დიკლოფენაკის ნატრიუმი
ფარმაკოლოგიური თვისება: არასტეროიდული, ანთებისსაწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი, ანტირევმატული საშუალება.
ჩვენება : გამოიყენება ტკივილის და ანთებითი პოცესების სიმპტომური მკურნალობისას; რევმატიზმის სამკურნალოდ; ტრამვის შემდგომი შეშუპება და ანთება.
უკუჩვენება: არ გამოიყენება თუ პაციენტს აღენიშნება კუჭისა და თორმეტგოჯას წყლული ან სხვა სისტემის სისხლდენები; ალერგიულია
პრეპარატში შემავალი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ; ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში; ბავშვებსა და მოზარდებში 15 წლამდე;
რეკომდებულია მისი დანიშვნა პაციენტებში, რომელთაც ესაჭიროებათ დაუყონებლივი ეფექტი.
დოზირება და მიღების წესი: თერაპიისათვის გამოიყენება 1 ინექცია. ინექციის შემდეგ 1 საათის განმავლობაში პაციენტი უნდა
იმყოფებოდეს ექიმის დაკვირვების ქვეშ. აუცილებლობის შემთხვევაში ექიმი განსაზღვრავს მკურნალობის ხანგრძლივობას.
გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დაღლილობა, გაღიზიანება, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, იშვიათ
შემთხვევებში სისხდენები.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: კომბინირებული მიღებისას, მას შეუძლია გაზარდოს ლითიუმის, ფენიტოინის, დიგოქსინის პლაზმური კონცენტრაცია, შეუძლია შეამციროს დეჰიდრატაციული და არტერიულ წნევაზე მოქმედი პრეპარატების ეფექტი. ნატრიუმის
დიკლოფენაკს შეუძლია შეამციროს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორების (გულის უკმარისობის და არტერიული
წნევის დამაქვეითებელი საშუალებები) ეფექტურობა. ერთდროულმა დანიშვნამ შეიძლება ასევე გაზარდოს თირკმლის ფუნქციის
დარღვევის რისკი. კალიუმის დამზოგველ პრეპარატებთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს შრატში კალიუმის მომატება.

დიკლოფენაკის ნატრიუმი
ფარმაკოლოგიური თვისება: არასტეროიდული, ანთებისსაწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი, ანტირევმატული საშუალება.
ჩვენება : გამოიყენება ტკივილის და ანთებითი პოცესების სიმპტომური მკურნალობისას; რევმატიზმის სამკურნალოდ; ტრამვის შემდგომი შეშუპება და ანთება.
უკუჩვენება: არ გამოიყენება თუ პაციენტს აღენიშნება კუჭისა და თორმეტგოჯას წყლული ან სხვა სისტემის სისხლდენები; ალერგიულია
პრეპარატში შემავალი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ; ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში; ბავშვებსა და მოზარდებში 15 წლამდე;
რეკომდებულია მისი დანიშვნა პაციენტებში, რომელთაც ესაჭიროებათ დაუყონებლივი ეფექტი.
დოზირება და მიღების წესი: თერაპიისათვის გამოიყენება 1 ინექცია. ინექციის შემდეგ 1 საათის განმავლობაში პაციენტი უნდა
იმყოფებოდეს ექიმის დაკვირვების ქვეშ. აუცილებლობის შემთხვევაში ექიმი განსაზღვრავს მკურნალობის ხანგრძლივობას.
გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დაღლილობა, გაღიზიანება, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, იშვიათ
შემთხვევებში სისხდენები.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: კომბინირებული მიღებისას, მას შეუძლია გაზარდოს ლითიუმის, ფენიტოინის, დიგოქსინის პლაზმური კონცენტრაცია, შეუძლია შეამციროს დეჰიდრატაციული და არტერიულ წნევაზე მოქმედი პრეპარატების ეფექტი. ნატრიუმის
დიკლოფენაკს შეუძლია შეამციროს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორების (გულის უკმარისობის და არტერიული
წნევის დამაქვეითებელი საშუალებები) ეფექტურობა. ერთდროულმა დანიშვნამ შეიძლება ასევე გაზარდოს თირკმლის ფუნქციის
დარღვევის რისკი. კალიუმის დამზოგველ პრეპარატებთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს შრატში კალიუმის მომატება.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება (სად): დიკლოფენაკი

წამლის ფორმა: რექტალური სანთლები

შემადგენლობა:

1 რექტალური სანთელი შეიცავს 25, 50 ან 100 მგ დიკლოფენაკ ნატრიუმს (აქტიური ნივთიერება), აგრეთვე მყარ ცხიმებს არააქტიური ინგრედიენტების სახით.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების და რევმატიზმის საწინააღმდეგო საშუალებები. კოდი Aთჩ M01A B05

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ვოლტარენი D შეიცავს დიკლოფენაკ ნატრიუმს, არასტეროიდული სტრუქტურის ნივთიერებას, რომელსაც ახასიათებს ანთების საწინააღმდეგო, ანალგეზიური და სიცხის დამწევი მოქმედება. დიკლოფენაკის მოქმედების ძირითად მექანიზმად, ითვლება პროსტაგლანდინების ბიოსინთეზის შეჩერება, რომლებიც მნიშვნელოვან როლს თამაშობენ ანთების, ტკივილისა და ტამპერატურის მომატების გენეზისში.

რევმატიური დაავადებების შემთხვევაში ვოლტარენის D ანთების საწინააღმდეგო და ანალგეზიური თვისებები ამცირებს კლინიკურად მნიშვნელოვან ისეთ სიმპტომებსა და ჩივილების, როგორიცაა ტკივილი მოსვენებულ მდგომარეობაში და მოძრაობისას, დილით სახსრების შებოჭილობა და შესივება, ამასთან ერთად, იგი ხელს უწყობს სახსრების ფუნქციური მდგომარეობის გაუმჯობესებას.

Iნ ვიტრო დიკლოფენაკ ნატრიუმი კონცენტრაციებში, რომლებიც პაციენტების მკურნალობისას მიღწეული კონცენტრაციების ექვივალენტურია, არ თრგუნავს ხრტილოვანი ქსოვილის პროტეოგლიკანების ბიოსინთეზს.

თრავმისა და ოპერაციის შემდგომი ანთებითი მოვლენების დროს ვოლტარენი სწრაფად ხსნის ტკივილებს (როგორც სპონტანურს, ასევე მოძრაობისას წარმოქმნილს), ამცირებს ანთებით შეშუპებას და ოპერაციის შემდგომი ჭრილობის შეშუპებას.

ჩატარებული კლინიკური კვლევებით გამოვლინდა პრეპარატის მნიშვნელოვანი ანალგეზიური ეფექტი ზომიერად და ძლიერად გამოხატული არარევმატული წარმოშობის ტკივილის სინდრომის დროს. კლინიკური კვლევებით ასევე დადგინდა, რომ ვოლტარენი ხსნის ტკივილის შეგრძნებას და ამცირებს სისხლდენას პირველადი დისმენორეის დროს.

ვოლტარენი, ასევე ხელს უშლის შაკიკის შეტევების გამოვლენას.

ფარმაკოკინეტიკა: შეწოვა. რექტალური სანთლების მიღების შემდეგ, რომელიც შეიცავს 50მგ აქტიურ ნივთიერებას, პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა საშუალოდ 1 საათის ფარგლებში და შეადგენს 1,0 მკგ/მლ-ში (3,33 მკ მოლი/ლ). დიკლოფენაკი მთლიანად და სწრაფად შეიწოვება ნაწლავებიდან მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 82%-ს ნაწლავში ხსნადი ორალურად მიღებული ტაბლეტისა.

50 მგ რექტალური სანთლების მიღების შემდეგ, ვოლტარენის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 1 საათის შემდეგ და 1,0 მკგ/მლ (3,33მკმოლი/ლ) შეადგენს. ბავშვებში დიკლოფენაკის კონცენტრაციები სისხლის პლაზმაში პრეპარატის ექვივალენტური დოზების დანიშვნისას (მგ/კგ სხეულის მასაზე) უტოლდება შესაბამის მაჩვენებლებს ზრდასრულ პაციენტებში.

აბსორბციის ხარისხი პირდაპირპროპორციულია დოზის სიდიდის. პრეპარატის სანთლების სახით განმეორებით მიღების შემდეგ ფარმაკოკინეტიკის მაჩვენებლები არ იცვლება. ამიტომ, თუ დაცულია რეკომენდირებული ინტერვალები პრეპარატის ცალკეული დოზების მიღებებს შორის მისი კუმულაცია არ აღინიშნება.

განაწილება. სისხლის შრატის ცილებთან პრეპარატის შეკავშირემის ხარისხი 99,7%-ს შეადგენს. კავშირი უპირატესად მყარდება ალბუმინთან (99,4%). განაწილების მოჩვენებითი მოცულობა 0.12-0.17ლ/კგ შეადგენს. დიკლოფენაკი აღწევს სინოვიალურ სითხეში, სადაც მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 2-4 საათით უფრო გვიან, ვიდრე სისხლის პლაზმაში. სინოვიალური სითხიდან ნახევრად გამოყოფის პერიოდი 3-6 საათს შეადგენს. პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევიდან 2 საათის შემდეგ დიკლოფენაკის კონცენტრაცია სინოვიალურ სითხეში უფრო მაღალია, ვიდრე პლაზმაში, და მისი მნიშვნელობები უფრო მაღალი რჩება 12 საათის მანძილზე.

მეტაბოლიზმი. დიკლოფენაკის მეტაბოლიზმი ხორციელდება ნაწილობრივ შეუცვლელი მოლეკულის გლუკურონიზაციის გზით, ძირითადად კი ერთჯერადი და მრავალჯერადი მეტოქსილირების გზით, რაც იწვევს რამდენიმე ფენოლური მეტაბოლიტის წარმოქმნას (3¢-ჰიდროქსი-, 4¢-ჰიდროქსი-, 5¢-ჰიდროქსი-, 4¢,5-დიჰიდროქსი- და 3¢-ჰიდროქსი-4¢-მეტოქსიდიკლოფენაკი), რომელთა უმეტესობა გარდაიქმნება გლუკურონიდულ კონიუგატად. ამ ფენოლური მეტაბოლიტებიდან ორი ბიოლოგიურად აქტიურია, მაგრამ გაცილებით ნაკლები ხარისხით, ვიდრე დიკლოფენაკი.

ელიმინაცია დიკლოფენაკის საერთო სისტემური პლაზმური კლირენსი 263±56 მლ/წთ შეადგენს, ხოლო ნახევრად გამოყოფის საბოლოო პერიოდი 1-2 საათს. 4 მეტაბოლიტის, მათ შორის ორი ფარმაკოლოგიურად აქტიურის, ნახევრად გამოყოფის პერიოდი არ არის ხანგრძლივი და 1-3 საათს შეადგენს. ერთ-ერთ მეტაბოლიტს, 3¢-ჰიდროქსი-4¢-მეტოქსიდიკლოფენაკს, ნახევრად გამოყოფის უფრო ხანგრძლივი პერიოდი გააჩნია, თუმცა იგი სრულიად არააქტიურია. პრეპარატის გამოყენებული დოზის დაახლოებით 60% ელიმინირდება შარდთან ერთად შეუცვლელი, აქტიური ნივთიერების გლუკურონული კონიუგატების სახით, აგრეთვე მეტაბოლიტების სახით, რომელთაგან უმეტესობა გლუკურონულ კონიუგატებს წარმოადგენს. უცვლელი სახით გამოიყოფა დიკლოფენაკის 1%-ზე ნაკლები. პრეპარატის გამოყენებული დოზის დარჩენილი ნაწილი ელიმინირდება მეტაბოლიტების სახით ღვიძლის გავლით განავალთან ერთად.

ფარმაკოკინეტიკა ავადმყოფთა ცალკეულ ჯგუფებში

ვოლტარენის მიღებისას ერთჯერადი დოზით პაციენტებში, რომელთაც აქვთ თირკმელების ფუნქციის დარღვევები, დიკლოფენაკის დაგროვება არ აღინიშნება. იმ შემთხვევაში, თუ კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ ნაკლებს შეადგენს, დიკლოფენაკის ჰიდროქსიმეტაბოლიტების წონასწორული კონცენტრაციები დაახლოებით 4 ჯერ უფრო მაღალია, ვიდრე ჯანმრთელ პაციენტებში. საბოლოო მეტაბოლიტები გამოიყოფა ნაღველთან ერთად.

ქრონიკული ჰეპატიტით ან ღვიძლის კომპენსირებული ციროზით დაავადებულ პაციენტებში დიკლოფენაკის ფარმაკოკინეტიკის მაჩვენებლები ანალოგიურია შესაბამისი მაჩვენებლების პაციენტებში, რომლებსაც არა აქვთ ღვიძლი დაავადებული.

**ჩვენებები გამოყენებისთვის : **

რევმატული დაავადებების ანთებითი და დეგენერაციული ფორმები:
რევმატოიდური ართრიტი;
იუვენილური რევმატოიდური ართრიტი (მხოლოდ 25მგ რექტალური სანთლებისათვის);
მაანკილოზირებული სპონდილიტი;
ოსტეოართროზი;
სპონდილოართრიტები.
ტკივილის შეგრძნების სინდრომი ხერხემლის მხრივ.
სახსრებსგარე რბილი ქსოვილების რევმატური დაავადებები.
პოდაგრის მწვავე შეტევა
ტრავმების და ოპერაციების შემდგომი ტკივილის შეგრძნების სინდრომი, რომელსაც თან სდევს ანთება და შეშუპება.
შაკიკის შეტევები.
თირკმელისა და ღვიძლის ჭვალი
გინეკოლოგიური დაავადებები, რომლებსაც თან სდევს ტკივილის შეგრძნების სინდრომი და ანთებები, მაგალითად პირველადი დისმენორეა და ანდექსიტი.
დამატებითი საშუალების სახით ყელ-ყური-ცხვირის მძიმე ანთებითი დაავადებების დროს, რომლებსაც თან ახლავს მკაფიოდ გამოხატული ტკივილი, მაგალითად, ფარინგიტის, ტონზილიტის, ოტიტის დროს.
იზოლირებულად გაცივების სამკურნალოდ პრეპარატის გამოყენება ნაჩვენები არ არის.

უკუჩვენებები

კუჭის ან ნაწლავის წყლული.
მაღალი მგძნობელობა დიკლოფენაკის და პრეპარატის ნებისმიერი სხვა ინგრედიენტების მიმართ.
ვოლტარენი, ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (აასპ), წინააღმდეგნაჩვენებია ისეთი პაციენტებისთვის, რომლებშიც აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა აასპ მიღება იწვევს ბრონქული ასთმის შეტევას, ჭინჭრის ციებას ან მწვავე რინიტს.
ვოლტარენს არ უნიშნავენ ორსულობის III ტრიმესტრში.
პროქტიტი, ბუასილი, რექტალური სისხლდენა

სიფრთხილის ზომები

ვოლტარენით D მკურნალობის პერიოდში ნებისმიერ დროს შეიძლება განვითარდეს კუჭ- ნაწლავიდან სისხლდენა ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლული, რომელიც შეიძლება გართულდეს პერფორაციით; ამასთან ერთად, ყოველთვის არ არის გამოხატული ასეთი გართულებების ან წყლულოვანი დაზიანებების მანიშნებელი სიმპტომები ანამნესტიური მონაცემების მიხედვით. უფრო სერიოზული გართულებები აღინიშნება ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში. ისეთ იშვიათ შემთხვევებში, როდესაც პაციენტებს, რომლებიც იყენებენ ვოლტარენს, ასეთი გართულებები უნვითარდებათ, მათ უნდა შეუწყდეს აღნიშნული პრეპარატით მკურნალობა.

რეკომენდირებული არ არის პრეპარატის დანიშვნა პაციენტებში, რომლებსაც გააჩნიათ სისხლწარმომქმნელი სისტემის დაავადებები, აგრეთვე რომლებიც დაავადებულნი არიან პორფირიით (პორფირიის შეტევების განვითარების საფრთხის გამო).

პაციენტებში, რომლებსაც ადრე არ მიუღიათ ვოლტარენი, პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში, ისევე, როგორც სხვა აასპ-ით თერაპიის დროს, იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება აღენიშნოს ალერგიული, მათ შორის ანაფილაქსიური და ანაფილაქტოიდური რეაქციები.

ვოლტარენმა, თავისი ფარმაკოდინამიკური თვისებების მიხედვით, შეიძლება ხელი შეუწყოს ინფექციურ-ანთებითი დაავადებებისათვის დამახასიათებელი ჩივილებისა და სიმპტომების შენიღბვას. ვოლტარენის D მიღების დროს აუცილებელია გულდასმითი სამედიცინო დაკვირვება იმ ავადმყოფებზე, რომლებსაც აქვთ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების მანიშნებელი ჩივილები და ანამნეზური მონაცემები კუჭის ან ნაწლავის წყლულოვანი დაზიანების შესახებ, დაავადებულნი არიან წყლულოვანი კოლიტით ან კრონის დაავადებით, და აგრეთვე დარღვეული აქვთ ღვიძლის ფუნქცია.

ვოლტარენის, ისევე როგორც სხვა აასპ მიღებისას შეიძლება მოიმატოს ღვიძლის ერთი ან რამდენიმე ფერმენტის აქტივობამ. ამიტომ, ვოლტარენით D ხანგრძლივი თერაპიის ჩატარებისას სიფრთხილის ზომის სახით ნაჩვენებია ღვიძლის ფუნქციის რეგულარული გამოკვლევა. თუ დარღვევები ღვიძლის ფუნქციური მაჩვენებლების მხრივ შენარჩუნდება ან გაძლიერდება, ან თუ განვითარდება ღვიძლის დაავადების მიმანიშნებელი ჩივილები ან სიმპტომები, აგრეთვე იმ შემთხვევაში, თუ წარმოიშვება სხვა გვერდითი მოვლენები (მაგალითად, ეოზინოფილია, გამონაყარი და ა.შ.), უნდა შეწყდეს ვოლტარენის მიღება. მხედველობაში უნდა ვიქონიოთ, რომ ჰეპატიტი ვოლტარენის მიღების ფონზე შეიძლება განვითარდეს პროდრომალური მოვლენების გარეშე.

რადგანაც პროსტაგლანდინები მნიშვნელოვან როლს თამაშობენ თირკმელების სისხლმიმოქცევაში, საჭიროა დიდი სიფრთხილე ისეთი პაციენტების მკურნალობისას, რომლებსაც აქვთ გულისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევები, ხანდაზმული ასაკის პაციენტების მკურნალობისას, ასევე ისეთი ავადმყოფების მკურნალობისას, რომლებიც ღებულობენ დიურეზულებს ან მნიშვნელოვნად დაქვეითებული აქვთ ნებისმიერი ეთიოლოგიის ცირკულაციაში მყოფი სისხლის მოცულობა, მაგალითად, მასიური ქირურგიული ჩარევის წინ და ჩარევის შემდგომ პერიოდში. ამ შემთხვევებში ვოლტარენის გამოყენების დროს რეკომენდირებულია სიფრთხილის ზომის სახით თირკმელების ფუნქციების რეგულარული კონტროლი. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ჩვეულებრივ იწვევს თირკმელების ფუნქციის აღდგენას საწყის დონემდე. ვოლტარენის, ისევე როგორც სხვა აასპ ხანგრძლივი მიღების შემთხვევაში ნაჩვენებია პერიფერიული სისხლის სურათის სისტემატური კონტროლი.

ვოლტარენს, ისევე როგორც სხვა აასპ, შეუძლია მოახდინოს თრომბოციტების აგრეგაციის დროებითი ინჰიბირება. ამიტომ ჰემოსტაზის დარღვევების მქონე პაციენტებში აუცილებელია ლაბორატორიული მაჩვენებლების შესაბამისი გულმოდგინე კონტროლი.

ზოგადი სამედიცინო დებულებების გათვალისწინებით, აუცილებელია სიფრთხილე ვოლტარენის Dგამოყენებისას ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში. ეს განსაკუთრებით აქტუალურია დასუსტებულ ან სხეულის დაბალი მასის მქონე პირებში; მათთვის რეკომენდებულია პრეპარატის დანიშვნა მინიმალური ეფექტური დოზით.

პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში

ორსულობის I და II ტრიმესტრში ვოლტარენს უნიშნავენ მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობის შემთხვევაში, მინიმალური ეფექტური დოზით. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა ორსულობის III ტრიმესტრში.

მეძუძურ ქალებში ვოლტარენის დანიშვნის აუცილებლობისას უნდა გადაწყდეს საკითხი ძუძუს წოვის შეწყვეტის შესახებ. ვოლტარენისD მიღების დროს აღწერილია მისი შეღწევა დედის რძეში, თუმცა ისეთი დაბალი კონცენტრაციით, რომ არასასურველი ეფექტები არ იქნა აღნიშნული.

გავლენა ავტოტრანსპორტის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე

პაციენტებში, რომლებიც ვოლტარენის მიღებისას განიცდიან თავბრუსხვევას ან სხვა უსიამოვნო შეგრძნებას ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ, მხედველობის დარღვევის ჩათვლით, რეკომენდირებული არ არის ავტომანქანის ტარება ან მექანიზმების მართვა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

ლითიუმი, დიგოქსინი. ვოლტარენმა D შეიძლება გაზარდოს ლითიუმის და დიგოქსინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში.

დიურეზული საშუალებები. ვოლტარენს D ისევე როგორც სხვა აასპ შეუძლია შეამციროს დიურეზული ეფექტი. კალიუმისდამზოგი დიურეზულების ერთდროულად მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს კალიუმის დონის მომატება სისხლის შრატში (სამკურნალო საშუალებების ამგვარი შეთავსების შემთხვევაში მოცემული მაჩვენებელი ხშირად უნდა გაკონტროლდეს).

აასპ. აასპ ერთდროულმა სისტემურმა გამოყენებამ შეიძლება გაზარდოს არასასურველი მოვლენების წარმოშობის სიხშირე.

ანტიკოაგულანტები. თუმცა კლინიკური კვლევებით არ არის დადგენილი ვოლტარენის გავლენა ანტიკოაგულანტების მოქმედებაზე, არსებობს ცალკეული მონაცემები პაციენტებში სისხლდენის რისკის გაზრდის შესახებ, რომლებიც ღებულობენ ვოლტარენს D მოცემულ პრეპარატებთან ერთდროულად. ამიტომ, სამკურნალო საშუალებების ამგვარი შეთავსების შემთხვევაში რეკომენდირებულია გულმოდგინე და რეგულარული დაკვირვება ავადმყოფებზე.

შაქრიანი დიაბეტის სამკურნალო პრეპარატები. კლინიკური კვლევებით დადგენილია, რომ შესაძლებელია ვოლტარენის მიღება შაქრიანი დიაბეტის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად, ამ უკანასკნელთა ეფექტურობის შეცვლის გარეშე. თუმცა, არსებობს ცალკეული შემთხვევები, როგორც ჰიპოგლიკემიის, ასევე ჰიპერგლიკემიის განვითარების შესახებ, რაც განაპირობებს შაქრის დამწევი პრეპარატების დოზის შეცვლის აუცილებლობას ვოლტარენის მიღების დროს.

მეტოტრექსატი. საჭიროა სიფრთხილე აასპ მიღებისას 24 საათით უფრო ადრე მეტოტრექსატის მიღებამდე ან მისი მიღების შემდეგ, რადგან ასეთ შემთხვევებში შეიძლება გაიზარდოს მეტოტრექსატის კონცენტრაცია სისხლში და გაძლიერდეს მისი ტოქსიკური მოქმედება.

ციკლოსპორინი. აასპ გავლენამ პროსტაგლანდინების სინთეზზე თირკმელებში შეიძლება გააძლიეროს ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიკურობა.

ანტიბაქტერიული საშუალებები –- ქინოლონის წარმოებულები. არსებობს ცალკეული ეპიზოდები კრუნჩხვების განვითარების შესახებ იმ ავადმყოფებში, რომლებიც ერთდროულად იღებდნენ ქინოლონის წარმოებულებს და აასპ.

გამოყენების ხერხი და დოზირება

მოზრდილებში. რეკომენდირებული საწყისი დოზა – 100-150მგ/დღე-ღამეში. დაავადების შედარებით მსუბუქ შემთხვევებში საკმარისია 75-100მგ სადღეღამისო დოზა, რომელიც უნდა დაიყოს 2-3 მიღებაზე ერთჯერადი დოზით. ღამის ტკივილის დროს, ან დილის შებოჭილობაზე ზემოქმედების აუცილებლობისას დღის განმავლობაში პრეპარატის მიღებასთან ერთად დამატებით ინიშნება ვოლტარენი სანთლების სახით ძილის წინ; ამასთან სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 150მგ.-ს.

პირველადი ალგოდისმენორეის დროს სადღეღამისო დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად.; ჩვეულებრივ, იგი შეადგენს 50-150მგ. საწყისი დოზა უნდა შეადგენდეს 50-100მგ-ს; აუცილებლობის შემთხვევაში რამდენიმე მენსტრუალური ციკლის განმავლობაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 200მგ-მდე დღე-ღამეში. პრეპარატის მიღება უნდა დაიწყოს პირველი სიმპტომების გამოვლენისას. კლინიკური სიმპტომების დინამიკიდან გამომდინარე, მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს რამდენიმე დღის განმავლობაში.

შაკიკის შეტევის დროს, საწყისი დოზა შეადგენს 100მგ-ს. პრეპარატი ინიშნება შეტევის პირველი სიმპტომების მოახლოებისთანავე. აუცილებლობის შემთხვევაში იმავე დღეს შეიძლება ვოლტარენის გამოყენება სანთლების სახით 100მგ-მდე დოზით.

ბავშვებში ინიშნება მხოლოდ 25მგ სანთლების სახით. სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0.5-2 მგ/კგ სხეულის წონაზე (სადღეღამისო დოზა, დაავადების სიმძიმის მიხედვით უნდა დაიყოს 2-3 ერთჯერად დოზად). იუვენილური რევმატული ართრიტის მკურნალობის დროს სადღეღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს მაქსიმალურ დოზამდე_3მგ/კგ (რამდენიმე შეყვანა). 16 წელს ზემოთ მოზარდებში ასევე შეიძლება დაინიშნოს 50მგ-იანი სანთლები.

გამოყენების ხერხი. სანთელი შეჰყავთ სწორ ნაწლავში, რაც შეიძლება ღრმად, სასურველია ნაწლავების წინასწარი გაწმენდის შემდეგ. არ არის რეკომენდებული სანთლის რამდენიმე ნაწილად დაჭრა, რადგან პრეპარატის შენახვის პირობების მსგავსმა ცვლილებამ შეიძლება გამოიწვიოს აქტიური ნივთიერების გავრცელების შემდგომი დარღვევა.

გვერდითი მოვლენები

სხვადასხვა გვერდითი მოვლენების სიხშირის შესაფასებლად გამოიყენება შემდეგი გრადაციები: ხშირად” - >10%, ზოგჯერ” - >1-10%, იშვიათად” - >0.001-1%, ცალკეულ შემთხვევებში” - <0.001%

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ზოგჯერ - ტკივილები ეპიგასტრალურ არეში, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, სპაზმები მუცლის არეში, დისპეფსია, მუცლის შებერვა, ანორექსია; იშვიათად - კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა (სისხლიანი ღებინება, მელენა, დიარეა სისხლნარევით), კუჭისა და ნაწლავის წყლულები, რომლებსაც თან ახლავს ან არ ახლავს სისხლდენა ან პერფორაცია; ცალკეულ შემთხვევებში - აფტოზური სტომატიტი, გლოსიტი, ცვლილებები საყლაპავი მილის მხრივ, მსგავსი სტრუქტურების წარმოქმნა ნაწლავებში, დარღვევები ნაწლავის ქვედა ნაწილის მხრივ, რომელიც მსგავსია არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის, ან კრონის დაავადების გამწვავების, ყაბზობა, პანკრეატიტი.

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: ზოგჯერ -– თავის ტკივილი, თავბრუ, გამოხატული თავბრუსხვევა; იშვიათად - ძილიანობა; ცალკეულ შემთხვევებში - მგრძნობელობის დაკარგვა, პარესთეზიის ჩათვლით, მეხსიერების დარღვევა, დეზორიენტაცია, უძილობა, გაღიზიანება, კრუნჩხვები, დეპრესია, მღელვარების შეგრძნება, ღამის შიშები, ტრემორი, ფსიქოზური რეაქციები, ასეპტური მენინგიტი.

გრძნობის ორგანოების მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში - მხედველობის დარღვევა (მხედველობის დაბინდვა, დიპლოპია), სმენის დარღვევა, შუილი ყურებში, გემოს შეგრძნების დარღვევა.

დერმატოლოგიური რეაქციები: ზოგჯერ - კანზე გამონაყარი,; იშვიადად - ჭინჭრის ციება; ცალკეულ შემთხვევებში - გამონაყარი ბუშტუკების სახით, ეკზემა, მრავალფორმიანი ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ლაიელის სინდრომი (მწვავე ტოქსიკური ეპიდერმოლიზი), ერითროდერმია (ექსფოლიატური დერმატიტი), თმების ცვენა, ფოტომგძნობიარე რეაქციები; პურპურა, ალერგიული პურპურას ჩათვლით.

თირკმელების მხრივ: იშვიათად - შეშუპებები; ცალკეულ შემთხვევებში - თირკმელების მწვავე უკმარისობა, შარდის შეცვლა (ჰემატურია და პროტეინურია), ინტერსტიციური ნეფრიტი; ნეფროზული სინდრომი; პაპილარული ნეკროზი.

ღვიძლის მხრივ: ზოგჯერ - ამინოტრანსფერაზის დონის მომატება სისხლის შრატში; იშვიათად - ჰეპატიტი, რომელსაც თან ახლავს ან არ ახლავს სიყვითლე; ცალკეულ შემთხვევებში - ელვისებური ჰეპატიტი.

სისხლწარმოქმნის სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში - თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, ჰემოლიზური ანემია, აპლასტური ანემია, აგრანულოციტოზი.

მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები: იშვიათად – მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები, როგორიცაა ბრონქული ასთმა, სისტემური ანაფილაქსიური/ანაფილაქტოიდური რეაქციები; ცალკეულ შემთხვევებში - ვასკულიტი, პნევმონიტი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში - გულისცემის სიხშირის გაზრდა, ტკივილები გულმკერდის არეში, ჰიპერტენზია, გულის შეგუბებითი უკმარისობა.

დოზის გადაჭარბება

ვოლტარენის D დოზის გადაჭარბებისათვის დამახასიათებელი ტიპიური კლინიკური სურათი არ არსებობს.

მკურნალობა. აასპ-ით მწვავე მოწამვლის მკურნალობა გამოიხატება დამცავი და სიმპტომატური თერაპიის ჩატარებაში.

დამცავი და სიმპტომატური მკურნალობა ნაჩვენებია აგრეთვე ისეთი გართულებების დროს, როგორიცაა: არტერიული ჰიპოტენზია, თირკმელების უკმარისობა, კრუნჩხვები, დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ და სუნთქვის დათრგუნვა. ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ფორსირებული დიურეზი, ჰემოდიალიზი ან ჰემოპერფუზია აღმოჩნდეს სასარგებლო აასპ გამოსაყოფად, რადგანაც ამ პრეპარატების აქტიური ნივთიერებები მნიშვნელოვნად არის შეკავშირებული პლაზმის ცილებთან და ინტენსიური მეტაბოლიზმის გავლენის ქვეშაა.

პრეპარატის გამოშვების ფორმა

100 გ რექტალური სანთლები: შეფუთვაში 10 ცალი.

შენახვის პირობები

ინახება ტემპერატურაზე, რომელიც არ უნდა აღემატებოდეს 300ჩ-ს,

ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა. 3 წელი.

პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ , რომელიც აღნიშნულია შეფუთვაზე.