისა;
ჰიპერბილირუბინიემია.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: მუცლის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, შენელებული მოძრაობები, ძილიანობა, დეპრესია, თავის ტკივილი, შუილი ყურებში, მეტაბოლური აციდოზი, კომა, თირკმლების მწვავე უკმარისობა, არტერიული წნევის დაქვეითება, ბრადიკარდია, ტაქიკარდია,მოციმციმე არითმია, სუნთქვის გაჩერება.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა (მხოლოდ მიღებიდან ერთი საათის განმავლობაში), გააქტივირებული ნახშირი, ტუტე სითხეები პერორალურად, ფორსირებული დიურეზი, სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
რეკომენდებულიარ არის ნუროფენ ფორტეს მიღება აცეტილსალიცილის მჟავასთან და სხვა სალიცილატებთან ერთად. ერთდროულად დანიშვნისას იბუპროფენი ამცირებს აცეტილსალიცილის მჟავის ანთების საწინააღმდეგო და ანტიაგრეგანტულ მოქმედებას (იბუპროფენის მიღების დაწყებას შეიძლება მოჰყვეს მწვავე კორონალური უკმარისობის განვითარების სიხშირის ზრდა იმ ავადმყოფთა შორის , რომლებიც ანტიაგრეგანტული საშუალებების სახით იღებენ აცეტილსალიცინის მჟავის მცირე დოზებს). იბუპროფენის დანიშვნისას ანტიკოაგულანტურ და თრომბოლიზურ სამკურნალო საშუალებებთან (ალტეპლაზა, სტრეპტოკინაზა, უროკინაზა) ერთად იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. სეროტინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორებთან (ციტალოპრამი, ფლუოქსეტინი, პაროქსეტინი, სერტრალინი) ერთად იბუპროფენის მიღება ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სერიოზული სისხლდენის განვითარების რისკს.
ცეფამანდოლი, ცეფაპერაზონი, ცეფოტეტანი, ვალპროის მჟავა, პლიკამიცინი ზრდიან ჰიპოპროთრომბინემიის განვითარების სიხშირეს. ციკლოსპორინი და ოქროს პრეპარატები აძლიერებენ იბუპროფენის გავლენას პროსტოგლანდინების სინთეზზე თირკმლებში, რაც ვლინდება ნეფროტოქსიკურობის გაზრდით. იბუპროფენი ზრდის ციკლოსპორინის კონცენტრაციას პლაზმაში და ჰემატოტოქსიური ეფექტების განვითარების ალბათობას. თირკმლის მილაკოვანი სეკრეციის მაბლოკირებელი საშუალებები ამცირებენ იბუპროფენის გამოყოფას და ზრდიან მის კონცენტრაციას პლაზმაში. მიკროსომულრი ჟანგვის ინდუქტორები ( ფენიტოინი, ეთანოლი, ბარბიტურატები, რიფამპიცინი, ფენილბუტაზონი, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები) ზრდიან ჰიდროქსილირებული აქტიური მეტაბოლიტების პროდუქციას და, შესაბამისად, მძიმე ინტოქსიკაციის განვითარების რისკს. მიკროსომულრი ჟანგვის ინჰიბიტორები ამცირებენ ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების რისკს. იბუპროფენი აქვეითებს ვაზოდილატატორების ჰიპოტენზიურ აქტივობას, ფუროსემიდისა და ჰიდროქლორთიაზიდის ნატრიურეზულ აქტივობას. იბუპროფენი ამცირებს ურიკოზურიული პრეპარაეტების ეფექტურობას, აძლიერებს არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, ანტიაგრეგანტების, ფიბრინოლიზურ მოქმედებას. იბუპროფენი აძლიერებს მინერალოკორტიკოიდების, გლუკოკორტიკოიდების, ესტროგენების, ეთანოლის გვერდით ეფექტებს, აგრეთვე პეროლარული ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებებისა და ინდულინის, სულფანილშარდოვანას წარმოებულების ეფექტს. ანტაციდები და ქოლესტირამინი ამცირებენ იბუპროფენის აბსორბციას. იბუპროფენი ზრდის დიგოქსინის, ლითიუმის პრეპარატების, მეთოტრექსატის კონცენტრაციას სისხლში. კოფეინი აძლიერებს იბუპროფენის ანალგეზიურ ეფექტს.

შენახვის პირობები და ვადები
შეინახეთ მშრალ ადგილას, + 25oC-მდე ტემპერატურის პირობებში, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა 3 წელი. არ გამოყენოთ შეფუთვაზე მითითებულ თარიღზე გვიან.

აფთიაქში გაცემის წესი
რეცეპტის გარეშე.