შემადგენლობა: დიკლოფენაკის ნატრიუმი.
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები

ჩვენებები: გამოიყენება ტკივილის და ანთებითი პოცესების სიმპტომური მკურნალობისას, ისეთ შემთხვევებში როგორიცაა: სახსრების მწვავე ანთებითი პროცესი (ართრიტები), პოდაგრის მწვავე შემთხვევები.; სახსრების ქრონიკული ანთებითი
პროცესი (ქრონიკული ართრიტი), განსაკუთრებით რევმატოიდული ართრიტი (ქრონიკული პოლიართრიტი); ბეხტერევის დაავადება (ანკილოზური სპონდილიტი) და ხერხემლის სხვა ანთებითი რევმატოიდული დაავადებები; სახსრების და ხერხემლის დეგენერაციული დაავადებებისას განვითარებული მწვავე ანთებითი პროცესები (ართროზი და სპონდილართროზი); რბილი ქსოვილების რევმატიზმი; ტრავმის შემდგომი შეშუპება და ანთება. მოცემულმა დოზირებამ შეიძლება შეაფერხოს აქტიური ნივთიერების გამოთავისუფლება, ამიტომ არ არის რეკომენდებული მისი დანიშვნა პაციენტებში, ვისაც ესაჭიროება დაუყოვნებლივი ეფექტი.

უკუჩვენება: თუ პაციენტი ალერგიულია დიკლოფენაკის ან ამ მედიკამენტში შემავალი სხვა ნივთიერებისადმი; თუ პაციენტის ანამნეზში აღენიშნება ფილტვების კუნთის სპაზმი, ასთმური შეტევა, ცხვირის ლორწოვანი მემბრანის შეშუპება ან კანის რეაქცია, რომელიც დაკავშირებული იყო აცეტილსალიცინის მჟავის ან სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღებასთან; უცნობი მიზეზით გამოწვეული სისხლწარმომქმნელი ფუნქციის დარღვევა; თუ პაციენტს აქვს აქტიური ან ანამნეზში ჰქონდა კუჭის და-ან დუოდენური წყლული (წყლულოვანი დაავადება) ან ჰემორაგიები (წყლულის ან სისხლდენის 2 ან მეტი შემთხვევა); კუჭ-ნაწლავის სისხლდენა ან პერფორაცია ანამნეზში, რომელიც დაკავშირებული იყო არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო თერაპიასთან; ცერებრალური (ცერებროვასკულარული სისხლდენა) ან სხვა აქტიური ჰემორაგიები; ღვიძლის ან თირკმელების მწვავე დისფუნქცია; გულის მწვავე დაავადება (კარდიალური უკმარისობა); თუ პაციენტს აღმოაჩნდა გულის ავადმყოფობა და- ან ცერებროვასკულარული დაავადება მაგალითად გულის შეტევა, ინფარქტი, მინი-ინფაქტი (TIA) ან გულის ან ტვინის სისძარღვების ბლოკირება ან ბლოკირებული არხების გაწმენდის ოპერაცია. სისხლის მიმოქცევის მხრივ პრობლემები (პერიფერიული არტერიული დაავადებები); თუ პაციენტი არის ბავშვი ან მოზარდი; ორსულობის ბოლო ტრიმესტრი.

რეკომენდებული დოზა შემდეგია: რევმატიული დაავადების მკურნალობა: დიკლოფენაკის დოზა უნდა შეირჩეს
ინდივიდუალურად, დაავადების სიმძიმის შესაბამისად. მოზრდილებისათვის დღე-ღამის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50-150მგ.

შენახვის წესები: მედიკამენტი ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ, მშრალ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25C ტემპერატურაზე.

გაცემის წესი: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

შემადგენლობა: დიკლოფენაკის ნატრიუმი.
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები

ჩვენებები: გამოიყენება ტკივილის და ანთებითი პოცესების სიმპტომური მკურნალობისას, ისეთ შემთხვევებში როგორიცაა: სახსრების მწვავე ანთებითი პროცესი (ართრიტები), პოდაგრის მწვავე შემთხვევები.; სახსრების ქრონიკული ანთებითი
პროცესი (ქრონიკული ართრიტი), განსაკუთრებით რევმატოიდული ართრიტი (ქრონიკული პოლიართრიტი); ბეხტერევის დაავადება (ანკილოზური სპონდილიტი) და ხერხემლის სხვა ანთებითი რევმატოიდული დაავადებები; სახსრების და ხერხემლის დეგენერაციული დაავადებებისას განვითარებული მწვავე ანთებითი პროცესები (ართროზი და სპონდილართროზი); რბილი ქსოვილების რევმატიზმი; ტრავმის შემდგომი შეშუპება და ანთება. მოცემულმა დოზირებამ შეიძლება შეაფერხოს აქტიური ნივთიერების გამოთავისუფლება, ამიტომ არ არის რეკომენდებული მისი დანიშვნა პაციენტებში, ვისაც ესაჭიროება დაუყოვნებლივი ეფექტი.

უკუჩვენება: თუ პაციენტი ალერგიულია დიკლოფენაკის ან ამ მედიკამენტში შემავალი სხვა ნივთიერებისადმი; თუ პაციენტის ანამნეზში აღენიშნება ფილტვების კუნთის სპაზმი, ასთმური შეტევა, ცხვირის ლორწოვანი მემბრანის შეშუპება ან კანის რეაქცია, რომელიც დაკავშირებული იყო აცეტილსალიცინის მჟავის ან სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღებასთან; უცნობი მიზეზით გამოწვეული სისხლწარმომქმნელი ფუნქციის დარღვევა; თუ პაციენტს აქვს აქტიური ან ანამნეზში ჰქონდა კუჭის და-ან დუოდენური წყლული (წყლულოვანი დაავადება) ან ჰემორაგიები (წყლულის ან სისხლდენის 2 ან მეტი შემთხვევა); კუჭ-ნაწლავის სისხლდენა ან პერფორაცია ანამნეზში, რომელიც დაკავშირებული იყო არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო თერაპიასთან; ცერებრალური (ცერებროვასკულარული სისხლდენა) ან სხვა აქტიური ჰემორაგიები; ღვიძლის ან თირკმელების მწვავე დისფუნქცია; გულის მწვავე დაავადება (კარდიალური უკმარისობა); თუ პაციენტს აღმოაჩნდა გულის ავადმყოფობა და- ან ცერებროვასკულარული დაავადება მაგალითად გულის შეტევა, ინფარქტი, მინი-ინფაქტი (TIA) ან გულის ან ტვინის სისძარღვების ბლოკირება ან ბლოკირებული არხების გაწმენდის ოპერაცია. სისხლის მიმოქცევის მხრივ პრობლემები (პერიფერიული არტერიული დაავადებები); თუ პაციენტი არის ბავშვი ან მოზარდი; ორსულობის ბოლო ტრიმესტრი.

რეკომენდებული დოზა შემდეგია: რევმატიული დაავადების მკურნალობა: დიკლოფენაკის დოზა უნდა შეირჩეს
ინდივიდუალურად, დაავადების სიმძიმის შესაბამისად. მოზრდილებისათვის დღე-ღამის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50-150მგ.

შენახვის წესები: მედიკამენტი ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ, მშრალ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25C ტემპერატურაზე.

გაცემის წესი: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

შემადგენლობა

აქტიური ნივთიერება: 1 ტაბლეტი შეიცავს 100 მგ ნატრიუმის დიკლოფენაკს.
დამხმარე ნივთიერება: საქაროზა, ცეტილის ალკოჰოლი, სილიციუმის კოლოიდური ანჰიდრიდი, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, პოლისორბატ 80, მაკროგოლ 6000, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E 171), რკინის ოქსიდი (E 172).
აღწერილობა: მოწითალო-მოყავისფრო, ორმხრივად ამობურცული, მრგვალი დაახოებით 9მმ დიამეტრის ტაბლეტი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
დიკლოფენაკი მიეკუთვნება არასტეროიდულ, ანთების საწინააღმდეგო ტკივილგამაყუჩებელ საშუალებას, რომლის ეფექტურობაც დამტკიცებულია ცხოველებში ჩატარებული ცდებით. კერძოდ, ის თრგუნავს პროსტაგლანდინების სინთეზს. ანთებითი პროცესების დროს დიკლოფენაკი აქვეითებს ტკივილს, ამცირებს შესიებასა და ტემპერატურას. დიკლოფენაკი ასევე ზღუდავს ადენოზინდიფოსფატით და კოლაგენით გამოწვეულ თრომბოციტების აგრეგაციას.
ფარმაკოდინამიკა:
დიკლოფენაკის შემოგარსული ტაბლეტების ორალურად მიღების შემდეგ, იგი მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დისტალური ნაწილიდან. მაქსიმალური პლაზმის დონე მიიღწევა 1-16 სთ-ის განმავლობაში, დამოკიდებულია რამდენ ხანს ანდომებს წამალი კუჭიდან შეწოვას. საშუალოდ მაქსიმალური დონე მიიღწევა 2-3 საათში. ინტრამუსკულარული შეყვანის შემდეგ პლაზმის მაქსიმალური დონე მიიღწევა 10-20 წთ- ში, ხოლო რექტალური გამოყენებისას კი-30 წთ-ში. ორალურად მიღების შემთხვევაში დიკლოფენაკი აშკარად განიცდის ღვიძლის ბარიერის გადალახვის პირველ ზემოქმედებას, რადგან შეწოვილი აქტიური ნივთირებების მხოლოდ 35-70% აღწევს პოსტ-ჰეპატურ ცირკულაციას უცვლელი სახით. აქტიური ნივთიერების დაახლოებით 30% მეტაბოლიზირდება და გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად. ღვიძლის მეტაბოლიზმის შემდეგ (ჰიდროქსილირება და კონიუგაცია) დაახლოებით 70% ელიმინირდება თირკმლების მეშვეობით ფარმაკოლოგიურად არააქტიური ნივთიერებების სახით. ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციებისგან დამოუკიდებლად ნახევარდაშლის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 2 სთ-ს. წამლის დაახლოებით 99% მიბმულია პლაზმის ცილებთან.
ბიოათვისებულობა
დიკლოფენაკის ნატრიუმის 100 მგ რეტარდ ტაბლეტის და ბაზისური წამლის ბიოათვისებულობის შესადარებლად 1992 წელს 18 პრობანდზე ჩატარებული კვლევებიდან მიღებული იქნა შემდეგი მონაცემები:

| დიკლოფენაკის ნატრიუმი 100 მგ რეტარდ ტაბლეტები |
შესადარებელი პრეპარატი

---|---|---
| საშუალო | საშუალო
გადახრა | საშუალო | საშუალო
გადახრა
მაქსიმალური პლაზმური
კონცენტრაცია (Cmax) | 576.0 მგ/მლ | ± 58.5 % | 682.0 მგ/მლ | ± 53.3 %
მაქსიმალური პლაზმური
კონცენტრაციის დრო (tmax) | 4.83 სთ | ± 65.6 % | 3.97 სთ | ± 73.7 %
კონცენტრაცია-დრო მრუდის არე (AUC) | 1934.0 მგ/მლ x სთ | ±26.7 % | 1987.0 მგ/მლ x სთ | ±17.5 %

ეს მონაცემები წარმოადგენს საშუალო მაჩვენებლებს და დევიაციის მაშტაბებს
უსაფრთხოების პრეკლინიკური მონაცემები:
ტოქსიკოლოგიური თვისებები
a) ხანმოკლე ტოქსიკური ეფექტი
ხანმოკლე ეფექტების გამოსავლენად ჩატარებულ ცხოველთა კვლევებს რაიმე სპეციფიური მგრძნობელობა არ გამოუვლენიათ. ინტოქსიკაციის სიმპტომებისთვის მიმართეთ ნაწილს “გადაუდებელი ზომები, დოზის გადაჭარბების სიმპტომები და ანტიდოტები”.
b) ხანგრძლივი ტოქსიკური ეფექტი
ქრონიკული ტოქსიკური ეფექტები გამოიკვლიეს ვირთხებზე, ძაღლებსა და მაიმუნებზე. ტოქსიკურ დოზაზე, რაც შეადგენს 0.5-2.0 მგ/კგ-ს სახეობის გათვალისწინებით, გამოვლინდა წყლულები და სისხლის მაჩვენებლის შეცვლა.
c) მუტაგენურობის და კარცენოგენობის ალბათობა
მუტაგენურობაზე ჩატარებულმა Iნ-ვიტრო და ინ-ვივო კვლევებმა გამორიცხეს დიკლოფენაკის სავარაუდო მუტაგენური პოტენციალი. ვირთხებსა და თაგვებში დიკლოფენაკის სიმსივნის წარმომქმნელი პოტენციალის გამოსავლენად ჩატარებულმა კვლევებმა ტუმოროგენობისკენ მიდრეკილება ვერ გამოავლინეს.
d) რეპროდუქციული ტოქსიკურობა
დიკლოფენაკის ემბრიოტოქსიკურობის ალბათობა გამოიკვლიეს თაგვებზე, ვირთხებსა და კურდღლებზე. დედის მიერ ტოქსიკური დოზის მიღების შემდეგ გამოვლინდა ნაყოფის სიკვდილიანობა და ზრდა-განვითარებაში ჩამორჩენა. სიმახინჯეები არ დაფიქსირებულა. დიკლოფენაკის მიღებისას იზრდება ორსულობის და მშობიარობის ხანგრძლივობა. ფერტილობაზე არ მოქმედებს უარყოფითად. დედისთვის არატოქსიური დოზით მიღებისას წამალი არ მოქმედებს ბავშვის პოსტ-ნატალურ განვითარებაზე.

ჩვენებები
ტკივილის და ანთებითი პოცესების სიმპტომური მკურნალობა ისეთ შემთხვევებში როგორიცაა:
- სახსრების მწვავე ანთებითი პროცესი (ართრიტები), პოდაგრის მწვავე შემთხვევები.;
- სახსრების ქრონიკული ანთებითი პროცესი (ქრონიკული ართრიტი, ქრონიკული პოლიართრიტი/რევმატიული ართრიტი);
- ბეხტერევის დაავადება (ანკილოზური სპონდილიტი) და ხერხემლის სხვა ანთებითი რევმატიული დაავადებები;
- სახსრების და ხერხემლის დეგენერაციული დაავადებებისას განვითარებული მწვავე ანთებითი პროცესები;
- რბილი ქსოვილების რევმატიზმი;
- ტრავმის შემდგომი შეშუპება და ანთება.
მოცემულმა დოზირებამ შეიძლება შეაფერხოს აქტიური ნივთიერების გამოთავისუფლება, ამიტომ არ არის რეკომენდირებული მისი დანიშვნა პაციენტებში, ვისაც ესაჭიროება დაუყოვნებლივი ეფექტი.

მიღების წესები და დოზები
დიკლოფენაკის დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად, დაავადების სიმძიმის შესაბამისად. დიდებისა და 15 წლამდე მოზარდებისთვის დიკლოფენაკის რეკომენდირებული დღე-ღამის დოზა შეადგენს 50-150 მგ.-ს. ექიმის დანიშნულების არარსებობის შემთხვევაში რეკომენდირებულია 1 ტაბლეტი ყოველდღიურად.
ყურადღება: იმ პაციენტებისთვის, რომელთა რეკომენდირებული ყოველდღიური დოზა აჭარბებს 150მგ-ს, შესაძლებელია დამატებითი დოზის დანიშვნაც დიკლოფენაკის ნატრიუმის 25-50 მგ-ის სახით. გთხოვთ, კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს. რეკომენდირებულია დიკლო-დენკ 100 რეტარდს მიაყოლოთ საკმაო რაოდენობით სითხე. თუ პაციენტს აწუხებს კუჭი, სასურველია წამალი მიღებულ იქნას ჭამის დროს. პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა უნდა დადგინდეს თქვენი ექიმის მიერ. რევმატიული დაავადებებისას დიკლო-დენკ 100 რეტარდის გამოყენება შეიძლება ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში.

ასაკი | ერთჯერადი დოზა: დიკლოფენაკის ნატრიუმი 100მგ | დღე-ღამის დოზა
---|---|---
15 წლის და ზემოთ | 1 ტაბლეტი (შეესაბამება 100 მგ-ს) | 1 ტაბლეტი (შეესაბამება 100 მგ-ს)

გვერდითი მოვლენები
უნდა გვახსოვდეს, რომ გვერდითი ეფექტების გამოვლენა ძირითადად დოზაზე დამოკიდებულია და განსხვავებული სხვადასხვა ინდივიდში. განსაკუთრებით კუჭ- ნაწლავის სისხლდენების რისკი (წყლული, ლორწოვანის დეფექტები, კუჭის ლორწოვანი გარსის ანთება) დამოკიდებულია დოზაზე და მკურნალობის ხანგრძლივობაზე.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი:- საკმაოდ ხშირია ( > 10 %) გულისრევა, ღებინება, დიარეა, უმნიშვნელო სისხლდენების შემთხვევები, რამაც ინდივიდუალურ შემთხვევაში შეიძლება გამოიწვიოს ანემია.
ხშირად შესაძლებელია ( ≥1 % - < 10 %) ისეთი გვერდითი ეფექტების გამოვლენა, როგორიცაა: დისპეპსია, მეტეორიზმი, ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, მადის დაქვეითება, ასევე კუჭისა და ნაწლავის წყლულები (საიდანაც შეიძლება განვითარდეს სისხლდენა და პერფორაცია).
ძალიან იშვიათად ( ≥0.1 % - < 1 %) ვითარდება ჰემატემეზი, მელენა და სისხლიანი დიარეა. ეპიგასტრიუმის მიდამოში ძლიერი ტკივილის განვითარების, განავლის გამუქების და განავალში სისხლის აღმოჩენის დროს შეწყვიტეთ მკურნალობა და დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს.
ძალიან იშვიათად ( > 0.01 %) გვხვდება სტომატიტი, გლოსიტი, საყლაპავის დაზიანება, ჩივილები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ქვედა ნაწილში (მაგ. მსხვილი ნაწლავის არასპეციფიური სისხლდენები, კრონის დაავადება და წყლულოვანი კოლიტი), ნაწლავის სტრიქტურა.
ცენტრალური ნერვული სისტემა და სენსორული ორგანოები
ხშირია ( ≥ 1 % - < 10 % ) თავის ტკივილი, აღზნება, გაღიზიანება, დაღლილობა, თავბრუსხვევა.
ძალიან იშვიათია ( < 0.01 %) მგრძნობელობის და მხედველობის დაქვეითება (დაბინდული ან გაორებული მხედველობა), გემოს შეცვლა, ყურებში შუილი, სმენის გარდამავალი დარღვევები, მეხსიერების დარღვევა, დეზორიენტაცია, კრუნჩხვები, მოუსვენრობის გრძნობა, ღამის კოშმარები, კანკალი, დეპრესიის და სხვა ფსიქოლოგიური რეაქციების გამოვლენა.
ძალიან იშვიათ შემთხვევებში დიკლოფანაკის გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ასეპტიური მენინგიტის სიმპტომები, კისრის რიგიდობის, თავის ტკივილის, გულისრევის, ღებინების, სიცხის და დეზორიენტაციის ჩათვლით.
კანი
შესაძლებელია გამოვლინდეს ( ≥ 1 % - < 10 %) კანის ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები გამონაყარისა და ქავილის სახით. იშვიათია ( ≥ 0.1 % - < 1 %) ურტიკარია და ალოპეცია. ძალზედ იშვიათია ( < 0.01 %) მომატებული მგრძნობელობა სინათლეზე, კანზე გამონაყარის შეწითლება და ბუშტუკების წარმოქმნა (ეკზანთემა, ერითემა), პურპურა (ასევე ალერგიული პურპურა), კანის სერიოზული რეაქციების განვითარება (სტივენ- ჯონსის სინდრომი, ლაიელის სინდრომი).
თირკმელი
ძალიან იშვიათად ( < 0.01 %) ვითარდება თირკმლების ნეკროზი (ინტერსტიციალური ნეფრიტი, პაპილონეკროზი) ან თირკმლის მწვავე უკმარისობა, პროტეინურია, ჰემატურია, ნეფროზული სინდრომი. თირკმლების ფუნქცია რეგულარულად უნდა გადამოწმდეს.
ღვიძლი
ხშირია ( ≥ 1 % - < 10 % ) სისხლში ღვიძლის ტრანსამინაზების მომატება.
იშვიათია ( ≥ 0.1 % - < 1 % ) ჰეპატიტის შემთხვევები (სიყვითლით და სიყვითლის გარეშე მიმდინარე ფორმები, ერთეულ შემთხვევებში ფულმინანტური მიმდინარეობის ან პროდრომული ნიშნების გამოვლენის გარეშე). აუცილებელია ღვიძლის პარამეტრების კონტროლი.
პანკრეასი
ძალიან იშვიათად ( < 0.01 % ) დაფიქსირდა პანკრეასის ანთებითი მოვლენები.
სისხლი
იშვიათ შემთხვევებში ( ≥ 0.1 % - < 1 % ) დაფიქსირდა ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი. მისი გამოვლენის პირველი ნიშნებია: სიცხე, ანგინა, ტუჩებზე ზედაპირული დაზიანებები, გრიპისმაგვარი სიმპტომები, ცხვირიდან სისხლდენა, კანქვეშა სისხლჩაქცევები. ხანგრძლივი თერაპიის შემთხვევაში აუცილებელია სისხლის მაჩვენებლების მონოტორინგი.
ძალიან იშვიათ შემთხვევაში ( < 0.01 % ) გვხვდება ჰემოლიზური ანემიაც (ერითროციტების მომატებული დაშლის შედეგად განვითარებული ანემია).
სისხლძარღვთა სისტემა
ძალიან იშვიათ შემთხვევებში ( < 0.01 % ) დაფიქსირდა: გულის ფრიალი, ტკივილი მკერდის მიდამოში და მომატებული არტერიული წნევა. ერთეულ შემთხვევებში ( < 0.01 % ) გამოვლინდა გულის უკმარისობა.
სისტემური რეაქციები და სხვა ორგანოები
შესაძლებელია მწვავე ჰიპერსენსიტიული რეაქციების გამოვლენა: სახის ან ენის შეშუპება, ხორხის შეშუპება სასუნთქი გზების შევიწროვებასთან ერთად სუნთქვის გაძნელება და ასთმის განვითარება, გულის ფრიალი, არტერიული წნევის დაცემა შოკის დონემდე. აუცილებელია გადაუდებელი სამედიცინო დახმარების გაწევა. მოცემული სიმპტომები შეიძლება გამოვლინდეს წამლის პირველივე მიღებისას.
ხანდახან ( ≥ 0.1 % - < 1 % ) ვლინდება პერიფერიული შეშუპება, განსაკუთრებით კი მომატებული არტერიული წნევის ან თირკმელის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში.
ძალიან იშვიათ შემთხვევებში ( < 0.01 % ) ფიქსირდება ალერგიული ვასკულიტი და პნევმონია.
ძალიან იშვიათ შემთხვევაში ( < 0.01 % ) ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენებისას (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების ჯგუფი, რომელთაც მიეკუთვნება დიკლო-დენკ 100 რექტალი) გამოვლინდა ინფექციური პროცესის მიმდინარეობის გაუარესება (მაგალითად ნეკროზული ფასციიტის განვითარება). თუ დიკლოფენაკის ნატრიუმის მკურნალობისას აღინიშნება სიმპტომების გამოვლენა (სიწითლე, შეშუპება, ლოკალურად ტემპერატურის მომატება, ტკივილი, სიცხე) ან გაუარესება, აუცილებელია კონსულტაციისთვის მიმართოთ ექიმს.

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა დიკლოფენაკის ნატრიუმის და მისი კომპონენტებისადმი.;
- უცნობი მიზეზით სისხლწარმომქმნელი ფუნქციის დარღვევა, კოაგულაციის დარღვევა;
- კუჭის და/ან დუოდენალური წყლული;
- ცერებრალური ჰემორაგიები, კუჭ-ნაწლავის და სხვა სისტემის სისხლდენები;
- ბავშვები და 15 წლამდე ასაკის მოზარდები.

ორსულობა და ლაქტაცია
ნატრიუმის დიკლოფენაკი არ გამოიყენება ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში, ბავშვსა და დედაზე ტოქსიური ზეგავლენის გამო.
ორსულებში დიკლოფენაკის გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია. ამის გამო დიკლოფენაკის ნატრიუმი გამოიყენება ორსულობის პირველი 6 თვის განმავლობაში, ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.
მისი მოქმედების გამო ნატრიუმის დიკლოფენაკი თრგუნავს სამშობიარო მოქმედებას, ასევე შეიძლება გამოიწვიოს ბოტალის სადინრის ნაადრევი დახურვა, ზრდის დედის და ბავშვის მიდრეკილებას სისხლდენებისკენ და დედის შეშუპების რისკს.
აქტიური ინგრედიენტი, დიკლოფენაკი, და მისი მეტაბოლიტები უმნიშვნელო რაოდენობით გადადიან დედის რძეში. რადგან დიკლოფენაკის ხანმოკლე გამოყენებისას ბავშვებში არ გამოვლენილა გვერდითი ეფექტები, ამიტომ არ არის აუცილებელი ძუძუთი კვების შეწყვეტა. პრეპარატის ხანგრძლივად და დიდი დოზით გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა განხილულ იქნას ძუძუთი კვების შეწყვეტა.
გავლენა მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვაზე:
ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება შემცირდეს მოქმედების სისწრაფე, რის გამოც შესაძლებელია მანქანის და/ან მექანიზმების მართვის უნარის გაუარესება. ამიტომ დიკლოფენაკის მიღებისას სასურველია თავი შეიკავოთ როგორც მანქანის მართვისგან, ასევე იმ სამუშაოს შესრულებისგან, რომელიც საჭიროებს სწრაფ რეაქციებს. არ არის რეკომენდირებული ალკოჰოლის მიღება.

განსაკუთრებული მითითებები
ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების დროს დიკლო-დენკ 100 რეტარდის გამოყენებისას დიდი სიფრთხილე უნდა გამოიჩინოთ (დოზებს შორის დიდი ინტერვალებით ან დოზის შემცირებით), შესაბამისად მკურნალობა უნდა მიმდინარეობდეს სპეციალისტის დაკვირვების ქვეშ:
- პორფირია;
- კუჭ-ნაწლავის დარღვევების, კუჭისა და ნაწლავის წყლულის ნიშნების ან ნაწლავის ანთების (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადების) ისტორიის მქონე პაციენტებში;
- მაღალი არტერიული წნევა, გულის და თირკმლის უკმარობა;
- ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დაზიანება;
- უახლოეს პერიოდში ჩატარებული ქირურგიული ჩარევა;
- სისტემური დაავადებები (სისტემური წითელი მგლურა) და ასევე შემაერთებელი ქსოვილების სხვა დიფუზური დაავადებები.
სიფრთხილე გამოყენებისას
დიკლო-დენკ 100 რეტარდით მკურნალობისას საჭიროა ექიმის მკაცრი კონტროლი იმ პაციენტებში ვისაც აწუხებს: ჭინჭრის ციება, ცხვირის ღრუს შეშუპება (ცხვირის პოლიპი), სასუნთქი სისტემის ქრონიკული დაავადებები (ასთმა) ან სასუნთქი სისტემის ქრონიკული ინფექციური დაავადებები, აგრეთვე იმ ავადმყოფებში ვისაც ახასიათებს ალერგიული რეაქციები არასტეროიდული ანთების საწინაამდეგო და ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებების მიმართ. ასეთი პაციენტები განსაკუთრებულად არიან მიდრეკილნი ისეთი ზემგრძნობიარე რეაქციებისადმი, როგორიცაა ასთმური შეტევები (ასპირინით გამოწვეული ასთმა), კვინკეს შეშუპება, ან ჭინჭრის ციება. საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება ისეთ პაციენტებში, ვისაც ახასიათებს ჰიპერმგრძნობელობი რეაქციები კანზე გამონაყარის, ქავილის და ჭინჭრის ციების სახით.
ისეთი წამლების კომბინირებული თერაპიისას, რომლებიც ამცირებენ სისხლის შედედების უნარს ან სისხლში გლუკოზის დონეს, საჭიროა სისხლის შედედების და გლუკოზის დონის კონტროლი. დიკლოფენაკს შეუძლია დროებით შეაფერხოს სისხლის შედედება. სისხლის შედედების დაავადებების მქონე პაციენტები უნდა იმყოფებოდნენ მკაცრი კონტროლის ქვეშ. ლითიუმის (გონებრივი და ფსიქიკური დარღვევების მქონე ავადმყოფებში) ან სპეციფიურ დეჰიდრატაციულ თერაპიასთან (კალიუმდამზოგველი შარდმდენები) ერთად კომბინირებული თერაპიისას საჭიროა სისხლში ლითიუმის და კალიუმის დონის კონტროლი.
დიკლოფენაკის ხანგრძლივი გამოყენების შემთხვევაში მუდმივად უნდა ხდებოდეს ღვიძლის და თირკმელის ფუნქციის და სისხლის მაჩვენებლების გადამოწმება.
იმ შემხვევაში, თუ დიკლო-დენკ 100 რეტარდი გამოიყენება ქირურგიულ ჩარევამდე, აუცილებელია მკურნალი ექიმის ან სტომატოლოგის ინფორმირება ამის შესახებ.
მოცემული პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას, ამიტომ თუ თქვენ გაქვთ ალერგიული რეაქცია შაქარზე და მის შემადგენელ პროდუქტებზე, გთხოვთ მკურნალობის დაწყებამდე კონსულტაციისთვის მიმართეთ ექიმს.
ხანგრძლივი დროით პრეპარატის მაღალი დოზით გამოყენებისას, ტკივილგამაყუჩებელი საშუალების არასწორმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს თავის ტკვილი, რომელიც არ ქრება დოზის მომატების დროსაც კი.
ტკივილგამაყუჩებელი საშუალების გამოყენებამ ან რამდენიმე ანალგეზიური საშუალების ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის ქსოვილის დაზიანება თირკმელის უკმარობის დონემდე (ანალგეზიური ნეფროპათია).

ჭარბი დოზირება
დოზის გადაჭარბების სიმპტომები შეიძლება გამოვლინდეს ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევის სახით, როგორიცაა თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, გონების დაკარგვა. ბავშვებში შეიძლება განვითარდეს მიოკლონური კრუნჩხვები, მუცლის ტკივილი, გულისრევა და ღებინება. ასევე მოსალოდნელია სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის დარღვევა. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
გთხოვთ მიმართოთ ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ თქვენ იღებთ რომელიმე სხვა პრეპარატს. გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ ეს ინფორმაცია ასევე ეხება იმ პრეპარატებსაც, რომლებსაც იღებდით უახლოეს პერიოდში.
კომბინირებული მიღებისას დიკლო-დენკ 100 რეტარდს შეუძლია გაზარდოს ლითიუმის, ფენიტოინის, დიგოქსინის პლაზმური კონცენტრაცია. აუცილებელია სისხლში ლითიუმის კონცენტრაციის კონტროლი.
მას შეუძლია შეამციროს დეჰიდრატაციული და არტერიულ წნევაზე მოქმედი (შარდმდენი და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების) პრეპარატების ეფექტი.
ნატრიუმის დიკლოფენაკს შეუძლია შეამციროს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორების (გულის უკმარისობის და არტერიული წნევის დამაქვეითებელი საშუალებების) ეფექტურობა. ერთდროულმა დანიშვნამ შეიძლება ასევე გაზარდოს თირკმლის ფუნქციის დარღვევის რისკი. კალიუმის დამზოგველ პრეპარატებთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს შრატში კალიუმის მომატება.
მკურნალობა გლუკოკორტიკოიდებთან, ან სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დარღვევის რისკს (იხ. გვერდითი ეფექტები).
თუ დიკლო-დენკ 100 რეტარდი მიიღება მეტოტრექსატის მიღებამდე 24 სთ-ით ადრე ან გვიან, იგი ზრდის მეტოტრექსატის კონცენტრაციას და მის არასასურველ ეფექტებს.
პრობენეციდის ან სულფინპირაზონის შემცველ პრეპარატებს (პოდაგრის სამკურნალო პრეპარატები) შეუძლიათ შეაფერხონ დიკლოფენაკის გამოყოფა. ამან შეიძლება ორგანიზმში გამოიწვიოს დიკლოფენაკის ნატრიუმის კონცენტრაციის გაზრდა და პრეპარატის გვერდითი ეფექტების გამოვლენა.
კლინიკურ პრაქტიკაში დღემდე არ გამოვლენილა დიკლოფენაკის და სისხლის შედედებაზე მოქმედი პრეპარატების ურთიერთმოქმედება. თუმცა მათი ერთობლივი გამოყენებისას რეკომენდირებული არის სისხლის შედედების პარამეტრების კონტროლი.
არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებს (როგორიც არის დიკლოფენაკის ნატრიუმი) შეუძლიათ გაზარდონ ციკლოსპორინით გამოწვეული თირკმლის ტოქსიურობა.
ინდივიდუალურ შემთხვევებში დაფიქსირებულია, რომ დიკლოფენაკის მიღებამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს შაქრის დონეზე, რაც მოითხოვს ანტიდიაბეტური საშუალებების დოზის დარეგულირებას. შესაბამისად, მათი ერთდროული გამოყენებისას რეკომენდირებულია სისხლში გლუკოზის დონის კონტროლი. დიკლოფენაკის და პროსტაგლანდინების ანალოგების ერთდროული გამოყენებისას ერთეულ შემთხვევებში დაფიქსირდა მიოკარდიუმის ინფარქტი და ანაფილაქსიური შოკი.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატს ინახავენ მშრალ ადგილას, 25oC - ზე დაბალ ტემპერატურაზე.
მოარიდეთ სინათლეს, სიცხეს და სინესტეს.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
შენახვის ვადა:
ინახება 3 წელი. პრეპარატი არ უნდა გამოვიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
რეცეპტით